جنبش راه سبز - خبرنامه

جـــرس: نزدیک به دو هفته پس از وضع تحریم‌های جدید از سوی اتحادیه اروپا علیه جمهوری اسلامی، وزیر خارجه سوییس مخالفت خود با تحریم‌های یک‌جانبه علیه ایران را ابراز و بر گزینه مذاکره تأکید کرد.

به گزارش رادیو اروپای آزاد به نقل از اینترفاکس روسیه، دیدیه بورکهالتر، وزیر خارجه سوییس روز پنجشنبه، چهارم آبان‌ماه، پس از دیدار با همتای روس خود، سرگئی لاوروف، در مسکو در جمع خبرنگاران گفت: «اعمال تحریم‌های یکجانبه‌ (علیه ایران) از سوی هر اتحادی به جز سازمان ملل، بهترین گزینه نیست. ما از این تحریم‌ها حمایت نمی‌کنیم.»

همچنین آن گونه که خبرگزاری ایتارتاس روسیه گزارش کرده است، وزیر خارجه سوییس روز پنجشنبه با اشاره به این‌که سفارت سوییس در تهران نقش حافظ منافع آمریکا را ایفا می‌کند، گفت که این کشور آماده است در خصوص مسئله هسته‌ای، در مسیر مذاکره گام بردارد.

اگرچه پیش تر روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز به نقل از چند مقام ناشناس دولت آمریکا از توافق ایران و آمریکا برای مذاکره رو در رو بر سر برنامه هسته‌ای ایران خبر داده بود، کاخ سفید تا کنون دو بار تأکید کرده است که برنامه‌ای برای مذاکره رو در رو با ایران ندارد.

غرب معتقد است که برنامه هسته‌ای ایران دارای بعد نظامی است و برای مقابله با آن، تحریم‌های سختی را علیه ایران به اجرا گذاشته است.

در آخرین اقدام، اتحادیه اروپا ۲۴ آبان‌ماه، بسته تحریمی جدیدی را علیه ایران تصویب کرد. بر این مبنا، یک فرد مرتبط با برنامه اتمی ایران و ۳۴ موسسه ایرانی در فهرست تحریم‌های تازه این اتحادیه قرار گرفته‌اند.

به دنبال تصویب این تحریم‌ها، روسیه ۲۶ مهرماه از تشدید تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه ایران به شدت انتقاد کرد و خواستار برگزاری دور تازه‌ای از گفت‌و‌گوی هسته‌ای بین ایران و گروه پنج به علاوه یک شد.

جمهوری اسلامی که همواره بر صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای خود تأکید کرده است، می‌گوید تحریم‌های جدیدی اتحادیه اروپا «غیرقانونی و غیرانسانی» است.

به گزارش کلمه، در بخشی از این پیام تسلیت که ۹ زندانی سیاسی آن را امضا کرده اند آمده است: هجرت او موجب تاثر و اندوه عمیق ما زندانیان سیاسی زن شده است و فقدان ایشان را در عرصه اندیشه و مبارزه برای آزادی، غیر قابل جبران می‌دانیم.

متن کامل این پیام به شرح زیر است:

مرگ گاهی ریحان می‌چیند…
احمد قابل، مسلمان آزاد اندیش، نویسندهٔ فرهیخته، و از شاگردان گرانقدر مبارز نستوه آیت الله منتظری، در حالی زندگی این جهان را وداع گفت که نامش بیش از هر چیز یادآور «شجاعت و مقاومت زندانی سیاسی» بود. یک زندانی سیاسی که تا آخرین لحظه‌های زندگی پر رنجش، چه در زندان و چه در بستر بیماری، دست از مبارزهٔ مسالمت آمیز خود در راه حق و آزادی و دمکراسی برنداشت.

هجرت او موجب تاثر و اندوه عمیق ما زندانیان سیاسی زن شده است و فقدان ایشان را در عرصه اندیشه و مبارزه برای آزادی، غیر قابل جبران می‌دانیم.

درگذشت این روشنفکر آزادی خواه را، به خانواده گرامی و به ویژه همسر صبورشان و همه کسانی که در راه آزادی گام بر می‌دارند، تسلیت می‌گوییم. باشد که خداوند ارزشمند‌ترین میراث این مرد بزرگ را که احترام به همه عقاید وادیان بود، فرا راه ما قرار دهد.

اسامی امضا کنندگان:
مهسا امر آبادی، ژیلا بنی یعقوب، نازنین دیهیمی، نسرین ستوده، حکیمه شکری، ژیلا کرم‌زاده مکوندی، شیوا نظر آهاری، فایزه هاشمی، بهاره هدایت

سخن دیگری که دردمندانه در این بخش باید با مراجع محترم در میان گذاشت، کم سو بودن آفتاب عدالت اجتماعی، از لحاظ نظری در فقه و از لحاظ عملی در جامعه اسلامی است. با این همه تأکیدی که آیات و روایات در تحقق عدالت اجتماعی دارد، چرا این امر مهم در فقه و در جامعه کمتر مورد توجه قرار گرفته است؟ به تعبیر مرحوم شهید مطهری، «اصل عدالت اجتماعی با همه اهمیت آن، در فقه مورد غفلت واقع شده است... با این همه تأکیدی که در قرآن بر روی مسئله عدالت اجتماعی دارد، مع‌ ذلک یک قاعده و اصل عام در فقه از آن استنباط نشده است، و این سبب رکود تفکر اجتماعی فقهای ما گردیده است.» مرحوم مطهری که عدالت را مقیاس اسلام می دانست و آن را در سلسله علل احکام می شمرد، بر این باور بود اگر سایه اخباری گری بر فقه ما سایه نمی افکند، ما دچار رکود بحث عدالت نمی شدیم.

برای تبیین این مطلب لازم می دانم مسئله را ریشه ای تر تقدیم حضور نمایم. از این که مبنا های کلامی در اندیشه های فقهی تأثیرگذار است، جای تردید نیست. غالب متکلمان و فقیهان شیعه بر این باورند که اوامر و نواهی خداوند به حسن و قبح ذاتی و یا عدل و ظلم برمی گردد. و نیز غالب عالمان شیعی بر این باورند که ملاکات احکام، غالباً، از لحاظ عقلی قابل کشفند. حال باید دید تا چه میزان، عدل و ظلم اجتماعی مبنای اجتهاد و استنباط احکام اجتماعی قرار گرفته است. تأکید می کنم اهتمامی که اسلام برای تحقق قسط در جامعه قائل است، در کمتر آیین و مکتبی نظیرش را می توان يافت؛ چرا که به بیان قرآن، آرمان تمامی انبیاء «لیقوم الناس بالقسط »است. امام علی فرمود ند: العدل حیاة الاحکام. روح تمامی احکام شریعت، عدالت است.

شخصی به نام ابو مالک از امام سجاد (ع) پرسید مرا از همه قوانین دین آگاه ساز. امام در پاسخ فرمود: قول الحق و الحکم بالعدل و الوفا بالعهد. یعنی جمیع احکام در این سه نکته نهفته است: سخن حق گفتن، قانون عادلانه اجرا کردن، و وفای به عهد نمودن. (خصال، 113). و یا امام علی (ع) فرمودند: ملاک السیاسة العدل؛ ملاک سیاست عدالت است. و یا فرمودند: ان افضل قرة عین الولاة استقامة العدل فی البلاد؛ و هزاران سخن از این دست. در اینجا سؤال این است، در شریان های فقه ما تا چه حد از عدالت اجتماعی سخن به میان آمده است؟ به نظر می رسد این که فقه ما نتوانسته است، دست کم، در این قرن اخیر پا به پای زمان جلو بیاید، به این دلیل است که همپای با مفهوم عدالت، به معنای امروزی آن، حرکت نکرده است.
شگفت این که پیامبر اسلام (ص) حکومت را با کفر سازگار می بیند، ولی با ظلم –نبود عدالت-سازگار نمی داند. یعنی ظلم برای جامعه زیان بارتر از کفر است. قرآن کریم علت نابودی و ویرانی پاره ای از اقوام پیشین را ظلم اجتماعی می داند. با این وصف چرا در برخی جوامع دینی، اعم از مسلمان و غیرمسلمان، مبارزاتی که برای از بین بردن کفر صورت گرفته است، برای نابودی ظلم صورت نگرفته است؟ امروز در دنیای اسلام کفر به معنای قرآنی وجود ندارد؛ ولی ظلم به معنای واقعی کلمه، یعنی تجاوز به حقوق آدمیان، از ناحیه برخی حاکمان، وجود دارد. تأسف این که پاره ای از ظلم ها در قامت دین صورت می گیرد. کانت فیلسوف بزرگ آلمانی، سخن زیبایی دارد، می گوید: اگر عدالت از بین برود، دیگر زندگی کردن به زحمتش نمی ارزد. یکی از عللی که شاید موجب گشته تا چراغ عدالت به معنای واقعی یعنی «اعطاء کل ذی‌ حق حقه» در جامعه ما کم سو گردد، آن است که در فقه ما مفهوم عدالت اجتماعی به معنای علمی دنبال نشده است. در پهنه سیاست گاهی به صورت شعاری مطرح می شود –مخصوصاً در این چند سال اخیر-ولی در نهایت با شکست روبرو می شود؛ اما در فقه شاید در بحث شرایط قاضی یا شرایط امام جماعت و مناصب این چنینی از ملکه عدالت سخن به میان آید، ولی عدالت اجتماعی به معنای «لیقوم الناس بالقسط» چندان سخنی علمی در میان نیست. لذا در جامعه، جفا های فاحشی نسبت به حقوق آدمیان صورت می گیرد. شاید گفته شود که عدالت یک بحث اخلاقی است و به معنای اعتدال قوای نفسانی در کتب اخلاق مورد بررسی قرارگرفته است؛ ولی چرا این مفهوم حیاتی تنها در کتب اخلاق حبس گردیده و فقیهان به مفهوم اجتماعی آن در مباحث فقهی وارد نکرده اند و در نتیجه جامعه مسلمین از برخورداری عدالت محروم گشته است؟ و ای کاش به معنای اخلاقی آن نیز محقق می شد، تا این همه ادعا و خلف وعده از جانب مسئولان و مجریان بروز نمی گشت.

شاهدیم که برخی مجریان مفهوم عدالت را به گونه ای تنگ نموده اند، که دادن مقداری پول و یا توزیع سهام عدالت، آن را مصداق عالی عدالت اجتماعی می دانند. غافل از این که اگر چنین ادعایی نیز محقق شود، که نشده است، یکی از مصادیق دست چندم عدالت است. بر فرض این که در جامعه ای توزیع ثروت درست صورت بگیرد، اما اگر مفاهیم دیگر عدالت صورت نگیرد، فرض نخست آن هم دوام نخواهد داشت. امروز نمی توان آزادی های سیاسی را از عدالت اجتماعی منفک نمود. از مصادیق بارز عدالت اجتماعی تحقق آزادی اندیشه و برخورداری مردم از حقوق سیاسی است. یا اگر در جامعه ای ابزار رسانه ای در دست طبقه ای خاص باشد و اطلاعات و اخبار به شکل یک جانبه انتشار یابد، نشانگر آنست که عدالت محقق نشده است. همچنین ما اگر عدالت را به معنای افلاطونی بگیریم، یعنی این که در فرد قوای مختلف وجود دارد و در جامعه هر کسی و هر طبقه ¬ای باید در جای خاص قرار بگیرد، آیا چنین عدالتی تحقق گشته است؟ این که در جامعه هر کس باید در جای خود قرار گیرد، یکی از مصادیق مهم و بارز عدالت است. بزرگ ‌ترین ظلم هایی که حضرت علی (ع) با آن به مبارزه پرداخت، این که چرا افراد نالایق و بی تجربه در حکومت پیش از وی صاحب منصب شده اند. حضرت در روایتی «تقدیم الارازل و تاخیر الافاضل» را عامل سقوط حکومتها می داند. و در سخنی دیگر «خانه نشین کردن عالمان و بر صدر نشاندن جاهلان»را نشانه جاهلیت می شمرد. (فی زمن عالمها ملجم و جاهلها مکرم).اگر فقیهان بزرگوار اسلام از این مفاهیم کلی قواعدی را استخراج می کردند، و مصادیق عدالت را به مفهوم اجتماعی آن وارد فقه می کردند، شاید نظام فقهی کاربرد بیشتری پیدا می کرد. و این همه بدعت به نام دین به وجود نمی آمد. ما نباید بپنداریم که بدعت، تنها در زیاده و کم کردن یکی از فروعات دین است. چه بدعتی از این بالاتر که آزادیهای قانونی مردم به دست عده ای ستانده شود. چه بدعتی از این بالاتر که رسانه های عمومی تک صدایی شود.؟ چه ظلمی از این فاحش ‌تر که زمام امور ملت به افرادی واگذار شود که از انجام آن برنیایند. و آیا چنین چیزی مصداق عالی ظلم به شمار نمی رود؟ از گرفتاریهای بلاد مسلمین این بلای بزرگ است. موردی را از باب مثال، محضر بزرگوارن یادآور می شوم. در این چند ماهه اخیر به خاطر تورم سرسام آور و سقوط ارزش پول ملی زیانهای بزرگی به عده ای و یا به همه ملت وارد گشت. فی‌المثل اگر کسی مبلغ ده میلیون تومان به عنوان پس انداز داشت، این مبلغ به یک سوم تقلیل پیدا کرد. به گفته کارشناسان پاره ای از این مشکلات و مصایب پیش آمده ناشی از سوء مدیریت ها است. در این جا چه کسی باید پاسخگوی زیانهای وارده بر مردم باشد؟ ضامن نزول ارزش پول مردم چه کس و یا کدام نهادی است؟ از کجا باید این زیان های وارده را تا مین کرد؟

مگر به ما نگفته اند همان طور که خیانت در امانت ضمان آور است تقصیر و سوء مدیریت نیز ضمان آور است. امام صادق فرمود: ما ابالی من ائتمنت خائنا او مضیعا؛ میان خائن و مضییع فرقی نیست. چرا سوء مدیریت به عنوان یک بدعت تلقی نمی شود؟ مگر امام علی نفرمودند: سوء التدبیر سبب التدمیر؛ سوء مدیریت باعث نابودی است. بعید می نماید این همه حساسیتی که اسلام در مورد بدعت نشان می دهد، تنها در فرعی از فروع دین خلاصه شود. ما اگر رسالت فقیه را تشخیص منکر از معروف بدانیم و در پی آن مبارزه با منکر را لازم بشمریم، باید این رسالت را در سطح جامعه ببینیم. اگر این رسالت کم سو شود، اخطار امام علی محقق خواهد شد: فیولی علیکم اشرارکم؛ اگر مبارزه با منکرات ترک شود، بدان شما بر شما مسلط می شوند. به نظر می رسد اگر مراجع محترم بحث عدالت اجتماعی را در فقه ریشه ای تر دنبال کنند و در برابر ظلم هایی که به نام دین روا داشته می شود، به عنوان بدعت با آن مبارزه نمایند، و مصادیق عدل و ظلم را عرفی و عصری بنگرند، فقه ما دچار رکود نخواهد بود. و در نتیجه جامعه ای فقیهانه است که آن جامعه عادلانه به حیات خود ادامه دهد. و مصادیق عدالت چیزی است که عقل و عرف روزگار در تعیین آن دخیل خواهد بود. ...


 منبع: وب سایت مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم
 

 نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.  

به گزارش کلمه، ماموران پلیس با حضور در حسینیه ارشاد و قفل کردن در آن اعلام کردند که دستور از بالا رسیده و اجازه برگزاری دعای عرفه در حسینیه ارشاد وجود ندارد.

همچنین گفته می شود که مسوولان حسینیه ارشاد نیز به صورت تلفنی تهدید شده اند تا مراسم را لغو کنند.

امسال برخلاف سال های گذشته، مسوولان این برنامه برای برگزاری مراسم دعا تبلیغ و دعوت عمومی نکرده بودند و بنابر این بود تا با توجه به حساسیت های سابقه دار درباره برنامه های حسینیه ارشاد، مراسم دعا به صورت محدود و به جای محل حسینیه در محل کوچکتر کتابخانه (در زیر زمین حسینیه) برگزار شود که ظاهرا همین نیز تحمل نشده و تلاش برای برگزاری این مراسم منجر به تعطیلی کامل حسینیه ارشاد در روز عرفه شده است.

امسال مراسم شب های قدر نیز به علت ممانعت نهادهای امنیتی در حسینیه ارشاد برگزار نشد و سال گذشته نیز با فشار نیروهای امنیتی و تهدید های پی در پی، مراسم شب های بیست و یکم و بیست و سوم ماه مبارک رمضان لغو شد.
 

به گزارش ایسنا، رامین مهمان‌پرست، سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان افزود: به‌کارگیری ادبیات غیرمسوولانه و خلاف شئونات دیپلماتیک مغایر با هنجارهای پذیرفته شده بین‌المللی، اسناد بین‌المللی در زمینه احترام به تنوع فرهنگی و حتی ارزش‌های شناخته شده مردم صلح دوست کانادا بوده و صرفا در چارچوب رویکرد فرار به جلو برای پاسخگو نبودن به وضعیت اسفبار حقوق بشر در کانادا، از جمله نقض گسترده حقوق بومیان این کشور تلقی می‌شود.

او تصریح کرد: اطمینان داریم نخبگان سیاسی و فرهنگی کانادا ادامه رویکرد نادرست و غیرموجه دولت افراطی هارپر را در جهت خلاف منافع ملی کانادا ارزیابی خواهند کرد.
 

جـــرس: در حالیکه برخی اعضای مجلس همچنان در صدد طرح سوال از رئیس دولت در صحن مجلس هستند، گزارش ها حاکی از آن است که غلامعلی حدادعادل، از اعضای مجلس نهم و از نزدیکان رهبر جمهوری اسلامی تلاش های خود برای جلوگیری از این امر آغاز کرده است.

به گزارش واحد مرکزی خبر، حدادعادل گفته است که سؤال از رئیس دولت، یا بحثهایی که ممکن است در صحن علنی مجلس پیش آورد، مورد سوء استفاده قرار می گیرد.

همچنین برخی گزارش ها حاکی از افزایش فشارها بر نمایندگان امضاکننده طرح سوال از احمدی نژاد برای بازپس گیری امضاها است.

حداد عادل با اشاره به ملاقات چند عضو مجلس با رئیس دولت طی روزهای گذشته افزود: "ترجیح دادیم در شرایط فعلی به جای سؤال از رئیس جمهور یا بحثهایی که ممکن است در صحن علنی مجلس پیش آید و مورد سوء استفاده قرار گیرد، حرفهایمان را در محیط‌های خصوصی‌تر در میان بگذاریم."

گفتنی است، امروز یک عضو ارشد کمیسیون اصل نود مجلس از منتفی شدن طرح سوال از رئیس دولت خبر داده بود.
 

جـــرس: رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران استان اصفهان از اعتراض صنفی تانکرداران سوخت و ازدحام مردم در پمپ بنزین‌های شهر اصفهان خبر داد.

به گزارش ایلنا، علی یزدانی در این باره گفت: تانکرداران سوخت در شهر اصفهان در اعتراض به میزان کرایه خود برای جابه جایی سوخت، از شب گذشته دست از کار کشیده‌اند و به یک اعتراض صنفی اقدام کرده اند.

این فعال کارگری با اشاره ازدحام مردم در پمپ بنزین‌ها اظهار داشت: عدم سوخت رسانی به جایگاه‌ها و وقفه‌ای که در این بین پیش آمده، باعث ازدحام مردم در جایگاه‌های سوخت شده است.

رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران استان اصفهان در پایان افزود: البته در حال حاضر تعدادی از جایگاه‌های سوخت مشغول به فعالیت هستند و به جمعیت سوخت رسانی می‌کنند اما به دلیل کثرت تقاضا و کمبود جایگاه فعال، این روند به کندی صورت می‌گیرد.
 

سفرهای راهیان نور شباهت زیادی به راهپیمایی های سازماندهی شده دارد که رنگ و لعاب خود جوش به خود می گیرد. چند سالی است که موضوع کاروان های راهیان نور که تا پیش از این مساله ای فرهنگی بوده است، تبدیل به موضوعی تبلیغاتی شده و هر سال با اختصاص میلیاردها تومان بودجه، ده ها هزار تن از دانشجویان و دانش آموزان و کارمندان، بخشی با سیاست های تشویقی و بخشی هم به صورت اجباری و با اختصاص قسمتی از نمرات درسی، به مناطق جنگی برده می شوند.

پنج سال مرگبار با راهیان مرگ
قربانی گرفتن این سفرها از سال 86 شروع شد. در 25 اسفند یعنی در شب عید ، در حالی که تنها چند ساعت به آغاز سال 87 باقی مانده بود اتوبوس حامل دانشجویان پسر دانشگاه علمی – کاربردی خیام مشهد که با تبلیغات بسیج رهسپار مناطق جنگی بود با یک تانکر سوخت برخورد کرد که در نهایت 22 پسر دانشجو زنده زنده در آتش سوختند و هفت نفر نیز زخمی شدند. گفته شد که چهره بسیاری از کشته شدگان قابل شناسائی نبود.
با وجود این اتفاق ، هیچکس اعتراضی نکرد و تلویزیون دولتی همچنان با نشان دادن صحنه هایی ساختگی تلاش کرد بر قداست سفر به اینگونه مناطق بیفزاید. ده روز پس از این فاجعه و در ششم فروردین 87 اتوبوس فرهنگیان استان چهار محال و بختیاری در محور شهر کرد به ایذه با گارد ریل برخورد کرد که در این حادثه 27 نفر کشته و 13 نفر مجروح شدند.
این اتفاق نیز باعث درس عبرت نشد و بسیج همچنان به تبلیغات خود ادامه داد. دو روز بعد یعنی در هشتم فروردین همان سال اتوبوس حامل کاروان موسوم به راهیان نور در منطقه دهلاویه مورد حمله و تیر اندازی افراد ناشناس قرار گرفت که در نهایت 2 نفر زخمی شدند.
سوم فروردین سال بعد یعنی 88 ، اتوبوس دانش آموزان مدرسه دخترانه ای در محمود آباد ، در جاده شلمچه دچار حادثه شد که بر اثر آن 9 دانش آموز دختر زخمی و 24 نفر زخمی شدند.
دو سال بعد و در یک فروردین 90 اتوبوس دانشجویان کرمانی دچار سانحه شد که بر اثر آن ده نفر کشته و 37 نفر مجروح شدند.
در 15 بهمن سال 90 باز هم قرعه به نام دختران یک مدرسه راهنمایی در بروجردافتاد . این دانش آموزان به همراه معلمان خود در راه اعزام به مناطق جنگی دچار حادثه شد که 3 کشته و 13 زخمی برجای گذاشت.
یک روز بعد و در 16 بهمن 90 دانش آموزان دختر یک مدرسه در اردبیل در نزدیکی شلمچه دچار حادثه شدند که منجر به مجروحیت 4 نفر شد.
در آخرین مورد در 28 مهر 91 ، اتوبوس دختران بروجنی واژگون شد که منجر به مرگ 24 نفر از آنان شد.
با وجود این حوادث مستمر و انتقادات رسانه ها ، مسئولان بسیج می گویند که قصد دارند اردوهای موسوم به راهیان نور را گسترش داده و این کاروانها را به سوریه و لبنان هم اعزام کنند.

سفر نروید از نمره خبری نیست !
"حمید رضا حاجی بابایی" وزیر آموزش و پرورش در واکنش به این اظهارات که دانش آموزان به اجبار به این اردو ها اعزام شده اند ، گفت: اردوهای راهیان نور اجباری نیست و هیچ نمره ای برای اعزام به این سفر وجود ندارد.
وی حتی برای رفع مسئولیت از خود افزود: اعزام افراد به اردو براساس رضایت کتبی خانواده ها صورت می پذیرد که این موضوع در کتاب قانون مصوب اردوها به ثبت رسیده است. هیج فردی نمی تواند قول بدهد که چنین حوادثی رخ نمی دهد از این رو به عنوان وزیر آموزش و پرورش می توانم قول بدهم که تمام توان را به کار می گیریم تا چنین اتفاقاتی که قابل پیشگیری است به وقوع نپیوندد.
وزیر آموزش و پرورش احمدی نژاد قول داده که این اردوها با برنامه ریزی بیشتر مدیران کل آموزش و پرورش استانی و مسوولان سپاه ادامه پیدا کند !
مسئولان بسیج و مجلس هم بر ادامه یافتن این سفرها تاکید دارند و با خونسردی می گویند انشا الله که در سفرهای بعدی دقت می شود !
حسین ممتحن٬ رئیس سازمان بسیج دانش‌آموزی گفته است مبلغ «قابل توجهی» به حساب سپاه چهار محال و بختیاری واریز شده تا به دست خانواده‌های دانش‌آموزان جان‌باخته در مسیر بازگشت از اردوی «راهیان نور» برسد "تا شاید جبران آلامی باشد که به آن‌ها دست داده است."
قاسم جعفری سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس به مهر گفته حرکت بزرگ راهیان نور که نقطه اتصال نسل جدید با آرمانهای امام و شهدا است، نباید تحت تاثیر اینگونه حوادث قرار گیرد !
وی یاد آو شد که " شائبه اینکه دانش آموزان برای گرفتن نمره به این سفر اجباری می روند درست نیست و همه دانش آموزان رضایت نامه کتبی داشتند.

هیچکس عذرخواهی نکرد
اظهارات این عضو مجلس و حاجی بابایی در باره اجباری نبودن رفتن به این سفرها در حالیست که خانواده برخی کشته شدگان بروجنی در روز شناسایی اجساد گفتند که به دختران آنها گفته شده بود که اگر در این اردو شرکت نکنند نمره عملی درس آمادگی دفاعی را نخواهند گرفت.
اما علی فضلی جانشین رئیس بسیج و قائم مقام بسیج دانش اموزی که از وی به عنوان سرکوبگر اعتراضات خرداد و تیر 88 در تهران نام می برند، در حاشیه یاد واره شهدای زن در مشهد گفت : " قرار است 105 هزار دانش آموز دختر دیگر که درس آمادگی دفاعی خود را گذرانده اند به مناطق عملیاتی جنوب اعزام شوند."
حمید رضا عزیزی ماینده اردل و فارسان در مجلس گفته نخبگان کشور در این اردوها پر پر می شوند اما هیچکس پاسخگو نیست.
وی افزود: " هیچ کدام از مسوولان نسبت به حادثه بروجن عذرخواهی نکردند و مسوولیتی به گردن نگرفتند، ما از آقای حاجی‌بابایی وزیر آموزش و پرورش می‌پرسیم که آیا راضی است اینگونه فرزندش در این مسیر جان خود را از دست بدهد؟"

موج انتقادات و پاسخ بسیج
برخی رسانه ها در ایران کماکان به این کشتارها واکنش نشان می دهند و خواستار برچیده شدن این اردوها هستند.
سید ضیا مرتضوی از روحانیون حوزه طی مطلبی در سایت بازتاب نوشت : " آیا همین اندازه احتمال خطر و ضرر که از ناحیه تکرار این حوادث در چند سال اخیر وجود دارد، احتمالی عقلایی نیست که فقهای بزرگوار ما در موارد مشابه آن، حکم به منع و حرمت آن کرده‌اند؟"
وی افزود: گزافه نیست اگر گفته شود مسئولان دست‌کم در عمل نشان داده‌اند نمی‌توانند جان این عزیزان را به درستی حفظ کنند، آن هم در شرایطی که برپایی اینگونه سفرها هیچ توجیه عقلایی ندارد.
سایت عصر ایران نزدیک به قالیباف به نقل از مشاور تحصیلی کاروان راهیان نور دانش‌آموزان بروجنی که خود در اتوبوس حضور داشت و مجروح شده است ، نوشت: " اتوبوس ما مشکل فنی داشت و به همه مسئولان کاروان اطلاع دادیم؛ تنها به خواجه حافظ شیرازی نگفتیم که اتوبوس مشکل دارد."
به نوشته این تارنمای خبری منظور مسئولان از استاندارد بودن اتوبوس های اعزام، توصیه به دانش آموزان در هنگام بریده شدن ترمز به فرستادن صلوات و گفتن ذکر بوده است !
با وجود این انتقادات ، مسئولان بسیج با استناد به اظهارات عجیب سعی دارند همه چیز را عادی نشان دهند.
پایگاه اطلاع‌رسانی بسیج به نقل از پاسدار یعقوب سلیمانی دبیر قرارگاه مرکزی راهیان نور نوشت: "سالانه بیش از یک هزار نفر در سواحل دریای شمال غرق می شوند ولی کسی شنا کردن در دریا را ممنوع نمی کند و یا در سال گذشته 26 هزار نفر از هموطنانمان در جاده های کشور جان خود را از دست دادند اما کسی مسافرت را تحریم نمی‌کند !
وی گفت: " مردم همچنان از سفرهای راهیان نور استقبال می کنند و ما گاهی حتی مجبور به قرعه کشی هستیم !"