جنبش راه سبز - خبرنامه

به گزارش تارنمای جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران، در بیانیه ای که برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشربرای حمایت از نسرین ستوده، وکیل حقوق بشری و عضو کانون مدافعان حقوق بشر منتشر شده، آمده است که وی محکومیت شش سال حبس خود را در زندان اوین می گذراند و از زمان دستگیری در شهریور 1389 به طور فزاینده با محدودیت و شرایط تبعیض آمیز و حبس خودسرانه در زندان روبرو بوده است.

متن این بیانیه به شرح زیر است:

مسئولان زندان در هفته های اخیر، بدون ارایه هرگونه دلیل قانونی، روز ملاقات خانم ستوده را از یکشنبه به چهارشنبه تغییر داده اند. این اقدامِ مغایر با مقررات زندان، علاوه بر محرومیت او از ملاقات حضوری، ملاقات های خانوادگی را در سه ماه اخیر بیش از پیش دشوار کرده است. لازم به یادآوری است که خانم ستوده از اردیبهشت 1390 از استفاده از تلفن محروم بوده است.

برنامه نظارت یادآوری می کند که اقدامات تنبیهی علیه خانم ستوده تازگی ندارد. او پیشتر مدت های طولانی در حبس انفرادی به سر برده و از دیدار با خانواده و وکیل محروم شده بود. بنا به گزارش ها، خانم ستوده برای اعتراف اجباری در زندان مورد شکنجه نیز قرار گرفته بود. در تاریخ 21 تیر 1391، دولتمردان خروج همسر و دختر 12 ساله خانم ستوده را از کشور ممنوع کردند. پرونده این دو اکنون به شعبه 28 دادگاه انقلاب ارجاع شده که آنها را احضار کرده است.

در اعتراض به این اقدامات که حق خانم ستوده برای ملاقات بدون مانع با خانواده اش را نقض می کنند، او از تاریخ 26 مهر 1391 دست به اعتصاب غذای نامحدود زده و این مساله موجب نگرانی برای سلامت جسمانی او شده است. یادآوری می شود که او در سال 1389 پس از سه بار اعتصاب غذای خشک در اعتراض به شرایط زندان و نقض موازین قضایی در دادگاه با خطر مرگ روبرو شد.

سوهیر بالحسن، رییس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، اعلام کرد: «شرایط حبس نسرین ستوده غیرقابل پذیرش است و به طور آشکار برای تحمیل مجازات بیشتر بر او به خاطر فعالیت های حقوق بشری صورت می گیرد.»

جرالد استابِرُک، دبیر کل سازمان جهانی مبارزه با شکنجه، نیز اضافه کرد: «اقدامات تنبیهی علیه خانم ستوده یک بار دیگر سیاست بی امان دولتمردان ایران برای به سکوت کشاندن مدافعان حقوق بشر را به نمایش می گذارد که تمامی جامعه بین المللی باید محکوم کند.»

برنامه نظارت سیاست آزار علیه خانم نسرین ستوده را از طریق حبس خودسرانه، آزار قضایی و اقدامات تنبیهی در زندان که با هدف مجازات او به خاطر فعالیت های به حق حقوق بشری صورت می گیرد، با قاطعیت محکوم می کند و از دولتمردان ایران به تاکید می خواهد فوری و بدون قید و شرط او و تمام مدافعان حقوق بشر زندانی را آزاد نمایند، و به طور کلی اعلامیه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر، اعلامیه جهانی حقوق بشر و عهدنامه های بین المللی حقوق بشر را که ایران تصویب کرده رعایت کنند.

یکی از بستگان این پژوهشگر توانا و زندانی سیاسی سابق در گفتگو با سایت ملی-مذهبی آخرین وضعیت وی را تشریح کرد و گفت:” حاج احمد بعد از چند مرحله عمل جراحی خارج کردن تومور مغزی، طی یک سال گذشته به مرور حافظه اش کم شده بود و در منزل استراحت میکرد. شنبه شب دچار مشکل تنفسی شد و بلافاصله به اورژانس بیمارستان قائم منتقل شد. مشکل تنفسی به دلیل جمع شدن خلط در سینه حاج آقا بود و به همین خاطر سریعا پزشکان عمل ساکشن انجام دادند تا راه تنفسی باز شود.‏ متاسفانه از بعد از عمل بدن ایشان هیچ حرکتی نداشته است.”‏

وی افزود:” روز چهارشنبه آقای قابل از بخش داخلی به آی سی یو منتقل شدند و کاملا بی حرکت روی تخت خوابیده اند.‏ برخی از پزشکان مشکوک به مرگ مغزی هستند، اما هنوز این امر توسط پزشکان متخصص تایید نشده و هنوز نمی شود در مورد وضعیت ایشان اظهار نظر دقیق و قطعی کرد”‏.

وی در رابطه با نقش زندان وکیل آباد در ایجاد بیماری استاد قابل گفت:” قطعا دوران زندان و وضعیت وحشتناک زندان وکیل آباد مشهد در به وجود آمدن این بیماری نقش داشته است. خصوصا اینکه این زندان تنها یک پزشک کشیک دارد و وضعیت بهداشتی و پزشکی زندان بسیار وخیم است. هر هفته در این زندان لااقل یک زندانی به همین خاطر می میرد و مرگ زندانیان در این زندان به یک امر معمولی بدل شده است.”‏

وی از تاخیر در مرخصی استعلاجی انتقاد کرد و این تاخیر را یکی از عوامل بی نتیجه بودن درمان احمد قابل دانست:” علائم بیماری حاج احمد در زندان بروز پیدا کرده به نحوی که سمت چپ بدنش لمس شده بود، بخشی از بینایی اش را از دست داده بود و نمیتوانست به راحتی راه برود به نحوی که برای انتقال به سالن ملاقات باید دو نفر زیر بغلش را میگرفتند. با این حال حدود یک ماه طول کشید که مسئولان زندان با درخواست مرخصی استعلاجی موافقت کنند. قطعا اگر ایشون زودتر آزاد میشدند و تومور مغزی زودتر تشخیص داده میشد ، درمانها نتیجه بهتری میداشت و امروز حاج احمد وضعیتشان اینگونه نمی بود.”‏

گفتنی است احمد قابل پس از کودتای انتخاباتی سه بار بازداشت و برای ماهها در شرایط غیرانسانی زندان وکیل آباد و بازداشتگاه اطلاعات مشهد نگهداری شده بود. وی در ۲۹ آذر ۱۳۸۸ در حالیکه که بعد از مرگ آیت الله منتظری برای مراسم تشییع او از مشهد به قم سفر می‌کرد، در بین راه و در شهر نیشابور بازداشت شد. اولین جلسه دادگاه قابل ، در حالیکه او را با پابند و دستبند به جلسه دادگاه آورده بودند، در روز ۲۹ اردیبهشت ۸۹ برگزار شد. روز ۲۱ خرداد ۱۳۸۹ پس از تحمل حدود ۱۷۰ روز زندان، با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون ریالی و با حکم رییس شعبه ۵ دادگاه انقلاب مشهد آزاد شد.‏

وی در تاریخ ۲۳ شهریور ۸۹ و در پی افشای اعدام های خودسرانه ، دسته جمعی و پنهانی در زندان وکیل آباد مشهد، برای دومین بار بازداشت و به زندان وکیل آباد مشهد منتقل شد. دلیل بازداشت دوم وی بررسی اتهامات جدیدی عنوان شد که به واسطه فعالیت های پس از بازداشت اول، علیه وی اقامه شده بود.‏ احمد قابل چند روز پس از بازداشتش در ملاقات با همسرش عنوان کرد پس از انتقال به بند ۶٫۱ و مطلع شدن از بازتاب گسترده این موارد، مطمئن شده که علت اصلی بازداشتش اعتراض به اعدام‌های زندان وکیل آباد مشهد بوده است.‏

آقای قابل در دیماه سال ۸۹ مجددا از زندان وکیل آباد آزاد شد ولی نهم مرداد ماه سال ۹۰ مجددا روانه زندان وکیل آباد مشهد شد و در پی وخیم شدن وضعیت جسمانی اش و با تاخیر فراوان اواخر شهریور ماه همان سال به مرخصی استعلاجی آمد.‏

احمد قابل در گزارش “پس از هشت ماه” که بعد از اولین دوره زندانش در زندان وکیل آباد نوشته بود به اعدام های خودسرانه در این زندان اشاره و به آن اعتراض کرده بود. امری که باعث شد دوبار دیگر راهی همان زندان شود:‏
‏”افراد حاضر در این بند می دانند که به محض تصمیم بر اعدام، از تردد افراد در داخل بند ممانعت می شود و افراد زیر تیغ، همراه با نیروهای گارد به سوئیت های این بند منتقل شده و پس از چند ساعت، شبانگاهان یا سحرگاهان همه چیز به حال عادی بر می گردد. یعنی اعدامی ها به دیار باقی فرستاده شده اند و مجریان حکم، از کاری طاقت فرسا و ناراحت کننده، رهایی یافته اند و هم بندیان ما از ممنوعیت تردد نجات یافته اند!!‏

آمار های وحشتناکی از میزان اعدام ها در ماه های قبل و سال های پیش از آن نیز از زبان کسانی که سابقه ی حضور بیشتری در زندان داشتند، می شنیدم که صحت آن ها را از نسبت حقیقی همین آمار سه ماهه با میزان اعلام شده ی رسمی، می توان بدست آورد (ضمنا از آمار دروغین اعدامی ها با این نسبت ۱۰ به ۱، می توان عادت مسئولان به آمار دروغین در انتخابات را نیز پیدا کرد).‏

این اعدام ها که با احکامی در باره ی مواد مخدر، قصاص، تجاوز به عنف و … به اجرا درآمده، اگر از دید حاکمیت، کاملا عادلانه و قابل دفاع است، چرا در خفا انجام می گیرد و اگر قابل دفاع نیست، چرا انجام می گیرد؟! آیا در نظام کیفری اسلام، جایی برای دستور العمل قرآن کریم که می گوید:«فلایسرف فی القتل=در قتل، زیاده روی نکن» وجود ندارد؟!! کشتن چند نفر در یک ماه و یا یکسال، مصداق اسراف در قتل است؟!چرا کسی برای این معضل، فکری نمی کند؟! از کشتن افراد در جرایم گوناگون، چه نفعی حاصل شده است که هنوز هم بر تکثیر موارد اعدام در قوانین کشور اصرار می شود؟!

حتی در بند قرنطینه، پیرمردی را دیدم که بیش از ۷۰ سال داشت و بخاطر تکرار شرب خمر، حکم اعدامش صادر شده بود ولی امیدوار بود که یک نوبت قبلی حد شرب خمرش محسوب نشود و از اعدام رهایی یابد!!‏

برخی آمارهای غیر رسمی از حضور صدها نفر زیر حکم اعدام در زندان مشهد خبر می دهد که من با چند نفر از آنان در همین مدت کم محشور بودم.”‏

یکی از پیامدهای بد ناشی از تورم، بی­اخلاقی­های اجتماعی است. رشد بی­رویه قیمت کالا و خدمات نه تنها قامت بسیاری از مردم را خم می­کند که در پی آن موجی از بی­اخلاقی­های اجتماعی و نافرمانی­های مدنی را سازماندهی می­کند. وقتی بی­اخلاقی­های ناشی از تورم به اوج خود رسد کم­کم باید منتظر بی­امنی و نا­امنی هم بود. سخن اینجاست، حال که به دلیل تحریم­های بی­سابقه در یکی از بدترین شرایط دهه­های اخیر هستیم چرا خودمان به این فضا سنگین دامن بزنیم. در این هفته­های اخیر که نرخ ارز به بالاترین حد ممکن رسید و به طبع آن هر آنچه که به تبادل می­رسید گران شد، برخی از افراد جامعه از ترس وضعیت موجود و یا از روی طمع، روی به گران فروشی آوردند. به طور مثال و بر اساس گزارشات بسیار زیادی که در جامعه بین افراد رد و بدل می­شود تعداد قابل توجهی از مردم برای خرید مسکن اقدام کردند که پس از توافقات اولیه و به دلیل تب و تاب قیمت ارز کلا معامله از بیخ شکل نگرفت و یا برخی از بازاری­هایی که کالا خریداری شده از قبل خود را با نرخ جدید عرضه کردند و یا حتی خیلی از افرادی که، پولی را قرض و به امانت گرفتند در باز پرداخت آن کم لطفی کردند.

در این بین موضوع قابل توجه این است: درست که تورم تا حد بسیار بالایی روح و روان خانواده­ها را خدشه­دار می­کند و شاید در آینده امنیت را هم تحت الشعاع خود قرار دهد اما یک قسمتی از موضوع به خود ما برمی­گردد که دوستان و هموطنان عزیز چرا در این وانفسا خدمات ارائه شده و اجناس از قبل خریداری شده را با نرخ جدید و کمرشکن ارائه می­کنید؟ آخر مگر از قدیم نگفتند که بنی آدم اعضای یکدیگرند! چطور می­شود که از مشکلات اقتصادی انتقاد کنیم اما خودمان ذره­ای التزام به این موضوع نداشته باشیم. پس بیائیم این بار تا جایی که از دست خودمان برمی­آید کمی ملاحظه و انسانیت به خرج دهیم.

نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست. 

جـــرس: درخواست اعاده دادرسی سیدضیا نبوی، دانشجوی محروم از تحصیل که به ۱۰ سال حبس در تبعید محکوم شده است، از سوی شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور رد شد.

به گزارش کلمه، با توجه به ایرادات مشهود حقوقی در حکم بدوی و تجدید نظر وی، انتظار می رفت که به راحتی این حکم در دیوان رد شود، اما با نفوذ مجدد وزارت اطلاعات در پرونده وی اجازه اعاده دادرسی داده نشد.

در حکم صادره علیه نبوی، وی متهم به “محاربه از طریق ارتباط موثر با گروهک منافقین” شده است، اما هیچ دلیل موجهی مبنی بر صحت این اتهام نه در بازجویی ها و نه حکم صادره وجود ندارد.
کلمه به زودی متن حکم صادره علیه ضیا نبوی را جهت قضاوت عمومی و نشان دادن آنچه بر فرزندان میهن در دادگاه های تحت نفوذ نیروهای امنیتی می رود را منتشر خواهد کرد.

ضیاءالدین نبوی، دانش آموخته دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل که در کنکور کارشناسی ارشد سال ۸۷ علیرغم کسب رتبه تک رقمی در رشته جامعه شناسی، “ستاره دار” و از تحصیل محروم شد. پس از آن، با تشکیل “شورای دفاع از حق تحصیل” برای دفاع از حق دانشجویان محروم از تحصیل، به عضویت این شورا در آمد.

تنها ۳ روز بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ و پس از راهپیمایی عظیم روز ۲۵ خرداد ۸۸ در اعتراض به نتیجه اعلام شده انتخابات، ضیا نبوی به همراه چند تن از دوستانش بازداشت شد و از آن زمان تاکنون بدون ساعتی مرخصی در زندان بسر برده است.
 

به گزارش دانشجونیوز، این زندانی سیاسی در این نامه خواستار توقف سیاست های جنگ افروزانه شده و نوشته است: بیایید فرض کنیم همه ی رسانه های دنیا دروغ میگویند و رسانه ی ملی ما به تنهایی منتشر کننده ی حقیقت است! بیایید فرض کنیم جامعه در ثبات وآرامش مطلق است وکشورهای دیگر غرق آشوب واغتشاش اند! اصلا بیایید فرض کنیم همه ی خوبی های دنیا ازآن ماست وبجز ما تمام جهان در شرارت وتیره روزی وبدبختی به سر می برد! آیا کسی هست که بیش از این هم ادعایی داشته باشد؟! آیا بیش از این هم حرفی هست؟ قبول! ما همه ی اینها را پذیرفتیم وفرض میگیریم که همه ی اینها درست است!

وی در ادامه می گوید: شیوه ی مواجهه ما با این مشکل وبحران منطقی وموجه نیست وبهتر است که در آن تجدید نظر شود. حقیقت این است که ما با هر دلیل موجهی که به استقبال جنگ برویم در نتایج آن تغییری ایجاد نمی کند وحاصل آن آسیب رسیدن به شهروندان،سرمایه ها وآب وخاک این سرزمین است درنتیجه با تمام قدرت وتوان میبایست از چنین مواجه ای دوری جست.

ضیا نبوی، دانش آموخته رشته مهندسی شیمی از دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، در ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد. سخنگوی شورای دفاع از حق تحصیل، در آزمون کارشناسی ارشد سال ۸۷ موفق به کسب رتبه تک رقمی در رشته جامعه شناسی شد، با این وجود از ادامه تحصیل وی در مقطع کارشناسی ارشد جلوگیری به عمل آمد در ۲۲ دی ۸۸، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباسی، وی را به به ۱۵ سال زندان (۱۰ سال حبس در تبعید در شهرستان ایذه) و ۷۴ ضربه شلاق محکوم نمود. این حکم در شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر به ۱۰ سال حبس تعزیری کاهش یافت. ضیا نبوی از ابتدای بازداشت، بدون استفاده از حق مرخصی دوران محکومیت خود را در تبعید، زندان کارون اهواز، سپری می کند.

متن کامل نامه ضیا نبوی به شرح زیر است:

تقاضای یک شهروند…
در آبی که پیدا نگردد کنار
غرور شناور نیاید به کار
«سعدی»

بیایید فرض کنیم ما صاحب دموکراتیک ترین حکومت در جهان هستیم وبه لحاظ مشروعیت مردمی بی نظیریم! بیایید فرض کنیم مناسبات سیاسی حاکم بر جهان به تمامی زور گویانه است وما به تنهایی جبهه ی عدالت وحقیقت را در جهان نمایندگی می کنیم! بیایید فرض کنیم ایران تنها کشوری است که حقوق بشر حقیقتاً در آن رعایت میشود ودیگر حاکمیتها فقط از این مفهوم استفاده ابزاری میکنند! بیایید فرض کنیم که هیچگونه مشکل اقتصادی در کشور نداریم وکشورهای غربی به لحاظ اقتصادی ورشکسته وزمین گیر شده اند! بیایید فرض کنیم هیچکس در ایران افسرده وناامید نیست وهمه سرحال وبا نشاط هستند!

بیایید فرض کنیم در برنامه ی هسته ای ما حتی باندازه ی سر سوزنی هم انحراف ایجاد نشده وهمه ی فشارهای وارده از سوی غربیان فقط کارشکنی وبهانه گیری است! بیایید فرض کنیم همه ی مسئولین مملکتی متفّق وهمدل برای خدمتگذاری اند وهیچ اختلاف نظر یا شکافی در بین آنان نیست! بیایید فرض کنیم ما در اوج قلّه ی علم ودانش قرار داریم ودیگران فقط متحیّر وانگشت بدهان پیشرفت ما هستند!

بیایید فرض کنیم همه ی رسانه های دنیا دروغ میگویند ورسانه ی ملی ما به تنهایی منتشر کننده ی حقیقت است! بیایید فرض کنیم جامعه در ثبات وآرامش مطلق است وکشورهای دیگر غرق آشوب واغتشاش اند! اصلا بیایید فرض کنیم همه ی خوبی های دنیا ازآن ماست وبجز ما تمام جهان در شرارت وتیره روزی وبدبختی به سر می برد! آیا کسی هست که بیش از این هم ادعایی داشته باشد؟! آیا بیش از این هم حرفی هست؟ قبول! ما همه ی اینها را پذیرفتیم وفرض میگیریم که همه ی اینها درست است!

در چنین شرایط ووضعیت ایده آلی بهرحال قدرتهای زورگوی دنیا تصمیم گرفته اند به بهانه های واهی بما فشار بیاورند وبرنامه ی صلح آمیز هسته ای ما را حتّی بقیمت جنگ متوقف کند.حاکمین ما نیز تصمیم گرفته اند که در برابر این زورگوئی مقاومت کنند واز مواضع بحق ومشروع شان عقب نشینی نکنند حتی اگر هزینه ی این مقاومت درگیر شدن در یک جنگ نظامی باشد.

گرچه مشخص است که در این شرایط فرضی ما مرتکب هیچ اشتباهی نشده ایم وحقیقت نیز بنفع ما گواهی می دهد، با همه ی این احوال باز هم شخصاً مایلم بگویم که شیوه ی مواجهه ما با این مشکل و بحران منطقی وموجه نیست وبهتر است که در آن تجدید نظر شود.حقیقت این است که ما با هر دلیل موجهی که به استقبال جنگ برویم در نتایج آن تغییری ایجاد نمی کند وحاصل ان آسیب رسیدن به شهروندان، سرمایه ها وآب وخاک این سرزمین است درنتیجه با تمام قدرت وتوان میبایست از چنین مواجه ای دوری جست…

گرچه با فرض هایی که در بالا برشمردیم مطمئناً این تصمیم حاکمین ما بر آمده از آراء ونظرات قاطبه ی ملت ایران است وسیاست اتخاذ شده در این عرصه از پشتوانه ای دموکراتیک برخوردار است، لیکن من از حاکمین ومسئولین سرزمین مان تقاضا مندم که لطفا ً این نکته را در نظر داشته باشند که حداقل یک شهروند با شیوه ی سیاست ورزی شان در این مورد خاص مخالف است وخواهشمند است که به هنگام سخن گفتن از زبان همه ی ملّت ایران، تفاوت نظر وعقیده ی اورا هم لحاظ کنند! البته ممکن است این موضع گیری به این دلیل باشد که از به خطر افتادن جان ومالم میترسم ویا اینکه فاقد شرافت اخلاقی لازم برای ایستادگی در برابر زورگویان باشم اما خب بهرحال این نظر من است ومن شهروند این سرزمینم! بدون تردید اظهار نظر درباره ی مسئله ای به این مهمی بدیهی ترین حق ودر عین حال بزرگترین وظیفه ی یک شهروند در آزاد ترین کشور دنیاست…

جـــرس: در ادامه واکنش ها به ادعای درخواست حضور احمدی نژاد در زندان اوین، معاون حقوقی رئیس قوه قضاییه با بیان اینکه مگر روسای جمهور قبلی زندان می رفتند؟ گفت: جای رئیس جمهور قوه مجریه است و باید کارهای اجرایی را انجام دهد. زندان های کشور نیز زیر مجموعه قوه قضاییه است و هر کس باید کار خود را انجام دهد.

به گزارش مهر، علی رازینیدر پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه برخی مطرح می کنند صادق لاریجانی مخالف بازدید رئیس جمهور از زندان اوین است، گفت: ایشان مخالف نیست بلکه هر موضوعی باید دارای ضابطه و قانون باشد.

وی با بیان اینکه زندان جای حساب و کتاب داری است، گفت: اگر کسی می خواهد از زندان بازدید کند باید قواعد آن را هم رعایت کند چرا که زندان مقرراتی دارد.

مدتی قبل روزنامه رسمی دولت خبر داد، بنابر اعلام یک منبع آگاه، رئیس دولت دهم قصد دارد به زودی از زندان اوین بازدید کند و در این برنامه احمدی نژاد از همه بندها و بخش های زندان اوین بازدید خواهد کرد.

غلامحسین محسنی اژه ای سخنگوی قوه قضاییه نیزدر واکنش به بازدید احتمالی احمدی نژاد از زندان اوین برای ملاقات با علی اکبر جوانفکر مشاور رسانه ای وی گفت: سازمان زندان ها ضوابط و مقررات دارد و زندان دارای بازداشتگاه موقت و دائمی است. آنهایی که بازداشت موقت هستند حتما باید با قاضی پرونده هماهنگ شود و حتی مقامات قوه قضائیه هم نمی توانند با این افراد ملاقات داشته باشند. در ضمن زندان ساعت خواب و بازدید و ملاقات دارد و باید هماهنگ شود.

سخنگوی قوه قضاییه در این زمینه به بیان خاطره ای از زمان بازداشت غلامحسین کرباسچی پرداخت وگفت: یادم هست وقتی آقای کرباسچی بازداشت شد همان شب آقای موسوی لاری و آقای شوشتری در دفتر وزارت دادگستری با من قرار داشتند. وقتی به وزارتخانه رسیدم آقایان گفتند که می خواهیم با کرباسچی ملاقات داشته باشیم. من هم آن زمان قاضی پرونده بودم و گفتم نه اجازه نمی دهم. یعنی اینکه اجازه ملاقات با متهمی که در حال بازپرسی است با قاضی پرونده است.
 

جـــرس: وقوع انفجار در پایتخت لبنان تعدادی کشته و زخمی برجای گذاشته است.

به گزارش بی بی سی، روز جمعه، ٢٨ مهر (١٩ اکتبر)، انفجار شدیدی در میدان ساسین، محله عمدتا مسیحی نشین اشرفیه بیروت روی داد که براساس گزارش های اولیه، به کشته شدن دست کم دو نفر و زخمی شدن تعداد دیگری منجر شده است.

برخی گزارش ها حاکی از آن است که عامل این انفجار یک اتومبیل بمب گذاری شده بوده است اما منابع رسمی هنوز در این مورد اظهار نظری نکرده اند.

به گفته شاهدان عینی، صدای این انفجار از فاصله چند کیلومتری شنیده شد و دود غلیظی نیز از محل حادثه به آسمان برخاست.

تصاویر تلویزیونی از محل ساختمان هایی را نشان می دهد که به شدت آسیب دیده و ماموران در تلاش برای نجات زخمی های احتمالی این انفجار هستند.

تعدادی اتومبیل پارک شده در اطراف این محل نیز منهدم شده یا آسیب شدید دیده اند.

ماموران انتظامی مسیرهای منتهی به میدان ساسین را به روی رفت و آمد بسته اند در حالیکه بستگان سراسیمه ساکنان محل در صدد خبرگیری از خویشاوندان خود هستند.

هنوز هیچ فرد یا گروهی مسئولیت این انفجار را برعهده نگرفته و مشخص نیست که آیا هدف بمب گذاران فرد یا گروه خاصی بوده است. با اینهمه، این انفجار باعث نگرانی در مورد ارتباط احتمالی آن با حوادث سوریه شده است.

مخالفان بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه عمدتا از مسلمانان سنی آن کشور هستند در حالیکه اکثر مناصب عمده سیاسی، نظامی و اقتصادی سوریه در اختیار پیروان آئین علوی این کشور قرار دارد. حکومت سوریه همچنین از حمایت جنبش حزب الله لبنان، یک گروه سیاسی و شبه نظامی شیعه وابسته به ایران، برخوردار است.

در ماه های اخیر، درگیری هایی بین گروه های مسلح سنی و علوی در لبنان گزارش شده و به نگرانی در مورد گسترش درگیری فرقه ای سوریه به این کشور دامن زده است به خصوص اینکه جنگ داخلی سوریه باعث پناهندگی چند هزار شهروند آن کشور به لبنان هم شده است.

جمعیت لبنان از پیروان ادیان و مذاهب مختلف، به خصوص مسیحیان مارونی و مسلمانان شیعه و سنی تشکیل یافته در حالیکه هرکدام به طور سنتی از حمایت احزاب و گروه های مختلف سیاسی و شبه نظامی برخورداربوده است.

اختلاف قومی و مذهبی لبنان در سال ١٩٧٥ به بروز جنگ داخلی منجر شد که تا سال ١٩٩٠ ادامه یافت. تلفات جنگ داخلی لبنان را تا یکصد و بیست هزار نفر تخمین زده اند.
 

جـــرس: فرمانده کل بسیج می گوید: "رقابت ایران و آمریکا هر چه به فینال نزدیک شود بهتر است و ما نیز دوست داریم زودتر این اتفاق رخ دهد."

به گزارش مهر، پاسدار محمدرضا نقدی در حاشیه تجمع بسیجیان در میدان فلسطین تهران در جمع خبرنگاران اظهار داشت: زمانی که آمریکا به لحاظ اقتصادی و سیاسی ابرقدرت دنیا بود ملت ایران در مقابل او ایستادگی کرد و شاه را از ایران بیرون کرد اما الان که همه چیز برعکس شده ، اقتصاد آمریکا ورشکسته است و از لحاظ سیاسی نیز دچار ورشکستگی شده، حالا بگوییم می خواهیم با آمریکا مذاکره کنیم؟ البته برخی وابستگان در داخل آرزوی ارتباط با آمریکا را دارند اما حرف‌هایی که سیاستمداران ما در این خصوص می زنند بیشتر یک نوع بازی سیاسی است.

وی با اشاره به پرواز پهباد بر فراز اسرائیل گفته است که "این پرنده انگشت کوچک قدرت حزب‌الله و مقاومت است و اشغالگران در آینده باید منتظر صدها پرنده دیگر در 25 مدل مختلف با سیستم‌های جدید پرواز باشند که ندانند چطور باید با آنها مقابله کنند".

وی گفته است که مسئولان اسرائیل یک هفته در "کما" بوده و فرمانده نظامی خود را عزل کرده اند.

نقدی با اشاره به تحریم ها و بحث رابطه با امریکا گفته است: ملت ایران مردمی مقاوم هستند و پاسخ این تهدیدها و تحریم‌ها این است که مردم به مقاوم‌ترین افراد در برابر آمریکایی‌ها رای خواهند داد و تمام تحلیل‌های غلط آنها را نقش برآب خواهند کرد.

وی با ادعای اینکه رزمایش الی بیت المقدس بسیجیان در سراسر کشور با استقبال گسترده ای از سوی بسیجیان مواجه بوده است گفت: "رسانه های بیگانه این رزمایش و این تجمع را این طور وانمود کردند که آمادگی برای مقابله با مردم است."

پاسدار نقدی ادعا کرد: "کسانی که امروز به اینجا آمده اند خود مردم هستند و این جوانها از دل خانه های مردم بیرون آمده اند چطور می توان گفت: این رزمایش ها برای مقابله با مردم است."
 

جـــرس: ظهر جمعه فردی با کمربند انتحاری در فاصله 400 متری مسجد امام حسین چابهار، خود را منفجر کرد.

به گزارش ایسنا، در پی بروز این حادثه، یک بسیجی به نام «آسوده» کشته و یک نفر دیگر مجروح و به بیمارستان انتقال یافت.

به گفته شاهدان عینی، شخص انتحاری که قصد نفوذ به داخل مسجد را داشته توسط پرسنل بسیجی حاضر شناسایی و وی که موفق به ورود به مسجد نمی‌شود با فاصله چند صد متری مبادرت به انفجار کمربند انتحاری خود می‌کند.

مرتضی آسودهم در این حادثه تروریستی کشته و یکی دیگر از اعضای بسیج این مسجد به نام «بَزی» که زخمی شده است.

در پی وقوع این اقدام، گروهی نیز زخمی شده‌اند.

هنوز گروه یا جریانی مسئولیت این حادثه را بر عهده نگرفته است.
 

جـــرس: عضو مجلس خبرگان و خطیب نماز جمعه تهران مدعی شد: "به دشمنان خارجی و دوستان آن‌ها در داخل می‌گویم هواداری مردم از نظام اسلامی سیاسی نیست که بتوان با بازی سیاسی جدای‌شان کرد بلکه این هواداری اعتقادی است که به فضل خدا کم شدنی نیست. "

به گزارش ایرنا، احمد خاتمی در خطبه‌های دوم نماز جمعه این هفته تهران، در شرح استقبال از رهبر جمهوری اسلامی در خراسان شمالی گفت: ابراز ارادت نسل سومی‌ و چهارمی‌ها را به ولی فقیه‌شان شاهد بودیم؛ اگر عشق به ولایت آن‌ها بیش از نسل اولی‌ها نباشد، اما مثل آن‌هاست؛ چراکه این استقبال تنها از یک رهبر سیاسی نیست، بلکه نوعی استقبال مکتبی و مردم از ولی فقیه‌شان نایب عام امام زمان‌شان بود. این استقبال در مقطع فعلی بسیار معنی‌دار بود چون دشمنان امیدوار بودند تحریم‌ها اثرگذار بوده باشد و استقبال کمرنگ شود، اما باشکوه‌ترین مراسم در تاریخ استان خراسان شمالی شکل گرفت و پیامش این است که در برابر تحریم و جنگ اقتصادی شما مردم پیمان خون با نظام‌شان را دارند و با تمام توان پای نظام ایستاده‌اند و از نماد نظام‌شان که ولی فقیه و مقام معظم رهبری است دفاع می‌کنند.

وی مدعی شد: "زبان حال و قال مردم این است که تا آخرین نفس نفر و قطره خون پای این نظام اسلامی ایستاده‌ایم. "

خطیب جمعه تهران راهبرد دشمنان را بحرانی جلوه دادن کشور دانست و گفت: برخی سیاسیون در رابطه با اوضاع کشور تدابیر سرگشتگی سیاسی، وارونگی سیاسی و بی‌هنجاری را مطرح کرده‌اند تا بگویند کشور به حالت بحرانی قرار دارد یعنی همان چیزی که دشمنان می‌خواهند، البته مشکل وجود دارد اما بحرانی نیست و بهتر است برای پیدا کردن بحران سری به کشورهای اروپایی بزنند.

وی به فضاسازی ناحق پیش از فرا رسیدن انتخابات اشاره و ادعا کرد: قبل از انتخابات 88 برخی زمزمه تقلب را سر دادند در حالی که در فروردین سال 88 رهبری برای این توطئه هشدار داده بودند و هنوز چند ماه به انتخابات نمانده که همان جریان با همان اسم و رسم شعار انتخابات آزاد را سر می‌دهند و می‌خواهند با این طرح این مسائل بگویند که انتخابات قبلی آزاد نبود و انتخابات بعدی هم اگر کاندیدای ما رد شود آزاد نیست، یا اگر مردم به کاندیدای ما رای ندهند هم انتخابات آزاد نبوده است و انتخابات آزاد در نگاه آنان این است که نماینده آن‌ها از صندوق بیرون آید پس با این شعار به سمت ایجاد التهاب می‌روند اما همانطور که رهبری فرمود به فضل خدا در 33 سال گذشته انتخابات در کشور ما آزاد و سالم بوده، هست و خواهد بود و این شعارهای که داده می‌شود برای فضاسازی امر در انتخابات و التهاب‌آفرینی است.

وی به انتشار شایعات،‌ دروغگو‌یی‌ها و فشارها برای کشاندن ایران به میز مذاکره اشاره کرد و گفت: ما هیچ وقت میز مذاکره را ترک نکردیم، شما میز مذاکره‌ای می‌خواهید که خروجی آن تسلیم ملت ایران باشد، اما این آرزو را به گور خواهید برد و به قول مقام معظم رهبری شما کوچکتر از آن هستید که ملت مبارز بصیر و آگاه ایران را مقابل خواسته‌های خود به زانو در بیاورید.

امام جمعه موقت تهران به تحریم‌های جدید اتحادیه اروپا اشاره کرد و بسیاری از آن‌ها را شعاری دانست و تصریح کرد: ننگ بر اتحادیه اروپا که دم از استقلال می‌زند، اما این‌طور حلقه به گوش آمریکاست و خنده‌دار است که اتحادیه اروپا نامزد جایزه صلح نوبل شده با این ادعا که شش دهه در هیچ جنگی داخل نشده است و این دروغ بزرگی است و سوال این است که آیا اتحادیه اروپا در جنگ صدام اشغال عراق و افغانستان و کشتن هزار بی‌گناه در الجزایر دست نداشت؟

وی با تاکید بر این‌که «اتحادیه اروپا بداند با این کارها ما آسیب نمی‌بینیم ولی آبروهای آن‌ها خواهد رفت» خاطرنشان کرد: دنیای استکبار بداند ملت ایران سختی‌ها را تحمل کرده و فرسوده‌شدنی نیست اما به فضل خدا شما را فرسوده خواهد کرد.