به گزارش کلمه، امروز دوشنبه که موعد ملاقات هفتگی زندانیان بند ۳۵۰ اوین با خانواد‌هایشان است بیش از ۳۰ تن از زندانیان بند ۳۵۰ از گروه‌ها و گرایش‌های مختلف از حضور در سالن ملاقات امتناع کرده و دست به اعتصاب ملاقات زدند.

آن‌ها هدف خود را اعتراض نسبت به انتقال هم بندیانشان به انفرادی و مداخلات غیر قانونی در اداره امور داخلی بند و نیز همدردی با خانواده ده تن از زندانیانی که به انفرادی منتقل و ممنوع الملاقات شده‌اند اعلام کردند و همچنین خواستار بازگشت فوری هم بندیانشان به بند ۳۵۰ شده‌اند.

روز گذشته پس از آنکه مقامات زندان خواسته غیر قانونی عزل سعید مدنی وکیل بند منتخب زندانیان را مطرح کردند، بند امنیتی ۳۵۰ زندان اوین شاهد یک سلسله اقدامات اعتراضی بود که نهایتا با مداخله گارد ویژه زندان ده تن از زندانیان به نام‌های سعید مدنی، عبدالله مومنی، ابوالفضل عابدینی نصر، سیامک قادری، امیر خسرو دلیر ثانی، محمد حسن یوسف‌پور سیفی، سعید عابدینی، کامران ایازی، محمد ابراهیمی و پوریا ابراهیمی به انفرادی منتقل و ممنوع الملاقات شدند.

بر اساس این گزارش مسئولان زندان وعده داده‌اند که طی ۴۸ ساعت آینده این زندانیان به بند ۳۵۰ باز می‌گردند و زندانیانی که به انفرادی منتقل شده‌اند تهدید کرده‌اند در صور عدم تحقق این وعده دست به اعتصاب غذا خواهند زد.

اسامی زندانیان بند ۳۵۰ که روز دوشنبه در اعتصاب ملاقات این بند شرکت کردند به شرح زیر است:
۱- علیرضا رجایی
۲- سیدعلیرضا بهشتی شیرازی
۳- عبدالفتاح سلطانی
۴- محمدامین هادوی
۵- فیض الله عرب سرخی
۶- عماد بهاور
۷- حسن اسدی زیدآبادی
۸- محمدرضا مقیسه
۹- محمدقادر ربانی املشی
۱۰- مسعود پدرام
۱۱- سیاوش حاتم
۱۲- محمدحسین نعیمی‌پور
۱۳- محمد رضایی
۱۴- مهدی خدایی
۱۵- محمد داوری
۱۶- حمیدرضا مرادی
۱۷- افشین یدالهی
۱۸- مهدی تاجیک
۱۹- محمدرضا نوری
۲۰- عبدالرضا قنبری
۲۱- غلامرضا خسروی
۲۲- مجید اسدی
۲۳- علی معزی
۲۴- اصغر قطان
۲۵- محمد صائمی
۲۶- سید محمود باقری
۲۷- محمدولی غلامنژاد
۲۸- مجید محمدی
۲۹- غلامرضا حسینی
۳۰- مهدی ساجدی فر
۳۱- پیمان کاسن‌نژاد
۳۲- داوود ایزی
۳۳- وحید اصغری
۳۴- فرزاد روحی
۳۵- امیر شاه مرادی
 

به گزارش ایسنا، علی مطهری گفت: معتقد به تز شهید مطهری هستم که ایشان معتقد بودند استقلال روحانیون با پست‌های اجرایی دولتی خدشه‌دار می‌شود، ولی در عین حال بر این باور بودند که اشکالی ندارد روحانیون در شرایط اضطرار در این پست قرار بگیرند. اکنون نیز شرایط کشور، شرایط اضطرار و بحران است؛ بنابراین معتقدم در چنین شرایطی تنها کسی می‌تواند به وضع موجود سر و سامان دهد آقای هاشمی است.

وی افزود: البته ایشان خوب است که بیایند و چهار سالی به اوضاع کشور سر و سامان دهند و وقتی شرایط عادی شد، بروند.

مطهری تاکید کرد: این دوره انتخابات ریاست جمهوری دوره‌ کم تجربه‌ها نیست؛ بلکه افراد استخوان‌دار باید وارد عرصه شوند و‌ آقای هاشمی توان گردآوری گروه‌های سیاسی مختلف را دارد. هم چنین ایشان توان برقرار اعتدال را نیز داراست؛ نفوذ ایشان در برخی کشورهای عربی موجب بهبود وضع ایران در جهان عرب می‌شود؛ علاوه بر آن شناخت دنیا از ایشان قطعا روی روابط ایران و جهان تاثیر مثبت خواهد گذاشت.

وی با اشاره به دیدارش هاشمی رفسنجانی گفت: به ایشان پیشنهاد دادم که فقط برای یک دوره چهارساله بیایند و بعد از سروسامان دادن به امور کشور بروند، اما اگر عده‌ای تصور می‌کنند که ایشان قدرت‌طلب‌ است، اشتباه می‌کنند. کسی که دو بار رییس جمهور کشور بوده بعید است قدرت طلب باشد.

مطهری گفت: بسیاری از تخریب‌ها علیه ایشان غلط است و نظرسنجی‌ها حکایت از پایگاه اجتماعی قوی ایشان دارد.
وی در پاسخ به سوالی درباره هزینه احتمال رد صلاحیت خاتمی برای نظام گفت: رد صلاحیت آقای خاتمی برای نظام قدری هزینه خواهد داشت چرا که ایشان چهره داخلی و بین‌المللی شناخته شده‌ای دارد و اساسا این کار مناسب نظام نیست.

این عضو مجلس در عین حال در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر هزینه تایید صلاحیت خاتمی برای شورای نگهبان گفت: گاهی فردی به صرف منتقد بودن رد صلاحیت می‌شود ولی یک وقت به دلیل افکار غیر اسلامی رد صلاحیت می‌شود و رد صلاحیت آقای خاتمی رد صلاحیت یک منتقد به نظام است و اکثریت مردم ایشان را فتنه‌گر و برانداز نمی‌دانند؛ ایشان به مسائل اتفاق افتاده پس از انتخابات سال 88 اعتراض کردند؛ بنابراین منتقد نظام هستند ولی افرادی هستند که گروه‌شان افکار غیراسلامی را ترویج می‌دهد بنابراین در صورت تایید صلاحیت چنین افرادی شورای نگهبان زیر سوال می‌رود.

وی در واکنش به این پرسش که رد صلاحیت احتمالی مشایی چه واکنش‌های احتمالی از سوی احمدی‌نژاد در پی خواهد داشت گفت: پاسخ این پرسش را از خود ایشان باید پرسید، اما علامت‌ها و نشانه‌ها حکایت از آن دارد که ایشان ساکت نمی‌ماند. آقای احمدی‌نژاد به مشایی اعتقاد دارد و شاید از ایشان کراماتی دیده است که این طور از ایشان دفاع می‌کند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا ورود خاتمی به انتخابات برای شما نفعی دارد که درخواست حضور ایشان را دارید؟ گفت: معتقدم تحقق حماسه سیاسی با حضور اصلاح‌طلبان رقم خواهد خورد و کاندیدای حداکثری این جریان آقای خاتمی است؛ به همین دلیل گفته‌ام که ایشان بهتر است به برخی مسائل توجه نکنند و با شرکت در انتخابات سعه‌صدر نظام را محک بزنند.

وی هم‌چنین افزود: اصولگرایان زمانی با هم ائتلاف خواهند کرد که آقای خاتمی کاندید شود؛ در غیر این صورت بعید است که حول یک نفر به اجماع برسند.

مطهری در واکنش به پرسش یکی از دانشجویان که از وی پرسید آیا گسترش بی‌حجابی ریشه در دوره خاتمی ندارد؟ آن‌چه «اوج بدحجابی و بی‌حجابی» خواند را مربوط به دوران فعلی دانست و مدعی شد: وضعیت فعلی اصلا قابل قیاس با دوران خاتمی نیست. شما به خیابان‌ها بروید و علامت و چراغ‌سبزها به افراد فرصت‌طلب را ببینید و آن‌گاه با دوران آقای خاتمی مقایسه کنید.

وی خطاب به دانشجویان حاضر در این نشست با بیان این‌که نباید تنها برخی روزنامه ها و سایت ها را بخوانند تاکید کرد: قدری فکر خود را باز کنید.

مطهری در پاسخ به این پرسش که هاشمی چطور می‌تواند کشور را در این شرایط اداره کند؟ گفت: آقای هاشمی در دوران پس از جنگ که خزانه کشور خالی بود و بدهی خارجی ایران 5 میلیارد دلار بود،‌ آمد و کارهای زیربنایی و بنیادین زیادی انجام داد و حتی تولید کشور را به حرکت درآورد.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا از کسانی که مقابل رهبری ایستادند دفاع می‌کنید؟ گفت: رهبری در خطبه‌های نماز جمعه خردادماه گفتند اردوکشی انتخابات برگزار نشود؛ اصلاح‌طلبان نیز تلاش کردند 30 خرداد راهپیمایی برگزار نشود، ولی شور و هیجان انتخابات اوضاع را از کنترل آنان خارج کرد؛ پس نمی‌توان گفت اصلاح‌طلبان مقابل رهبری ایستادند.

وی در پاسخ به پرسشی که در آن ادعا شد دولت از امکاناتش برای تبلیغات انتخاباتی استفاده می‌کند، این اقدام را در صورت انجام آن تخلف دانست و مدعی شد: برنامه استادیوم آزادی که موجب خراب شدن چمن این استادیوم بود نیز تخلف بود؛ بر اساس تحقیقاتم مشخص شد هزینه برگزاری برنامه استادیوم آزادی 50 میلیارد تومان بود. سفرهای استانی نیز مشخص است که با هدف تبلیغات انتخاباتی انجام می‌شود. این‌که او پرچم ایران را پس از سخنرانی‌اش به دست مشایی می‌دهد به معنای این است که پس از خودش مشایی کشور را باید اداره کند. سفرهای پی در پی این روزهای ورزا به استان‌های مختلف نیز تخلف است و مجلس باید وارد شود.

مطهری در پاسخ به این پرسش که شما اصلاح‌طلبید یا اصول‌گرا گفت: به معنای اصطلاحی نه اصلاح‌طلبم نه اصول‌گرا نمی‌دانم چی هستم لااقل شما بگویید. در مواضع فرهنگی اصول‌گرا و در مسائل آزادی و دموکراسی اصلاح‌طلب هستم.

مطهری در پاسخ به پرسش دانشجوی دیگری که از وی درباره دفاع از نوری‌زاده پرسیده بود، پاسخ داد: در موضع برخورد پلیس فتا با وبلاگ‌نویسان اساسا معتقد به برخوردهای خشن نیستم و این نیرو نباید با ستار بهشتی به آن نحو برخورد می‌کرد؛ حرفم این بود نباید از بیان سخنان مخالفان ترسید. بنده نوری‌زاده را به عنوان مثال بیان کردم که یک نویسنده وبلاگ نویس است و به راحتی می‌تواند نظراتش را بیان کند و کسی هم با او کاری ندارد بنابراین از وی دفاع نکردم.

مطهری در پاسخ به این پرسش که چرا کروبی و موسوی را پاک می‌دانید؟ گفت: نگفتم که موسوی و کروبی پاکند؛ آنان نباید مردم را به خیابان‌های می‌کشانند؛ این آقایان از این جهت خطا کارند.

وی افزود: سال 88 به این جمع‌بندی رسیدم که ادامه فعالیت احمدی‌نژاد به صلاح نیست به همین دلیل راه افتادم و با همه اصول‌گرایان صحبت کردم و همه آن‌ها با بنده همراهی کردند ولی می‌گفتند میل رهبری به احمدی‌نژاد است. حتی با اصلاح‌طلبان و آقای خاتمی صحبت کردم و ایشان گفتند که اگر ا صول‌گرایان روی ولایتی به تفاهم برسند بنده و آقای موسوی در انتخابات شرکت نمی‌کنیم اما عده‌ای رهبری را بهانه و نظر خود را بر همه تحمیل کردند.

وی تاکید کرد: نقش رهبری قانونا و شرعا توسط شورای نگهبان اعمال می‌شود رد یا تایید صلاحیت کاندیداها از طریق این شوراها انجام می‌گیرد وظیفه ولایت فقیه برای رهبری حق ایجاد می‌کند که جلوی تایید صلاحیت فلان آقا را که نظر غیراسلامی دارد رد صلاحیت شود.

مطهری بر دخالت نکردن نهادهای حکومتی در انتخابات هم تاکید کرد و در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به بررسی صلاحیت کاندیدها افزود: باید در بررسی صلاحیت‌ها هم سهل‌گیری و هم سخت‌گیری شود نسبت به منتقدان نظام سهل‌گیری شود اشکالی ندارد که منتقدان نظراتی غیر از نظرات ولایت فقیه داشته باشند ایشان فرمودند (رهبری) مرز التزام به ولایت فقیه، احکام حکومتی است.

وی با اشاره به استیضاح وزیر کار گفت: ایشان پس از جلسه استیضاح وزیر کار گفتند کار غلطی بود ولی بنده معتقد بودم که این کار درست است با این وجود اگر رهبری قبل از استیضاح دستور می‌دادند جلسه استیضاح برگزار نمی‌شد.
مطهری در عین حال تاکید کرد: در بحث بررسی صلاحیت کاندیداها گرایش‌های غیراسلامی محل سختگیری است و نباید اجازه داد افرادی که برداشت دیگری از اسلام مطرح می‌کنند تایید صلاحیت شوند چنین تفکری موجب شیوع تفرقه در جهان اسلام می‌شود.
 

به گزارش ایسنا، سازمان پزشکی قانونی کشور در گزارشی اعلام کرد: آمار مرگ ناشی از مصرف موادمخدر در سال گذشته در مقایسه با سال قبل از آن (90) با کاهش 14.9 درصدی مواجه بوده‌،به گونه‌ای که تعداد فوتی موادمخدر در سال 90، 1390، (3394 مرد و 199 زن) گزارش شده بود.

همچنین روند نزولی مرگ ناشی از مصرف موادمخدر که از سال 1386 در کشور آغاز شد، در سال گذشته نیز ادامه یافت به نحوی که سال گذشته شاهد کاهش قابل توجه این آمار بودیم و میزان کاهش مرگ ناشی از مصرف موادمخدر در سال 1390 در مقایسه با سال 1389 برابر با 1.7 درصد بود که این سیر نزولی در سال گذشته به عدد 14.9 درصد رسید.

در سال گذشته بیشترین آمار مرگ ناشی از مصرف موادمخدر به ترتیب در استان‌های تهران با 820 تن (769 مرد و 51 زن)، اصفهان با 224 تن (210 مرد و 14 زن)، فارس با 185 تن (178 مرد و هفت زن) و خراسان‌رضوی با 185 تن (158 مرد و 27 زن) ثبت شد. همچنین استان‌های کهگیلویه و بویراحمد با دو فوتی، بوشهر و آذربایجان‌غربی هر کدام با 15 فوتی و خراسان‌جنوبی با 16 فوتی کمترین مرگ ناشی از موادمخدر را در سال گذشته داشتند.
 

به گزارش ایسنا، چهارمین جلسه رسیدگی به پرونده قضات بازداشتگاه کهریزک روز دوشنبه در شعبه ۷۶ دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی مدیرخراسانی برگزار شد.

چهارمین جلسه دادگاه قضات کهریزک مانند جلسات قبلی به صورت غیرعلنی و با حضور متهمان این پرونده، وکلای آنان و خانواده‌های شکات برگزار شد. با توجه به این که در جلسات قبل کیفرخواست سعید مرتضوی قرائت و وی به بیان دفاعیات خود پرداخته بود، احتمالا کیفرخواست دو متهم دیگر پرونده نیز قرائت خواهد شد.

نماینده دادستان تهران در پرونده دادگاه کهریزک در توضیحات مسائل مطرح شده در دادگاه گفت: براساس اعلام قاضی پرونده همه افراد حاضر در کهریزک حق اعلام موضوعات دادگاه را ندارند.

قاضی نجفی نماینده دادستان تهران در دادگاه متهمان پرونده کهریزک پس از پایان جلسه چهارم دادگاه در جمع خبرنگاران گفت: «قاضی پرونده به همه طرفین تذکر داده است تا مطالب داخل دادگاه به بیرون کشیده نشود و کسی در این رابطه سخن نگویند.»

اصلانی وکیل قاضی حداد از متهمان پرونده نیز درباره جلسه امروز دادگاه گفت: قاضی در جریان برگزاری دادگاه۲ بار به حاضران جلسه تذکر داد که به هیچ عنوان مطالب داخل جلسه را به بیرون انعکاس ندهند. ضمن اینکه جلسه پنجم دادگاه ساعت ۹ صبح روز چهارشنبه برگزار می شود.

گفتنی است سعید مرتضوی متهم اصلی پرونده کهریزک در جلسه دوم و سوم در میان خبرنگاران حاضر شده بود و متن کامل دفاعیاتش را نیز در اختیار برخی رسانه ها قرار داده بود. همچنین شنیده ها حکایت از این دارد که در جلسه امروز قاضی حدادی فر به دفاع از خود پرداخته است. پس از پایان دادگاه خودرو مرتضوی مقابل در خروجی دادگاه قرار گرفت تا پس از پایان دادگاه بلافاصله او محل را بدون گفتگو با خبرنگاران ترک کند.

روح الامینی: از حرفهای مرتضوی مرغ پخته خنده اش می گیرد
عبدالحسین روح الامینی پس از چهارمین جلسه دادگاه کهریزک در پاسخ به پرسش مهر درباره اظهارات دادستان سابق تهران که مدعی شده بود روح الامینی به وظایف پدری خود عمل نکرده است، اظهار داشت: مرغ پخته نیز به این حرف ها می خندد. اگر کسی با مقام یا وزیری در ارتباط نبود، باید این بلا به پسرش بیاید. این حرف ها نشان می دهد ۱۰ سال رویه این افراد اینگونه بوده است. وی افزود: طنزنویسان نیز پس از این اظهارات مطالب زیادی نوشتند، حقوقدانان و قضات نیز در این باره اظهار نظر کردند. با این صحبت ها چه حاجب به پاسخ دادن است.

پدر یکی از قربانیان کهریزک ادامه داد: من به مسئولیت پدری خود عمل کردم و همان زمان موضوع را از طریق فرمانده سابق سپاه، مسوولان ناجا، دوستانم در قرارگاه ثارالله و همچنین مراجعه به دادگاه و زندان اوین پیگیری کردم. همچنین پسرم با مراجعه به کهریزک پیگیر این ماجرا بود. این افراد تا امروز پاسخگوی هیچکدام از اتهامات خود نیستند.

وی ادامه داد: حداقل توقع ما قبول مسئولیت، عذرخواهی، استعفا و برکناری بود و اگر اینکارها اتفاق نیفتاد این افراد محاکمه شوند. من به وظیفه پدری ام عمل می کنم تا این اتفاق برای فرزندان پدران دیگر تکرار نشود. روح الامینی در پاسخ به سوالات حیدری فر که شهود وی را از متهمان پرونده اعلام کرده بود نیز گفت: آقای حیدری فر سخنگوی ما شده اند، امروز نوبت به شهود نرسید و آقای حیدری فر و وکیلش به دفاع در برابر اتهامات پرداختند. روند دادگاه را خوب ارزیابی می کنم و توجه داشته باشید هر کسی که درحال غرق شدن است برای نجات خود حتی به یک چوب شکسته نیز چنگ می زند.

وی در پایان گفت: ما در جلسه دوم درخواست شهود را کرده بودیم که زمان احضار آنها به نظر دادگاه بستگی دارد. جلسه بعدی دادگاه نیز قرار است صبح روز چهارشنبه برگزار شود.

جلسات اول، دوم و سوم دادگاه به ترتیب در روزهای ۸ ، ۲۰ و ۲۱ اسفندماه برگزار شده بود.

حاشیه های دادگاه
به گزارش مهر، سکوت طرفین دادگاه پس از محاکمه ، انتظار مادری برای گفتن یک جمله به مرتضوی، ناپدید شدن حیدری فر پس از دادگاه و جذابیت کار خبرنگاران برای توریست های خارجی از مهمترین حاشیه های این دادگاه بود. امروز هم شاکیان و متهمان از دو در جداگانه وارد دادگاه شدند. اولیای دم و وکلای آنها از اصلی و متهمان از پشتی وارد شدند.

* حیدری فر مثل سه جلسه قبلی زودتر از دادستان سابق در محوطه دادگاه حاضر شد.او با دیدن خبرنگاران در جمع آنها حاضر شد و به سوال های آنها پاسخ داد.

* سعید مرتضوی هم با اسکورت همیشگی خود به محل برگزاری دادگاه آمد. او در این جلسه قبل و بعد از محاکمه حاضر به مصاحبه نشد.

* وقتی در پایان محاکمه خبرنگاران از مرتضوی خواستند مصاحبه کند او فقط از فاصله ای دور دستی تکان داد و سوار ماشین شد.

*به دلیل غیرعلنی بودن دادگاه خبرنگاران 150 دقیقه در مقابل در دادگاه که مقابل کاخ گلستان است منتظر بودند.تجمع خبرنگاران در مقابل دادگاه باعث تعجب توریست های خارجی شده و درباره علت آن سوال می کردند.

* زن میانسال نیز از صبح در مقابل در دادگاه منتظر ایستاده بود تا یک جمله را به دادستان سابق بگوید. او در جمع خبرنگاران گفت : دخترم را در آمریکا کشتند. برای پیگیری پرونده اش چند بار به دادسرا رفتم. اینقدر به آنجا رفت و آمد داشتم که یک روز مرتضوی مرا به سخره گرفت و گفت : امروز کارت ورود زده ای؟ امروز اینجا آمدم تا وقتی از دادگاه می آید به او بگویم کارت ورود و خروجت را زده ای؟ این مادر هنگام خروج مرتضوی از محوطه دادگاه خود را به ماشین دادستان سابق رساند و با صدای بلند گفت: بالاخره تو هم کارت زدی؟

* پس از جلسه دادگاه حیدری فر به از دید خبرنگاران ناپدید شد و معلوم نشد چطور محل دادگاه را ترک کرد.

* زمانی که روح الامینی در جمع خبرنگاران حاضر شد، پدر کامرانی به او اعتراض کرد و گفت: قرار بود کسی درباره دادگاه حرف نزد.
 

به گزارش صفحه فیسبوکی کانون معلمان ایران، این تشکل غیر دولتی در بیانیه خود به مناسبت روز و هفته معلم، با اشاره به معلمان و فرهنگیان زندانی و فشارهای وارده بر فعالان مدنی کشور آورده است: در آستانه هفته معلم و روز جهانی‌ کارگر هستیم. در رسانه‌های دولتی روزی نیست که از ارزشی که به مقام والای معلم و کارگر در بند بند نهادهای دولتی معطوف است سخنی به میان نیاید. بلندگوهای تبلیغاتی حکومت قانونگریز با تکرار بی هدف مفاهیم مجرد در وصف مقام معلم و کارگر فضای خاطر جامعه مدنی را با از معنی‌ تهی کردن این مفاهیم مکدر می‌کند. تو گویی که این اشباعِ پر سر و صدای تبلیغاتی در تجلیل کارگر و معلم با هدف مستولی شدن این اصوات بر حس شنوایی جامعه انجام شده است تا مبادا کسی‌ صدای کارگران و معلمان در بند را و نارضایتی‌های همکاران و همصنفی‌های آن‌ها را بشنود. تا مبادا کسی‌ صدای دانش آموزان فرزاد کمانگر را که همه ساله مقام معلم را در روز ۱۹ اردیبهشت و همزمان با سالگرد به دار آویخته شدنش، تجلیل میکنند، بشنود. فرزاد که به نقل از مقاله‌ای در تارنمای بنیاد فرزاد کمانگر، معلم آموزش و پرورش شهرستان «کامیاران» در جنوب استان کردستان، عضو انجمن صنفی فرهنگیان و انجمن زیست‌محیطی «آسک» (آهو) بود که با نام مستعار «سیامند» در ماهنامه فرهنگی آموزشی «رویان» مقاله می‌نوشت.

متن کامل این بیانیه به شرح ذیل است:

به نام خداوند جان و خرد
بیانیه کانون صنفی معلمان ایران (تهران) به مناسبت هفته معلم (اردیبهشت ۹۲) ‌
از میرزا حسن خان رشدیه، بنیانگذار مدارس جدید در ایران که کلاس ‌هایش مورد هجوم کهنه پرستان بود، تا دکتر خانعلی که در تجمع اعتراضی معلمان (۱۲ اردبهشت سال ۴۰) به ضربه گلوله استبداد به شهادت رسید. از ۱۲ اردیبهشت ۵۸ که استاد مطهری با تیر جهل و تعصب مذهبی‌ در خون غلتید تا اسفند ماه ۸۵ که تجمعات اعتراضی معلمان با نام حفظ امنیت مورد هجوم قرار گرفت، معلمان یکی‌ از بازیگران اصلی رو در رویی تاریخی آگاهی‌ و جهل، عدالت و نا‌برابری، راستی‌ و نادرستی محسوب می‌شوند.
ما ضمن گرامیداشت تلاش‌های همه معلمانی که برای رشد و آگاهی فرزندان این کشور گام برداشته‌اند مطالبی را به عرض می‌رسانیم.
شاید باور این سخنان کمی‌ دشوار باشد اما طی سالهای اخیر و در ورای شعار‌ها و وعده‌هایی که هر ساله تکرار می‌شود، نه تنها وضعیت آموزش و پرورش، فضاهای آموزشی، کیفیت تعلیم و تربیت و معیشت و منزلت معلمان بهبود نیافته، بلکه با انجام برخی‌ اقدامات نسنجیده و کم اهمیت، از جمله اجرای شتاب زده طرح به اصطلاح تغییر ساختار آموزشی، اعلام پر سر و صدای گسترش مدارس قرآنی که در حد نصب یک تابلو در ورودی مدارس باقی‌ ماند، حذف مردودی به منظور کاهش آماری افت تحصیلی‌، تعطیلی پنجشنبه‌های مدارس، حذف پیک نوروزی و… که توسط وزیر آموزش پرورش با نام پر طمطراق تحول بنیادین به خورد جامعه داده می‌شود، فضای بی‌ ثبات و نگران کننده‌ای ایجاد گردیده که بیم آن می‌رود که ادامه این روند هزینه‌های جبران نا‌پذیری را به نظام تعلیم و تربیت و معلمان که در خط مقدمه این جبهه هستند تحمیل نماید.
بار‌ها گفته‌ایم و باور داریم که مقام و منزلت معلمان با وعده و شعار ارتقا نمی‌‌یابد و آنچه در روزهای هفته معلم در تریبون‌ها، رسانه‌ها و برنامه های‌ رسمی این هفته، تحت عنوان گرامیداشت هفته معلم عنوان می‌شود از آنجایی که با نادیده گرفتن حقوق واقعی و حتی حداقلی این قشر همراه است حاصلی جز یاس و بدبینی به دنبال نخواهد داشت.
ما معتقدیم که نمی‌توان از مقام و منزلت معلمان سخن گفت اما در تصمیم گیری‌ها و تصمیم سازی‌ها کوچک‌ترین توجهی‌ به رای و نظر کار‌شناسانهٔ آن‌ها ننمود.
ما معتقدیم که نمی‌توان از مقام و منزلت معلمان سخن گفت اما حق حضور در تشکل‌های صنفی مردم نهاد و سندیکا‌ها را که از حقوق مسلم و مصرح در قانون اساسی‌ است از آن‌ها سلب نمود.
ما معتقدیم که نمی‌توان از مقام و منزلت معلمان سخن گفت اما با حذف سرانه مدارس و درگیر نمودن معلمان و مدیران با مسائلی‌ همچون مشکل آب، برق و گاز مدارس موجب تحقیر، تخفیف و تضعیف جایگاه معلمان و مدیران مدارس گردید.
ما معتقدیم که نمی‌توان از مقام و منزلت معلمان سخن گفت اما آن‌ها را از حق انتخاب مدیران به صورت شورایی، تشکیل مجلس معلمان و یا ایجاد نظام معلمی محروم نمود.
ما معتقدیم که نمی‌توان از مقام و منزلت معلمان سخن گفت اما با ایجاد و گسترش فضای امنیتی و حراستی، راه هرگونه انتقاد و حتی نو‌ آوری را به صرف مغایرت با دیدگاه مدیران ارشد مسدود نمود.
ما معتقدیم که نمی‌توان از مقام و منزلت معلمان سخن گفت اما با ادامه اجرای لجوجانه و برنامه ریزی نشدهٔ اردوی راهیان نور که تا کنون هیچ بررسی علمی‌ برای تعیین میزان تاثیر گذاری معنوی و اخلاقی آن صورت نگرفته است، دانش آموزان و آینده سازان این کشور را به کام مرگ فرستاد.
ما معتقدیم که نمی‌توان از مقام و منزلت معلمان سخن گفت اما با بی‌ تدبیری و تامین نکردن نیازهای حداقلی مدارس موجب بروز حوادث دل خراش هم چون آتش سوزی بروجن و شین آباد شد که اثر مخربش به این زودی‌ها از تن و جان پسران و دختران معصوم و قلب مادران داغدار و دل میلیون‌ها ایرانی‌ زدودنی نخواهد بود.
ما معتقدیم که نمی‌توان از مقام و منزلت معلمان سخن گفت اما برای انتخاب وزیر آموزش پرورش شأن جامعه آگاه و بزرگ فرهنگیان را مورد ملاحظه قرار نداد.
ما معتقدیم که نمی‌توان از مقام و منزلت معلمان سخن گفت اما آنان را از حق نظارت بر بزرگ‌ترین بنگاه اقتصادی یعنی‌ صندوق ذخیره فرهنگیان که از سرمایه‌های خود آنان شکل گرفته است محروم نمود.
ما معتقدیم که نمی‌توان از مقام و منزلت معلمان سخن گفت اما با تحمیل شرایط نا‌مطلوب و اسفبار اقتصادی، تورم لجام گسیخته و در نتیجه کاهش قدرت خرید که هر ساله بلکه هر روز شاهد آن هستیم، این قشر فرهیخته را به فعالیت‌هایی که هیچ سنخیتی با پیشه معلمی ندارد وادار نمود و در ‌‌نهایت گناه افت تحصیلی‌ و هزاران مصیبت اجتماعی و آموزشی دیگر را به گردن این قشر مظلوم انداخت.
ما می‌پرسیم که مسئولیت وضعیت نا‌بهنجار کنونی آموزش پرورش و معلمان به عهده چه کسانی‌ است و چرا اقشار زحمتکش و محرومی همچون معلمان می‌بایست تاوان این بی‌ تدبیری‌ها و سو مدیریت هارا پرداخت نمایند؟
ما حق خود می‌دانیم در حالی‌ که منابع رسمی‌ تورم را بیش از ۳۰ درصد اعلام می‌کنند و آموزش پرورش با کسری چند هزار میلیارد تومانی بودجه در ساله ۹۲ مواجه است و در پرداخت حق التدریس معلمان و پاداش بازنشستگان تاخیر می‌کند نسبت به افزایش ۲۵ درصدی حقوق درآستانهٔ انتخابات ریاست جمهوری مشکوک باشیم و آن را سیاسی و انتخاباتی تلقی‌ نماییم.
ما شعارهای برخی‌ مسئولان را که با ادعای ایجاد رفاه، آوردن پول نفت بر سر سفره‌های مردم، کمک به اقشار محروم و کم درامد، رفع تبعیض و… اقتصاد کشور را به بن‌بست کشاندند از یاد نبرده‌ایم لذا باور داریم که خروج از بن بست کنونی جز با اصلاح جهت گیری‌های موجود از جمله، اصلاح مدیریت‌ها و رهایی از ساختار متمرکز و یک سویه کنونی، احترام گذاردن حقیقی‌ به علم و مقام معلم، فراهم نمودن زمینه‌های لازم برای مشارکت سازمان یافته معلمان در امر آموزش پرورش، دور شدن از سیاست زدگی، اجرای بی‌ نقص قوانین به ویژه قانون نظام هماهنگ (مدیریت خدمات کشوری)، رفع تبعیض، رفع موانع فعالیت تشکل‌های صنفی و در ‌‌نهایت آزادی بی‌ قید و شرط همکارانی همچون رسول بداقی، سید محمود باقری، محمد داوری، عبداله مومنی و… که هدفی‌ جز اعتلای آموزش و پرورش و دفاع از حقوق همکارانشان نداشته‌اند امکان پذیر نمی‌‌باشد
کانون صنفی معلمان ایران (تهران) اردیبهشت ۹۲
 

به گزارش کلمه، این عضو مجمع روحانیون در این دیدار با یادآوری خاطرات خود از خاندان موسوی گفت: آنچه من از این خانواده سراغ دارم جز نیکی و پاکی نیست. بزرگان این خانواده خصوصا مرحوم حاج میراسماعیل موسوی (پدر میرحسین) مظهر تدین و اخلاص و فعالیت‌های خیر خواهانه بودند.

این روحانی اصلاح طلب افزود: مرحوم حاج میراسماعیل و برادرانش که از تجار سر‌شناس بازار تهران بودند با آنکه امکان ثروت اندوزی و زندگی راحت را داشتند اما تا آخر عمر با سادگی و بی‌آلایشی در جنوب شهر زندگی کردند.

دبیر کل مجمع نیروهای خط امام در ادامه با اشاره به سوابق ارتباط با مهندس موسوی در پیش و پس از انقلاب به ویژگی‌های شخصیتی او پرداخت و گفت: سلامت، تعهد، صداقت، توکل و مدیریت قوی آقای موسوی را همه از نزدیک دیده‌اند و بر آن شهادت می‌دهند و همین ویژگی‌ها بود که موجب می‌شد شخصیتی مانند شهید بهشتی مسئولیت دفتر سیاسی حزب و قائم مقامی دبیرکل و مدیریت روزنامه جمهوری اسلامی را همزمان در کنار مسئولیت‌های اجرایی به ایشان واگذار کند. و بعد امام هم تا آخرین لحظه با‌شناختی که از آقای موسوی و تعهد و کارآمدی‌اش داشت از او حمایت کرد و عملکردش را مورد تایید قرار داد.

هادی خامنه‌ای همچنین با مرور برخی از مواضع مهندس موسوی در انتخابات سال۸۸ اظهار داشت: امروز همه بر درستی سخنان و پیش بینی‌های آقای موسوی اذعان دارند. جالب اینکه بسیاری از انتقاداتی که برخی افراد از وضع موجود مطرح می‌کنند‌‌ همان مطالبی است که آقای موسوی چند سال زود‌تر مطرح کرد.

این نماینده سابق مجلس با انتقاد از حصر مهندس موسوی، خانم رهنورد و آقای کروبی افزود: این وضعیت از ابتدا غیر قابل توجیه بوده و امروز در آستانه انتخابات ریاست جمهوری انتظار می‌رود برای جلب اعتماد عمومی به حصر‌ها و زندان‌ها خاتمه داده شود.

وی در پایان با آرزوی سلامتی و صبر و شکیبایی برای خانواده موسوی و سایر زندانیان اظهار امیدواری کرد که در آینده‌ای نزدیک شاهد آزادی همه زندانیان و رفع حصر‌ها باشیم.

لازم به ذکر است که در این دیدار سید هادی خامنه‌ای را خواهر و تعدادی از بستگان همراهی می‌کردند.
 

به گزارش فارس، هر چند این مقام مسئول نسبت به افزایش آمار معتادان هشدار داده است اما آمار واقعی رقم بالاتری از رقمی است که وی اعلام کرده است.

پیش تر، سعید صفاتیان ﻣﺪﻳﺮکل ﭘﻴﺸﻴﻦ «درمان» در «ﺳﺘﺎﺩ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺨﺪﺭ»، ﺁﻣﺎﺭ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻣﻌﺘﺎﺩﺍﻥ به موادمخدر در ایران را «سه میلیون و ۶۰۰ هزار نفر» اعلام کرده بود.

بابک دین‌پرست در جمع خبرنگاران اظهار کرد: بر اساس آخرین طرح شیوع‌شناسی که در سال ۹۰ انجام شد، تعداد معتادان کشور یک میلیون و ۳۲۵ هزار نفر است.

وی خاطر نشان کرد: در کشور ۳ هزار و ۹۴۰ مراکز داوطلبانه درمان اعتیاد داریم ‌که سال گذشته قریب به ۷۰۰ هزار نفر زیر پوشش برنامه‌های درمان و کاهش آسیب این مراکز قرار گرفتند.

معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر در ادامه به بحث درمان نیز اشاره داشت و گفت: درمان اعتیاد یک درمان طولانی مدت است، ولی تعداد بهبود یافتگانی که در حال حاضر در چرخه درمان قرار دارند، ۴۰۰ هزار نفر است.

وی به بیشترین میزان مصرف انواع مواد مخدر در کشور نیز اشاره داشت و گفت: بر اساس بررسی‌های به عمل آمده تریاک، هروئین و شیشه بیشترین مصرف را در سطح کشور دارند.

دین‌پرست در ادامه با اشاره به اینکه اثر بخشی اقدامات فرهنگی و پیشگیری طولانی مدت است، افزود: اثر بخشی این اقدامات را در سنوات آینده می‌توان دید.
 

به گزارش مشرق، دبیرکل حزب‌الله لبنان، وارد پایتخت ایران شد.

نصرالله در اجلاس جهانی "علما و بیداری اسلامی" که در روزهای ۹ و ۱۰ اردیبهشت،هفته جاری در تهران برگزار می‌شود، به عنوان میهمان ویژه حضور دارد.

نصرالله در حاشیه این اجلاس، دیدارهایی با برخی مقامات بلندپایه نظام جمهوری اسلامی و علمای حاضر در اجلاس خواهد داشت.

وی همچنین روز نوزدهم اردیبهشت‌ماه جاری، درباره تحولات لبنان، سوریه و منطقه سخنرانی خواهد کرد که بسیاری از شبکه‌های تلویزیونی جهان از هم‌اکنون خود را برای پوشش زنده آن آماده کرده‌اند.

محمد خاتمی رییس جمهوری پیشین ایران و علی اکبر هاشمی رفسنجانی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام دو گزینه ای هستند که طی روزهای اخیر با درخواست های متعدد گروه ها و چهره های اصلاح طلب برای کاندیداتوری در این انتخابات روبرو شده اند. آنها گرچه هنوز نظر قطعی شان را اعلام نکرده اند اما درباره مخاطرات ورود به چنین میدانی و آینده نابسامان دولت آینده به واسطه بحران های ایجاد شده توسط دولت کنونی هشدار داده اند. در آن سوی میدان بازی انتخابات نیز هنوز معلوم نیست که آیا اسفندیار رحیم مشایی مشاور کنونی احمدی نژاد در نهایت پا به بازی خواهد گذاشت یا نه. او از سوی اصولگرایان به عنوان سرحلقه جریان انحرافی شناخته می شود و حضورش در انتخابات به برهم خوردن آرایش در میان گروه های حامی حکومت منجر خواهد شد.

می آید، نمی آید

ایجاد حس تعلیق درباره کاندیداتوری محمد خاتمی و هاشمی رفسنجانی باعث شده که بحث ها درباره تصمیم نهایی آنها در میان افکارعمومی فراگیرتر شود. هاشمی رفسنجانی در سخنرانی روز دوشنبه( 8 اردیبهشت) از جمله ای استفاده کرد که این تعلیق را بازهم بیشتر می کند. او در پاسخ به دعوت ها از وی برای کاندیداتوری گفت: "نمی گویم که نمی آیم." از نگاه کسانی که ادبیات سیاسی این سیاستمدار کهنه کار جمهوری اسلامی را می شناسد چنین جمله ای به این معنی است که وی برای کاندیداتوری تا حد زیادی متقاعد شده است. اظهارات او فقط از این جنبه مهم نبود. او در سخنرانی روز دوشنبه خود انتقادهای بی سابقه ای به دولت محمود احمدی نژاد کرد و گفت که مشکلات امروز کشور را از قبل پیش بینی کرده بوده اما کسی به هشدارهایش توجه نکرده است. اظهارات اخیر او در شرایطی عنوان می شود که برخی پایگاه خبری پیشتر از امتناع هاشمی رفسنجانی برای شرکت در این انتخابات خبر داده بودند و برای مثال سایت سحام نیوز در خبری که روز سه شنبه(27 فروردین) منتشر کرد با اشاره به دیدار هاشمی رفسنجانی با برخی از استانداران سابق کشور از قول وی نوشت که " در این وضعیت نمی توان کاری کرد و حضورم به صلاح نیست" دفتر هاشمی رفسنجانی بعدا اظهارات نقل شده از وی را تکذیب کرد اما سایت سحام نیوزهم در توضیحی بر درستی اظهارات نقل شده از هاشمی اصرار کرد. در این حال حتی برخی رسانه ها که نزدیک به هاشمی رفسنجانی شناخته می شوند هم پیش از اظهارات روز دوشنبه وی، با قاطعیت از عدم کاندیداتوری او سخن می گفتند چنان که روزنامه جمهوری اسلامی در شماره روز شنبه( 7 اردیبهشت) خود نوشت "آیت‌الله هاشمی رفسنجانی با قاطعیت اعلام کرده در انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا نخواهد شد."

یادآوری موانع

محمد خاتمی هم این روزها به طور پیوسته در جریان دعوت هایی است که از وی برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری می شود. او هم هنوز جواب قاطعی به درخواست ها نداده است و جالب این که برداشت ها از تصمیم وی کاملا متفاوت است. گروهی با توجه به ملاحظاتی که او برای حضور در این میدان مطرح کرده است، اعتقاد دارند که وی در نهایت به این میدان پا نمی گذارد و برخی دیگر هم اعتقاد دارند که بیان همین ملاحظات یعنی که خاتمی در حال فکر کردن جدی به کاندیداتوری است و بنابراین احتمال کاندیداتوری اش بالاست. او در آخرین سخنرانی عمومی اش که روز شنبه( 7 اردیبهشت) انجام شد در واکنش به درخواست ها برای کاندیداتوری گفته است:" وقتی فردی به عنوان يک شهروند عادی از سوی نظام «محدوديت های زيادی» دارد،‌ آيا به او اجازه خواهند داد تا رييس جمهور شود." تردیدهای او وارد متعددی از احتمال رد صلاحیت توسط شورای نگهبان گرفته تا ایجاد بحران های پیاپی برای دولت احتمالی اش را شامل می شود. او با اشاره به مخالفت هایی که با حضور چهره های شاخص اصلاح طلبان در انتخابات وجود دارد این سوال را خطاب به هواداران اش مطرح کرده که "وقتي آنها نمي‌خواهند و نمي‌گذارند چگونه مي‌توان آمد و از آن بالاتر چگونه مي‌توان مملكت را با اين همه مشكل و معضل به پيش برد؟"

هوادارای که ناامید نیستند

تردیدهای هاشمی و خاتمی درباره ورود به میدان انتخابات ریاست جمهوری نمی توان دوام زیادی داشته باشد. آنها باید تا نزدیک به یک هفته آینده که زمان ثبت نام از کاندیداهای این انتخابات آغاز می شود بر تردیدهای خود غلبه کنند. یا تصمیم به آمدن بگیرند یا نیامدنشان را قطعی کنند. در میان ناظران مسائل سیاسی ایران این درک کلی هم وجود دارد که اگر هر کدام از این دو چهره تصمیم به حضور در انتخابات بگیرد، نفر دیگر به نفع او کنار خواهد کشید. هاشمی به نسبت خاتمی برای عبور از فیلتر شورای نگهبان راه به مراتب آسان تری را در پیش خواهد داشت اما برآوردهای کلی نشان می دهد که حمایت از خاتمی در میان طیف خاکستری رای دهندگان یعنی کسانی که از پیش رای شان معین نیست در مجموع بالاتر است با این حال نتیجه یک نظرسنجی که توسط صدا و سیما انجام شده است حکایت از در صدر بودن هاشمی در لیست کاندیداهای احتمالی دارد. بر اساس این نظرسنجی که نتایج آن را پایگاه خبری انتخابات وابسته به اصولگرایان در روز یکشنبه( 2 اردیبهشت) منتشر کرده است هاشمی رفسنجانی در صدر لیست و پس از آن محمد خاتمی با اختلاف کمی قرار داشته است. نتایج این نظرسنجی برای هواداران این دو چهره دلگرم کننده است. آنها گرچه هفت خوانی از موانع پیش رویشان می بینند اما درخواست های روزهای اخیرشان از هاشمی و خاتمی نشان می دهد که ناامید هم نیستند.
 

به گزارش شبکه ایران، جمعی از اهالی منطقه شهران در اعتراض به اقدام غیر قانونی شهرداری در پی قطع درختان و تخریب پارک آسیا و بی توجهی به تذکر شورای شهر در خصوص متوقف کردن ساخت و ساز، برای چندمین بار مقابل ساختمان شورای شهر تجمع کردند.

معترضین که با یک شاخه گل سرخ و پلاکاردهایی تحت عنوان ” شهردار محترم با شورای شهر همسو شو، تخریب فضای سبز و قنات محکوم است، کشاورزی کن و شهران در حال نابودی است، آقای قالیباف پارک را از حصار آزاد کن” در خیابان بهشت تجمع کرده بودند از شورای شهر تهران درخواست کمک داشتند.

به گزارش کلمه، انتقال سعید مدنی، عبدالله مومنی، ابوالفضل عابدینی نصر، سیامک قادری، امیر خسرو دلیر ثانی، محمد حسن یوسف‌پور سیفی، سعید عابدینی، کامران ایازی، محمد ابراهیمی و پوریا ابراهیمی پس از آن صورت گرفت که مومنی معاون زندان اوین با مداخله در امور بند ۳۵۰ خواستار عزل سعید مدنی نماینده زندانیان و وکیل بند ۳۵۰ شده بود.

در پی این دستور غیر قانونی، زندانیان در حمایت از وکیل بند منتخب شان اقدام به اعتراض و سر دادن شعار و سرود در صحن عمومی بند کردند و خواستار پیگیری مطالباتشان از جمله برکناری معاون زندان مومنی و عدم دخالت وی امور بند ۳۵۰ شدند، زندانیان همچنین شعار مرگ بر دیکتاتور سر دادند این واکنش زندانیان با اعزام گارد ضد شورش زندان و تهدید به آوردن آن‌ها و برخورد با زندانیان بند ۳۵۰ مواجه شد.

وکیل بند ۳۵۰ سعید مدنی طی هفته‌های گذشته مطالبات و اعتراضات متعدد زندانیان از جمله در خصوص برخورد نامناسب مسئولان زندان و وضعیت فروشگاه زندان و تخلفات مالی مسئولان آن و نیز توهین‌های مکرر مسئولان سالن ملاقات (فردی به نام سیدی) خانواده زندانیان، مطرح کرده بود که این مسئله خشم مسئولان زندان را موجب شده بود.

بر اساس آخرین گزارش ها، این ده زندانی که علاوه بر انفرادی، ممنوع الملاقات شده اند، تهدید کرده‌اند که اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، طی روزهای آینده دست به اعتصاب غذا خواهند زد. سایر زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ نیز در همین راستا اعلام کرده‌اند که در اولین اقدام اعتراضی خود فردا اعتصاب ملاقات خواهند کرد.

گفتنی است در جریان مذاکرات نمایندگان زندانیان با مقامات زندان نماینده‌های نیز از طرف وزارت اطلاعات و دادستانی تهران نیز حضور داشتند و صراحتا گفته شد که دستور دادستان تهران مبنی بر مجازات زندانیان عامل تظاهرات و اعتراضات به زندان ارسال شده است.
 

به گزارش نوروز، در این ویژه نامه که به مناسبت هشتم مارچ تهیه شده است، شاخه زنان جبهه مشارکت تلاش کرده است تا در راستای یکی از ماموریتهای خود به ارائه گزارش گونه ای از وضعیت زنان و اقدامات و عملکرد دولت و نهادهای مدنی در حوزه زنان بپردازد.

در ویژه نامه « ما کجاییم؟» مطالبی از آذر منصوری، زهرا شجاعی، فخرالسادات محتشمی پور، فاطمه پهلوانی، مینو مرتاضی لنگرودی، فیروزه صابر،معصومه میرزایی، فخرالسادات فاطمی و شهین خوارزمی به چشم می خورد.

فایل پی دی اف ویژه نامه « ما کجاییم؟» را میتوانید از اینجا دانلود کنید.

جرس: مدیرعامل شرکت حمل و نقل ریلی رجاء در ادامه به زیان انباشته این شرکت حمل و نقلی اشاره کرد و گفت: تا پایان سال گذشته مجموع زیان انباشته رجاء حدود 170 میلیارد تومان بوده است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، مدیر عامل شركت رجا در نشست خبری در جمع خبرنگاران سال 91 را ركورد دار جابجایی مسافر دانست و گفت: در نوروز 92 ما رشد رد 9 درصدی صندلی قطار و جابه جایی مسافر را شاهد بودیم همچنین كه فروش اینترنتی این شركت نیز رشد 20 درصدی داشت.

ناصر بختیاری حمایت از تولیدكنندگان داخلی، بهینه سازی خدمات موجود و ارائه خدمات جدید را از برنامه های سال جاری سازمان رجا اعلام كرد.

وی در ادامه با تاکید براینکه قیمت بلیت قطارهای اصلی رجا طی سال های گذشته پایین نگه داشته شده بود، افزود: در سال‌های 90 و 91 بخش هایی از نرخ بلیت تعدیل شد اما این نرخ هنوز با قیمت تمام شده فاصله دارد‏، چنانچه قیمت واقعی خدمات ارایه شده در بخش مسافری دریافت نشود به طور قطع تمام بخش ها متاثر از این قضیه خواهد بود که امیدواریم با اتخاذ تدابیری نرخ بلیت قطارهای رجا با قیمت واقعی نزدیک شود تا بتوانیم خدمات خود را توسعه دهیم.

بختیاری افزود: بخشی از قطارهای رجا حومه ای است که این بخش نیازمند تعیین و تکلیف هرچه سریع تر دارد چرا که نرخ بلیت این نوع قطارها با قیمت تمام شده فاصله زیادی دارد.

مدیرعامل رجا در ادامه به مسیرهای تکلیفی این شرکت حمل و نقل ریلی اشاره کرد و گفت: این مجموعه همچنان با مسیرهای تکلیفی مواجه است همچون ارایه قطارهای دو طبقه در مسیرهای تهران - اصفهان - شیراز و مسیر تهران - شاهرود، که چنانچه براساس معیارهای بازار بخواهیم تصمیم گیری کنیم این امکانات را در مسیرهای دیگر به کار می گیریم.

وی افزود: از آنجایی که تعهداتی در قبال دولت داریم، این تکالیف را انجام می دهیم اما امیدواریم در قبال انجام این تکلیف ها، ما به ازای آن را دریافت کنیم.

بختیاری سپس به زمینه های توسعه در بخش ریلی اشاره کرد و گفت: در صورتی که دولت به مجموعه شرکت حمل و نقل ریلی رجا کمک کند، این آمادگی وجود دارد در همه زمینه ها برای رشد و توسعه بخش ریلی فعالیت کنیم.

وی افزود: در بخش افزایش سرعت و کاهش مدت زمان سیر، که موجب آرامش بیشتر مسافران می شود، این آمادگی وجود دارد که به ارایه خدمات و همکاری بپردازیم اما این مستلزم فراهم شدن زیرساخت های مناسب است.

مدیرعامل رجا ادامه داد: این مجموعه هم اکنون دارای قطارهای دوطبقه است که امکان سرعت تا 160 کیلومتر در ساعت را دارند اما تا زمانی که راه آهن مجوز بهره برداری از آن را ندهد و خطوط ریلی نیز امکان حرکت با این سرعت را نداشته باشد، نمی توان این قطارها را به کار گرفت.

بختیاری اضافه کرد: چنانچه سرعت سیر در بخش حمل و نقل ریلی افزایش یابد و باعث کاهش مدت زمان سفر شود، به طور قطع تعداد سفرها افزایش خواهد یافت که این موضوع باعث بالا رفتن ظرفیت ها می شود که این نیز در کاهش ضررهای رجا تاثیر بسزایی دارد.

مدیرعامل شرکت حمل و نقل ریلی رجاء در ادامه به زیان انباشته این شرکت حمل و نقلی اشاره کرد و گفت: تا پایان سال گذشته مجموع زیان انباشته رجاء حدود 170 میلیارد تومان بوده است.

بختیاری تصریح کرد: به علت زیان دهی شرکت رجا و کمبود اعتبارات مجبور هستیم برخی از فعالیت های خود را متوقف کنیم. 

آیت الله محمدعلی ایازی در گفتگو با وبسایت کلمه با بیان مطلب فوق افزود: البته آقایان نگرانی داشتند که اگر حصرشدگان بیرون باشند چنین و چنان می شود، در حالی که راه حل درست پیگیری گفتگو با آنها بود تا زمینه این شک و تردیدها را از خود دور کنند.

فضای امنیتی، نگاه به خارج را چایگزین اصلاح از درون می کند

وی با بیان اینکه امنیتی کردن فضا فقط به تعمیق شکاف ها و اختلاف های داخلی منجر شده و هیچ ثمره مثبتی برای هیچ کس نداشته، ادامه داد: اولین اثر امنیتی کردن فضا، ناامید کردن مردم از اصلاح گری است. نکته ای که امام خمینی (ره) در خاطره اش از زمان ورود متفقین به ایران نسبت به آن هشدار می دهد و نقل می کند که مردم به جای مقاومت در برابر نیروی خارجی، از آنها استقبال کردند و در نتیجه هشدار دادند که حکومت با مردم طوری رفتار نکند که از دشمن خود استقبال کنند. این اتفاق ناشی از ناامیدی مردم به اثربخشی خود و اصلاح گری است.

آیت الله ایازی با ابراز نگرانی از اینکه حکومت به فکر اصلاحات نباشد و در نتیجه چنین خطراتی جامعه را تهدید کند، اقزود: توصیه مشفقانه این است که به سمتی نرویم که مردم مایوس شوند.

خاطره امام خمینی درباره استقبال مردم از اشغال ایران توسط متفقین

وی که اخیرا با محور قرار دادن خاطره امام خمینی از زمان ورد متفقین به ایران، یادداشتی را به تفصیل در این باره نوشته است، اظهار داشت: “کسی که نگران مردم ایران و تهران است، باید بداند که نگرانی را دستگاه نظامی نمی تواند برطرف کند. در کشور مقوله های فرهنگی را با فرهنگ و مقوله های سیاسی را با سیاست می توان حل کرد و نه ترساندن و رعب ایجاد کردن. آن هم با آزادی و قدرت انتخاب مردم و گرنه نتیجه معکوس می دهد.”

این استاد حوزه و دانشگاه، سپس به نقش علمای دینی در شرایط حاضر پرداخت و تصریح کرد: علما در شرایط حاضر باید نقشی که در تاریح علمای بزرگ در حمایت از مردم و مبارزه با بدعت ها داشتند را ایفا کنند.

علما با نصیحت کردن مسئولان، در کنار مردم قرار گیرند

این مفسر قرآن و کارشناس دینی با اشاره به نامه امام سجاد (ع) به محمدبن مسلم زهری، از علمای هم عصر امام درباره خطر کتمان حقایق دینی و خودداری از انجام وظیفه درمقابل حاکمیت، گفت: طبق نظر این امام بزرگوار، وظیفه علما این است که در برابر بدعت و غلو و انحراف ها بایستند و در مشکلات و ستم ها، کنار مردم قرار بگیرند و از آنها دفاع کنند.

وی با تاکید بر نقش مهم علمای دینی برای نصیحت به رهبران جامعه دینی تحت عنوان «النصیحة لائمة المسلمین»، گفت که انجام این وظیفه از سوی علمای دینی در شرایط حاضر بسیار مهم است.

از فرصت انتخابات برای حل مسائل استفاده کنیم

عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم سپس به موضوع انتخابات پرداخت و گفت: انتخابات فرصتی برای حل مسایل باقی مانده در کشور است تا شرایط به سمت بهبود و اصلاح پیش برود و نباید از این فرصت به سادگی گذشت.

آیت الله ایازی افزود: همیشه انتخابات با توجه به شرایط خاصی که ایجاد می کند، فرصتی برای گفتگو و طرح مسایل و مشکلات بوده است. در حال حاضر هم که کشور از مشکلات متعدد و زیادی رنج می برد، از این فرصت برای گفتگو و عبور از این مرحله به سمت حل مشکلات فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی مردم استفاده کنیم.

وی با ابراز اینکه مردم از شرایط بسیار سخت اقتصادی رنج می برند، اظهار داشت: ما گزینه دیگری غیر از انتخابات نداریم. اصلاحات با تندی و رادیکالیسم سازش ندارد. از این فرصت تاریخی برای باز کردن راه تغییر باید استفاده کنیم. انتخابات فرصتی است تا از خلال فرصت ایجاد تغییرات، با یکدیگر گفتگو کنیم، با هم بیندیشیم و زمینه های رفع کدورت ها و مشکلات را پیدا کنیم. 

به‌جز دلار آزاد، دو نرخ دیگر تبعاتی منفی برای کل مردم ایران و تبعات مثبتی برای اقلیت‌های انگشت‌شمار داشتند که از آن با عنوان رانت یاد می‌شود که رقمی حدود ۶۴هزارمیلیاردتومان است.

به گزارش شرق، بانک مرکزی چند روز پیش بود که اعلام کرد، مرکز مبادلات ارزی از زمان تاسیس (مهر سال ۹۱) تا پایان سال گذشته ۶/۷میلیارددلار ارز با نرخی حدود ۲۵۰۰تومان در اختیار واردکنندگان گذاشته است.

سهم این مرکز در تامین نیازهای ارزی واردکنندگان با تمام دفاعیات مسوولان این بخش ۱۴درصد است. ارز مرجع هم که از ابتدای سال گذشته منبع اصلی تامین ارز واردکنندگان و به‌ویژه واردات کالاهای اساسی بود، از سوی بانک مرکزی به متقاضیان اعطا شد که اغلب واردکنندگان این بخش خود دولت و شرکت‌های وابسته به این نهاد بودند. در سال ۹۱ حدود ۲۵میلیارددلار ارز مرجع که نرخ آن حدودا ۱۲۵۰تومان است، به واردات کالاهای اختصاصی و البته غیراختصاصی تخصیص یافت که ۴۷درصد کل واردات را تشکیل می‌دهد. می‌ماند بقیه واردات انجام شده در این سال که با ارز آزاد تامین اعتبار شده‌اند که میزان آن حدود ۲۱میلیارددلار است.

به نوشته روزنامه شرق، در این میان برخی از ارز صادرکنندگان هم سخن می‌گویند که در تامین ارز نقش داشت اما از آنجایی که ارز صادرکنندگان با وجود مخالفت مسوولان همواره در بازار آزاد عرضه شده، ارز این گروه هم جزو بازار آزاد محاسبه می‌شود. سهم کالاها و خدماتی که با این ارز (ارز آزاد) وارد کشور شده‌اند نزدیک به ۳۹درصد است که رقم قابل‌توجهی است. تا اینجای کار مشکل خاصی وجود ندارد اما هر مسوولی که در سال‌های اخیر تریبونی یافته از عرضه تمام کالاها و خدمات با نرخ ارز آزاد سخن گفته است. حتی کالاهایی که با ارز مبادله‌ای و مرجع وارد کشور شده‌اند.

بانک مرکزی هم به این دلیل نرخ ارز مرجع را با ارسال بخشنامه‌ای به بانک‌ها از گردونه اقتصاد حذف شده اعلام کرد. در واقع ارز چندنرخی، رانتی را به جیب عده‌ای روانه کرد و بانک مرکزی هم با علم به این نکته، پرونده ارز مرجع را بالاخره بست. بانک مرکزی قیمت ارز مرجع در سال گذشته را تقریبا ۱۲۵۰تومان (دقیقا ۱۲۲۶تومان) تعیین کرد که هرچند فاقد مبنای درست و حسابی برای اغلب فعالان و کارشناسان اقتصادی بود اما ۲۲۵۰تومان رانت را به ازای هر دلار روانه جیب آنانی کرد که به هر دلیلی به این ارز مفت و ارزان دسترسی داشتند.

کل رانت واردات با ارز مرجع ۲/۵۶هزارمیلیاردتومان است که نیمی از این مبلغ واقعا صرف واردات کالاهای اساسی مانند شکر، روغن، گندم، دارو و… شده است و آن بخشی که صرف واردات خودروهای لوکس و مابقی کالاهای غیرضروری شده حدودا ۲۸هزارمیلیاردتومان رانت داشته که به گفته مجیدرضا حریری، رییس کمیسیون مدیریت واردات اتاق ایران از جیب ملت به جیب عده‌ای خاص روانه شده است. هر دلار مبادله‌ای هم نسبت به نرخ دلار در بازار آزاد حدود یک‌هزارتومان رانت دارد که مجموع رانت واردات با این ارز در سال گذشته بالغ بر ۶/۷هزارمیلیاردتومان می‌شود.

البته اگر مرکز مبادلات ارزی در این بخش فعال‌تر بود قطعا رانت واردات با ارز مبادله‌ای هم بیشتر از میزان فعلی می‌شد. کل واردات با ارز مرجع و مبادله‌ای که روی هم ۶۱درصد واردات کشور در سال گذشته را تشکیل می‌دهد، نزدیک به ۶۴هزارمیلیاردتومان رانت در پی داشته که ۲۱ برابر اختلاس بزرگ سه‌هزارمیلیاردتومانی است؛ اختلاسی که کل کشور را تکان داد اما این رقم که چندین برابر درشت‌تر است، باز هم به گفته حریری از دید تمامی ارگان‌های نظارتی و حتی مجلس به دور مانده است. هادی حق‌شناس، نماینده دور هفتم مجلس از جمله کارشناسان اقتصادی است که این پدیده ناخوشایند را با داشتن سه نرخ ارز در کشور طبیعی می‌داند. او در این‌باره می‌گوید: «در سال گذشته قیمت نهایی یا تمام‌شده اغلب کالاهایی که در بازار عرضه شدند، فرقی هم نمی‌کرد که این کالاها تولید داخل یا خارج باشند، با ارز آزاد محاسبه شد.

در واقع خاصیت بازار این است که گرایش به بالاترین نرخ‌های رایج دارد. امکان رصد کالاها هم برای مسوولان وجود نداشت تا هر یک با همان ارزی که وارد شده‌اند قیمت‌گذاری شوند، بنابراین بسیاری از این موضوع استفاده کرده و کالاهای خود را براساس دلار آزاد قیمت‌گذاری کردند.»

به گفته حق‌شناس، این موضوع در نهایت موجب ایجاد رانتی قابل‌ملاحظه شد که حداقل آن ۳۵ و حداکثر آن ۵۰هزارمیلیاردتومان است. در واقع این رانت هر واردکننده‌ای را تحریک می‌کند که کالای خود را با ارز مرجع یا مبادله‌ای وارد کرده و با نرخ ارز آزاد قیمت‌گذاری کند. این کارشناس راه‌حل حذف رانت را کنترل رشد نقدینگی در کشور می‌داند و می‌افزاید: «امروزه کمتر کشوری را می‌توان یافت که تورمی بالای ۲۰درصد داشته باشد. بهترین راه جلوگیری از افزایش تورم و قیمت دلار و همچنین جلوگیری از رشد قیمت کالاها و خدمات و افزایش نرخ بهره، جلوگیری از چاپ پول یا پایه پولی است. در واقع تا زمانی که بانک مرکزی به وظیفه ذاتی خود که کنترل تورم و تزریق نقدینگی متناسب با رشد اقتصادی است عمل نکند همچنان باید شاهد افزایش قیمت دلار و حتی چندنرخی بودن آن باشیم.» 

به گزارش خبرگزاری‌ها، تجديد مذاکرات چهار جانبه ايران، ترکيه، مصر و عربستان در مورد يافتن راهی برای پايان دادن به جنگ داخلی در سوريه محور این گفت و گوها بوده است.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، يک هيات رسمی مصر به سرپرستی عصام حداد معاون امور بين الملل و همکاری‌های خارجی رييس جمهوری اين کشور، به تهران رفته و می‌کوشد تا مقام‌های جمهوری اسلامی ایران را به مشارکت در تجديد گفت‌وگوهای چهار جانبه مربوط به سوريه راضی کند.

اين گفتگوها پیشتر با شرکت سه کشور سنی مذهب و مخالف رژيم بشار اسد یعنی ترکيه، عربستان و مصر، و جمهوری اسلامی ايران که پشتيبان حکومت سوريه است، با هدف يافتن راهی جهت پايان دادن به جنگ داخلی در اين کشور با ناکامی روبرو بوده است.

ايسنا، خبرگزاری دانشجويان ايران، هم روز يکشنبه به ديدار هيات مصری با محمود احمدی نژاد اشاره کرد که پيش از رفتن وی به استان آذربايجان شرقی صورت گرفت.

رييس جمهوری اسلامی ایران در اين ملاقات گفته است که اگر سوريه ناامن شود، کل منطقه در ناامنی فرو خواهد رفت.

وی افزوده است که ديدگاه‌های مصر و ايران در باره مسائل سوريه، در يک راستا قرار دارد.

معاون رييس جمهوری مصر نيز ادامه وضع موجود در سوريه را غيرممکن توصيف کرده و خواستار همکاری‌های مشترک قاهره و تهران، برای برون رفت از شرايط فعلی شده است.
 

یکی از مقام های عراق گفته است که فعالیت این کانال های تلویزیونی در عراق متوقف شده و این شبکه ها نمی توانند برای پوشش خبری به نقاط مختلف کشور سفر کنند.

مجاهد ابو الحیل، از کمیسیون ارتباطات و رسانه های عراق به خبرگزاری فرانسه گفته است: "تصمیم گرفتیم که مجوز فعالیت بعضی از شبکه های ماهواره ای را به دلیل ترویج خشونت و فرقه گرایی لغو کنیم."

شبکه های تلویزیونی الجزیره و الشرقیه از جمله این شبکه های ماهواره‌ای هستند.

شبکه الجزیره اتهامات مطرح شده را رد کرده است.

این اقدام پس از آن صورت می گیرد که عراق از سه شنبه هفته گذشته ( ۲۴ آوریل) شاهد موج جدیدی از خشونت ها بین نیروهای امنیتی و معترضان سنی مذهب در شمال کشور بوده است.

در جریان درگیری های اخیر دست کم ۲۱۵ نفر کشته شدند.

تنش بین سنی‌ها و شیعیان عراق که در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ به اوج خود رسید، باعث کشته شدن ده‌ها هزار نفر شده است.

معترضان سنی خواستار استعفای نخست وزیر شیعه مذهب هستند. آنها همچنین مقامات عراقی را به هدف قرار دادن جامعه سنی متهم می‌کنند.

در ساختار سیاسی عراق، رییس جمهور از میان کردهای سنی مذهب انتخاب شده، نخست وزیر از میان اعراب شیعه و رییس مجلس از میان اعراب سنی. رییس جمهور یک معاون عرب سنی مذهب نیز دارد. 

در پرونده ضیا هیچ نشانه و شاهد منطقی برای اثبات ارتباطش وجود ندارد. در عین حال همه دوستان، خانواده و کسانی که با او آشنا بوده اند بر نچسب بودن این اتهام به او اشتراک نظر دارند. ضیا اگر نسبتی با مجاهدین خلق داشته باشد، نسبت یک مخالف و منتقد کارشناس و جدی نسبت به این فرقه است.

با همه این احوال، ضیا همچنان در حصر اتهامی است که در گذشته بارها و بارها این اتهام را مصداق توهین به خود دانسته و حتی به صراحت گفته بود که حاضر است تمام مدت حبسش را تجمل کند، اما از این اتهامی که آن را نسبت به خود موهوم و توهین آمیز می داند، مبرا شود.

ضیا نبوی در یادداشتی از زندان دلایل این سیاه بختی برای سازمان را این گونه توضیح می دهد: آنها “خشونت و ترور” را به عنوان ابزار، “ایدئولوژی” را به عنوان روایتی مطلق و حقیقی از عالم و “فعالیت مخفیانه” را به عنوان چتر حفاظتی و امنیتی پذیرفتند.

متن کامل این یادداشت با عنوان “چه نباید کرد” که در اختیار کلمه قرار گرفته، در ادامه می آید:

چه نباید کرد؟

خطر بزرگ آن است که بگذاریم اندیشه ثابتی تمام ذهنمان را بخود مشغول سازد. «آندره ژید»

۱- در تاریخ سیاسی معاصرما کم نیستند جریان هایی که با اهدافی بلند پروازانه وآرمان خواهانه پدید آمده اند ولی در نهایت جز مصیبت و رنج حاصل نیاورده اند!

سازمان ها وگروهایی که در ابتدا به قصد حل مسائل اجتماعی تشکیل شده اند ولی در ادامه خود نیز بدل به مشکل ومعضلی شده اند، که می بایست برای درمان وعلاج آن همت گذاشت! چهل وهشت سال پیش ، زمانی که تعدادی از جوانان پرشور وانقلابی آن روزگار تصمیم به تشکیل سازمانی سیاسی با مشی مخفیانه ومسلحانه گرفتد وبه زعم خود در صدد مبارزه با استبداد ودیکتاتوری شاه بر آمدند ، بدون تردید نمی توانستند حدس بزنند چه جریان سیاسی خطرناکی را بنیان می نهند. جریانی که دردسرها، آسیب ها و مصیبت های آن را حتی نیم قرن بعد نیز شهروندان این سرزمین مجبورند که تحمل کنند! بیانگذاران سازمان مجاهدین خلق که در روایت تاریخ، انسان هایی صادق، پاکباز واز خود گذشته تصویر شده اند، شاید بهترین مصداق برای این ادعای تلخ و اما موجه باشند که انگیزه های خوب، ضرورتا به نتایج خوب ختم نمی شوند و بخصوص در عرصه سیاست چه بسا فاجعه هایی که انسان های نیک روزگار به بار می آورند.

۲- نطفه ی خطا و اشتباه در رفتار سیاسی مجاهدین آنگاه بسته شد که “خشونت و ترور” را به عنوان ابزار، “ایدئولوژی” را به عنوان روایتی مطلق و حقیقی از عالم و “فعالیت مخفیانه” را به عنوان چتر حفاظتی و امنیتی پذیرفتند. انتخاب های مجاهدین در این سه مورد اگرچه کاملا متاثر از شرایط خاص آن روزگار و پارادایم سیاسی غالب آن زمانه بود، ولی این نکته چیزی از خطرناک بودن این انتخاب ها نمی کاهد. شاخص هایی که هریک به تنهایی می توانست خطری مهلک در عالم سیاست باشد، در ترکیب و هم افزایی با یکدیگر نمی توانست جز فاجعه به بار بیاورد که آورد. مجاهدین البته می توانند امروز الگو و سرمشقی برای ورود ما به عرصه سیاست باشند، منتها به شرطی که دقیقا انتخاب هایی بالعکس آنان داشته باشیم و از آنچه که مرتکب شده اند پرهیز کنیم! در واقع بهترین شیوه پند گرفتن از آنان این است که با تمامی قدرت وتوان از خشونت پرهیز کنیم و در هیچ شرایطی آنرا توجیه نکنیم، اینکه هرگز مقید به روایتی مطلق و جزم اندیشانه از جهان نگردیم و به تکثر و گوناگونی حقایق وارزش ها گردن بنهیم ودر پایان اینکه از فعالیت های پنهان سیاسی بپرهیزیم و نقطه نظر های سیاسی خویش را در عرصه ی عمومی به نقد وبحث بگذاریم که شاید این تنها شیوه ی مصون ماندن از خطا و ایمن بودن واقعی است.

۳- مسعود رجوی شاید نمونه ای دقیق و روشن برای نوعی هوشمندی و توانایی سیاسی است که ملاحظات اخلاقی را بتمامی کنار نهاده است و احتمالا یکی از بهترین گزینه های عبرت است تا بدانیم در غیاب فضای انتقادی ومکانیزم های کنترل و مهار قدرت، یک رهبر سیاسی می تواند به چه حدی از خود شیفتگی، خود مطلق پنداری وخودکامگی برسد. تصمیمات رجوی بعنوان رهبر مجاهدین در سال های پس ازانقلاب، چنان عجیب و وحشتناک و دیکتاتورمآبانه است که آدمی رو توامان می خنداند و می گریاند! تصمیم به جنگ مسلحانه و اقدام به ترور مسئولان و شهروندان در سالهای ابتدائی انقلاب، استقرار در کشور عراق و هم پیمانی خائنانه با دیکتاتوری که نه تنها به ملت خود ستم می کند که به عنوان کشوری متخاصم در حال جنگ با ایران است، برچیدن حداقل های دموکراتیک از سنت درون سازمانی واعلام خود بعنوان رهبری مطلق العنان، اقدام به عملیات نظامی علیه کشور خویش و کشتار سربازان وشهروندان هم وطن به نیت آزادی آنها! منع روابط عاطفی و زناشوئی میان اعضاء و نادیده گرفتن بدیهی ترین نیازهای انسانی، کارشکنی وسنگ اندازی در مسیر اصلاحات سیاسی در ایران، بعلاوه بسیاری تصمیمات مهلک دیگر، متاسفانه همه وهمه محصول ذهن تنها یک انسان است که ذهن عده ای دیگر را در اختیار خود گرفته، و این بواقع آدمی را می ترساند! نفس وجود فردی مانند رجوی در عرصه سیاست کافی ست تا هر اهل سیاستی قانع شود که می بایست با نگاه انتقادی خود را مرور کند و از خودش واهمه داشته باشد!!

۴- مجاهدین خلق در گذر زمان و بخصوص پس از انقلاب، هربار بیش از پیش به شاخص های یک “فرقه” نزدیک شده اند، استقرار درون یک فضای بسته با کمرترین ارتباط ممکن با جهان خارج، محدودیت مطلق رسانه ای و بی خبری نسبت به جهان پیرامون، سلب امکان اندیشیدن و تصمیم گیری اعضاء و تزریق روحیه اطاعت و فرمانبری به آنها، تقدیس نقش رهبری رجوی و ضرورت تسلیم بی چون وچرا به او، همه وهمه تلاش برای ساختن و برپا نگه داشتن جهانی یکدست و یکنواخت است که بتمامی با جهان متکثر وگوناگون آدمیان متفاوت است. رهبری مجاهدین بخوبی می داند که زنده نگه داشتن انگاره ها، انگیزه ها و رفتارهای ایدئولوژیک شان جز درون محیط مصنوعی وآزمایشگاهی ممکن نیست و باز شدن وگشودگی آنان بروی جهان متکثر پیرامون، تا چه حد برای بقای آنان خطرناک است. دقیقا از همین روست که با تمام توان می کوشند هر نقطه اتکایی که بتواند بنیادی برای نقادی درونی باشد را سست کند وهر دریچه ای که منظری جدید ومتفاوت از روایت ایدئولوژیک شان را ارائه کند، مسدود نمایند. به واقع آنها نگرانند که دستشان نزد اعضا و هوادارانشان رو شود. گرچه بدون تردید این تلاش در طولانی مدت عبث وبیهوده خواهد بود و بر پا نگهداشتن چنین جهان موهوم وشکننده ای در دراز مدت ممکن نیست اما خب محصولات و بروندادهای این کارخانه ی عجیب وغریب، همواره برای ورود به عرصه ی سیاست و دخالت در امر عمومی خطرناک خواهند بود.

۵- گرچه نزدیک به یک دهه است که این فرقه بنا به اجبار و ضرورت، ظاهرا مدعی شده اند که مشی خشونت آمیز و مسلحانه را به کنار نهاده اند لیکن متاسفانه این توفیق اجباری، تغییرات مثبتی را در دیگر وجوه این سازمان بوجود نیاورده است. این واقعیتی تلخ است که آدمی می تواند به همان انگیزه ای که دست به اسلحه برد، قلم بدست بگیرد و یا از ابزار سخن استفاده کند! اگرچه ضرر و زیانی که از این دو شیوه حاصل می آید متفاوت است، لیکن نقاط اشتراکی نیز در بین هست که بی توجهی بدان بدون شک دردسرساز خواهد بود. حقیقت این است که ادبیات سیاسی مجاهدین، برآمده از چنان حدی ازعصبانیت وکینه ورزی است که در آن هیچ جایی برای اندیشه منتقد و مخالف باقی نمی ماند. چنان شکافی میان خویش و دیگران می افکنند که هیچ امکان و مجالی برای همدلی و فهمیدن دیگران نمی یابند. اساسا هر جریان سیاسی ایدئولوژیکی که به مشی ترور وخشونت باور دارد، ناگزیر است که خود را بروی جریان های مخالف و منتقد ببندد و ادبیات خصومت وکینه ورزی را ترویج کند، که در فقدان چنین ادبیاتی ناتوان از توجیه وجود فلسفی خویشتن است! اینکه رهبری مجاهدین روابط زناشوئی و تعامل عاطفی میان زن ومرد راد میان اعضاء خویش ممنوع کرده اند احتمالا بی ربط با این قضیه نیست که به تجربه دریافته اند احساس و عواطف همدلانه ی برآمده از چنین روابطی، عنصری مقاوم در برابر کنش هائی است که به قهر و خشونت ونفرت نیاز دارد. همدلی کردن و تلاش برای فهمیدن مخالفین ومنتقدین سلاحی ست که تمامی پیکره ی ایدولوژیک مجاهدین را نشانه می رود.

۶- ضریب نفوذ هر جریان سیاسی ایدئولوژیک و خشونت باوری با میزان امید اجتماعی شهروندان آن ارتباط عکس دارد. با کمرنگ شدن آزادی های سیاسی و اجتماعی و انقباض سیاسی حاصل ازآن، چنین جریان هایی این امکان را می یابند که شهروندان ناراضی، ناامید و سرخورده را هدف خویش قرار دهند و از آنان سوژه هایی همطراز با ایدئولوژی و کارآمد در مسیر اهداف خویش بسازند. بی جهت نیست که این فرقه در تمامی این سال ها بر غیر قابل اصلاح بودن حاکمیت و بی ثمر بودن هر رفرم سیاسی تاکید می نمایند. آنان بخوبی میدانند که وجود هر جریان سیاسی منتقد، معقول، قانونگرا، صلح طلب و گفتگو باوری که واجد هژمونی باشد، تا چه حد امکان و احتمال اقبال به آنان و عضو گیری شان را محدود میکند، واین نکته ای است که توجه بدان برای کنشگران عرصه ی عمومی لازم است. این جمله اصلا اغراق آمیز نیست که بزرگ ترین سرمایه ی هر جریان سیاسی و هر فعال عرصه ی عمومی، خاصه در شرایط فعلی، آن حدی از امیدواری فعالانه است که به بهتر شدن شرایط موجود از دریچه گفتگو، مذاکره و بازی سیاسی مبتنی بر قواعد دموکراتیک می بندد، آن حسن ظنّی که به آدمی نوید میبخشد که انسان ها با هر تبار واندیشه اعتقاد و مسلک متفاوتی ، این استعداد وتوانایی را دارند که برای رسیدن به وضعیتی بهتر با رنج کمتر و شادکامی بیشتر توافق کنند. این امید اجتماعی شاید تنها تکلیف و وظیفه مطلقی ست که آدمیان در برابر زندگی اجتماعی شان دارند.

۷- انتقاداتی که در بالا بر شمردم به این معنا نیست که مجاهدین تنها جریان سیاسی هستند که این انتقادات به آنها وارد است، و دیگران ازین خطاها مبری هستند. آنها سمبل این خطاها در تاریخ سیاسی معاصر ایران هستند اما تردیدی نیست که بسیاری از سیاسیون و جریان های حاضر در عرصه ی سیاست ایران، اعم از پوزیسیون و اپوزوسیون نیز مشمول برخی ازین اشتباهات بوده اند، لیکن آنچه مجاهدین را متمایز میکند آن است که آنها شاید تنها جریانی هستند که کلکسیونی از خطاهای وحشتناک ومهلک سیاسی را مرتکب شده اند! از سویی مجاهدین خلق در مقام اعضاء و افراد متعلق به این جریان که در طی نیم قرن در عرصه ی سیاست مداخله نموده اند، بدون شک متفاوت از انسان های دیگر و اتفاقات و ابتلائات مختلف نیستند و اگر همدلانه با آنها مواجه شویم، احتمالا شرایط آنها را خواهیم فهمید و حتی شاید به این نتیجه برسیم که در برخی از فضائل شخصیتی از برخی از مجاهدین به خصوص اولیه فروتر و پایین تر هستیم، لیکن مساله این جاست که این همدلی هرگز و در هیچ شراطی نباید ما را به توجیه ویا حتی مسامحه با عملکرد سیاسی شان بکشاند. همه جد و جهد نگارنده این نوشتار بر این بوده که نشان دهد نتایج مترتب بر برخی اندیشه ها و رفتارها در عرصه سیاست ، نمی تواند جز بحران و فاجعه چیز دیگری باشد و اینکه مجاهدین خلق بواسطه ی فهم و درک ایدئولوژیک و خطرناکی که از امر سیاسی دارند، چه در گذشته، چه امروز و چه در آینده، همواره حضوری فاجعه بار در سیاست داشته وخواهند داشت. نمی دانم شاید برخی این قضاوت را شتابزده وعجولانه بدانند ولی امیدوارم آنان که در چنین قضاوتی با نگارنده همراهند، این نگرانی را نیز تایید کنند که ما همواره در برابر این خطر و آسیب هستیم که عرصه ی عمومی را به چنین جریانات ایدئولوژیک، بسته وتمامیت خواهی واگذار کنیم و ای کاش آن حد از قدرت انصاف و پیش بینی در ما وجود داشته باشد که در برابر چنین بازی احمقانه ای تسلیم نگردیم.

سرنوشت گروهی که با شعار آزادی به ترور و خشونت رو می آورد، با مطلق اندیشی خودبینانه خود را به فرقه ای بسته درون خود تبدیل می کند و ناگهان سر از کشور متخاصم و همسنگری با آنها علیه کشور خود در می آورد، عبرتی است برای آنکه اگر نمی دانیم چه باید کرد، لااقل بدانیم چه نباید کرد. 

غلامرضا خادمی زاده در گفتگو با مهر از برگزاری نشست ویژه کارگروه کمیسیون اجتماعی مجلس، نمایندگان کارگران و کارفرمایان به همراه نمایندگان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی (دولت) به منظور بررسی لایحه اصلاح قانون کار خبر داد و گفت: طبق قرار اولیه، بررسی بند به بند و ماده به ماده قانون کار پیشنهاد شده بود.

رئیس هیئت مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ایران اظهار داشت: در آخرین جلسه برگزار شده پیشنهاد شد که به جای اتلاف وقت و بررسی بند به بند قانون کار، لایحه به صورت یکجا به دولت بازگردانده شود تا در آنجا بر روی چند ماده محل اختلاف، اصلاحات صورت گیرد.

خادمی زاده ادامه داد: کارگران در سال گذشته با کارفرمایان بر سر نحوه اصلاح قانون کار توافق کرده بودند و تنها در 5 ماده اختلاف نظر داریم. البته در زمینه توافق صورت گرفته بر سر بازگشت لایحه اصلاح قانون کار به دولت، پیشنهاد شده بود که مباحث رسانه ای نشود چون ایجاد حساسیت می کرد.

وی افزود: متاسفانه برخی گروه ها صحبت هایی کردند که بحث ها به بیرون آمد و پس از آن مجلس پیگیری می کند که چرا این مباحث به بیرون منتقل شده است. با این حال تاکنون لایحه اصلاح قانون کار به دولت برگشت نخورده است و تنها در حد یک پیشنهاد که با نظر مثبت نمایندگان دولت همراه بود، کار دنبال شد.

این مقام مسئول کارگری کشور تاکید کرد: البته توافقات کارگران، کارفرمایان و دولت درباره لزوم اصلاح مباحث محل اختلاف لایحه اصلاح قانون کار به صورت صورتجلسه درآمد اما هنوز چیزی به دولت برگشت نخورده و کار جنبه اجرایی پیدا نکرده است.

به گفته خادمی زاده، دولت به عنوان ارسال کننده لایحه اصلاح قانون کار به مجلس باید درخواست بازگشت لایحه از مجلس را داشته باشد و یا اینکه مجلس از دولت بخواهد تا این کار صورت پذیرد. با این حال، پیگیری ها نشان می دهد که دولت با برگشت لایحه موافق نیست.

لایحه اصلاح قانون کار از زمستان سال گذشته توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به دولت و از آنجا به مجلس ارسال شده است. این لایحه که حاوی 86 ماده اصلاحی قانون کار است باعث بروز اختلاف نظر در بین کارگران، کارفرمایان و دولت شده است تا جایی که کارگران و کارفرمایان اعلام کردند دولت برخلاف توافقات صورت گرفته، تنها نظرات خود را به مجلس ارائه کرده است.

این مسئله در ماه های گذشته به یکی از موضوعات حاشیه دار در حوزه بازار کار و اشتغال تبدیل شده و به دلیل اهمیت بسیار زیاد قانون کار که بیش از نیمی از کل شاغلان کشور را تحت تاثیر قرار می دهد، مجلس بررسی آن را با وسواس خاصی دنبال می کند.

تاکنون نشست ها و جلسات متعددی در مجلس با حضور نمایندگان کارگری و کارفرمایی و دولت برگزار شده است، اما هنوز توافق نهایی در این بخش به دست نیامده است. کارگران با دولت در مباحث مهمی مانند نحوه تعیین دستمزد، چگونگی انعقاد قراردادها و قطع همکاری، نحوه فعالیت تشکل ها و موضوعاتی از این دست اختلاف نظر دارند. 

به گزارش ایسنا، بر اساس آمار جمع‌آوری‌شده از دانشگاه‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی، تا اول فروردین ماه سال جاری مجموعا ۲۶ هزار و ۱۲۵ نفر افراد مبتلا به HIV/AIDS‌ در کشور شناسایی شده‌اند که ۸۹.۸ درصد آنان را مردان ۱۰.۲ درصد را زنان تشکیل می‌دهند.

بنابر اعلام اداره ایدز وزارت بهداشت، تاکنون ۴۴۳۸ نفر مبتلا به ایدز شناسایی شده و ۵۱۸۲ نفر از افراد مبتلا نیز فوت کرده‌اند.

۴۶.۱ درصد از مبتلایان به HIV‌ در زمان ابتلا در گروه سنی ۳۴-۲۵ سال قرار داشته‌اند که بالاترین نسبت در بین گروه‌های سنی را به خود اختصاص می‌دهند.

علل ابتلا به HIV‌ در بین کل مواردی که از سال ۱۳۶۵ تاکنون در کشور به ثبت رسیده‌اند به ترتیب، تزریق با وسائل مشترک در مصرف‌کنندگان مواد (۶۸.۶ درصد)، رابطه جنسی (۱۲ درصد)، دریافت خون و فرآورده‌های خونی (۱ درصد) و انتقال از مادر به کودک (۱/۱ درصد) بوده است. راه انتقال در ۱۷.۳ درصد از این گروه نامشخص مانده است.

بنابراین گزارش، در مقایسه این آمار با مواردی که ابتلا آنان در سال ۱۳۹۱ گزارش شده است، اعتیاد تزریقی ۵۲.۱ درصد، برقراری روابط جنسی ۳۳.۶ درصد و انتقال از مادر مبتلا به کودک ۳.۲ را تشکیل داده است. در ۱۱.۱ درصد از موارد شناسایی شده در این سال، راه انتقال نامشخص بوده و هیچ مورد جدید ابتلا از راه خون و فرآورده‌های خونی گزارش نشده است. 

رئیس جمهور سابق ایران در دیدار با جمعی از معلمان و فرهنگیان سراسر کشور با اشاره به درخواستهای اعلام نامزدی اش در انتخابات گفت: "آیا فردی که به عنوان یک شهروند عادی هم محدودیت زیادی برای صحبت کردن و اظهار نظر و سفر کردن دارد و در معرض انواع تهمت ها است، به سادگی اجازه می دهند اوضاع به دست او سپرده شود؟ وقتی می گویند و تهدید می کنند که کسانی باید توبه کنند مرادشان چیست؟ توبه از اصلاح طلبی؟ یا از حقی که هست و از آن دفاع می کنیم؟ چه جرمی رخ داده است که باید از آن توبه کرد؟"

متن کامل سخنان خاتمی در این دیدار که امروز، شنبه هفتم اردیبهشت، برگزار شد به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم.

خیر مقدم می گویم به همه عزیزان، معلمان و فرهنگیان محترم

یادی از شهید خانعلی شد. جبنشی که دوستان معلم عزیز ما به راه انداختند، درست است که جنبه صنفی داشت، اما آثار بزرگ سیاسی به بار آورد. یکی از بزرگترین آثار آن این بود که وزارت عوض شد و به دست کسی افتاد که باشگاه مهرگان یا معلمان را در اختیار داشت. در بحران ها و مقاطع حساس معلمان در بیدار کردن جامعه و ایجاد تحرک برای تغییر و تحول در همه عرصه های اجتماعی نقش مهمی داشتند.

در کنار دکتر مصدق معلمان بزرگی بودند. در دوران انقلاب از معلمان خاص نام برده می شود که در نهضت فکری و تحولات منجر به انقلاب نقش مهمی داشتند. شهید مرتضی مطهری و دکتر علی شریعتی و در رأس همه خود حضرت امام (ره) معلمان بزرگ انقلاب ما بودند. آیت الله طالقانی، شهید بهشتی و بزرگان دیگری که حضور داشتند و بالاخره سمبل معلمان بعد از انقلاب، شهیدان رجایی و باهنر هستند که انجمن اسلامی با نام آنها گره خورده و به نحوی میراث آنها است.

در دوره اخیر هم جا دارد یاد کنیم از دو معلم بزرگوار مهندس موسوی و خانم رهنورد که هر دو معلم بودند و هستند، هرچند هنرمند و سیاست مدار هم هستند.

با توجه به نقشی که معلمان در افزایش سرمایه های اجتماعی دارند، وقتی احساس می کنند حاصل تلاش و کارشان به دلیل رویه های نادرست از بین می ورد بیش از بخش های دیگر جامعه رنج می کشند.

معلمان باید احساس خشنودی کنند. دوستانی که اینجا هستند رنج کشیده اند، زندان رفته اند و تعداد قابل توجهی از معلمان امروز گرفتارند و مشکلات زیادی را تحمل می کنند.

روز معلم و هفته معلم را گرامی می داریم. امیدواریم فضایی باز شود که معلم بتواند در جامعه ما کار خود را انجام دهد. امروز برای رواج تعلیم و تربیت صحیح در جامعه ما سخت نیازمند معلمان هستیم. نسل هایی که به صحنه می آیند باید با معیارهای مردم سالاری آشنا باشند. علاوه بر آگاهی و دانش های معمولی، درس مدارا و زندگی هم باید داده شود. درس با هم زندگی کردن و آگاه کردن و بالابردن دانش جامعه برای دانستن حقوق خود و آموزش این که روی پای خود بایستند و تشکل پیدا کنند برای پیشرفت و استیفای حقوق اساسی خود.

کم و بیش در دوران گذشته سعی شد در آموزش و پروش و دانشگاه ها تحقق پیدا کند اما چون دولت مستعجل بود خلافش دوام پیدا کرد. در سطح جامعه به معلمی که ترویج کننده راستی و شفافیت و درستی باشد نیاز داریم و همین طور برای کسانی که قدرت دارند و در رأس قدرت هستند. گاهی بداخلاقی ها از بالا سرازیر می شود. کسانیکه دست اندر کار هستند الگو هم می شوند. نقشی که پیامبر اکرم در تربیت داشته الگو بودن است. رفتارها را باید با نشان دادن مصداق های عملی نشان دهند. اگر در حاکمیت دروغ و تهمت و فساد رواج پیدا کرد در جامعه پخش می شود.

باید آزادی وجود داشته باشد، نقد باشد و قدرت در مقابل افکار عمومی پاسخگو باشد تا خود اصلاحی صورت بگیرد. بودن محافل و رسانه های آزاد نقشی در جلو گیری از فساد ها دارد. امیدواریم به سوی چنان وضعیتی برویم.

در زمینه مسائل روز حرف هایم تکراری می شود. همه قبول داریم و دارند که وضع بدی است و باید از آن بیرون برویم. صحبت بر سر این که چگونه بیرون برویم.

آیا فقط آمدن هست که ما را به این نتیجه می رساند؟ به این طرف قضیه هم بیاندیشیم. اگر هدف اصلاح امور است و برآورده شدن مطالبات انسانی و معیشتی آیا فقط آمدن فرد خاص و گرایش خاص وضع را بهتر می کند یا بدتر؟
آیا فردی که به عنوان یک شهروند عادی هم محدودیت زیادی برای صحبت کردن و اظهار نظر و سفر کردن دارد و در معرض انواع تهمت ها است، به سادگی اجازه می دهند اوضاع به دست او سپرده شود؟ وقتی می گویند و تهدید می کنند که کسانی باید توبه کنند مرادشان چیست؟ توبه از اصلاح طلبی؟ یا از حقی که هست و از آن دفاع می کنیم؟ چه جرمی رخ داده است که باید از آن توبه کرد؟

اگر صحبت کردن اشتباه است، بله همه اشتباه می کنند! اما آیا فضایی ایجاد می شود که همه اقرار به اشتباه کنند. طرف قدرت و مردم بحث و آسب شناسی کنند. یک طرف خوب بوده و همه چیز درست، یک طرف همه بد و خیانت و جرم؟

بیان اشتباه و جبران آن فضای باز و گفت و گو می خواهد. اگر این فضا باز شود مسلماً اولین کس من و شما خواهیم بود که اشتباهات را می گوییم و آسیب شناسی می کنیم. اما یک طرفه این طرف متهم می شود هرکاری کرده خیانت و جاسوسی و براندازی بوده و حتی حق دفاع هم ندارد. دادگاه ها را دیدیم چطور است.

اگر نگذارند فرد مورد نظر شما بیاید چه پیش خواهد آمد؟

حاصل کار چه خواهد بود؟ کسانی که امید بسته اند دوباره مأیوس نمی شوند؟ کینه ها بیشتر نمی شود؟ و آیا در این صورت اوضاع بدتر نمی شود و درها مسدودتر نمی گردد؟

ما به فکر نجات ایران، بهبود اوضاع و تغییر فضا به صورتی هستیم که کینه ها کمتر شود و بتوانیم حرف بزنیم. برای انتخابات شرط گذاشته نمی شود، ولی آیا نباید انتظار داشت که نتیجه انتخابات تأمین آزادی ها، باز شدن فضا، تغییر فضای امنیتی به سیاسی و ... باشد؟ اما نتیجه انتخابات باید این باشد و تغییر فضای امنیتی را به دنبال داشته باشد. ولی اگر کاری کنیم که محصوران و زندانیان آزاد نشوند، بلکه به تعداد زندانی ها اضافه شود و فضای امنیتی بیشتر شود به هدفمان نرسیده ایم.

دلسوزی شما را می دانم، همه در این شرایط وظیفه داریم. نباید در انتخابات را ببندیم بلکه باید سعی کنیم باز شود، انتخاباتی بهتر و مطلوب تر. فکر کنیم صحبت این که واقعاً این وضعیتی که هست و کشور و مملکت و نظام در معرص تهدید است عوض شود. هرکس بتواند فضا را به این شکل عوض کند باید استقبال کرد. اکنون زمانی نیست که کاری کنیم که خدای ناکرده کینه ها و تقابل ها بیشتر شود. هویت خودمان را نباید ازدست بدهیم. هویت ما درگیری و براندازی نیست. هویت ما اصلاح امور است. نظام هم باید بپذیرد که اصلاح پذیر باشد تا شکاف بین ملت و دولت پر شود. هویت ما عدالت خواهی و آزادی طلبی است. هویت ما دفاع از حقوق انسان ها است. هویت ما به کارگیری نیروهای شایسته، عالم و کاردان است. هویت ما تلاش برای برقراری عدالت بدون تحقیر ملت است. نباید آن را از دست بدهیم.

باید بکوشیم فضایی فراهم بیاید که آزادانه دور هم جمع شویم، معلمی کنیم و حرفمان را بزنیم و حکومت تحملش را در مقابل نقد و انتقاد بالا ببرد و قانع شود که راهی که انتخاب شده راه به نا کجا آباد است؛ با تفاهم و رفع سوء تفاهم ها.

امیدوارم تصمیمی بگیریم که خیر مردم و جامعه در آن باشد.
 

جرس: مجتمع دامداری مهاباد از جمله مجموعه‌های تولیدی بحران‌زده كردستان است كه كارگرانش با وجود سوابق كار ۱۷ تا ۲۶ ساله، ۱۶ ماه است حقوق دریافت نكرده‌اند.

نماینده كارگران مجتمع دامداری مهاباد به خبرگزاری ایلنا، گفت: ۴۳ کارگر این مجتمع دامداری ۱۶ ماه است که به بهانه کمبود منابع مالی حقوق دریافت نکرده‌اند.

او در تشریح جزئیات مشکلات کارگران این واحد تولیدی، افزود: این معوقات مربوط به پنج ماهه اول سال ۹۰ و ۹۱ به همراه عیدی و پاداش بوده و در سال جاری نیز کارگران هنوز هیچ حقوقی دریافت نکرده‌اند.

این کارگر اضافه کرد: با واگذاری مجتمع بزرگ دامداری به بخش خصوصی، مشکلات کارگران این واحد تولیدی آغاز شد بطوری که اینك کارفرما بدون توجه به معیشت کارگران وخانواده‌هایشان از پرداخت ۱۶ ماه حقوق آنان کوتاهی می‌کند.

او با اشاره به سوابق ۱۷ تا ۲۶ ساله کارگران این مجتمع کشتارگاهی اظهار داشت: امنیت شغلی کارگران با افزایش مشکلات این مجتمع کشتارگاهی بیش از پیش به خطر افتاده است به طوری که دو نفر از کارگران با سوابق بیش از ۱۷ سال بدلیل اعتراض به افزایش مشکلات کارگران، با پایان قرار داد کاری اخراج شده‌اند.

گفتنی است مجتمع دامداری مهاباد وابسته به شرکت غدیر سبز، داری زیر مجموعه‌های صنعتی همانند هما مرغ، سردخانه زمزم، و کشت صنعت مهاباد است که پس از سال ۸۶ با بروز برخی نوسانات در بازار و آغاز واردات گسترده گوشت، با واگذاری به بخش خصوصی، از نظر تامین منابع مالی با ۲۱۷ کارگر دچار مشکل شد که در ‌‌‌‌نهایت این کارگران به مرور تعدیل و هم اکنون ۴۳ کارگر این مجتمع به علت عدم دریافت ۱۶ ماه حقوق معوقه با مشکلات معیشتی عدیده ای روبرو شده‌اند.

حسینعلی امیری در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این مطلب گفت: در جلسه چهارشنبه هفته گذشته بررسی لایحه مجازات اسلامی در شورای نگهبان به اتمام رسید و آنچه باقی ماند ارسال از سوی مجلس به رییس جمهور برای ابلاغ است.

وی یادآور شد: لایحه مجازات اسلامی در زمان هاشمی شاهرودی به عنوان رییس قوه قضاییه تهیه و به دولت ارسال شد. پس از ارسال به مجلس این لایحه در کمیسیون قضایی مورد بحث و بررسی‌های مفصل قرار گرفت و در نهایت چهارشنبه هفته گذشته نظرات شورای نگهبان کاملا تامین شد.

این عضو حقوقدان شورای نگهبان تصریح کرد: مستندات فقهی این قانون ده‌ها جلد از فتاوای مراجع تقلید از متقدمین تا متاخرین و همچنین مطالعه تطبیقی در حقوق جزای روز است. 

مهدی تاجیک که به ٢٧ ماه حبس تعزیری محکوم شده، در بهمن ماه امسال برای اجرای این حکم به زندان اوین رفت. وی هم اکنون در بند ٣۵٠ زندان اوین نگهداری می شود.

به گزارش دانشجونیوز، مهدی تاجیک در اردیبهشت سال ١٣٨٩ با حکم قاضی پیرعباس به ٢٧ ماه حبس تعزیری و ٣٠ سال محرومیت از هرگونه فعالیت سیاسی و خبری محکوم شد.

این فعال سابق دانشجویی دو بار در سال های ١٣٨۴ و ١٣٨۵ بازداشت شد. وی سال بعد در دادگاه بدوی به دلیل انتشار مطالبی در نشریه دانشجویی به اتهام اهانت به رهبری به ٢ سال و نیم حبس تعزیری محکوم شد که در دادگاه تجدید نظر این حکم به جریمه نقدی کاهش یافت.

مهدی تاجیک بار دیگر در دی ماه سال ١٣٨٨، پس از وقایع عاشورا، بازداشت و به بند ٣۵٠ زندان اوین منتقل شد.

در اردیبهشت سال ١٣٨٩ تاجیک به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی به دو سال حبس تعزیری، به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به نود و یک روز حبس تعزیری و همچنین به جهت توهین به ریاست جمهوری به یک میلیون ریال جریمه نقدی محکوم شد.

قاضی شعبه ٢۶ دادگاه انقلاب در ادامه حکم صادره، مهدی تاجیک را به مدت ٣٠ سال از حرفه خبرنگاری، تالیف، مصاحبه، مقاله نویسی و حتی تحلیل سیاسی محروم نمود. عضویت، هواداری و همچنین فعالیت موثر در احزاب و گروه های سیاسی و به طور کل ورود در مسائل نظری سیاسی از مصادیق این ممنوعیت عنوان شده است. 

جرس: ۲۳۱ فعال دانشگاهی با صدور بیانیه ای نسبت به تصمیم "غیرکارشناسی" توقف پذیرش دانشجو در دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف، اعتراض کردند.

امضا کنندگان این بیانیه که شامل اساتید، دانشجویان و روزنامه نگاران اقتصادی هستند، پرسیده اند: "کدام نگاه غیرکارشناسی و نامنصفانه باعث چنین تصمیمی شده است؟ به سزای کدامین خطا باید این نهاد را مجازات کرد؟ عده‌ای می گویند رقابت‌های سازمانی، برخی می‌گویند علائق سیاسی، حتی گروهی ادعا می‌کنند که دانشگاهی صنعتی نباید کرسی اقتصاد و مدیریت داشته باشد، آیا نباید در دلسوزی این مجریان شک کنیم؟ آیا اسیر زنجیرهای اداری بودن، مترادف نوآوری و صف‌شکنی در فرآیند توسعه شده است؟ آیا قرار است چنین تصمیماتی به بلندنظری دولتمردانی که آنها را اجرا می‌کنند گواهی دهند؟"

متن کامل این بیانیه به نقل از خبرگزاری مهر به این شرح است:

به عنوان «ایرانیان شیفته اعتلای همه‌جانبه کشور»، به توقف پذیرش دانشجو در دانشکده مدیریت و اقتصاد شریف معترضیم. زمانی‌ که فرآیند توسعه میهن عزیزمان با خطری مواجه می‌شود، وظیفه خود دانسته و می‌دانیم که نسبت به آن هشدار دهیم و از آنان که می‌توانند برای پیشگیری از زیان‌های محتمل کاری کنند، یاری بطلبیم. این روزها زمان یکی از این هشدارها فرا رسیده است. اخلال در ادامه کار دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف تنها یکی از رویدادهای روزمره شده دیوانسالاری کشور نیست، بلکه تهدیدی‌ست جدی در روند نهادسازی در کشور عزیزمان که زیان‌ها و هزینه‌هایش همیشگی خواهند بود و با گذشت زمان تنها به آنها اضافه خواهد شد.

زمانی‌که توانایی‌ها و منابع ایران را بررسی می‌کنیم، زمانی‌که استعدادها و عشق مردم میهن‌مان را به این کهن بوم و بر بخاطر می‌آوریم، زمانی‌که موفقیت‌های ایرانیان را در صحنه جهانی در همه علوم: ریاضیات، پزشکی، فیزیک و رشته‌های مهندسی می‌بینیم، ناگزیر از خود می‌پرسیم پس چرا به آنجا که باید رسیده باشیم، نرسیده‌ایم. اینجاست که بخاطر می‌آوریم روند توسعه تنها نیازمند منابع طبیعی و استعدادهای انسانی نیست، نرم‌افزار توسعه علومی هستند که به ما می‌آموزند این اجزاء را چگونه ترکیب کنیم و منابع محدودمان را چگونه تخصیص دهیم تا بهترین نتیجه ممکن را بگیریم. مدیریت و اقتصاد نرم‌افزارهای توسعه را در اختیار ما قرار می‌دهند، مایی که از سخت‌افزارهای توسعه چیزی کم نداریم. اینجاست که سهم برنامه‌های آموزشی مدیریت و اقتصاد در روند توسعه کشور از سایر برنامه‌های دانشگاهی پیشی می‌گیرد و این برنامه‌ها اهمیتی ملی می‌یابند. زمانی‌ که یک دانشکده مدیریت و اقتصاد تعطیل می‌شود، فقط یک نهاد آموزشی تعطیل نشده، بلکه نسل‌هایی از مدیران و کارشناسان که می‌توانسته‌اند در روند توسعه کشور نقشی در خور ایفا نمایند، نابود شده‌اند. اینجاست که هزینه اختلال در کار دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف تنها محدود به زمان حال نخواهد بود، میهن ما برای حذف فعالیتهای این نهاد آموزشی هر روز، هر ماه و هر سال هزینه خواهد پرداخت. بنابراین، ما امضاکنندگان این بیانیه، به عنوان «ایرانیانی شیفته اعتلای همه‌جانبه کشور»، به تصمیم غیرکارشناسی در زمینه توقف پذیرش دانشجو در دانشکده مدیریت و اقتصاد شریف، معترضیم.

ما همواره به تاریخ کهن سرزمین‌مان و فرهنگ غنی آن بالیده‌ایم، اما هرگز نتوانسته‌ایم فراموش کنیم نهادهای آموزشی، علمی و فرهنگی سرزمینمان بسیار جوانند. هیچ دانشگاهی در کشور ما قدمتی صدساله ندارد، رشته‌های مدیریت و اقتصاد در بسیاری از دانشگاه‌های کشور هنوز نو پا هستند. علاقه مردم ما در دهه‌های گذشته در کسب دانش روز و رسیدن به دنیا در فناوری‌های گوناگون و علوم مختلف باعث شده است تا بسیاری از مستعدترین دانش‌آموزان کشورمان در رشته‌های پزشکی و مهندسی ادامه تحصیل بدهند، گزینه‌ای که در جایگاه خود در خور ستایش است و امروز ایران به تلاش‌های این عزیزان می‌بالد. اما این تلاش‌ها باعث شده است تا برای سال‌ها، تحصیل در رشته‌های مدیریت و اقتصاد و بازرگانی یک اولویت ملی نباشد. امروز ما خوشحالیم که شاهد تحول جامعه در این زمینه هستیم و می‌بینیم که بسیاری از دانش‌آموختگان سایر رشته‌ها با علم به اهمیت روزافزون این رشته‌ها به تحصیل در این رشته‌ها روی می‌آورند. ما بر این باوریم که این تحول روند توسعه کشور را شتاب خواهد بخشید و باعث خواهد شد تا ایران اسلامی با قدرت نقش خود را در صحنه جهانی ایفا کند.

ما بر این باوریم که دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف، در ۱۴ سالی که از تاسیسش می‌گذرد، به یکی از پیشتازان تعلیم و تربیت مدیران شایسته و کارآمد و کارشناسان دانشمند و آگاه تبدیل شده است. این نهاد آموزشی کشور نه تنها به جذب و تربیت دانش‌آموختگان از طیف وسیعی از رشته‌های دانشگاهی همت گماشته، بلکه کوشیده است تا نقطه ارتباطی بسیاری از کارآفرینان، مدیران، فعالان صنعت و اقتصاد با جوانان و مدیران نسل آینده باشد. در کنار برنامه‌های آموزشی، این دانشکده به همت اساتید و دوستدارانش کارگاه‌های آموزشی متعدد و گوناگونی را برای گروه‌های مختلف برگزار کرده است. در این کارگاه‌ها دانشجویان از تجربه مدیران صنایع کشور فرا گرفته‌اند و صنعتگران و کارآفرینان با جریان آخرین تحولات دانش روز بیشتر آشنا شده‌اند. دانش‌آموختگان این نهاد، هم اکنون در ده‌ها شرکت و نهاد دولتی و مالی حضور داشته و به گواه مدیران و همکارانشان در زمره نیروهای موثر و پیشتاز این موسسات هستند. همه ما گواه این واقعیت هستیم که دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه شریف، در ۱۴ سالی که از عمرش می‌گذرد، همواره به یک الگوی توسعه بومی، ایرانی و اسلامی سرسختانه متعهد باقیمانده است و کوشیده است تا همواره به همه فعالان این عرصه ارزش دانش و اهمیت تجربه را یادآوری کند.

ما شاهد بوده و هستیم که دانش‌آموختگان این نهاد در هر گوشه‌ای از جهان سفیری بوده‌اند برای جامعه ما و یادآور بزرگی و فرهنگ ایرانیان. در دنیایی که تعدادی از رسانه‌های بین‌المللی همواره در حال سیاه‌نمایی نام کشورمان هستند و قدرت‌های جهانی می‌کوشند تا حضور ایران را کمرنگ نمایند، این گروه موفق شده‌اند تا به بهترین دانشگاه‌های بین‌المللی راه پیدا کرده و در سازمان‌های بین‌المللی مشغول بکار بشوند و به دیگران یادآوری کنند که آنچه که از رسانه‌های مغرض نسبت به ایران می‌شنوند، واقعیت ندارد. بسیاری از کسانی که بخاطر این دانشکده گردهم آمده‌اند، هنوز در فرآیند توسعه کشور و توسعه جهانی فعالند و در شرف آنند که جزء نامداران این عرصه باشند.

باور داریم که این تلاش‌ها، دستاوردها و موفقیت‌ها، خدماتی بزرگ و بی‌نظیر به ایران، جامعه ایران و روند توسعه در ایران هستند. این خدمات را شایسته تقدیر می‌دانیم و خواهان تقدیر از پیشگامان، بنیان‌گذاران و فعالان این دانشکده بوده و هستیم. این تلاش‌ها باعث شده است تا گروه زیادی از دانشجویان از تمام دانشگاه‌های کشور خواهان ورود به این دانشکده باشند و بسیاری از آنها سال گذشته را به مطالعه برای آزمون ورودیش اختصاص داده‌اند. آیا اخلال در کار این نهاد خادم، پاداشی‌ست سزاوار این خدمات؟ و شایسته تلاش‌ها و امید این دانشجویان؟

کدام نگاه غیرکارشناسی و نامنصفانه باعث چنین تصمیمی شده است؟ به سزای کدامین خطا باید این نهاد را مجازات کرد؟ عده‌ای می گویند رقابت‌های سازمانی، برخی می‌گویند علائق سیاسی، حتی گروهی ادعا می‌کنند که دانشگاهی صنعتی نباید کرسی اقتصاد و مدیریت داشته باشد، آیا نباید در دلسوزی این مجریان شک کنیم؟ آیا اسیر زنجیرهای اداری بودن، مترادف نوآوری و صف‌شکنی در فرآیند توسعه شده است؟ آیا قرار است چنین تصمیماتی به بلندنظری دولتمردانی که آنها را اجرا می‌کنند گواهی دهند؟

می‌دانیم که در تاریخ، کسی از مجریان اخلال در فعالیت دانشکده مدیریت و اقتصاد شریف، تقدیر نمی‌کند و از آنها به نیکی یاد نخواهد کرد، حال آنکه بدون شک از این دانشکده و دستاوردهایش همیشه به نیکی یاد خواهد شد؛ همان‌طور که از موسسات مشابه در تاریخمان و در سایر کشورها می شود. بسیاری خواهند پرسید که چه بسیار کارها می‌توانست به انجام برسد اگر این دانشکده ده سال، یا پنج سال یا حتی یک سال دیگر بدون نیاز به صرف انرژی برای مواجهه با این برخوردهای نامنصفانه به کار خود ادامه می‌داد؛ نظریه‌ها ارائه خواهد شد و افسوس‌ها خورده خواهد شد و "ما می‌توانستیم" های بسیاری گفته خواهد شد. مجریان که بازنشستگانی خواهند بود بهانه‌ها خواهند آورد، بخشنامه‌هایی را مستمسک می‌کنند که تقدسی نداشته و ندارند و کسانی را مسئول قلمداد می‌کنند که کسی بخاطرشان نمی‌آورد.

ما نمی‌خواهیم از حسرت خورندگان آینده باشیم. ما می‌دانیم که این آینده می‌تواند آینده این دانشکده نباشد. تاریخ این روزها را هنوز ننوشته‌اند، تقدیر هنوز رقم نخورده است. تقدیر ما و شما می‌تواند این باشد: سال‌های بعد زمانی‌که نام این دانشکده بر زبان می‌آید، زمانی‌که ما دانش‌آموختگان جوان و نامجویش را می‌بینیم که کوشا در راه توسعه ایران گام بر می‌دارند، می‌توانیم با لبخندی امروز را بخاطر بیاوریم و بیاد بیاوریم که در حفظ این نهاد سهمی داشته‌ایم . . .

در پایان، بگذارید امروز هشدار بدهیم و یادآور شویم که کشورهایی که تقدیرشان است که بر سرنوشتشان فرمان برانند، نه با محدودسازی مدرسه‌ها و دانشگاه‌هایشان این تقدیر را مقدر کرده‌اند نه به دست کسانی که تصمیم‌های نسنجیده‌ای از این دست را اتخاذ می کنند. بگذارید امروز یادآور شویم می‌شود کاری کرد که حسرت و آه در پی نداشته باشد ... 

به گزارش مهر، «عده‌ای با افزایش قیمت مسکن از بازار سوءاستفاده می‌کنند.

ما سال گذشته حداكثر نرخ مجاز افزايش اجاره‌بها در قراردادها را ۱۴ تا ۱۵ درصد تعیین کردیم، عده‌ای از مردم هم به ما اعتراض کردند که حداکثر افزایش اجاره‌بها را باید ۱۰ درصد اعلام می‌کردید و در تمام کشورها حداکثر اجاره‌بها این رقم افزایش پیدا می‌کند.

اما ما به آنها اعلام کردیم که این واقعیت نرخ‌هاي اجاره است و حتی دولت چند درصد کمتر از نرخ واقعی هم اعلام کرد؛ زیرا برخی از مالکان اجاره‌بها را بالا نمی‌برند اما میانگینی که از اتحادیه مشاوران املاک گرفتیم افزایش ۲۰ تا ۲۵ درصدی اجاره بها در در سال گذشته را نشان می‌داد؛ بنابراین ما سعی کرده بودیم که کمتر از این نرخ باشد.»

صومعلو با بیان اینکه رشد اجاره‌بها در سال ۹۱ تا ۲۲ درصد هم گزارش شده بود، بیان کرد: میانگین قیمتی که از سوی وزارت راه وشهرسازی اعلام شده بود، در بازار به اجرا رسید و مستاجران مشکلی در خصوص این قیمت نداشتند؛ بنابراین امسال هم اجاره بها افزایش پیدا می‌کند به همین منظور دولت وارد بازار اجاره خواهد شد.

معاون وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه معتقدم: دولت به عنوان بخش حاکمیتی باید در بازار اجاره بها وارد شود، گفت: افتتا‌ح‌های مسکن مهر تاثیر زیادی را بر بازار اجاره‌بها می‌گذارد و ممکن است که قیمت‌ها در این بخش پایین بیاید؛ زیرا مسکن مهر کمک می‌کند که مستاجران صاحبخانه شوند. 

جرس: جانشین رئیس پلیس راهور تهران بزرگ از اجرای طرح امنیتی، اخلاقی در شهر تهران خبر داد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، سرهنگ جمال بذر افشان گفت: با توجه به طرح ضربتی امنیتی، اخلاقی دادستان و واگذاري اين حوزه اختیارات دادستان به مجموعه نیروی انتظامی این طرح در سطح شهر تهران اجرا شد.

وی در ادامه بیان کرد: در راستای اجرای طرح ضربتی امنیتی، اخلاقی پلیس راهور در صورت مشاهده تخلفات از جمله حمل حیوان به خصوص سگ با خودرو، ایجاد آلودگی صوتی، استفاده از شیشه های دودی و استفاده از داروهای روان گردان، مزاحمت نوامیس، رانندگی با پوشش نامناسب، رانندگان این دسته از خودروها را اعمال قانون می کند.

سرهنگ بذرافشان در خاتمه افزود: جریمه حمل حیوان با خودرو برابر قانون 20 هزار تومان ، ایجاد آلودگی صوتی 40 هزار تومان، استفاده از شیشه دودی 50 هزار تومان، استفاده از داروهای روان گردان 200 هزار تومان و توقیف 3 هفته ای خودروهای بدحجابان و خودروهای مزاحم نوامیس که این دو گروه آخر علاوه بر توقیف جهت سیر مراحل قانونی به دادستان عمومی جهت برخورد قاطع معرفی می شوند. 

ترجمه و گزارش از مسعود نورمحمدی: "مرکز مطالعه و تحقیقات بین المللی پاریس"روز پنج شنبه، 25 آوریل 2013 با برگزاری کنفرانسی به بررسی "وضعیت ایران پیش از انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه سال 1392" پرداخت.
به گزارش جرس، این برنامه از ساعت 15 و با نمایش فیلم "امتحان" (کنکور)، ساخته ناصر رفائی در سال 2003 آغاز شد. موضوع این فیلم در ارتباط با یک حوزه دخترانه برگزاری کنکور در ایران بود. فیلم با حضور اولین داوطلب در جلو درب حوزه آغاز و با باز شدن درب حوزه برای شروع جلسه کنکور به پایان رسید. در این فیلم مشکلاتی که هر کدام از شرکت کنندگان کنکور با آن مواجه بودند به نمایش گذاشته شد.

پس از پایان اکران فیلم امتحان، خانم عسل باقری، کارشناس سینمای ایران در سخنانی در خصوص این فیلم گفت: "این نوع فیلم ها می تواند جامعه ایران را در خارج از کشور معرفی کند. چرا که کارگردان سعی می کند خوب و بد را در کنار هم به نمایش بگذارد."
او گفت که مقاوت زنان یکی از ویژگی های کلیدی این فیلم محسوب می شود. خانم باقری افزود که این فیلم در زمان ریاست جمهوری آقای خاتمی ساخته شده و خوشبختانه سانسور نشده است.

ایران با حضور آقای خامنه ای تنها برای نمایش عمومی به رئیس جمهور نیاز دارد
بخش دوم این کنفرانس که از ساعت 17 آغاز شد، با سخنرانی رضا اصلان، فارغ التحصیل دانشگاه هاروارد در رشته الهیات و استاد دانشگاه کالیفرنیا ادامه پیدا کرد.
آقای اصلان در ابتدای سخنان خود گفت: "در سال 2008 و هنگامی که باراک اوباما، کاندیدای ریاست جمهوری بود، در مصاحبه با نیویورک تایمز وعده داد، در صورتی که به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده برگزیده شود، بدون هیچ گونه پیش شرطی مذاکره با دولت ایران را آغاز خواهد کرد. اما این موضع آقای اوباما توسط هیلاری کلینتون به شدت مورد حمله قرار گرفت."

او با بیان اینکه "متاسفانه آقای اوباما این موضوع را مانند بسیاری از وعده های انتخاباتی اش، فراموش کرد" گفت: "البته باید توجه کرد که در این مورد، تنها آقای اوباما مسئول نبود بلکه مجموعه ای از مسائل موجب شد تا این اتفاق رخ دهد."
آقای اصلان اولین فاکتور را کنگره امریکا عنوان کرد که مسئول تحریم ها علیه ایران است. او گفت: "در حالی که آقای اوباما در تلاش برای شروع مذاکره با ایران بود، کنگره امریکا مرحله به مرحله تحریم های شدیدتری را علیه دولت ایران تصویب کرد که امکان مذاکره را سخت تر و سخت تر کرد." آقای اصلان افزود: "اعضای کنگره اعتقاد داشتند که این تحریم ها مفید است و ایران را به پای میز مذاکره خواهد کشاند اما در عمل این تحریم ها نه تنها باعث نشد که برنامه هسته ای ایران متوقف یا به تعویق بیفتد بلکه سرعت پیشرفت برنامه هسته ای این کشور نیز افزایش یافت."

او در ادامه با بیان اینکه "این شتاب تا کنون بیش از یکصد میلیارد دلار برای این کشور هزینه داشته است"، گفت: "جان کری دو هفته پیش، از کنگره درخواست کرد تا تحریم های جدیدتری علیه ایران تصویب نکنند. او اعتقاد دارد که فشار به اندازه کافی بر ایران وجود دارد و با تحریم های جدید، امکان مذاکره با ایران کمتر خواهد شد."
او در ادامه گفت: "این تحریم ها فشار بسیار زیادی را بر مردم ایران وارد کرده است. ارزش ریال ایران در مقابل دلار، به شدت سقوط کرده است به گونه ای که ریال ایران درطی 18 ماه، 80 درصد ارزش خود در مقابل دلار از دست داده است. بنابراین نمی توان در حالی که سلاحی به سمت سر طرف مقابل نشانه گرفته شده است، از او خواست تا با شما مذاکره کند."

دومین فاکتوری که آقای اصلان در این خصوص به آن اشاره کرد، فشار بسیار زیاد از طرف بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل و لابی یهودیان امریکا بر رئیس جمهوری امریکا است. او گفت: "در امریکا حدود شش میلیون یهودی زندگی می کنند که به طور معمول بین 80 تا 85 درصد آنها به دموکرات های آمریکا رأی می دهند. بنابراین نیازی نیست که به میزان نفوذ لابی یهودیان در سیاست خارجی امریکا اشاره کنم."
او گفت: "طبیعی است که یهودیان هر موضعی که اسرائیل داشته باشد را تایید می کنند و به اینکه این موضوع خلاف منافع امریکا است یا خیر، توجهی ندارند."

آقای اصلان افزود: "این موضوع، شرایط را برای هر سیاستمداری از جمله رئیس جمهور امریکا سخت تر می کند. "
او در اینجا به یک نکته قابل توجه اشاره کرد: "برای اولین بار در مذاکرات آلماتی در قبال توقف غنی سازی، یک بسته پیشنهادی به ایران ارائه شد در حالی که در مذاکرات قبلی، امریکا اصرار داشت که ایران غنی سازی را متوقف کند بدون اینکه هیچ پیشنهادی در قبال این موضوع داشته باشد."
آقای اصلان، سومین فاکتوری در خصوص شکست مذاکرات را اینگونه بیان کرد: "واقعا نمی دانیم چه کسی در ایران مسئول مذاکرات است، دولت یا آقای خامنه ای؟"

او گفت: "می دانیم که ایران توسط آقای خامنه ای رهبری می شود. برای اولین بار در طی سه سال اخیر، آقای احمدی نژاد به طور علنی به میزان نفوذ و تصمیم گیری رهبر ایران اعتراض می کند."
آقای اصلان در ادامه گفت: "ایران با حضور آقای خامنه ای تنها برای نمایش عمومی به رئیس جمهور نیاز دارد. با تصمیمات اتخاذ شده توسط آقای خامنه ای امکان یافتن راه حل برای شروع و به نتیجه رسیدن مذاکرات، بسیار سخت می شود."
او چهارمین فاکتور را چنین بیان کرد: "ایران نه تنها به دلیل تحریم های شدید بلکه به دلیل شرایط سیاسی کنونی، تمایلی برای مذاکره ندارد."
به اعتقاد آقای اصلان، ایران پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ماه ژوئن در وضعیت بهتری برای مذاکره خواهد بود. او گفت که پس از انتخابات، مذاکرات امکان پذیر شده و حتی به موفقیت نیز خواهد رسید.

آقای اصلان در پایان با طرح دو پرسش در صدد پاسخگویی به آنها برآمد. او در خصوص این پرسش که "امریکا از مذاکرات خود با ایران چه می خواهد؟" گفت: "ایران غنی سازی را متوقف کند، برخی سایت های هسته ای ایران که مدت هاست بررسی نشده اند، توسط کارشناسان بازدید شوند، سایت فردو تعطیل شود و غنی سازی در کشور دیگری ادامه یابد."
آقای اصلان در خصوص پرسش دوم خود یعنی "ایران در مقابل چه می خواهد؟" آن را مهم دانست که هیچ وقت پرسیده نمی شود. بنابراین او گفت: "ایران می خواهد که حق غنی سازی اورانیوم این کشور توسط رئیس جمهور ایالات متحده به رسمیت شناخته شود."
آقای اصلان در ادامه گفت: "در حال حاضر یک حلقه امنیتی در اطراف مرزهای ایران وجود دارد که باعث نگرانی ایران شده است. ایران یک تضمین امنیتی چه از طرف اسرائیل و چه از طرف امریکا در مقابل حمله احتمالی، پیش از شروع مذاکرات می خواهد. همچنین ایران می خواهد که به طور کاملا شفاف بداند که به ازای هر مرحله از مذاکرات، در چه تاریخی و کدام تحریم ها علیه این کشور، لغو خواهند شد."

انتخابات ریاست جمهوری 92 به شدت کنترل شده خواهد بود
سخنران دوم این کنفرانس آزاده کیان، استاد جامعه شناسی در دانشگاه پاریس هفت بود. خانم کیان سخنان خود را با این سوال شروع کرد که آیا جنبش سبز می تواند در انتخابات ریاست جمهوری به قدرت برسد؟ که در پاسخ گفت: "قطعا خیر؛ حتی اگر آقای خاتمی کاندیدای ریاست جمهوری شود، این انتخابات، موضوع شگفت انگیزی به همراه نخواهد داشت، زیرا به شدت کنترل شده است."
او در ادامه گفت: "جنبش سبز به مدت طولانی، قدرت حاکمه ایران را با مشکلاتی مواجه کرد اما در حال حاضر با توجه به درگیری ها میان احمدی نژاد، مجلس و محافظه کاران، امکان به قدرت رسیدن جنبش سبز وجود ندارد."

خانم کیان افزود: "جنبش سبز مربوط به طبقه متوسط جامعه ایران بود که توسط خاتمی و هاشمی و بسیاری از دانشجویان، فعالان حقوق بشر و روشنفکران حمایت شد اما پس از سرکوب شدید در سال 88 بسیار ضعیف شد. هنوز بسیاری از فعالان این جنبش در زندان هستند و بسیاری از آنها به امریکا یا کشورهای اروپایی پناهنده شده اند. این جنبش به اندازه کافی در ایران دارای سازماندهی نیست. این جنبش چه در سال 88 و چه در حال حاضر، توسط گروه هایی مانند کارگران که از شرایط اقتصادی راضی نیستند، حمایت نشد."

او یکی دیگر از مشکلات جنبش سبز را این موضوع عنوان کرد که سران آن قصد اصلاح دارند در حالی که بدنه جنبش سبز اصلاح را غیر ممکن می داند. خانم کیان همچنین گفت که غالب جامعه ایران انقلابی شبیه سال 57 را نمی خواهند و سعی می کنند تا با توجه به سابقه جنگ ایران و عراق، از خشونت پرهیز کنند.
خانم کیان همچنین در بخش دیگری از سخنان خود به موضوعی در حوزه بین الملل اشاره کرد: "در سال 2006 به راحتی می شد تا میزان محبوبیت احمدی نژاد را در کشور های عربی مشاهده کرد اما در حال حاضر و با توجه به رفتار ایران در قبال بحران سوریه و بر اساس بسیاری از نظرسنجی ها که آخرین مورد آن به تازگی در 27 کشور عربی انجام شده است، میزان محبوبیت احمدی نژاد در این کشورها به شدت کاهش یافته است."

تحریم ها واقعا بر اقتصاد ایران تاثیر گذاشته است
تیری کویل، دکترای علوم اقتصاد و استاد اقتصاد کلان در مدرسه تجارت پاریس، سومین سخنران این مراسم بود. او در سخنان خود تأکید کرد که تحریم ها واقعا بر اقتصاد ایران تاثیر گذاشته است.
آقای کویل افزود: "در سال 2010 میزان بیکاری 15 درصد بوده است که با توجه به تاثیر تحریم ها، این میزان به 36 درصد در نوامبر 2012 رسیده است. به دلیل تحریم های بین المللی علیه بانک مرکزی ایران، بسیاری از کشورها از خرید نفت ایران خودداری کرده اند. به تایید مقامات اوپک میزان درآمد ایران از محل فروش نفت این کشور 50 درصد کاهش داشته است. سقوط شدید ارزش ریال در مقابل دلار امریکا نیز گواه دیگری بر تاثیر تحریم ها بر اقتصاد ایران است. در سال 2010 ارزش هر دلار 10 هزار ریال و در حال حاضر بیش از 32 هزار ریال است. تولید داخلی برنج و گندم به شدت کاهش یافته است و ایران به واردات این دو محصول روی آورده است. اختلاف طبقاتی در ایران به شدت افزایش یافته است. مردم به شدت به خرید دلار، ماشین و خانه علافه مند شده اند، زیرا اعتقاد دارند که با این کار، ارزش پول آنها ثابت می ماند و تورم تاثیری بر آن نخواهد گذاشت."

آقای کویل این واکنش مردم را طبیعی دانست؛ چرا که به اعتقاد او ایرانیان از ابتدای انقلاب با تورم در حدود 20 درصد روبه رو بوده اند و این موضوع چیز جدیدی برای آنها نیست.
البته آقای کویل توجه حاضران را به نکته ای دیگر جلب کرد: "میزان علاقه به صادرات با توجه به تفاوت فاحش دلار و ریال به شدت افزایش یافته است. محصولات ایرانی هر چند کیفیت بالایی ندارند اما برای افریقا وکشورهای آسیای میانه مناسب هستند. افغانستان و عراق نیز که از قدیم مشتری کالاهای ایرانی بوده اند."
او همچنین گفت: "اکثر مردم ایران اعتقاد پیدا کرده اند که باید میزان مالیات را افزایش داد، سیستمی که هیچ گاه در اقتصاد ایران نقشی نداشته است."
بر این اساس او اینگونه نتیجه گرفت: "از آنجا که مسائل اقتصادی، دغدغه اصلی مردم ایران شده است، بنابراین در انتخابات ماه ژوئن حتما کاندیداها باید برنامه و تیم اقتصادی خود را قبل از انتخابات معرفی کنند."

تلاش احمدی نژاد برای مذاکره با آمریکا بدون هماهنگی با رهبر
آخرین سخنران کنفرانس "مرکز مطالعه و تحقیقات بین المللی پاریس" در خصوص "وضعیت ایران پیش از انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه سال 1392" فرانسوا نیکولو، سفیر سابق فرانسه در ایران بود. او سخنان خود را با مقایسه تحریم ها علیه عراق در زمان صدام حسین و تحریم های کنونی علیه ایران آغاز کرد.
به اعتقاد آقای نیکولو، سیستم تحریم ها علیه عراق، یک سیستم کاملا امریکایی بود که اکثر کشورها برای فشار هر چه بیشتر بر عراق با آن موافق بوده اند اما در مورد ایران، دو کشور روسیه و چین این سیستم را به ویژه در مورد تسلیحات موشکی و سیستم هسته ای نپذیرفته اند.

او یکی از دلایل اصلی این موضوع را این نکته دانست که دولت احمدی نژاد بیش از تمام دوران تاریخ فروش نفت ایران، در آمد نفتی داشته است.
آقای نیکولو در ادامه گفت :"سیستم هسته ای و سانتریفیوژهایی که ایران در اختیار دارد، جزء امکانات هسته ای پیشرفته محسوب نمی شوند."
همچنین آقای نیکولو، کره شمالی را یکی دیگر از نگرانی های جامعه بین المللی در مورد برنامه هسته ای ایران عنوان کرد. به اعتقاد او اگر ایران تاکنون اطلاعات و امکانات مورد نیاز خود را از کره شمالی دریافت نکرده باشد، قطعا می تواند در آینده آنرا تامین کند.

آقای نیکولو در ادامه گفت: "عربستان سعودی نیز به شدت تلاش می کند تا یخ روابط ایران و امریکا هرگز آب نشود؛ چرا که در آن صورت، ایران با توجه به موقعیت خاص ژئوپلتیک خود در منطقه، به راحتی می تواند نقش قبلی خود به عنوان ژاندارم منطقه را بازپس گیرد."
او قرارداد اخیر فروش تجهیزات نظامی امریکا به عربستان را گواه این مدعا دانست.

آقای نیکولو در ادامه گفت که آقای احمدی نژاد در سال 2009 تلاش کرد تا با امریکا مذاکره کند اما از آنجا که این مذاکرات بدون هماهنگی با رهبر ایران بود، سپاه و آقای خامنه ای او را نبخشیدند و در نتیجه مذاکرات با شکست مواجه شد.
آقای نیکولو سخنان خود را اینگونه پایان داد: "در حال حاضر غرب و ایران هر دو حرف خود را می زنند. ایرانیان از یک سو می گویند که حق غنی سازی اورانیوم ما را به رسمیت بشناسید و از سوی دیگر کشورهای غربی می گویند که غنی سازی اورانیوم را متوقف کنید. امریکا با ویروس های کامپیوتری به سایت های اتمی ایران حمله می کند و اسرائیل دانشمندان هسته ای ایران را ترور می کند. قطعا بدون تغییر این وضعیت مذاکرات به نتیجه نخواهد رسید."
 

به گزارش ایلنا، در این بیانیه که از سوی گروهی از هماهنگ‌کنندگان طومار سال گذشته کارگران برای بازبینی و افزایش دستمزد‌ها نوشته شده‌، آمده است: از سال گذشته به این سو، ماه و فصلی در این مملکت نبوده است که هزینه‌های زندگی به چندین برابر افزایش پیدا نکرده باشد. با اینحال هنوز چند صباحی از آغاز سال جدید نگذشته است که بار دیگر قیمت گوشت و برخی دیگر از اقلام غذایی سر به فلک کشید و از هم اکنون طرح مربوط به افزایش قیمت نان و حاملهای انرژی و حذف ارز مرجع برای کالاهای وارداتی به عنوان سرآغازی دیگر برای چندین برابر شدن هزینه‌های زندگی است.

نویسندگان این بیانیه كه از اعضای اتحادیه آزاد كارگران هستند با انتقاد از تعیین مبلغ ۴۸۷ هزار تومان به عنوان حداقل مزد سال ۹۲ متذکر شده‌اند: دولت همیشه و در هر حالی بهای هر کالایی را که اختیار قیمت گذاری آن بدست‌اش بوده افزایش داده است و به تبع آن بخش خصوصی و صاحبان سرمایه نیز قیمت کالا‌ها و خدمات تولیدیشان را بالا برده‌اند. اما زمانی که نوبت به زندگی و بقا ما کارگران در این مملکت رسیده است دولت نه تنها هیچ مسئولیتی برای تامین معاش میلیون‌ها خانواده کارگری برای خود قائل نشده است بلکه با هر آنچه که در ید قدرتش بوده، تلاش نموده است تا هزینه‌های بحران اقتصادی موجود را به گرده ما کارگران بیاندازد، بطوریکه دولت خود راسا با اخذ ارزش افزوده شش درصدی از هر آن چیزی که با حداقل مزد کنونی بر سر سفره‌های خالی کارگران قرار می‌گیرد هر روزه مشغول [...] از این حداقل مزد ناچیز و خفت بار ما کارگران است.

به اعتقاد این فعالان مستقل صنفی در شرایطی که حداقل مزد جدید حتی برای پراخت اجاره بهای محقرانه‌ترین و دورافتاده‌ترین مسکن‌ها کافی نیست، دولت با تعیین مبلغ ۴۸۷ هزار تومان به عنوان حداقل مزد نشان داد که نه تنها هیچ ارزشی برای برخورداری کارگران از حق داشتن زندگی انسانی قائل نیست بلکه قصد دارد تا به منظور تامین منافع اقتصادی یک اقلیت ناچیز کل هزینه‌های مربوط به اشتباهات اقتصادی خود را بر دوش کارگران سرازیر کند.
نویسندگان این بیانیه با تاکید براینکه «برای ما کارگران هیچ مصلحتی بالا‌تر از تامین معیشتمان که عین شرافتمان است وجود ندارد». یادآور شده‌اند: سال گذشته با جمع آوری طوماری اعتراضی در سطحی سراسری نشان دادیم که چون دیگر تحمل وضعیت موجود را نداریم و تمی‌توانیم بیش از این شاهد فقر و فلاکت و تباهی زندگی خود و خانواده‌هایمان باشیم، درنتیجه دست در دست هم نسبت به وضعیت مشقت بارمان معترض شدیم.

این گروه از فعالان صنفی کارگری در ادامه بیانه خود بابیان اینکه بدون ذره‌ای تردید شرایط مصیبت بار کنونی کارگران در سه دهه گذشته بی‌سابقه بوده است آورده‌اند: دولت و دست اندرکاران حکومتی باید بدانند که دیگر ذره‌ای تحمل برای ما کارگران جهت تداوم وضعیت مشقت بار کنونی باقی نمانده است.

این گروه كارگری در خاتمه بیانیه خود از روز جهانی کارگر به عنوان فرصتی مناسب برای اعلام اعتراض دوباره جامعه کارگری ایران به وضعیت معیشتی کنونی و طرح خواسته‌های قانونی خود یادکرده‌اند. 

سیامک قادری، خبرنگار خبرگزاری دولتی “ایرنا” و وبلاگ نویس بود که پس از حوادث انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ در وبلاگش” ایرنای ما” به نقد وضعیت موجود و عملکرد مسولان خبرگزاری ایرنا در آن دوران پرداخت. پس از چندین بار فیلتر شدن وبلاگش او علیرغم ۱۸ سال سابقه کار در خبرگزاری ایرنا اخراج شد. پس از آن این روزنامه نگار در مرداد سال ۱۳۸۹ در منزلش توسط ماموران امنیتی دستگیر شد و در دادگاه به اتهام تبلیغ علیه نظام، تشویش اذهان عمومی و نشر اکاذیب به چهار سال زندان و ۶۰ ضربه شلاق محکوم شد. او هم اکنون در بند عمومی زندان اوین دوران حکمش را سپری می کند.

فرزانه میرزاوند، همسر این روزنامه نگار و وبلاگ نویس زندانی با اشاره به اینکه مهمترین مشکل زندانیان عقیدتی عدم حق استفاده از تماس تلفنی است،به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران  گفت:« خیلی از خانواده های زندانیان در شهرستان هستند مثلا مادر و پدر سیامک در شهرستان زندگی می کنند و مادرش عمل جراحی زانو داشته و به همین دلیل بنده خدا نمی تواند از پله بالا برود و در این سه سال فقط توانسته دو، سه بار به دیدن پسرش برود که این خیلی آزار دهنده است. خیلی از زندانیان حتی کل اعضای خانواده شان در شهرستان هستند و به این طریق در بیشتر موارد قادر نیستند هر هفته آنها را ملاقات کنند اما اگر زندانیان عقیدتی حق استفاده از تلفن را داشتند حداقل اینقدر بی خبری نبود و اینقدر خانواده ها اذیت نمی شدند.»

فرزانه میرزاوند در خصوص خواسته هایش گفت:« من دیگر به پله اول برنمی گردم که چرا بازداشت همسرم غیرقانونی بوه، چرا در زمان بازجویی نقض حقوق بشر صورت گرفته و چرا زمان انفرادیش طولانی بوده است؟ من دیگر به عقب برنمی گردم اما سوال این روزهایم این است که چرا زندانیان عقیدتی حق استفاده از تلفن را ندارند؟ چرا به آنها سلیقه ای ملاقات حضوری و مرخصی داده می شود و چرا قانون برای زندانیان به طور کامل و مساوی اجرا نمی شود. سوالم این است که چرا سیامک با توجه به اینکه نصف دوران محکومیتش را گذرانده و تا به حال نیز سابقه کیفری نداشته است بر اساس قانون کشور به او آزادی تعلق نمی گیرد؟»

همسر سیامک قادری در خصوص مشکلات خانواده های زندانیان در روزهای ملاقات کابینی ( دوشنبه های هر هفته ) نیز گفت: «ما خانواده ها تمام امیدمان این است که زندگی مشترک مان را روزهای دوشنبه به اشتراک بگذاریم و تلاش کنیم که ملاقات خوبی در آن نیم ساعت داشته باشیم اما هر بار با قانون های جدید و آزار و اذیت های جدید از سوی ماموران زندان مواجه می شویم. سه سال است که هر هفته دوشنبه این روند فرسایشی ادامه دارد و الان خانواده هایی را سراغ دارم که تصمیم گرفته اند هر چند هفته یکبار بیایند از بس که اذیت شدند. اذیت ها به شکل های گوناگون صورت می گیرد و خیلی از ماموران اخلاق خوبی ندارند. مثلا در ملاقات تعطیلات عید من با پسر ۱۵ ساله ام رفته بودم اما ماموران اجازه نمی دادند که پسرم با پدرش ملاقات کند چون شناسنامه اش عکس دار نبود. به التماس افتاده بودم که این بچه می خواهد نیم ساعت پدرش را ببینید شما واقعا فکر می کنید من دست بچه همسایه را گرفتم و آوردم زندان! پسرم شناسنامه اش عکس دار نشده چون هنوز ۱۶ سالش نشده است.»

فرزانه میرزواند در خصوص آخرین وضعیت جسمی این زندانی گفت:« زندانیان چون از محدودیت های خاص زندان برخوردار هستند و دسترسی به مواد غذایی به طور کامل ندارند و همچنین دچار کمبود آفتاب و مواد کلسیم دار هستند مبتلا به بیماری های عمومی مثل دندان درد و کمر درد و یا بیماری پوستی می شوند اما سیامک خدا را شکر مشکل جدی ندارد.»