جنبش راه سبز - خبرنامه

جدیدترین اظهارنظر دادستان کل جمهوری اسلامی و سخنگوی قوه قضاییه، بارزترین شاهد برای وضع آزادی بیان و عقیده در ایران، و متبلورکننده‌ی نوع نگاه صاحبان قدرت در کشور به این مفاهیم است. 

محسنی اژه‌ای دیروز در نشست خبری‌اش گفت: «هیچ‌کس به صرف داشتن یک عقیده و نظر بازداشت نمی‌شود؛ هیچ کس به صرف درویش بودن یا بهایی بودن بازداشت نمی‌شود.»

مقام ارشد امنیتی ـ قضایی جمهوری اسلامی توصیفی دقیق دارد؛ کسی در ایران «به صرف داشتن یک عقیده و یک نظر بازداشت نمی‌شود»؛ مشکل آن‌جا رخ می‌نمایاند که این عقیده و نظر، بیان شود و تبلیغ و ترویج.

درویش و بهایی، یا اهل سنت و شیعه ندارد؛ اصل عدم ابراز دیدگاهی متفاوت با قرائت مسلط و گفتمان رسمی است، به‌ویژه که این تبلیغ، تهدیدی برای تداوم و بقای حاکمیت غیردموکراتیک ارزیابی شود. این‌چنین، تفاوتی نخواهد کرد که گوینده چه مذهبی داشته باشد یا پیرو کدام آیین از چه حزب و گروه. به‌عنوان نمونه، دکتر فریبرز رییس دانا و دکتر علی رشیدی، دو اقتصاددان منتقد وضع موجود، به‌خاطر مواضع‌شان، هدف تهدید امنیتی و سرکوب و بازداشت قرار می‌گیرند. این‌دو، اگرچه با نقطه عزیمت‌های متفاوت به ارزیابی و نقد روندها و سیاست‌گذاری‌های اقتصادی دولت می‌پردازند، اما فشار و خشونتی مشابه را به‌دلیل انتقاد از اوضاع اقتصادی متحمل می‌شوند. این وضع نه تنها در مورد دیگر صاحب‌نظران و دگراندیشان و منتقدان و مخالفان حاکمیت، که حتی برای شهروندان معمولی نیز ساری است. ناگوارترین مورد، زنده‌یاد ستار بهشتی است. و خیل شهروندان گمنامی که در ماه‌های پس از انتخابات 1388 تنها به دلیل ارسال ایمیل و پیامک، احضار و بازداشت شدند و هدف خشونت قرار گرفتند، شاهدان خاموش این وضع اسف‌بار. شاهدانی که با اتهام‌هایی چون «تبلیغ علیه نظام»، «تشویش اذهان عمومی» و «اقدام علیه امنیت ملی»، مجازات‌های عجیب و غریب را متحمل شده و می‌شوند.

سانسور و سرکوب و تهدید و مجازات، تنها در عرصه‌ی سیاسی جاری نیست؛ در هر حوزه‌ای که متولیان احساس کنند نگاه و ایده‌ای متفاوت با ایدئولوژی رسمی و رویکردهای غالب درصدد تکثیر و بسط است، ممیزی و هشدار و تحدید، جلوه‌گر می‌شود و ارعاب رخ می‌نمایاند. این‌جا، دیگر مهم نیست که گوینده کیست و سوژه چه؛ چنان‌که اگر سخنرانی و نوشته‌های پیش از انقلاب مهندس مهدی بازرگان، و مدعیات وی درباره‌ی پیوند دین و دموکراسی، در جمهوری اسلامی اجازه‌ی انتشار نمی‌یابد، «شرح نهج البلاغه»‌ی آیت‌الله منتظری و «شرح خطبه‌ی حضرت زهرا»ی این فقیه و مرجع تقلید نیز از سانسور و عدم صدور مجوز نشر، در امان نمی‌ماند. در چنین شرایطی، تکلیف آثار صادق هدایت مشخص است، و وضع ناگوار به‌گونه‌ای قابل پیش‌بینی گریبان آثار محمود دولت‌آبادی و هوشنگ گلشیری و فروغ فرخزاد و بسیاری دیگر از نویسندگان و شاعران ناهمسو با ایدئولوژی رسمی را می‌گیرد.

فاصله میان آنچه نگاه حاکمان است و مطالبه‌ی روشنفکران و نخبگان و طبقه متوسط مدرن، البته به دره‌ای می‌ماند؛ چنان‌که همین دو روز پیش بود که ده‌ها نویسنده و خواستار لغو مجوز چاپ کتاب شدند و در بيانيه‌ای نوشتند: «حق مردم است که فارغ از هرگونه سانسور و فشار حکومتی به آثار ادبی، هنری و اطلاعات دسترسی پيدا کنند و آنگاه خود به داوری و نقد بپردازند. برای برون‌رفت از وضع بسيار اسفناک عرصه‌ی‌ کتاب و بهبود شرايط نويسندگان و برای برخورداری جامعه از ادبياتی که شايسته مردم آزادانديش ايران باشد، می‌بايست "مجوز چاپ کتاب" لغو شود.» نامه‌ای که امضای شخصیت‌هایی فرهنگی چون بابک احمدی، سیمین بهبهانی، علی اشرف درویشیان، محمد قائد و بسیاری دیگر را ذیل خود داشت. خواستی که به‌شکلی مفروض، تحقق آن در وضع کنونی بس دور از دسترس است.

فرهنگ و هنر ایران روزهای جانکاه و سختی را سپری می‌کند؛ از یک‌سو لشکرکشی‌های «انصار حزب‌الله»ی تکلیف فیلم‌های روی پرده را تعریف می‌نماید، و از سوی دیگر، امام جمعه‌ها تکلیف برگزاری کنسرت موسیقی را مشخص می‌کنند، چنان‌که پیرو تاکیدات امام جمعه‌ی آزادی‌ستیز و بنیادگرای مشهد، رییس پلیس امنیت عمومی فرماندهی انتظامی خراسان‌رضوی دیروز اعلام کرد: «به حرمت حرم رضوی به هیچ کنسرتی در مشهد اجازه‌ی برگزاری نمی‌دهیم.»

و طنز تلخ آن است که در چنین فضایی، خبرگزاری‌های رسمی در ایران به نقل از بیت رهبر جمهوری اسلامی از برگزاری «چهارمین نشست اندیشه‌های راهبردی جمهوری اسلامی با حضور ده‌ها استاد حوزه و دانشگاه و پژوهشگر و نویسنده، و با موضوع ابعاد مختلف آزادی در محضر آیت‌الله خامنه‌ای» گزارش می‌دهند.

و هم‌زمان با انتشار دیدگاه‌ها و ادعاهای رهبر جمهوری اسلامی در مورد «آزادی»، مصطفی تاج‌زاده که سه سال و نیم است در بند امنیتی و جدا از دیگر زندانیان سیاسی، محبوس است، به اتهام انتشار مواضع انتقادی و صریح‌اش با کیفرخواست جدید مواجه می‌شود.

در چنین شرایطی است که سخنگوی قوه قضاییه جمهوری اسلامی، از آزادی عقیده و نظر در ایران می‌گوید و در مغالطه‌ای که تنها خبرگزاری‌های همسو با حکومت آن‌ و همراهان حاکمیت اقتدارگرا می‌توانند با آن همدل باشند، مدعی می‌شود: «همانطور که ممکن است یک مسلمان جرمی را مرتکب شود و پرونده مورد رسیدگی قرار گیرد، اگر یک درویش یا یک بهایی نیز جرمی را مرتکب شوند رسیدگی صورت می‌گیرد.»

دادستان کل و سخنگوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی اما نمی‌گوید که آیا بیان عقیده‌ی مخالف و تبلیغ دیدگاه و باور مغایر با ایدئولوژی رسمی نیز در ایران آزاد است یا خیر.

درهای تزویر و تحریف حقیقت در جمهوری اسلامی، گشوده‌تر از همیشه است، و صاحبان قدرت می‌کوشند اقتدارگرایی را با روکشی از مضامین مدرنیته و مفاهیمی چون آزادی و دموکراسی تداوم بخشند. اصول‌گرایان حاکم در فاصله‌ای بعید از «اصول»، قانون اساسی و انتخابات و مطبوعات و احزاب و دیگر مفاهیم را به ابزاری برای توجیه تداوم اقتدار غیردموکراتیک خود مبدل ساخته‌اند؛ و هر کجا که این ابزارها، پروژه‌ها و اهداف آنان را محقق نسازد، ابایی از سانسور و سرکوب و خشونت عریان ندارند. سخنان محسنی اژه‌ای در مورد زنده‌یاد ستار بهشتی و وضع دگراندیشان و آزادی عقیده در ایران، هم‌زمان با سالگرد قتل‌های زنجیره‌ای بیان می‌شود، در آذر سرخ‌فام از خون فروهرها، مجید شریف، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده.
 

 نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.  

۲۴ نوامبر ۲۰۱۲

اوبامای تازه از انتخاب مجدد بیرون آمده وقت تلف نکرده و در پی احیاء گفتگو با ایران برای رسیدن به توافقی بر سر برنامه غنی سازی است. همزمانی که دولت هفته پیش در جنب و جوش بود تا خشونت را در غزه مهار کند، مسئولین سخت در تلاش برای تدوین پیشنهاد های آمریکا به ایران برای جلوگیری از ساختن سلاح اتمی توسط آن کشور بودند. رئیس جمهور می گوید امیدوار است ابتکار دیپلماتیک جدیدش را "در ماه های آینده" ارائه دهد.
با وجود این در کنگره ابتکار دیگری در مورد ایران در حال تهیه شدن است. وقتی بزودی در این هفته سنا بررسی بودجه دفاعی ۲۰۱۳ را آغاز می کند، انتظار می رود مارک کرک جمهوریخواه از ایلینویز و رابرت منندز دمکرات از نیوجرسی یک دسته جدیدی از تحریم ها علیه ایران را به عنوان متمم به لایحه مذکور، که بایستی تصویب شود، اضافه کنند. پیشنهاد های جدید بالای سر تحریم های موجود قرار می گیرد و عملاٌ تقریباٌ هرگونه تجارت بین المللی را با ایران منع می کند، و کشورهای دیگر را با ترس از دست دادن بازار آمریکا، ملزم می کند ذخایر ارزی ایران را توقیف کنند.
ابتکارهای کاخ سفید و کنگره بیانگر رهیافت های کاملاٌ متفاوت برای مقابله با ایران است. دولت تحریم های موجود را در آوردن ایران بر سر میز مذاکره موفق می داند، و اینک زمان آن است که از آن ها به عنوان اهرم برای گرفتن امتیازهایی از ایران استفاده شود. در عین حال منندز، کرک و متحدین شان آمریکا را در یک مسابقه در حال باخت علیه ایرانِ در حال دست یافتن به سلاح اتمی می بینند. آن ها گفتند که به لایحه تحریم های جدید –برخی از آن به عنوان مشابه دیپلماتیک گزینه اتمی یاد می کنند- برای روبرو ساختن آیتالله خامنه ای رهبر ایران با یک گزینه غیر قابل فرار و فوری نیاز است: یا برنامه غنی سازی را رها کنید یا با سقوط اقتصاد ایران و رژیم روبرو شوید.
مارک دوبوویتز مدیر بنیاد نئومحافظه کار دفاع از دمکراسی ها که با منندز و کرک برای تدوین لایحه تحریم های جدید همکاری می کرده می گوید، "ما در پی تحریم های مرحله ای نیستیم، زمان گام به گام گرایی تمام شده است. چیزی که تحریم ها به ایران می گوید آن است که ما اقتصاد شما را فرو خواهیم ریخت. ما آن را به سقوط خواهیم کشاند، و ما آن را سریع انجام خواهیم داد. تنها گزینه ای که در این زمان دارید بازگشت به میز مذاکره و رسیدن به توافقی با ماست که مسئولیت شما را در قبال حقوق بین الملل انجام دهد."
برای اقدامی که پر از تبعات سیاسی، دیپلماتیک و استراتژیک است، تعجب آور است که بحث بسیار کمی تا این لحظه در کنگره، یا اظهار نظری از طرف کاخ سفید در خصوص زمان، شانس دستاوردهای دیپلماتیک داشتن و یا هدف نهایی آن، وجود داشته است.
بدون دادن قدرت قابل توجه اعمال معافیت [از تحریم ها] به رئیس جمهور، چنین لایحه ای شاید انعطاف دیپلماتیک اوباما را در مذاکره با ایران محدود کند، و عملاٌ تندروها در کنگره آنچه را اوباما می تواند عرضه و محقق سازد در کنترل می آورند. حتی با اعطای قدرت معافیت، چنین لایحه ای می تواند دست تندروها در ایران را که از ابتدا ایده مذاکره با آمریکا را قبول نداشتند، تقویت کند، وتلاش دیپلماتیک اوباما را خنثی کنند. پس از آن، آمریکا یک قدم بزرگ به عملیات نظامی علیه تأسیسات اتمی ایران نزدیک تر خواهد شد، و مقابله به مثلی که بطور اجتناب ناپذیری به دنبال آن خواهد آمد.
گری سیک متخصص ایران که درشورای امنیت ملی برای دولت های جمهوریخواه و دمکرات خدمت کرده، گفت "این لایحه از همه نظر بد وقت مطرح شده و غیرسازنده است، مگر اینکه تنها هدف شما فشار اجبارآمیز بر ایران گذاشتن باشد، به این امید که رژیم ایران سقوط کند، که احتمالاٌ چنین نخواهد شد. بطور خلاصه، این لایحه ای برای رفتن به جنگ با ایران است. تا حدود زیادی هیچکس در کنگره تمایل ندارد مخالفت کند و بگوید لحظه ای درنگ کنید، آیا این اصلاٌ توجیه پذیر است؟"

مشکلات ارائه کردن
کرک و منندز سابقه موفقی در متمم زدن به لایحه های فوری شامل تحریم های سخت علیه ایران برخلاف خواسته اوباما داشته اند. آن ها در دسامبر گذشته متممی به لایحه دفاعی ۲۰۱۲ افزودند که مبادلات فراوانی را با بانک مرکزی ایران، مرکز مالی تجارت نفت ایران، تحریم کرد. علیرغم مخالفت های کاخ سفید، سنا متمم را با صد رأی بدون مخالف تصویب کرد. با توجه به مصوبه وتو ناپذیر دیگری، اوباما راهی جز تأیید لایحه و قانون کردن آن نداشت.
ده ها نماینده از هر دو حزب اشتیاق خود را برای تحریم های جدید ابراز کرده اند، اگر چه بسیاری می گویند هنوز لایحه را نخوانده اند.
سناتور باربارا باکستر عضو ارشد کمیته روابط خارجی سنا از کالیفرنیا می گوید "من فکر میکنم ایده خوبی است. اگر به تاریخ نقش کنگره در این مسائل نظر کنید، کنگره همیشه بسیار جلوتر بوده است. ما نیاز داریم ایران بداند که بسیاری از ما در حال پیگیری هستیم، و مسائل ممکن است بسیار حاد تر شود."
ساکسبی چمبلیس سناتور جمهوریخواه ایالت جورجیا و معاون رئیس کمیته ویژه اطلاعات سنا می گوید تحریم های شدیدتر برای جلب توجه رهبران ایران لازم است. او می گوید "هیچ مشکلی با ادامه تشدید تحریم ها و سخت تر کردن آن ها در این زمان که رئیس جمهور علی الظاهر در حال تلاش برای جلب توجه بیشتر ایرانی ها است، بوجود نمی آید. آن ها صرفاٌ توجهی به ما ندارند."
کارشناسان ایران می گویند در واقع این اوباما بود که یک دستور کار مذاکراتی در ماه آوریل ارائه نداد، زمانی که ایران در دور اول مذاکرات با آمریکا و پنج قدرت اصلی دیگر پیرامون برنامه هسته ای در پی تعدیل تحریم ها بود. چندین مقام سابق ضمن فاش نکردن نامشان می گویند اوباما، در میان تبلیغات انتخابات دور دوم اش، نگران بود که هرگونه پیشنهاد متقابل که متضمن لغو تدریجی تحریم ها باشد وی را در برابر انتقادها که به اندازه کافی در مقابل ایران تند نبوده، شکننده می ساخت.
گفتگوها پس از سه دور، و چندین جلسه در سطوح پایین تر متوقف شد، و همه طرف ها منتظر پایان انتخابات آمریکا شدند.
اینک اوباما به نظر می رسد مصمم است آخرین تلاش خود را برای حل دیپلماتیک موضوع هسته ای انجام دهد. رئیس جمهور در مصاحبه مطبوعاتی چهارده نوامبر خود گفت "من در ماه های آتی تلاشی خواهم کرد تا ببینیم که آیا می شود با ایران وارد دیالوگی شد، نه تنها با ما بلکه با جامعه بین الملل، تا ببینیم می توان این موضوع را حل کرد. پرتکل ها و رنگ و لعاب های دیپلماتیک برای ما محدودیتی نخواهند بود. اگر ایران برای حل این مسئله جدی است، آن ها در موقعیتی خواهند بود که آن را حل کنند."
وی هفنه گذشته وندی شرمن معاون سیاسی وزارت خارجه را برای گفتگوی بین المللی در خصوص ایران به بروکسل اعزام کرد.
سؤال این است که در صورتی که لایحه پیشنهادی کرک- منندز به قانون تبدیل شود، اوباما تا چه اندازه احساس محدودیت خواهد کرد. اکثر مذاکرات بین کشورهای فاقد رابطه و در خصومت نیازمند دوره های طولانی چانه زنی و امتیازدهی است.
ولی نصر متخصص ایران و عضو سابق شورای امنیت ملی اوباما و رئیس کنونی مدرسه مطالعات عالی دانشگاه جانز هاپکینز هشدار می دهد "دیپلماسی زمان بر خواهد بود. عقب و جلو رفتن های زیاد و کشمکش بر سر جزئیات وجود خواهد داشت."
گاری سیک که اینک استاد در دانشگاه کلمبیاست می گوید، واقعیت این است که وقتی بودجه دفاعی امضاء شود، رئیس جمهور بدون داشتن قدرت اعطای معافیت، توانایی محدودی برای بده و بستان دارد. سیک می گوید "کنگره در اصل اصرار دارد اگر رئیس جمهور می خواهد با ایران معامله ای داشته باشد، کنگره کنترل خواهد کرد که کدام تحریم ها را وی می تواند لغو و کدام را نمی تواند لغو کند."
پال پیلار متخصص بازنشسته مسائل ایران در سازمان سیا می افزاید "برای اوباما بسیار پیچیده تر خواهد شد که پیشنهاد های متقاعد کننده و قابل تحقق به میز مذاکرات بیاورد."

دریچه ای برای مذاکرات
گزارشی از آژانس بین المللی انرژی اتمی می گوید ایران هم اکنون ظرفیت دوبرابر کردن اورانیوم بیست درصد غنی شده را دارد، که براحتی می تواند به هسته یک بمب تبدیل گردد. ولی آژانس می گوید ایران هنوز تولید را افزایش نداده است، و این به اوباما و شرکای بین المللی اش - روسیه، چین، بریتانیا، فرانسه و آلمان- فرصت چند ماهه ای می دهد تا یک راه حل دیپلماتیک که شاید مانع حمله نظامی شود، تدوین نمایند.
دوبوویتز می گوید تا زمانی که سنترفیوژهای ایران در حال چرخیدن است، آن دریچه زمانی در حال بسته شدن است. او می گوید موضوع فوری، جلوگیری از تبدیل ایران به اصطلاح به "یک قدرت در آستانه هسته ای شدن" است، یعنی کشوری که به اندازه کافی اورانیوم غنی شده در سطح سلاح اتمی برای ساخت یک بمب را دارد، اگر تصمیم به چنین کاری بگیرد. دوبوویتز می گوید هر چه ایران به آن آستانه نزدیک تر شود، احتمال بیشتری دارد خامنه ای از آمریکا و شرکایش برای تعدیل عمده تحریم ها در ازای توافقی مبنی بر عدم عبور از مرز هسته ای شدن، اخاذی کند. دوبوویتز می گوید درچنین نقطه ای آمریکا و قدرت های عمده از هم جدا خواهند شد، برخی به دنبال سیاست تعدیل تحریم ها به جای مقابله نظامی خواهند رفت.
او ادعا می کند، لذا تحریم های اضافی برای فروپاشی اقتصاد ایران قبل از آنکه بدان نقطه برسد (اسرائیل آن زمان را تابستان آینده می داند) ضرورت دارد. دوبوویتز می گوید تحریم ها حداقل شش ماه فرصت لازم دارند تا محاسبه رهبران کشور را تغییر دهند. این بدان معناست که تحریم ها بایستی تقریباٌ فوراٌ اعمال شوند.
او می گوید "شما نیاز دارید که تحریم ها را تشدید کنید تا آن ها را به نقطه تأمل و کوتاه آمدن برساند، زیرا آن ها در حال مشاهده سقوط اقتصادی و تهدید بقاء رژیم هستند. تنها راه پیروز شدن، قرار دادن خامنه ای در شرایطی است که وی بایستی بین سلاح های هسته ای و بقاء اش انتخاب کند."
علاوه بر منندز و کِرک بسیاری از دیگر نمایندگان از فرمول بندی و تحلیل دوبوویتز استقبال کرده اند. کِلی آیوتی سناتور جمهوریخواه از نیوهامپشایر می گوید "من فکر می کنم افزایش تحریم ها دولت را کمک خواهد کرد. اگر رئیس جمهور برای حل بحران با ایران تلاش کند، او می تواند از ما به عنوان پلیس بد استفاده کرده و بگوید، شما لازم است این مسئله را حل کنید، در غیر اینصورت این نمونه تحریم هایی است که کنگره آماده تصویب کردن آن هاست. شما قبلاٌ اثرات مخرب تحریم ها را بر اقتصادتان دیده اید. این شما را مضمحل خواهد کرد."
حمایت از زبان لایحه تحریم ها مورد وفاق نیست. برخی نمایندگان می گویند قبل از اعمال اقدامات کاملاٌ فلج کننده بایستی به اوباما زمان بیشتری برای دیپلماسی داده شود. سناتور پَت رابرتس، جمهوریخواه از کانزاس و رئیس سابق کمیسیون اطلاعات می گوید "من دیپلماسی را ترجیح می دهم، سپس تحریم ها، بعد از آن تحریم های شدیدتر، تا دید که به کجا می رود. من مطمئن نیستم که شما بایستی با یک پتک شروع کنید."
چندان هم روشن نیست که تحریم های اضافی موجب سقوط رژیم ایران خواهد شد. کارشناسان تجارت خارجی می گویند غیر محتمل است که اقدامات مزبور موافقت چین و هند مشتریان عمده نفت ایران را جلب کند. کشورهای مذکور دردور قبلی تحریم ها با کاهش خرید های نفت از ایران، نه توقف آن، از معافیت تحریم های آمریکا برخوردار شدند.
ویلیام رِینش رئیس شورای ملی تجارت خارجی می گوید "تحریم ها موفق نخواهد بود مگر اینکه همکاری آن شرکاء را داشته باشید. با توجه به اکراه شان برای همکاری با دور قبلی تحریم ها، باورش سخت است که آن ها با دور جدید هماهنگ شوند."
گری سیک از دانشگاه کلمبیا و دیگر ناظرین مسائل ایران تصور می کنند تندروهایی چون منندز و کرک باور ندارند که آمریکا و متحدینش هرگز بتوانند موضوع هسته ای ایران را از طریق دیپلماتیک حل کنند. با اقداماتی همچون تحریم های جدیدشان، آن ها شاید واقعاٌ علاقمند باشند تمام گزینه های صلح آمیز را حذف کنند، و تنها اقدام نظامی را به عنوان تنها جایگزین حفظ کنند.
نمایندگان چنین ظن های را رد می کنند و می گویند لایحه قبلی تحریم های آن ها بود که ایران را به پای میز مذاکره برگرداند. آن ها اصرار دارند با ارائه لایجه جدید، صرفاٌ موضع مذاکراتی رئیس جمهور را تقویت می کنند.
در گذشته دولت های اوباما و جرج بوش قادر بودند با این استدلال که موضوع دیپلماسی پیچیده در میان است و در صورت شکست گفتگوها، کنگره مقصر شناخته خواهد شد، از قدرت اعطای معافیت به کشورها برای دور زدن سخت ترین تحریم های کنگره علیه ایران استفاده کنند
این استدلال زمانی که کنگره علیرغم مخالفت دولت تحریم های جدید را تصویب کرد، دیگر خریداری نداشت. رِینش کارشناس سابق کمیسیون تخصیص کنگره در خصوص فضای کنگره می گوید "شاید صبر به سر آمده است. شاید افراد دیگر نمی خواهد آن استدلال ها را قبول کنند. اینگونه اتفاقات می افتد."
هرگونه مذاکره با ایران احتمالاٌ برای زمانی طولانی ادامه خواهد داشت، با این قطعیت که شکست، چشم انداز جنگی دیگر در خاورمینه را تقویت خواهد کرد. بستگی به اعتماد فرد به دیپلماسی، مشکل – یا منفعت- لایحه تحریم های جدید این است که می تواند موضوع هسته ای ایران را خیلی سریع تر به نقطه سرنوشت ساز برساند.


منبع: هفته نامه فصلنامه کنګره (Congressional Quarterly Weekly- In Focus)

  نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.  

منصورحقیقت پور در گفتگو با مهر ، در خصوص حضور رئیس سازمان پزشکی قانونی در جلسه امروز سه شنبه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس بیان داشت : رئیس سازمان پزشکی قانونی در این جلسه در خصوص مسائل تحقیقاتی که در این سازمان صورت گرفته است طبق روالی که معمول است به ارائه گزارش پرداخت و مسائلی نیز درباره میزان بودجه این سازمان در این جلسه مطرح شد.

وی با اشاره به اینکه پرونده پزشکی قانونی ستار بهشتی نیز در این جلسه بررسی شد، بیان داشت: در خصوص بحث مرگ ستار بهشتی مساله نسبتا جدیدی مطرح نشد و تنها آخرین حرفی که رئیس سازمان پزشکی قانونی در خصوص مرگ این وبلاگ نویس گزارش داد این بود که این فرد در اثر یک شوک روحی و یا شوک استرسی فوت کرده است و آن ضرباتی که از سوی نیروهای پلیس فتا به وی وارد شده نیز نقشی در مرگ وی نداشته است.

نایب رئیس اول کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با اشاره به حضور آیت الله اراکی ، مدیر دارالتقریر در این کمیسیون اظهار داشت: با توجه به اهمیت بحث وحدت میات مذاهب جلسه با حضور آیت الله اراکی برگزار شد و ایشان ضمن گزارشی در رابطه با فعالیت های این مرکز طرح هایی را برای گسترش وحدت میان مذاهب به کمیسیون ارائه داد.
 

به گزارش کلمه، نسرین ستوده وکیل دادگستری محبوس در زندان اوین ساعتی پیش به اعتصاب غذای خود پایان داد.

خبر تکمیلی:
متعاقب دیدار رضا خندان همسر این زندانی سیاسی و گروهی از فعالان زنان با برخی از نمایندگان و پیگیری های محمدرضا تابش و ابوترابی فرد و مذاکره آنها با رییس مجلس و قوه قضاییه و با برداشتن محدودیت های قضایی از مهراوه خندان، دختر نسرین ستوده، وی به اعتصاب غذای خود پایان داد.

نسرین ستوده، وکیل و فعال حقوق بشر از تاریخ ۲۶ مهرماه در اعتراض به وضعیتش دست به اعتصاب غذا زد. او در تاریخ چهارشنبه ۱۰ آبان ماه بی آنکه دلیلی ذکر شود به سلول انفرادی منتقل شد و این وضعیت ادامه پیدا کرد تا اول آذر ماه که مجددا به بند عمومی منتقل شد. اکنون ۴۲ روز از اعتصاب این وکیل در زندان اوین می گذرد در حالیکه به گفته همسرش وضعیت جسمیش به شدت وخیم است. او به خانواده اش گفته است به شرط رفع ممنوع الخروجی مهرآوه دختر ۱۲ ساله اش دست از اعتصاب بر می دارد.

نسرین ستوده ۱۳ شهریور ماه ۱۳۸۹ بازداشت شد و در دادگاه بدوی به ۱۱ سال حبس، ۲۰ سال محرومیت از وکالت و ۲۰ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد اما دادگاه تجدید نظر حکم او را به ۶ سال حبس و ۱۰ سال محرومیت از وکالت کاهش داد.
 

به گزارش سبز پرس، میرزاكریمی، رییس اداره محیط زیست شهرستان دماوند در شكواییه خود «مژگان جمشیدی»، را به نشر اكاذیب، ‌تشویش اذهان عموم و توهین و افترا متهم كرده است. به همین منظور ظهر دیروز جمشیدی با تماس تلفنی از دادسرای فرهنگ و رسانه به بازپرسی شعبه 12 احضار و تفهیم اتهام شد.

گفتنی است این گزارش با عنوان" آیا پلنگ كشته شده دماوند سه قلو باردار بود؟" روز دوشنبه هفته گذشته 6 آذرماه بر روی خروجی سبزپرس قرار گرفت و بدون آنكه اشاره مستقیم و یا غیر مستقیم به فرد شاكی داشته باشد تنها سازمان محیط زیست را خطاب قرار داده و خواستار شفاف سازی و پاسخگویی مسئولان سازمان محیط زیست به سئوالات مطرح شده توسط افكار عمومی شده است.

به گزارش ندای سبز آزادی مرخصی این زندانی سیاسی امروز تمدید نشد و وی به زندان رجایی شهر بازگشت.

چهارشنبه اول آذر مقامات قضایی با مرخصی احمد زید آبادی روزنامه نگار و دبیرکل زندانی سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) که برای انجام مراحل درمانی از زندان رجایی شهر به بیمارستان امام خمینی منتقل شده بود موافقت کرده بودند.

زیدآبادی که برای تحمل محکومیت ۶ سال زندان خود در زندان رجایی شهر کرج به سر می برد، در پی بروز برخی ناراحتی‌های گوارشی به بیمارستان امام خمینی منتقل شده و تحت درمان قرار گرفته بود.

دبیرکل سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) در خرداد ۸۸، تنها ساعاتی پس از اعلام نتایج انتخابات جنجالی ریاست جمهوری دهم از سوی ماموران امنیتی بازداشت و ۱۴۱ روز در سلول انفرادی بند ۲۴۰ زندان اوین به سر برد.

در آذر ماه ۸۹ از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۶ سال زندان و تبعید در گناباد و ممنوعیت مادام‌العمر از فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی محکوم شد و زیدآبادی اکنون در زندان رجایی‌شهر، دوران محکومیت خود را می‌گذراند.

احمد زیدآبادی برنده جایزه قلم طلایی سال ۲۰۱۰ موسسه جهانی مطبوعات و جایزه جهانی آزادی مطبوعات سازمان یونسکو و گیامورو کانو در سال ۲۰۱۱ است.

این روزنامه نگار مستقل به دلیل نوشتن مقالات انتقادی درباره عملکرد اقتصادی دولت محمود احمدی‌نژاد به ۵ سال و چهار ماه حبس محکوم شده است.

به گزارش کلمه، وی چهارماه است که از ملاقات با همسر خود ژیلا بنی یعقوب، دیگر روزنامه نگار زندانی و فعال جنبش زنان که هم اکنون در بند زنان زندان اوین به سر می‌برد محروم شده است.

طبق قانون زندانیانی که به صورت خانوادگی در زندان نگهداری می‌شوند ماهی یک بار می‌توانند با یکدیگر ملاقات کنند اما این مساله با وجود پی گیری‌های مکرر خانواده این دو زندانی تاکنون هیچ نتیجه‌ای در بر نداشته است.

بهمن احمدی امویی در خرداد ماه سال جاری به زندان رجایی شهر منتقل شد. او بعد از این انتقال ۲۰ روز را در انفرادی‌های زندان رجایی شهر گذراند. سلول هایی که از نظر استانداردهای نگهداری زندانیان و بهداشت در شرایط بسیار بدی هستند چند هفته‌ای بعد از خروج این زندانی از این سلول‌ها بود که همسرش ژیلا بنی یعقوب نیز برای گذراندن حکم یک سال حبس خود از سوی دایره اجرای احکام به زندان اوین فراخوانده و در روز یکشنبه ۱۲ شهریور ماه و قبل از اینکه موفق به دیدار همسر زندانی‌اش شود به بند زنان زندان اوین منتقل شد.

همچنین زندانیان سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر پنج شنبه‌ها و یک هفته در میان می‌توانند خانواده‌های خود را ببینند. این در حالی است که بهمن احمدی امویی از زمانی که همسرش به زندان اوین رفته ملاقات کننده‌ای نداشته، چرا که خانواده او در شهرستان زندگی می‌کنند و مادر ۸۰ ساله‌اش به دلیل بیماری قادر نیست برای دیدار او به زندان رجایی شهر کرج مراجعه کند.

بهمن احمدی امویی و همسرش ژیلا بنی یعقوب ۳۰ خرداد ماه سال ۸۸ و پس از انتخابات مناقشه برانگیز ریاست جمهوری ایران بازداشت شدند. ژیلا پس از برگزاری دادگاه به یک سال زندان و ۳۰ سال محرومیت از حرفه روزنامه نگاری محکوم شد. او مدتی را با قید وثیقه بیرون از زندان گذراند.

به گزارش سحام نیوز، قرار است در روز چهارشنبه ۱۲ دسامبر مارتین شولتز، رییس پارلمان اروپا در استراسبورگ جایزه ساخاروف اتحادیه اروپا را به وی و جعفر پناهی اهدا کند.

یکی از اعضای ایرانی الاصل پارلمان آلمان امید نوریپور(از حزب سبزها) از سپتامبر امسال در راستای برنامه “نمایندگان پارلمان از نمایندگان پارلمان حمایت می کنند.” متعلق به کمسیون حقوق بشر بوندستاگ، پدرخواندگی نسرین ستوده را به عهده گرفته است.

این وبسایت از قول وی نقل می‌کند که زمانی که او پدرخواندگی وی را پذیرفت محکومیت او هنوز ۱۱ سال بود. او معتقد است که فشار های بین المللی باعث این تخفیف مجازات شد و به همین خاطر ادامه فشارها را برای پیگیری وضعیت او تلاش برای آزاد کردنش لازم می داند.

او نسرین ستوده را”صدای زنان و کودکان” ایران می‌نامد و ضمن توضیح وضعیت حقوق کودکان و زنان در ایران به توصیف تلاش های وی برای دفاع از حقوق آنان می پردازد.

این وبسایت نسرین ستوده را ” از دید رژیم سرکوبگر ایران زندانی خطرناک” می داند .چرا که او”به عنوان یک وکیل سعی در تضعیف این رژیم دارد.دشمنی که اگر در خارج از کشور شناخته شده نبود،بدون شک تا امروز زنده نمانده بود.”

نوریپور در پایان می خواهد که در این راه تسلیم نشویم چرا که این کار “دفاع از زندگی زنی شجاع که جرمی به جز بیان حقیقت مرتکب نشده است”.

جـــرس: شعبه اول دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی بابایی، یازده نفر از اعضای انجمن صنفی معلمان کردستان را به حبس محکوم کرد.

به گزارش آژانس خبری موکریان، یازده تن از اعضای کانون صنفی معلمان کردستان به نام های رامین زندنیا٬ بها ملکی٬ پیمان نودینیان، علی قریشی، کمال فکوریان٬ مصطفی سربازان، عزت نصرتی، پرویز ناصحی٬ محمد صدیق صادقی٬ هیوا احمدی و رضا وکیلی از طرف شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی سنندج به اتهام تبلیغ علیه نظام ، هر کدام به چهار ماه حبس به مدت دو سال تعلیق محکوم شدند.

پیشتر نیز چند تن از این افراد که همگی عضو انجمن صنفی معلمان کردستان و دارای سالها سابقه تدریس در مدارس این استان هستند به ستاد خبری احضار شده بودند.

به گزارش ندای سبز آزادی متن این نامه به شرح زیر است:

"بانو نسرين ستوده بزرگوار، اين روزگار بيش از هر چيز محتاج آموزگارانى چون شماست. شمع وجودتان را از اين تاريكى دريغ مداريد. من نيز همچون بسيارى از هموطنان دل نگران سلامت شما هستم و از اين طريق با ستايش پايدارى تان، تقاضاى پايان دادن به اعتصابتان را دارم.
با آرزوى رهايى همه غمخواران در بند."