جنبش راه سبز - خبرنامه

به گزارش وبگاه فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر، در نامه این تشکل به ماینا کیای، گزارشگر ویژه آزادی گردهمایی مسالمت‌آمیز و تشکل، و خوان مندز، گزارشگر ویژه شکنجه و دیگر مجازات‌ها و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز که به منظور اطلاع‌رسانی به گزارشگران ویژه منتشر شده، آمده است: "این رفتار در عین حال که رفتار غیرانسانی به شمار می رود، ناقض مقررات حداقل استاندارد سازمان ملل برای رفتار با زندانیان است که اظهار می دارد که قرار دادن زندانی در جای تنگ نباید بدون معاینه پزشک انجام شود."

گزارشگر ویژه آزادی گردهمایی مسالمت آمیز و تشکل، آقای ماینا کیای
گزارشگر ویژه شکنجه و دیگر مجازات ها و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز، آقای خوان مندِز

دفتر کمیسر عالی حقوق بشر
پاله ویلسون
شماره 52 خیابان پاکی
1201 ژنو

پیوست الف: فهرست زندانیان مجروح در رویدادها
فهرست ب: فهرست زندانیان منتقل شده به سلول های انفرادی

آقای کیای
آقای منِدز،

فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، و سازمان عضو آن جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران، مایل هستند توجه شما را به رویدادهای اخیر در زندان اوین تهران جلب کنند.

در ساعت 9:30 صبح روز 28 فروردین، عده ای از ماموران لباس شخصی ـ گویا ماموران امنیتی و اطلاعاتی ـ و نیز گارد و مسئولان زندان برای بازرسی وارد بند 350 مردان شدند. بعضی از زندانیان اتاق های 1 و 3 بند 350، که از بازرسی های پیشین تجربه نامناسبی (ناپدید شدن وسایل و مواد غذایی) را داشتند خواهان آن شدند که بازرسی از اتاق‌های‌شان در حضور آن‌ها صورت بگیرد. در واکنش به این درخواست، ماموران شمار زیادی از زندانیان را به هواخوری فرستادند و ماموران لباس شخصی به زندانیان باقی مانده در بند 350 حمله کردند و آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند. زندانیانی که در هواخوری بودند با اطلاع از حمله در داخل بند به اعتراض های لفظی پرداختند. آنها نیز مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و در نتیجه عده ای مجروح شدند. ماموران سپس در راهرو تونل تشکیل دادند و زندانیان را در حال عبور از داخل آن با باتوم و مشت و لگد زدند. سپس بعضی از زندانیان را با دستبند و چشم بند به داخل مینی بوس ها منتقل کردند. بنا به گزارش ها کف مینی بوس ها و هواخوری زندان خون آلود بود.

در نتیجه این حمله، بسیاری از زندانیان مجروح شدند و جراحت بعضی از آنها شدید بود. بیش از 30 زندانی در پی حمله در روز 28 فروردین به سلول های انفرادی منتقل و از مراقبت پزشک محروم شدند. زندانیان در سلول های انفرادی نیز مورد شکنجه و بدرفتاری های دیگر قرار گرفتند. این شکنجه ها و بدرفتاری ها شامل لخت کردن زندانیان، تراشیدن موی سر، زدن دستبند و کشیدن بر روی زمین، مشت و لگد، بوده است.

اقدامات زندانیان
در واکنش به این رویدادها، 74 تن از زندانیان بند 350 که به سلول های انفرادی منتقل نشدند نامه سرگشاده ای به دادستان کل کشور نوشتند که در روز 30 فروردین منتشر شد. این نامه رویدادهای روز 28 فروردین و تشخیص های اولیه در باره جراحت ها را شرح داده است. امضاکنندگان آن نوشته اند که حاضرند در مراجع قضایی شهادت بدهند. نامه دیگری که 28 زندانی امضا کرده اند در روز 31 فروردین برای آقای روحانی، ریاست جمهوری، ارسال شد. امضاکنندگان این نامه با شرح رویدادهای 28 فروردین خواهان معاینه فوری پزشکی مجروحان پیش از بهبود جراحت ها و تحقیق و بررسی به وسیله هیات مستقل و غیرجانبدار شده اند. به علاوه، 12 تن از زندانیان بازمانده در بند 350 پس از حمله روز 28 فروردین، در روز اول اردیبهشت دست به اعتصاب غذا زدند. 21 زندانی دیگر نیز در روز 2 اردیبهشت اعتصاب غذا را آغاز کردند و بیانیه ای منتشر کردند که خواست هایشان را مطرح و اعلام کردند که تا تحقق این خواست ها به اعتصاب غذای خود ادامه خواهند داد. این خواست ها شامل بازگرداندن تمام زندانیان از سلول های انفرادی، تحقیق در باره رویدادها و مسئولان نقض حقوق زندانیان و قانون شکنی، عذرخواهی رسمی از زندانیان و خانواده هایشان بود.

اقدامات خانواده های زندانیان
در روز 20 آوریل (31 فروردین)، خانواده های زندانیان سیاسی در جلوی ساختمان مجلس گرد آمدند. کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی به یکی از نمایندگان مجلس، آقای دواتگری، ماموریت داد با خانواده ها دیدار کند و به کمیسیون گزارش بدهد. بعضی از نمایندگان درخواست کردند که خانواده ها بتوانند ملاقات ویژه ای با اعضای خانواده هایشان در زندان اوین داشته باشند. اما زندانیانی که در روز اول اردیبهشت در سلول انفرادی بودند با خانواده هایشان ملاقات نداشتند. در روز 22 آوریل (2 اردیبهشت)، در حدود 300 نفر از اعضای خانواده ها و حامیان آنها در جلوی ریاست جمهوری گرد آمدند و نامه ای را با درخواست هایشان به آقای مهدوی، بازرس ویژه ریاست جمهوری، دادند:

• تشکیل فوری کمیته حقیقت یاب متشکل از نمایندگان هر سه قوه و اعزام فوری آنان به بند ۳۵۰ جهت بررسی رویدادهای 28 فروردین و روزهای پس از آن؛
• معرفی آمران و عاملان این حادثه وحشتناک به قوه قضائیه و محاکمه آنان و پیگیری جهت اجرای عدالت؛
• بازگرداندن زندانیانی که به سلول های انفرادی منتقل شده اند به بند 350 و اقدام برای درمان آنها؛
• اخذ تضمین از قوه قضائیه برای حفظ امنیت پایدار زندانیان و اعطای حقوق به حق آنان از قبیل مرخصی، آزادی مشروط، تلفن، ملاقات حضوری؛
• بازخواست و برکناری وزیر دادگستری به خاطر نادیده گرفتن رویدادهای 28 فروردین و انکار وقوع جراحت ها؛
• سؤال از وزیر اطلاعات در خصوص علل رویدادهای 28 فروردین.

واکنش دولتمردان ایران
تا تاریخ 24 آوریل (4 اردیبهشت)، واکنش دولتمردان در ایران به طور عمده انکار گستردگی خشونت در زندان اوین بوده است. در روز 31 فروردین، وزیر دادگستری حجت الاسلام مصطفی پورمحمدی اعلام کرد که تنها دو نفر از زندانیان که در هنگام بازرسی مقاومت کرده بودند در درگیری های بند 350 زندان اوین به طور جزیی زخمی شده اند. در همان روز، رییس سازمان زندان ها غلامحسین اسماعیلی دو بار وقوع هر گونه درگیری یا ضرب و شتم در زندان اوین در روز 28 فروردین را تکذیب کرد.

در روز 2 اردیبهشت، 9 تن از نمایندگان مجلس به طور رسمی از وزیر دادگستری درخواست کردند در باره رویدادهای روز 28 فروردین در بند 350 زندان اوین تحقیق کند. اما در روز 3 اردیبهشت، رییس قوه قضاییه آیت الله آملی لاریجانی، در جلسه ای با مسئولان بالارتبه قضایی، گفت بر اساس گزارش رییس سازمان زندان ها هیچ خلافی در روز 28 فروردین صورت نگرفته است. در همان روز، سخنگوی دولت، آقای نوبخت، در جمع خبرنگاران گفت که برای بررسی رویدادهای 28 فروردین و گزارش در باره آنها تیمی در دولت تشکیل شده است.

رفتار تحقیرآمیز و غیرانسانی (نگاه کنید به پیوست 4)
بر اساس شهادت های زندانیان، ماموران زندان مرتکب چندین اقدام خشونت آمیز علیه زندانیان شدند. این اقدامات شامل ضرب و شتم، شکنجه و بدرفتاری در سلول های انفرادی بود.
به علاوه، دست کم دو تن از زندانیان به نام اسماعیل برزگری و امید بهروزی در هنگام دریافت مراقبت پزشکی به خاطر جراحت طی حمله مورد بدرفتاری قرار گرفته اند. آقای برزگری یک یا دو روز در بهداری اوین به تختش زنجیر شده بود. آقای بهروزی نیز (با دستبند و پابند) به تختش در بهداری زندان اوین زنجیر شده بود. آقای بهروزی در اعتراض به این بدرفتاری تا زمانی بازگشت به بند 350 در روز 30 فروردین دست به اعتصاب غذا زد.

روز دوشنبه 21 آوریل (1 اردیبهشت)، خانواده ها اجازه یافتند با زندانیان بند 350 دیدار کنند. تعدادی از زندانیان که در سالن ملاقات زندان برای دیدار با خانواده هایشان حضور پیدا کردند با عصا و کمربندهای طبی به ملاقات رفته بودند. موهای سرشان تراشیده بود و برای راه رفتن به یک دیگر کمک می کردند. کبودی ها آشکار بود. به گفته زندانیانی که در سالن ملاقات حضور پیدا کردند، آنها گویا از بقیه که هنوز در سلول های انفرادی بودند کم‌تر مورد خشونت قرار گرفته اند.

این اعمال نشانگر نقض ممنوعیت کامل شکنجه و دیگر مجازات ها و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز است، یعنی یکی از قواعد آمره که در مورد وضعیت زندانیان در مقررات حداقل استاندارد سازمان ملل برای رفتار با زندانیان (ماده 31)، و مجموعه اصول برای حمايت از همه افراد در هرگونه بازداشت يا زندان (اصل 6) ابراز شده است. این ماده در ادامه تاکید می کند که در حبس «هيچگونه شواهد و شرايطی را نمی‌توان به عنوان توجيهی برای شكنجه يا ديگر مجازات‌ها يا رفتارهای ظالمانه، غيرانسانی يا توهين آميز به كار گرفت.»

علاوه بر این خشونت، بعضی از زندانیان به خانواده هایشان گفتند که موهای سرشان به زور تراشیده شده است. این عمل در مغایرت با ماده 10 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی ـ ایران از سال 1975 (1354) عضو متعاهد آن است ـ است که بر تعهد به احترام به عزت انسانی تمام زندانیان تاکید می کند.

استفاده از مکان های تنگ برای حبس (نگاه کنید به پیوست ب)
بیش از 30 زندانی پس از ضرب و شتم بدون دریافت مراقبت پزشکی کافی به سلول های انفرادی منتقل شدند. ده تن از آنها در تاریخ 19 آوریل (30 فروردین)، هفت تن دیگر در 21 یا 22 آوریل (1 یا 2 اردیبهشت) و دو تن دیگر در روز 23 آوریل (3 اردیبهشت) به بند 350 بازگشتند. دست کم 11 زندانی در تاریخ 24 آوریل (4 اردیبهشت) هنوز در سلول های انفرادی بودند. بر اساس شهادت زندانیان، زندانیانی که در سلول های انفرادی مانده اند دست به اعتصاب غذا زده اند.

این رفتار در عین حال که رفتار غیرانسانی به شمار می رود، ناقض ماده (1)32 مقررات حداقل استاندارد سازمان ملل برای رفتار با زندانیان است که اظهار می دارد که قرار دادن زندانی در جای تنگ نباید بدون معاینه پزشک انجام شود.

محرومیت از مراقبت پزشکی
همان طور که در بند قبلی عنوان شد، زندانیان منتقل شده به سلول های انفرادی از مراقبت پزشکی محروم ماندند. تنها یکی از زندانیان انتقالی به سلول انفرادی، آقای محمد صدیق کبودوند، پس از سه روز در سلول انفرادی، برای دریافت مراقبت پزشکی به بیرون منتقل شده است.

این رفتار نقض مقررات حداقل استاندارد سازمان ملل برای رفتار با زندانیان و مجموعه اصول برای حمايت از همه افراد در هرگونه بازداشت يا زندان است که تاکید می کنند که زندانیان باید در هنگام ضرورت از مراقبت پزشکی برخوردار باشند (به ترتیب ماده 1ـ22 و اصل 24).

2 ـ نقض حق گردهمایی مسالمت آمیز
بروز خشونت علیه زندانیان در زندان اوین ظاهرا در واکنش به تلاش زندانیان برای مقاومت در برابر تخلف های ماموران رخ داده است. هیچ اقدام خشونت آمیزی از سوی این زندانیان گزارش نشده است. مقاومت آنها فقط لفظی بوده است زیرا آنها تنها اصرار کرده اند درهنگام بازرسی در اتاق هایشان حضور داشته باشند. آنها به روش فیزیکی مقاومت نکرده اند. پس از این که لوازم شخصی زندانیان در وسط اتاق ها تلنبار شده، آن دسته از زندانیان که در اتاق ها مانده بودند صدای اعتراض بلند کردند و به خواندن سرود و فریاد کردن «مرگ بر دیکتاتور» پرداختند. زندانیان می گویند که پس از آن به آنها دستور داده شده به طور کامل به طور کامل لباس هایشان را در بیاورند که با مخالفت و اعتراض لفظی شدید آنها رو به رو شدند.

بنابراین، این رفتار نقض حق گردهمایی مسالمت آمیز است که در ماده 22 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی به رسمیت شناخته شده است. علاوه بر این، این حق در وضعیت مشخص زندانیان در مجموعه اصول برای حمايت از همه افراد در هرگونه بازداشت يا زندان در اصل 3 ذکر شده که می گوید: «هيچ يك از حقوق بشری افراد در هر گونه حبس يا زندان كه در قوانين، ميثاق‌ها، مقررات يا عرف كشور تصريح شده، نبايد به اين بهانه كه اين مجموعه اصول اين گونه حقوق را تصریح نکرده يا به ميزان كمتری تصریح کرده، محدود يا از آنها فروكاسته شود.»

خشونتی که در زندان اوین رخ داده به طور آشکار نقض حق گردهمایی مسالمت آمیز زندانیان اتاق های 1 و 3 به شمار می رود. در حقیقت، ضرب و شتم، اقدام به شکنجه و بدرفتاری و استفاده از سلول انفرادی در واکنش انتقام جویانه به حق اعتراض مسالمت آمیز زندانیان انجام شده است.

به علاوه، همان طور که شما آقای کیای در گزارشتان ابراز کرده اید: «در شرایط ویژه که واکنش فوری به شکل تظاهرات به یک رویداد سیاسی قابل توجیه باشد، تصمیم به بر هم زدن گردهمایی مسالمت آمیز بعدی تنها به دلیل ندادن اطلاع از پیش، و بدون این که مشارکت کنندگان دست به رفتار غیرقانونی زده باشند، محدودیت نامتناسب بر آزادی گردهمایی مسالمت آمیز به شمار می رود» و «هر گاه که ممکن باشد، ماموران اجرای قانون نباید در گردهمایی های مسالمت آمیز به استفاده از زور متوسل شوند و هر گاه که استفاده از زور به طور قطعی ضروری باشد، باید اطمینان حاصل کنند که هیچ کس قربانی استفاده از زور زیاد یا بدون هدف نشود» (قطعنامه شورای حقوق بشر 35/19، بند 6). بنابراین، حتا اگر این زندانیان پیش از گردهمایی درخواست رسمی نکرده باشند، سرکوب خشونت بار اقدام آنها به طور آشکار نشانه «محدودیت نامتناسب» بر آزادی گردهمایی مسالمت آمیز آنها به شمار می رود.
امیدواریم که بتوانید از این اطلاعات در چارچوب اختیارات مربوطه خودتان استفاده کنید و در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر در اختیار شما هستیم.

با احترام،
عبدالکریم لاهیجی، رییس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر
***********************

اطلاعات ناکامل زیر از نامه های شماری از زندانیان و اظهارات خانواده های زندانیانی که روز دوشنبه 1 اردیبهشت با زندانیان دیدار داشتند، و اطلاعات مورد تایید دو پزشک زندانی در بند 350 که اکثر زندانیان را معاینه و جراحت های آنها را مشخص کرده اند،گردآوری شده است.

1) سمکو خلقتی: شکستگی دست؛ پيراهن و لباس هاى او را از تنش در آورده و مستقيم به پشت و گردن و کتف لخت وى با شدت مى کوبيدند.
2) سهیل بابادی: ضرب و شتم شدید با باتوم؛ کبودی شدید و خونمردگى گردن و کتف و بازو.
3) سروش ثابت: ضربات باتوم و شکستگی سر.
4) سعید متین پور: ضربات باتوم و بیهوشی به مدت طولانی. او هنوز در انفرادی است و از وضعیتش اطلاعی در دست نیست.
5) اسماعیل برزگری: شکستگی دو دنده و ادرار خون آلود.
6) امید بهروزی: پارگی شریان دست در اثر شیئی تیز (به احتمال شیشه) که بخیه شده است.
7) کامیار ثابتی صنعت: احساس فشردگی و درد در قفسه سینه به همراه علائم قلبی که به دنبال استفاده از دارو کاهش پیدا کرد.
8) اکبر امینی ارمکی: پارگی پوست سر در ناحیه بالای گوش راست، خونمردگی و تورم در قسمت پشت سر، سرگیجه و تهوع و تاری دید، شکستگی سر و جراحت گردن. ضعف شنوایی در گوش راست.
9) علیرضا رجایی: کوفتگی در ناحیه قدام ساعد دست راست، کبودی و کوفتگی در ناحیه پشت (کتف چپ و کتف راست)
10) امین چالاکی: کوفتگی و خونمردگی در ناحیه آرنج چپ.
11) مسعود عرب چوبدار: کوفتگی کتف راست و بالای بازوی راست به همراه تورم در مفصل کتف راست.
12) فرشید فتحی: کوفتگی و تورم در انگشت شست پای چپ. سپس مشخص شد که انگشت پای وی شکسته و به بیمارستان طالقانی اعزام شد. ممکن است برای درمان او جراحی لازم باشد.
13) سید حسین رونقی ملکی: کوفتگی و تورم جزئی پوست سر در ناحیه پشت، بریدگی های کوچک در انگشتان و پشت دست چپ و کف دست راست.
14) مجید محمدی معین: قرمزی ملتحمه چشم چپ و کوفتگی به همراه کبودی مختصر اطراف چشم چپ.
15) اصغر قطان: کوفتگی به همراه تورم خفیف در پشت پای چپ و راست.
16) عماد بهاور: کوفتگی های متعدد در سراسر بدن، کبودی های پشت و کتف ها، خراشیدگی های خفیف و کوفتگی در ناحیه مچ هر دو دست.
17) پیمان کاس نژاد: کوفتگی و تورم در ناحیه ساعد چپ و بریدگی جزئی در ساق راست.
18) محمد صدیق کبودوند: شکستگی سه دنده، خونریزی کلیه، شکستگی دو انگشت پای چپ، کبودی زانو و بازو، و تورم پشت سر
19) بهزاد عرب گل: ضرب و جرح شدید در سر بینی (شکستگی احتمالی)
20) سعید حائری: کبودی شدید بر روی بدن
زندانیان زیر درروز 28 فروردین به انفرادی منتقل شدند و پس از بازگشت به بند 350 مورد معاینه دو پزشک زندانی در بند قرار گرفتند که جراحت های زیر را تشخیص دادند:
21) اسدالله هادی: زخم و خراشيدگی در حال ترميم در ساق پای چپ ـ بالای قوزک داخلی ـ کوفتگی و تورم پوست سر در ناحيه پشت گوش راست، کبودی در حال بهبودی در مچ دست راست.
22) اسدالله اسدی: خونمردگی وسيع در ناحيه بالای ناف، کوفتگی در ناحيه پشت کتف راست و محدوديت حرکت در مفصل کتف.
23) امير دوربين قاضيانی: کبودی در حال جذب در پشت کتف راست، کبودی در حال جذب کشکک زانوی راست و محدوديت حرکت نسبی در مفصل زانوی راست.
24) داور حسينی وجدان: تورم و کبودی در پشت، کتف چپ، به همراه محدوديت حرکت در مفصل کتف چپ.
25) مصطفی عبدی: خراشيدگی در حال ترميم در ناحيه بالایی پوست سر به همراه تورم مختصر.
26) مصطفی ريسمان باف: کبودی های ساعد دست راست که در حال بهبودی است.
27) ياشار دارالشفا: آسیب دیدگی کمر، کبودی و تورم در پشت کتف راست و کبودی در حال جذب در ساق پای چپ.
28) مهدی خدايی: زخم در حال ترميم شصت دست راست، کبودی درحال جذب همراه با تورم خفيف و کوفتگی در پشت کتف راست.
29) مجيد اسدی: کبودی درحال جذب داخل بازوی چپ.
30) هوتن دولتی: کبودی و کوفتگی در حال بهبود در مچ دست راست.
31) مهرداد آهنخواه: جراحت سر.

اطلاعات ناکامل زیر از نامه های شماری از زندانیان و اظهارات خانواده های زندانیانی که روز دوشنبه 1 اردیبهشت با زندانیان دیدار داشتندگردآوری شده است.
(10 زندانی اول روز 30 فروردین به بند 350 بازگشتند)
1) عبدالفتاح سلطانی (وکیل حقوق بشری)
2) داور حسینی وجدان
3) آرش همپای
4) علی عسگری
5) مصطفی ریسمانباف
6) مصطفی عبدی
7) امیر دوربین قاضیانی
8) سهیل عربی
9) اسدالله هادی
10) اسدالله اسدی
(7 زندانی بعدی در روزهای اول یا دوم اردیبهشت به بند 350 بازگشتند)
11) هوتن دولتی
12) یاشار دارالشفا
13) مجید اسدی
14) مهدی خدایی
15) سروش ثابت
16) امیر رضازاده
17) سعید حائری
(دو زندانی بعدی عصر روز 3 اردیبهشت به بند 350 بازگشتند)
18) محمد داوری
19) مهرداد آهنخواه
(زندانی بعدی گویا از 28 تا 30 فروردین را در سلول انفرادی گذراند ولی پس از دیدار با خانواده اش در زندان اوین در روز 1 اردیبهشت هنوز به بند 350 بازنگشته است.)
20) محمد صدیق کبودند (رییس سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان)
(در تاریخ 4 اردیبهشت، 11 زندانی زیر هنوز به بند 350 بازنگشته اند.)
21) محمد امین هادوی
22) بهزاد عرب گل
23) غلامرضا خسروی
24) ابوالقاسم فولادی
25) رضا اکبری منفرد
26) بهنام ابراهیم زاده
27) سعید متین پور
28) سهیل بابادی
29) سمکو خلقتی
30) رضا همیاری
31) محمد شجاعی

به گزارش مهر، محمدباقر نوبخت در پاسخ به این سئوال که دولت برای رفع حصر چه اقداماتی انجام داده است، گفت: دولت و شخص رئیس جمهور در جهت تامین حقوق شهروندی چه آنهایی که آزادانه در خیابان ها حرکت می کنند و چه کسانی که در زندان هستند، اقدام خواهد کرد.

سخنگوی دولت در مورد رفع حصر گفت: در مورد رفع حصر نگاه دولت بر افکار عمومی و رسانه ها پوشیده نیست اما اگر پیگیری هایی که خارج از حوزه اختیار دولت است را با مصاحبه ای اطلاع رسانی کنیم شاید به هدفی که در راستای آن تلاش می کنیم، کمک نکرده باشیم.

نوبخت همچنین در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر این که با توجه به ناراحتی قلبی میر حسین موسوی تلاش دولت برای مسئله رفع حصر به کجا رسیده است، گفت: دولت و شخص رئیس جمهور جهت حمایت و حقوق شهروندی همه افراد چه افرادی که آزادانه در جامعه حرکت می کنند و چه کسانی که در زندان هستند تلاش خواهند کرد.

سخنگوی دولت با تاکید بر این که ما در خصوص مسئله رفع حصر تلاش می‌کنیم، گفت: هر اخباری که در این خصوص می‌رسد دولت با حساسیت زیر نظر دارد تا بتواند حقوق شهروندی مدنظر را استیفا کند و همه شهروندان در هر جایگاهی را مورد حمایت قرار دهد.

سخنگوی دولت در پاسخ به این سؤال که وضعیت یکی از وعده های دولت و مطالبات مردم که گشایش فضای سیاسی کشور است، به کجا رسیده است گفت: از آغاز کار دولت ما معتقد بودیم که گشایش فضای سیاسی و اجتماعی باید ضابطه‌مند باشد برای همین منشور حقوق شهروندی را تهیه کردیم که در آن مشخص شده است حقوق شهروندان تا چه میزانی است.

وی افزود: دولت و تمام ارکان قوه مجّریه با رعایت حقوق شهروندی وظایف خود را انجام می‌دهند و نسبت به آن پای بند هستند. طی این مدت هیچ مصوبه‌ای از دولت نمی‌بینید که در آن حقوق شهروندان نادیده گرفته شده باشد و یا این که عرصه آزادی‌های اجتماعی تنگ شده است. ما بر سر پیمان خود با مردم هستیم و برای استیفای حقوق آنها تلاش می‌کنیم.

 به گزارش ايرنا، اکبر هاشمي‌رفسنجاني در آستانه روز جهاني كارگر در ديدار جمعي از كارگران استان‌هاي مختلف كشور، كارگران را زحمتكش‌ترين قشر در همه جوامع خواند و افزود: حاصل دسترنج آنها رونق توليد، اقتصاد و بهبود زندگي مردم است.

وي با اشاره به اوضاع جهان و مهاجرت‌هاي اجباري بعضي‌ها براي به دست آوردن كار كه بعضا دچار مشكلات زياد مهاجرت مي‌شوند، اظهار داشت: بايد شخصيت انساني كارگران محترم و واجب‌الاحترام باشد، چون بيش از همه زحمت مي‌كشند و كمتر از همه مزد مي‌گيرند.

وي سازماندهي تشكل‌هاي كارگري براي مطالبات را شيوه‌يي مرسوم در دنيا دانست و افزود: خانه كارگر هم با اين هدف تشكيل شد و بايد سخنگوي كارگران در بيان مشكلات و رابط آنان با نظام براي تعامل و مطالبه حقوق باشد.

هاشمي رفسنجاني در ديدار جمعي از ايثارگران استان‌ اصفهان ، دشمني‌هاي برخي از كشورها با جمهوری اسلامي را طبيعي دانست و گفت: همراهي خواسته يا ناخواسته برخي از داخلي‌‌ها با كينه‌جويان خارجي مايه تاسف است كه مخالفت با دولت وجه مشترك آنهاست.

این مقام جدید سازمان زندانها همچنین با اشاره به وقایع اخیر زندان اوین ادعا کرد: "در روزهای اخیر به‌دنبال جابه‌جایی صورت گرفته، محافل معاند و ضدانقلاب تلاش کردند آن را به‌عنوان جابه‌جایی مبتنی بر اتفاقات زندان اوین تعبیر کنند که کاملاً غلط است. در مقابل باید مراقب بود که برای پاسخ به بیگانگان و دشمنان، ارزش‌های دستگاهی دیگر دچار خدشه نشود و قطعاً عزیزانی هم که در این زمینه اظهار نظر کردند قصد کاستن منزلت سازمان زندان‌ها را نداشتند بلکه برای پاسخگویی به یاوه‌گویان این‌گونه حرف زدند."

به گزارش تسنیم، علی‌اصغر جهانگیر رئیس جدید سازمان زندان‌ها در مراسم معارفه خود با ادعای اینکه بخش عمده اجرای عدالت مدیون زندان است، اظهار داشت: اگر زندان نتواند به وظیفه خود عمل کند فرآیند دادرسی و اجرای عدالت دچار معضلات عدیده‌ای می‌شود.

وی ادامه داد: با وجود همه کاستی‌ها، زندان در همه‌جای دنیا به‌عنوان یک واقعیت انکارناپذیر شناخته شده است و کنار سایر تشکیلات حکومتی، امر اجرای احکام کیفری را به دوش می‌کشند. نگاه به زندان در وهله اول نباید نگاهی خوش‌بینانه باشد زیرا با وجود افرادی بزهکار در زندان، در نگاه اول باید با نگاه‌های بدبینانه به آنها نگریست. در مقابل نظر برخی که می‌گویند نگاه بدبینانه به زندان و زندانی نداریم، باید گفت در مراکزی که مجرمین و افراد خطرناک حضور دارند نگاه بدبینانه نگاه واقع‌بینانه است و این نگاه می‌تواند سرلوحه برنامه‌های بعدی ما برای اصلاح و تربیت باشد، هرچند منظور از نگاه بدبینانه این نیست که با زندانی برخورد بد و توأم با فشار داشته باشیم.

جهانگیر ادعا کرد: در روزهای اخیر به‌دنبال جابه‌جایی صورت گرفته، محافل معاند و ضدانقلاب تلاش کردند آن را به‌عنوان جابه‌جایی مبتنی بر اتفاقات زندان اوین تعبیر کنند که کاملاً غلط است. در مقابل باید مراقب بود که برای پاسخ به بیگانگان و دشمنان، ارزش‌های دستگاهی دیگر دچار خدشه نشود و قطعاً عزیزانی هم که در این زمینه اظهار نظر کردند قصد کاستن منزلت سازمان زندان‌ها را نداشتند بلکه برای پاسخگویی به یاوه‌گویان این‌گونه حرف زدند.

رئیس سازمان زندان‌ها با بیان "اگر وظایف نظارتی را درست اجرا نکنیم ممکن است این وظیفه تربیتی، به وظیفه‌ای ویرانگر تبدیل شود" گفت: زندان یک نظام فرهنگ‌ساز است و وقتی زندانی، بین جامعه و زندان در حال تردد است، آن‌گاه خرده‌فرهنگ‌های جامعه زندان به فرهنگ غالب زندانی تبدیل می‌شود. ما با وجود همه تلاش‌های صورت گرفته، باید از وضعیت موجود ناراضی باشیم و این نارضایتی را ابراز کنیم تا بتوانیم اهداف خود را محقق کنیم.

وی ادامه داد: امروز آموزش، نظارت، انضباط و امنیت در زندان با هم مرتبط هستند و نمی‌توان هرکدام را جداگانه تقویت کرد. آیین‌نامه‌ها باید فعال‌تر شوند و بازرسی‌هایی که زمان آقای اسماعیلی با شدت انجام می‌شد، نیز با قوت ادامه خواهد یافت. باید کاری کنیم که بازرسی به‌عنوان پدیده‌ای اتفاقی تلقی نشود و چنان مستمر و کامل انجام شود که هر زمان افرادی که به‌دنبال ایجاد ناامنی برای کارکنان و زندانیان باشند، فضا برایشان ناامن شود.

جهانگیر گفت: یکی از مسائلی که مطرح است این است که بزهکاران همچنان تلاش می‌کنند مدیریت بزهکاری خود را از داخل زندان بر جامعه همدستان خود در بیرون از زندان ادامه دهند و برخی را هدایت کنند که ما با قدرت جلوی فعالیت آنها را می‌گیریم.

حسین دهباشی در صفحه فیسبوکی روز گذشته خود خطاب به رئیس دولت یازدهم وعده های انتخاباتی وی را یادآور شده و نوشته است:

"از خیابانِ ثارالله سرازیر شدیم پایین. پیچیدیم تویِ خیابانِ مقّدسِ اردبیلی. بعد از کنار ساختمانِ اجلاسِ سرانِ کُنفرانسِ اسلامی دور زدیم و... اتوبانِ چمران را ادامه دادیمـ من رانندگی و کارگردانی می‌کردم . دکترحسنِ‌روحانی بر صندلیِ کناری نشسته بود. بر صندلیِ عقب سه نفر نشسته‌بودند. نفرِ وسطی، سیّدعلی‌میرفتاح بعضی از سئوالات را می‌پرسید. در سمتِ چپ و راست او فیلمبردارهایمان، یکی تصویر آقای روحانی و دیگری انعکاسِ تصویر او در آینهِ جلو را می‌گرفت. و عقب‌تر از همه دکترحسام ـ‌الدین‌آشنا نشسته و گاه راهنمایی‌هایی‌ می‌کرد  ماشینِ محافظِ‌ها دنبال‌مان می‌آمد و ما عمدا بیسیم همراه‌مان را خاموش کرده‌بودیم مبادا پیام اعتراض‌شان به آن شبگردیِ دیرهنگام مجبور به بازگشت‌مان کُند... این‌ها را عمدا می‌نویسم که ببینی همهء جُزئیاتِ آن‌شب را یادم هست.

در راه چندبار نگارنده و دیگران، پُرسیدیم :  فُلانی، بخشِ بُزرگی از این مردمـ به اُمیدِ رهایی محصورین به شُما دل می‌بندند امّا مگر چه می‌تواند بکند در این میانه، رئیسِ قوّهء مُجریّه؟  ایشان هربار پاسُخ داد: رئیسِ‌جمهور مطابقِ قانون رئیسِ شورایِ عالیِ امنیتِ ملّی است، شما قدرت‌اش را در حل این قبیل موارد دستِ‌کم نگیرید.

و... حالا، برادرِ گرامی‌امـ ، جنابِ آقایِ دکترحسنِ روحانی، ریاستِ معززِ جمهوریِ‌اسلامی‌ایران و ریاستِ محترم شورایِ عالیِ امنیتِ ملّی کشور، که خُدا می‌داند چقدر دوست‌تان داریم ...، قسم به همان شب، که اگر تارِ مویی از سرِ میرحسینِ‌موسوی کمـ شود و احیانا شبی چون امشب در راهِ بیمارستانِ قلبِ تهران جان‌دهد و خلاص‌شود، اینجانب به عنوان عضوِ سابقِ ستاد انتخاباتی‌تان، صرفا شُما را مسئول می‌داند."

متن بیانیه انجمن اسلامی معلمان ایران به مناسبت روز معلم که در تارنمای این تشکل مدنی آمده، به شرح زیر است:

«من علّمنی حرفاً فقد صیّرنی عبداً»

گرامی باد روزِ همیشه روزِ معلم بر معلمان و فرهنگیان فرهیخته! و درود و رحمت واسعه‌ پروردگار بر روان مطهر معلم گرانقدر و استاد شهید مرتضی مطهری که چگونه معلم بودن و معلم ماندن را در همه‌ عصرها به ‌همه‌ نسل‌ها آموخت و از آن بزرگوار و آثار انسان سازش بیاموزیم که رسالت معلمی در جانِ خود نقد، انتقاد و برانگیختگی را به سانِ گنجی گران سنگ حفظ نموده و از آفت‌زدگی و نسیان روزگاران در راستای منافع نا به حقِ قدرتمندان و کاسه‌لیسی چاپلوسان با پرداخت هزنیه‌های سنگین مصون داشته و هر گاه که معلمان به هر دلیل و با هر توجیه رسالت انتقاد و تحلیل و تبیین زمان خویش را در لفافه‌ نسیان پیچیده و دچار شخصیت‌زدگی شده‌اند، ابرهای سیاه جهالت و واماندگی بر جامعه سایه افکنده و حرکت ارتجاعی و قهقرایی به سرعت، شدت و با خشونت سیطره یافته است.

بر همین اساس رییس‌جمهور محترم جناب آقای دکتر حسن روحانی از روزنه‌ درد آشنایی با معلمان و الهام از فرهیختگان سوال مهر ماه 92 را انتقاد کردن، انتقادپذیری و تحلیل مستمرِ وضع موجود و مستولی بر جامعه توسط دانش‌آموزان، آینده سازان و نهادینه ساختن آن طرح نمودند. این حرکت حیات‌بخش پس از انجماد و محدودسازی سال های اخیر که اثرات نامطلوب آن یکی پس از دیگری از پس پرده بیرون آمده، در آن صورت عملی و موفق خواهد بود که معلمانی منتقد، آگاه و شجاع، فرهنگ نقد و انتقاد را از دبستان تا دبیرستان و دانشگاه فرهنگ سازی نمایند.

بدین لحاظ در تجلیل از روز و مقام معلم موارد زیر را متذکر می گردد:

1- امام خمینی: « معلمی شغل انبیا است».

محر رسالت انبیا هجرت دادنِ آحاد انسانی و جامعه‌ بشری از واقعیت موجود به سوی حقیقت مطلوب است. در آغاز بعثت، تسلط جهالت و نا آگاهی و سیطره‌ی بت‌تراشانِ تمامیت‌خواه، واقعیت موجود بود. و هجرت دادن جامعه به سوی حقیقت مطلوب یعنی توحید ناب و فطری در شعار و شعورِ «قولو لا اله الا الله تفلحوا» باعث نقد و آگاهی و فرو ریختن بت‌های بی‌جان و شخصیت‌های جان‌گیر و رهایی انسان‌ها از بردگیِ بت‌پرستی و شخصیت‌زدگی و هجرت از درون و برون و وصل به حقیقت مطلوب گردید، اما با هزنیه‌ای به سنگینی تمامی تاریخ بشریت از سنگباران پیامبرِ خاتم تا انشقاقِ فرقِ عدالت در محراب مسجد کوفه تا کربلا و تا همیشه زمان.

در درازای تاریخ همواره قدرتمداران استیلای خود را در تحمیل واقعیت های موورثی و خودساخته یافته‌اند. پیامبران و امامان که معلمان پیشتاز نقد، آگاهی و حرکت به سوی حقیقتِ مطلوب هستند، با ابزار کارساز تعلیم و تربیت در مقابل انحصارطلبان و واپسگرایانِ زمانِ خویش ایستادگی نموده تا به هدف نایل آمدند. در روزگارِ ما معلمانی همچون استاد شهید مطهری و زنده‌یاد دکتر علی شریعتی و شهیدان بزرگواری چون رجایی و باهنر درکسوت و رسالت معلمی قافله‌سالاران هجرت از واقعیت موجود به سوی حقیقت مطلوب بودند. باشد چنین باشیم و چنین بسازیم و در راه این هجرت منقادِ حقیقت باشیم نه تسلیمِ واقعیت!

2- در هشت سال اخیر تعدادی از همکاران ما در راستای دفاع از خواسته‌های صنفی و آرمانی در حصر به سر می‌برند و عده ای از آنان نیز ممنوع التدریس شده‌اند، امید آن که در شرایط جدید کشور بر اساسِ منطقِ عدالت و نه از نگاه ترحم‌آمیز که همواره از شان و مقام معلم به دور بوده است، همکارانمان به آغوش خانواده‌ بزرگ و صبور «آموزش و پرورش» بازگشته و با رعایت کرامت از آنان برای تدریس مجدد دعوت به عمل آید.

3- انجمن ها، تشکل‌ها، سازمان های معلم نهاد و معلمان در راستای حمایت از «دولت تدبیر و امید» و به سامان رساندن نابسامانی‌های شکل گرفته در دولت‌های نهم و دهم هر چه در توان داشته و دارند، صادقانه و امیدوارانه به صحنه آورده همچنین از دولتمردانِ مجرب و شخصِ ریاست محترم جمهور متقابلا انتظار می‌رود بر اساس وعده‌های داده شده کارسازی مجدانه و حمایتِ خویش را از قاطبه‌ فرهنگیان و تشکل‌هایِ مستقلِ معلم نهاد به صحنه آورند و روحیه‌ تدبیر و امید جمعی و فراگیر را سرعت و ارتقا بخشند.

4- دولت‌مردان محترم و شخص ریاست جمهور ارجمند که خود روزی دبستانی و دبیرستانی بوده‌اند و دست نوازش و کرامت معلمان رشد و شکوفایی آنان را سبب شده است، باید از صمیم دل و بر اساس منطق و عواطف، امروز حمایت معنوی و مادی خویش را از فرهنگیان بازنشسته با ارایه‌ لوایح و نیز اختیارات درون کابینه‌ای در نهایت حرمت به عمل آورده و مرشدان و هادیان خدوم را با سال ها خدمت صادقانه در دوران کهولت به بوته‌ نسیان نسپارند.

5- نقش بانوان در کیان و استواری آموزش و پرورش بی بدیل بوده و میتوان گفت رکنی رکین در پایداری و رشد بوده و هیچ گرایش و تفکری نمی‌تواند بدان اذعان ننماید و قاطبه‌ آن ها در مقاطع مختلف بالاخص آموزگاران در مقطع دبستان، بنیان و بنیاد آحادِ اجتماع را مستقر می‌سازند، اما متاسفانه در شرایطی بسیار دشوار روزگار می‌گذارنند. آنان که فردایی شکوفا را برای ایران اسلامی آروز دارند، خدمت به بانوان فرهنگی را در صدر وظایف خویش دانسته و در تمامی ابعادی که به یاری آنان بسته و افتخار گره‌گشایی از مشکلات مادران ملت را درکارنامه خوش ثبت نمایند.

والسلام علی من اتبع الهدی.

با تقدیم سلام و ادای احترام به معلمان ارجمند و فرهنگیان فرهیخته

اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و نود وسه

انجمن اسلامی معلمان ایران

به گزارش مهر، ابراهیم رئیسی در مراسم تودیع و معارفه ریاست سازمان زندانها اظهار داشت: سازمان زندانها محل اجرای احکام صادر شده در قوه قضائیه است و بعضی ها می گویند چرا این سازمان باید زیرمجموعه قوه قضائیه باشد. سازمان زندانها بازوی اجرایی قوه قضائیه است.

وی با اشاره به انتصاب علی‌اصغر جهانگیر به عنوان رئیس سازمان زندانها بیان کرد: آقای جهانگیر در دوره ای که به بازرسی ها می پرداختند، سفرهای استانی بخش زندانها را قبول می کردند و به همین خاطر با این فضا آشنایی دارد. بعد از اینکه آقای آقایی اعلام کرد پس از پنج سال دوره مدیریت من در دادگستری تهران کافی است، آقای اسماعیلی به عنوان بهترین گزینه برای ریاست دادگستری استان تهران انتخاب شد و این موضوع یک ماه قبل قطعیت یافت.

معاون اول قوه قضائیه ادامه داد: این موضوع همزمان با اتفاقات زندان اوین رخ داد سازمان زندانها باید امنیت درون زندان را تامین کند و اگر چند نفر بخواهند به روحیه مجرمانه خود در داخل زندان ادامه دهند امنیت زندان مخدوش می شود. آنچه در زندان اوین اتفاق افتاد بر اساس یک وظیفه قانونی بود آنهایی که در برابر بازرسی مقاومت کردند مشخص شد که وسایلی در این بازرسی از آنها کشف شد.

رئیسی ادعا کرد: ورود مواد مخدر و یا هر زمینه ارتکاب جرم به داخل زندان باید کنترل شده و با آن برخورد شود. هیچ ارتباطی میان بازرسی زندان اوین و انتصابات نبود و ضد انقلاب و فتنه از این موضوع سوءاستفاده کردند. به افرادی که برای تفتیش افکارعمومی از هر زمینه ای سوءاستفاده می کنند اخطار می دهم نمی توانند در اراده فولادین موجود در دستگاه قضا اخلالی ایجاد کنند.

وی افزود: زندان محلی برای بازسازی کرامت انسانی است باید با هر فردی که امنیت جامعه و اخلاق را تهدید می کند، برخورد شود و این برخورد باید در جهت حفظ کرامت اسلامی باشد. زندان محل تحمل حبس و تامل در افکار است تا راهی که زندانی از آن طریق به زندان افتاده است، طی نشود. اگر فردی اصلاح شود، انگار جامعه اصلاح شده است.

معاون اول قوه قضائیه به موضوع مرخصی و حبس زندانیان اشاره کرد و گفت: اگر فردی در زندان اصلاح شد ضرورتی ندارد تا آخر محکومیت در زندان باشد و می توان برای وی درخواست عفو کرد. ریاست قوه قضائیه نیز در این زمینه بخشنامه هایی را صادر کرده تا از قرار بازداشت تا جایی که امکان دارد، استفاده نشود. تلاش می کنیم آمار زندانیان افزایش پیدا نکند که در این زمینه در کاهش زندانی موفق بوده‌ایم.

خانم اعظم طالقانی، فعال ملی- مذهبی و مدیر مسئول هفته نامۀ توقیف شدۀ «پیام هاجر»، در صفحه فیسبوکی خود خطاببه آقای خامنه ای نوشته است:

بسمه الله الرحمن الرحیم

مقام محترم رهبری، سلام علیکم

رویه بعضی کشورها حتی آنهایی که بر حقوق بشر تاکید دارند بر آن است که به منظور بررسی وضعیت زندان و زندانیان برای بازدید به طور ناگهانی بدون اطلاع قبلی به داخل سلولهای زندان ورود کنند و وسایل زندانی را تفتیش نمایند و در صورتی که خلاف آئین نامه اجرایی عملکرده باشند و از مقرراتی که قبلا برای زندانی توضیح داده شده عبور کرده باشند طبق آئین نامه انضباطی عمل می شود. البته آئین نامه انضباطی زندانهای برخی کشورها چندان با درک و کرامت انسانی تطابق ندارد در مقابل در بعضی کشورها نیز سیستم به گونه ای است که یا زندانی ندارند یا تعداد آنها بسیار کم است. در صورتی که در رژیم گذشته هم چند وقت یکبار به طور دفعی به داخل سلولها ورود می کردند و اگر تخلفی مشاده می شد طبق آئین ناهه انضباطی عمل می شد. حال سوال این است ما که تعریف واژه کرامت انسانی اعلامیه جهانی حقوق بشر را قبول نداریم پس تعریفمان از کرامتی که خداوند فضائل آن را توصیف نموده چیست؟

با این حال اگر در تفتیش داخل مواردی خلاف مقررات دیده شود تنبیهاتی در نظر گرفته شده و مثلا زندانی به سلول انفرادی منتقل می شود.

آئین نامه انضباطی زندان ما چگونه تعریف شده؟ آیا با تعریف «کرامت انسانی» که هم در اعلامیه جهانی حقوق بشر قید شده و هم در تعاریف دینی ما وجود دارد همخوانی دارد؟ و به طور کل تعریف خود ما از کرامتی که خداوند فضایل آن را توصیف نموده چگونه است؟

به نظر می رسد اتفاقی که روز ۲۸ فروردین ماه در بند ۳۵۰ زندان اوین افتاد و وقایعی این چنینی به یکی از هنرهای ما تبدیل شده، که به طور ناگهانی بحران می سازیم به نوعی هنر بحران سازی خودمان را به نمایش می گذاریم!

آیا در آئین نامه انضباطی زندانهای ما در برخورد با انسانها چیزی به عنوان «خشونت غیرانسانی» قید شده؟ یا اینکه مواد و قیود آن بر اساس کرامت انسانی وضع گردیده؟ اگر در قوانین و آئین نامه ها بر کرامت انسانها حتی زندانی تاکید شده پس با رفتار صورت گرفته باید گفت که برخلاف آئین نامه عمل کردیم. با این نگاه یعنی هرچه تشخیص دادیم درست است همان را عمل می کنیم، اگر آئین نامه انضباطی در برخورد با زندانیان ولو متخلف بر کرامت انسانی تاکید کرده پس مغایر قانون و روش مدنیت عمل کردیم و «…وای بر ما که بر پاشنه پا به عقب برگشته ایم، آن وقت است که طبق سنن الهی سرنوشت ما مشخص و معلوم است.» (آل عمران ۱۴۴)

از طرفی مگر نه این است که طبق آئین نامه سازمان زندانها زندانیان می توانند روزانه ۵ دقیقه با خانواده خود تلفنی تماس داشته باشند. اما مدت زیادی است رابطه تلفنی زندانیان با خانواده ها قطع شده به خصوص برای زندانیانی که خانوادشان در شهرستان ها به سر می برند نگران کننده است! انتظار می رود این رفتار که مایه سرافکندگی نظام اسلامی ما شده مورد تحقیق و تفحص قرار گیرد و صادقانه و شفاف گزارشی از آن به مردم داده شود و متخلفین مورد بازخواست و مجازات قرار گیرند. البته شاید بسیار کسانی باشند که ما را دوست نداشته باشند و آرزوی مرگمان را می کنند، اما ما آنها را می بخشیم ولی فراموش نمی کنیم.

عبدالصمد خرم‌آبادی دبیر کمیته تعیین مصادیق محتوای مجرمانه در گفت‌وگو با فارس گفت: در یکی از آخرین جلسات کمیته برای فیلترینگ نرم‌افزار واتس آپ گرفته شده است.

وی افزود: این تصمیم اتخاذ شده و به تصویب هم رسیده است اما هنوز تصمیم برای زمان اجرای فیلترینگ گرفته نشده است.

دبیر کمیته تأیید مصادیق محتوای مجرمانه درباره دو نر‌م‌افزار اینستاگرام و وایبر نیز گفت: برای فیلترینگ نرم افزار وایبر هنوز تصمیمی در کمیته اتخاذ نشده است.

خرم‌ابادی درباره اینستاگرام هم گفت: این نرم‌افزار محتوای مجرمانه فراوانی دارد اما هنوز برای فیلترینگ این نرم‌افزار تصمیمی گرفته نشده است.

دبیر کمیته تعیین مصادیق محتوای مجرمانه درباره اینکه از امروز ظهر دسترسی به نرم افزار وایبر غیر ممکن بوده است گفت: این محدودیت به نظر می‌رسد جهانی است زیرا ما هنوز اقدام به فیلترینگ وایبر نکرده‌ایم.

مهدی دواتگری نماینده مردم مراغه و عجیب‌شیر در گفتگو با باشگاه خبرنگاران از فوت "سایه مقدسی" دانش آموز 16 ساله مراغه‌ای در فرانکفورت آلمان خبر داد و گفت: کوتاهی سرکنسولگری ایران در فرانکفورت آلمان منجر به این حادثه شد.

وی افزود: خانم سایه مقدسی دانش آموز نخبه ایرانی بود که برای درمان به فرانکفورت آلمان اعزام شد و ما مراتب تاسف خودمان از وزارت امور خارجه را اعلام می‌کنیم و به خانواده این عزیز تسلیت می‌گوییم.

رییس کمیته مطالبات ملی مجلس در تشریح موضوع تصریح کرد: به دنبال اطلاع از این که یک دانش‌آموز 16 ساله نخبه مراغه‌ای که مبتلا به سرطان خون است و نیاز به پیوند مغز استخوان دارد بنده به محض اطلاع بلافاصله با خانواده این خانم تماس گرفتم و ضرورت جراحی پیوند مغز استخوان را مطرح کردم.

وی افزود: در این راستا در مهر ماه 92 جلسه‌ای را در دفتر وزیر آموزش و پرورش با حضور آقای فانی تشکیل دادیم چرا که پدر و مادر این دانش‌آموز فرهنگی بودند و علی‌رغم این که اعزام فرهنگیان به خارج از کشور شرایط پیچیده‌ای دارد، پیگیری کردیم و وزیر آموزش و پرورش دستور دادند بدون طی مراحل قانونی به مدرسه ایرانی در فرانکفورت اعزام شود.

نماینده مراغه و عجیب شیر تصریح کرد: با دستور وزیر آموزش و پرورش قرار شد طبقه فوقانی مدرسه ایرانی فرانکفورت برای اسکان این خانواده در نظر گرفته شود تا بتواند ضمن تدریس، درمان این دانش‌آموز را نیز پیگیری کنند.

وی افزود: نهایتا ویزا و پاسپورت اخذ و در بهمن ماه 92 این خانواده به فرانکفورت اعزام شدند.

دواتگری در ادامه اظهار داشت: سه ساعت قبل از پرواز، سرکنسول ایران در فرانکفورت یعنی آقای عبداللهی از مدیر مجتمع آموزش و پرورش در فرانکفورت درخواست می‌کند که این فرهنگیان حق اشتغال در مدرسه مذکور و حق ورود به آلمان را ندارند و برای حضور این خانواده در آلمان موانعی ایجاد می‌کند.

وی با بیان این که به محض اطلاع از این موضوع پیگیر شدیم، گفت: از آن جایی که این فرهنگیان در یک مجتمع آموزشی قصد اشتغال داشتند بنابراین سرکنسول ایران در فرانکفورت حق دخالت نداشت و خارج از حیطه اختیارات او بود بنابراین نهایتا این خانواده به آلمان اعزام شدند.

دواتگری تصریح کرد: بعد از حضور خانواده مذکور در آلمان، باید برای هزینه درمان بیمه می‌شدند و زمانی که برای بیمه شدن مراجعه می‌کنند بیمه آلمان از سرکنسولگری درخواست معرفی‌نامه می‌کند ولی متاسفانه کنسولگری از ارایه معرفی نامه خودداری می‌کند در حالی که این دانش‌آموز در انتظار درمان بود.

وی تاکید کرد: نهایتا موضوع را از کانال وزارت امور خارجه از طریق آقای ظریف و قشقاوی پیگیری کردیم و به سرکنسول اعلام کردند که هزینه درمان این دانش‌‌آموز یک میلیون یورو است و ما قدرت پرداخت آن را نداریم ولی ما اعلام کردیم نیازی به پرداخت هزینه از سوی شما نیست بلکه معرفی‌نامه صادر کنید.

نماینده مردم مراغه و عجیب شیر ادامه داد: متاسفانه سرکنسولگری ایران در فرانکفورت اطلاعات غلطی را به وزیر امور خارجه ارائه می‌کرد و براساس اطلاعات غلط وزارت امور خارجه دستورات لازم را صادر می‌کرد.

وی ادامه داد: بعد از یک ماه و اندی بلاتکلیفی مجددا با آقای رئیس‌جمهور و وزیر آموزش و پرورش در این باره گفتگو کردم به طوری که آقای فانی به مدیر مدرسه ایرانی فرانکفورت دستور دادند شخصا این موضوع را پیگیری کند و نهایتا ظرف 48 ساعت بیمه‌نامه صادر شد و علی‌رغم صدور بیمه نامه کنسولگری ایران در فرانکفورت به این موضوع اعتراض داشت.

رئیس کمیته مطالبات ملی مجلس خاطر نشان کرد: متاسفانه سرکنسول ما در آلمان با رسانه دویچه‌وله این کشور مصاحبه می‌کند و اعلام می‌کند این دانش‌آموز و خانواده آن باید به ایران برگردند؛ این در حالی است سرکنسول حق مصاحبه نداشته و تخلف کرده است.

وی افزود: به محض بستری شدن دانش‌آموز 16 ساله ایرانی، سرکنسولگری ایران در فرانکفورت به رئیس بیمارستان مذکور نامه می‌نویسد و می‌گوید امکان درمان این دانش آموز در ایران فراهم است لذا از پذیرش درمان این دانش آموز خودداری کنید!

دواتگری ادامه داد: همه اقدامات انجام و درمان شروع شد ولی متاسفانه روز گذشته این دانش‌آموز فوت کرد.

وی تصریح کرد: نکته حائز اهمیت این که سرکنسولگری ایران در فرانکفورت که وظیفه حمایت از حقوق افراد ایرانی مقیم درفرانکفورت دارد با اطلاعات کذب و بی‌اساس به وزارت امور خارجه در مقابله با اتباع کشورش قرار گرفته و این امر منجر به فوت این شهروند ایرانی شد.

نماینده مردم عجیب‌شیر و مراغه با بیان این که برای وزارت امور خارجه متاسفم گفت: وزارت امور خارجه نظارتی به کارکنان و اطلاعات آن‌ها ندارد و کارکنان این وزارتخانه در خارج از کشور بعضا اقداماتی انجام می‌دهند که هیچ‌گونه توجیه عقلی نمی‌تواند داشته باشد.

رئیس کمیته مطالبات ملی مجلس تصریح کرد: در این رابطه با وزیر امور خارجه و معاون پارلمانی وی گفتگو کردم و مراتب اعتراض خود را اعلام کردم که براساس اطلاعات کذب تصمیم‌گیری کردند.

وی ادامه داد: سرکنسولگری ایران در فرانکفورت به دلیل مصاحبه با یک رسانه آلمانی که در آن علیه یک ایرانی مصاحبه کرده، صلاحیت این سمت را ندارد و باید از مسئولیت خود عزل شود.

دواتگری تاکید کرد: روز یکشنبه هفته آینده سوال از وزیر امور خارجه را تقدیم هیئت‌رئیسه خواهم کرد تا این موضوع پیگیری شود چرا که حیثیت نظام زیر سوال رفته است و این سرکنسولگر حتی یک دقیقه صلاحیت ادامه مسیر را ندارد.

نماینده مراغه و عجیب‌شیر اظهار داشت: اعتماد بی‌جای وزیر امور خارجه به سرکنسولگری ایران در فرانکفورت آلمان جای تاسف دارد و از این جهت متاسفم اگر چنین شرایطی حاکم است که آقای وزیر به راحتی گزارشات کذب سفارت‌خانه‌ها و کنسولگری‌ها را بدون بررسی می‌پذیرد در روابط خارجی در آینده با چالش‌های جدی مواجه خواهیم شد.

رئیس کمیته مطالبات ملی مجلس با بیان این که وزیر امور خارجه را به مجلس احضار خواهیم کرد خاطر نشان کرد: آقای ظریف باید در قبال این موضوع پاسخگو باشد.