جنبش راه سبز - خبرنامه

 

به گزارش مهر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شورای نگهبان ، عباسعلی کدخدایی با بیان این که پس از اصلاحاتی که مجلس اعمال کرد؛ مغایرتی در اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوی در جلسه اخیر شورای نگهبان با شرع و قانون اساسی ملاحظه نشده است، گفت: هیات اجرایی مرکزی نیز در این قانون باقی ماند اگر چه ایراداتی را نسبت به اختیارات این هیات داشتیم که مجلس محترم آن ها را اصلاح کرد و مقداری اختیارات این هیات محدود شده است.

بر اساس طرح مجلس انتخابات ریاست جمهوری توسط هیئت اجرایی مرکزی انتخابات متشکل از نمایندگانی از ۳ قوه و ۷ نفر از چهره های ملی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و به ریاست وزیر کشور اجرا می شود.

کدخدایی درخصوص طرح مجلس درباره ممنوعیت عضویت کارمندان و مدیران دستگاه های اجرایی در هیاتهای مدیره با بیان این که تفسیر شورای نگهبان مبنی بر این بوده است که عضویت در شورای نگهبان شغل محسوب نمی شود، گفت:تفسیر شورای نگهبان همچنان بر جای خود باقی است که عضویت در شورای نگهبان شغل نیست . با توجه به این که چنین تفسیری از سوی شورای نگهبان وجود دارد و بارها مطرح شده است ما تعجب کردیم که چطور بحثی را که مربوط به هیات مدیره ها و پرداخت های آنچنانی که دارند، می باشد به حقوقدانان شورای نگهبان نسبت می دهند.

وی با یادآوری این که ماده ۱۵ طرح مجلس عینا همان چیزی است که پیشتر مجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب رسانده بود افزود: قانونی که به مجمع تشخیص مصلحت نظام رفته است چون با مخالفت شورای نگهبان مواجه شده بود به مجمع رفت و درمجمع مصوباتی که مربوط به اختلاف شورای نگهبان و مجلس هست محدود به زمان مشخصی است بنابراین نمی توانند دوباره آن را اینجا بیاورند.

سخنگوی شورای نگهبان ادامه داد: وقتی این موضوع در آنجا(مجمع تشخیص مصلحت ) مصوب شده است مجلس دیگر نمی تواند وارد این مساله شود. این تفسیر قبلی شورای نگهبان است.این که آقایان اشاره کردند چون ما حقوقدانان شورای نگهبان را گفتیم ایراد گرفته شده است، این طور نیست.

وی افزود: اگر سوابق کار ما را بررسی کنید دو سه مورد دیگر نیز در گذشته این مساله مطرح شده بود که ایراد گرفته شد و الان هم بیش از ۱۴ ایراد به مصوبه موسوم به دوشغله بودن گرفته شد که جزئیات آن به زودی اعلام می شود.

 

علی لاریجانی روز دوشنبه در مصاحبه با شبكه العالم، در پاسخ به این سئوال كه «آیا می توان توقع داشت در دوره جدید ریاست جمهوری آمریكا مذاكرات مستقیمی بین ایران و آمریكا صورت بگیرد؟»، اظهار داشت: این كه آیا تحولاتی كه در آمریكا رخ داده، می‌تواند جهت گیری جدیدی را نشان دهد، در تحلیل‌های ژورنالیستی مطرح شده است.. اما آنچه ما می توانیم نظر دهیم رفتارهای آنها (آمریكایی‌ها) است؛ باید ببینیم كه چه گامهایی برمی دارند.

لاریجانی ادامه داد: درباره این كه مذاكره با آمریكا خط قرمز است، ما هیچوقت این امر را خط قرمز نگفته بودیم. وی تأكید كرد: رهبر معظم انقلاب چند سال قبل، در سخنرانی مشهد این نكته را فرمودند كه ما رفتارهای آمریکایی ها را بررسی می كنیم. بنابراین باید دید كه در دوره جدید رئیس جمهور آمریكا، چه رفتاری را از خود نشان می دهد. لاریجانی ادامه داد: شاید اگر كسی بخواهد اطمینانی به این مسأله پیدا كند، رفتار آنها در ۵+۱ خود یك نشانه باشد.. یعنی به جای موضع تخریبی كمك كنند كه مذاكرات به پیش برود.

رئیس مجلس شورای اسلامی درباره مخالفت ایران با درخواست نماینده آمریکا در ۵+۱ برای مذاكره مستقیم با آقای جلیلی گفت: البته یك بار قبلا آقای جلیلی مذاكره كرده بودند، ولی چون نتایج مثمر ثمری نداشت، نپذیرفتند.

لاریجانی افزود: اینكه می گویند شرایط تغییر كرده ما باید در عمل ببینیم، آنها می توانند در مذاكرات ۵+۱ حركت مثبتی برای پیشرفت و حل و فصل مسأله داشته باشند .

لاریجانی درباره گزارشهای غربی درباره تماس ها و روابط غیر رسمی ایران و آمریكا، اظهار داشت: اخیرا چنین اتفاقی روی نداده، ولی در زمان [حضور نظامیان آمریكایی در] عراق مذاكراتی داشتیم، كه این مذاكرات روشن بود و تعریف مشخصی داشت.
 

به گزارش ریا نووستی، لاوروف خاطرنشان کرد: "نشست را واقعا به تاخیر انداختند و با نهایت تاسف دلیل این تعویق آن است که برخی از شرکای ما در گروه "1+5" و ایران به هیچ وجه نمی توانند در خصوص محل نشست و اینکه بطور مشخص در کدام کشور و شهر برگزار شود، به توافق برسند که بنظر من دلیل قانع کننده ای نیست".

وزیر امور خارجه گفت طرف روسی آماده شرکت هر چه زودتر در نشست جهت بحث در خصوص مساله ایران در هر نقطه ای است.

لاوروف افزود: "معتقدیم ماهیت مذاکرات ما بمراتب مهم تر از آن محیطی است که این یا آن نقطه مسکونی به وجود آورد و امیدواریم در هر حال عقل سلیم غلبه کرده و همچون بچه های خردسال از بهانه گیری و خرده گیری دست برداریم".

یادآور می شود آمریکا، اسراییل و برخی از دیگر کشورهای غربی معتقدند که ایران تحت پوشش برنامه صلح آمیز هسته ای مشغول ساخت سلاح هسته ای است. مقامات ایرانی نیز با رد این اتهامات بارها اعلام کرده اند که برنامه هسته ای این کشور صرفا جهت رفع نیازهای انرژی است.

گروه "1+5" مرکب از 5 عضو دایمی شورای امنیت و آلمان از سال 2003 میلادی (1382) به همراه آژانس بین المللی انرژی اتمی خواهان آن است که ایران کارهای مربوط به غنی سازی اورانیوم را که برای رژیم منع گسترش هسته ای خطرساز است، متوقف سازد.

 

براساس گزارش این روزنامه روز یک‌شنبه در بازار تهران هر کیلوگرم مرغ گوشتی کیلویی ۵ هزار و ۶۰۰ تومان عرضه شد که نسبت به چند روز گذشته در هر کیلو ۷۰۰ تومان افزایش داشته است.

روزنامه خراسان یادآور شده که در مشهد نیز قیمت مرغ به بیش از ۵۴۰۰ تومان رسیده است.»

براساس این گزارش محمد یوسفی رئیس اتحادیه پرورش‌دهندگان مرغ گوشتی دلیل اصلی افزایش قیمت مرغ را بالا بودن قیمت سایر محصولات پروتئینی مانند گوشت، ماهی و نیز حبوبات ذکر کرده و افزوده که این بالا بودن قیمت سبد کالای مصرفی مردم را به سمت مرغ سوق داده است.

 

به گزارش رادیو فرانسه، رئیس جمهوری آمریکا به این نشریه گفت که از خود میپرسد، آِیا مداخله نظامی آمریکا در سوریه در شرایط کنونی میتواند اوضاع را تغییر دهد؟

در صورت مداخله نظامی آمریکا در سوریه، چه مشکلاتی در جهت ظرفیت پشتیبانی نیروهای آمریکایی در افغانستان ایجاد خواهد شد؟

نتایج درگیر شدن نیروهای آمریکایی در خاک سوریه چه ها میتوانند باشند؟ این مداخله افزایش خشونت ها و احتمال استفاده از سلاح های شیمیائی به وسیله رژیم حاکم بر سوریه را موجب خواهد شد، یا نه؟

بهترین چشم انداز سیاسی برای رژیم آینده سوریه، پس از سقوط بشار اسد چه خواهد بود؟

با طرح چنین پرسش هایی، باراک اوباما به نشریه "نیو ریپابلیک" می گوید که تمام ذهن وی در باره سوریه برای یافتن بهترین پاسخ ها به این پرسش ها مشغول می باشد.

رئیس جمهوری آمریکا به این نشریه می گوید که همواره این پرسش را از خود می کند که در کجا و چه هنگامی باید مداخله کند، به نحوی که این مداخله در جهت منافع ملی آمریکا و تأمین و پیشرفت امنیت در منطقه و جهان باشد.

باراک اوباما همچنین می گوید در اتخاذ تصمیم در چنین مواردی ، تنها به قدرت و ظرفیت فوق العاده نظامی آمریکا فکر نمی کند، بلکه به محدودیت ها نیز می اندیشد.

 

 

این استاد تاریخ تاکید کرد: مشکل ما این است که فکر می کنیم بحث علم و دین را حل کرده ایم. ما در علوم انسانی بسیار بسته تر عمل کرده ایم و با وجود نگاه شگفتی که به این حوزه داریم هنوز مبانی جامعه را نشناخته ایم. هنوز هم گمان می کنیم در شناخت جامعه باید حتما نگاه دینی داشته باشیم، در حالی که نباید عشق بیش از حد به یک امر مانند دین سبب شود که همه چیز را در قالب آن قرار دهیم. ما هنوز در بحث جوهر و عرض مانده ایم.

به گزارش مهر، نشست دیگری از سلسله نشست های الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت عصر روز یکشنبه ۸ بهمن با سخنرانی رسول جعفریان در دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران برگزار شد.

جعفریان در ابتدا گفت: در این سخنرانی کتابی را مبنا قرار می دهم با عنوان «عجایب المخلوقات» که نسبتا اثر مهمی در تمدن و علم اسلامی محسوب می شود و به لحاظ زبان فارسی نیز اهمیت دارد اما پیش از سخن درباره این کتاب باید مقدماتی را درباره تاریخ علم در تمدن اسلامی بیان کنم. ما در بحث تاریخ علم مدام در پی تمجید از خود هستیم.

وی افزود: مباحث مربوط به انحطاط تمدن اسلامی در دو دسته جای می گیرند که یک دسته از آن معطوف به مبحث ضعف در حوزه فرهنگ و تولید علم است و دسته دیگر معطوف به عوامل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است. درباره مباحث دسته نخست مطالب فراوانی مانند جنگ های داخلی، نظام های سیاسی متشتت یا ملوک الطوایفی بیان شده است. حال باید دید تمدن اسلامی به دلیل ضعف حکومت ها دچار انحطاط یا پیشرفت شده یا به دلیل عدم درک علم در مدارس چنین شده است. بحث من معطوف به ضعف شناخت علم در تمدن اسلامی است.

این مدرس تاریخ اسلام به ضعف رشته تاریخ علم در تمدن اسلامی اشاره کرد و گفت: رشته تاریخ علم پس از قرون چهارم و پنجم و توجهات کم و بیش فارابی و ابن سینا به آن، یه طور جدی مورد توجه قرار نگرفت و تنها عده ای آن را به صورت تکراری و بی خاصیت مورد توجه قرار دادند. اکنون نیز به رشته های تاریخ علم و تاریخ فلسفه به طور جدی توجه نمی شود. نخستین کسی که فلسفه و تاریخ علم را مطرح کرد سیدحسین نصر بود و به همین دلیل شاید این رشته به نوعی رنگ و بوی سیاسی نیز به خود گرفته باشد.

وی با انتقاد از خودتعریفی در بحث تاریخ علم گفت: وقتی ما درباره تاریخ علم سخن می گوییم قصدمان آسیب شناسی نیست بلکه بیشتر در پی تعریف و تمجید از خودمان هستیم. همواره آمارهایی را از کتاب های آن دوران می دهیم و بیان می کنیم که مثلا ما در حوزه پزشکی چند هزار نسخه کتاب داشتیم، در حالی که بیش از نود درصد این کتابها جز مشتی خرافات و مزخرفات نیستند. بسیاری از کتاب های علمی ما چرندیات هستند.

وی ادامه داد: علم نجوم ما نیز همین گونه است. بیشتر کتاب هایی که در تمدن اسلامی درباره نجوم نوشته شده اند، موضوعات غیرعلمی مانند احکام نجوم، تنجیم، پیشگویی و حرف های بی اساس را شامل می شوند. حال ما به دنبال چاپ های احتمالی این کتابها در اروپای قدیم نیز می گردیم تا بگوییم این آثار در اروپا نیز تدریس می شدند تا از این طریق بیشتر از خودمان تعریف کرده باشیم.

جعفریان با اشاره به اینکه ضمن توجه اندک به تاریخ علم، درباره تاریخ اقتصادی و اجتماعی با نگاه فرهنگی مطلقا کاری نکرده ایم گفت: ما همواره به افتخار می گوییم که قرآن ۷۵۰ بار به مفاهیم علمی اشاره کرده است و به روایت های مربوطه نیز اشاره می کنیم، در حالیکه کار جدی را در علم انجام نمی دهیم و هنوز شروع نکرده ایم. ما تمجید از علم و علم آموزی زیاد داریم ولی این مشکل ما را حل نمی کند و پاسخ ابهامات ما را در علم نمی دهد. ما اطلاعات چندانی به علم یونانی نیفزودیم.

وی افزود: کسی با توصیه راهش را ادامه نمی دهد، بلکه تنها می تواند شروع کند، این در حالی است که ما پس از هشتصد سال تنها توانستیم از معلوماتی که یونانی ها به ما دادند فراتر برویم یا اصلا نتوانستیم. اروپاییان استفاده زیادی از متون ما کردند اما حقیقت این است که ما وارث یونانیان بودیم و این میراث را با یک مقدمه و اندکی اطلاعات بیشتر به غربی ها پس دادیم. اینکه ما تا چه اندازه توانستیم حصارهای علم را بشکنیم و از دایره پیشینیان خارج شویم موضوع بحث من است. مقصود این نیست که علم در تمدن اسلامی در حد صفر است اما به هر حال این بحثی است که با تامل در متون علمی قدیم ما قابل بررسی است.

رییس پیشین کتابخانه مجلس با تاکید بر اینکه وجود اندیشمندان نادر در تمدن اسلامی را نباید به منزله وجود جریان های فکری در آن دوران بدانیم گفت: ابن هضم اندلسی سخنان قابل تاملی درباره جایگاه عقل دارد و ابن خلدون نیز بسیار از او تاثیر گرفته است، اما ابن هضم یک استثنا در دوران خود بود، زیرا آگاهی عمومی مغرب اندلس در آن دوران بسیار با تفکرات او فاصله داشت. بخش زیادی از کتب قدیمی ما مزخرفاتند.

وی افزود: ابن خلدون که به یک جریان تبدیل شد حتی یک وارث به درد بخور هم ندارد. در واقع ابن خلدون را اروپایی ها فهمیدند و به مسلمانان معرفی کردند مانند ما که یونانی ها را به آنان معرفی کردیم. ابوریحان نیز چهره شاخصی در علومی نظیر دین شناسی مقایسه ای بود اما راه وی را کسی ادامه نداد. مقصودم این نیست که اصلا دستاوردهای نوین در علم نداشتیم زیرا هنوز هم متون امیدوار کننده و شاخص از گذشته پیدا می شوند. اما واقعیت است که طبق همین متون ما تا قرنها حتی از حصار فسلفه ارسطویی و طب جالینوسی و بقراطی خارج نشده بودیم.

این مدرس دانشگاه ادامه داد: هیئت ما همان هیئت بطلمیوسی بود، مزخرفاتی که جز خسوف و کسوف اطلاعات مهم دیگری در چنته نداشت. با وجود پیشرفت هایی که در قرون چهارم و پنجم در جغرافیا داشتیم اما واقعیت این است که اگر مجموعه علم نجوم در تمدن اسلامی، در حد تاثیرگذاری اختراع تلسکوپ نیست. مقصودم این سخنان این است که آمار دادن فایده ندارد، بلکه باید ببینیم حرکت و فکر دانشمندان نادر مانند ابوریحان تا چه اندازه در تمدن اسلامی عمومی شد و رواج یافت.

جعفریان با اشاره به سخنان برخی از افراد مبنی بر اینکه نظام دینی جایی برای تفکر باقی نمی گذارد گفت: «آرامش دوستدار» کتابی با عنوان «امتناع تفکر دینی» نوشت که البته کتابی سیاسی است. وی در این کتاب بیان می کند که در نظام دینی جایی برای تفکر نیست و صرف اینکه متدین باشیم فکری باز نخواهیم داشت. به اعتقاد وی ما متهمیم به جهت اینکه در هزار سال گذشته به دلیل تحکم آرای کلامی و فلسفی که رنگ دینی داشت، تامل جدی در نظام آفرینش نداشتیم زیرا گمان می کردیم که تفکر در نظام آفرینش ممکن است باور دینی ما را متزلزل کند. ما باید برای ادعاهای این نویسنده جواب پیدا کنیم اما به نظرم تا حالا کار جدی برای پیدا کردن این جواب انجام نداده ایم.

وی افزود: ما با تکیه بر تفکر ارسطویی، شناخت کلیات را بهترین نوع شناخت دانستیم و به استقراء توجه نکردیم. مقصودم این است که ما باید پاسخ این ابهام را بدهیم که بحث امتناع ما از تفکر به چه شکل بوده است. البته این کتاب برخوردی کاملا سیاسی داشت زیرا به هرحال افراد متدینی نیز بودند که راه را برای تفکر باز کردند.

جعفریان در بخش دیگری از سخنانش گفت: حمله غزالی به تحصیل علم، استدلال و همچنین ترویج تصوف از سوی دیگر کمتر از حمله مغول به ما ضربه نزد. فلسفه صدرایی در معرفت شناسی بر مساله وجود ذهنی تاکید می کند، اما تاکید بر این مساله هیچ مشکلی را حل نمی کند. شاید بر من خرده بگیرند که فلسفه صدرایی را نمی شناسم اما به هر حال برخی مسایل بدیهی است. معرفت شناسی صدرایی ما را در مواجهه با دنیا و در واقع نمایی تفکر کمک نمی کند.

وی افزود: ما تا پیش از اینکه دکارت بحث معرفت شناسی خود را مطرح کند خواب بودیم، تا پیش از آن جز بحث وجود به هیچ بخشی از معرفت شناسی توجه نکرده بودیم. ما تازه حدود پنجاه سال پیش بحث گفتمانی مانند هرمنوتیک را مورد توجه قرار دادیم و اکنون بر سر فهم و نقد آن مسابقه گذاشته ایم.

بیندیشیم شرقی و غربی کردن علوم به ابهامات ما پاسخ می دهند؟

جعفریان با اشاره به بومی سازی علم گفت: این بحث جای صحبت و تامل دارد. چندین سال پیش مرکزی در قم با هدف بومی سازی علوم تاسیس شد که سعی در اسلامی کردن فیزیک و شیمی داشت! یادم هست که عده ای به طنز بحث تراکتورسازی اسلامی را هم مطرح می کردند. هنوز هم این مباحث جریان دارند. باید با خود بیندیشیم که با شرقی و غربی کردن علوم ابهامات ما درباره علم حل شدند یا به ابهامات اضافه شد.

وی تاکید کرد: مردم منتظر نمی مانند تا ما علوم مخصوص خودمان را در دانشگاه ها تولید کنیم، آنها اگر به علمی نیاز داشته باشند از زیر سنگ هم که شده آن را کسب می کنند. علمی که همراه با آبادانی باشد نداشتیم.

جعفریان در ادامه گفت: باید ببینیم چرا انقلاب علمی در تمدن اسلامی اتفاق نیفتاد. متون قدیمی مزخرف را در دوره های طولانی تدریس کردیم و علمی که همراه با آبادانی و عمران باشد را نداشتیم. ما در سی سال گذشته هیچ توجهی به معرفت شناسی و تاریخ علم نداشتیم و بیشتر کار ما در این حوزه ترجمه است.

وی سپس به کتاب «عجایب المخلوقات» نوشته زکریا بن محمد بن محمود کمونی قزوینی اشاره کرد و گفت: این اثر در قرن ششم که حاصل تمدن اسلامی بود نوشته شد. در آن دوران علوم طبیعی و ریاضی وجهه خود را به دست آورده بودند. این اثر در واقع دایره المعارفی است که در سال ۵۶۰ هجری قمری نوشته شد. در این اثر یک طبقه بندی او معرفی از علوم ارایه شده است. این کتاب ها نگاه خاصی به مخلوقات و عالم دارند و بسیار هم مورد قبول عام هستند.

جعفریان با اشاره به فراوانی این کتاب ها گفت: نویسنده کتاب «عجایب المخلوقات» خرافات را هم در کتابش بیان کرده است و البته اذعان به خرافات بودن آنها دارد. حیوان شناسی، جواهرشناسی، پزشکی و نجوم بخش های مختلف این کتابند که البته خواندن بسیاری از مطالب آن ما را به تعجب وامی دارد. کتاب دیگری با عنوان «الحیوان» در علم پزشکی در قرن هفتم نوشته شد که حتی یک کلمه از آن به وجهه علمی ندارد. همین کتابها دست مردم می چرخید و منبع معارف آنها می شد. مردم ما عقایدشان را از پای منبر می گیرند نه از مدارس.

وی ادامه داد: این اثر که ما آن را به عنوان نمونه ای از دایره المعارف های آن دوران برگزیده ایم، به لحاظ روشی نیز مشکل دارد و برخی مطالب غیرعلمی را با متصل کردن آنها به احادیث باور می کند. هزار سال پیش شیخ صدوق در پایان «الاعتقادات» بیان می کند که بسیاری از احادیث که مورد استناد اخباری ها بودند پایه و اساس ندارند، اما ما اکنون هنوز هم بسیاری از این احادیث را جزو دین می دانیم.

جعفریان در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد: مشکل ما این است که فکر می کنیم بحث علم و دین را حل کرده ایم. ما در علوم انسانی بسیار بسته تر عمل کرده ایم و با وجود نگاه شگفتی که به این حوزه داریم هنوز مبانی جامعه را نشناخته ایم. هنوز هم گمان می کنیم در شناخت جامعه باید حتما نگاه دینی داشته باشیم، در حالی که نباید عشق بیش از حد به یک امر مانند دین سبب شود که همه چیز را در قالب آن قرار دهیم.

ما هنوز در بحث جوهر و عرض مانده ایم.

وی ادامه داد: ما هنوز در بحث جوهر و عرض مانده ایم و نتوانستیم یک دوچرخه بسازیم. هنوز عده ای پیدا می شوند که سعی دارند بگویند هر یک از علوم توسط پیامبران آغاز شد و برای مثال کشتی سازی با حضرت نوح و خیاطی با فلان پیامبر آغاز شد. برخی ماند نویسنده همین کتاب به دلیل اراداتشان به دین مدام سعی دارند همه چیز را به دین نسبت دهند تا از این طریق دینداری خود را ثابت کرده باشند.
 

به گزارش تارنمای اتحادیه آزاد کارگران ایران، خواست صدور مجوز برای برگزاری تجمع کارگری از سوی هماهنگ کنندگان طومار اعتراضی کارگران در حالی صوت می گیرد که پس از گذشت ۴۰ روز از تحصن آنان در مقابل مجلس هنوز هیچ پاسخ روشنی به آنان داده نشده است.

روز ۲٨ آذر ماه گذشته هماهنگ کنندگان طومار اعتراضی پس از تحصن در مقابل مجلس شورای اسلامی با نایب رئیس و رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس ملاقات کردند و سپس با حضور در کمیسیون اجتماعی مجلس که وزیر کار نیز در آنجا حضور داشت خواستهای خود را مطرح کردند اما از آن تاریخ به این سو هیچ پاسخ روشنی به هماهنگ کنندگان طومار مبنی بر تحقق خواستهای سی هزار کارگر امضا کننده طومار داده نشده است.

عدم پاسخ گویی مسئولین وزارت کار و مجلس شورای اسلامی به خواستها و مطالبات سی هزار کارگر در حالی همچنان ادامه دارد که جلسات شورای عالی کار برای تعیین حداقل دستمزد کارگران در سال ۹۲ در حال برگزاری است.

یکی از مهمترین خواستهای کارگران در طومار اعتراضی، افزایش حداقل دستمزدها بر اساس تورم واقعا موجود و تامین سبد هزینه یک خانوار چهار نفره بوده است.

بر اساس نامه هماهنگ کنندگان طومار اعتراضی به استانداری تهران، این کارگران خواهان صدور مجوز برای برپایی تجمع کارگری در مقابل وزارت کار در خیابان آزادی در روز ۲٨ بهمن ماه جاری از ساعت ۱۰ صبح لغایت ۱۲ ظهر شده اند.
 

بر اساس گزارش های رسیده به جرس، سید حسین شیرازی، فرزندِ روحانیِ آیت الله سید صادق شیرازی (برادر مرحوم آیت الله سید محمد شیرازی) باید امروز دوشنبه نهم بهمن ماه، خود را به شعبه چهارم دادسرای ویژه روحانیت قم، معرفی نماید.

هنوز از علت یا علل این احضار، خبری منتشر نشده است.

 

انتشار مقاله ی ((مذاکرات پنهان)) در ماهنامه اندیشه پویا وبه تبع آن، سایت بی بی سی، که با مقدمه ای مستند به اسناد لانه جاسوسی، تلاش های دولت موقت برای انجام مسئولیت واگذار شده جهت حفظ منافع کشور و انقلاب نوپای ایران را بازخوانی می کند، ناگهان با استنتاجی غیر منتظره و حیرت انگیز پایان می یابد:
اتهام پنهان کردن اطلاعات مربوط به حمله عراق به ایران توسط مهندس مهدی بازرگان و همراهانش!؟ که منجر به کشته و زخمی شدن هزاران ایرانی و از دست دادن صدها کیلومتر مربع از خاک اش شد.

اتهامی که با قلم مداراگر مهندس عبدالعلی نیز از زاویه ا ی دیگر نقد شده است. مهندس عبدالعلی موضوع مقاله را صرفاً از زاویه ی اتهام به دولت موقت برای ارتباط پنهان با ماموران آمریکایی واکاوی می کند، در حالیکه اتهام سنگین تر؛ عدم انتقال اطلاعاتی استراتژیک از جمله تحرکات لجستیک و جا به جایی تجهیزات عراقی برای حمله به ایران است، اتهامی که مدعی سکوت دولت موقت در باب پروژه ای است که منتهی به نابودی بخشی از ایران می گردد.

گازیوروسکی تحقیق مفصل خود را – گفتگوی دولت موقت با مقامات آمریکایی- مستند به نسخه ی انگلیسی اسنادی قرار داده است که در ایران تحت عنوان اسناد لانه جاسوسی منتشر شده است و خوشبختانه با دقت تمام به جلد و صفحات ! موضوع عنوان شده نیز ارجاع داده است، در حالیکه مهمترین بخش مقاله – ایراد اتهام عدم انتقال اطلاعات که تنها در 2 پاراگراف پایانی گزارش – به صورتی غیر منتظره استنتاج و اثبات شده است!؟ فقط به گفتگو با ابراهیم یزدی – پانویس شماره 31 و کتاب درسهای جنگ مدرن نوشته ی آنتونی کوردزمن و ابراهام واگنر ارجاع شده اند که البته مستنداتی یکسره بی اساس می نماید.

بی تردید اثبات اتهامی چنین سنگین، دلایل و استناداتی جدی تر و قابل اتکا می طلبد که از آن جمله اند؛ دسترسی به اسناد بایگانی شده ی دولت و وزارت امور خارجه ایران – که با کشف فقدان این اسناد – زمینه ی پذیرش این افشاگری تاریخی برای خوانده فراهم آید.

در گامی دیگر گفتگوهای مکتوب و منتشر شده با بنی صدر و مسئولان جانشین دولت موقت نیز مولفه ای حداقلی برای اثبات این استنتاج غرض ورزانه است.

و البته مرور گفتگوی مجله ی روشنگر ! اندیشه پویا با گازیوروسکی نیز خالی از لطف نیست، چرا که پاسخهای ایشان جز تلاشی برای القای دروغی بی بنیان به ذهن خواننده نیست.

آقای گازیوروسکی برای اثبات صحت ادعای خود بدون ورود در جزئیات گفتگوی خود با ابراهیم یزدی و عباس امیرانتظام ، صرفا با استنادی کلی و پرابهام به گفتگوی شفاهی و منتشر نشده اش با این دو نفر بسنده می کند و در پاسخ به پرسش های مجله نیز چنین می گوید: سوال یک: چه زمانی با ابراهیم یزدی گفتگو کردید؟ آیا ایشان اطلاعات شما را تایید کردند؟ پاسخ: « در مقاله اشاره شده ، من از او نقل قول آورده ام، در واقع دوبار با او گفتگو کرده ام که دفعه ی دومش به گمانم سال 1380بود ».

کدام نقل قول و در کدام قسمت مقاله معلوم نیست! و تاکید دوباره از طرف مجله: و ایشان اطلاعات مقاله ی شما را تایید کرد؟ پاسخ: « بله همچنان که در مقاله اشاره کرده ام من حتا با امیر انتظام نیز از طریق دوستم در امریکا در ارتباط بودم و او نیز همه چیز را تایید کرد » این تایید از سوی امیرانتظام در کجا و چگونه انجام گرفته نیز معلوم نیست!؟

پاسخ بعدی گازیوروسکی به روشنی از صدور رای شخصی ایشان در این باب پرده بر می دارد، زیرا وی با فراموشی نقل قولی که از ابراهیم یزدی در چند سطر قبل آورده است: « او به من گفت – ابراهیم یزدی – که این اطلاعات را هیچ گاه به هیچ فردی نداده است »، خود به گمانه زنی و علت یابی برای کشف و اثبات دلیل عدم گزارش حمله عراق به ایران توسط دولت موقت می پردازد: « من شک دارم که آنها به هیچ کدام از اطرافیان امام خمینی هم چیزی در این رابطه گفته باشند » زیرا « افراد بازرگان،مشخصا در زمانی که دریافت آن گزارش ها آغاز شد-در فاصله شهریور تا آبان 58- رابطه ی خوبی با خط امامی ها نداشتند. » دوباره: « گمان نمی کنم علاقه ای به مطلع کردن جلال الدین فارسی یا بنی صدر داشتند » زیرا « آنها – جلال الدین فارسی و بنی صدر – آن قدر رادیکال بودند که می خواستند بازرگان را پایین بکشند » و شکها و گمانهای بعدی، که موجب پذیرش فرضیه ی پنهان کاری دولت موقت توسط هر خواننده ای خواهد بود!

فراتر از ادعای بی پایه ی نویسنده مقاله، رفتار مسئولان مجله "اندیشه پویا" غیر قابل فهم است که با انتشار این مطلب ،اقدام به ایراد اتهامی چنین سنگین در حق تلاشگرانی نموده اند که تمام عمر را صرف وطن دوستی خویش نموده اند. و این همه را با تکیه بر گزارشات کسانی همچون ریچار کاتم و کیو به انجام رسانده اند که از زبان گازیوروسکی؛ خود را ایران دوستان سی آی ای معرفی کرده اند!؟

مجله به آسانی می توانست در گفتگوهایی کوتاه با مهندس امیرانتظام و ابراهیم یزدی از صحت و سقم ماجرا و موضوعات پیرامونی اطلاع حاصل کرده و سپس به انتشار این اتهامات مبادرت ورزد. قطعا متولیان نشریه به پیامدهای ویرانگر و خانمان سوز این اتهامات در فضای سیاسی دهشت انگیز اکنون ایران واقف اند؟ کما اینکه بلافاصله مورد استناد طلبکارانه برخی سایت های حکومتی قرار گرفت.

چشم بستن به ویرانی وطن ادعای بی پایه ی این مقاله است که تاکنون حتی توسط افراطی ترین لایه های حکومت نیز به سینه ی مهندس بازرگان و یاران وی الصاق نشده بود.
 

نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

ناگهان آمد ز حق شمع رسل
دولت انا فتحنا زد دهل
از درمها نام شاهان پر کنند
نام احمد تا ابد بر زر زنند (مولوی)

از آن جهت میلاد پیامبر (ص) را میلاد اندیشه باید گفت ؟ زیرا پیامبران سمبل خرد کمال یافته آدمیانند و به تعبیر متکلمین رسولان الهی در مقام عقل کل نشسته اند؛ و از دیگر سو بفرموده امام علی (ع) : " یکی از علل بعثت پیامبران برانگیختن عقول خفته آدمیان است ". میلاد پیامبر اسلام در روزگار و محیطی صورت گرفت که سراسر آن محیط و آن روزگار را جور و جهالت و خشونت و عداوت فراگرفته بود. آتش جنگ میان قبایل خاموش نمی گشت. چهار ماهی که توافق کرده بودند به عنوان ماههای حرام جنگ را فرو گذارند، آنهم گرانبهاترین چیزی که وجود خورشید گونه پیامبر را در این محیط به تماشا گذاشت، اخلاق، اندیشه و عدالت در کنار هم بود. سه واژه ای که مردم با آن بیگانه بودند.

در نگاه قرآن و تعالیم پیامبر عقل و وحی دو مقوله تفکیک ناپذیرند و این دو در کنار هم معنا می دهند. به همان میزان که نهاد وحی قداست پذیر است نهاد عقل نیز به عنوان پیامبر باطن از قداست، تفکیک ناپذیز است؛ و پاکترین گوهری که خداوند در ذات و نهاد انسان گذاشته گوهر خرد است. لهذا ولادت پیامبر اسلام یعنی زایش دوباره خرد در میان آدمیان خرد از دست داده و یا از خرد گریخته که جز تعصب و تقلید از گذشتگان و یا صاحبان قدرت راهی را برای حقیقت نمی شناختند.

مورخان، تاریخ دقیق ولادت پیامبر اکرم را مشخص نکرده اند؛ چرا که جزئیات این ولادت مبارک چندان روشن نیست و از جمله مسائلی است که نه می توان به طور قطع درباره آن پاسخ داد. مورخین مستشرق آنرا سال 570 میلادی دانسته اند. آنچه که در میان علمای سنت مشهور است، ولادت رسول اکرم در دوازدهم ربیع الاول سال عامل الفیل بوده است. سال عام الفیل چه سالی بوده است؟ باید با سال مسیحی مطابقت کرد که آنجا نیز مورد اختلاف است. در هر صورت طبری از مورخین اهل سنت و کلینی از راویان شیعی قول دوازدهم ربیع الاول را اختیار کرده نموده اند، اما غالب علمای شیعه ولادت پیامبر را هفدهم ربیع الاول دانسته و اقوال دیگری نیز در این باره وجود دارد که در اینجا مجال ذکر آن نیست. نخستین چیزی که مورخان و سیره نگاران در ولادت نبی اکرم اسلام مورد اهتمام قرار داده اند شناخت محیطی است که آن حضرت در آن جا تولد یافت و پس از چهل سال در آن محیط مبعوث به رسالت شد. و پیش از هر چیز شناخت اوضاع اقتصادی، فرهنگی و اخلاقی مردم عربستان که در انحطاط محض بود، خشم و خشکی طبیعت، فاصله طبقاتی و جهل و نادانی همه جا را فرا گرفته بود. علی (ع) در یکی از خطا به های خود شرایط زندگی و محیط عربستان پیش از بعثت را چنین بازگو می کند : " خدا محمد ( ص ) را فرستاد، تا جهانیان را از راه و رسمی که در پیش گرفته بودند بیم دهد. و او را امین دستورهای خود قرار داد. در آن حال شما ای گروه عرب بدترین دین را داشتید و در بدترین سرزمین زندگی می کردید. در بین سنگهای خشن، و مارهای گزنده می خوابیدید، از آب تیره می نوشیدید، غذای خوبی نداشتید، خون یکدیگر می ریختید، پیوند خویش را از نزدیکان می بریدید و با آنان ستیزه می کردید. بتها در میان شما برپا بود و گناهان دست و بال شما را بسته بود." (نهج البلاغه ، خطبه 26)

پیامبر اسلام سال های پیش از یعثت خود، تماشاگر و گاه نقاد چنین محیطی بود. آداب و رسوم مردم را دور از تعقل و خرد می دید. چنین محیطی برایش قابل تحمل نبود، از بندگی بتان گرفته تا غارت گریهای قبیله ای و قومی و ستمهایی که اصحاب قدرت بر زیردستان روا می داشتند و تفاخر به انساب و گذشتگان که در اشعار آن روز تجلی می یافت. و این محیط و شرایط همواره او را رنج می داد، و هر جا قراردادی به نفع محرومان می دید درآن جا شرکت می کرد. نمونه آن قرارداد «حلف الفضول» است که در خانه عبدالله بن جدعان منعقد گشت. و آن دفاع از حقوق کسانی بود که خارج از قبایل بودند و حقوق آنان مورد تجاوز واقع می شد. گوشه گیری و عزلت از جامه جهل زده آن روز از سیره های پیامبر بود؛ لهذا دوران جوانی عمر خود را به دور از مردم در غار حرا می گذرانید، همانجا که بر او وحی نازل شد. او منشا تمام این بی اخلاقی، فساد اعتقادی، فاصله طبقاتی، غارتگری و خشونتهای میان مردم را جهالت و خفتگی اندیشه می دید. لهذا هیچ بزرگی در تاریخ بیداری آدمیان بمانند پیامبر اسلام (ص) و هیچ کتابی بمانند قرآن، انسا نها را دعوت به تعقل نکرده است.

حضرت محمد (ص) برای پرورش عقول آدمیان، در زمان نزول وحی، تمام یاران را حتی مخالفین فکری خود را به مشورت دعوت می کرد و به آرای آنان ارج می گذاشت. ارج گذاری پیامبر اسلام به گوهر اندیشه تا آن جاست که فرمود: "انما یدرک الخیر کله بالعقل و لا دین لمن لا عقل له؛ تمام خوبیها با عقل فهمیده می شود، کسی که از نعمت عقل برخوردار نیست، از داشتن دین، نیز محروم است ". دین و عقل دو گوهری است که در کنار هم معنای می یابد. اگر نهاد دین را تقدس ببخشیم و نهاد عقلانیت را فاقد قداست بدانیم و عرصه را بر اندیشه محدود سازیم و مردم را به پیروی از دیگران مجبور سازیم، در حق دین جفا داشته ایم. نمی توان جامعه ای را دینی کرد و نهادهای فکری و عقلانی را تضعیف نمود. شگفت این که عقل و عقلانیت در فرهنگ پیامبر تنها به معنای فهمیدن نیست، بلکه معنای مهم و ویژه ای پیدا می کند. حضرت فرمود: "رأس العقل بعد الایمان بالله مدارة الناس" یعنی اساس و بنیان عقل بعد از ایمان به خداوند مدارای با مردم است. یعنی جامعه عقلانی جامعه ای است که در آن خشونت نباشد، انسانی از انسانی گزند و آسیبی نبینند. حلم و بردباری رواج یافته باشد، سخنان مخالف تحمل شود، چون و چرا کردن در برابر سخنان بزرگان معمول باشد، تحقیق و تدبر جای تعصَب و تهجر نشیند. به عقاید دیگران احترام شود. اجبار و تحمیلی در آیین و اندیشه نباشد. برای همین است که عقل برابر جهل و جامعه عقلانی در برابر جامعه جاهلی است و جامعه جاهلی به معنای جامعه بی سوادی نیست. جامعه جاهلی یعنی جامعه خشن و نابردبار به فرموده امام علی(ع) فی زمن عالمها ملجم وجاهلها مکرم؛ یعنی روزگاری که دهان دانشمندان بسته بودند و برای جاهلان فرصت هموار می ساختند.

تاکید پیامبر در دوران رسالتش تعقل در کنار بردباری بود. حضرت در جمله ای فرمود: "امرت بمداراة الناس کما امرت به تبلیغ الرساله" من فرمان دارم تا با مردم سازش نمایم چنانکه فرمان دارم رسات خویش را تبلیغ نمایم و در جای دیگر فرمود: "من حرم الرفق فقد حرم الخیر کله" هر کس از نرمش با مردم محروم است از تمام خوبیها محروم است. در مکتب اخلاقی پیامبر همه خوبیها در رفق و مدارا با مردم قرار گرفته است. اینها تنها در سخنان پیامبر نبود، بلکه در سلوک و راه و رسم او این کلمات معنا پیدا می کرد. در فتح مکه موقعی که بر دشمنان خود پیروز شد سرسخت ترین دشمنان خود را مورد عفو قرار داد و رفق و مدارایی عملاٌ پیشه نمود. در قرآن از طرف خدا مأموریت یافت تا با مخالفین خود از سر حکمت و موعظه و جدال به احسن در آید و بالهای عزت خود را به روی آدمیان بگشاید. برای همین است که بزرگترین سرمایه شخصیتی او اخلاق و بردباری ذکر شده است. به قول مولوی:

او به تیغ حلم چندین خلق را
وا خرید از تیغ چندین حلق را
تیغ حلم از تیغ آهن تیزتر
بل ز صد لشکر ظفر انگیزتر

بنابراین ولادت پیامبر یعنی ولادت خرد و اخلاق و روا داری با مردم. در کنار این اوصاف انسانی وصف عدالت باید گذاشت که از اهداف تمامی انبیا است. تحقق عدالت در سلوک پیامبر به اندازه ای مورد اهتمام بود که در برابر دشمنان، برخورد خارج از عدالت را روا نمی داشت. جامعه ظلم گرفته را از جامعه کفر گرفته منفورتر می دانست. فقر و ناداری را در کنار کفر قرارداد. رسالت خود را باز کردن زنجیرهایی می دانست که ظالمان به پای بشر بسته بودند. (و یضع عنهم اصرهم و الاغلال التی کانت علیهم) و در یک کلام وجود نازنین پیامبر کرامت بخشیدن به آدمی بود. و آمده بود تا تاج کرامت را برسر بنی آدم گذارد.

تاج کرمناست بر فرق سرت
طوق اعطیناک آویز برت 


منبع: سایت مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم 
 

نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.