جنبش راه سبز - خبرنامه

به گزارش مهر، دکتر علیرضا فروتن افزود: سرطان در حال حاضر سومین عامل مرگ و میر در ایران شناخته می شود و سالانه بیش از ۷۰ هزار نفر در کشور به این بیماری مبتلا شده، انتظار می رود، بروز سرطان تا کمتر از ۲۰ سال آینده تا ۹۰ درصد افزایش یابد.

وی با اشاره به قابل پیشگیری بودن بیماری سرطان یادآور شد: پیشگیری مهمترین و با صرفه ترین روش مقابله با سرطان به شمار می رود. به طوریکه براساس آمار سازمان بهداشت جهانی با زندگی سالم، تغذیه صحیح، فعالیت بدنی مناسب و همراه با پیشگیری از سایر بیماریهای غیر واگیر مانند دیابت و بیماریهای قلبی عروقی می توان از ۴۰ درصد موارد ابتلا به سرطان جلوگیری کرد.

فروتن با اشاره به اینکه شیوع بیماریهای مزمن از جمله سرطان با توسعه اقتصادی و اجتماعی جامعه رابطه معکوس دارد، اظهار داشت: بیش از ۷۰ درصد تمام مرگ و میر ناشی از سرطان در کشورهایی با درآمد کم و متوسط رخ می دهد که در این کشورها، منابع در دسترس برای پیشگیری، تشخیص و درمان سرطان بسیار محدود است.

به گفته دبیر اجرایی اولین همایش سرطان و پیشگیری، عوامل مربوط به محیط زیست شامل فضای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیک اطراف انسان، عامل حدود ۲۳ درصد موارد مرگ و میر پیش از موقع در انسان و یک پنجم موارد بروز سرطان است . همچنین بیش از ۴۰ عامل سرطان زای شغلی تاکنون شناسایی شده است.

فروتن گفت: هزینه پیشگیری از سرطان، به مراتب کمتر از درمان آن است و پیشگیری، مهمترین جزء "برنامه جامع کنترل سرطان" به شمار می رود که اهداف آن از سوی وزارت بهداشت در حال اجراست.

وی با اشاره به اینکه نظام بهداشتی و سلامت به تنهایی و بدون همکاری سایر ارگانهای موثر در پیشگیری سرطان قادر به رسیدن به نتیجه مطلوب نخواهد بود، تصریح کرد: دستیابی به نتیجه مطلوب در زمینه کنترل سرطان مستلزم تعهد همه جانبه و مشارکت تمامی سازمانهای مرتبط است.

رویترز این خبر را به نقل از رسانه های ژاپنی منتشر کرده و در ادامه می نویسد : سه فرد بازداشت شده از کارکنان شرکت کشتیرانی "آژانس بن لاین" هستند که متهم به انتقال پول به یک شرکت کشتیرانی ایرانیِ مرتبط با برنامه هسته ای ایران شده اند.

آژانس بن لاین که دفتر آن در توکیو قرار دارد اتهامات وارده به این افراد را رد کرده است.

در همین رابطه خبرگزاری کیودو اعلام کرده که این نخستین بار است که ژاپن افرادی را در خصوص نقض تحریم های ایران بازداشت می کند.

به گزارش مهر، این سه فرد بازداشت شده متهم هستند که در سال ۲۰۱۱ میلادی ۱۵۸ هزار دلار را به یک شرکت سنگاپوری مرتبط با شرکت کشتیرانی ایران منتقل کرده اند.
 

اسماعیل جلیلی در گفتگو با مهر، در پاسخ به این سوال که آیا دولت و مجلس در نشست های مشترک بر سر اجرای هدفمندی یارانه ها در فاز دوم به توافقی رسیدند، گفت: توافقات به سمتی می رود که دولت بتواند برای اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها به درآمد بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومانی ناشی از افزایش قیمت حامل های انرژی برسد.

وی ادامه داد: این درآمد نسبت به شرایط فعلی یعنی حدود افزایش ۴.۵ برابری در قیمت حامل های انرژی و به احتمال زیاد دولت در لایحه بودجه ۹۲ این رقم را جزو پیش بینی های خود لحاظ خواهد کرد.

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس خاطر نشان کرد: درآمد امسال دولت از هدفمندی یارانه ها و افزایش قیمت حامل های انرژی کمتر از ۳۰ هزار میلیارد تومان بوده است. فاصله بین تا ۱۰۰ هزار میلیارد تومان فاصله زیادی است و مجلس قطعا مخالف این رشد ناگهانی است و در صورتیکه چنین پیشنهادی در صحن مجلس مطرح شود، اکثریت مجلس با آن مخالفت می کنند هر چند که اکثریت نمایندگان حاضر در نشست مشترک دولت و مجلس به این نظر دولت نزدیک شدند.

وی تصریح کرد: در صورتیکه دولت بخواهد بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان درآمد از هدفمندی یارانه ها در مرحله دوم داشته باشد، نرخ حامل های انرژی به صورت ترکیبی و به طور میانگین ۴.۵ برابر رشد خواهد داشت، اما اینکه هر کدام از حامل های انرژی چه قیمتی داشته باشد، این به اختیار دولت است.

جلیلی گفت: دولت تلاش می کند بحث افزایش حامل های انرژی را حتما در دستور کار خود قرار دهد تا بتواند اهداف خود را در کسری بودجه و همچنین اجرای فاز دوم هدفمندی پیاده کند. از طرف دیگر مجلس به دلیل دغدغه هایی که در حوزه معیشت مردم از قبیل گرانی و تورم دارد، چنین درآمدی را تهدید می داند.

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس یادآور شد: تعدادی از نمایندگان حاضر در جلسات مشترک مجلس و دولت از جمله چند چهره شاخص اقتصادی از شب گذشته این جلسات را ترک کردند، چون معتقدند دولت تلاش دارد نظر خود را به جمع تحمیل کند.
 

به گزارش ایسنا، در دیدار سرگئی ریابکوف، معاون وزیر امور خارجه روسیه با مایکل مک فول، سفیر آمریکا در روسیه موضوع هسته‌یی ایران بررسی شد.

در این دیدار هم‌چنین برخی امور بین‌المللی و از جمله اوضاع پیرامون برنامه هسته‌یی ایران مطرح و بررسی شد.

جزئیات این دیدار هنوز منتشر نشده است.

صالحی: در مصر مذاکره می کنیم
روز چهارشنبه همچنین وزير امور خارجه جمهوری اسلامی گفت که تهران خواستار انجام مذاکرات هسته‌ای با گروه پنج به علاوه يک در مصر است و محمود احمدی نژاد، روز ۱۸ بهمن ماه به قاهره سفر می کند.

به گزارش مهر، علی اکبر صالحی در پايان جلسه هيات دولت به خبرنگاران گفت که "در سفر مصر به توصيه دوستان در شورای عالی امنيت ملی، بحث ميزبانی مذاکرات در کشور مصر مطرح شد که دوستان مصری از آن استقبال کردند و هم اکنون رايزنی ها در اين باره در جريان است. البته خيلی از کشورها متقاضی ميزبانی اين مذاکرات هستند و اگر رايزنی ها در اين باره به نتيجه نرسيد گزينه های ديگر را بررسی خواهيم کرد."

صالحی همچنین گفت: هنوز زمان و مکان مذاکرات آتی اتمی قطعی نشده و رايزنی ها در اين باره بين آقای جليلی و خانم اشتون در جريان است.

وزیر خارجه جمهوری اسلامی از سفر قریب الوقوع احمدی نژاد به مصر خبر داد.

این استاد اخلاق تاکید کرد: کمترین دلیلش آن که به هیچ کجا نمی رسد و مثل قصه های شب و سریال های چند صد قسمتی است. البته التهاب خود را دارد. مثلا همه فکر می کنند فلان اتفاق افتاده ـ مثل فیلم ها – بعد معلوم می شه نیفتاده است. یا فکر می کنند آخرش به جای خوب ختم شود اما مثلم فیلم های فرنگی به جای بد ختم می شود. تازه همه سرکار می مانند که چه شد!

اجازه بدهید یک مثال دیگر هم بزنم.

روزی روزگاری به پیرمرد چاقی بود توی قم، دوچرخه به دست در خیابان های شهر روزنامه اطلاعات می فروخت و هنوز فراوانند آنها که صدای اطلاعات، اطلاعات او را که از دهانی پر در می آمد بیاد دارند.

اکثر روزها برای جلب توجه خلق الله یک تکه ای از اخبار اطلاعات به خصوص معافیت های سربازی را سر زبان داشت. گاهی هم می گفت: بچه ای که پدرش را کشته است و مادری که .... و مانند اینها.... این سرگرمی خوبی برای مردم قم به ویژه کسبه خیابان ارم وصفائیه بود.

جایش خالی که ببیند سرگرمی های دیگری رایج شده که صغیر و کبیر را سرکار گذاشته است.

به گزارش فرارو به نقل از گاردین، حسین موسویان دیپلمات و مذاکره‌کنندهٔ ارشد هسته‌ای سابق ایران که در آمریکا سکونت دارد، در خصوص مذاکرات اخیر آژانس و ایران نوشته است: آنها از اوباما خواسته‌اند تا تحریم بین‌المللی همه‌جانبه‌ای در مورد سرمایه‌گذاری و تجارت با ایران اعمال کند و اظهار داشته‌اند که “هر نوع خروجی از هر نوع مذاکره‌ای با ایران مستلزم اعمال این تحریم‌ها و همزمان پررنگ کردن تهدیدات نظامی علیه ایران است.”

با وجود اینکه این گزارش از سوی موسسه‌ی “استراتژی ایالات متحده در مقابل گسترش سلاح‌های کشتار جمعی در خاورمیانه” و منطقا باید در پی عدم گسترش این نوع سلاح‌ها باشد، اما نویسندگان این گزارش تنها خواستار اقدامات تنبیهی علیه ایران شده‌اند و صحبتی از اسراییل به میان نیاورده‌اند.

علیرغم ادعاهای این گزارش علیه ایران، این کشور در زمینه‌ی برنامه‌ی هسته‌ایش بسیار تعامل کرده است: پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای را تصویب کرده است و در سالهای اخیر به بازرسان آژانس بین‌المللی هسته‌ای به میزان چهارهزار نفر-روز اجازه‌ی بازرسی داده است. برپایه‌ی ارزیابی‌های آژانس‌های اطلاعاتی ایالات متحده در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۱، ایران برنامه‌ی فعالی برای تولید سلاح هسته‌ای نداشته است.

هیچ شواهد محکمی وجود ندارد که ایران در سال ۲۰۰۳ سعی در ساخت بمب کرده باشد و طبق اخبار متعدد سیاست کانون‌های قدرت در ایران، ساخت بمب اتم نیست. در مقابل، اسراییل ان.پی.تی را امضا نکرده است، و درحالی صدها سلاح هسته‌ای در اختیار دارد، تا به حال هرگز به بازرسان آژانس اجازه‌ی بازرسی از تاسیسات خود را نداده است؛ و از همین روست که نباید از عدم ایجاد “منطقه‌ی عاری از سلاح‌های هسته‌ای در خاورمیانه”، که چهل سال پیش از سوی ایران پیشنهاد شده بود، متعجب شویم.

با این وجود در گزارش فوق آمده است که ایالات متحده “تنها در صورتی باید دست به کاهش تحریم‌ها علیه ایران بزند که این کشور عقب‌نشینی‌های معنادار انجام داده و به قطعنامه‌‌های متعدد شورای امنیت، شورای حکام آژانس هسته‌ای و قوانین ایالات متحده تن در دهد.”
برای آنکه بتوانیم یک راهبرد واقع‌گرایانه را در پیش بگیریم، ابتدا باید وضعیت حال حاضر مذاکرات میان ایران، ۱+۵ و آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای را مورد ارزیابی قرار دهیم. آخرین دور مذاکرات میان آژانس و ایران به توافقی منجر نشد. آژانس و ۱+۵ چند خواسته‌ی عمده را دنبال می‌کنند.

عمده‌ی این خواسته‌ها عبارتند از: پذیرش پروتکل الحاقی از سوی ایران، دست بازرسان آژانس بازتر می‌کند؛ همکاری ایران در مسائل مربوط به جنبه‌های نظامی احتمالی فعالیت‌های هسته‌ای این کشور؛ محدود کردن غنی سازی به پنج درصد و صادر کردن اورانیوم غنی‌شده‌ای که در داخل مصرف نشده است.

درخواست برای محدود کردن میزان غنی سازی و صدور اورانیوم غنی‌شده‌ی مازاد، حتی فراتر از پروتکل الحاقی است. این در حالیست که بیش از هفتاد کشور همچنان پروتکل را امضا نکرده‌اند، برخی اعضای خاص آژانس اورانیوم را تا ۹۶ درصد غنی می‌کنند، و بسیاری از این کشورها چندین تن اورانیوم غنی‌شده‌ی مازادشان را انبار کرده‌اند.
در ضمن، آژانس از ایران خواسته‌ است تا اجازه‌ی بازرسی‌هایی فراتر از آنچه که در پروتکل‌ها الحاقی آمده را صادر کند، تا “جنبه‌های نظامی احتمالی” برنامه‌ی هسته‌ایش را مورد ارزیابی قرار دهد. ایران نمی‌تواند چنین درخواست‌هایی را در مقابل هیچ چیز قبول کند و از سویی آژانس در جایگاهی نیست که بتواند مشوقی به ایران ارایه دهد. از این روست بازدید آژانس از تهران پیش از گفتگوهای ایران و پنج به علاوه‌ی یک، یک اشتباه محسوب می‌شود.

با این وجود، کسانی که از واقعیات گفتگوهای هسته‌ای مطلع‌اند به خوبی می‌دانند که ایران علنا و به طور خصوصی در مذاکرات با پنج به علاوه‌ی یک آمادگی خود را برای پذیرش خواسته‌های طرف مقابل اعلام کرده بود. در مقابل ایران ‌می‌خواست که حق قانونیش برای غنی‌سازی اورانیوم در چارچوب ان.پی.تی به رسمیت شناخته شده و تحریم‌ها علیه آن لغو شوند. اما متاسفانه قدرت‌های غربی حاضر در پنج به علاوه‌ی یک از چنین توافقی حمایت نکردند.

هنر مذاکره در این است که توافقی را شامل یک جدول زمانبندی و طرحی گام به گام که در هر گام آن طرفین مشوقهای مناسبی را پیش پای طرف مقابل بگذارند، پدید آورد. اوباما باید مدبرانه در مذاکرات پیش رو در جهت چنین توافق عادلانه‌ای پیش برود و حرف‌های جنگ‌طلبانی را که برای خاموش کردن صدای طرفداران دیپلماسی تلاش می‌کنند را نادیده بگیرد.

حامیان افزایش تحریم‌ها، منزوی کردن ایران و سایر اقدامات تنبیهی به دنبال آنند که جنگ را به گزینه‌ی ناگزیر تبدیل کنند. اما باید دانست که جنگی با ایران صدچندان مخوفتر از جنگی خواهد بود که آمریکا در عراق به راه انداخت. از این رو به جای گام برداشتن در مسیر جنگ باید به دیپلماسی مجال عمل داد و اراده‌ی سیاسی را برای به موفقیت رسیدن آن به کار انداخت.

عبدالجبار کاکایی، شاعر و ادیب حامی جنبش سبز، طی پستی در وبلاگ خود نوشت: "هر چه به انتخابات نزدیک می شویم وحشت از رقیب در حصر و حبس بیشتر می شود نگرانی از انتخاب مردم دامن همه را گرفته و این مردم همان مردمی هستند که در اعلام وفاداری دوربین های هلیکوپتر هم نمی تواند سر و ته شان را جمع کند. و راستی این نگرانی برای چیست جز اذعان به ناپایداری دانایی مردم و هراس از درز حقیقت از لای در…"

کاکایی می گوید:

وارد شدن به دنیای سیاست را صلاح نمی دانم اما بی تفاوت بودن و لاابالی گری اجتماعی هم شایسته نیست هر وقت مطلب اجتماعی یا نکته ی انتقادی می نویسم سر و کله ی چند نام ناشناس در کامنت ها پیدا می شود که بی تفاوت می گذرم یا گاهی جواب می دهم آن هم به کسانی که در راه آرمانشان که ذوب شدن است حاضر نیستند اسمشان را هم هزینه کنند نه این چند نفرکه در طول این چند سال با هیچ آدم تابلوداری مواجه نبودم جز ق و کسی به نام د که بعد ها دیدم ظاهرا اهل قلم است و لا غیر… نه آدم موجه معقولی نه اسم نشاندار شناخته شده ای … البته رفاقت قدیمی با ق سبب شد تا دامن بحث را جمع کنیم و سوال ها و جواب ها همچنان بماند برای زمان موعودش که می رسد.

اما توقعم از رجال سیاسی در قدرت که به قول دکتر شفیعی کدکنی هفت تیر و بلندگو در دست دارند این بود که برای آلودگی اخلاق و سیاست و اقتصاد و فرهنگ در این سالها و ماهها توجیه محکمه پسندی داشته باشند که ندارند از فحوای کلام وکلای مجلس و رجال دینی و زعمای سیاسی و نخبگان مطبوعاتی خطای کرده و جفای رفته قابل استنباط است می شود فهمید که همه به نوعی عذر تقصیر دارند اما ریا کارانه بر طبل منیت و تکبر می کوبند و همچنان خود را در مسیر می بینند وکیل مجلسی دیروز به رییس دولتی می گفت:” ماهی به مردم نده ماهیگیری یاد بده” و این وکیل و همفکرانش همان هایی بودند که” کف زنان خر رفت و خر رفت ای پسر ” می گفتند و حالا به بیداری اسلامی! مبتلا شده اند.

هر چه به انتخابات نزدیک می شویم وحشت از رقیب در حصر و حبس بیشتر می شود نگرانی از انتخاب مردم دامن همه را گرفته و این مردم همان مردمی هستند که در اعلام وفاداری دوربین های هلیکوپتر هم نمی تواند سر و ته شان را جمع کند. و راستی این نگرانی برای چیست جز اذعان به ناپایداری دانایی مردم و هراس از درز حقیقت از لای در… به قول سهراب سپهری : در باز شد من از هجوم حقیقت به خاک افتادم… دعوت به دینداری و مسلمانی و تذکر آیات و روایات از سوی نوقلمان سایت های خبری به کسی که علاوه بر دینداری و وفاداری پسوند مسلمان را یدک می کشد نشانه رفتار نابرادرانه اهالی قدرت با دوستان سابق خود است.

در صحنه ی ادبیات، نمایش بلاتکلیف شعر اجتماعی تاسف آور است هنوز شاعران را به اعتراف گیری نرسانده اند اگر چه چراغ محافل و جشنواره ها سوسویی می زند اما نارضایتی از جمعی که به ملاحظات اخلاقی گرفتارند و تن به خود فروشی آشکار نمی دهند پیداست. انکار و تهمت نمکدان شکنی و بی حرمتی به سفره شایع ترین فحاشی در حوزه نقد قدرت از ادبیات اجتماعی ست و این اسباب تاسف است حذف اسم و عکس و نقش و نام و روشهای رایج دیگر برای نشنیدن و ندیدن تنها راه های موجود برای کنار آمدن با شرایط فعلی ست.

به گزارش آژانس خبری موکریان، به دنبال درگیری هفته گذشته در روستای نستان که به خاطر ضبط بار چند کاسبکار توسط نیروی هنگ مرزی در منازلشان، روی داد، دوشنبه دوم بهمن ماه چند تن از اهالی این روستا توسط نیروی انتظامی بازداشت و روانه زندان شدند.

براساس این گزارش، اسامی هشت تن از این افراد ابوبکر محمدی، قادر خضرزاده، شیرزاد مام خضری، ابراهیم پوراحمدی، علی قاله یی، محمد حبیبی، ابراهیم حسین زاده و آکو نازی اعلام شده است.

گفتنی است تا لحظه مخابره خبر از اتهام یا اتهامات احتمالی این هشت شهروند اطلاعی در دست نیست.

پدر نازنین دیهیمی، روزنامه نگاری که اخیرا از حبس آزاد شده، در صفحه فیس بوک خود نوشت: “چهار روز پیش نسرین ستوده را به مرخصی فرستادند ظاهرا با این قول که مرخصی متصل به آزادی است و اگر دست از پا خطا نکند میتواند آزاد بماند . اما روز سوم گفتند که با تمدید مرخصی او موافقت نشده و او هم به زندان بازگشت.تعابیر و تفاسیر فراوانی شد . شهروند حق ندارد به تعابیر و تفاسیر متوسل شود . دو راه بیشتر پیش پای شهروند نیست : یا استناد به قانون یا نافرمانی مدنی و پذیرفتن تاوان آن .”

به گزارش سحام، وی همچنین در بخش پایانی نوشته خود اینگونه می نویسد: ” نوشته مرا طبعا هیچ روزنامه ای در ایران چاپ نمی کند . والا قطعا ترجیح من این است که در رسانه های مجاز حرفم را بزنم . روزنامه ها مصلحت اندیشند و به چرایش هم نمیپردازم . پس هر کس دلش خواست میتواند این مطلب را از قول یک شهروند در هرسایت و رسانه ای بگذارد.”

متن کامل نوشته بدین شرح است:

نیم شب است و از نیم شب دیروز غرق اندیشه که آیا باید نوشت یا نه و اگر باید نوشت چگونه باید نوشت . اکنون عزمم جزم است و مینویسم . اما باز این یادآوری بجاست که این نوشته خشایار دیهیمی نیست این نوشته یک شهروند است همه شهروندان که من میخواهم زبان گویایشان باشم .
چهار روز پیش نسرین ستوده را به مرخصی فرستادند ظاهرا با این قول که مرخصی متصل به آزادی است و اگر دست از پا خطا نکند میتواند آزاد بماند . اما روز سوم گفتند که با تمدید مرخصی او موافقت نشده و او هم به زندان بازگشت.تعابیر و تفاسیر فراوانی شد . شهروند حق ندارد به تعابیر و تفاسیر متوسل شود . دو راه بیشتر پیش پای شهروند نیست : یا استناد به قانون یا نافرمانی مدنی و پذیرفتن تاوان آن .
البته انسانیت ما هم مهم است. رنج عیان دو کودک را به چشم دیدن و ساکت ماندن سخت است . اما من نمی خواهم احساساتی شوم . فقط به همان حق اول شهروندی بسنده میکنم .
من دقیقا نمیدانم که آیا از نسرین ستوده موقع مرخصی امضا گرفته اند که فقط سه روز به مرخصی می آید یا نه ؟ تمام تلاشم را کردم که از این مطلب یقین حاصل کنم اما نشد . همسرش صادقانه گفت که این را نمیداند . به خود نسرین ستوده هم که دسترسی نیست . ماند یک راه غیر یقینی اما احتمالا قابل قبول . پرسش از دیگرانی که در همین فاصله به مرخصی آمده اند . آنها گفتند هیچ سند مکتوبی به ایشان ارائه نکرده اند .
اولین انتقاد من به شخص نسرین ستوده است . نسرین وکیل است و باید بداند که هیچ قول شفاهی بدون سند ارزشی ندارد و نمیتوان به قول شفاهی استناد کرد . باید برای هر قولی سند مکتوب طلب میکرد والا با استناد به قانون نمیشود از او دفاع کرد .
اما این معذوریت را هم برای او قائلم که در شرایط بحرانی آدم به این جزییات نمیتواند فکر کند.
اما من با اتکا به آنچه برایم یقینی است و در هر دادگاهی هم میتوانم شهادت بدهم و سند بیاورم این است که در قوه قضاییه روال قانونی طی نمیشود . حتی یک مورد خلاف اگر ثابت شود صادق لاریجانی باید عزل شود . هیچ حکمی را نمیتوان بنا به قانون جمهوری اسلامی شفاها ابلاغ کرد . تلفن راه رسمی مقبول قانون برای ابلاغ حکم نیست . اما متاسفانه این رویه شده است در این کشور . اگر من نامه ای بنویسم به هر عضو مسئول قوه قضاییه باید جواب مکتوب دریافت کنم که بتوانم به آن استناد کنم . اگر هزار قول مساعد شفاهی برای پیگیری موضوع به من بدهند من شهروند نباید در هیچ شرایطی ، حتی در شرایط اضطرار، آن را بپذیرم .
هیچ راهی جز بازگشت به قانون نداریم . برادران لاریجانی اگر نمیدانید بدانید که شهروند مقامی بسی والاتر از شما دارد . از شما نباید بترسد و قطعا هم نمی ترسد . شما نمیتوانید مرا بی استناد به قانون محکوم کنید . باز اعلام میکنم که در هر محکمه ای حاضر خواهم شد و هر حکمی را خواهم پذیرفت اگر روال قانونی طی شود . اما اکنون شما متهم هستید و من شاکی . موظف هستید به من که شما را مواخذه میکنم جواب دهید . قانون به من این حق را داده است و شما با هر قدرت فراقانونی که داشته باشید نمیتوانید این حق را از من سلب کنید .
من مثل هر شهروند این کشور عاشق مردمانم و ثبات این سرزمین هستم . اخطار میکنم دارید با دم شیر بازی میکنید . شهروند شبیه امریکا یا هر قدر قدرت دیگری نیست . شهروند معامله نمیکند . میبپرسد و جواب طلب میکند . خودتان را آماده کنید . این آخر خط نیست . حتی اگر من مرده باشم سوال کننده های بعدی در صف هستند . به صلاح همه فکر کنید و تا دیر نشده به قانون تمکین کنید. هر سندی دارید رو کنید تا سیه روی شود هر که در او غش باشد.
ب. ت. نوشته مرا طبعا هیچ روزنامه ای در ایران چاپ نمیکند . والا قطعا ترجیح من این است که در رسانه های مجاز حرفم را بزنم . روزنامه ها مصلحت اندیشند و به چرایش هم نمیپردازم . پس هر کس دلش خواست میتواند این مطلب را از قول یک شهروند در هرسایت و رسانه ای بگذارد.

این افراد با تعدادی از زندانیان از جمله آقایان محسن میردامادی، مصطفی بادکوبه‌ای، علیرضا رجایی، عبدالله مومنی، علیرضا بهشتی و دیگران صحبت کرده‌اند اما در گزارشی که به مجلس ارائه داده اند به دیدگاه‌ها و نظرات این زندانیان اشاره نشده است.
صفر نعیمی یک عضوکمیته امنیت کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با اشاره به بازدید این کمیته از زندان اوین گفته است: "پس از این بازدید نام زندان اوین را هتل اوین خواهد گذاشت." نماینده‌ مردم آستارا همچنین در ادامه مدعی شده است که از نظر من غذای زندان اوین از غذایی که ما در خانه می‌خوریم بهتر بود.
شهرزاد کریمان مادر شیوا نظر آهاری در واکنش به اظهارات نمایندگان بازدید کننده از زندان به "جرس" می گوید: "مسلما از طرف کسانی که در زندان زندگی نمی کنند، زندان مشکلی ندارد و جای خوبی است. ما از آقایان می خواهیم چند روز به هتل اوین برای تمدد اعصاب تشریف ببرند تا کمی از حرص و جوش هایی که برای کار مردم در مجلس می خوردند کم شود و استراحت کنند، همانطور که بچه های ما الان دارند استراحت می کنند."
وی می افزاید: "ما از نمایندگان مجلس انتظار داریم که نماینده واقعی مردم باشند نه اینکه یک کار نمایشی بکنند و گزارشی بدهند. اگر واقعا نماینده باشند می توانند به بخشی از این مشکلات رسیدگی کنند. یکی از مشکلات این است که عزیزان ما را به عنوان زندانی سیاسی تلقی نمی کنند و می گویند اینها زندانیان امنیتی هستند. لطفا نمایندگان مفهوم زندانی امنیتی و تفاوت آن را با زندانی سیاسی بگویید. بهتر است نمایندگان جرم سیاسی را تعریف کنند و همین بزرگترین خدمت و حل همه مشکلات است. تا آنجاییکه من می فهمم وقتی می گویند زندانی امنیتی، یعنی کسی که علیه امنیت ملی کاری کرده باشد در حالیکه دختر من یکی از اعضای شورای دفاع از حق تحصیل بوده است و برای همین الان در زندان بسر می برد. دانشجویانی بودند که از مقطع کارشناسی ارشد محروم شدند و این مسئله را بیان کردند. به شیوا گفتند که فایلش در وزارت علوم بسته شده است و باید اول برود مشکلش را با وزارت اطلاعات حل کند. سوال من این است که دختر من برای اینکه دلش برای بچه های کار سوخته و مقاله نوشته چرا باید از حق تحصیل محروم شود و حکم زندان بگیرد؟ شیوا سه ماه در انفرادی نگهداری شده است چرا آقایان نماینده نمی روند کمی در آنجا خوش بگذرانند؟"
عبدالعلی مددزاده پدر شبنم و فرزاد دو زندانی دربند با خنده دار خواندن بیانات اعضای کمیته امنیت ملی مجلس عنوان می کند: "این اظهارات واقعا خنده آور است فقط یکروز غذای زندان را بخورند تا به حرفهای خودشان بخندند. نمایندگانی که می گویند زندان مشکلی ندارد لطفا ده روز بچه های خودشان را نه به انفرادی هایی که بچه های ما در آن گذرانند، بلکه همین بند عمومی بفرستند تا با امکانات و شرایط زندان سر کنند بعد این اظهار نظرها را کنند. هر روز و هر هفته اینها را در این هوای سرد بیرون نگه می دارند تا اتاق هایشان را بازرسی کنند بعد خود زندانیان را با اهانت و به شیوه ای تحقیر آمیز بازرسی بدنی می کنند. آیا نمایندگان از این شرایط خبر دارند؟ اگر حکم زندان دادید و به قول خودتان اینها باید در زندان باشند این رفتارها دیگر برای چیست؟ شرم و حیا هم خوب است."
او با ابراز ناراحتی از مشکلاتی که چهار سال است او و فرزندان دربندش متحمل شده اند ادامه می دهد: "از کدام مشکلات برای آقایان بگویم؟ تاسف می خورم که نمایندگان به جای اینکه کاری کنند تا این جوانان از زندان آزاد شوند و از نیروی جوان آنها برای آبادانی کشور استفاده شود، نسبت به شرایط اسف بارعزیزانی که عمرشان در پشت میله ها از بین می رود بی تفاوت هستند. شبنم الان چهار سال در زندان است. از بیست و دوسالگی و تمام جوانی اش را در زندان گذرانده است. در این چهار سال روز بروز نحیف تر شده و مشکلات جسمانی پیدا کرده است. وقتی هم که می خواهند برای مثلا مشکلات دندانش به بیرون از زندان بیاورند هزار فریب کاری انجام می دهند تا ما نفهمیم و به دندانپزشکی نرویم. یک مرخصی استعلاجی هم نمی دهند در حالیکه دختر من طبق قانون باید از حق آزادی مشروط استفاده کند."
فاطمه الوندی مادر مهدی محمودیان هم خاطرنشان می کند: "عزیزانمان در زندان هواخوری که ندارند، بهداشت و امکانات که زیر صفر است، مواد غذایی فوق العاده کم کیفیت است، اینها همه یک طرف، رفتار و برخوردی که با بچه ها دارند طرف دیگر. تا می توانند به بچه ها زور می گویند و اهانت می کنند... حالا نمایندگان محترم بگویند کدام یک از این شرایط رضایت بخش است؟ امیدوارم آن روز دیر نباشد که جای این آقایان با بچه های ما عوض شود تا کمی هم آنها از این نعمت بهره ببرند. ببینید ما که می دانیم رحم و مروت دیگر نیست، اما تنها چیزی که از نمایندگان مجلس انتظار داریم این است که صدای ما را بشنوند و درد ما را حس کنند. اگر کاری هم نمی توانند انجام دهند حداقل درد ما را حس کنند و کمی با ما همدردی کنند."
همچنین مهدی دواتگری، یکی دیگر از اعضای کمیته امنیت کمیسیون امنیت ملی پس از این بازدید گفته است که طبیعی است که ممکن است در زندان ادعاهایی طرح شود و ما نمی‌توانیم بگوییم که هر ادعایی درست است بلکه این حرف‌ها مستلزم بررسی است.
فرزانه میرزاوند، همسر سیامک قادری روزنامه نگار محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین در واکنش به موضعگیری اعضای بازدید کننده از زندان متذکر می شود: "خیلی ناراحت هستم که در داخل بند نیستم تا از نزدیک ببینم این هتل اوین چند ستاره دارد اما مسئله ای که وجود دارد این است که مهم نیست بچه های ما در زندان چه شرایطی دارند بلکه مهم این است که آیا قانون در مورد آنها اعمال می شود یا نه؟ باز تکرار می کنم ما داخل زندان نیستیم اما از مرگ ستار بهشتی و تغییر رئیس زندان ما می بینیم که عزیزان ما چه فشاری را در آنجا تحمل می کنند و چه برنامه هایی دارد آنجا اجرا می شود."
میرزاوند تصریح می کند: "ما از نمایندگان مجلس می خواهیم بررسی کنند که آیا زندانیان ما از حقوق ابتدایی خود می توانند استفاده کنند؟ آیا آنها و خانواده هایشان بعد از کلی نامه نگاری به دادستانی و پیگیری موفق به ملاقات حضوری می شوند؟ آیا زندانیان بیمار ما حق استفاده از مرخصی استعلاجی را دارند؟ بارها اتفاق افتاده که رفتارها با خانواده ها خیلی خشن بوده است برای نمونه در مواقعی خانواده ای از شهرستان آمده یا از سر کار آمده اما اجازه ملاقات به وی داده نشده است. واقعا نمی دانم نمایندگان چه دیده اند آیا فرش کف اتاق یا تلویزیون را دیدند که می گویند زندان هتل است؟ در بین زندانیان کسانی هستند که سالها و ماههاست در زندان بسر می برند و یکبار نتوانستند آسمان را ببینند. در این سی و یکماه که همسرم در زندان است از حق تلفن محروم بوده و در این مدت ما تنها سه بار ملاقات حضوری داشتیم که آخرین بار آن یکسال و نیم پیش بوده است. در این مدت اجازه مرخصی هم به او داده نشده است. اینها نمونه هایی از عدم دسترسی زندانیان به حقوق ابتدایی خودشان است. در این وضعیت آیا باز می توان ادعا کرد شرایط زندان و وضعیت زندانیان خوب است؟"
گفتنی است، در سال ۸۸ نیز تعدادی از اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس از زندان اوین و وضعیت تعدادی از زندانیان سیاسی بازدید کردند، اما پس از مدتی گزارش ناقصی ارائه دادند که در آن به هیچیک از مسائل و مشکلات زندان و زندانیان سیاسی اشاره نشده بود.
ادامه دارد