جنبش راه سبز - خبرنامه

 

 

 

 

 

 

جرس: در ادامه واکنش ها نسبت به توقیف تانکرهای سوخت عازم افغانستان توسط مقامات جمهوری اسلامی و تداوم اعتراضات صورت گرفته در آن کشور علیه دولت ایران، اتاق تجارت و صنایع افغانستان اعلام کرده است که تاجران افغان تمامی واردات و صادرات کالاهای تجارتی را با ایران متوقف کرده اند.

به گزارش سرویس خبری بی بی سی، این تصمیم به دنبال پایان مهلت یک هفته ای اتاق تجارت و صنایع افغانستان اتخاذ شده است که هشدار داده بود اگر ایران به تانکرهای سوخت عازم افغانستان اجازه حرکت ندهد، روابط تجاری خود را با ایران قطع خواهد کرد.

گفتنی است اتاق تجارت و صنایع افغانستان یک نهاد نیمه دولتی است و بخش بزرگی از بازرگانان افغان را نمایندگی می کند .

بر اساس این گزارش، کالاهای وارداتی ایران به افغانستان سالانه حدود هشتصد میلیون دلار است در حالی که سطح صادرات افغانستان به ایران، به حدود پنجاه میلیون دلار می رسد و تاجران افغان، وارد کننده مصالح ساختمانی، فرش، وسایل خانگی، آلات برقی و مواد غذایی از ایران هستند.

قربانعلی حقجو، رئیس اتاق تجارت و صنایع افغانستان طی کنفرانسی خبری گفته است "افغانستان توانایی تولید بسیاری از این مواد را دارد و تصمیم به قطع داد و ستد تجارتی با ایران، می تواند به ارتقای ظرفیت تولید در افغانستان بیانجامد و ما در حقیقت کالاهایی را که از ایران می آوریم، نود درصد آن چیزهای است که در افغانستان توانایی تولید آن را داریم. که اگر این روند ادامه پیدا کند، به اصطلاح شری بخیزد که به خیر ما تمام شود و انشاالله این صنایعی که در اثر واردات تولیدات ایرانی ضربه می دید، رشد کند و ما به طرف خودکفایی به پیش برویم."

وزارت تجارت افغانستان گفته است طبق قوانین این کشور، تاجران افغان در تصمیم گیری در زمینه تجارت با ایران مختار هستند و تصمیم آنان در مورد قطع روابط تجاری با ایران، نشاندهنده موضع رسمی دولت افغانستان نسبت به ایران نیست.

گفتنی است طی دو هفته اخیر تجمعات و تظاهرات گسترده ای در مقابل سفارت و نمایندگی های جمهوری اسلامی در افغانستان رخ داده است، که منجر به واکنش های تند مقامات ایران و درخواست بازداشتِ معترضین توسط مقامات افغان شد. در خواستی که با واکنش تند مقامات دولت آن کشور مبنی بر اینکه "کابل تهران نیست و اینجا همه برای ابراز عقیده آزاد هستند"، روبرو شد.

طی روزهای گذشته همچنین انوارالحق احدی، وزیر تجارت افغانستان، گفته بود که مذاکرات با مقامات ایران برای کسب اجازه حرکت تانکرهای سوخت که در مرز با افغانستان متوقف شده اند، تا حالا بی نتیجه مانده است.

طی ماهی که گذشت، دولت جمهوری اسلامی بسیاری از تانکرهای متعلق به تاجران افغان را که از خاک ایران برای ترانزیت سوخت به افغانستان استفاده می کرده اند در نقاط مرزی متوقف کرده و به این بهانه که به دست نیروهای ناتو خواهد رسید، به آنها اجازه نداده است وارد افغانستان شوند.

 

جرس: صبح امروز ماموران زندان اوین بار دیگر از ملاقات همسران بهاره هدایت و مهدیه گلرو با این دانشجویان زندانی ممانعت کرده و اعلام کردند که آنان همچنان به دستور دادستان ممنوع‌الملاقات هستند.

 

به گزارش جرس، دلیل این ممانعت از سوی ماموران بخش ملاقات، عدم اجازه دادستانی عنوان شده است.

 

پیش از این نیز، این دو دانشجو در پی سه هفته ممنوع‌الملاقات بودن توانستند سه‌شنبه ١٤ دی پس از سه هفته بی‌خبری کامل با همسران خود ملاقات کنند.

با این حال در پی‌گیری‌های خود این زندانیان عنوان شده که روز ۱۴ دی ماه نیز به دلیل خطای مسئولان بخش ملاقات آن‌ها موفق به ملاقات شده‌اند.

با توجه به تعطیلی روز سه‌شنبه هفته آینده و قطعی کامل تلفن‌های این دو زندانی، خانواده این زندانیان از شرایط و وضعیت آنان کاملا بی‌اطلاع‌اند و این موضوع نگرانی آنان را افزایش داده است.

 

بهاره هدایت از اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، ١٠ دی ٨٨ بازداشت شد. وی از سوی شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب اسلامی به ٩ سال و نیم حبس محکوم شد. این حکم مرداد ٨٩ از سوی شعبه ٥٤ دادگاه تجدیدنظر تهران عیناً تأیید شد.

 

مهدیه گلرو، فعال دانشجویی و عضو شورای دفاع از حق تحصیل نیز که ١١ آذر ٨٨ بازداشت شد، فروردین ٨٩ به اتهام «تبلیغ علیه نظام و تجمع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت ملی» به دو سال و چهار ماه حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در مرداد ٨٩، عیناً از سوی شعبه ٥٤ دادگاه تجدیدنظر تهران تأیید شد.
 

جرس: در حالیکه  برخی رسانه های غربی "از ابراز نگرانی دانشمندان روس از ورود ویروس استاکس نت به رایانه های نیروگاه اتمی بوشهر و احتمال وقوع فاجعه اتمی" خبر داده بودند، سخنگوی سازمان انرژی اتمی جمهوری اسلامی، ضمن رد این گزارش ها، آنرا "جنگ روانی" خواند و بر امنیت نیروگاه بوشهر تاکید کرد.

روزنامه دیلی‌تلگراف، چاپ لندن، روز دوشنبه ۱٧ ژانویه (۱٧ دی ماه)، به نقل از سازمان‌های جاسوسی غربی نوشته بود که "گروهی از دانشمندان هسته‌ای روسیه، در گزارشی به کاخ کرملین و مقامات ارشد کشورشان، درباره خساراتی که ویروس استاکس‌نت به رایانه‌های نیروگاه بوشهر زده، ابراز نگرانی شدید کرده‌اند."

همزمان واحد مرکزی خبر جمهوری اسلامی، از قول یکی از مسئولان شرکت روس اتم، سازنده روسی نیروگاه اتمی بوشهر، "ادعاهای مبنی بر نفوذ ویروس استاکس نت به سیتم های رایانه ای نیروگاه اتمی بوشهر" را رد کرد.

در واکنش به گزارش روزنامه دیلی‌تلگراف که در آن به "نگرانی دانشمندان اتمی روس" از احتمال وقوع فاجعه اتمی در بوشهر اشاره شده، حمید خادم قائمی، سخنگو و مدیرکل روابط عمومی انرژی اتمی ایران، این اخبار را «جنگ روانی» خواند و بر امنیت نیروگاه بوشهر تاکید کرد و گفت : "ویروس استاکس‌نت هیچ‌گونه تاثیر منفی بر روند پیشرفت فعالیت‌های نیروگاه اتمی بوشهر نداشته و همان‌طور که ریاست سازمان انرژی اتمی تاکید کرده، از حدود یک سال و نیم پیش، کارشناسان و متخصصان امنیتی سازمان با هوشیاری کامل این ویروس را شناسایی کرده و اقدامات لازم در این زمینه انجام شده است و به نظر می‌رسد این‌گونه شایعات در راستای عملیات جنگ روانی و در آستانه‌ مذاکرات ۱+۵ صورت گرفته است."

به گزارش خبرگزاری فرانسه، امروز آژانس رسمی چین، شینهوا، نیز گزارش داده است که سرگئی نویکوف، یک سخنگوی شرکت روس‌اتم، آلودگی رایانه‌های نیروگاه اتمی بوشهر را تکذیب کرده و گفته است "هیچ ویروسی در شبکه رایانه‌ای این نیروگاه وجود ندارد؛ به‌ویژه در واحدهایی که مربوط به امنیت است؛ چراکه این شبکه کاملا جدا و از خارج است."

اما روزنامه دیلی‌تلگراف، به نقل از منابعی که نامی از آنها نبرده، نوشته است "دانشمندان روسیه به مسکو هشدار داده‌اند که اگر ایران آنها را مجبور کند در مدت زمان تعیین شده، نیروگاه بوشهر راه‌‌اندازی شود، احتمال دارد فاجعه اتمی «چرنوبیل» (انفجار اتمی در شوروی سابق)، یک بار دیگر رقم بخورد."

بنا به ادعای این روزنامه، پس از اینکه دانشمندان روسیه از بی‌توجهی ایران به ایمنی نیروگاه بوشهر مایوس و نگران شدند، تصمیم گرفتند مستقیما وارد عمل شده و از مقامات ارشد مسکو بخواهند راه‌اندازی نیروگاه بوشهر را دست کم تا پایان سال جاری میلادی به تعویق بیندازد.
دیلی‌تلگراف همچنین به نسخه‌ای از گزارش دانشمندان اتمی روس اشاره کرد که به مسکو نوشته‌اند "با توجه به انجام تست‌های خیلی ساده و ابتدایی، نمی‌توان ایمنی راه‌اندازی توام با ایمنی این رآکتور را تضمین کرد."

دانشمندان روسی همچنین مقام‌های جمهوری اسلامی را متهم کرده‌اند که تحت فشار سیاسی، ضرب‌الاجل سفت ‌و سختی وضع کرده‌اند و آنها "نسبت به وقوع حوادث اتمی و جان انسان‌ها بی‌تفاوت هستند."

گفتنی است روزنامه نیویورک ‌تایمز اوایل هفته اخیر در گزارشی نوشت، ویروس رایانه‌ای استاکس‌نت کار مشترک سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل است که در سایت هسته‌ای دیمونای اسرائیل در صحرای «نقب» ساخته شده و بر روی پرورش این ویروس دو سال وقت صرف شده تا سرانجام به رایانه‌های تاسیسات اتمی ایران منتقل شود.

بر اساس این گزارش، ویروس استاکس‌نت به رایانه‌ها چنین القا می‌کند که سانتریفیوژها به صورت عادی مشغول کار هستند اما در واقعیت عملکرد آنها به خرابی این دستگاه‌ها می‌انجامد و هدف از آلوده کردن سیستم کامپیوتری نیروگاه بوشهر به این ویروس نیز، ایجاد مانع در روند غنی سازی اورانیوم در ایران اعلام شد، تا به این وسیله، از آنچه "دستیابی این کشور به امکانات تولید تسلیحات اتمی" ذکر شده، جلوگیری شود.
گزارش فوق افزود "ظاهرا موفقیت در این زمینه باعث شد تا اسرائیل از برنامه حمله به تاسیسات اتمی ایران، که به نظر ایالات متحده در شرایط کنونی می تواند برخی مشکلات منطقه ای را در پی آورد، منصرف شود."

شایان ذکر است در واکنش به موارد فوق، روز سه شنبه ٢٨ دی ماه، واحد مرکزی خبر جمهوری اسلامی، به نقل از سرگئی نوویکوف، که مسئولیت و مقام او در شرکت روسی مشخص نشده، اعلام کرد "وی در مصاحبه ای با تلویزیون روسی روسیا البوم گفته است که طیق نظر کارشناسان شرکت روس اتم که در نیروگاه بوشهر فعالیت می کنند، "ویروس استاکس نت برخلاف ادعاهای رسانه های غربی وارد سیستم های رایانه ای نیروگاه بوشهر نشده است."

ویروس جنجال برانگیز
اوایل تابستان امسال، برخی منابع خبری گزارش هایی از کشف یک ویروس رایانه ای توسط کارشناسان امنیت فرآیندهای صنعتی در کشور بلاروس منتشر کردند که به گفته آنان، سیستم های کنترل و نظارت صنعتی را هدف قرار می دهد و بعدا اعلام شد که این ویروس به منظور حمله به زیرساخت های مهم صنعتی ایران که سیستم کنترل ساخت شرکت زیمنس را به کار می گیرند ساخته شده و توانسته است به تاسیسات غنی سازی اورانیوم در نطنز آسیب برساند.

همچنین، گفته شد که تاخیر در راه اندازی نیروگاه اتمی بوشهر هم به علت نفوذ این ویروس به این تاسیسات بوده است که پاییز امسال، محمود احمدی نژاد از "خرابکاری در برخی تاسیسات اتمی" خبر داد و تاکید کرد "این مشکلات برطرف شده و راه خرابکاری برای آینده بسته شده است." و همزمان با وی، علی اکبر صالحی، معاون رئیس دولت و رئیس سازمان انرژی اتمی - که اخیرا سرپرستی وزارت خارجه را هم برعهده گرفته- آسیب رسانی ویروس استاکس نت به تاسیسات اتمی جمهوری اسلامی را رد کرد و گفت که متخصصان کشور توانسته اند مانع از نفود آن به تاسیسات اتمی کشور شوند." 

این درحالیست که مقامات اتمی جمهوری اسلامی و جامعه جهانی، قرار است اواخر ماه جاری میلادی، در استانبول گفتگوهای بی نتیجه قبلی در ژنو را از سر گیرند.

 

جرس: در حالیکه وزارت ارشاد تابعه دولت، طی سالهای اخیر محدودیت های ویژه و فشارهای زیادی را بر فیلمسازان مستقل و مردمی کشور - از جمله جعفر پناهی – وارده کرده و سبب خروج و خانه نشینی بسیاری از هنرمندان شده، مشاور و رئیس دفتر محمود احمدی نژاد در پاسخ به سوالی در مورد  محکومیت پناهی به حبس و عدم فیلمسازی مدعی شد "اینكه جعفر پناهی براساس این حكم مدت زیادی نتواند كار كند، نظر دولت و رئیس‌جمهور نیست و ما نمی‌پسندیم ."

این مقام نزدیک به رئیس دولت همچنین با اشاره به حکم سنگین قضایی برای پناهی، که با توجه به نظراتِ اعمالیِ دستگاههای اطلاعاتیِ تحت امر دولت صادر شده، ادعا کرد "البته ما معتقدیم نباید در زمینه‌ها ورود كرد."

به گزارش ایلنا، اسفندیار رحیم مشائی در حاشیه هفتمین مجمع بین‌المللی استادان زبان و ادبیات فارسی در پاسخ به سوالی درباره دیدار اخیر خود با اعضای خانه سینما باتوجه به مشكلات این خانه با معاونت سینمایی گفت: این دیدار در راستای ایجاد یك بنیاد سینمایی و فرهنگی كه توسط بخش خصوصی دایر می‌شود؛ انجام و از من نیز دعوت كردند تا در نشست تببین اهداف این بنیاد حاضر شوم.

مشایی گفت: این نشست در محل خانه سینما بود و دوستانی نیز از خانه سینما حضور داشتند و گفتگوهایی انجام شد اما این گفتگوها درباره خانه سینما نبود.

وی در پاسخ به سوال ایلنا درباره وضعیت جعفر پناهی ادعا کرد: من قبلاً هم اعلام كردم كه حكم وی را دستگاه قضایی صادر كرده است و نظر دولت و رئیس‌جمهور این نیست.

وی ادامه داد: اینكه جعفر پناهی براساس این حكم مدت زیادی نتواند كار كند را ما نمی‌پسندیم و معتقدیم نباید در این زمینه‌ها ورود كرد.

مشایی همچنین از ماجرای نمایش هداگابلر و توقیف آن اظهار بی‌اطلاعی كرد و در پاسخ به سوالی درباره وضعیت حوزه كتاب و اینكه تعدادی از ناشران به دلیل مشكلات مالی درحال تعطیل كردن فروشگاه‌های خود هستند، بدون اشاره به مشکلات اصلی ناشران و محدودیت های اقتصادی و فشارهای وارده بر اهالی نشر ادعا کرد "ما معتقدیم كه اگر بازار كتابخوانی توسعه پیدا كند؛ بازار نشر نیز توجه بیشتری به آن می‌شود اما درباره ارائه تسهیلات به ناشران باید توجه بیشتری صورت گیرد."
 

 

مادر این معلم دربند در حالیکه هفته گذشته با مشکلات فراوان موفق به ملاقات فرزندش شده است، در این خصوص می گوید: " تلفنشان را قطع کرده اند. راه هم طولانی است و خوب سنم هم که بالاست و توان جسمی ندارم و خیلی برایم سخت است اما خوب چه کنم؟ مگر یک مادر طاقت می آورد فرزندش را نبیند. بالاخره خدا هست و اگر توانم اجازه دهد در این ولایت غریب تنها می روم و تنها می آیم تا برای چند دقیقه روی پسرم را ببینم. حتی اینبار هم که این همه راه را رفتم، محمدم گفت که هوا سرد است دیگر این همه راه را برای دیدن من نیا..."

 

گفتنی است، محمد داوری جانباز جنگ، عضو سازمان معلمان و سردبیر سایت سحام نیوز که پس از نوشتن نامه کروبی به مجلس خبرگان در مورد شکنجه و تجاوز به زندانیان سیاسی در زندان کهریزک بازداشت و درتاریخ ۲۶ اردیبهشت ماه به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. وی در جریان محاکمه خود اعلام کرده بود: "می خواهند در قضیه تجاوز به زندانیان، کسی را قربانی کنند و بهتر از من کسی را پیدا نکردند."

 

به همین مناسبت "جرس" با خانم زلیخا بیابانی مادر محمد داوری در خصوص یکسال و نیم تنهایی و خواسته هایش به گفتگو پرداخته که متن آن در پی می آید:

 

خانم بیابانی لطفا از آخرین وضعیت پسرتان برایمان بگویید؟

 

هفته پیش موفق شدم با پسرم ملاقات حضوری داشته باشم. وضعیت جسمی اش هم خوب نبود. خوب زندان است دیگر، نمی شود انتظار داشت وضعیتشان خوب باشد. پسرم سرما خورده بود و دارو مصرف می کرد.

 

وضعیت روحی ایشان چطور بود؟

 

از نظر روحی خیلی خوب بود. حتی هم سلولی های پسرم می گفتند اگر آقای داوری اینجا نباشد ما دلمان می ترکد و می گفتند این پسرتان برای ما در اینجا یک معلم است.

 

در این مدت پسرتان توانسته اند از حق مرخصی استفاده کنند؟

 

الان نزدیک به یکسال و نیم است که پسرم در زندان است اما هنوز نتوانسته به مرخصی بیاید. دوباره در این خصوص پیگیری خواهم کردم تا ببینم چه می شود.

 

با توجه به اینکه شما ساکن خراسان هستید و مسافت خیلی دور است چکار می کنید؟ آیا تماس تلفنی دارید؟

 

نخیر تلفنشان را قطع کرده اند. راه هم طولانی هست و خوب سنم هم که بالاست و توان جسمی ندارم و خیلی برایم سخت است اما خوب چه کنم؟ مگر یک مادر طاقت می آورد فرزندش را نبیند. بالاخره خدا هست و اگر توانم اجازه دهد در این ولایت غریب تنها می روم و تنها می آیم تا برای چند دقیقه روی پسرم را ببینم. حتی اینبار هم که این همه راه را رفتم محمدم گفت که هوا سرد است دیگر این همه راه را برای دیدن من نیا...

 

خانم بیابانی از تنهایی هایتان در این مدت یک سال و نیم بگویید؟

 

خوب تنها هستم و تنهایی می روم و می آیم. دوستهای محمد هم خیلی کمکم می کنند بلیط می گیرند و راهی ام می کنند. اگر دوست های پسرم نبودند که من اصلا سر در نمی آوردم چکار باید کنم.  شب تا صبح هم در رختخواب فکر و خیال می کنم و نگران و دلتنگ پسرم هستم. تنهایی است و دلتنگی یک مادر، فقط با خدا حرف می زنم و از او کمک می خواهم تا پسرم برگردد خانه و از تنهایی و نگرانی نجات پیدا کنم.

 

پسرتان جانباز جنگ هم هستند از آن دورانی که پسرتان در جبهه ها می جنگیدند بگویید؟

 

محمدم عضو بسیج و در شوراها خیلی فعالیت می کرد. اینقدر هم عاشق کشورش بود که هنوز دبیرستانی بود که جبهه جنگ رفت و با وجود سن کمش می گفت من باید جبهه بروم. آن موقع پدرش زنده بود و شبها بلند می شد و می گفت محمد جان کجایی؟ من هم شروع می کردم به گریه کردن. خیلی دوران سختی بود. بعد هم که  دو ماه نامه ای ازجبهه از طرف محمد نیامد همه گفتند شهید شده تا خبر آمد که در بیمارستان بستری است. بعد دوستاش تعریف می کردند که در جبهه در حالیکه شیمیایی شده بود در یک گودال افتاده بود و داشت اشهدش را می خواند که پسرم را به موقع به بیمارستان رساندند. آن موقع رنج بردیم الان هم رنج می بریم، چه کنیم؟

 

خانم بیابانی با توجه به این که پسرتان معلم و تنها نان آور خانه بودند، شما این دوسال را چطور گذراندید و آیا حقوق معلمی ایشان قطع شده است؟

 

بله حقوق معلمی اش را قطع کرده اند و وضعیت خوبی نیست.

 

شما بارها به سازمان های حقوق بشر نامه نوشتید و خواهان رسیدگی به وضعیت پسرتان شدید و گفتید تمام راها به روی شما بسته شده و کسی پاسخگوی این همه ظلمی که به شما و فرزندتان می شود نیست. حال از این تریبون خواسته هایتان را با مسئولین کشور مطرح کنید.

 

دیگر چه بگویم، همه چیز را از وضعیت خودم، از وضعیت جانبازی پسرم و از وضعیت زندانی بودنش گفتم همه مسئولین هم همه اینها را می دانند. محمد من بی گناه یکسال و نیم در زندان است، یک مادر جز آزادی فرزندش چه می خواهد؟ از خدا می خواهم هر چه زودتر پسرم و همه زندانیان سیاسی آزاد شوند و به آغوش خانواده هایشان برگردند.

 

با تشکر از فرصتی که در اختیارمان قرار دادید.

 

 

 

 

 

جرس: در پی حملات جعفر شجونی، عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت به برخی شخصیت های نظام و اظهار اینکه "برخی افراد سعی می‌كنند برای هاشمی رفسنجانی شناسنامه درست كنند، ولی شناسنامه خودشان را دارند باطل می‌كنند"، دبیر جامعه وعاظ ولایی ایران طی درخواستی از آیت‌الله مهدوی کنی (دبیر کل جامعه روحانیت) خواستار اخراج جعفر شجونی از آن تشکل روحانی شد.

به گزارش مردمسالاری، عباس امیری‌فر گفته است "متاسفانه عملکرد نامعقول و نامتعارف آقای شجونی در جامعه روحانیت مبارزه موجبات ناراحتی روحانیت محترم کشورمان را فراهم ساخته است."

وی ادامه داد: از آنجایی که شجونی در گفت‌وگو با رسانه‌های مختلف به اکثر چهره‌های موثر نظام توهین و بی‌حرمتی کرده‌اند و این نوع رفتارها و افعال به دور از شان روحانیت خدوم کشورمان است من قبل از هر چیز با ادای احترام و ادب به محضر سرور بزرگوار خود حضرت آیت‌الله مهدوی کنی که از چهره‌های موجه و انقلابی کشورمان محسوب می‌شوند درخواست دارم برای اینکه افعال و اعمال آقای شجونی به پای روحانیت مبارز نوشته نشود هر چه زودتر با ورود به موقع خود به این موضوع از ادامه حضور آقای شجونی در بین جامعه روحانیت مبارز جلوگیری و او را اخراج نمایید.

امیری فر در خاتمه با اشاره به حملات شجونی به کسانی که وی "چهره‌های موجه و موثر نظام و دولت" خواند، خاطرنشان کرد: باید در نوشتارها و گفتارهای خود ادب و نزاکت را سر لوحه امور قرار داده و برای رسیدن به امیال حزبی و سیاسی خود مترصد به افعال غیر اخلاقی و غیرشرعی نشویم.

جعفر شجونی طی مصاحبه ای با همشهری ماه گفته بود "چه کسی به عسگراولادی و غفوری فرد و بادامچیان نامه نوشته که اینها خودشان را جلو می اندازند و می خواهند با هاشمی دیدار کنند؟ اینها دارند اشتباه می کنند و تعارف ندارد."

این عضو جامعه روحانیت و موتلفه، همچنین حملاتی را نیز متوجه رحیم مشایی، رییس دفتر احمدی نژاد ساخته بود.

گفتنی است دبیر کل حزب موتلفه نیز طی روزهای اخیر در واکنش به اظهارات شجونی گفته بود "به نظر ما حفظ هاشمی رفسنجانی در خیمه انقلاب و پشت سر رهبری سیاست درستی است، خواست سران فتنه نیز این است كه حساب هاشمی را با آنان یكی كنیم."
 

 

 راههای طی شده (13)

 

بخش ششم  ترجمه رساله اراده معطوف به ایمان

ویلیام جیمز

 

مقدمه مترجم:

 

بخش ماقبل نهائی این مقاله را پیش رو دارید.  به جهت اهمیت این بخش آنرا بطور مستقل تقدیم می کنم.  در این بخش ویلیام جیمز دلائل خویش را برای ترجیح باور و ایمان بر شک بی انتها و انتظار بی پایان برای دلائل متقن در تصمیمات اخلاقی، روابط میان افراد، ایمان دینی (نفیاً یا اثباتاً)، و همکاری اجتماعی مطرح می کند.  زیرا اینها را گزینه هائی زنده، حیاتی، و اجتناب ناپذیر می یابد که تعلل در آنها به بهانه انتظار برای حصول اطمینان علمی جایز نیست.  جیمز به صراحت بیان می کند که در امور اخلاقی، عاطفی، و اجتماعی نقش اراده و باور مقدم بر تجربه و یقین علمی غیر قابل انکار است.

 

 

ادامه بحث ویلیام جیمز در رساله اراده معطوف به ایمان

 

نهم

 

بلافاصله، مسائل اخلاقی بعنوان مسائلی که نمی توانند منتظر جواب کامل و کافی بمانند در برابرمان قد علم می کنند.       اخلاق به  واقعیت موجود اعتنائی ندارد بلکه به خیر موجود یا ممکن رو می کند.  علم می تواند  از آنچه هست سخن بگوید؛ اما هنگامی که در مقام ارزشیابی ارزشهای موجود یا ممکن هستیم دیگر نه با علم بلکه با آنچه پاسکال به آن قلب می گوید سرو کار داریم.  خود علم هم در این باور که آزمایش مداومِ و تصحیح بی وقفه خطاها متضمٌن خیرنهائی بشر است با قلب مشورت کرده است.  اگر این باور را به چالش بکشید می ببینید که خود علم هم جز تکرار طوطی وار آن ترفند دیگری در آستین ندارد.  نهایت آنکه تلاش می کند مطلوبیت خود را از طریق محصولات ثانوی که می آفریند اثبات کند، ولی آیا غیر از اینست که خود این مطلوبیتهای ثانوی هم در گرو تایید قلب انسان است؟  اصلاً این تصمیم که باورهای اخلاقی داشته باشیم یا نه خودش در گرو اراده ماست.  آیا ترجیحات اخلاقی ما حقند یا نا حق؟ شاید هم اصلاً ترجیح خیر یا شر چیزی جز پدیده ای زیستشناسانه نباشد!  منطق صرف ما چگونه می تواند در این میان داوری کند؟  اگر قلبتان یک دنیای اخلاقی را نخواهد مغزتان مطمئنٌاً نخواهد توانست شما را به وجود چنین جهانی متقاعد کند.  شک شیطانی از آنگونه که دامن فاوست (1) را گرفت، مغز را از هرگونه آرمان گرائی بهتر ارضا می کند.  برخی، حتی در مرحله دانشجوئی، چنان قلبشان یخ زده که فرضیات اخلاقی برایشان حیات و جذابیتی ندارد و هنگامی که جوانی پر شور و اخلاقی را می بینند تصور می کنند قرعه معرفت به نام آنها  و انگ ساده لوحی به مخاطبشان اصابت کرده.  با اینهمه در عواطف مکنون اخلاقگرایان این یقین وجود دارد که فریب نخورده اند و ساحتی هست که در آن (همچنانکه امرسون می گوید) همه هوش و برتری روشنفکرانه ای که به آن فخر می فروشند از مکر روباهی بالا تر نیست.  شک اخلاقی نیز از شک روشنفکرانه بیشتر یا کمتر قابل اثبات یا رد منطقی نیست.  هنگامی که ما به وجود "حقیقت" اذعان می کنیم آنرا با همه وجودمان می پذیبزم و حاضریم همه چیزمان را در راهش بدهیم.  رقیب شکاک ما هم شک را با همه وجودش می پذیرد. حالا کدام عاقل تریم؟ چه کسی می داند جز عّلام الغیوب؟

 

 

  حالا بیائید از این سوالات عمومی مربوط به خیر و شر به مقوله دیگری از سوالات که ناظر به واقعیتهای روزمره  هستند باز گردیم و به سوالاتی در باره روابط شخصی، مثلاً تعامل روانی بین انسانها بپردازیم؛ مثلاً به این سوال که: آیا مرا دوست دارید  نه، توجه کنید:  پاسخ به این سوال در موارد بی شمار منوط به این است که آیا هرکدام از دو طرف مربوطه با هم مصالحه هائی کرده اند و روی یک چیزهائی کوتاه آمده اند یا نه؟  اصلاً فرض دوست داشتن متقابل وجود داشته؟ اعتماد و انتظار لازم در میان بوده؟ باور پیشاپیش من به اینکه شما به من علاقه دارید خود در ایجاد علاقه موثر است.  اما اگر من کناری بایستم و تا اطمینان عینی حاصل نکنم که شما کارتان درست است، یک میلیمتر هم از موضع شک خودم تکان نخورم، یک در ده هم امکان ندارد علاقه ای ایجاد یا ابراز شود.  چه قلبهای زنانه ای که با این اصرار بی وقفه مردانه که باید مردانشان را دوست داشته باشند که تسخیرنشده اند! چرا؟ چون طرف مردانه این رابطه به فرضیه منفی تن در نمی دهد.  در اینگونه موارد، نفسِ طلب واقعیت آنرا پدید می آورد و همچنین است در موارد بی شمار دیگر.  چه کسی ترفیع، اضافه حقوق، و منصب می گیرد جز آنکه چینین تحولاتی در زندگیش فرضیات زنده ای محسوب می شوند و پیشاپیش در راهشان مایه می گذارد و خطر می کند؟  ایمان راسخ او در برابر نیروهای بالا تر از او مدعی است، و خودش واقعیتش را مسّجل می کند.

 

 

هر سازمان بزرگ یا کوچک اجتماعی وقتی به کار می افتد که هر عضو آن با اطمینان از انجام وظیفه همزمان دیگران به وظایف خود عمل می کند.  هرگاه دراثر همکاری یک عده افراد مستقل نتیجه مطلوبی بدست می آید، فراورده نهائی مدیون ایمان به زبان نیامده یکایک آنها نسبت به یکدیگر است و لاغیر.  توفیق یک دولت، یک ارتش، یک نظام تجاری، یک کشتی، یک دانشگاه، یک تیم ورزشی، مشروط به این شرط و مبتنی بر این اساس است و بدون آن نه تنها نتیجه ای بدست نخواهد آمد بلکه حتی تلاشی آغاز نخواهد شد.   یک عده راهزن می  توانند یک قطار مسافربری (پر از مسافرانی که تک تکشان چیزی از شهامت کم ندارند) را لخت کنند. چرا؟ چون تک تک راهزنان می توانند روی یکدیگر حساب کنند و حال آنکه تک تک مسافران می ترسند که اگر مقاومتی نشان دهند قبل از آنکه دیگران به یاریشان بشتابند تیر بخورند.  اگر هر یک از آنها باور داشته باشند که همه قطار یکصدا با آنها بپا می خیزند هریک از آنها راًساً  تصمیم خواهد گرفت که مقاومت کند و قطار هرگز در معرض غارت قرار نمی گیرد.  بنا براین مواردی هست که واقعیت جامه عمل نمی پوشد مگر آنکه پیشاپیش باوری وجود داشته باشد که آن واقعیت واقع خواهد شد.  اینجاست که  باور به واقعیتی می تواند پدید آورنده ً آن واقعیت باشد.  در اینجا منطقی که می گوید " باوری که قبل از دلائل مستند علمی پیدا شود اذل رذائل اخلاقی است" منطقی جنون آمیز است.  و این همان منطقی است که مطلق گرایان علم زده ما تظاهر می کنند می توانند زندگی ما را با آن رتق و فتق کنند.

 

پانوشتها

 

(1)   فاوست قهرمان مشهور اثر فنا ناپذیر گوته با همین نامست که با وجود همه علم و ایمانش فریب شیطان را خورد و روح خود را در ازای تجربه بالاترین لذت های ممکن بشری به او فروخت.

 

JohannWolfgang von Goethe, Faust

  *نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

جرس: درپی سقوط دیکتاتوری در تونس، آیت‌الله حسین نوری همدانی از مراجع تقلید قم می‌گوید فروپاشی حکومت تونس ناشی از صدور انقلاب اسلامی ایران به این کشور بوده است.

این در حالیست که زین العابدین بن علی، از اولین روسای کشورهایی بود که سال گذشته بعد از انتخابات جنجالی ریاست جمهوری، پیام تبریک برای محمود احمدی نژاد ارسال کرده بود.

به گزارش فارس، آیت الله نوری همدانی، روز دوشنبه (۲۷ دی ماه) در دیدار با برخی مقامات کشوری، فروپاشی دولت تونس را "به برکت انقلاب اسلامی و بیداری مسلمانان جهان" ارزیابی کرده و با بیان اینکه در تونس، "انقلابی در حال شکل گیری است"، این بیداری را به "برکت انقلاب اسلامی ایران" دانست .

این مرجع تقلید حامی دولت ادامه داد: حکومت این کشور زیر سلطه آمریکا بود و اکنون جریان تونس و تحولاتی که در این کشور بوجود آمده، لرزه بر اندام حاکمان مصر و اردن انداخته است و آنها در حال آماده باش هستند و از سرایت این جریان به کشورهای خود نگران و هراسانند.

گفتی است سخنان این مرجع درحالیست که از آغاز اعتراضات در تونس و در نخستین روز‌های فروپاشی دیکتاتوری در آن کشور، مقامات و رسانه‌های جمهوری اسلامی در برابر آن سکوت اختیار کرده بودند و تفسیر‌ها و تحلیل‌های جهت‌دار رسانه‌ها و مقام‌های جمهوری اسلامی تقریبا از زمانی آغاز شد، که سقوط آن دولت محرز گردید و از آن زمان رسانه های حکومتیِ ایران تلاش می‌کنند  جنبش اعتراضی مردم تونس را مصادره به مطلوب کنند.

 

جرس: با گذشت بیش از یک ماه از بازداشت حجت الله نخستین و جواد بوعلی، دو فعال سبز شهرستان بهبهان، و در حالیکه گزارش ها از وضعیت بد نگهداری آنان و شکنجۀ این دو نفر جهت معرفی فعالان سبز آن شهرستان خبر می دهند، روز گذشته پرونده آنها به دادگاه ارجاع گردید.

به گزارش منابع خبری جرس، با سپری شدن پنج هفته از دستگیری حجت الله نخستین و جواد بوعلی و بلاتکلیفی آنان، که از ۱۶ آذر تا کنون در زندان بهبهان و بدون هرگونه حقوق و امکانات یک زندانی عادی به سر می برند، مسئولان زندان تاکنون از تحویل وسایل عمومی زندانیان از قبیل پتو و ... به ایشان خودداری نموده و حتی برای خواب نیز جایی به این دو زندانی سیاسی تخصیص داد نشده و این دو نفر شب ها روی زمین بدون پتو و زیر انداز می خوابند .

بر اساس این گزارش، مسئولان زندان در جواب اعتراض زندانیان به این اقدام مسئولان، صراحتا از دستور اداره اطلاعات مبنی بر آزار و اذیت ایشان سخن می گویند .

این گزارش همچنین حاکی از آن است که علاوه بر آزار و اذیت های وارده به این دو فعال جنبش، قاضی موسوم به «کوه کناری» نیز، خارج از وظیفۀ خود (حکم و برقراری عدالت)، بدون تفهیم اتهام و با جلوگیری از حضور وکلای فعالان مذکور، تنها شرط محاکمه آنها را اعتراف و معرفی کلیه فعالان جنبش سبز بهبهان اعلام نموده و صراحتا ابراز نموده است که تا زمان معرفی آنها و اعتراف به آنچه بازجویان خواسته اند، هیچ قراری برای آنها صادر نخواهد شد .

این درحالیست که تا زمان تکمیل پرونده متهم، پرونده در مرحله بازپرسی قرار می گیرد، اما علیرغم ارسال پرونده این دو بازداشتی به دادگاه ، قاضی دادگاه انقلاب از عدم تکمیل پرونده آنها سخن گفته و حتی آنها را به دستگیری کلیه دوستان و آشنایان و حتی اعضای خانواده تهدید نموده است .

در همین رابطه قاضی در جواب اعتراض جواد بوعلی به عدم تماس تلفنی، کلیه مراحل امنیتی و قضائیی پرونده را، به نظر مسئولان اداره اطلاعات و بازجویان امنیتی منوط نموده است. امری که برخلاف استقلال دستگاه قضایی محسوب می شود.

منبع خبری فوق همچنین خاطرنشان کرد به نظر می رسد به دلیل دوری محل دستگیری این دو نفر و عدم خبر رسانی دقیق از وضعیت فعالان شهرستان ها، مسئولان امنیتی بهبهان بدون هرگونه نگرانی در صدد پرونده سازی برای فعالان جنبش سبز بهبهان می باشند . ضمن اینکه تاکنون هیچیک از وکلای حقوق بشری وکالت این دو زندانی سیاسی را به عهده نگرفته اند .