جنبش راه سبز - خبرنامه

به گزارش کلمه، اقدام این نیروها با تخریب تاسیسات بند ۳۵۰ از جمله باز کردن کولرها، کندن داکت ها عبور کابل های برق همراه شد. نیروهای گارد زندان اوین سپس به نمازخانه بند 350 رفته وذر آنجا قرآن ها را به وسط نمازخانه پرتاب کرده و اوراق برخی دیگر از قرآن ها را در سطح نمازخانه پراکنده کردند. 

سرهنگ امانیان، فرمانده یگان ویژه سازمان زندان های استان تهران که فرماندهی این نیروها را برعهده داشت به همراه  فرمانده گارد زندان اوین و چند تن از نیروهای عملیاتی وزارت اطلاعات در ساعات اولیه بامداد در حالی که زندانیان روزه دار در خواب بودند به بند ۳۵۰ یورش آورده و پس از تفتیش بدنی و اخراج زندانیان از اتاق هایشان تحت عنوان بازرسی به تخریب و بهم ریختن وسایل زندانیان، سرقت اموال و اشیاء قیمتی زندانیان و حتی تخریب تاسیسات بند ۳۵۰ از جمله باز کردن کولرها، کندن داکت ها عبور کابل های برق  پرداختند.

در این یورش که غیر عادی و بی سابقه گزارش شده است، قرآن نیز هتک حرمت شد و در نمازخانه بند که آنجا هم از هجوم مصون نمانده بود، ماموران قرآن را به وسط نمازخانه پرتاب کردند و اوراق برخی دیگر از قرآن ها را در سطح نمازخانه پراکنده کردند.

بر اساس این گزارش تمام این موارد پس از اتمام این هجوم غیرعادی به مسئولان زندان نیز نشان داده شده است و باید دید مسئولین کشور که در هر کشور دیگری به قرآن بی احترامی می شود فریاد وا اسلامشان بلند می شود، در قبال این هتک حرمت آشکار به قرآن چه می کنند.

زندانیان سیاسی همزمان با شروع بازرسی در اعتراض به این اقدام به خواندن سرودهای ملی و سردادن شعارهای یا حسین میرحسین و موسوی زنده باد، کروبی پاینده باد سر دادند.

تنش های چند روزه ی اخیر بند ۳۵۰ زندان اوین پس از آن آغاز شد که مسئولان زندان در اقدامی غیرمنتظره علی ناظری، از زندانیان سیاسی این بند را به زندان زابل تبعید کردند که واکنش های زندانیان سیاسی به این تبعید باعث انتقال ۶ زندانی به انفرادی در روز چهارشنبه بود.

انتقال ها به انفرادی در حالی صورت گرفته که ۴۴ زندانی سیاسی در واکنش به این تبعید غیرقانونی در بیانیه ای نوشته بودند: کاش مسئولینی که کشور را به فلاکت کنونی مبتلا کرده اند و نتیجه آن را در رای ملت در انتخابات اخیر و شعارهای آشکار مردم در تجمعات قبل و پس از انتخابات دریافت کردند و به جای ادامه روش های گذشته و لجاجت با مردم به خواست و رای آنها گردن می نهادند و جبران مافات می کردند و با ملت همراه می شدند و هنوز امیدواریم با تجدید نظر در گذشته به این مسیر بپیوندند که این گزینه هم منافع کشور و مردم و هم خیر و صلاح خود آنها را در بر دارد. 

فریبا پژوه، روزنامه نگار نوزدهم تیرماه 1392 در منزل خود بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. قوه قضاییه تا کنون دلیل بازداشت و اتهام این روزنامه نگار را اعلام نکرده است.

به گزارش ایلنا در نامه روزنامه نگاران به آقای روحانی آمده است:

جناب آقای دکترحسن روحانی

رئیس جمهور منتخب مردم ایران

باسلام

ضمن عرض تبریک انتخاب شایسته جنابعالی و ایام پر برکت ماه مبارک رمضان، اینجانبان امضاکنندگان این نامه به عنوان جمعی از روزنامه نگاران رسانه‌های رسمی داخل کشور با ابراز نگرانی جدی از بازداشت خانم پژوه و بی‌خبری از وضعیت این همکارمان، چنین تلخ‌کامی را حق این روزهای جشن بزرگ پیروزی نمی دانیم.

پس از انتخاب جنابعالی از سوی اکثریت قاطع ایرانیان، چنان امیدی در دل دوستداران کشور و اصحاب رسانه به عنوان بخشی از آن ایجاد شد که برآیند آن را در جزیی ترین وجوه زندگی روزانه مردم به وضوح می‌توان دید.

در این شرایط که امید است تدبیر یک بار دیگر اعتماد متقابل را بین اصحاب رسانه و دولتمردان بازگرداند و این اعتماد تا آنجا گسترده شود که همه نیازهای رسانه ای ایرانیان در داخل کشور پاسخ داده شود، بازداشت ناگهانی یک روزنامه‌نگار شوک بزرگی به جامعه مطبوعات وارد کرد.

این باور قطعاً وجود دارد که چنین رویه ای به هیچ عنوان مدنظر دولت تدبیر و امید نیست، چرا که نه با تدبیر می‌شود چنان کرد و نه با امید می‌شود چنین ماند.

لذا با باور به اینکه دولت محترم جنابعالی به هیچ روی مواق تحدید و ناامن کردن فضای مطبوعات نیست، خواهشمندیم با دستور ویژه، هر چه سریعتر با آزادی وی، این مساله را مدیریت فرمایید.

بی تردید برنده بازگشت فضای اعتماد متقابل بین اصحاب رسانه و دولتمردان کسی جز حاکمیت و کشور نخواهد بود. 

به گزارش تارنمای دفتر آیت الله منتظری، متن نامه احمد منتظری بشرح زیر است:

باسمه تعالی

حضرت آیت الله خامنه ای مقام محترم رهبری جمهوری اسلامی ایران

سلام علیکم

حدیثی قدسی است که می فرماید: "انّ فی ایام دهرکم نفحات الا فتعرّضوا لها".

مولانا هم این کلام گهربار را چنین می سراید که:

"گفت پیغمبر که نفحت‌های حق اندر این ایام می‌آرد سبق

گوش و هش دارید این اوقات را در ربایید این چنین نفحات را"

امروزه به دلیل شرایط سیاسی و اقتصادی کشور عزیزمان ایران، تلاش در جهت ایجاد وحدت و همدلی ملت بیشتر از همیشه احساس می‌شود. همانگونه که مستحضرید به لطف الهی و در آینده نزدیک مراسم تنفیذ ریاست جمهوری یازدهم برگزار خواهد شد؛ مدبران امور با توجه و تمسک به حدیث بالا می‌توانند این مراسم قانونی را به یک مراسم قانونی و در عین حال عاطفی و به عبارتی جشن وحدت و همبستگی ملی تبدیل نمایند. حضور نمایندگان همه گروه های مخالف و موافق و تشکلهای سیاسی در این مراسم این مهم را فراهم خواهد نمود.

دستور جنابعالی مبنی بر آزادی و حضور حضرات آقایان کروبی و موسوی و سرکار خانم رهنورد و نیز زندانیان سیاسی و عقیدتی در مراسم تنفیذ ریاست جمهوری می‌تواند به راحتی و بدون هزینه این منظور را فراهم نماید.

این وحدت و همبستگی با حضور نمایندگانی از احزاب مختلف سیاسی، و نیز خانواده‌های آسیب‌دیدگان و سمبل و نماد آنان مانند خانواده‌های قربانیان کهریزک تکمیل می‌گردد و بسیاری از کدورت‌ها و اختلافات را از بین می‌برد.

با این تصمیم شایسته در ماه مبارک رمضان که ماه بازگشت به خدا و ارزش‌های الهی است شما در عمل به دیگران خواهید آموخت که می‌توان به راحتی، رحم و شفقت و لطف را جایگزین بیرحمی و سنگدلی و انتقام نمود و از ثمرات دنیوی و اخروی آن برخوردار شد.

علاوه براین، در جهان امروز که با کمال تاسف، کلمات اسلام‌گرایی و بنیادگرایی اسلامی مترادف با خشونت و قتل و کشتار گردیده است، چنین تصمیمی از شخصیتی چون جنابعالی می‌تواند خط بطلان بر تبلیغات ضددینی بکشد و با صدای بلند اعلام نماید که پیروی راستین دین مبین اسلام چگونه است؛ همان اسلامی که پیغمبر رحمة للعالمین آن(ص) بعداز فتح مکه از انتقام گرفتن نهی نمود و فرمود: "الیوم یوم المرحمة"، همان اسلامی که امام علی(ع) سفارش می‌کند که: "به قاتل او ظلم نشود و اگر عفو شود بهتر است".

امیدوارم به شکرانه نعمت انتخابات پرشور و آرامی که برگزار شد و از الطاف الهی به کشور و ملت بزرگوار ایران محسوب می‌گردد این تصمیم تاریخی را گرفته و دستور آن را صادر بفرمایید و همگان آثار مادی و معنوی آن را شاهد باشیم.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

احمد منتظری

1392/4/28

دکتر امید کوکبی، نخبه ایرانی ۳۱ ساله، در تاریخ ۱۰ بهمن ماه ۱۳۸۹ در فرودگاه امام خمینی هنگام ترک کشور بازداشت شد. پس از بازداشت تا مدت ها در انفرادی بود و خانواده و وکیلش امکان تماسی با او را نداشتند. او که فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف است دوره دکتری خود را در بارسلون به اتمام رساند و برای تکمیل تحصیلاتش به دانشگاه تگزاس دعوت شده بود.

در دوران تحصیل، چندین بار از طرف نهادهای نظامی و امنیتی دعوت به همکاری شد و از وی خواستند که با پروژه‌های مورد نظر آن‌ها همکاری کند که از طرف او پذیرفته نشد.

این نخبه ی جوان که می خواست در دانشگاه فعال باشد، در پاسخ به اینگونه دعوت‌ها اعلام کرده که من تمایلی به ورود به پروژه‌های طبقه بندی شده ندارم و می خواهم فعالیت‌های علمی خود را در دانشگاه ادامه دهم و در دانشگاه هم می‌توانم سرمایه علمی خود را در اختیار پژوهشگران شما قرار دهم، که نهایتا این عدم تمایل وی به همکاری به بازداشت وی منجر شد و پافشاری او در عدم پذیرش این پیشنهادات که حتی در دوران بازداشت نیز مطرح شده بود، به صدور حکم ۱۰سال برای او انجامید.

صفربی بی حق نظری، مادر امید کوکبی با اظهار تاسف از این که فرزندش به جای بودن در فضای آکادمیک باید روزهایش را زندان سپری کند به جرس می گوید: امید دلایلی منطقی برای عدم همکاری داشت. او شرایط خودش را برای همکاری مناسب نمی دید؛ اول از همه برنامه‌ای مفصل برای خود چیده بود که بارها برایم تعریف کرده بود. او می‌خواست تحصیلات و تحقیقاتش را برای کسب تجربه‌ای کامل در زمینه‌ی لیزرهای پرقدرت به بهترین نحو تکمیل کند. این کار مستلزم حضور دائم در دانشگاه‌های خارج از کشور تا پایان تحصیلات و دوری از هر گونه همکاری داخلی بود که بیشتر به مسائل امنيتي حضور او در خارج از كشور باز می‌گشت.

او در ادامه توضیح می دهد: با توجه به شرايطي كه اميد دارد متاسفانه نمي تواند در مورد فشار امنیتی به ما توضيحي بدهد ولی هر بار تاکید می کند که به علت تهدیدهای امنیتی هیچ ارتباطی در رابطه با موضوع او با کسی یا نهاد داخلی یا خارجی نداشته باشیم. او هر بار این را به ما گوشزد می کند.

پیش از این یکبار امید کوکبی نامه ای خطاب به رییس قوه قضاییه نوشته و در آن از نحوه بازداشت غیرقانونی اش تا مراحل بازجویی و اعتراف اجباری تحت فشار گفته بود. امید کوکبی در خصوص بازداشتش نوشته بود: در فرودگاه با اتهام شوک آور اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی کشور بازداشت شدم و ۳۶ روز در انفرادی بودم.

او نوشت که "کل فرآیند بازداشت، اتهام زنی و بازجویی" را غیرقانونی می داند و در نتیجه اقرارهایی که از او گرفته شده اعتباری ندارند. امید کوکبی در این نامه نوشته است: « بازجویان که در هنگام نوشتن مطالب را سطر به سطر از دستم گرفته و می خواندند، بارها جواب های نوشته شده من را با خشم و تهدید و فریاد کنار گذاشته و با در اختیار گذشتن برگه ای دیگر اجبار می کردند که مجددا آنچه را که آنها می گویند و نظر و برداشت آنهاست بنویسم که صدافسوس من نیز چنین می کردم.»

صفربی بی حق نظری که ۳۰ ماه است تنها می تواند پسرش را در ملاقات های کوتاه ماه به ماه ببیند، همچنین با اظهار نگرانی از بیماری های پسرش می گوید: پسرم به شدت لاغر شده و از زمانی که به یاد دارم پسرم اینقدر از لحاظ جسمی ضعیف نبوده است.

متن کامل گفت و گوی جرس با مادر امید کوکبی در ادامه آمده است:

امید در نامه‌ای که دو ماه پیش خطاب به یکی از هم‌دانشگاهیانش نوشت که دلیل صدور حکم ۱۰ سال زندان، "تنبیه" او به خاطر عدم همکاری با نیروهای امنیتی و نظامی است. زمینه‌ی تخصصی امید چیست و آن‌ها در چه حوزه‌ای می‌خواستند با آن‌ها همکاری کند؟

امید یک فیزیک‌دان تجربی‌كار است. هم در ایران و هم در خارج از کشور تمرکز اصلی‌اش را بر اعمال تکنیک‌های پیشرفته‌ی لیزر در آزمایشگاه، گذاشته بود. آن طور که امید می‌گفت، کشور ما در زمینه عملی و کاربردی علوم از سطح جهانی عقب‌تر و از نظر به روز بودن تا حدود زیادی خارج از رده است و به شدت به آزمایشگران تجربی و نیروهایی با آموزش پیشرفته در علوم جدید نیاز دارد. همین نیز دلیلی اصلی او بود تا به بهترین مراکز تحقیقاتی و آزمایشگاهی اروپا و آمریکا برود و تحصیلاتش را در آنجا ادامه دهد تا بتواند در بازگشت به ایران به عنوان نیرویی موثر در دانشگاه و مراکز تحقیقاتی کار کند.

زمینه‌ی کاری امید فیزیک اتمی و گرایشش ساخت لیزر و کاربردهای لیزر است که توانست در همان دوران پایان کارشناسی در دانشگاه صنعتی شریف مقالات بین المللی نیز ارائه و به چاپ رساند. مهمترین علت دعوت از او این مسئله بود. علاوه بر این امید خصوصیات دیگری نیز داشت که او را منحصر به فرد می کرد، توان بالا در زبان انگلیسی و برقراری ارتباط و تعامل با متخصصان و اساتید خارجی، مدیریت آزمایشگاه و پروژه های علمی که کاملاً هم وقتی در کنار دکتر صدیقی همکار تحقیقاتی بود این مسئله را به شهادت خود استادش و دیگران به اثبات رسانده بود.

آنطور که امید برای ما تعریف کرده، در اولین پروژه‌ای هم که در سال ٨٤ به اصفهان دعوت شده بود، قرار بوده مدیریت یک پروژه‌ی اتمی را به عهده بگیرد.

چرا آقای کوکبی حاضر به همکاری نشده بود؟

امید دلایلی منطقی برای عدم همکاری داشت. او شرایط خودش را برای همکاری مناسب نمی دید؛ اول از همه برنامه‌ای مفصل برای خود چیده بود که بارها برایم تعریف کرده بود. او می‌خواست تحصیلات و تحقیقاتش را برای کسب تجربه‌ای کامل در زمینه‌ی لیزرهای پرقدرت به بهترین نحو تکمیل کند. این کار مستلزم حضور دائم در دانشگاه‌های خارج از کشور تا پایان تحصیلات و دوری از هر گونه همکاری داخلی بود که بیشتر به مسائل امنيتي حضور او در خارج از كشور باز می‌گشت.

امید به عنوان یک دانشجو و محقق ایرانی در رشته حساس فیزیک اتمی کاربردی برای اینکه بتواند بدون دغدغه و ملاحظات امنیتی به تحصیل ادامه دهد، سعی می کرد تا زمان بازگشت کامل به ایران به غیر از دانشگاه با جایی دیگر همکاری یا ارتباطی نداشته باشد تا تهدیدی برای تحصیلش نباشد. متاسفانه اين جوي بود كه خود اميد نیز از آن ناراحت بود و طبق گفته او سیاستی است که در سال های اخیر بر دانشجویان ایرانی در حال تحصيل در غرب سنگيني مي كند.

در ثاني جاهايي در ايران از او برای همکاری دعوت کرده بودند که در زمره بخش های نظامی و امنیتی به شمار می روند و امید از این مسئله گریزان بوده و هست. امید دوست داشت و دارد که همچنان در محیطی آکادمیک و غیرنظامی به کارش ادامه دهد تا بتواند تعاملی سازنده با دنیای علمی بين المللی داشته باشد و بدون فشار، پژوهش های علمی‌اش را انجام دهد که قاعدتاً با حضور در آن مراکز هرگز نمی توانست به آن روند دست یابد یا ادامه دهد.

او در نامه‌اش گفته است که در دوران زندان، باز هم به او پیشنهاد داده شده است تا در صورت پذیرش همکاری، از زندان آزاد شود. مشخصا آخرین باری که ذکر کرده مربوط به مهر ماه 90 بود. آیا این پیشنهادها پس از آن هم مطرح شده است؟

در کنار پیشنهادهایی که امید از سال 84 حتی تا آخرین روز قبل از بازداشتش دریافت کرده بود، بعد از بازداشت، مشخصاً در فاصله پس از اتمام بازجویی ها و پرونده سازی و قبل از جلسه اول دادگاه در مهر ماه ٩٠ (هشت ماه بعد از بازداشتش) با او مذاکره شد. آنها در طی سه مرحله ای که با او صحبت کردند، به او وعده دادند پس از توافق با او، پرونده اش را مختومه کرده و دادگاهی نیز تشکیل ندهند و با این ترتیب او را به این کار وا بدارند که امید نیز به این کار تن نداد.

وکیل امید، آقای خلیلی، دو ماه پیش باز هم تاکید کرده بود که در پرونده "هیچ مدرک یا حتی دلیل محکمه پسندی" وجود ندارد. روند پرونده‌سازی برای امید چگونه بوده است؟

امید در مراحل بازجویی به شدت توسط بازجویش تهدید شده و تحت فشار روانی شدید قرار داشته است. بازجویان، اميد را ساعت‌‌ها با چشمانی بسته و نشسته رو به دیوار نگه می‌داشتند یا او را مدت‌ها در سلول انفرادی و در انزوای کامل قرار می‌دادند. او از تمام تماس‌ها به دنیای خارج و خانواده محروم بود. امیدی که هرگز به محیطی غیر از محیط محترمانه و دوستانه عادت نداشت و در فضای آکادمیک کار کرده بود، به طور مکرر بازجویی كرده اند. اما خوشبختانه با همه این شرایط نتوانسته‌اند برخلاف خیال خودشان، چیزی غیر از فعالیت‌های علمی و ارتباطات آکادمیک در او پیدا کنند که شهادت وکیل او نیز که به طور کامل به محتوای پرونده اش دست يافته، موید این مطلب است. آقای خلیلی دوباره تاکید کرده است که هیچگونه دلیل و مدرک و حتی سند محکمه پسندی علیه او وجود ندارد و حاضر است در هر دادگاه عادلانه اي با رعايت اصل ١٦٨ قانون اساسي و به طور علني با حضور قضات بي طرف و با حضور رسانه هاي داخلي و خارجي براي روشن شدن حقايق از او دفاع کند و برائتش را اثبات کند.

به اميد هرگز حق ملاقات با وكيلش داده نشده است. به نظر می رسد علاوه بر تنبیه پسرم برای عدم همکاری، بازجویش که به شدت با او لج بوده و هست در شرایطش دخیل است. متاسفانه دست ما نیز به جایی بند نبوده و نیست و سعی کردیم از طریق مکاتبه با قوه قضائیه و یا بنیاد نخبگان پیگیر آن شویم ولی کارها به جایی نرسید. حتی در زمان دادگاه، دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف از طریق وکیل پسرم نامه‌ای رسمی به قاضی صلواتی ارسال کرد که وی حتی اجازه نداد وکیل امید در دادگاه آن را قرائت کند. تلاش براي روشنگري در مورد پرونده که بماند، فقط ۱۸ ماه طول کشید که من و پدرش توانستیم پس از پیگیری‌های مکرر با پسرم ملاقات حضوری داشته و برای دقایقی او را به آغوش بگیریم.

به نامه‌ی دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف در حمایت از آقای کوکبی اشاره کردید به جز این مورد، نامه‌های زیادی از سوی نخبگان، دانشگاه‌ها و انجمن‌های علمی به رهبر و مراجع قضایی ایران نوشته شد که درخواست آزادی همکار و هم‌دانشگاهی خود را داشتند. این نامه‌ها واکنشی را در مراجع قضایی در پی نداشت؟

متاسفانه به رغم آگاهی مراجع قضایی و امنیتی از این نامه نگاری‌ها، لجاجت فراوانی از سوی آنها برای نادیده گرفتن این حمایت‌های بین‌المللی که در بالاترین سطوح علمی بوده، وجود دارد. ما از این حمایت‌ها بی‌اندازه متشکریم و امیدواریم که با تداوم آن‌ها، مراجع قضایی بالاخره به خاطر این واکنش‌های مستقل، بازنگری در پرونده امید انجام دهند. یکی از استادان دانشگاهش در تگزاس گفته بود که با شناختی که آنها از پسرم دارند، برای‌شان جای تعجب است که در هر جاي دنيا براي نخبگان و متخصصانی مثل امید امکانات و شرایط مناسبي براي استفاده عمومي از تخصص و توانايي شان فراهم مي کنند، اما در ایران آنها را زندانی می‌کنند.

امید در نامه ای که سال ۹۰ خطاب به رئیس قوه قضاییه نوشته بود، از فشار نیروهای امنیتی بر خانواده اش و "گروگان" گرفتن خانواده سخن گفته بود. چه برخوردهایی با شما شده بود؟ آیا هنوز هم شما تحت فشار نیروهای امنیتی هستید؟

با توجه به شرايطي كه اميد دارد متاسفانه نمي تواند در مورد فشار امنیتی به ما توضيحي بدهد ولی هر بار تاکید می کند که به علت تهدیدهای امنیتی هیچ ارتباطی در رابطه با موضوع او با کسی یا نهاد داخلی یا خارجی نداشته باشیم. او هر بار این را به ما گوشزد می کند.

الان بیشتر از سه سال هست که پسرتان زندانی است. برای گرفتن مرخصی اقدام کرده اید؟

بله، چندین بار از طرف وکیل و خود امید تقاضای مرخصی داده شده که فقط  آخرین بار آن در اسفند ۹۱ پاسخ دادند و و آن هم جواب مخالف بود. آقای خدابخشی قاضی ناظر زندان (دادسرای زندان) نیز گفته بود که از دست دادستان تهران خارج است و وزارت اطلاعات با مرخصی مخالفت کرده است.

آبا ملاقات های هفتگی‌تان بدون مشکل و منظم انجام می‌شود؟

با اینکه نزدیک به ۳۰ ماه از حضور مستمر پسرم در زندان از زمان بازداشتش می‌گذرد جز تعداد اندکی ملاقات به مناسبت‌های خاص و همگانی، ملاقات حضوری هم به ما داده نمی‌شود و هم اکنون نیز از پذیرش مقالات علمی توسط زندان که او برای دنبال کردن تحقیقاتش و به روز ماندن نیاز دارد، خودداری می‌شود.

ما در شهرستان گنبد کاووس زندگی می کنیم که ۹ ساعت با اتوبوس با تهران فاصله دارد. هر ماه برای ملاقاتی که متاسفانه تنها ۲۰ دقیقه بیشتر هم نیست یکبار به دیدن پسرم می‌آییم. دوست داریم بیشتر بیاییم ولی خود او مخالفت می کند، چون مسافرت با اتوبوس را برای من و پدرش سخت می‌داند و از ما می خواهد که بیشتر به هشت خواهر و برادر دیگرش که اکثر آنها نیز مشغول به تحصیل هستند برسیم.

حال جسمی و روحی پسرتان چطور است؟

امید فرد بسیار منعطفی است و از کودکی نشان داده که سعی می کند خود را با شرایط سخت وفق دهد. پسرم که عاشق تدریس و تحقیق است سعی کرده تجربیات خود در زمینه زبان‌های انگلیسی، فرانسوی و اسپانیایی از طریق تدریس به همبندی‌هایش در اختیار آنها قرار دهد. هم اکنون هم حدود ۹ ماه است که به طور هفتگی در مورد فیزیک و مهندسی مکانیک و عمران به همبندی‌هایش درس می‌دهد. تاکنون یک کتاب درباره تاریخچه‌ی خاورمیانه، یک کتاب درباره‌ی حقوق بشر با همکاری فعالان این حوزه‌ها ترجمه کرده است و در حال ترجمه کتابی جدید در زمینه فیزیک است. هرچند مقالات علمی فیزیک که برای او می بریم را زندان تحویل نمی‌گیرد ولی پسرم سعی می کند همچنان با تمام قوا تحقیق و مطالعه خود را در زمینه فیزیک ادامه دهد که در صورت مجوز زندان برای ارسال نوشته‌هایش به بیرون از زندان، هم اکنون مقاله‌ای را برای چاپ در مجلات علمی و یا ارائه در کنفرانس تهیه کرده است.

متاسفانه وضعیت جسمانی پسرم در این مدت سیر نزولی داشته و هر چند خودش سعی می‌کند چیزی نگوید که باعث ناراحتی ما نشود می دانیم که با مشکلاتی به خصوص کلیه (دفع سنگ کلیه)، گوارش ( ناراحتی معده) و مشکلات دندان روبرو است که رسیدگی خاصی هم در مورد آن صورت نگرفته است. پسرم به شدت لاغر شده و از زمانی که به یاد دارم پسرم اینقدر از لحاظ جسمی ضعیف نبوده است.
 

به گزارش جرس، يکی از اعتصاب کنندگان به دلیل وخامت حالش به درمانگاه زندان منتقل شد.

محمود فضلی، شهرام رادمهر، آيت مهرعلی بيگلو، لطيف حسنی و بهبود قلی زاده از روز شنبه ۲۲ تير، در اعتراض به احکام سنگين حبس اعتصاب غذا کردند.

اتهام اين پنج فعال مدنی آذری، «مشارکت در فعاليت تبليغی» عنوان شده است.

به گزارش ایسنا به نقل از آسوشیتدپرس، برخی مقامات بر این باورند که لغو این مذاکرات دو جانبه ممکن است اقدامی تلافی جویانه در پی سایر زمینه‌های مخالفت آمریکا با روسیه مانند حمایت مداوم مسکو از بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه باشد.

به رغم آنچه درخصوص اسنودن روی داده است، کاخ سفید اعلام کرده است که باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا در یک نشست بین‌المللی در سنت پترزبورگ روسیه شرکت خواهد کرد.

در همین زمینه جی کارنی، سخنگوی کاخ سفید اعلام کرد: رئیس جمهوری قصد دارد برای شرکت در نشست گروه 20 به روسیه سفر کند. من هیچ خبر دیگری فراتر از آنچه که پیش از این در خصوص سفر رئیس جمهوری به روسیه در پاییز گفته‌ایم در دست ندارم که اعلام کنم.

از سوی دیگر اندرو کوچینز، رئیس برنامه روسیه در مرکز مطالعات استراتژیک بین‌المللی اعلام کرد که تهدید واشنگتن به لغو این سفر می‌تواند اهرم فشاری بر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه باشد که مایل است از هر گونه شرمزدگی در صحنه جهانی اجتناب کند.

وی افزود: هنگامی که تمرکز جهان بر او (پوتین) و روسیه است، او نمی‌خواهد که این تمرکز مسایل منفی بسیاری را افشا کند که ممکن است منحرف کننده باشند.

به گزاررش بی بی سی، کوین راد، نخست وزیر در بخشی از معرفی سیاست های دولت خود در قبال مهاجران گفت که این پناهجویان پس از ارائه درخواست پناهندگی‌شان به جای استرالیا در گینه نو نگهداری می‌شوند.

او گفت که در کنار پایبندی به مقررات کنوانسیون حقوق پناهجویان مسئولیت دارد تا امنیت مرزهای استرالیا را نیز افزایش دهد.

روز جمعه، ۱۶ ژوئیه در قراردادی که کوین راد و پیتر اونیل، نخست وزیر گینه نو امضا کردند مقرر شد که از این پس استرالیا بتواند پناهجویانی را که غیرقانونی وارد این کشور می شوند به کشور در حال توسعه گینه نو منتقل کند.

موج مهاجران غیرقانونی که از طریق کشورهایی همچون اندونزی به استرالیا سفر می کنند و در آن تقاضای پناهندگی می کنند در سال های اخیر افزایش یافته است.

بخش عمده ای از این پناهجویان را اتباع ایران و افغانستان تشکیل می دهند. بسیاری از آنها به وسیله قایق به استرالیا سفر می کنند و در سال‌های گذشته صدها مهاجر غیرقانونی ایرانی و افغان در پی واژگون شدن قایق شان جان خود را از دست دادند.

از جمله هفته گذشته در پی غرق شدن قایق در جزایر کریسمس واقع در جنوب شرق آسیا که حامل ۹۷ پناهجو بود، یک کودک کشته و ۸ نفر دیگر مفقود شدند.

تغییر ویزای اندونزی برای ایرانیان
در خبری دیگری نیز آمده است که دولت اندونزی در پی افزایش قاچاق مواد مخدر و تعداد مهاجرانی که از طریق این کشور به طور غیرقانونی به استرالیا سفر می کنند، شرایط صدور ویزا برای اتباع ایرانی را تغییر می دهد.

در حال حاضر برای اتباع ایرانی که قصد سفر به اندونزی دارند، ویزا این کشور بدو ورود صادر می شود.

وزیر دادگستری و حقوق بشر اندونزی در حکمی که از ۲۰ اوت امسال اجرا می شود، صدور ویزا برای ایرانیان در بدو ورود را لغو کرد.

ماریوتو هادی، سخنگوی دفتر مهاجرت اندونزی درباره این تصمیم گفته است که بسیاری از ایرانیانی که خود را توریست معرفی می کنند، برای هموار کردن سفرشان به استرالیا و پناهندگی در آنجا و نقل و یا انتقال مواد مخدر از تسهیلات صدور ویزا "سو استفاده" می کنند.

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس این حکم در پی درخواست کوین راد و در ادامه همکاری های استرالیا و اندونزی برای مبارزه با مهاجرت‌های غیرقانونی صادر شده است.

پیشتر هم باب کار، وزیر خارجه استرالیا گفته بود که بسیاری از پناهجویان ایرانی در استرالیا مشکل سیاسی ندارند و صرفا "مهاجران اقتصادی" هستند که برای زندگی بهتر به استرالیا مهاجرت می کنند.

اندونزی به منظور تقویت صنعت توریسم خود برای شهروندان بیش از ۶۰ کشور جهان از جمله ایران در بدو ورود ویزا صادر می کند. ویزای ورود به این کشور که هزینه آن ۲۵ دلار است در ۱۵ فرودگاه و ۲۱ بندر صادر می شود.
از ژانویه سال جاری بیش از ۱۳ هزار پناهجو از طریق قایق و به طور غیرقانونی وارد استرالیا شده اند.

به گزارش ایسنا، احمد جنتی امروز در خطبه های نماز جمعه امروز تهران با اشاره به نهاد فراقانونی شورای نگهبان گفت "این شورا بار سنگینی بر دوش دارد و در این مسیر، برخی نارضایتی‌ها هم پیدا می‌شود و عده‌ای که زبانشان آزاد است هرچه می‌خواهند می‌گویند که ما آن را تحمل می‌کنیم."

وی در ادامه پیرامون انتخابات اخیر گفت: "این انتخابات، انتخابات سالم و خوبی بود و دیگران هم دیدند که بدون هیچ دغدغه‌ای یک انتخابات آزاد و در سطح گسترده برگزار شد.‌ این امید وجود دارد که در آینده شاهد باشیم که این انتخابات دستاوردهای خوبی داشته باشد و دولت جدید بتواند مشکلات معیشتی، سیاسی و فرهنگی را حل کند و نسبت به اسلام و شعارهای انقلاب وفادار باشد."

امام جمعه موقت تهران در ادامه مدعی شد: "قابل تقدیر است که در انتخابات، نامزدها به جان هم نیفتادند و ما شاهد آبروریزی نبودیم. کسانی که در سال 88 ادعای تقلب کردند باید خجالت بکشند. آنها مدعی بودند که نظام تقلب کرده است و به نظر من با آنها با مسامحه برخورد شد. یک دلیل اینکه آنها می‌گفتند در انتخابات تقلب شده این بود که در برخی صندوق‌ها بیش از صددرصد آرا در صندوق ریخته شده بود. در این دوره هم این اتفاق افتاد ولی صدای کسی درنیامد."

دبیر شورای نگهبان همچنین با حمایت مجدد از احمدی نژاد گفت: من هم همانند رهبری از تلاش‌های دولت احمدی‌نژاد قدردانی می‌کنم؛ البته هیچ‌کس نمی‌خواهد بگوید که هیچ مشکلی وجود نداشته ولی انسان باید انصاف هم داشته باشد. احمدی‌نژاد شعارهای انقلاب را زنده کرد و در این دوره فرهنگ انقلابی، شعارهای امام، ساده زیستی، دوباره مطرح شد و در همان اوایل دولت احمدی‌نژاد، انقلاب تجدید حیات پیدا کرد؛ البته من به بعد از آن کاری ندارم.

وی مدعی "پرکاری بی‌سابقه و خستگی‌ناپذیر و پاکدستی" دولت احمدی نژاد شد و آنرا "از دیگر ویژگی‌های این دولت" دانست و گفت:‌ احمدی‌نژاد از این که اسلام را در مجامع بین‌المللی مطرح کند، احساس شرم نکرد و نام ولی عصر توسط وی برای اولین‌بار در سازمان ملل مطرح شد. امیدواریم دولت بعدی هم این راه را ادامه دهد. البته انتظار داریم دولت آقای روحانی نقاط قوت دولت فعلی را داشته و از نقاط ضعف آن مبرا باشد.

جنتی در ادامه صحبتهای خود، به حوادث اخیر مصر اشاره و ادعا کرد: دولت مصر به اسرائیل کمک کرد پیمان کمپ دیوید را تایید کند و ارسال نفت را به اسراییل ادامه داد که اینها برخلاف انتظار مردم بود. پس جنبشی به نام جنبش تمرد در مصر به وجود آمد که 60 درصد مردم مصر در این جنبش فعال هستند و اظهار می‌کنند که باید آنها ضد آمریکا و ضد اسراییل و مسلمان و مستقل باشند. ما امیدواریم طرفین درگیری در مصر وحدت خود را حفظ کنند و بر مواضع مشترک خود تایید کرده و مانع خونریزی شود.

امام جمعه موقت تهران با انتقاد از حقوق بشر آمریکایی گفت: یک نوجوان 17 ساله سیاه پوست به دست یک جوان 29 ساله سفید پوشت با گلوله کشته شد اما قاضی عادل که حقوق بشر را رعایت می‌کند قاتل را تبرئه کرد. این معنای حقوق بشر آمریکایی است.

دبیر شورای نگهبان در پایان گفت: با روزه‌خواران نباید مسامحه شود. هم مردم و هم نیروی انتظامی در این زمینه باید امر به معروف کنند و باید از روزه‌خواری در ملاء عام جلوگیری شود.

به گزارش مهر، بر این اساس پس از توافق دو کشور در زمینه صادرات گاز طبیعی و گازوئیل، ترآنزیت و سواپ برخی از فرآورده‌های نفتی، در توسعه فعالیت‌های حفاری چاه‌های نفت هم به یک توافق جدید دست یافته اند.

حميدرضا گلپايگاني در تشریح توافق جدید نفتی با عراقی‌ها، با اشاره مذاكره با شركت حفاري عراق در زمينه توسعه همكاري‌هاي نفتي به‌ويژه انجام خدمات فنی چاه‌هاي نفت وگاز، گفت: استفاده از توانمندي‌هاي هر فنی حفاری ایران و عراق، توافقی حاصل شده است تا يك كارگروه مشترك، زمينه همكاري‌هاي فني، تخصصي و آموزشي را بررسي كرده و شرايط عقد قرارداد را فراهم کند.

مديرعامل شركت ملي حفاري ايران با اعلام اینکه با این توافق دوجانبه مقرر شده است تا كارشناسان عراق از امكانات، تجهيزات عمليات حفاري و چگونگي ارائه خدمات فني مهندسي يكپارچه ملي حفاري بازديد کنند، تصریح کرد: از این رو مقدمات انجام كار از طريق واحد بازاريابي و همكاري‌هاي بين‌المللي شرکت ملی حفاری در حال برنامه‌ريزي و پيگيري است.

این مقام مسئول با اشاره به ارتقای سطح علمی و فنی صنعت حفاری ایران، اظهار داشت: هم اکنون خدمات فنی و مهندسی به ویژه در زمینه آموزش و مسائل پیچیده صنعت حفاری به برخی از کشورها همچون بولیوی صادر می شود.

وی با اشاره به اینکه به‌زودی تعدادي از كارشناسان شركت حفاري عراق از خدمات آموزشي، آكادميك و ميداني صنعت حفاری ایران در زمينه عمليات حفاري و خدمات فني و مهندسي به‌ويژه حفاري انحرافي استفاده می‌کنند، تبیین کرد: در شرایط فعلی شرکت ملی حفاری راهبری و هدایت عملیات حفاری 74 دستگاه حفاری خشکی و دریایی را در اختیار دارد.

به گزارش مهر، همزمان با این تغییر و تحولات روابط اقتصادی و سیاسی ایران و عراق به عنوان دو کشور بزرگ تولیدکننده و دارنده ذخایر نفت جهان و اوپک روز به روز در حال توسعه و بهبود است و حتی این دو کشور در بازار نفت دارای سیاست‌های مشابهی با یکدیگر هستند.

در شرایط فعلی ایران و عراق یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر و تولید نفت در بین کشورهای اوپک و جهان هستند به طوری که حجم ذخایر نفت این دو کشور در مجموع بیش از 300 میلیارد بشکه برآورد می‌شود و حتی پیش بینی می شود تا چند سال آینده با توسعه فعالیت‌های اکتشافی میزان ذخایر طلای سیاه این دو کشور افزایش یابد.

در طول یکسال گذشته تاکنون چندین قرارداد استراتژیک نفتی امضا کرده‌اند که صادرات گاز، فروش کالا و تجهیزات، ساخت و راه‌اندازی برخی از تاسیسات نفت، گاز و سی ان جی، امضای قراردادهای بلندمدت صادرات فرآورده‌های نفتی و سوآپ سوخت و توافق به‌منظور توسعه مشترک برخی از میادین مرزی از مهمترین توافق های نفتی این دو کشور نفتی است.

با افزایش مبادلات نفت و انرژی ایران و عراق، این دو کشور بزرگ نفت‌خیز هر دو طرفدار قیمت‌های بالای طلای سیاه هستند به طوری‌که عراق با توجه به برنامه‌ریزی به‌منظور افزایش تولید نفت تا مرز 6 تا 8 میلیون بشکه و ایران هم به دلیل تحریم نفت، هر دو از قیمت‌های بالای 100 دلار طلای سیاه در بازار جهانی حمایت می‌کنند.

در طرف مقابل عربستان و دیگر کشورهای عربی منطقه خلیج فارس سعی دارند که قیمت نفت را در سطح متوسط حفظ کنند و بدین ترتیب کشورهای صنعتی خریدار نفت را از خود راضی نگاه دارند، از این رو عراق رفته رفته از عربستان فاصله گرفته و در داخل چارچوب اوپک به ایران نزدیک تر شده که این تغییر رویه به افزایش قیمت نفت و هر چه سیاسی تر شدن روند تصمیم گیری‌ها در اوپک منجر شده است.

تمامی این تغییر و تحولات منجر به شکل‌گیری یک اتحاد نفتی بین ایران و عراق در بازار جهانی و حتی اوپک شده است و از این رو با توجه به خروج نامزد عربستان و واگذاری ریاست تحقیقات اوپک به سعودی‌ها، ایران و عراق را باید به عنوان فینالیست‌های این انتخابات تاثیرگذار معرفی کرد.

در حال حاضر غلامحسین نوذری نامزد پیشنهادی ایران برای دبیرکلی اوپک بوده که دارای سابقه بیش از 12 سال مدیریت کلان و در رده های بالا در شرکت ملی نفت و وزارت نفت ایران است در دوران وزارتش تعامل و همگرایی تکرار نشدنی در بین اعضای اوپک ایجاد کرد.

به گزارش انتخاب به نقل از «المانیتور»، این نامه که توسط دیوید پرایس نماینده دموکرات و چارلز دنت نماینده جمهوریخواه تهیه شد، بزرگترین و بی سابقه ترین اقدام در حمایت از ایران در درون کنگره به شمار می آید.

سخنگوی دیوید پرایس می گوید: امضای این نامه تا پنجشنبه شب ادامه دارد و جمعه به کاخ سفید ارسال می شود.

وی افزود: تا عصر پنج شنبه ۱۱۸عضو کنگره این نامه را امضا کردند که ۱۴نفر از آنها جمهوریخواه بودند.

در این نامه آمده است: این نخستین بار نیست که ایران رئیس جمهوری با مرام اعتدال گرایی و اصلاحات انتخاب کرده است، تاریخ به ما توصیه می کند که در مورد دورنمای این تغییر پرمعنا هوشیار باشیم.

در بخش دیگری از این نامه خطاب به رئیس جمهور امریکا آمده است: با توجه به خطراتی که متوجه امریکا، اسرائیل و جامعه بین الملی است، عدم استفاده از فرصت "روحانی" اشتباه محسوب می شود.

در این نامه آمده است: انتخاب دکتر روحانی فرصتی واقعی برای پیشرفت در مسیرتوافقی قابل اجرا است که ایران را از دستیابی به سلاح هسته ای باز می دارد!

در ادامه این نامه آمده است: ما باید هوشیار باشیم که امکان چنین پیشرفتی را از طریق اقدامات تحریک امیز به حداقل نرسانیم چرا که این اتفاق می تواند موضع رئیس جمهور جدید ایران را نسبت به تندروهای ایران تضعیف کند.

در بخش دیگری از نامه ی مذکور آورده شده است: درحالیکه اعضاء، دیدگاه های متقاوتی در مورد آن مسائل دارند، اما ما باید بر نیاز به "تلاش های دیپلماتیک جدید به عنوان بخشی از استراتژی گسترده تر خود" در قبال ایران توافق کنیم.