جنبش راه سبز - خبرنامه

بنا به گزارش سحام نیوز؛ خبرها حاکی است این زندانی سیاسی که از بیماری‌های قلبی، ریوی، اعصاب و دیسک کمر به شدت رنج می‌برد، در هفته‌ی گذشته دچار مشکل شدید قلبی شد.

پس از اعزام او به بیمارستان، روند رسیدگی به وضعیت پزشکی وی بسیار ضعیف بوده؛ یک پزشک عمومی پس از معاینه‌ی وی و انجام آزمایش خون! سلامت وی را تایید کرده و گفته است: «تو مشکل قلبی نداری.»

گفتنی است مسئولان دادگاه ویژه روحانیت کاملا نسبت به سلامت این زندانی سیاسی بی‌تفاوت هستند و اوعلی‌رغم توصیه‌ی پزشکان مبنی بر استراحت مطلق و دوری از محیط‌های استرس‌زا، همچنان در شرایط وخیم جسمی و روحی در زندان خرم‌آباد به سر می‌برد.

چندی قبل که خانواده‌ی این زندانی سیاسی تقاضای مرخصی برای او کرده بودند، با این پاسخ مسئولان مواجه شده بودند که : «مرخصی‌هایش زیاد بوده است.»

احمد پور روحانی منتقد و پژوهشگر حوزه، وبلاگ نویس، اعضای جبهه مشارکت و از شاگردان آیت الله منتظری در حال سپری کردن دومین دوره محکومیت خود به مدت ۳ سال حبس در تبعید و ده سال ۱۰ تبعید محل زندگی به خاطر نوشتن نامه ای به رئیس سازمان ملل محکوم شده است.

به گزارش کلمه، مهسا امرآبادی روزنامه نگار محبوس در بند زنان زندان اوین است که همان روزهای پس از انتخابات به همراه همسر روزنامه نگارش مسعود باستانی بازداشت شد. او پس از آزادی دوباره اسفند ماه سال ۸۹ بازداشت شد که برای این دو بازداشت در مجموع به ۲ سال حبس تعزیری محکوم شد.

وی هم اکنون در زندان اوین دوران حبس خود را در شرایطی به سر می برد که چندی پیش همسرش مسعود باستانی که به ۶ سال حبس محکوم شده به مرخصی آمده است.

متن نوشته ی همسر سیدمصطفی تاجزاده معاون وزیر کشور دولت سیدمحمد خاتمی را که در قرنطینه سپاه محبوس است با هم می خوانیم:

بسم الله الرحمن الرحیم
«والفجر. و لیال عشر. والشفع والوتر. واللیل اذا یسر. هل فی ذلک قسم لذی حجر»

سلام مهساجان!
دلم قدر همه دلتنگی های عالم برایت تنگ است. نه، دروغ چرا؟ این نوع دلتنگی فقط ویژه همسرجان است. اما یه واقع دلم برایت مادرانه تنگ است. دلم هوایت را می کند مهسا، دخترم. در هر محفلی که می شد در آن تو را جستجو کرد. مثلا اگر گذارم به خانه مادر ریحانه بیفتد دلم برای تو می تپد به یاد آن سالگرد ازدواجی که دخترم، خواهرت، ریحانه برایت گرفت و تو آن چنان گرم تصویر مسعود را بوسیدی که تصویر خارق العاده ای از عشق خلق شد و ما همه در گوشه ذهنمان؟ نه در پهنه دلمان آن را ثبت کردیم. تو به آن کاغذ و تصویر رنگی آن جان دادی با لب های گرم و دل گرم و احساس ناب عاشقی مهساجان! دلم هوایت را می کند هرجا که بچه ها جمعند. سرخوشند و یا حتی دلتنگ و غصه دارند. تو در همه لحظات با هم بودنمان مسعود را یاد می کردی. مسعود را صدا می کردی و حالا که مسعودت آمده بیرون تو راهت را گرفته ای و رفته ای آن جا که عرب هم نمی تواند نی بیندازد؟؟؟! دلم هوایت را می کند مهسا می فهمی؟؟؟ در هر جشن تولد، هر جشن سالگرد ازدواج، حتی جشن برای آن خاطره عاشقانه غریبه ها در ولنتاین روزی! دلم هوایت را می کند و مانند بچه ها می خواهد کز کنم یک گوشه و بعد یواشکی در دلم دعوای الکی بکنم تو را مثل همه آن دعواهای مادرانه الکی برای اختلاف سبک های زندگی!

مهسای عزیزم!
جایت خالی است در همه جاهایی که جای توست. در جمع خبرنگاران و روزنامه نگاران طفلکی آماده احضار! در جمع دخترانه ها، جوانانه ها، زنانه ها، در جمع خانواده های زندانیان سیاسی. در جمع دونفره من و مامان مریمت! نه نه دخترم خالی ترین جای تو در خانه خودتان است. خانه خودت و مسعود! اصلا این مسعود وقتی که بیرون است آدم دلش نمی خواهد او را خانواده یک زندانی سیاسی بیانگارد! مسعود که خود زندانی سیاسی است و تو که زندانی سیاسی هستی. بگذارید خانواده تان ما باشیم. ماهمه مادرهای دلتنگ روزگار! من جای تو را امشب در مراسم تولد الهۀ مهر خالی کردم وقتی دسته های گل نرگس را با روبان های سبز به او پیشکش می کردیم و وقتی که شمع های روی کیک شکلاتی را تماشا می کردیم و شوخ سرانه تعدادش را از تعداد سال های عمر او کسر می کردیم. هر شمع ۳۶۵ روز. روزهای سبز و سرخ و سفید. روزهای انقلاب و جنگ و سازندگی و اصلاحات و کودتا! من جایت را خالی کردم وقتی نوازنده دوره گرد را سبکسرانه کشیدم به خانه دبیرکل مان تا آهنگ «تولدت مبارک» را برای همسر او و عزیزترین دوستم بنوازد و او دلش «سلطان قلبم کجایی» را می خواست و او دلش گریه می خواست و گریه می خواهد با هر بار که نام محسنش را تکرار می کند. ما دلمان شادی می خواست و می خواهد. همان کودک گم شده معروف شعرهای شفیعی کدکنی را، همان هم دم گم شده شب های عاشقی، همان یار و ندیم شب چره های زمستانی و گل گشت های بهاری و مستی های فصل خرمن و درو را دلمان می خواست. همه ما خانواده های زندانیان سیاسی این ها را می خواستیم. گلدان گل پامچال را تقدیم او کردم به نشانه آمدن بهار و کارت دوستت دارم را که به آن الصاق شده بود نشانش دادم و گفتم: نام محسن را بخوان با چشم های بسته این هدیه از اوین رسیده برای تو! جعبه جعبه گل بنفشه در کنار باغچه خانه مهرش انتظار فردا را می کشید تا کاشته شود. الهه می گفت: هر سال بنفشه ها را که می کارم محسن می آید! کاش خانه کوچک تو هم باغچه ای داشت مهسا تا مسعود را بگویم هر چه زودتر در آن بنفشه بکارد یا خانه ریحانه و ژیلا و نسرین و همه خانه های ما! من بنفشه ها را در کوچه و خیابان شهر تماشا می کنم و یاد باغچه های خالی اوین می افتم که به بازجو می گفتم برای بهاربگذارید در آن بنفشه بکاریم میمنت دارد! باغچه های هواخوری ها با آن گل های سرخ خاردار بی گل عید ماندند تا انتهای ماه اول بهار که مرا بیرون انداختند به بهانه مرحمت به فاطمه و شاید به پدر و مادرم! بهار اما در دل من پر از بنفشه بود وقتی که شماها بیرون بودید و من شاد بودم که تنهایی در شکنجه گاه انفرادی سپاه حبسی را می کشم که بوی یار می دهد.

دخترم مهسا!
امشب ما از این خانه به خانه دیگری رفتیم که بوی جوانی و شادابی و طراوت و سرور می داد. خانه سیاوش حاتم برای تولد بهمنی اش. جوانک دانشجویی که انگار مانند همه جوانان هم سرشتش جرمش تنها دانش جویی است! جوان شدیم ما سن و سال دارها در جمع جوان های پرشور یاردبستانی خوان! تو نبودی که با ما سرود بخوانی و مسعود بی تو با ما نیست! اما حضور شما و همه زوج های زندانی موج می زد در میان امواج مثبت این شب خاطره انگیز. ما یاد دخترها می افتادیم دخترهای میر و بانوی سبزمان که در سالگرد حصر کینه توزانه و تلافی جویانه خشونت طلبان هر روز بیش از دیروز ستم می بینند و حالمان بد می شد بعد نگاهمان می افتاد به شادابی جمعی که غیرطبیعی شادند، وقتی پارازیت ها دم به دم آدم می کشد و آلودگی ثانیه به ثانیه قربانی می گیرد و مسجد مهمان کش! اوه این مسجد مهمان کش هم که کارش را خوب بلد است. خدا کند مهمان ها کارشان را بهتر بلد باشند برای باطل کردن طلسم! روزنامه نگاران در این جمع، ما را یاد همه شما می اندازند. یاد شما سابقه دارها!!! و یاد این تازه واردها به ۲۰۹ که هنوز فرق سوء تفاهم و ابهام و سوال و اتهام را نمی دانند و در اولین تلفن مژده رهایی دریافت شده از بازجوی خوب را برای والدین و نامزدها و همسرانشان تکرار می کنند!

مهساجانم!
وقتی که تو دلت را این جا کنار مسعود گذاشتی و رفتی ما همه دل هایمان را همراهت روانه کردیم. آن جا تو یادت باشد که وقتی راه می روی پایت را آرام زمین بگذاری چه می دانی؟ شاید قدمگاه تو دل خونین مادری باشد که این گوشه دست به دعا برای فرزند عزیزدربندش نشسته. چه می دانی شاید قدم گاهت دل خونین و شکسته خواهری باشد که روزهای دراز دلتنگی اش را با دیدن تو به شب می رساند و شب های دراز دلتنگی را به شوق هم صحبتی فردا با تو صبح می کرد. چه می دانی شاید قدمگاه تو دل ما باشد دل همه ما که این بیرون دعاگوی شماها نشسته ایم و روزها را می شماریم تا تمام شوند. زود تمام شوند. به کلی تمام شوند!

دخترم راستی یادت باشد اگر فردا روزی همسرجان مرا در گذر بهداری یا در مسیر حرکت به بیمارستان دیدی، از جانب من سخت احوالش را بپرس و رنگ رخساره اش را ببین و همه حرکات و سکناتش را دقت کن و یادت بماند که از طرف من به او سفارش کنی داروهایش را سروقت بخورد. در خریدن خوراکی از فروشگاه زندان سستی و بی رغبتی نداشته باشد. در خوردن و آشامیدن امساک نکند. سفارش کنی که مواظب خودش باشد و سفارش کنی که مرا منتظر نگذارد در خواب های شبانه که به امید دیدنش چشم برمی بندم. و سفارش کنی…

دخترم مهسای نازنینم!
و اما خودت هم یادت باشد که به زندان زیاده دل نبندی تا بتوانی از آن بیرون بیایی وگرنه من می دانم که دل کندن از زندان اگر خود را مقیم آن بدانی چه میزان سخت و ناممکن است. تو یادت بماند که هر روز تصویر مسعودت را در آینه خیال، خوب و سیری ناپذیر تماشا کنی. این کار رغبت تو را به بیرون آمدن زیاد می کند و بیرون که باشی مسعود معنا و مفهوم خواهد یافت درست عین خود تو که مسعود که باشد بامعناتری! یادت باشد که باید زودتر بیرون بیایی و من قول می دهم تا وقت آمدنت ریحانه خواهرت گیسو شانه زده و راه را آب زده و مقدمت گلباران کرده تو را تا دم در خانه مهرتان همراهی خواهد کرد. چه وفادار خواهری داری عزیزم. مبارکت باد!

مامان فخری
همسر زندانی خاص بیت شریف
بیست و نهم بهمن ماه هزارو سیصد و نود و یک

منابع خبری در تهران گزارش داده اند که ماموران امنیتی روز جمعه ۲۷ بهمن، در حالیکه در منزل آقای روئین طبق سنت همیشگی مراسم قرآن و تحلیل مسائل روز برگزار بود، به این مراسم هجوم برده و ضمن بازجویی و فیلمبرداری و ثبت مشخصات حاضران، اقدام به بازداشت روئین عطوفت کردند.

در این مراسم شخصیت هایی چون دکتر محمد ملکی، اولین رئیس دانشگاه تهران و از فعالان باسابقه ملی ایران نیز حضور داشت.

هنوز از محل نگهداری و وضعیت روئین عطوفت گزارشی موثق منتشر نشده است.

آقای عطوفت از حامیان اندیشه های دکتر علی شریعتی طی سالهای پس از انقلاب به شمار می رفت و در نشر «چاپخش»، حضور موثر و فعال داشت.

به گزارش جرس، در شماره اخیر این نشریه، که دی ماه و بهمن سال ۹۱ را شامل می شود، نوشتار ها و تحلیل هایی در حوزه سیاست روز، اقتصاد، اجتماع، دین، مسائل منطقه، و همچنین تئوری های سیاسی - راهبردی در اختیار خوانندگان قرار گرفته است.

در سرمقالۀ این شماره از نشریه «چشم انداز ایران»، لطف الله میثمی با اشاره به چالش های میان رهبران و مقامات جمهوری اسلامی نوشته است: "قانون‌اساسی جمهوری‌‌اسلامی ضمن این‌که اصولی است،‌ اصلاح‌طلبانه هم هست و بارها در نشریه چشم‌اندازایران اعلام شده که چالش‌های بین دو جریان اصول‌گرایی و اصلاح‌طلبی را باید سر میز مذاکره، حول قانون‌اساسی حل کرد و اصطلاحاتی چون براندازی قانونی و جنگ نرم را نباید به‌کار برد. کسی حق ندارد به بهانه غیرشرعی‌بودن، لائیک یا سکولاربودن قانون‌اساسی، تک‌تک مواد قانون یا کل آن را از فیلتر فهم خود عبور دهد و یا نص قانون‌اساسی را بدون تشکیل خبرگان و آرای مردم تغییر دهد و هرگونه فهمی از قانون‌اساسی باید متکی به تک‌تک مواد آن باشد. متأسفانه در سال 1391 چالش‌هایی بین گروه‌های مختلف موسوم به اصول‌گرا بر سر اصل شفاف 113 قانون‌اساسی درگرفت و ما برآنیم تا بدون توجه به جناح‌بندی‌ها و درست و نادرست بودن دیدگاه‌هایشان ارزیابی بی‌طرفانه‌ای از این اصل داشته باشیم."

" ديدگاه‌هاي كارشناس نفت"، " مردم نانخور، دولت نان آور!"، " مديريت منابع ارزی و تأثير آن بر اقتصاد ايران"،" اصلاح نظام بودجه‌ريزي، اولين گام در توسعه پايدار"، " رفتار زورگويانه در مدارس"، " طلاق و معضلات روانی آن"، " ردیابی درس‌های بم در زلزله ارسباران"، " دین، اجتماعی شدن و حذف اجتماعی نیروها"، و ...، از مقالات و تحلیل های منتشره در شماره جدید نشریه «چشم انداز ایران» است.

به گزارش کمیته گزارشگران حقوق بشر، در همین زمینه سه نفر از پزشکان مستقر در بهداری زندان رجایی شهر به نامهای امجدی، نژادبهرام و قلی‌زاده درخواست انتقال این زندانی سیاسی به مرکز پزشکی تخصصی در خارج از زندان را کرده و عنوان کرده‌اند که مسدود شدن تعداد زیادی از رگهای قلب ایشان هرلحظه ممکن است موجب ایست قلبی و مرگ ناگهانی این زندانی سیاسی شود.

لازم به ذکر است که رئیس زندان رجایی شهر مجدداْ در مورد وضعیت بحرانی این زندانی سیاسی با دادستانی و قاضی ناظر زندان مکاتبه کرده اما تا کنون پاسخ مثبتی دریافت نکرده است. مدتی پیش کمیته گزارشگران حقوق بشر با انتشار اسناد داخلی زندان رجایی شهر از کارشکنی مقامات قضایی در زمینه صدور مرخصی درمانی برای این زندانی سیاسی خبر داده بود.

محمد رضا پورشجری، زندانی سیاسی و نویسنده وبلاگ «گزارش به خاک ایران» که با نام مستعار سیامک مهر می‌نوشت، در سالن ۷ اندرزگاه زندان رجایی شهر به تحمل حبس پرداخته و تا کنون ۱۱ مرتبه به دادگاه برده شده است.

وی در مدت ۷ ماه سلول انفرادی که در مدت بازداشت موقتش گذرانده بود مورد شدید‌ترین شکنجه‌های جسمی و روحی از جمله اعدام مصنوعی و ضربه زدن بوسیلهٔ باطوم برقی قرار گرفته تا جایی که ناچار تصمیم به خودکشی با شیشهٔ عینکش می‌گیرد که هم اکنون جای. بخیه‌های روی مچهای دستانش گواه این داستان است

در همین زمینه این زندانی سیاسی بوسیلهٔ نامه‌ای از کلیه حقوق دانان و وکلا درخواست کرده که از طرف وی در دادگاه‌های بین المللی اقامه دعوی کرده و از دولت و مقامات قضایی جمهوری اسلامی به دلیل ضرب و شتم، شکنجه و حبس ایشان شکایت کنند. متن نامه فوق در ادامه منتشر می‌شود.

من شکایت می‌کنم!
اینجانب محمد رضا‌پور شجری دارای نام مستعار سیامک مهر نویسنده وبلاگ «گزارش خاک ایران» بدین وسیله از وکلا و حقوقدانان محترم تقاضا دارم چنانچه مقدور ایشان می‌باشد، بر من منت نهاده قبول زحمت بفرمایند به وکالت از طرف من در هر کدام از دادگاههای ایالت متحده آمریکا که امکانش هست علیه دولت جمهوری اسلامی ایران و دستگاه قضایی این رژیم از بابت توقیف و ضرب و شتم و شکنجه و محکومیت من به ۴ سال حبس تعزیری بنا به اتهامات واهی و پوچ و احمقانه‌ای چون توهین به مقدسات، تبلیغ علیه نظام و توهین به چیز مهملی بنام «مقام معظم رهبری» اقامه دعوی نموده و با تنظیم دادخواست، ضمن محکوم کردن آراء صادره از محاکم اسلامی، مسئولان جمهوری اسلامی را ملزم به جبران خسارت و جبران ضرر و زیان ناشی از مدتی که در حبس بوده‌ام و نیز از بابت عوارض ناگوار جسمی و روحی این واقعه بنمایند. باشد که این اقدام، ایرانیان محکوم شده در بیدادگاه‌های رژیم سرکوبگر اسلام و سایر قربانیان جنایات آخوند‌ها را تشویق نماید تا از این طریق و با طرح شکایت در دادگاههای ایالت متحده آمریکا، فریاد دادخواهی خود را هر چه رسا‌تر به گوش جهانیان برسانند.

زندان مرکزی کرج (ندامتگاه) پانزدهم بهمن ۱۳۹۱

به گزارش بی بی سی، "شورای ملی سوریه" می گوید پیکارجویان حزب الله در حمایت از حکومت سوریه به سه روستا در نزدیکی مرز لبنان حمله کرده اند.

حزب الله اعلام کرده است که در این درگیری ها سه فرد شیعه کشته شده اند. مخالفان بشار اسد این حمله حزب الله را "تهاجمی بی سابقه" خوانده اند.

گروه حزب الله این موضوع که اعضایش را برای حمایت از رژیم سوریه اعزام کرده را تکذیب کرده است.

مقامات لبنانی شاخه نظامی حزب الله، مقاومت اسلامی، را متهم به انجام عملیات نظامی در سوریه می کنند. آمریکا می گوید که حزب الله از طریق آموزش نظامی، مشاوره و حمایت های لجستیکی، به ارتش سوریه کمک می رساند.

روزنامه النهار، چاپ لبنان از یک سخنگوی ارتش آزاد سوریه، تشکیلات نظامی عمده مخالفان مسلح بشار اسد، نقل کرده که عملیات حزب الله در سوریه، گسترده ترین عملیات در نوع خود بوده است.

در گزارش ها همچنین از قول یک سخنگوی حزب الله، بدون نام بردن از او، آمده است که این سخنگو خبر مرگ سه فرد شیعه را تایید کرده ولی اشاره نکرده که آیا این سه نفر عضو حزب الله بوده اند یا خیر.

خبرگزاری فرانسه نیز از قول این سخنگو گزارش کرده است که آنها در حال "دفاع از خود" کشته شده اند.
حکومت ایران به شدت از گروه شیعه حزب الله که متحد نزدیک بشار اسد رئیس جمهوری سوریه است، حمایت می کند.

هفته گذشته اعلام شد سرتیپ حسن شاطری، از افسران ارشد سپاه پاسداران که از او با عنوان "رئیس ستاد بازسازی ایران در لبنان" یاد شده، در شمال سوریه کشته شده است. سپاه پاسداران اسرائیل را به عنوان مسئول کشته شدن آقای شاطری اعلام کرد. ارتش آزاد سوریه، هم با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که آقای شاطری در حمله هوایی اسرائیل کشته شده است.

واکنش حزب الله:: این افراد در حال دفاع از خود کشته شدند
یک منبع در حزب‌الله لبنان روز دوشنبه 18-2-2013 اعلام کرد طی درگیری‌هایی روز گذشته که در مرز اين كشور و سوريه رخ داد، سه لبنانی کشته و 14 تن دیگر زخمی شدند.

به گزارش العربیه این مقام عضو حزب‌الله در گفت و گو با خبرگزاری فرانسه تاکید کرد که این افراد در حال دفاع از خود در درگیری با اعضای ارتش آزاد سوریه کشته شدند.

وی اما در عین حال تاکید کرد این سه لبنانی در جریان درگیری هایی در خاک سوریه به قتل رسیده اند.

از سوی دیگر رامی عبدالرحمن رئیس مرکز دیده بان حقوق بشر سوریه با تایید این خبر اعلام کرد که 21 لبنانی که در این درگیری ها زخمی شده اند به بیمارستانی در شهرک هرمل در شرق بیروت که منطقه تحت نفوذ حزب الله لبنان است انتقال داده شده اند.

عبدالرحمن با تاکید بر نظامی بودن این افرادريا، افزود که این افراد از اعضای کمیته های لبنانی هوادار بشار اسد هستند که زیر نظر حزب الله لبنان آموزش دیده اند.

وی اظهار داشت، دستکم 10 نفر از مخالفان رژیم سوریه در این درگیری جان خود را از دست دادند.

در همین حال شورای ملی سوریه با انتشار بیانیه ای از دولت لبنان خواست تا از تجاوز اعضای حزب الله به خاک سوریه جلوگیری کند.

در این بیانیه آمده است که حملات حزب الله لبنان به خاک سوریه منجر به آوارگی صدها نفر و دامن زدن به تنش فرقه ای در منطقه شده است.

کمیته های هماهنگی سوریه دیروز شنبه از درگیری شدید میان نیرویی از ارتش آزاد و عناصری از حزب الله لبنان در اطراف شهر القصیر خبر داده بودند.

حزب الله لبنان پس از کشته شدن شماری از اعضای خود در ماههای اخیر در سوریه، اعلام می کرد که این افراد در اثنای انجام ماموریت جهادی خود کشته شده اند.
 

به گزارش تارنمای «حقوق بشر ایران»، متن بیانیه کارشناسان سازمان ملل به شرح زیر است:

ما از شنیدن گزارش اعدام یک نوجوان متخلف در روز چهارشنبه ۱۶ ژانویه ۲۰۱۳ عمیقاً متحیر هستیم. بر طبق گزارش ها، آقای علی نادری، مرد بیست و یک ساله ای است که به اتهام جنایتی که ادعا شده بود در هفده سالگی مرتکب شده؛ اعدام شده است. حکم اعدام وی، به اتهام مشارکت در قتل یک زن صادر شده بود .

حکم اعدام نمیتواند برای جنایات مرتکب شده توسط افراد زیر هجده سال اعمال شود. ابزار های حقوق بشر بین الملل، بخصوص کنوانسیون حقوق کودک و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، که جمهوری اسلامی به هر دو ملحق شده است، صدور حکم اعدام برای افرادی که در زمان ارتکاب جرم زیر هجده سال داشته اند، را مطلقا منع میکنند..
این اولین اعدام یک نوجوان از سپتامبر سال ۲۰۱۱ در ایران است، و به نظر می آید که مقامات ایرانی تلاش هایی برای اجتناب از چنین مواردی انجام داده اند.

با این وصف ما از دولت ایران میخواهیم فوراً به اعدام متخلفان نوجوان، یکبار و برای همیشه پایان دهد.

در همین رابطه، نگرانی هایی در مورد پنج فرد دیگر وجود دارد. آقای محمد علی عموری، آقای سید جابر البوشوکه، آقای سید مختار البوشوکه، آقای هاشم شعبانی عموری و آقای هادی رشیدی از دیگر افرادی هستند که ظاهرا حکم اعدام آنها اخیرا توسط دادگاه عالی تآیید شده و در خطر آنی اعدام هستند. نگرانی های ویژه ای در مورد منصفانه بودن دادگاه های آنان و ادعاهای مبتنی بر شکنجه آنها وجود دارد.

بر طبق گزارش ها فقط در سال ۲۰۱۲ بیش از چهارصد نفر در ایران اعدام شده اند. اکثر آنها متهم به تخلفاتی مرتبط با مواد مخدر بودند که در زمره «جنایات خیلی وخیم» محسوب نمی شوند.

طبق قوانین حقوق بشر بین الملل تنها جنایات خیلی وخیم هستند که می توانند شامل مجازات مرگ شوند.

ما از دولت ایران میخواهیم که ضمن کاهش فوری اجرای مجازات مرگ؛ تعداد جرمهایی را که شامل این مجازات میشوند را نیز تقلیل دهد و به معیار های بین المللی تضمین کننده آئین دادرسی منصفانه و حمایت از حقوق افراد مواجه با مجازات مرگ، احترام بگذارد..

ما همچنین افزایش اخیر اعدام در ملاء عام را محکوم میکنیم.

بیش از پنجاه و پنج اعدام در ملاء عام در سال ۲۰۱۲ اجرا شده است، در حالی که تعداد زیاد دیگری نیز در سال جاری گزارش شده اند. از جمله این اعدامها میتوان از به دار آویخته شدن دو نفر در پارکی در تهران در یکشنبه گذشته (م.20 ژانویه 2013) نام برد.

اضافه شدن اجرای حکم "در ملاء عام" به مجازات اعدام، که خود طبیعتی بی رحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز دارد اثری انسان زدایی هم بر قربانی و هم بر کسانی که شاهد اعدام هستند، دارد.
 

متن مصاحبه به شرح زیر است:

در این ایام اظهار نظرها درباره مذاکره مستقیم ایران وآمریکا از سوی مقامات آمریکایی افزایش پیدا کرده و در اخبار متعددی درباره شکل و روش های مذاکره مطرح شده است. با توجه به مسئولیت شما و محلی که فعالیت می کنید در معرض مستقیم اخبار و پیشنهادها هستید. سئوال ما این است که چه اتفاقی در حال وقوع است. تحلیل شما از افزایش این درخواست ها چیست و پاسخ ایران و اینکه آیا اساس مذاکراتی صورت گرفته است؟
به این معنا هیچ مذاکره ای بین ایران و آمریکا صورت نگرفته است. اینکه دلایل اظهاراتی که برخی از مقامات آمریکایی درباره مذاکره مستقیم با ایران می کنند چه دلیلی دارد، به نظر من تأمل در این مورد خیلی مهم است.

آیا ابراز تمایل برای مذاکره با ایران از نظر آمریکایی ها یک ضرورت است و یا یک سیاست جدید؟
ضرورت به این معنا که شرایط هم در داخل آمریکا و هم در خارج از این کشور تغییر کرده است. عده زیادی اکنون در آمریکا هستند که معتقدند آمریکا منافع خود را قربانی منافع رژیم صهیونیستی کرده است و از سوی دیگر نیز به اعتبار آمریکا در منطقه، بین مسلمانان و خاورمیانه صدمه جدی خورده است. از طرف دیگر جمهوری اسلامی ایران حقیقتی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت و یا به سادگی با آن بازی کرد. تقریبا هر تحول مهمی که در منطقه رخ می دهد ، دوستان و دشمنان جمهوری اسلامی ایران در انتظار موضع گیری این کشور هستند و علت اینکه در جلسات مختلف نیز از ایران دعوت می کنند که ایران حتما باشد به همین دلیل است . این یک واقعیتی است که نمی توانند نادیده بگیرند.نگرانی از برخورد های فیزیکی در منطقه و اینکه پیامدهای آن چه خواهد بود.

نقش ایران در این مقوله چیست؟
جمهوری اسلامی قدرتمندترین کشور منطقه و ترکیبی از یک قدرت نظامی و فکر ی تأثیرگذار است. قدرت نظامی و یا اقتصادی به تنهایی نمی تواند دایره نفوذ گسترده داشته باشد. اما یک قدرت نظامی و یا اقتصادی ، سیاسی زمانی که با یک پشتوانه فکری و اندیشه ای و آرمان ترکیب شد، چیز دیگری می شود. دلیل این امر هم این است که در هر جای دنیا به ویژه در خاورمیانه ایران در بین اقشار مختلف مردم و احزاب طرفدارانی دارد که شاید هیچ کشور دیگری ندارد و به همین دلیل نیز می توان گفت که شاید یک لشگر گسترده ای از مردم در دنیا از ایران حمایت می کنند و اگر غیر از این بود تا کنون دشمن ضربه ها زیادی به ما می زد.

اینها واقعیت هایی است که در صحنه عمل وجود دارد و مجموعه این واقعیت ها باعث می شود که اروپایی ها وآمریکایی ها و حتی کشورهای دوست ما به این جمع بندی برسند که باید ایران را در محاسبات خود جای بدهند.

از طرف دیگر فشارهایی که بر ایران آمده خوشبختانه تا کنون جواب مطلوب آنها را نداده است. این یک واقعیت است که تلاش ها برای اینکه فشارها به حدی برسد که جمهوری اسلامی ایران به زانو دربیاید اثرگذار نبوده است.

بحث های هسته ای و... نیز سیاسی است. آنها می دانند که ما چه چیزهایی در این حوزه در اختیار داریم و چه می کنیم و ما نیز این مطلب را می دانیم. اگر بحث هسته ای هم حل شود بحث حقوق بشر و موضوعات دیگر را مطرح می کنند که این مباحث روشن است.

هدف امریکا از طرح موضوع مذاکره چیست؟
شرایطی که بیان شد زمینه ای را ایجاد می کند که هم ایران در کانون توجهات قرار بگیرد و هم اینکه تمایلی برای انکه به یک نوع تعامل با ایران برسند. اینکه آمریکایی ها تا چه اندازه به دنبال مذاکره و یا مذاکره برای مذاکره خواهند بود و این مسئله چقدر جدی هست قابل تأمل است.

تجربیات گذشته نشان داده که آمریکایی ها خوش قول نبودند که یک نمونه بارز و روشن در این مورد بحث بیانیه تهران بعد از ورود برزیل و ترکیه است. اوباما ، رئیس جمهوری آمریکا درآن مقطع صراحتا نامه نوشته و از برزیل و ترکیه برای ورود ایران به قضیه درخواست کرده بود و ایران حسن نیت نشان داد.دقیقا به خاطر دارم پس از صدور بیانیه تهران و اینکه راه برای مسئله اورانیوم های تولید شده در ایران بازکرده بود، قرار بود ظرف یک هفته ایران این مطلب را به آژانس اعلام کند.بیانیه روز دوشنبه صادر شد و ما برای اینکه خوش قولی خود را اعلام کنیم پس از یک شبانه روز مذاکرات فشرده سه رئیس جمهور، روز شنبه یعنی ۵ روز بعد نامه خود را بر اساس بیانیه تهران به آژانس در وین تحویل دادیم. انتظار این بود که آمریکا با توجه به نامه های قبلی اوباما به برزیل و ترکیه از این مسئله استقبال کند. اما در همان هفته بلافاصله آمریکا و چند کشور عضو دائم شورای امنیت با دعوت آمریکا اقدام به تهیه پیش نویس قطعنامه برعلیه ایران کردند. در حقیقت به تعبیر ما هنوز جوهر این مرکب خشک نشده و هنوز در بوته آزمایش قرار نگرفته بود این پیش نویس آغاز شد و جالب اینکه بعضی از اعضای غیردائم شورای امنیت هم به این جلسات بسته دعوت نشده بودند و از ما در مورد این موضوع سئوال می کردند و ظرف حدود ۱۰ روز قطعنامه صادر شد.

بحث تعاملات بین ایران و آمریکا در رابطه با افغانستان وجود داشت و ایران نقش مثبتی را در حمایت از کرزای ایفا کرد.

ملت ایران حق دارد که تردید کند. اساسا جمهوری اسلامی ایران کشوری نیست که اهل خشونت و درگیری باشد. نه منطق دینی و نه فرهنگ ما این گونه نیست. لذا باید دید که چقدر این اظهارات درباره مذاکره جدی و واقع گرایانه است . بعد از آن جمهوری اسلامی ایران می تواند تصمیم بگیرد که چه پاسخ و عکس العمل مناسبی را داشته باشد.

به عنوان شهروند عادی می پرسم که چرا در گذشته این حجم از درخواست برای مذاکره نبود. شما به عنوان نماینده مردم ایران در سازمان ملل در آمریکا بفرمایید که تلقی شما از این درخواست ها چیست؟ چه اتفاقی افتاده است؟
اولا من نماینده جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد هستم و سفیر ایران در آمریکا نیستم که بخواهم وارد این مقوله شوم.

شرایط و فضا عوض شده است. شرایطی که در خاورمیانه وجود دارد و تلویحا یک قطب بندی ای که در بخش سوریه و خاورمیانه و نظام بین الملل شکل می گیرد و نا کارآمدی سیاست هایی که مخالف با سیاست های جمهوری اسلامی ایران در صحنه سوریه هستند ، آنچه که آنها انتظار داشتد اتفاق نیفتاد. وضعیت سوریه نشان می دهد که تأثیرگذاری جمهوری اسلامی ایران در مسائل منطقه چقدر حساس است . این یک واقعیت است که به هیچ وجه جنبه شعار ندارد. اکنون نیز صحنه در حال چرخش است.

بحث ضرورت ثبات در منطقه خاورمیانه و قابل اتکا نبودن برخی از کشورهایی که در خارومیانه از نظر ثبات و پایداری و دوام هستند و موج بیداری اسلامی و یا به تعبیر آنها بهارعربی که سدی مانند مصر را از پا درآورد و از طرف دیگر نفوذ فکری ایران در منطقه است.

به طور مثال اخیرا آمریکایی ها تصمیم گرفتند که وابستگی نفت خود را به خاورمیانه کم کنند. این در حالی است که سیاست آمریکا این نبوده است . آیا واقعا آنها دوست دارند ذخایر نفتی عظیم درآمریکا وجود دارد را مصرف کنند, در حالی که ذخایری ساخته اند که نفت را ذخیره کنند. این تحلیلی از وضعیت بی ثبات برخی از کشورهای عمده نفتی منطقه خاورمیانه است که آمریکایی ها و اروپایی ها روی آن حساب می کنند. آنها می خواهند اگر قواعدبازی به هم خورد آنها بایک بحران جدی مواجه نشوند.درآمریکا در سال های ۹۸ و ۹۹ یک گالن بنزین معمولی ۹۰سنت بود اکنون گاهی اوقات به ۴ دلار می رسد که این موضوع بر بحران اقتصاد آمریکا اثر می گذارد.

به نظر شما ایا رویکرد امریکا نسبت به اسرائیل دچار تغییر و تحولاتی شده است؟
شرایط نشان می دهد که محاسبات در مورد آینده و سرنوشت خاورمیانه از یک طرف درارتباط با جمهوری اسلامی ایران تغییر کرده و از طرفی رویکردی که منافع آمریکا را نباید قربانی منافع رژیم صهیونیستی کرد در حال تغییر است . بسیاری از اهل فکر و روشنفکران و سیاستمداران امریکایی احساس می کنند در مقابل اسرائیل تحقیر می شوند. در جلسه مجمع عمومی سازمان روزی که بحث عضویت فلسطین در سازمان ملل مطرح بود به جز کانادا و اسرائیل و چند کشور کوچک باقی اعضا به قوت حمایت می کردند. به طوری که نمایندگان رژیم صهیونیستی از جلسه مجمع عمومی خارج شدند. آیا واقعا مسئله فلسطین صرف نظر از اختلاف دیدگاه ها با ۵ سال گذشته یکسان است؟امروز بحث غزه با چند سال قبل یکی است؟ تمام این مسائل را باید در معادلات سیاسی به کار برد. در این تغییرات به وجود آمده آمریکا و اروپا در تأثیرگذاری قوی تر شده اند یا ضعیف تر. آنها موفق شده اند ماهرانه اجماعی بر علیه جمهوری اسلامی ایران به وجود بیاورند اما همین باعث شده که فکر کنند که چون مثلا دلار گران شده ایران به زانو در می آید و ملت ایران تسلیم و تحقیر می شود، ولی دیدند که اثری نکرده و ملت ایران استوار ایستاده است.

روند تحولات را چطور ارزیابی می کنید؟
زمانی که همه این مسائل را در کنار هم می گذاریم می بینیم که روند تحولات منطقه خاورمیانه جدا از آمریکای لاتین و .. در مسیر افزایش قدرت آمریکا و متحدات اروپایی و حتی رژیم صهیونیستی نیست . همین روزها با هماهنگی که انجام داده ایم بنا به درخواست فلسطین در غیرمتعهدها با حضور ۱۳ کشور در قاهره به ریاست وزیر امور خارجه ایران به منظور درخواست های فلسطینی ها برای حمایت و مخالفت با بحث خانه سازی اسرائیل و با بحث اینکه رژیم صهیونیستی پول های مالیات مردم فلسطین را هم می دزدند ، جلسه تشکیل داده اند. این اتفاق کمی نیست.این درخواست فلسطین از جمهوری اسلامی بر علیه اسرائیل است.

تاکید می کنم که وضعیت مشابه قبل نیست. ممکن است از نظر برخی از سیاست مداران ناپخته آمریکایی ها بالاخص محافطه کارها و نئوکان ها و یا گروه بالایی از جمهوری خواهان ، دموکرات ها و... این طور باشد که ایران را در موضع فشار قرار دادیم و این باعث شود که دچار توهمی شوند اما واقعیت این است که ملت ایران در طول چند هزار سال نشان داده تسلیم نشده و در ثانی فضاهای دیگر کاملا مخالف آمریکاست. این باعث شده که برخی از سیاستمداران آمریکایی که واقعگرایانه تر نگاه می کنند به این نتیجه رسیده اند که باید با ایران وارد مذاکره شد و نگاه را در این مورد تغییر داد. بیش از ۳۰ شخصیت سرشناس نظامی و سیاسی اسبق آمریکا مقالاتی نوشتند و اعلام کردند تعامل با ایران چیزی نیست که آمریکا بتواند فراموش کند.

در اینجا ملت ایران و ما نیز باید سعی کنیم با این مسئله با واقع گرایی روبه شویم. این ساده لوحی به وجود نیاید که الان شرایطی برای مذاکره وجود دارد و بعد گفته شود اتفاق خاصی می افتد. مباحث سیاسی بطئی و کند حرکت می کند. آثار مثبت و منفی ان در دراز مدت خود را نشان می دهد. اشتباه محاسباتی ما هم می تواند به ما صدمه بزند.

خیلی ها معتقدند مسئله هسته ای ایران سیاسی است و موضوعی بین آمریکا و ایران است و اینکه آیا این مسئله می تواند پایانی برای مسئله هسته ای ایران باشد؟
بحث هسته ای ایران یک قطعه از پازل مسائل مناقشاتی است که وجود دارد. طبیعی است که اگر بتوانیم در حوزه مباحث هسته ای هم بر حقوقی که برمبنای موازین بین المللی و آژانس پافشاری کرده و به آنها دست پیدا کنیم طرف های مقابل هم بفهمند که نمی توانند این حقوق قانونی را مانع شوند ، این موضوع اثر می گذارد. اما این تصور که همه مسائل را حل کند این طور نیست. این خواست آمریکا هم نیست. در مناسبات کشورهای دیگر حتی کشورهایی که با آنها رابطه و در عین حال خصومت داریم نیز این مسئله وجود دارد. نباید خیلی در این باره ساده اندیشی کرد.

به گزارش ایسنا به دنبال ارسال نامه 17 اندیشمند و متفکر ایرانی به محمد مرسی، ریییس جمهور مصر، یاسر علی در گفت‌وگو با روزنامه‌ الشروق مصر بیان کرد که مصر الگوی خاصی برخواسته از اراده ملی‌اش دارد و ارتباطی هم به هیچ الگوی دیگری ندارد و کسی هم نمی‌تواند که الگوی مشخصی را به آن دیکته کند.

در همین حال برخی منابع مصری در گفت‌وگو با الشروق اعلام کردند که توسعه روابط تهران – قاهره مساله‌ای قابل بحث در چارچوب خواست مرسی برای توسعه روابط کشورش با کشورهای بزرگ پیرامونی منطقه است.

17 اندیشمند و استاد ایرانی همزمان با دومین سالگرد پیروزی انقلاب مردم مصر در نامه‌ به رییس ‌جمهور مصر با اشاره به تجربه جمهوری اسلامی در مرحله نظام سازی مبتنی بر اصول شریعت، تأکید کردند: توصیه می‌کنیم مبنا و الگوی قطعی و عملی مدیریت مصر را بر پایه اسلام عزیز قرار دهید و در این مسیر، اندیشمندان مسلمان ایرانی آمادگی دارند تجربه و توان علمی خود را به دولت و ملت مصر انتقال دهند.

این نامه به امضای دکتر علی اکبر ولایتی (استاد ممتاز دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی)،‌ دکتر غلامعلی حدادعادل (نماینده مجلس و رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی)، آیت الله دکتر سید مصطفی محقق داماد (استاد حقوق فقه و فلسفه اسلامی)، دکتر احمد احمدی (استاد سابق دانشگاه تهران)، دکتر سعید رضا عاملی (استاد گروه ارتباطات دانشگاه تهران)، دکتر جلیل تجلیل (استاد نمونه دانشگاه)، دکتر سید علیرضا مرندی (نماینده مجلس و استاد برتر دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی)، دکتر صادق آئینه‌وند (استاد نمونه تاریخ اسلام)، دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی (موسس موسسه حکمت و فلسفه ایران)، دکتر فرهاد رهبر (رئیس دانشگاه تهران)، دکتر رضا روستا آزاد (رئیس دانشگاه صنعتی شریف)، دکتر غلامرضا اعوانی (استاد گروه فلسفه دانشگاه شهید بهشتی)، دکتر کریم مجتهدی (استاد فلسفه دانشگاه تهران)، دکتر محمد رضا گنجعلی (رئیس پردیس علوم دانشگاه تهران)، دکتر محمد رضا مخبر دزفولی (دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی)، دکتر محمد علی معلم دامغانی (رئیس فرهنگستان هنر) و دکتر منصور خلیلی عراقی (رئیس دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران) رسیده بود.

گفتنی است، اوایل دی ماه امسال نیز، عبدالعلی بازرگان، محمود صدری، محسن کدیور، صدیقه وسمقی و حسن یوسفی اشکوری، پنج نواندیش مسلمان ایرانی در پیامی خطاب به رهبران ملت مصر از آنان خواسته بودند تا از تجربه جمهوری اسلامی ایران عبرت بگیرند.

این نواندیشان مسلمان در پیام خود با اشاره به این موضوع که "دوستداران آزادگی از آمیختن مستبدانه نهاد دین و قدرت که ظرفیت تخریبی آن در تاریخ تجربه شده، می هراسند و این پیوند نامبارک را موجب تباهی توامان دین و دولت و کشور و مردمان آن می دانند"، ابراز امیدواری کرده بودند تا "دانشگاه الازهر با حفظ استقلال نهاد دین از قدرت سیاسی، از حرمت و اعتبار دین صیانت کند."

به گزارش عصر ایران، رشید رمضانی پیش از ظهر امروز در نشست خبری هفته سلامت مردان با اشاره به اینکه مردان معمولاً برای درمان خود بسیار دیر مراجعه می‌کنند خاطرنشان کرد: اگر مردی هم برای درمان مراجعه کند معمولاً این امر به اصرار همسر خانواده اتفاق می‌افتد و شاید 5 تا 6 سال از شروع بیماری گذشته باشد که این امر باعث تأسف است.

وی مشغله زیاد و نوع فرهنگ اجتماعی حاکم بر جامعه را از جمله دلایل مراجعه دیرهنگام مردان به پزشک عنوان کرد و گفت: 16 درصد مردان فشار خون بالا دارند که این فشار خون تبعات خاص خود مانند سکته‌های قلبی، مغزی و بیماریهای کلیوی را در پی دارد.

رئیس اداره سرطان وزارت بهداشت گفت: 20 درصد مردان سیگار می‌کشند که خود زمینه‌ساز بیماریهای غیرواگیر مانند بیماریهای ریوی، انواع سرطان و دیابت است.

وی با اشاره به اینکه نظام ثبت سرطان در کشور چندین سال است که راه‌اندازی شده افزود: در مردان 10 سرطان بیبشتر بروز می‌کند که سرطان معده رتبه اول و سرطان پروستات رتبه دوم را به خود اختصاص داده است اما سرطان‌های مثانه، روده بزرگ، خون، ریه، دستگاه تنفسی، مری، لنفوم‌ها و دستگاه عصب مرکزی به ترتیب سرطان‌های دیگری هستند که 25 درصد بیشترین سرطان‌ها را در مردان به تشکیل می دهند.

رمضانی از اینکه اغلب مردان در مرحله پیشرفته و سوم بیماری مراجعه می‌کنند گفت: سرطان معده بیشترین مرگ‌ومیر را در مردان دارد و طی چند سال گذشته سرطان خون به دلایل آلاینده‌های محیطی از جمله آلودگی هوا رو به افزایش است چرا که هر چه میزان بنزن در هوا بیشتر شود به این سرطان دامن می‌زند.