جنبش راه سبز - خبرنامه

 

به گزارش کلمه، نوید خانجانی ۱۱ اسفند ۸۸ و پس از حوادث انتخابات سال ۸۸ طی پروژه بازداشت فعالان حقوق بشر توسط اطلاعات سپاه در خانه پدری خود در اصفهان بازداشت و به بند ۲-الف سپاه منتقل شد.

 

این زندانی سیاسی که از ناراحتی دیسک کمر رنج می‌برد، بر اساس نظر نهایی متخصص مغز و اعصاب معالج، وی باید سه هفته استراحت مطلق در منزل و دور از استرس داشته باشد تاشاید مشکل دیسک کمرش تا حدی بهبود پیدا کند. در غیر این صورت مشکلات ستون فقرات و مهره چهارم و پنجم وی بیشتر شده و نیاز به جراحی پیدا می‌کند.

 

این فعال حق تحصیل همچنین از بیماری روده بزرگ رنج می‌برد و پزشک گفته است که در این رابطه باید عمل جراحی صورت بگیرد. او همچنین مبتلا به مشکل قلبی است و با تجویز پزشک دارو مصرف می‌کند.

 

این در حالی است که دادستان با درمان تحت الحفظ وی در خارج از زندان موافقت کرده ولی به درخواست مرخصی درمانی وی هنوز پاسخی داده نشده که با توجه به وضعیت جسمانی خانجانی و لزوم درمان در محیطی خارج از زندان بسیار ضروری است.

 

نوید خانجانی اواخر مرداد ماه سال ۹۱ در جریان برخورد با امدادگران داوطلب زلزله آذربایجان بازداشت و ۱۵ شهریور‌‌ همان سال جهت اجرای حکم به اندرزگاه ۴ سالن ۱۲ زندان رجایی شهر انتقال یافت. او پیش‌تر نیز در اسفندماه ۸۸ بازداشت و پس از تحمل دو ماه انفرادی به قید وثیقه آزاد شده بود.

 

وی سپس از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به تحمل ۱۲ سال حبس تعزیری محکوم شد. حکم وی در دادگاه تجدیدنظر عینا مورد تایید قرار گرفت.

 

اتهامات وی “عضویت در کمیته گزارشگران حقوق بشر و مجموعه فعالان حقوق بشر” ، “تشکیل گروه محرومین از تحصیل” ، “تشویش اذهان و تبلیغ علیه نظام به واسطهٔ انتشار اخبار و گزارش‌ها و انجام مصاحبه با تلویزیون و رادیوهای بیگانه” و همچنین “نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی” عنوان شده است. 

 

به گزارش مهر، علی جنتی در حاشیه مراسم ختم مادر محمد علی نجفی رئیس سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری در مورد رفع فیلتر فیس بوک، گفت: تاکنون جلسه ای برای بررسی مجرمانه بودن فیس بوک نداشته ایم.

 

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: من در فیس بوکم با داخل و خارج از کشور در ارتباط هستم و در این روزها نیز در مورد ایام عاشورا با یکدیگر صحبت می کنیم و از نظر من فیس بوک جزو مصادیق مجرمانه نیست.

 

وی همچنین در مورد عدم انتشار روزنامه هم میهن، گفت: هنوز برای عدم انتشار این روزنامه پیگیری خاصی انجام نشده و معلوم نیست که به چه دلیل توقیف شده است. 

متن گفتگوی جماران با ظریف در پی می آید:

 

آقای دکتر ظریف! با آغاز مذاکرات اخیر در ژنو و انتظاراتی که در روز اول آن ایجاد شد، پس از مخالفت فرانسه و عدم رسیدن به توافق، دوباره امیدها کمتر شد. با توجه به مذاکرات هفته پیش، آینده مذاکره را چگونه پیش بینی می کنید؟

 

ما از ابتدا می دانستیم این مذاکرات دشوار و زمان بر است؛ توفیق هایی در مذاکرات قبل حاصل شده بود که به خاطر آنها، امید این بود که مذاکرات به نتیجه برسد. البته آن توفیقات تقریبا شبیه معجزه بود که به این میزان پیشرفت کردیم؛ هنوز هم به نظر من، علی رغم برخی مخالفت هایی که شد و با وجود اینکه مذاکرات بیشتر مدت، بیش از آنکه بین ما و 1+5 باشد، داخل 1+5 بود، اما الحمدلله پیشرفت خوبی داشتیم.

 

اگر اراده سیاسی و تمایل برای رسیدن به راه حل باشد، هنوز این امکان را داریم که به یاری خدا، ان شاء الله در پایان دوره بعد به توافق برسیم یا اگر نیاز باشد، مقداری بیشتر مذاکره کنیم. ولی مسیر رسیدن به یک تفاهم لااقل برای مرحله اول نسبتا وجود دارد و مسیر مشخص است. امیدوایم که بتوانیم به نتیجه برسیم.

 

گفتید معجزه؛ پیشرفت ها از چه جهت شبیه معجزه بود؟

 

از این جهت که پیشرفتی که ما در طول کمتر از دو ماه مذاکره با 1+5 داشتیم، با میزان پیشرفت در چندین سال گذشته قابل مقایسه نبود. اما از طرف دیگر، کار هنوز دشواری های اساسی دارد و لذا مجبوریم که با آرامش، متانت و دقت پیش رویم.

 

اما چرا طرف مقابل اینقدر زود، خواست که کار پیش رود؟ اینکه وزرای خارجه آنها خود را به مذاکرات رساندند، آیا این را به ذهن متبادر نمی کند که آنها می خواستند زود کار به سرانجام برسد؟

 

البته حضور وزرای خارجه دلایل متعددی داشت؛ در مورد برخی، یکی از دلایل حضور شاید این بود که جلوی بعضی پیشرفت ها گرفته شود. لذا باید ببینیم چه می شود!

 

ما شاهد مخالفت های داخلی با تیم مذاکره کننده هسته ای هستیم؛ نظرتان در این مورد چیست؟

 

آن هم طبیعی است. هم مخالفت در داخل 1+5 طبیعی است؛ زیرا 6 کشور با مواضع متفاوت هستند و هم مخالفت ها در داخل طبیعی است و گرایش های متفاوتی هست. اما آنچه در داخل توقع داریم این است که همیشه صداقت و توجه به منافع ملی وجود داشته باشد و بر این اساس کار را پیش ببریم. 

مصالحه‌ای که از نظر پاریس، تمام «الزامات» را برای بازداشتن ایران از دست‌یابی به سلاح اتمی لحاظ نمی‌کرد. بر اساس چندین منبع رسمی فرانسوی که نخواستند نامشان فاش شود، فرانسه می‌دانست که آمریکایی‌ها و ایرانی‌ها از چند هفته قبل، مشغول مذاکراتی دوجانبه بودند و نگران بود که کاخ سفید در زمان از سرگیری مذاکرات با ایران در ۷ نوامبر، به دنبال دورزدن هم‌پیمانانش در گروه ۱+۵ (پنج کشور عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد به علاوه آلمان) باشد.

از زمان از سرگیری مذاکرات در مورد پرونده‌ی هسته‌ای در اواسط اکتبر، واشنگتن و تهران به یک اندازه در رسیدن به توافق عجله دارند: باراک اوباما که نفوذش در خاورمیانه به دلیل چرخش به سمت حمله نظامی علیه رژیم سوری بشار اسد خدشه‌دار شده بود، به دنبال موفقیت دیپلماتیک در منطقه است که خود می‌تواند تاثیرات اساسی بر تنش‌هایی بگذارد که خاورنزدیک را به بی‌ثباتی کشانده‌اند. تنش‌هایی که در راس آن سوریه، متحد منطقه‌ای تهران، قرار دارد.

حسن روحانی، رییس جمهوری ایران هم به نوبه خود می‌داند که مشروعیتش بستگی به برداشتن حداقل بخشی از تحریم‌ها ولی به سرعت دارد. تحریم‌هایی که اقتصاد ایران را خفه کرده‌اند.

این هم‌گرایی منافع، به علاوه‌ی خستگی ناشی از بی‌نتیجه ماندن مذاکرات در طول ده سال، آمریکایی‌ها و ایرانی‌ها را وا می‌دارد که روند رسیدن به توافق را سرعت بخشند که البته از مصادیق آن صحبتی به عمل نمی‌آید. اما به گفته‌ی منابع ما، این هم‌گرایی، فرانسه را به قدری نگران کرده که از لاک خود درآمده و سکوتی را که نماینده‌ها از زمان از سرگیری مذاکرات در ۱۵ اکتبر در ژنو شاهد آن بودند، بشکند.

در مدت دو هفته، هیچ «درز خبری» باعث بر هم خوردن مذاکرات نشد. قاعده‌ای که تا این‌جا برای نگهداری اعتماد میان کشورهای شرکت‌کننده، ضروری به نظر می‌رسید؛ چراکه کوچک‌ترین شایعه‌ای می‌توانست به سرعت توسط مخالفان توافق مورد استفاده قرار بگیرد که در راس آن‌ها، محافظه‌کاران افراطی ایرانی مایل به تضعیف روحانی قرار دارند.

«ما می‌خواهیم از سرخوشی اروپا از لیوان نیمه‌پُر جلوگیری کنیم.»

در وهله نخست، اعلام ورود لوران فابیوس، وزیر امورخارجه فرانسه به ژنو در جمعه ۸ نوامبر و همتای آمریکایی اش، جان کری بعنوان نشانه ای از یک توافق قریب الوقوع تلقی می شد. بلافاصله سران دیپلماسی بریتانیایی و آلمانی هم که با عجله خود را به سوئیس رسانده بودند، به آنها ملحق شدند. نشانه ای که با طولانی شدن مذاکرات و فرصت یافتن روس ها و چینی ها برای ورود، قوت گرفت. یک چنین بسیجی باعث می شد فرض کنند که مذاکرات در حال پیشرفت است و توافق قریب الوقوع.

اما این سرخوشی بدون درنظر گرفتن قطعیت فرانسوی ها بود که از عجله آمریکایی ها نگران بودند. برخلاف بقیه، فرانسوی ها بر این عقیده هستند که زمان برای مطالبه حداکثر تضمین از جانب ایران مناسب است، خصوصا حالا که آنها به دلیل تاثیر تحریم ها وارد مذاکره شده اند و آقای روحانی چنین سرمایه‌ای سیاسی را در این مذاکرات گذاشته است.

وقتی در روز پنج شنبه، وزیر امور خارجه فهمید که جان کری قصد دارد فردای آن روز به ژنو سفر کند، در حالی‌که قرار بود جلسه در سطح مدیران سیاسی برگزار شود، لوران فابیوس برنامه کاری‌اش را تغییر داد و نزدیک ظهر روز جمعه، پیش از آقای کری، خود را به ژنو رساند. کمی بعد از ورود، با کلماتی حساب شده بیانیه‌ای مختصر ارایه کرد : «ما توافقی می‌خواهیم که اولین پاسخ سفت و سختی باشد به نگرانی‌های مربوط به برنامه‌ی هسته‌ای ایران. پیشرفت‌هایی وجود دارد، اما هیچ چیز هنوز به دست نیامده است.» لحن پر از سوظن او «آوایی» که از شهر به گوش می‌رسید را در هم شکست. هرچند هیجان ناشی از سرازیر شدن گروهی وزرای امور خارجه آثار بیانات آقای فابیوس را تسکین بخشید.

اما از فردای آن روز، وی صریح‌تر بود و صحبت‌هایش بیشتر شنیده شد. حتی در زمانی که مذاکرات از سر گرفته شد، لوران فابیوس به صورت آشکار تردیدش را در مصاحبه‌ای با فرانس انتر (France Inter) اعلام کرد: «نکاتی هستند که ما از آن‌ها رضایت نداریم.» و به مورد رآکتور آب سنگین اراک اشاره کرد و آن را «بسیار نگران‌کننده» خواند و همچنین به مساله غنی سازی اورانیوم اشاره کرد: «ذخیره اورانیوم غنی‌شده تا ۲۰ درصد وجود دارد که زیاد است. چگونه می‌شود آن را تا ۵ درصد پایین آورد که خیلی کم‌تر خطرناک باشد؟ اگر این مسایل حل نشوند، توافق غیرممکن خواهد بود.»

دیگر جایی برای تردید نیست. به وضوح یک استراتژی تهاجمی اتخاذ شده است. یک دیپلمات فرانسوی با رضایت می‌گوید: «این یک جدال است» و تاکید می‌کند: «ما می‌خواهیم از سرخوشی اروپا از لیوان نیمه‌پُر جلوگیری کنیم.»

«بازی‌های بی‌نتیجه و ذهنیت جنگ سرد»

صحبت‌های لوران فابیوس به سرعت توسط آژانس‌های خبری دست به دست شد، هیاهو راهروهای هتل اینترکنتینانتال را پُر کرد و هیات‌های اعزامی که با نقاله مشغول رایزنی بودند را به دو دسته تقسیم کرد. این اولین باری بود که جزییات توافق رنگ روز را می‌دید. از آن پس فقط صحبت از «انسداد» مذاکرات توسط فرانسه بود. واکنش‌ها طولی نکشید. در پایان صبح، یک عضو از اطرافیان جان کری این جمله کوبنده را به ژورنالیست‌ها گفت: «آمریکایی‌ها، اتحادیه اروپا و ایرانی‌ها چند ماه است که به صورت فشرده با یکدیگر روی این پیشنهاد کار می‌کنند و این اتفاق چیزی نیست جز تلاش آقای فابیوس که در فاز آخر مذاکرات کوتاه نمی‌آید.» حمله در چنین سطحی هم خشن و هم غیرعادی بود. منبع آمریکایی دیگری به لوموند گفته بود که اطرافیان آقای کری بعد از شنیدن بیانات لوران فابیوس «خشمگین» بودند.

رییس دستگاه دیپلماسی فرانسه، اندکی قبل از نهار و در حاشیه جلسه‌ با تمامی اعضا، در ساعات اولیه یکشنبه، باز در دو نوبت مرتکب اظهار نظرهایی تفرقه‌افکنانه شد. این امر که آقای فابیوس تنها فردی بود که در طول روز به صورت عمومی و در خلاف جریان اظهار نظر می‌کرد باعث شد که بیاناتش دو چندان مورد توجه قرار گیرد و تفاوتش با دیگران به روشنی مشخص شود. از تهران، آقای روحانی، رییس جمهوری ایران، نظر خود را در توییتر چنین ابراز می‌کند: «اشتباه نکنید. بازی‌‌های با حاصل جمع صفر، تفکرات جنگ سردی، تمام این‌ها منجر به باخت همه می‌شود.» اما اتفاقی نیافتاده و به نظر می‌آید توافق از مسیر خود خارج شده باشد. «جدال‌ها» بار دیگر در تاریخ ۲۰ نوامبر در ژنو، با ادامه یافتن مذاکرات آغاز خواهد شد.

منبع: ایران در جهان
منبع اصلی: لوموند
مترجم: میم. امینی

 

 

عضو زندانی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و جبهه مشارکت ایران اسلامی با بیان استانداردهای دوگانه ای که در برخورد با مردم و سیاسیون وجود دارد نسبت به نقد ناپذیری و خود مقدس پنداری نهادها ومسوولان منصوب و مربوط به رهبری و درعوض آزادی هتک حرمت و تهمت نسبت به منتقدان در جامعه و نیز نهاد های انتخابی انتقاد کرد.

 

به گزارش کلمه، متن کامل این نامه به شرح زیر است:

 

به نام خدا

رهبر محترم جمهوری اسلامی

با سلام و احترام

همان گونه که مستحضرید تلاش برای حاکمیت یک صدا و یک سلیقه در کشور و نفی حقوق و آزادی های منتقدان افزون برآن که با روح و نص قانون اساسی ناسازگار است، مستلزم کاربرد معیارهای دوگانه و خصوصی سازی حقوق همگانی است. به این معنا که فقط عده ای خاص از حقوق مدنی و سیاسی و البته مصونیت آهنین برخوردار شوند و مدافعان اجرای کامل قانون اساسی که مخالف حکومت مطلقه فردی هستند از حقوق و امنیت بی بهره گردند تا آن جا که به قول آقای باهنر همین که نظام اجازه زنده ماندن به آنان را داده است باید خدا را شکر کنند. دیدگاه فوق به آشکارترین شکل در صدا و سیما بازتاب یافته است. از نظر مدیران این رسانه که خود را صرفا در برابر جناب عالی مسئول می دانند و پاسخ گوی احدی در حکومت و جامعه نیستند:

• جمهوری اسلامی از دوسری نهاد تشکیل می شود. دسته اول که مسئولانش منصوبان رهبرند و خودی تلقی می شوند، ماورای نقد و هرگونه چون و چرایند. دلیل آن نیز تصمیم نظام یعنی خواست شخص جناب عالی مبنی بر حمایت مطلق از آن ها ذکر می شود. انتقاد به این نهادها خط قرمز صدا و سیماست و برای رسانه های دیگر نیز تبلیغ علیه نظام محسوب می شود و بعضا موجب پی گرد قضایی می گردد. صدا و سیما در سال جاری بدعت دیگری را نیز پایه گذاشت و آن تحت فشار قرار دادن داوطلبان ریاست جمهوری بود تا بلافاصله پس از اعلام نظر شورای نگهبان که یکی از آن نهادهای مقدس و ماورای نقد است، در آن رسانه حاضر شوند و از آقای جنتی و دوستانش سپاسگزاری کنند که صلاحیت آن ها را رد کرده اند.

خوشبختانه تعدادی از نامزدهای اصول گرا حاضر نشدند در این نمایش تهوع آور شرکت کنند. گروه دوم نهادهای غیرانتصابی اند که بسته به خودی یا غیرخودی بودن واجدان اکثریت آراء که در رأس این نهادها قرار می گیرند، صدا و سیما سیاست دوگانه ای را در مورد آن ها اعمال می کند. در بررسی عملکرد نهادهای زیرنظر منتخبان خودی اصل نادیده گرفتن ضعف ها و برجسته کردن و حتی اغراق در باب نقاط قوت شان است. لبه تیز انتقادها نیز معمولا متوجه منتقدان آن هاست. دولت های نهم و دهم البته تا قبل از قهر یازده روزه مصداق این راهبرد بودند. در مورد شخص یا اشخاص منتخبی که مطلوب رهبر نبوده یا در میانه راه از جرگه خودی ها خارج می شوند باید گفت که صدا و سیما انتقاد به ایشان را نه تنها جایز می شمارد، مانند نقد دولت آقای احمدی نژاد در دو سال پایانی، بلکه بعضا نقدشان را واجب می خواند مثل رفتاری که با هر دو دولت آقای خاتمی و یا مجلس ششم انجام داد و در صورت لزوم به تخریبشان نیز خواهد پرداخت همان گونه که مسبوق به سابقه است. مسئولان صدا و سیما در دفاع از عملکرد خویش انتقاد از نهادهای انتخابی را نشانه دموکراتیک بودن نظام، چند صدا بودن جامعه و حق مردم می خوانند که موجب اصلاح امور و رفع نابسامانی ها می شود اما هرگز توضیح نمی دهند که چرا این حق رهایی بخش را درباره قوه قضائیه، شورای نگهبان و یا سپاه به کار نمی بندند و چرا نقد عملکرد این دستگاه ها در آن رسانه ممنوع است؟! به همین ترتیب احزاب و جناح های سیاسی نیز مشمول آپارتاید سیاسی و خبری صدا و سیما می شوند. جناح خودی و وابستگانش از آزادی کامل بهره مندند و رادیوتلویزیون خانه دوم آن ها محسوب می شودو غیرخودی ها هم نه تنها به آن رسانه راه ندارند بلکه اگر مورد اتهام و افترای آن قرار نگیرند، باید خود را خوش شانس بدانند. حقیقت آن است که صدا و سیما با حمایت جناب عالی خود را به طور مطلق آزاد می بیند که به هرکس مایل باشد، اهانت روا دارد و هر تهمتی را به او وارد سازد و یقین دارد که احدی یارای آن را ندارد که آن رسانه را مجبور به قرائت جوابیه خود کند یا به پای میز محاکمه بکشاند. منتخبان مردم نیز مانند خود نهادها اگر غیرخودی باشند جز نقد توسط آن رسانه سهمی نمی برند. برای مثال صدا و سیما با اعضای اطلاح طلب شورای شهر یا مجلس شورای اسلامی یا خبرگان رهبری عملا جز نقد آنان کاری ندارد و حتی اگر اصلاح طلبی رئیس یکی از این نهادها شود، در آن رسانه بایکوت خبری می شود و برعکس آنان، سیاست مداران خودی اند که رأی بیاورند یا نیاورند و در مجلس و شورا اقلیت باشند یا اکثریت، در هر حال صدا و سیما کاملا در خدمتشان است تا هم از عملکرد خود دفاع کنند و هم به نقد امن و آزاد رقیب بنشینند.

• موضوعات نیز در رسانه به اصطلاح ملی به دو دسته تقسیم می شوند: نخست مسائلی که مسئولیت تصمیم گیری در مورد آن ها با رهبر است یا جناب عالی بحث آزاد در مورد آن را به مصلحت نمی دانید. بنابر این گفتگوی آزاد و جدی در این زمینه ها در صدا و سیما منتفی است. اسف انگیز آن که مسائل فوق بسیار مهم بوده و تأثیرات عمیق و گسترده ای بر زندگی فردی و جمعی ایرانیان دارد. موضوعاتی مانند دیپلماسی هسته ای کشور در ده سال گذشته، دلایل و پیامدهای تحریم های بی سابقه جهانی علیه میهن و مردم، مذاکره و رابطه با آمریکا، فرار مستمر مغزها و سرمایه ها، عملکرد اقتدارگراها در سوریه، موضوع هولوکاست، روابط ایران با ترکیه و مصر و عربستان، نظارت استصوابی و رد صلاحیت داوطلبان، مهندسی انتخابات و نقش فرماندهان سپاه در آن، احکام چند دادگاه ویژه علیه فعالان سیاسی و انتخاباتی، توقیف مطبوعات، فیلترینگ اینترنتی، انحلال احزاب، بازداشت خانگی منتقدان، اخراج و بازنشسته کردن اجباری اساتید، ستاره دار کردن دانشجویان و محروم کردنشان از ادامه تحصیل، پادگان شدن دانشگاه ها، امنیتی و پلیسی شدن فضای کشور، رشد اعتیاد و ایدز و تن فروشی و فرار دختران از منزل، ابعاد و تبعات اجباری بودن روسری، مقابله با دیش های ماهواره ای، سانسور کتب، محروم کردن هنرمندان از فعالیت های هنری، تعطیلی نهادهای مدنی، راه اندازی شبکه های خصوصی رادیوتلویزیونی و نقد عملکرد رهبری همه از تابوها هستند. عدم دعوت از منتقدان شجاع و صریح الهجه و نبود بحث های آزاد در این زمینه ها را صدا و سیما با نقد گسترده و همه روزه ورزشکاران و گاه هنرمندان پر می کند. کشور دچار بی سابقه ترین تحریم جهانی است و خزانه خالی است اما رسانه ملی ظاهرا معضلی مهم تر از آقای علی دایی نمی شناسد که تقریبا هر روز وی را نقد می کند. چنین روشی دموکراتیک نبوده و در شأن ملتی بزرگ نیست و جمله بزرگمهر حکیم را به یاد می آورد که در باره سقوط ساسانیان گفته بود: «مردان کوچک را به کارهای بزرگ گماشته اند و مردان بزرگ را به کارهای کوچک واداشته اند. هم چنان که به مسائل فرعی پرداخته اند و از مسائل اصلی غفلت کرده اند.»

• اخبار و گزارش های صدا و سیما درباره حوادث خارجی نیز یک سویه، جانب دارانه و برمبنای استانداردهای دوگانه تنظیم و پخش می شود. برای مثال آن رسانه هر تظاهراتی علیه دولت هایی که روابط سردی با ما دارند، با آب و تاب و به نام اعتراض های مردمی پوشش می دهد اما اجتماعات مشابه علیه حکومت های دوست را توطئه غرب می خواند که در جهت راه اندازی انقلاب مخملی برگزار شده است. هم چنین تنها وقایع منفی مربوط به ایالات متحده را انعکاس می دهد حال آن که در مورد چین و روسیه حتی یک بار هم از ایجاد محدودیت های گوناگون علیه مسلمانان تبت و چچن خبر پخش نمی کند. یعنی شبیه به همان روشی که در مورد دو جناح اصلاح طلب و اصول گرا اطلاع رسانی می کند. هدف آن است که اولی را تخریب و دومی را ترمیم کند.

جناب آقای خامنه ای

مستحضرید که باوجود تبلیغات گسترده تمام تریبون های رسمی علیه امریکا، نظرسنجی های اخیر نشان می دهد که ۸۰ تا ۹۰ درصد مردم نسبت به مذاکره و برقراری رابطه با ایالات متحده نظر مثبت دارند. البته بدون آن که عملکرد ۶۰ ساله اش را درباره ایران فراموش کرده یا به کاخ سفید اعتماد داشته باشند. مردم ما سوابق روسیه و انگلیس را نیز از یاد نبرده اند و به دولت های آنان اعتماد ندارند. با وجود این با گسترش روابط با هر دو کشور موافقند. چرا که می دانند دولت ها می توانند در عین بی اعتمادی به یکدیگر به دلیل منافع شان با یکدیگر به مذاکره و معامله بپردازند. در ناموفق بودن تبلیغات و گفتمان رسمی همین بس که بخشی از ده تا بیست درصد پاسخ گویان نظرسنجی مذکور که طرفدار تداوم وضع موجود بین ایران و آمریکا هستند، موافق نیستند که شعار مرگ برآمریکا هم چنان در تریبون های رسمی منعکس شود. به نظر من مخالفت گسترده مردمی با طرح این شعار در تریبون های حکومتی دو دلیل عمده داخلی و خارجی دارد. در سطح بین المللی آن را به سود ایران و ایرانی آن هم در شرایط کنونی نمی بینند. در عرصه سیاسی نیز نگران سوء استفاده از آن شعار در جهت ایجاد انسداد بیشتر هستند. چرا که به تجربه دریافته اند هرگاه که اقتدارگراها به فضای ضد امریکایی دامن زده اند، بگیر و ببندها افزایش یافته است. شما خود بهتر می دانید که امیرمؤمنان در مواجهه با شعار «لاحکم الا لله» مارقین فرمود: «کلمة الحق یراد بهاالباطل» سخن حقی را دستمایه اراده باطل کرده اند. بسیاری از ایرانیان همچون من پاسخ تاریخی امام علی (ع) را درباره شعار مرگ بر آمریکا صادق می دانند. به همین دلیل در حال حاضر به آن اقبال نشان نمی دهند. مگر در همین ایام شاهد نبودیم که طرفداران پرشور مرگ بر آمریکا بیش و پیش از آمریکا مرگ منتقدان را آرزو کردند؟ پس حق داریم نتیجه بگیریم که مرگ بر آمریکا شمشیر انسدادطلبانی شده است که قصد دارند با آن به جنگ حقوق اساسی ملت بروند. لطفا نفرمایید که این تحلیل بدبینانه است. کافی است یک مورد نشان دهید که شعارهای تند علیه کاخ سفید با گشایش فضای سیاسی همراه بوده است. برعکس نمونه های فراوانی می توان عرضه کرد که هر زمان صدا و سیما بر آتش مرگ بر آمریکا دمید، شاهد پاشیده شدن گرد مرگ بر فضای سیاسی کشور و افزایش توقیف و تعطیلی و بازداشت ها بوده ایم. به باور من امروز نیز هم زمان با تلاش های مدبرانه دولت برای لغو تحریم های کمرشکن، حزب پادگانی بر طبل مرگ بر آمریکا می کوبد. با این توهم که فضای امنیتی-پلیسی را تداوم بخشد و اجرای فصل سوم قانون اساسی یا حقوق ملت را به محاق برد. من البته با سردادن شعار مرگ بر آمریکا توسط قشرهایی از مردم مخالفت ندارم اما نمی توانم استفاده ابزاری از آن را به منظور توجیه خطاهای بزرگ دیپلماتیک دولت پیشین و نیز سوء بهره برداری از آن به ضرر آزادی را افشا و محکوم نکنم وصریح عرض می کنم که ایرانیان زمانی طرح این شعار را توسط اقتدارگراها صادقانه و ملی ارزیابی خواهند کرد که با بازشدن فضای سیاسی کشور همراه باشد و الّا ما هم به پیروی از مولا علی (ع) فریاد خواهیم کرد که این شعار کلمه حقی است که از آن اراده باطل می شود.

مقام محترم رهبری

جهانی شدن و انفجار اطلاعات، دوگانه دموکراسی یا هرج و مرج را در جوامع مسلمان جایگزین دوگانه استبداد یا هرج و مرج کرده است. عصر تک صدایی دینی یا سکولار خاتمه یافته است. اگرچه ممکن است رژیم های پادگانی مدت کوتاهی به حیات نباتی خود ادامه دهند، بزرگ ترین واقعیت جهان معاصر تکثر و تفاوت منافع، علایق و سلایق است. چنان چه صاحبان گرایش های گوناگون حقوق دیگران از جمله رقبا را به رسمیت بشناسد و در پی بازی برد-برد باشند، می توانند شاهد دست یابی ملت خویش به توسعه دموکراتیک همه جانبه و پایدار باشند و در غیر این صورت اسیر چالش هایی می شوند که هیچ کس نمی داند کی و کجا می توان از آن خارج شد و در نهایت برنده ای نیز نخواهد داشت.

من هنوز امیدوارم جناب عالی همت خویش را مصروف اجرای کامل قانون اساسی و دفاع از حقوق اساسی و آزادی های سیاسی و مدنی شهروندان و پایان دادن به آپارتاید سیاسی و قضایی در کشور کنید تا ایران و ایرانی سربلند و اسلام و تشیع سرفراز گردد و از شما نیز نام نیک به یادگار بماند.

ایام عزت مستدام

سید مصطفی تاجزاده

اوین – آبان ۱۳۹۲

 

 

 

به گزارش ایلنا، سید محمد خاتمی صبح جمعه در مراسم بزرگداشت مادر «محمدعلی نجفی» رییس سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در مسجد نور شرکت کرد.

 

وی در حاشیه این مراسم در جمع خبرنگاران در پاسخ به سوالی درمورد دستاوردهای مذاکرات ژنو اظهار امیدواری کرد که مذاکرات ژنو به نفع مردم و جمهوری اسلامی ایران تمام شود.

 

وی در پاسخ به این سوال که شما از طرحی برای گسترش صلح جهانی صحبت کردید در این طرح چه برنامه‌هایی برای گسترش صلح جهانی در نظر دارید، گفت: من همیشه برای گسترش صلح جهانی صحبت و تلاش می‌کنم، انشاء الله در مورد این طرح در خدمتتان خواهم بود. 

پس از سال‌ها، اخیراً بار دیگر به سخنرانی خاطره‌انگیزِ علی شریعتی با عنوان «پس از شهادت» گوش سپردم که در سال پنجاه شمسی در مسجد نارمک تهران ایراد شده است. با گذشت زمانی طولانی، اما رایحۀ سخنانِ حماسی و شورانگیز و تأثیرگذارِ دکتر شریعتی را می‌توان همچنان استشمام کرد و فضای جلسه‌ای را تجسم نمود که چهل و دوسال پیش، پس از اعدام برخی از اعضای سازمان مجاهدین خلق برگزار شده است، و قول فروغ فرخزاد را به یاد آورد: «تنها صداست که می‌ماند».[۱] تبیین انقلابی شریعتی از حادثۀ کربلا، البته تفاوت مهمی با تحلیل‌های سنتی و اسطوره‌ای از این واقعه دارد. او از امام حسینی یاد می‌کند که «انسان مافوق» است و نه «مافوق انسان»؛ امام حسینی که می‌توان به او تأسی کرد و از او درس آموخت و زخم‌های روح بلند او را نگریست، نه امام حسینی که در روز عاشورا جنّیان به کمک او آمدند و حظ و نصیب ما تنها گریستنِ بر زخم‌های بدن او و یارانش است. به نزد شریعتی، «تشیع علوی» متکفّلِ تبیین قرائتِ رهایی‌بخش از آموزه‌های شیعی است، بر خلاف «تشیع صفوی» که رهایی‌کُش است والقاء کنندۀ سستی و ماتم و خمودی و سِیر کردن در فضای اسطوره‌ای و رازآلود.

با این همه، تحلیل مرحوم شریعتی از حادثۀ کربلا به‌رغم بدیع و جذاب بودنش، متضمن دو خطای مهم و تأمل‌برانگیز است.

نخست: شواهد تاریخیِ مکفی برای این تحلیل وجود ندارد. مطابق با تحلیل مرحوم صالحی نجف‌آبادی، امام حسین به قصد شهید شدن از مکه خارج نشد، بلکه به دعوت کوفیان بدان سرزمین روانه گشت.[۲] در نیمۀ راه متوجه شد که مسلم‌ابن‌عقیل در کوفه کشته شده؛ در عین حال حرّ و لشکریانش راه را در سرزمین نینوا بر حسین‌بن‌علی‌(ع) بستند و اجازه ندادند که ایشان به مسیر خود ادامه دهند. امام حسین از بیعت کردن با یزید سر باز زد و نهایتاً با لشکریانِ عمربن‌سعد جنگید و شهید شد و روح پاک و بلندش به سمتِ بی‌سو پرواز کرد. بنا بر تحلیلی که مبتنی بر این شواهد تاریخی است، به دست دادنِ خوانش انقلابی از قصۀ عاشورا، و امام حسین را در کسوت یک چریک انقلابی انگاشتن و معرفی کردن ناموجه است. بنا بر تلقی شریعتی، امام حسین برای رسوا کردن یزید سودای شهید شدن را در سر می‌پروراند؛ از این‌رو حج خود را نیمه تمام گذاشت و مکه را ترک کرد و به استقبال شهادت رفت؛ در حالی که بنا بر تصریح امام حسین، او در اندیشۀ «اصلاح امت جدّ» خویش بود و از ابتدا در پی مخاصمه و درگیری خونین و شهادت نبود؛ اما وقتی خواستند به زور از او بیعت بگیرند و او را میانِ بیعت کردن و جنگیدن مخیّر گذاشتند، از پذیرش بیعت سر باز زد و بانگ برآورد که دامان‌های پاکی که ما را پرورده، اجازه نمی‌دهند که زیر بار ذلّت برویم. اما، شریعتی برای برانگیختنِ شورانقلابی در مخاطبان خویش، امام حسینی را معرفی می‌کند که برای شهادت و شهید شدن عزم کربلا می‌کند:

«حسین یک درس بزرگتر از شهادتش به ما داده است، و آن نیمه تمام گذاشتن حج و به سوی شهادت رفتن است؛ حجّی که همه اسلافش، اجدادش، جدش و پدرش برای احیای این سنت، جهاد کردند. این حج را نیمه تمام می‌گذارد و شهادت را انتخاب می‌کند؛ مراسم حج را به پایان نمی‌برد تا به همه حج‌گزاران تاریخ، نمازگزاران تاریخ، مومنان به سنت ابراهیم، بیاموزد که ... وقتی در صحنه حق و باطل نیستی، وقتی که شاهد عصر خودت و شهید حق و باطل جامعه‌ات نیستی، هر کجا که می‌خواهی باش؛ چه به نماز ایستاده باشی و چه به شراب نشسته باشی، هر دو یکی است».[۳]

جلال آل‌احمد نیز پیش از او هشدار داده بود که کاش تنها به بزرگداشت شهیدان قناعت نمی‌ورزیدیم وامکان شهادت و شهید شدن را رها نمی‌کردیم:

«از آن وقت که «میرداماد» و «مجلسی» دست‌کم به سکوت رضایت‌آمیز خود بعنوان دست مریزادی به تبلیغ تشیع، به خدمت دربار صفوی درآمدند که جعل حدیث کنند؛ از آن زمان است که ما سواران بر مرکب کلّیت اسلام بدل شدیم به حافظان قبور. به ریزه‌خواران خوان مظلومیت شهدا. ما درست از آن روز که امکان شهادت را رها کردیم و تنها به بزرگداشت شهیدان قناعت ورزیدیم، دربان گورستان‌ها از آب در آمدیم»[۴].

می‌توان دریافت که در فضای سربی و مملوّ از اختناقِ دهۀ پایانیِ رژیم شاهنشاهی، این سخنان تند و آتشین، نفتی بود که بر آتش مبارزه ریخته می‌شد و به انقلابیون انگیزۀ فراوان برای به زیر کشیدن رژیم پهلوی می‌بخشید. در عین حال «تبیین»[۵] یک سخن و فهم زمینه و زمانۀ پیدایی آن، به تنهایی کفایت نمی کند و نمی تواند بار «توجیه»[۶] و معرفت‌بخش بودنِ آن را به دوش کشد. اگر نتوان مدعایی را با اقامۀ دلیلی توجیه کرد، به رغم فهمِ شرایط زمانی و مکانیِ طرح آن، نمی‌توان آن را موجه انگاشت و پذیرفت. تحلیل شریعتی از حادثۀ کربلا، به رغم جذابیتی که در آن روزگار برای مخاطبانِ «معلم انقلاب» داشت، فاقد شواهد تاریخیِ مکفی و قانع کننده است.

دوم، این سخن شریعتی که «شهادت دعوتي است به همه عصرها و به همه نسل‌ها كه اگر مي‌تواني بميران و اگر نمي‌تواني بمير»، متضمنِ ارزان انگاشتنِ قیمت جان انسان است. به نزد کسی که به سهولت می‌میرد و می‌میراند، نه جان انسان قدر و منزلت چندانی دارد و نه کشتن و کشته‌شدن انسان حرمتی. انگشت تأکید نهادنِ بر چنین سخنانی و آنها را بسط و ترویج دادن، اخلاقاً ناموجه است و فرونهادنی. می‌توان چنین انگاشت که لازمۀ منطقیِ این سخن مدّ نظر شریعتی نبوده و در آن فضای پر تب و تاب و متلاطم و احساسی، او تفطنی بدان نداشته؛ اما درانداختن یک ایده نو، بسان جوی آبی است که جریان یافته و به پیش می‌رود و راه خود را پیدا می‌کند و به جان مخاطب می‌نشیند؛ که حساب سخن از سخنگو جداست. بازخوانی و ارزیابی انتقادیِ چنین آموزه‌هایی که تأثیرات و پیامدهای عظیم در جامعه داشته، در جای خود مؤثر و رهایی‌بخش است. به جای تأکید بر کشتن و کشته شدن و برجسته کردن آن، می‌توان از حادثۀ عاشورا درس سبکباری و سبکبالی و ترک تعلقات و حریت و شجاعت آموخت و به اقتفای مولوی، بلاجویانِ دشت کربلا را سبک روحانِ عاشقی انگاشت که درِ زندان را شکستند و درِ مخزن را گشودند و مفتون صورت‌های عالم نشدند و به سان مرغان هوایی در آسمان به پرواز درآمدند که «ز کف بگذر اگر اهل صفایی».[۷] مطابق با چنین تلقی‌ای، شهادت هم‌عنان با طمأنینه و سکینه و رضایت است و به جای فراق و اندوه، باید در آن شکستنِ بند و جستنِ از زندان و وصال را سراغ گرفت:

روح سـلطـانی ز زنـدانـی بـجَـست

جامه چه درانیم و چون خاییم دست

چـونک ایشـان خسـرو دین بوده اند

وقت شـادی شـد چو بشـکستند بند[۸]

 

چندی پیش درباره تجربۀ زیستۀ درازآهنگِ خود با دکتر شریعتی نوشتم: «مهر اول کی ز دل بیرون رود؟»[۹]. هنوز هم شخصیت شریعتی را دوست دارم و مُهر ماندگاری را که بر شخصیتم زده به عیان لمس می‌کنم و با خواندن «کویریات» او وقتم خوش می‌شود؛ در عین حال نقدِ قرائتِ ایدئولوژیک و انقلابی از اسلام و آموزه‌های شیعی را که مصداقی است از شاهدهای عهد شبابِ فکریِ ناموجه، به لحاظ معرفتی و اخلاقی، ضروری و رهگشا می‌دانم.

منابع و پانوشت ها

----------------------------
[۱] . فضای سیاسیِ حاکم بر دوران مقارن با ایراد این سخنرانی، در منبع ذیل به بحث گذاشته شده است:

علی رهنما، مسلمانی در جستجوی ناکجا آباد: زندگی نامه‌ی سیاسی علی شریعتی، ترجمه کیومرث قراقلو، تهران، گام نو، صص ۴۰۰-۳۹۷.

[۲] . نعمت الله صالحی نجف آبادی، شهید جاوید، قم، ۱۳۴۹.

[۳] . علی شریعتی، مجموعه آثار ۱۹، تهران، قلم، صص ۲۰۵-۲۰۴.

[۴] . جلال آل احمد، غربزدگی، تهران، رواق، چاپ دوم، ۱۳۵۷، صفحه ۵۸.

[۵] اخپلنتین .

[۶] . جوستیفیکتین

[۷] . نگاه کنید به: ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺟﻼل اﻟﺪﯾﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻠﺨﯽ، ﮔﺰﯾﺪه ﻏﺰﻟﯿﺎت ﺷﻤﺲ؛ ﺑﻪ ﮐﻮﺷﺶ ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﺷﻔﯿﻌﯽ ﮐﺪﮐﻨﯽ؛ ﺗﻬﺮان، اﻧﺘﺸﺎرات ﻋﻠﻤﯽ و ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، ۱۳۸۹، ﻏﺰل ۴۲۵.

[۸] . مولوی جلال الدین بلخی، مثنوی معنوی، به تصحیح و پیشگفتار عبدالکریم سروش، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، دفتر ششم، ابیات ۷۹۸-۷۹۷.

[۹] . سروش دباغ، «مهر اول کی ز دل بیرون رود؟»، اندیشه پویا، شماره ۸، بهار ۱۳۹۲:

http://www.begin.soroushdabagh.com/pdf/۲۳۱.pdf 

 

نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

 

آمانو در این گزارش در بخشی با عنوان "تحولات عمده" ضمن اشاره به امضای بیانیه مشترک میان ایران و آژانس، از افزایش نیافتن میزان UF6 غنی‌شده تا سقف 5 درصدی ایران نسبت به گزارش قبلی‌اش خبر داده است و اعلام کرده که میزان UF6 غنی‌شده تا 20 درصد هم‌چنان کمتر از 200 کیلوگرم است و هم‌چنین سانتریفیوژهای IR-2m بیش‌تری نیز در نطنز نصب نشده است.

 

به گزارش ایسنا، یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز پنج‌شنبه 23 آبان آخرین گزارش خود در سال 2013 را درباره برنامه‌ هسته‌یی ایران در اختیار 35 عضو شورای حکام قرار داد.

 

قرار است این گزارش در آخرین نشست شورای حکام در سال جاری میلادی که هفته آینده آغاز به کار می‌کند، مورد بررسی قرار گیرد.

 

متن کامل این گزارش به شرح زیر است:

 

"اجرای موافقت‌نامه پادمان معاهده منع اشاعه هسته‌یی

و مفاد مربوط به قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران

گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی

GOV/2013/56

14 نوامبر 2013

تحولات عمده

تحولات عمده از زمان گزارش قبلی مدیرکل به شرح ذیل است:

• در تاریخ 11 نوامبر 2013 آژانس و ایران یک بیانیه مشترک در مورد "چهارچوبی برای همکاری" امضاء کردند که شامل شش اقدام عملی مقدماتی است که از سوی ایران ظرف سه ماه انجام خواهند شد.

• میزان تولید UF6 غنی شده تا سقف 5 درصد از اورانیوم 235 مشابه چیزی که در گزارش قبلی ذکر شده باقی مانده است؛ میزان مواد هسته‌یی که به شکل UF6 غنی شده تا سقف 5 درصد از اورانیوم 235 باقی مانده 7154.3 کیلو گرم است.

• مقادیر تولید UF6 غنی شده تا سقف 20 درصد از اورانیوم 235 مشابه چیزی که در گزارش قبلی ذکر شده، باقی مانده است؛ فرآوری بیش‌تر چنین موادی ادامه داشته است؛ میزان مواد هسته‌یی که به شکل UF6 غنی شده تا سقف 20 درصد از اورانیوم 235 باقی‌مانده تقریبا 196 کیلوگرم است.

• سانتریفیوژهای IR-2m بیش‌تری در کارخانه غنی‌سازی سوخت (FEP) نصب نشده‌اند. هیچ‌ یک از سانتریفیوژهای IR-2m نصب شده با UF6 خوراک‌دهی نشده‌اند.

• اجزاء مهم بیش‌تری در راکتور IR-40 نصب نشده است؛ تولید اکسید اورانیوم UO2 برای مجموعه‌های سوخت جهت راکتور در کارخانه تولید سوخت (FMP) ادامه یافته است؛ مجموعه سوخت جدید هنوز کامل نشده است.

A. مقدمه

1. این گزارش مدیرکل به شورای حکام و هم‌زمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقت‌نامه پادمان NPT و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران (ایران) است.

2. شورای امنیت تاکید کرده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه‌هایش در خصوص ایران الزام‌آور است. مفاد مربوط به قطعنامه‌های یاد شده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده‌اند مطابق شرایط این قطعنامه‌ها الزام‌آور هستند. اجرای کامل تعهدات ایران جهت اعاده اعتماد به ماهیت صرفا صلح‌آمیز برنامه هسته‌ایی‌ا‌ش لازم است.

3. این گزارش به تحولات پس از آخرین گزارش مدیرکل (Gov/2013/40,28 August 2013) و هم‌چنین مسائل طولانی باقی‌مانده می‌پردازد.

B . شفاف‌سازی مسائل حل نشده

4. همان‌طور که قبلا گزارش شده بود، شورای حکام در قطعنامه نوامبر 2011 خود (GOV/2011/69) تاکید کرده برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقی‌مانده با هدف آشکارسازی در خصوص آن‌ها شامل دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت‌ها‍، مواد و اشخاص در ایران به گفت‌وگوی خود شدت بخشند. شورا در قطعنامه 13سپتامبر 2012 خود (GOV/2012/50) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست‌های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقی‌مانده اساسی به منظور اعاده اعتماد بین‌المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه هسته‌یی ایران، ضرورت و فوریت دارد. بین ژانویه 2012 و مه 2013، آژانس و ایران ده دور مذاکرات در وین و تهران با هدف دستیابی به توافق در مورد سند رویکرد ساختاری به منظور حل و فصل موضوعات باقی‌مانده مربوط به برنامه هسته‌یی ایران برگزار کردند. با این حال، هیچ نتیجه مشخصی حاصل نشد.

5. در گفت‌وگوهای 28 و 29 اکتبر 2013 در وین، آژانس و ایران به این جمع‌بندی رسیدند که با توجه به این‌که مذاکرات در مورد سند رویکرد ساختاری به بن بست رسیده و هیچ چشم‌اندازی برای توافق روی این سند وجود ندارد رویکرد جدیدی به منظور اطمینان از ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه هسته‌یی ایران باید طراحی شود.

6. در نشستی در تهران به تاریخ 11 نوامبر 2013 مدیرکل از سوی آژانس و جناب آقای علی‌اکبر صالحی، معاون رییس‌جمهور و رییس سازمان انرژی اتمی، از طرف ایران "بیانیه مشترکی در مورد چهارچوبی برای همکاری" (چهارچوب برای همکاری) را امضاء کردند (GOV/INF/2013/14 November 2013).

7. در چهارچوب برای همکاری، آژانس و ایران توافق کردند در رابطه با فعالیت‌های راستی‌آزمایی که از سوی آژانس به منظور حل و فصل موضوعات جاری و گذشته انجام می‌شود همکاری بیش‌تری داشته باشند و چنین فعالیت‌هایی را گام به گام پیش ببرند. اقدامات عملی مقدماتی که از سوی ایران ظرف سه ماه انجام خواهند شد و در ضمیمه این چهارچوب تعیین شده، به شرح ذیل هستند:

• فراهم کردن اطلاعات مربوطه بر اساس توافق متقابل و دسترسی مدیریت شده به معدن گچین در بندرعباس

• فراهم کردن اطلاعات مربوطه بر اساس توافق متقابل و دسترسی مدیریت شده به کارخانه تولید آب سنگین

• فراهم کردن اطلاعات در مورد کلیه راکتورهای تحقیقاتی جدید

• فراهم کردن اطلاعات در رابطه با شناسایی 16 سایتی که برای ساخت نیروگاه تعیین شده‌اند.

• شفاف‌سازی اظهارات ایران درباره تاسیسات غنی‌سازی اضافی

• روشن سازی بیشتر در مورد اعلام صورت گرفته از سوی ایران در خصوص فن‌آوری غنی سازی لیزری

آژانس هم‌چنان نگرانی‌های امنیتی ایران از جمله از طریق استفاده از دسترسی مدیریت شده و حفاظت از اطلاعات محرمانه را مورد توجه قرار خواهد داد. آژانس در مورد پیشرفت در خصوص اجرای این اقدامات عملی به شورای حکام گزارش خواهد داد.

8. مدیر‌کل زمانی که در تهران بود هم‌چنین ملاقاتی با جناب آقای محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران داشت که در آن شماری از موضوعات مورد علاقه مشترک مورد گفت‌وگو واقع شدند.

9. در نشست فنی مورخ 11 نوامبر 2013 در تهران، مقامات آژانس و ایران در مورد ترتیبات آغاز اجرای این شش گام عملی مقدماتی که در ضمیمه چهارچوب برای همکاری فهرست شده‌اند، گفت‌وگو کردند. گفت‌وگوهای بیش‌تر در نشست فنی بعدی که برای 11 دسامبر 2013 برنامه‌ریزی شده، انجام خواهد گرفت.

C. تاسیسات اعلام شده تحت موافقت‌نامه پادمان ایران

10. ایران طبق موافقت‌نامه پادمان خود، وجود 17 مورد تاسیسات هسته‌یی و 9 مکان خارج از تاسیسات را که مواد هسته‌یی به طور معمول در آنجا استفاده می‌شود (LOFs)به آژانس اعلام کرده است. با وجود این‌که بعضی از فعالیت‌هایی که از سوی ایران در برخی از تاسیسات انجام می‌شود، بر خلاف قطعنامه‌های شورای حکام و شورای امنیت است همان‌طور که در ذیل نشان داده می‌شود، آژانس به راستی‌آزمایی منع انحراف مواد هسته‌یی اعلام شده در این تاسیسات و مکان‌های خارج از تاسیسات (LOFs) ادامه می‌دهد‍.

D. فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی

11. ایران برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی خود را در تاسیسات اعلام شده ذیل که تحت پادمان آژانس است تعلیق نکرده است. همه این فعالیت‌ها تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته‌یی، آبشارهای نصب شده و ایستگاه‌های خوراک دهی و بازپس‌گیری در این تاسیسات تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.

12. ایران اعلام کرده است که هدف غنی‌سازی UF6 تا 5 درصد U-235، تولید سوخت برای تاسیسات هسته‌یی‌اش و هدف غنی‌سازی UF6تا 20 درصد U-235، تولید سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی است.

13. از زمانی که ایران غنی‌سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود آغاز کرده است، در آن تاسیسات موارد ذیل را تولید کرده است:

• 10357 کیلوگرم ( 653+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF6 غنی‌شده تا 5 درصد U-235 که 7154.3 کیلوگرم (380.3 + کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) آن به شکل UF6 غنی‌شده تا 5 درصد U-235 باقی‌مانده است و بقیه مشمول فرآوری بیش‌تری شده‌اند (همان‌طور که در پارگراف‌های 22، 28 و 41 ذیل تشریح شده است): و

• 410.4 کیلوگرم ( 37.9+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF6 غنی‌شده تا 20 درصد U-235 که 196 کیلوگرم آن (10+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) به شکل UF6 غنی‌شده تا 20 درصد U-235 و بقیه مشمول فرآوری بیش‌تری شده‌اند (همان‌طور که در پاراگراف 50 ذیل تشریح شده است).

D.1. نطنز

14. کارخانه غنی‌سازی سوخت: کارخانه غنی‌سازی سوخت (FEP) یک کارخانه غنی‌سازی با استفاده از سانتیریفیوژ برای تولید اورانیوم با غنای پایین(LEU) غنی‌شده تا 5 درصد U-235 است که اولین بار در سال 2007 عملیات آن شروع شد. این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، 8 واحد برای سالن تولید A برنامه‌ریزی شده است که هر واحد شامل 18 آبشار است و در مجموع حدود 25000 سانتریفیوژ در 144 آبشار است. در حال حاضر یک واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-2m، پنج واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-1 است و دو واحد دیگر سانتریفیوژ ندارد. ایران هنوز باید اطلاعات طراحی مشابه را برای سالن تولید B ارائه کند.

15. ایران تا تاریخ 9 نوامبر 2013 در سالن تولید A90 آبشار IR-1 را به طور کامل نصب کرده و کار نصب اولیه سایر 36 آبشار IR-1 را تکمیل کرده بود. در همان تاریخ ایران اعلام کرد که 52 آبشار به طور کامل نصب شده با UF6 طبیعی را خوراک‌دهی کرده است.

16. تا 9 نوامبر 2013 در یکی از واحدهای سالن تولید A شش آبشار با سانتریفیوژهای IR-2m نصب شده بودند که در شرایط خلاء قرار داشتند و کارهای مقدماتی نصب سایر 12 آبشار IR-2m را در آن واحد نیز تکمیل شده بودند. تا همان زمان، هیچ یک از سانتریفیوژهای IR-2m در کارخانه غنی‌سازی سوخت با UF6 طبیعی خوراک‌دهی نشده بودند. همان‌گونه که در گزارش قبلی آمده ایران خاطرنشان کرده است که عملکرد آبشارهای IR-2m با استفاده از شش آبشاری که به طور کامل نصب شده‌اند، مورد آزمایش قرار خواهد گرفت و ایران قصد دارد به طور موقت محصول و دورریزهای این آبشارها را از آبشارهایی که دارای سانتریفیوژهای IR-1 هستند جدا کند.

17. آژانس بین تاریخ‌های 19 اکتبر 2013 و 11 نوامبر 2013، به منظور راستی‌آزمایی موجود اعلام شده ایران در تاریخ 20 اکتبر 2013، یک راستی‌آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) را در کارخانه غنی‌سازی سوخت اجرا کرده است. ایران تا 5 نوامبر 2013 از زمان آغاز تولید در فوریه 2007 مقدار 118470 کیلوگرم UF6 طبیعی در کارخانه غنی‌سازی سوخت به آبشارها خوراک‌دهی کرده و مقدار کل تقریبا 10357 کیلوگرم UF6 غنی‌سازی شده تا 5 درصد U-235 را تولید کرده است.

18. بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های محیط زیستی که در کارخانه غنی‌سازی سوخت برداشته شده است و سایر اقدامات راستی‌آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تاسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) مربوطه اعلام کرده، عمل کرده است.

19. کارخانه نیمه صنعتی غنی‌سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی‌سازی سوخت جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین و جزو تاسیسات تحقیقات و توسعه است که نخستین بار در اکتبر 2003 راه‌اندازی شده است. این تاسیسات می‌تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می‌شود که یکی برای تولید UF6 غنی‌سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 (آبشارهای 1 و 6) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای 2 ، 3 ، 4 و 5) تعیین شده است.

20. آژانس بین تاریخ‌های 14سپتامبر 2013 و اول اکتبر 2013 به منظور راستی‌آزمایی موجودی اعلام شده از سوی ایران در تاریخ 15 سپتامبر 2013 یک راستی‌آزمایی موجودی فیزیکی را در کارخانه نیمه صنعتی غنی‌سازی سوخت اجرا کرده است. آژانس اکنون در حال ارزیابی نتایج این راستی‌آزمایی موجودی فیزیکی است.

21. محوطه تولید: تا تاریخ 28 اکتبر 2013 ایران UF6 با غنای پایین را به دو آبشار متصل به هم (آبشارهای 1 و 6) شامل در مجموع 328 سانتریفیوژ IR-1 خوراک‌دهی می‌کرد.

22. ایران تا تاریخ 15 اکتبر 2013مقدار 8/1540 کیلوگرم UF6 با غنای 5% U-235 به آبشارهای محوطه تولید از زمان آغاز تولید آن در فوریه 2010 خوراک‌دهی کرده و تقریبا 0/189 کیلوگرم UF6 با غنای 20% U-235را تولید کرده است که 8/182 کیلوگرم آن از فرآوری کنار گذاشته شده و آژانس آن را راستی‌آزمایی کرده است.

23. محوطه تحقیق و توسعه: از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF6 طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-6s به عنوان ماشین‌های مجزا و به سانتریفیوژهای IR-1، IR-2m، IR-4 و IR-6 ، بعضی اوقات به ماشین‌های مجزا و گاهی به آبشارهایی با اندازه‌های گوناگون خوراک‌دهی کرده است. تک سانتریفیوژ نصب شده IR-5 هنوز با UF6 طبیعی تغذیه نشده است.

24. بین 17 اوت 2013 و 25 اکتبر 2013، تقریبا در مجموع 245.3 کیلوگرم UF6 طبیعی به سانتریفیوژهای محوطه تحقیق و توسعه خوراک‌دهی شده است، اما هیچ اورانیوم با غنای پایین به دلیل این‌که محصول و دورریز آن دوباره ترکیب شده‌اند کنار گذاشته نشده است.

25. براساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در کارخانه نیمه صنعتی غنی‌سازی سوخت و سایر اقدامات راستی‌آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات، همان‌طور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) مربوطه اعلام کرده، فعالیت کرده است.

D.2. فردو

26. کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو: فردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی مورخ 18 ژانویه 2012، یک کارخانه غنی‌سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF6 غنی‌شده تا 20 درصد U-235 و تولید UF6 غنی‌شده تا 5 درصد U-235 است. این تاسیسات که برای اولین بار در سال 2011 راه‌اندازی شد به نحوی طراحی شده است که 2976 سانتریفیوژ را در 16 آبشار در بر می‌گیرد و بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده‌اند. تا امروز تمامی سانتریفیوژهایی که نصب شده‌اند از نوع ماشین‌های IR-1 هستند. ایران هنوز باید آژانس را از این امر مطلع کند که کدام آبشارها را برای غنی‌سازی تا 5 درصد U-235 و یا برای غنی‌سازی تا 20 درصد U-235 به کار می‌گیرد.

27. تا تاریخ2 نوامبر 2013 ایران به خوراک‌دهی چهار آبشار (که به شکل دو آبشار متصل به هم طراحی شده‌اند) در واحد 2 با UF6 غنی‌شده تا 5 درصد U-235 ادامه داده است. هیچ‌ یک از 12 آبشار دیگر در فردو با UF6 خوراک‌دهی نشده بودند.

28. تا تاریخ 1 نوامبر 2013 ایران 1609.3 کیلوگرم UF6 غنی‌شده تا 5 درصد U-235 را از زمان آغاز تولید آن در دسامبر 2011 به آبشارهای کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو خوراک‌دهی کرده و در مجموع تقریبا 221.4 کیلوگرم UF6 غنی‌شده تا 20 درصد U-235 را تولید کرده بود که 195.4 کیلوگرم آن از فرآوری کنار گذاشته شد و از سوی آژانس مورد راستی‌آزمایی قرار گرفته است.

29. بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فردو و سایر اقدامات راستی‌آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان‌گونه که ایران در آخرین پرسشنامه اطلاعات طراحی برای تاسیسات فردو اعلام داشته فعالیت کرده است.

E. فعالیت‌های بازفرآوری

30. متعاقب قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است تا فعالیت‌های بازفرآوری خود از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق درآورد. ایران بیان داشته است که « فعالیت‌های بازفرآوری ندارد».

31. آژانس نظارت خود را بر کاربرد سلول‌های داغ در راکتور تحقیقاتی تهرانTRR و تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و زینون (MIX) را ادامه داده است. آژانس در تاریخ 27 اکتبر 2013 یک بازرسی و راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در رآکتور تحقیقاتی تهران و در تاریخ 9 اکتبر 2013 یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی را در تاسیسات MIX انجام داده است. آژانس تنها در ارتباط با رآکتور تحقیقاتی تهران، تاسیسات MIX و دیگر تاسیساتی که آژانس به آنها دسترسی دارد، می‌تواند تایید نهایی کند که هیچ‌گونه فعالیت مرتبط با بازفرآوری در ایران وجود ندارد.

F. پروژه‌های مرتبط با آب سنگین

32. برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه‌های مرتبط با آب سنگین از جمله در اراک و رآکتور تحقیقات هسته‌یی ایران (راکتور IR-40) که در حال ساخت است و تحت پادمان آژانس قرار دارد و تولید آب سنگین در کارخانه تولید آب سنگین (HWPP) را که تحت پادمان آژانس قرار ندارد به حال تعلیق در نیاورده است.

33. رآکتور IR-40: راکتور IR-40 یک رآکتور تحقیقاتی متوسط آب سنگین 40 مگاواتی است و به نحوی طراحی شده است که حاوی 150 مجموعه سوخت اورانیوم طبیعی به شکل UO2 است.

34. در 26 اکتبر 2013، آژانس یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی در راکتور IR-40 انجام داد و مشاهده کرد که از زمان گزارش قبلی مدیرکل، با این‌که محفظه‌های راکتور به لوله‌کشی کند‌کننده‌ها و سیستم خنک‌کننده متصل شده‌اند، اما هیچ‌یک از اجزای اصلی از جمله تجهیزات اتاق کنترل، ماشین تجدید سوخت و پمپ‌های سردکننده راکتور هنوز نصب نشده‌اند. همان‌طور که قبلا گزارش شد، ایران به اطلاع آژانس رسانده که آب سنگین کافی برای راه‌اندازی راکتور IR-40 تولید کرده است.

35. از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به تولید مجموعه‌های سوخت حاوی مواد هسته‌یی برای راکتور IR-40 ادامه داده است (نگاه کنید به بند47 در زیر).

36. همان‌طور که قبلا گزارش شد، ایران به آژانس اطلاع داده است که تاریخ آغاز فعالیت راکتور IR-40 در سه ماهه اول سال 2014 امکان‌پذیر نیست.

37. ایران باید پرسشنامه بروز شده اطلاعات طراحی را برای راکتور IR-40 ( نگاه کنید به بخش I در زیر ) به آژانس ارائه کند، اما از سال 2006 تاکنون این کار را نکرده است. در آن زمان راکتور IR-40 در ابتدای مراحل ساخت بود. آژانس به منظور کسب اطمینان از شناسایی تمام راه‌های احتمالی انحراف و اتخاذ تدابیر پادمانی متناسب، و این‌که تجهیزات معین پادمانی در محل خود نصب شده باشند، هرچه سریع‌تر به این اطلاعات نیاز دارد.

38. کارخانه تولید آب سنگین: کارخانه تولید آب سنگین تاسیساتی برای تولید آب سنگین با ظرفیت طراحی سالانه تولید 16 تن آب سنگین در درجه هسته‌یی است.

39. از زمان بازدید آژانس از کارخانه تولید آب سنگین در تاریخ 17 اوت 2011، آژانس چندین بار درخواست دسترسی به آن را ارائه کرده است. ایران در چارچوب موافقت‌نامه همکاری پذیرفته است که ظرف سه ماه دسترسی هدایت شده به اطلاعات ذی‌ربط مورد قبول دو طرف در خصوص کارخانه تولید آب سنگین را فراهم کند. در 11 نوامبر 2013 در نشست فنی مذکور ( نگاه کنید به پاراگراف 9)، توافق شد که ایران در آینده نزدیک دسترسی به کارخانه تولید آب سنگین را فراهم سازد. ایران در نامه مورخ 12 نوامبر 2013 پذیرفت که دسترسی به آب سنگین ذخیره شده در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) را فراهم ساخته و به آژانس اجازه دهد اندازه‌گیری‌های غیر مخرب را انجام دهد. ایران هم‌چنین اظهار داشته که به دلیل" مشکلات فنی" نمونه‌برداری برای آنالیز مخرب آب سنگین صرفا در" آینده نزدیک" میسر است. آژانس اندازه‌گیری‌های غیر مخرب را در مورخ 12 نوامبر 2013 به انجام رساند.

G. تبدیل اورانیوم و تولید سوخت

40. اگرچه ایران موظف است همه فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی و پروژه‌های مرتبط با آب سنگین را تعلیق کند، اما شماری از فعالیت‌ها را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی‌شده (EUPP)، کارخانه تولید سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت FPFP در اصفهان به شرح ذیل انجام می‌دهد که ناقض آن تکالیف است، با وجود این‌که آن تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارند.

41. ایران از زمانی که تبدیل و تولید سوخت را در تأسیسات اعلام شده خود آغاز کرده از جمله به موارد زیر اقدام کرده است:

• 550 تن UF6 طبیعی در تاسیسات تبدیل اورانیوم تولید کرده که 129 تن آن به کارخانه غنی‌سازی سوخت FEP انتقال یافته است؛

• 53 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا غنای 3.34 درصد اورانیوم 235 را به فرآیند تبدیل تحقیق و توسعه تزریق کرده است و 24 کیلوگرم اورانیوم را به شکل UO2 تولید کرده است؛

• 213.5 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا غنای20 % اورانیوم 235 (28.4 کیلوگرم بیش‌تر از زمان گزارش پیشین مدیرکل) به فرآیند تبدیل در کارخانه تولید صفحه سوخت تزریق کرده و 88.4 کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 تولید کرده است؛ و

• 20 مجموعه سوخت حاوی اورانیوم غنی‌شده تا غنای 20% اورانیوم U-235 و دو مجموعه سوخت حاوی اورانیوم غنی‌شده تا غنای 3.34 درصد اورانیوم U-235 را به راکتور تحقیقاتی تهران منتقل کرده است.

42. تاسیسات تبدیل اورانیوم: تاسیسات تبدیل اورانیوم تاسیساتی برای تولید UF6 و UO2 طبیعی است که هر دو از کنسانتره سنگ اورانیوم گرفته شده است. هم‌چنین طبق برنامه‌ریزی انجام شده، تاسیسات تبدیل اورانیوم قالب‌های فلزی اورانیوم از UF4 طبیعی و ضعیف شده، و UF4 را از UF6 ضعیف شده تولید خواهد کرد.

43. در نتیجه راستی‌آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) در تاسیسات تبدیل اورانیوم از سوی آژانس در آوریل 2013، با وجودی که معمولا با اندازه‌گیری در چنین تاسیساتی همراه است، آژانس فهرست موجودی اعلام شده از سوی ایران در تاریخ 20 آوریل 2013 را راستی‌آزمایی کرده است.

44. ایران از زمان گزارش قبلی به فعالیت‌های تحقیق و توسعه با استفاده از ترکیبات اورانیوم غنی‌شده با درجه پایین برای تولید UO2 ادامه داده است. ایران اظهار کرده است که تا مورخ 26 اکتبر 2013 به میزان 11.5 تن اورانیوم طبیعی به شکل UO2 از طریق تبدیل کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) تولید کرده است. آژانس راستی‌آزمایی کرده که تا همان تاریخ، ایران تمام این ماده را به کارخانه تولید سوخت انتقال داده است.

45. کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی‌شده (EUPP): این تاسیسات، کارخانه‌ای برای تبدیل UF6 غنی‌شده تا غنای 5% اورانیوم U-235 برای تولید پودر UO2 است. آژانس در تکمیل پرسشنامه اطلاعات طراحی اولیه مربوط به این تاسیسات در 30 اکتبر 2013، تایید کرد که تاسیسات مذکور هنوز راه‌اندازی نشده است. ایران در 4 نوامبر 2013 طرح عملیاتی مربوط به کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی‌شده را به اطلاع آژانس رساند که حاکی از این است که تست‌های داغ در 7 دسامبر 2013 آغاز شده و بلافاصله پس از آن فعالیت‌های عملیاتی در این تاسیسات شروع خواهد شد.

46. کارخانه تولید سوخت (FMP): کارخانه تولید سوخت، تاسیساتی است که برای نیروگاه‌ها و رآکتورهای تحقیقاتی مجموعه‌های سوخت هسته‌یی تولید می‌کند.

47. آژانس در روزهای اول تا سوم سپتامبر 2013 یک بازرسی و راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی در کارخانه تولید سوخت اجرا کرد که نتایج آن اکنون در حال ارزیابی است. در 28 اکتبر 2013 آژانس راستی‌آزمایی کرد که ایران، افزون بر ده مجموعه‌ای که آژانس قبلا راستی‌آزمایی کرده، هیچ مجموعه سوخت حاوی مواد هسته‌یی دیگری را با استفاده از UO2 طبیعی برای راکتور IR-40 تولید نکرده است، هرچند آژانس مشاهده کرد که ایران در فرآیند تولید یک مجموعه دیگر بود. تمام مجموعه‌های سوخت در کارخانه تولید سوخت باقی‌مانده است. ایران در نامه 4 نوامبر 2013 برنامه عملیاتی روزآمد شده کارخانه تولید سوخت را به آژانس ارائه کرد که نشانگر آن است که ایران در نظر دارد تا 8 اوت 2014 تعداد 140 مجموعه سوخت هسته‌یی دیگر را برای راکتور IR-40 تولید کند ( نگاه کنید به پاراگراف 33 در بالا).

48. کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): کارخانه ساخت صفحه سوخت، تاسیساتی است که UF6 غنی‌شده تا غنای20 درصد اورانیوم U-235 را به U3O8 تبدیل می‌کند و مجموعه‌های سوخت ساخته شده از صفحات سوخت حاوی U3O8 را تولید می‌کند.

49. در 20 اوت 2013 ایران با توجه به راستی‌آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) در آینده نزدیک و به منظور انجام عملیات تعمیر و نگهداری، موقتا فرآیند تبدیل UF6 غنی‌شده تا غنای 20 درصد اورانیوم U-235 به اورانیوم به شکل U3O8 را در کارخانه ساخت صفحه سوخت متوقف کرد. در روزهای 9 تا 11 سپتامبر 2013، آژانس یک PIV و یک DIQ در کارخانه ساخت صفحه سوخت انجام داد که نتایج آن توسط آژانس در حال ارزیابی است. ایران آژانس را مطلع کرد که فرآیند تبدیل از 5 نوامبر 2013 از سر گرفته شد.

50. آژانس راستی‌آزمایی کرد که ایران از 6 نوامبر 2013 میزان 5/213 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا غنای20 درصد اورانیوم(U-235 144.2 کیلوگرم اورانیوم) را به فرآیند تبدیل کارخانه ساخت صفحه سوخت خوراک‌دهی کرده و به میزان 88.4 کیلوگرم از اورانیوم به شکل U3O8 تولید کرده است. آژانس در همان تاریخ راستی‌آزمایی کرد که 28.7 کیلوگرم از اورانیوم در پسماند جامد و مایع قرار دارد. باقی‌مانده اورانیوم نیز که به فرآیند تزریق شده بود، هم‌چنان در فرآیند و در پسماند باقی‌مانده است.

51. آژانس راستی‌آزمایی کرده است که در تاریخ 6 نوامبر 2013 ایران یک مجموعه سوخت آزمایشگاهی و 22 مجموعه سوخت از نوع رآکتور تحقیقاتی تهران را در کارخانه تولید صفحه سوخت تولید کرده است که 20 مجموعه آن شامل مجموعه آزمایشگاهی به راکتور تحقیقاتی تهران انتقال یافته است.

H. ابعاد نظامی احتمالی

52. گزارش‌های قبلی مدیرکل مسایل باقی‌مانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌یی ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل این مسایل انجام دهد مشخص کرده‌ است. آژانس از سال 2002 به نحو فزاینده‌ای نسبت به وجود احتمالی فعالیت‌های آشکار نشده مرتبط با امور هسته‌یی که سازما‌ن‌های نظامی مربوطه در آن دخیل بوده‌اند از جمله فعالیت‌های مرتبط با توسعه یک کلاهک هسته‌یی برای موشک نگرانی داشته است. ایران ملزم شده است تا به طور کامل با آژانس در زمینه همه موضوعات باقی‌مانده به ویژه آن‌ها که نگرانی در مورد ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌یی ایران را بالا می‌برد، همکاری کند که این امر شامل اجازه دسترسی بدون تاخیر به همه سایت‌ها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس است.

53. ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس را ارائه کرد که نشان می‌داد ایران فعالیت‌هایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌یی مرتبط است. بنا به ارزیابی آژانس این اطلاعات روی هم رفته معتبر هستند. ایران نگرانی‌های آژانس را عمدتا به دلیل آن‌که بر پایه ادعاهای بی‌اساس است، رد کرده است. آژانس از نوامبر 2011 اطلاعات بیش‌تری به دست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیش‌تر مورد تایید قرار می‌دهد.

54. موضوعات باقی‌مانده‌ای که در اقدامات عملی فهرست شده در ضمیمه چارچوب همکاری مورد توجه قرار نگرفته‌اند، از جمله موضوعاتی که در گزارش‌های قبلی مدیرکل به شورای حکام مشخص شده‌اند، در گام‌های بعدی مورد توجه واقع خواهند شد. در این ارتباط آژانس پیگیر دریافت پاسخ ایران به سوالات دقیق ارائه شده در مورد پارچین و کارشناس خارجی بوده و هم‌چنین درخواست دسترسی به یک محل در سایت پارچین را خواهد کرد که بر اساس اطلاعاتی که آژانس از کشورهای عضو دریافت کرده، ایران در آن‌جا یک محفظه انفجاری بزرگ ساخته بود تا در آن آزمایشات هیدرودینامیکی انجام دهد. از زمان اولین درخواست آژانس برای دسترسی، فعالیت‌های گسترده‌ای در این مکان انجام شده است که توانایی آژانس را برای راستی‌آزمایی موثر به طور جدی تضعیف کرده است.

I. اطلاعات طراحی

55. بر اساس مفاد موافقت‌نامه پادمان و قطعنامه‌های شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم شده است تا مفاد کد اصلاحی 3.1 بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقت‌نامه پادمان را در مورد ارائه زود هنگام اطلاعات طراحی اجرا کند. ارائه زودهنگام چنین اطلاعاتی، علاوه بر افزایش اعتماد در خصوص فقدان تاسیسات هسته‌یی اعلام نشده، آژانس را قادر می‌سازد تا طراحی تاسیسات اعلام شده را راستی‌آزمایی کرده و پادمان موثر را برای چنین تاسیساتی اجرا کند. این موضوع به ویژه با تاسیسات زیر ارتباط پیدا می‌کند.

56. راکتورهای تحقیقاتی: همان‌طور که در بالا ذکر شد ( پاراگراف 37)، اطلاعات طراحی به روز شده برای راکتور IR-40 مورد نیاز فوری است و از ایران خواسته شده است.

57. چنان‌که قبلا گزارش شده است ایران به آژانس اطلاع داده است که چهار راکتور تحقیقاتی جدید در «مرحله اولیه گزینش سایت» قرار دارند و برخی محل‌های احتمالی «تحت ارزیابی» هستند. در چارچوب موافقت‌نامه همکاری، ایران پذیرفته است که ظرف سه ماه اطلاعات مربوط به تمام راکتورهای تحقیقاتی جدید را در اختیار آژانس قرار دهد.

58. تاسیسات غنی‌سازی: در فوریه سال 2010 ایران اعلام کرد که تکنولوژی غنی‌سازی لیزری را در اختیار دارد، و در اوت 2010 اعلام کرد که ساخت ده تاسیسات جدید غنی‌سازی را در دست بررسی دارد که برای سایت پنج عدد از آن‌ها تصمیم‌گیری شده است. در چارچوب موافقت‌نامه همکاری ایران قبول کرده است که ظرف سه ماه در مورد هر دو این موضوعات برای آژانس شفاف‌سازی کند.

59. نیروگاه‌های هسته‌یی: ایران در چارچوب موافقت‌نامه همکاری پذیرفته است که ظرف سه ماه اطلاعات مربوط به شناسایی 16 سایت مشخص شده برای ساخت نیروگاه‌های هسته‌یی را به آژانس ارائه کند.

J. پروتکل الحاقی

60. برخلاف قطعنامه‌های مربوط شورای حکام و شورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی‌کند. آژانس در موقعیتی نخواهد بود که تضمین معتبر درباره فقدان مواد و فعالیت‌های هسته‌یی اعلام نشده در ایران را ارائه دهد، مگر این‌که و تا زمانی‌که ایران همکاری لازم را با آژانس از جمله اجرای پروتکل الحاقی به عمل آورد.

K. سایر موضوعات

61. همان‌طور که در گزارش قبلی مدیرکل ذکر شده بود، آژانس در تاریخ 26 مه 2013 در راکتور آب سنگین صفر قدرت واقع در اصفهان، وجود 36 مجموعه سوخت نمونه را که در کارخانه تولید سوخت تولید شده بودند را راستی‌آزمایی کرد. ایران در نامه‌ای به تاریخ 18 مه 2013 به آژانس اطلاع داد که در نظر دارد این 36 مجموعه سوخت نمونه برای آزمایشاتی به منظور "اندازه‌گیری برخی پارامترهای سوخت و برخی پارامترهای شبکه آب سنگین" مورد استفاده واقع شوند. از زمان گزارش قبلی، ایران به آژانس اطلاع داده که این مجموعه‌های سوخت در قلب راکتور قرار داده شده‌اند.

62. در بازرسی انجام شده در 27 اکتبر 2013، آژانس تایید کرد که پنج مجموعه سوخت که توسط ایران تولید شده بود و حاوی اورانیوم غنی‌شده تا 3.5 درصد و تا 20 درصد U-235 بود، در قلب راکتور هسته‌یی تهران بودند. در همان تاریخ آژانس مشاهده کرد که نمونه مجموعه سوخت IR-40 برای آزمایش پرتوافکنی در قلب راکتور تحقیقاتی تهران قرار دارد.

63. از تاریخ 9 اکتبر 2013، تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و زینون (MIX) هنوز از کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو (FPFP) صفحه‌های سوختی را شامل مخلوطی از U3O8 (با غنای تا20درصد) و آلومینیوم برای تولید ایزوتوپ‌های مولیبدن99، زینون 133و ید 132 دریافت نداشته است.

64. آژانس در تاریخ 30 اکتبر 2013 راستی‌آزمایی موجود فیزیکی را در نیروگاه اتمی بوشهر انجام داد که در آن زمان راکتور با 100 درصد قدرت اسمی خود کار می‌کرد.

L. خلاصه

65. درحالی که آژانس به فعالیت‌های راستی‌آزمایی در خصوص انحراف نداشتن مواد هسته‌یی اعلام شده در تاسیسات هسته‌یی و مکا‌ن‌های خارج از تاسیسات هسته‌یی اعلام شده از سوی ایران که تحت موافقت‌نامه پادمان هستند، ادامه می‌دهد، آژانس در وضعیتی قرار ندارد که درخصوص فقدان فعالیت‌ها و مواد هسته‌یی اعلام نشده اطمینان موثقی ارائه دهد، بنابراین نمی‌تواند نتیجه‌گیری کند که تمامی مواد هسته‌یی در ایران برای فعالیت‌های صلح‌آمیز هستند.

66. "چهارچوب برای همکاری" یک گام مهم به جلو را رقم زد. ذیل چهارچوب برای همکاری، آژانس و ایران موافقت کردند در رابطه با فعالیت‌های راستی‌آزمایی که از سوی آژانس به منظور حل و فصل موضوعات جاری و گذشته انجام می‌شود همکاری بیش‌تری داشته باشند و ایران اقدامات عملی مقدماتی را ظرف سه ماه انجام دهد. موضوعات باقی‌مانده که اقدامات عملی فهرست شده در ضمیمه چهارچوب، به آنها نمی‌پردازد از جمله موضوعاتی که در گزارشات قبلی مدیرکل به شورای حکام شناسایی شده‌اند در گام‌های بعدی مورد توجه قرار خواهند گرفت.

67. مدیرکل هم‌چنان اصرار دارد که موافقتنامه پادمان و سایر تعهداتش را به طور کامل اجرا کند.

68. مدیرکل در پی گزارش کردن پیشرفت‌های بیش‌تر از جمله در رابطه با اجرای اقدامات عملی مقدماتی به نشست بعدی شورای حکام در مارس 2014 است. 

 

به گزارش جرس، در بخشی از این نامه آمده است: آيا مخالفتي كه تنها با افترا ، دروغ و بهتان همراه است، بدون نوشتن حتي يك خط مستدل براي رد كردن اين مقاله كه به قول خود دكتر غروي اين هم نظريست در ميان نظرها، نقض كامل آزادي بيان، انديشه و عقايد نيست؟!

 

متن کامل این نامه در ادامه آمده است:

 

"به نام ايزد صاحب رحمت عام بلاشرط و رحمت خاص مشروط"

نامه سرگشاده به جناب آقاي دكتر حس روحاني پيرامون بازداشت دكتر سيد علي اصغر غروي نويسنده مقاله " امام ، پيشواي سياسي يا الگوي ايماني" در روزنامه بهار
جناب آقاي دكتر روحاني رياست محترم جمهوري اسلامي ايران؛

باسلام

احتراماً به استحضار ميرساند؛
در پي انتشار مقاله‌اي تحت عنوان " امام ، پيشواي سياسي يا الگوي ايماني" كه در مورخ 1/8/92 به مناسبت عيد سعيد غدير در روزنامه بهار به قلم دكتر سيد علي اصغر غروي نوشته شد، واكنش‌هاي تند و افراطي در اعتراض و مخالفت با اين مقاله صورت گرفت كه به دنبال اين واكنش‌ها در روز 6 آبان ماه هيئت نظارت بر مطبوعات روزنامه بهار را توقيف نمود و پرونده را به دادگاه مطبوعات جهت صدور حكم ارجاع نمود. در تاريخ 11/8/92 مدير مسئول اين روزنامه نيز بازداشت شد...

در پي اين روند بعد از گذشت كمتر از يك هفته نويسنده مقاله (دكتر سيد علي اصغر غروي ) در تاريخ 19/8/92 پس از احضار به دادگاه بازداشت گرديد.

رئيس جمهور محترم جناب آقاي دكتر روحاني‌‌؛
جناب عالي در مجلس شوراي اسلامي در برابر نمايندگان و در مقابل چشمان منتظر و اميدوار ملت سوگند ياد كرده‌ايد: خود را وقف خدمت به مردم و اعتلاي كشور، ترويج دين و اخلاق ، پشتيباني از حق و گسترش عدالت سازيد و از هرگونه خودكامگي بپرهيزيد و از آزادي و حرمت اشخاص و حقوقي كه قانون اساسي براي ملت شناخته است حمايت كنيد...
آيا مطالب توهين آميزي كه در اين مدت درباره دكتر غروي در رسانه‌هاي جمعي منتشر شده شكسته شدن حرمت اشخاص نيست ؟!

آيا مخالفتي كه تنها با افترا ، دروغ و بهتان همراه است، بدون نوشتن حتي يك خط مستدل براي رد كردن اين مقاله كه به قول خود دكتر غروي اين هم نظريست در ميان نظرها، نقض كامل آزادي بيان، انديشه و عقايد نيست؟!

آيا بازداشت دكتر غروي و برگزار نكردن دادگاه صالح با توجه به شرايط سخت جسمي و بيماري ايشان نفي كامل حقوقي كه قانون اساسي براي ملت شناخته است، نمي‌باشد؟!

متأسفانه هم‌اكنون ديده مي‌شود كه بيش از آنچه انتظار مي‌رفت تخطي از قانون اساسي كه بزرگترين و گرانبهاترين دستاورد انقلاب است از سوي گروه‌هاي افراطي مشاهده مي‌شود.

جناب آقاي دكتر روحاني؛
شما در سخنراني با شكوهتان در سازمان ملل خطاب به دولت‌هاي غربي فرموديد: با مردم ايران، نه با زبان تحريم كه با زبان تكريم سخن بگوييد. چگونه ممكن است ما با نخبگاني چون دكتر غروي كه هموطن و هم‌كيش ما هستند با زبان تحريم و تهديد سخن بگوييم و انتظار داشته باشيم آنها كه با ما بيگانه هستند ما را تكريم كنند؟!

شهيد مرتضي مطهري، در كتاب " پيرامون انقلاب اسلامي" صفحه 19 مي‌نويسد:
« من به جوانان و طرفداران اسلام هشدار مي‌دهم كه خيال نكنند راه حفظ معتقدات اسلامي، جلوگيري از ابراز عقيده ديگران است. از اسلام فقط با يك نيرو مي‌شود پاسداري كرد و آن علم است و آزادي دادن به افكار مخالف و مواجهه صريح و روشن با آنها »

و در صفحه 64 و 65 همين كتاب مي‌نويسد:
« اگر جلوي فكر را بخواهيم بگيريم اسلام و جمهوري اسلامي را شكست داده‌ايم... آينده انقلاب ما در صورتي تعيين خواهد شد كه عدالت و آزادي را حفظ كنيم.»

و در جايي ديگر مي‌گويد:
« هركس مي‌بايد فكر و بيان و قلمش آزاد باشد و تنها در چنين صورتي است كه انقلاب اسلامي ما راه صحيح را ادامه خواهد داد، اگر در جامعه ما محيط آزاد برخورد آرا و عقايد بوجود بيايد به طوري كه افكار مختلف بتواند حرف‌هايشان را مطرح كنند و ما هم در مقابل، آرا و نظريات خودمان را مطرح كنيم، تنها در چنين زمينه سالمي خواهد بود كه اسلام هرچه بيشتر رشد خواهد كرد. »

گناه دكتر غروي ابراز عقيده و نظر خود درباره امامت كه مبتني بر آيات قرآن و نهج البلاغه است مي‌باشد، آقايان مي‌توانند با آن مخالف باشند، اما دستگيري و برخوردهاي قضايي با ايشان هيچ توجيح منطقي و قانوني ندارد و پاسخ انديشه چيزي جز انديشه نيست.

پس اگر مي‌خواهيم جامعه‌اي پويا و توسعه يافته از هر دو جنبه معنويات و ماديات داشته باشيم بايد آزادي هاي اجتماعي را فراهم آوريم.

رئيس جمهور عزيز جناب آقاي دكتر روحاني
در زماني كه نا اميدي بر ايران سايه افكنده بود، شما آمديد و از اميد برايمان سخن گفتيد، سخنان شما همانند باران بهاري روح ملت ايران را كه چون كويري خشك و بي‌آب بود، حياتي دوباره بخشيد و رگ‌هاي خشكيده اين سرزمين را دوباره به جريان انداخت و اين تدبير و اميد شما بود كه باعث شد ما در صحنه انتخابات حاضر شويم و از شما حمايت نماييم و هنوز هم به تدبير شما اميد داريم كه با گذشت زمان علاوه بر مشكلات و مسائلي كه وجود دارد به اين
موضوع نيز رسيدگي كنيد.

با آرزوي توفيق روزافزون براي دولت تدبير و اميد،
و به اميد آزادي تمام انديشه هاي دربند....

اتحاديه مسلمين نايين
23/8/92 

 

به گزارش ایرنا، جعفر توفیقی روز جمعه در حاشیه مراسم بزرگداشت والده محمدعلی نجفی رییس سازمان میر اث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در محل مسجد «نور» افزود: انتصاب های آقای فرجی دانا وزیر علوم بسیار مورد استقبال جامعه دانشگاهی کشور قرار گرفته و افرادی که انتصاب شده اند از چهره های نام آشنا در حوزه های مدیریت آموزش عالی هستند.

 

وی ادامه داد: فرجی دانا شخصیت علمی و مدیری شناخته شده است و تاکنون نیز قدم های مثبتی را برای تعالی نهادهای زیر دستش برداشته است.

 

توفیقی در پاسخ به این سووال که با توجه به انتقادات صورت گرفته تا چه میزان احتمال استیضاح ویز علوم در مجلس وجود دارد گفت: قطعا این اتفاق نمی افتد، چرا که این فشارها پشتوانه ندارد و نمایندگان مجلس متوجه این اشتباه خود خواهند شد.

 

رضا فرجی دانا وزیر علوم و تحقیقات و فن آوری، بعد از انتخاب خود در این سمت، جعفر نیلی منفرد و جعفر توفیقی سرپرستان این وزارتخانه در دولت یازدهم را به عنوان مشاوران خود در وزارت علوم منصوب کرد که این اقدام با انتقاد برخی نمایندگان مجلس مواجه شد.