جنبش راه سبز - خبرنامه

حکایت خرگوش بادپای به خود مغرور ولاکپشت باهمت از میراث ادبی ماست که گویا دیگران حکمت و اندرز آنرا بهتر از ما هضم کرده‫اند!

در این حکایت خرگوش تیزرو بدین باور که از لاک پشت سریعتر وبهتر و شایسته‫تر است، و حتما و بدون هیچ شک و تردیدی او در مسابقه دومیدانی برنده خواهد شد، لم داده در خواب و خیال خود غرق می‫شود، و در مقابل سنگ‫پشت باهمت پاهای ورم کرده‫اش را مجبور می‫کند وزن سنگین لاکش را حمل کرده، بدون توقف بسوی هدف گام زنند. در نهایت مسابقه می‫بینیم همت و پشتکار بر غرور و خوش باوری خرگوش پیروز می‫شود!

در سال 1357 که تمامی منطقه زیر نظامهای دیکتاتوری واستبدادگر، و یا زیر سلطه بیگانگان استعمارگر کمر خم کرده بود، ملت ایران در مرحله‫ای از رشد و تکامل فکری بسر می‫برد که بدون ترس و واهمه و به امید فردایی بهتر با خون خود راه انقلاب را گلگون کرد.

ملت ما توانست دیکتاتور مستبدی که سالیان دراز با پوستین لادینیت و آزادمنشی خود را زینت بخشیده بود را از عرش شاهی به فرش گدایی فرود آرد، ولی متأسفانه از کشتن میکروب استبداد و ضدعفونی کردن شخصیت و کیان ملی خود غافل ماند. استبداد بار دگر در پوستین دیانت و با شکل و شمایل مذهبی بر جامعه حاکم شد، و در کمتر از نیم قرن ملتهایی چون؛ سوریه و مصر و لیبی و یمن که بایستی حداقل بیش از یک قرن از نظر فرهنگی و رشد و تکامل فکری از ما عقب‫تر می‫بودند کأس سبقت را از ما ربودند. ما با وجود کمر خم کردن در مقابل استبداد، و تسلیم شدن در مقابل استعمار اقتصادی چین و با به پا بوسی افتادن در مقابل حق "وتو" شوروی شکست خورده ، هنوز با خواب و خیال خرگوشی بر این باوریم که با استعمار و طاغوت در ستیزیم!

جالب اینجاست که استبدادگران ما آنچنان بخود مغرورند که انقلابها و بیداری کشورهای همسایه را نیز می‫خواهند شکار کنند، و آنها را بازتابی از انقلاب ایران می‫نامند. مگر قذافی فرعون ورشکسته لیبی نمی‫گفت که تنها انقلابگر جهان است؟!

چرا در جهان کنونی که ملتهای همسایه و فقیر ما روز بروز از رشد و تکامل بیشتری برخوردار می‫شوند، روند رشد و تعالی ما افت کرده است؟!

شاید با بازخوانی سه اهرم؛ سلطه – مسئولیت – نفوذ، که حرکت نظام را تشکیل می‫دهند بتوان بر درد جامعه انگشت نهاد.

سلطه؛ عبارت از حقی است که به هر مسئول داده می‫شود تا در دایره و حیطه آن مدیریت داشته باشد و در آن میدان مورد اطاعت قرار ‫گیرد.

مسئولیت؛ عبارت است از شعور به ثمر رساندن هدفها و انجام تکالیف.

سلطه و مسئولیت دو عنصری هستند که به وظیفه و جایگاه اداری وابسته‫اند.

اهرم سوم؛ یعنی نفوذ، خوره جامعه‫های استبدادخیز است که به وظیفه و کرسی اداری وابسته‫ نیست و چیزی است بالاتر از دستور و قانون و سیستم دولتی، و آن عبارت است از قدرت و توان انجام کارهایی مخالف با قانون بدون اینکه مورد محاسبه و دادخواهی قرار گیرد.

جزء بزرگی از این نفوذ به صورتی وراثتی بین افراد تقسیم می‫گردد ( نفوذ آقا زاده‫ها و روحانیون حکومتی)، و بخشی تابع مال و قدرت است ( نفوذهای شخصی سپاه و بسیج )، و احیانا نیز با روشهای مختلف – و اکثرا غیر اخلاقی – نیز می‫توان آنرا کسب کرد.

در سایه این قطار پنجم که چون خوره بجان نظام افتاده؛ سلطه و مسئولیتهای اداری محوریت خود را از دست داده، با اهرم اصحاب نفوذ می‫چرخند، و چه بسا که خود بوسیله آنها تعیین می‫شوند.

و در نتیجه آن:

- بجای آنکه وطن در روح و روان ملت ما باشد، ملت در چهار دیواریی بنام وطن اسیر است و هر فرصتی دست دهد فرار را بر قرار ترجیح می‫دهد. ( نگا: درصد مهاجرت بخارج، بویژه فرار مغزها)

- مذهب به بردگی نظام کشانده اند. فتواهای سیاسی روحانیت تابع خواسته‫های اصحاب نفوذی است که نظام را به اسارت گرفته‫اند.

- روز بروز هویت ملی ما در حال ریزش، و روحیه اختلاف و خروس جنگی در بین رنگهای مختلف قومی و مذهبی جامعه شدت می‫گیرد.

- هر ساعت قدرت و توان نفوذ بالا رفته، قیمت و بهای سلطه بیشتر سقوط می‫کند.

- همه روزه روحیه و توان انتاج و سازندگی و تولید افت می‫کند.

- دیدها و عواطف و مشاعر منفی در جامعه گسترش پیدا می‫کند، و افراد جامعه از همدیگر نفرت پیدا کرده، یکدیگر را تحقیر می‫کنند، و تمامی رشته‫های محبت و همزیستی مسالمت آمیز یکی پس از دیگری ضایع می‫گردند.

- قانون جنگل بر جامعه حکم فرما شده، ضعیف و ناتوان لقمه چپ قویتر می‫گردند.

و چون چپاولگران بانفوذ نظام حاکم بر کشور ما لباس مذهب تشیع را به عاریت برده اند و تلاش دارند ملت را با زور بازو مجبور به پیروی از اندیشه‫های حاقدانه و کینه‫توزانه و غیر انسانی خود کنند، و حکومت را پاسدار مذهب خود می خواهند، باعث شده نوعی دینداری دروغین در جامعه منتشر شود.

اگر به نحوه پوشش بانوان در بازار عام و به شیوه پوشش آنها در فضاهای امن و یا در فرصتهای سفر به خارج، به درصد اعتیاد به مواد مخدر و شراب، به درصد فحشا و فساد و روسپیگری جامعه، به میزان رشوت خواری در ادارات دولتی و مراکز قدرت و نفوذ، و غیره... نظری بیندازید، بدین نتیجه خواهید رسید که دیانت قشری باعث نفرت و انزجار جامعه از مذهب حاکمان شده است!

و این در حالی است که در کشوری چون تونس که حجاب بکلی ممنوع بود، دختران جوان حق پوشیدن شلوار نداشتند، رفتن به مساجد برای جوانان بکلی قدغن و تنها پیرانی که اجازه رسمی از نظام داشتند با پرداخت مبالغی می‫توانستند کارت ورودی مساجد را بدست آورند... بطور روشنتر در کشوری که شیطان مستبد سالهای متمادی بر گرده ملت سوار شده، شخصیت و هویت آنها را بکلی مسخ کرده بود، با سقوط فرعون ملت یک شبه آنچنان بسوی اسلام بازگشت که 45 درصد آن خواستار برپایی نظام اسلامی در کشور خود شدند!

آیا در ایران امروز ما پس از 30 سال حکومت مذهبی می‫توانی 5 درصد از جامعه را بیابی که از دولت مذهبی راضی باشند؟!..

ما در کشور خود نیاز به یک انقلاب در اندیشه و شورش علمی بر علیه قرائت و فقه سیاسی تشیع حاکم بر کشور داریم تا آنرا به اصول و اساسیات اسلامی و نیاز جامعه نوین نزدیک سازد.

باید نظام حاکم بر جامعه نوین ایرانی دریابد کشور در حقیقت چون یک زمین یا ساختمانی است که همه افراد جامعه در ملکیت آن سهم مساوی داشته، در نتیجه آن از؛ صلاحیات، حقوق، واجبات و مسئولیتهای مساوی برخوردارند. تنها در این صورت است که همه در مقابل دفاع از آن و سازندگی و رشد و عمران آن احساس مسئولیت خواهند کرد. مغزهای فراری، و سرمایه‫های مهاجر برای ساختن خانه خود به میهن بازخواهند گشت، و دستهای تجاوزگر با نفوذ منفی با شمشیر قانون قطع شده، آزادی، امنیت و برابری و مساوات و عدالت اجتماعی بر جامعه حاکم خواهد شد، و ملت از بردگی و بندگی حکومت که ناشی از طمع یا ترس بود رهایی یافته، بنده و برده خداوند و آفریدگار خود می‫شوند!

*نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

 

هر چند در اين روزگار دور از انتظار نيست كه مطبوعه‌ای به جرم تشويش اذهان عمومي توقيف شود ولي نخستين بار است كه روزنامه‌ای به دليل محتوای مصاحبه يك مقام ارشد دولتي در جايگاه رييس روزنامه‌ ی ارگان دولت و خبرگزاری رسمي كشور و مشاور رسانه‌ای رييس جمهور توقيف مي‌‌شود؛ اگرچه ظاهرا مصاحبه‌شونده خود چنين باوري ندارد. اين گفت‌وگو حاوي مطالبي درباره عملكرد دولت و عده‌اي از مسوولان كشور بود. صرف نظر از درستي و يا نادرستي اطلاعات ارائه شده و مناسب يا نامناسب بودن ادبيات آن ، چنين مباحثي در بين مسوولان رده‌هاي مختلف نظام پيوسته وجود داشته است و روزنامه‌ها با انعكاس ديدگاه‌هاي طرفين قضاوت را به عهده افكار عمومي واگذار مي‌كنند.

شفاف‌سازي و بيان ديدگاه‌هاي گوناگون از ويژگي‌هاي گردش‌ آزاد اطلاعات است كه در سلامت محيط سياسي و فضاي عمومي كاركردي قابل اعتنا دارد.

روال معمول در چنين مواقعي پاسخگويي است. براساس قانون اگر در مطبوعه‌اي از شخص حقيقي و يا حقوقي انتقاد شود، حق پاسخگويي و دفاع براي او محفوظ است، عرف جاري نيز چنين بوده است كه دستگاه‌ها و يا اشخاص در برابر سخناني كه ناحق تشخيص مي‌داده‌اند، توضيحات خود را ارائه داده و روزنامه موظف به چاپ آن بوده است. اما در اين مورد بدعت ديگري حاصل شده و در قبال چاپ مصاحبه‌اي از يك مسوول دولتي، روزنامه اعتماد با تماس تلفني نماينده دستگاه قضايي با مديرمسوول ، توقيف شد. در عالم سياست، چنين حرف‌هايي از اين دست، هميشه وجود دارد. در روزنامه‌هاي اين روزگار بارها به مطالبي صريح‌تر از اين درباره شخصيت‌هاي برجسته نظام با همه سوابق انقلابي و اجرايي و جايگاه حقوقي ايشان بوده‌ايم، اما همه اينها منجر به تعطيل و توقيف روزنامه و برخورد با روزنامه‌نگاران نشده است.

در نظام‌هاي مردم‌سالار دير زماني است كه پذيرفته‌اند شخصيت‌هاي سياسي و اجرايي بایستی ظرفيت تحمل نقدها و ناملايمات را داشته باشند و براي پاسخگويي از روال و مجاري معمول اقدام كنند. اينگونه مسائل موردي و مقطعي و دعواهاي سياسي نبايد به محدوديت‌هاي بيشتر مطبوعات بيانجامد، به ويژه آنكه دسترسي دستگاه‌هاي حكومتي به رسانه‌هاي فراگيري از قبيل راديو و تلويزيون و بسياري از مطبوعات و خبرگزاري‌ها ظرفيت پاسخگويي بيشتري براي آنها فراهم مي‌سازد و نيازي به تعطيل روزنامه و تهديد شغل و كار عده‌اي از صاحبان انديشه و قلم و ديگر كاركنان رسانه‌ها نيست.

هنگامي كه در سال‌هاي پيش درباره بحث سخت و زيان‌آور بودن شغل خبرنگاري در دولت بحث شد، ساير دستگاه‌هاي اجرايي از موضع ترديد به مقايسه كار خبرنگاران با كارگران معادن، كارمندان پزشك قانوني، كاركنان بهشت زهرا(س) و... پرداختند. وقتي كه سخت و زيان‌آور بودن مشاغل خبري پذيرفته شد، پرسش‌هاي ديگري پيش آمد. آيا عكاسي خبري هم جزو همين گروه قرار دارد؟ كساني كه در روزنامه گزارش مي‌نويسند و يا تحليل ارائه مي‌دهند چطور؟

امروز ابعاد اين كارها روشن‌تر شده است؛ نه تنها حوزه خبر و تحليل و گزارش و عكس و آگهي در معرض آسيب‌هاي جدي است كه حوزه فني و حتي خدماتي هم كه در كنار و يا حاشيه كارند، از اين دشواري‌ها و چالش‌ها در امان نيستند. زيرا براي تخلف احتمالي يك بخش و حتي يك شخص مجموعه پديدآورندگان بيكار شده و يا مورد تعرض و هجوم قرار مي‌گيرند؛ بي‌آنكه نقشي در ايجاد مساله داشته باشند. از اين رو هم كاركنان مطبوعات، به ويژه روزنامه‌ها و نشريات مستقل، پيوسته با نوعي دلهره كاري و ناپايداري شغلي و تنش رواني روبه‌رويند.

مشكل تا به‌آن جايي است كه مقام ارشد رسانه ای دولت در برابر سخنان و نقطه نظرات خود مصونیت دارد ولي انتشار همين مطلب در روزنامه ، موجب تشكيل پرونده و تعطيل مجموعه فعالیتهاي روزنامه و بي‌كار شدن همه كاركنان از خبرنگار گرفته تا صفحه‌بند، چاپ كار، توزیع کننده ، فروشنده، بازارياب، حسابدار و حتي نظافتچي و آبدارچي مي‌گردد يا براي جلب متهم، به مجموعه كاركنان روزنامه توهين و با آنها برخورد مي‌شود، بي‌آنكه متهم دستگير شود. اگر در نظر بگيريم كه هر كدام از اين افراد، مسووليت اداره خانواده‌اي را عهده دارند، ابعاد زيان‌هاي اجتماعي و مشكلات خانوادگي و معيشتي اين شيوه برخورد روشن‌تر مي‌شود. شايد از همين روست كه به رغم ظرفيت‌هاي بالاي بالقوه جامعه مطبوعاتي كشورمان، كمتر موفق به دسترسي به جايگاه‌هاي شناخته شده جهاني در اين عرصه هستيم. درحالي كه در حوزه‌هايي از قبيل سينما و هنر و حتي كتاب كم‌وبيش شاهد امنيت بيشتر سرمايه‌گذاري و جذب نيروهاي توانمند و استمرار فعاليت‌ها و اثبات تجربه‌ها و اثرگذاري بين‌المللي بوده‌ايم.

به هرحال ضرورت حفظ حقوق معنوي و صنفي خبرنگاران و اصحاب رسانه و مطبوعات كه ركن چهارم نظام‌هاي مردم‌سالارند اولويت دارد. شائبه ی اينكه روزنامه‌اي قرباني رقابت‌ها و دعواهاي جناحي گروه‌هاي حاكم شده است، نيز زيبنده نظامات قضايي و اجرايي نيست.

اميدواريم كه شاهد بازگشت سريعتر روزنامه اعتماد به عرصه عمومي باشيم، همچنان كه اميدواريم مسايل پيش‌آمده براي خبرنگاران و تحريريه و ساير كاركنان و دست‌اندركاران روزنامه دولتي ايران رسيدگي شود و با ريشه‌يابي اين‌گونه برخوردهاي غيرمتعارف و دور از شأن قانون‌مداري، مسير روشن‌تري براي بازسازي اعتماد جامعه ‌رسانه‌اي و فضاي عمومي فراهم آيد.

 

 

به گزارش بی‌بی‌سی فارسی، دور جدید تحریم ها علیه سوریه پس از آن اعمال شده که این کشور از پذیرش طرح صلح اتحادیه عرب که با هدف پایان دادن به خشونت ها به این کشور پیشنهاد شده بود، خودداری کرد.

قرار است امروز وزرای خارجه اتحادیه عرب، تحریم های جدید را که از سوی وزرای اقتصاد این اتحادیه تهیه شده به تصویب برسانند.

گفته می شود برای اجرایی شدن این تحریم ها دو سوم اعضای اتحادیه عرب باید با آن موافق باشند.

از جمله تحریم های جدید علیه سوریه، ممنوعیت سفر مقامات ارشد سوری به کشورهای عربی و مسدود شدن دارایی های سوریه در کشورهای عربی است.

عراق، همسایه شرقی سوریه گفته است به دلیل مرز طولانی مشترک با این کشور اجرا کردن این تحریم ها برایش غیر ممکن است.

لبنان همسایه غربی هم مخالف تحریم های اعمال شده است و بعید به نظر می رسد که این کشور این تحریم ها را به طور کامل اجرا کند.

در همین رابطه ولید معلم، وزیر خارجه سوریه در نامه ای شدید اللحن، اتحادیه عرب را متهم کرده که در تلاش است با ارجاع پرونده سوریه به سازمان ملل متحد، پای خارجیان را به مسائل داخلی سوریه باز کند.

تلویزیون دولتی سوریه از تحریم های جدید به عنوان "اقداماتی بی سابقه" که "مردم سوریه" را هدف گرفته، یاد کرده است.

نیمی از صادرات سوریه و حدود یک چهارم از واردات این کشور از طریق همسایگان این کشور انجام می شود، بنابراین هر گونه تحریمی از سوی اتحادیه عرب به همراه فشارهای اعمال شده از سوی ترکیه همسایه شمالی باعث انزوای سوریه می شود.

بر اساس برآوردهای سازمان ملل متحد، از زمان آغاز اعتراضات در سوریه از ماه مارس بیش از ۳۵۰۰ نفر در این کشور کشته شده‌اند.

دولت سوریه می‌گوید که در حال مقابله با پیکارجویان و گروه‌های مسلح است.
 

جرس: رهبر جمهوری اسلامی معتقد است: بسیج مجاهد است اما بی‌انضباط و افراطی نیست، عمیقاً متدین و متعبد است اما متحجر و خرافی نیست، با بصیرت است اما از خودراضی نیست. اهل جذب حداکثری است اما غیور است و درباره اصول تسامح نمی‌کند.

به گزارش پايگاه اطلاع رسانی رهبری، آقای خامنه‌ای صبح امروز در اجتماع "اقشار نمونه‌ی بسیج سراسر کشور" بسیج را حرکتی مردمی خواند و اظهار داشت: بسیج، حرکتی مردمی است که با حضور همه قشرها، از دل ملت و برای ملت تشکیل شده و در همه عرصه های دفاع، علم، هنر، سازندگی، سیاست، فرهنگ، یاری مستضعفان، تولید، فناوری، ورزش، درخششهای بین المللی و در هر کار خیر، حضوری پربرکت داشته است.

وی بسیج را یک مجموعه "حزب الله واقعی" نامیدند و گفت: بسیج سیاسی است اما سیاست زده، سیاسی کار و جناحی نیست. بسیج مجاهد است اما بی انضباط و افراطی نیست، عمیقاً متدین و متعبد است اما متحجر و خرافی نیست، با بصیرت است اما از خودراضی نیست، اهل جذب حداکثری است اما غیور است و درباره اصول تسامح نمی کند، طرفدار علم است اما علم زده نیست، اخلاق اسلامی دارد اما این اخلاقش ریاکاری نیست، در آباد کردن دنیا فعال است اما خود اهل دنیا نیست.

رهبر جمهوری اسلامی، با اشاره به حوادث اخیر در منطقه، بار دیگر آن‌ را ناشی از "انقلاب ایران" خواند و اظهار کرد: کسانی که با حقیقت الهام بخش انقلاب اسلامی آشنا بودند، سی سال در انتظار این خیزش پربرکت بسر می بردند و مستکبران عالم نیز سی سال از تصور بروز خیزشهای الهام گرفته از انقلاب اسلامی بر خود می لرزیدند و در وحشت بسر می بردند اما اکنون جمهوری اسلامی به کانون اصلی حرکت بیداری ملتها تبدیل شده و همین واقعیت، دشمنان را خشمگین کرده است.

وی ادامه داد: حرکت‌های اسلامی ملت‌ها بدون شک ماندگار و پیش رونده است و با بیداری پی در پی ملت‌ها، دست نشاندگان استکبار یکی پس از دیگری از عرصه خارج می‌شوند و شوکت و اقتدار اسلام روز به روز بیشتر خواهد شد.
 

 بازتاب گسترده تجمع ، راهپیمایی و تظاهرات در کشور های خارجی از لیبی و بحرین و یمن گرفته تا آمریکا و آلمان و پرتغال و فرانسه و ایتالیا و استرالیا به قسمتی ثابت از بخش های خبری صدا و سیما تبدیل شده است. صدا و سیما هر روز با آب و تاب فراوان از برگزاری تجمعات و راهپیمایی های اعتراضی در این کشور ها خبر می دهد و به طور مفصل آن ها را پوشش می دهد. نمایندگان صدا و سیما در آن کشور ها هم با حضور در جمع معترضان اقدام به انجام مصاحبه با شرکت کنندگان در این تجمعات می کنند و از نزدیک رویداد ها را دنبال می کنند. مصاحبه ها و گزارش هایی که صدا و سیما در این روز ها مملو از آن است. از کسانی که در کشور های عربی در مصاحبه با خبرنگاران صدا و سیما به شدت از دولت هایشان انتقاد می کنند تا اروپایی هایی که در راهپیمایی هایشان در خیابان های فرانسه و ایتالیا از نبود کار و وضعیت بد اقتصادی گلایه دارند و البته آمریکایی هایی که در پارک زاکوتی و خیابان های نیو یورک شاهد حضور فعالانه خبرنگار صدا و سیما هستند. در این میان اگر کسی از وضعیت کشور ما بی خبر باشد زمانی که می بیند صدا و سیمای رسمی کشور ما اینگونه به شکل گسترده تجمعات مربوط به مردم دیگر کشور های جهان را پوشش می دهد تصور می کند که پس لابد در کشور ما هم مشکل چندانی برای برگزاری تجمع و راهپیمایی وجود نخواهد داشت. اما مسئله دقیقآ همین جاست. این عملکرد متعلق به صدا و سیمای حکومتی است که در طی بیش از دو سال درخواست مخالفان برای برگزاری تجمع ، حتی برای یک بار هم حاضر به صدور مجوز تجمع نشد.

معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در سال 88 در همان روز های آغازین اعتراض خود بار ها و بار ها خواستار صدور مجوز برای برگزاری راهپیمایی شدند اما مقامات کشور ما هرگز با این درخواست موافقت نکردند. حتی در روز 25 خرداد 88 که گمانه زنی هایی در مورد صادر شدن مجوز تجمع در بین مردم وجود داشت صدا و سیما در بخش خبری ساعت 14 خود شدیدآ این مسئله را رد کرد تا بلکه مانع از حضور معترضان شود اما حتی این ترفند هم راه به جایی نبرد و در آن روز هزاران معترض برای بیان اعتراضشان به خیابان ها ریختند. اگر چه آنها اعتراضشان را با " سکوت " بیان کردند. تجمعات و راهپیمایی ها در روز های آینده هم ادامه داشت اما همانگونه که اشاره شد هرگز مجوزی از سوی مقامات صادر نشد. معترضان و رهبران آنها بار ها و بار ها به مناسبت های مختلف خواستار صدور مجوز برای تجمع شدند اما حتی برای یک بار هم درخواست آنها پذیرفته نشد. صدا و سیمایی که این روز ها خبرنگارانش در میان معترضان کشور های دیگر می چرخند و میکروفون خود را در مقابل آنها می گیرند تا اعتراض آنها را بازتاب دهد هرگز میکروفون خود را در مقابل معترضان ایرانی قرار نداد تا ببیند آنها چه می گویند. سهم معترضان ایرانی از صدا و سیمایی که با پول خود آنها اداره می شد هیچ شباهتی به سهم معترضان یمنی و لیبیایی و آمریکایی نداشت. تنها سهم معترضان ایرانی از صدا و سیما اغتشاشگر و آشوب طلب نامیدن آنها بود. اگر صدا و سیما کوچک ترین برخورد با معترضان در کشور های دیگر را به شکل گسترده بازتاب می دهد ، در عوض یک بار هم گاز اشک آور ها و باتوم ها یی که علیه معترضان ایرانی استفاده شد را ندید.

اگر کوچک ترین برخورد پلیس های خارجی با معترضان واکنش فوری صدا و سیما را در پی دارد ، در عوض هرگز رفتار غیر انسانی نیرو های امنیتی و افراد لباس شخصی که اصلآ هیچ کس به درستی نمی دانست به کدام ارگان وابسته هستند با هموطنانشان هیچ گونه حس انسان دوستی را در بین مسئولان صدا و سیما برنینگیخت. اگر پرتاب سنگ و بمب های دست ساز از سوی معترضان به سمت نیرو های امنیتی در کشور های خارجی از دید صدا و سیما " دفاع از خود معترضان " تلقی می شود اما از نظر همین صدا و سیما جزئی ترین واکنش معترضان ایرانی به سرکوب نیرو های امنیتی معنایی جز آشوب و خشونت طلبی نداشت. زمانی که معترضان ایرانی به خیابان ها آمدند صدا و سیما به یاد راننده های تاکسی افتاد و به جای مصاحبه با معترضان با راننده های تاکسی مصاحبه کرد اما معلوم نیست که امروز چرا دیگر کسی در این سازمان به فکر راننده های تاکسی در بحرین و یمن و نیو یورک نیست؟. معلوم نیست که امروز چرا خبرنگار صدا و سیما در مصر به جای گفتگو با معترضان با رانندگان تاکسی در این کشور گفتگو نمی کند؟. دیگر رسانه های همسو با صدا و سیما و در راس آن فارس و کیهان هم دقیقآ وضعیت مشابهی دارند. رسانه هایی که در حوادث پس از انتخابات نه اعتراضی دیدند و نه معترضی و نه گاز اشک آوری و نه کوچک ترین سرکوبی امروز سراسر بازتاب تجمعات اعتراضی از یمن تا لس آنجلس و کانادا هستند.
همین رفتار دوگانه در مورد مقامات کشور ما هم وجود دارد. اگر روزگاری کسانی که به خیابان ها می آمدند از سوی مسئولان کشور ما " اغتشاشگر و آشوب طلب و فتنه گر و گوساله و بزغاله " نامیده می شدند امروز دیگر خبری از این واژه ها نیست و این واژه ها جای خود را به کلماتی همچون " معترض و خروش مردمی و بیداری و قیام مردمی " داده است. امروز دیگر هیچ یک از مقامات کشور ما مسئولیت خون آنهایی که به خیابان می آیند را متوجه کسانی نمی داند که آنها را به آمدن به خیابان ها دعوت کرده اند. امروز کسانی درکشور ما از اعتراضات و تجمعات مردم دیگر کشور ها حمایت می کنند که حتی تجمعات اعتراضی انجام نشده به طرح تحول اقتصادی را پیشاپیش فتنه اقتصادی نامیدند. مقامات حکومتی که در طی دو سال حتی برای یک بار هم به مردم خود مجوز تجمع ندادند امروز به مدافع درجه یک تجمعات و راهپیمایی ها در خارج از مرز های خود تبدیل شده اند!
همین چند روز پیش وزیر اطلاعات مدعی تلاش آمریکا برای احیای مجدد آنچه او آن را فتنه می نامید شد و آن را یکی از برنامه‌های جدی علیه ایران دانست و گفت: " این فتنه طراحی مستقیم استکبار است و ادامه پروژه براندازی نرم سال 88 و نیز تغییر جهت دادن بحران‌های منطقه به سمت جمهوری اسلامی همه از طرح‌های استکبار علیه ایران است که به صورت جدی در حال پیگیری هستند ".
همانگونه که می بینید پیشاپیش ، هر گونه اعتراض و تجمعی در رابطه با انتخابات مجلس ، فتنه آمریکا نامیده شده است. بله ، تجمع خوب است اما فقط برای خارجی ها.

اعتراض و تجمع ، خارجیش بیداری و داخلیش فتنه است. و این همان معنای " بصیرت " است.

*نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

جرس: دولت پاکستان به دنبال کشته شدن حداقل ۲۴ تن از سربازان اين كشور در حمله هوایی نیروهای ناتو به یک پست بازرسی در مرز پاکستان و افغانستان، اعلام كرد که در تمامی همکاری‌های دوجانبه خود با آمریکا و ناتو تجدید نظر می‌کند.

به گزارش ايلنا به نقل از بي‌بي‌سي، وزارتخانه‌هاي خارجه و دفاع آمريكا هم در بیانیه‌ای مشترک اعلام كردند كه به دقت در حال بررسی این رویداد هستند و ضمن ابراز "همدردی عمیق" خود، گفته‌اند که ناتو درباره این موضوع تحقیقات کاملی انجام خواهد داد.

در این بیانیه مشترک همچنین آمده که "هیلاری کلینتون" وزیر خارجه آمریکا و عده‌ای از سران نظامی این کشور با همتایان پاکستانی خود تماس گرفته‌اند و با ابراز تاثر خود از واقعه‌ای که پیش آمده بر اهمیت همکاری‌های دو کشور تاکید کرده‌اند.

اما کمیته دفاعی دولت پاکستان که به ریاست «يوسف‌رضا گيلاني» نخست‌وزیر اين كشور تشکیل شد، گفته‌است که دولت "در تمام همکاری‌ها، برنامه‌ها و فعالیت‌های مشترک خود با ناتو، آمریکا و نیروهای ائتلاف در زمینه‌های اطلاعاتی، سیاسی، دیپلماتیک و نظامی تجدید نظر مي‌كند."

کمیته ویژه‌ای که به ریاست گیلانی تشکیل شده، همچنین مقرر کرده است که مسیر تدارکاتی ناتو به افغانستان بسته شود.

گیلانی این حمله را «تجاوزی آشکار به حق حاکمیت پاکستان» خوانده است.

همچنین از دولت آمریکا خواسته خواهد شد تا طي 15 روز پایگاه هوایی شمسی را تخلیه کند. آمریکایی‌ها از این پایگاه برای به پرواز در آوردن هواپیماهای بدون سرنشین خود استفاده می‌کردند.

در ادامه همه این واکنش‌ها، سفیر آمریکا در پاکستان هم احضار شده است.

به نظر می‌رسد که این حمله به روابط رو به بهبود دو کشور خدشه وارد کرده است.

روابط پاکستان و آمریکا بعد از عملیاتی که منجر به کشته شدن «اسامه بن‌لادن» رهبر پیشین القاعده شده بود، به گرمي قبل نبود.

آمریکا از چند ماه قبل شبه‌نظاميان مناطق قبیله‌نشین پاکستان در نزدیکی مرز افغانستان را هدف حمله قرار داده است.

حادثه اخیر هم در جریان همین سری از حمله‌ها روي داده بود.
 

جرس: نخستین جلسه رسیدگی به پرونده روزنامه اعتماد امروز برگزار شد.

 

به گزارش ایلنا، الیاس حضرتی در این‌باره گفت: در این جلسه، قاضی دادگاه سوالات مربوط به پرونده را پرسید که به آن پاسخ داده شد.

 

وی درباره دلایل توقیف روزنامه اعتماد عنوان کرد: دلیل توقیف روزنامه تیتر روز پنج‌شنبه مورخ ۲۶ آبان سال جاری و مصاحبه با آقای جوانفکر عنوان شده است.

 

حضرتی افزود: طبق قرار بازپرس روزنامه به مدت دو ماه توقیف است و امیدواریم بعد از این مدت بتوانیم مجدداً روزنامه را منتشر کنیم.

 

وی همچنین تاریخ جلسه بعدی دادگاه را سه‌شنبه هفته جاری اعلام کرد.
 

جرس: مصطفی دانشجو وکیل دراویش گنابادی پس از گذشت یک ماه حبس در سلول انفرادی بند امنیتی زندان اوین به بند عمومی منتقل شد.

به گزارش سایت مجذوبان نور، مصطفی دانشجو از وکلای دراویش گنابادی که در تاریخ ۷ آبان ماه از زندان ساری مرتبط با بازداشت‌ها و فشارهای اخیر به بند امنیتی زندان اوین منتقل شده بود٬ روز گذشته ۵ آذر ماه به بند عمومی انتقال یافت.

این وکیل دراویش که در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ماه سال جاری به اتهام نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی از سوی دادگاه تجدید نظر استان مازندران به ۷ ماه حبس محکوم شده بود در حالی که روزهای آخر محکومیت خویش را سپری می‌کرد به زندان اوین منتقل شد.

 

وی روز گذشته ۵ آذر ماه پس از تحمل یک ماه حبس در سلول انفرادی بند ۲۰۹ به بند عمومی زندان اوین انتقال یافت.

 

یادآور می شود وکلا و مدیران سایت مجذوبان نور آقایان رضا انتصاری ٬ فرشید یداللهی ٬ حمید مرادی ٬ افشین کرم پور ٬ امیر اسلامی و امید بهروزی به همراه مصطفی دانشجو هم اکنون در بند عمومی زندان اوین به سر می برند. علاوه بر این بر طبق آخرین گزارش از وضعیت دراویش زندانی ۱۶ تن از دراویش گنابادی در زندان‌های کشور محبوس هستند .
 

 

به گزارش دویچه‌وله، دفتر محمد البرادعی، رئيس پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل، شامگاه شنبه (۲۶ نوامبر/۵ آذر) بیانیه‌ای منتشر کرد که وی در آن آمادگی خود را برای برعهده گرفتن پست نخست‌وزیری در یک دولت موقت غیرنظامی اعلام کرده است.

 

در این بیانیه آمده است که البرادعی آماده است در صورت انتصاب به چنین مسئولیتی، از نامزدی برای احراز پست ریاست‌جمهوری در مصر چشم‌پوشی کند. این تصمیم پس از دیداری که البرادعی با نمایندگان جنبش جوانان و دیگر نیروهای اپوزیسیون داشته اتخاذ شده است.

 

البرادعی روز شنبه همچنین با حسین طنطاوی، رئیس شورای عالی نظامی مصر دیدار کرد و با او درباره‌ی اوضاع حساس کنونی به رایزنی پرداخت.

 

بخشی از معترضان مصری خواهان واگذاری کامل قدرت به غیرنظامیان تحت رهبری محمد البرادعی هستند. این مساله شورای عالی نظامی مصر و ژنرال‌های آن را به‌شدت زیر فشارهای سیاسی قرار داده است.

اعتراضات مردمی در میدان تحریر

شورای نظامی اخیرا کمال جنزوری را به سمت نخست وزیر تازه‌ی مصر منصوب کرد. بخشی از جنبش اعتراضی مصر اما با این انتصاب مخالف است و جنزوری را یکی از نمایندگان رژیم پیشین در زمان دیکتاتوری حسنی مبارک می‌داند.

 

پس از ۹ روز تظاهرات گسترده در مصر علیه نظامیان این کشور، فعالان سیاسی و اجتماعی بار دیگر مردم را امروز یکشنبه (۲۷ نوامبر/۶ آذر) به برگزاری تظاهراتی بزرگ در میدان تحریر قاهره فراخوانده‌اند. شعار اصلی این تظاهرات «حقانیت انقلاب» اعلام شده است.

 

روز دوشنبه (۲۸ نوامبر) نخستین انتخابات پارلمانی آزاد پس از سرنگونی حسنی مبارک در مصر آغاز خواهد شد. ولی نتایج این انتخابات در ماه ژانویه معلوم خواهد شد، زیرا این انتخابات قرار است از نظر زمانی در چند مرحله برگزار شود.

 

طنطاوی: جایگاه ارتش تغییر نخواهد کرد

با توجه به فشارهای فزاینده‌ی معترضان در مصر، شورای نظامی این کشور اعلام کرد که از تصریح اصلی مبنی بر جایگاه ویژه‌ی شورای نظامی در قانون اساسی جدید این کشور چشم‌پوشی خواهد کرد.

 

تلویزیون دولتی مصر، روز یکشنبه (۲۷ نوامبر/۶ آذر) از قول محمدحسین طنطاوی، رئیس شورای نظامی مصر نقل کرد که «موقعیت ارتش در قانون اساسی جدید مصر بی‌تغییر خواهد ماند». طنطاوی همچنین قول داد که «حداکثر امنیت» را برای انتخابات روز دوشنبه در مصر تامین خواهد کرد.

 

ارتش مصر در زمان حکومت حسنی مبارک از امتیازهای پرشماری برخوردار بود. این ارتش قوانین قضایی ویژه‌ی خود را دارد و همچنین صاحب شرکت‌های گوناگون است. کارشناسان ارتش مصر را «دولتی در دولت» می‌دانند.
 

 

سردار احمدی مقدم که ماموران تحت امرش با عنوان پلیس امنیت بارها به بازداشت فعالان سیاسی بدون احکام قضایی و مجوز قانونی مبادرت کرده اند وعده داده که همکاری بدون مجوز با شبکه های فارسی زبان و غیر فارسی با برخورد پلیس روبرو می شود.

مداخله در امور هنرمندان و فعالان فرهنگی رسانه ای در جمهوری اسلامی تازگی ندارد. بارها و به دلایل متعدد از هرگونه فعالیت و تحرک این فعالان ممانعت بعمل آمده است. حکومت معتقد است بدون اجازه رسمی هیچکس حق ندارد با نهادهای رسانه ای و فرهنگی خارجی تماس داشته باشد.

کنترل تماس با خارج

در ایران هرگونه تماس با موسسات رسانه ای و فرهنگی خارجی جرم محسوب شده و با مرتکبان برخورد می شود. افرادی که در برنامه های زنده شبکه های فارسی زبان خارجی شرکت کرده و مصاحبه یا اعلام نظر می کنند بازداشت یا پرونده ای برای آنها در مراکز امنیتی تشکیل می شود.

یکی از افراد که با بخش فارسی یکی از شبکه های خبری فارسی زبان تماس گرفته بود می گوید بلافاصله بعد از تماس با خارج از طرف مسئولان امنیتی با وی تماس گرفته و درباره عواقب این کار به وی هشدار داده اند.

این رویه در بسیاری از موارد دیده شده است. از جمله ممنوع الخروج کردن افراد ی که برنده جوایز بین المللی هنری یا حقوق بشری شده اند یا ممنوعیت فعالیت  هنرمندانی که با تصمیم خود در فیلم های خارجی بازی کرده اند.

مواظب باشید جاسوس نشوید !

مسئولان کشور در خصوص اینگونه برخوردها می گویند دشمن در صدد کسب اطلاعات از داخل کشور است. حتی اساتید دانشگاه و دانشجویانی که در خارج درس می خوانند یا فعالیت علمی دارند با دقت تحت نظر قرار می گیرند و برخی نیز هنگام ورود به کشور برای دیدار با خانواده ها به مراکز امنیتی برده می شوند تا به برخی سوالات جواب بدهند.

کار به جایی رسیده که مدیر کل امور پژوهش وزارت علوم چندی پیش به استادان دانشگاه هشدار داد در دام سرویسهای اطلاعاتی بیگانه گرفتار نشوند . وزارت علوم گفته بود دعوتنامه هایی که برای فرصت مطالعاتی و ادامه تحصیل برای برخی اساتید ارسال می شود جنبه جاسوس پروری دارد !

اینگونه نگرشها موجب شده تا علاوه بر ماموران مخفی امنیتی و اطلاعاتی پلیس هم دامنه فعالیت امنیتی خود را گسترش داده و وعده برخورد بدهد.

زیر گرفتن معترضان تا لابی با هکرها!

 

نیروی انتظامی پرونده سیاهی در اقدامات غیر قانونی و نقض حقوق شهروندی از خود به جای گذاشته است. از هجوم شبانه و غافلگیرانه به خانه های مردم برای جمع آوری ماهواره ها گرفته تا آزار زنان و دختران در خیابانها تحت عنواین مختلف.

احمدی مقدم می گوید: شبكه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان، اهداف بلندمدتی برای تغییر روش زندگی و ترویج فرهنگ غرب را در ایران پیگیری می كنند.

ظاهرا این اظهارات وی مجوزی است برای این نهاد نظامی که با روشهای مختلف به مقابله و برخورد با مردم هنرمندان و فعالان فرهنگی و رسانه ای بپردازد.
فعالیت های غیر مجاز و نسنجیده نیروی انتظامی موارد متعددی را شامل می شود که صدور دستورالعمل های عجیب تنها یکی از آن موارد است. زیر گرفتن معترضان سیاسی با اتومبیل پلیس در جریان نا آرامی های انتخاباتی سال 88 از جمله مواردی است که نیروی انتظامی به ارتکاب آن مبادرت و سپس آن را تکذیب کرد.

کارنامه نیروی انتظامی در درگیر شدن با جوانان و زنان نیز کارنامه غیرقابل قبولی دارد. این در حالی است که این نیرو باید حافظ جان و امنیت مردم و کشور باشد اما شواهد متعدد از جمله جنایت فجیع سعادت آباد و فاجعه خمینی شهر نشان داد که پلیس در برابر گردنکشان حرفی برای گفتن ندارد اما در عوض دختران و زنان بی گناه را در خیابانها به جرم بد حجابی دستگیر می کند.

در تازه ترین اقدام پس از عملیات هجوم به خانه ها برای جمع آوری ماهواره ها ، پلیس اعلام کرده که با هکرها همکاری خواهد کرد. در این راستا معاون نیروی پلیس در حوزه مبارزه با جرائم سایبری اعلام کرده است که پلیس می‌تواند از تخصص و توانمندی‌های برخی از هکرها استفاده کند. بر این اساس پلیس با هکرهای سفید و صورتی کاری ندارد و حتی از توانمندی آنها در برخی زمینه ها استفاده خواهد کرد.

در  تعریف جدید پلیس در این مورد آمده هکرهای کلاه سفید و صورتی کسانی هستند که صرفا قصد کمک دارند و خواستار به نمایش گذاشتن توانایی خود هستند
نیروی انتظامی در دستورالعمل دیگری اعلام کرده استفاده از فیلتر شکن جرم است و استفاده کنندگان تحت تعقیب و پیگرد قرار خواهند گرفت. همچنین در قزوین طرح اخد کارت ملی در قبال استفاده از کافی نت و ثبت مشخصات مشتریان قرار است اجرا شود .

توجیهات امنیتی

 

نیروی انتظامی بعضا با توسل به توجیهات امنیتی  در صدد توجیه اقدامات خود بر می آید. از جمله در خصوص همکاری با نهادهای فرهنگی و خبری خارجی می گوید : شبكه‌های ماهواره‌ای خصوصا شبكه‌های فارسی زبان كه عمدتا از منابع مالی سرویس‌های اطلاعاتی دشمن تغذیه می شوند با اهداف خاص و برای ایجاد تغییرات فرهنگی، اثرگذاری سیاسی و گاه به عنوان اتاق فرمان اغتشاشات در داخل استفاده می شوند ومعمولا شبكه‌های ماهواره‌ای كار عملیات روانی را بر عهده دارند و آن شبكه‌هایی كه عملیات روانی انجام نمی دهند اهداف بلندمدت برای تغییر روش زندگی و ترویج فرهنگ غربی را پیگیری می كنند.

استناد به این دلایل دست پلیس و مقامات آن را برای هرگونه سرکوب باز می گذارد. سرکوب هایی که دستور العمل آنها مستقیما از جانب حکومت صادر می شود تا کنترل شدید تری بر اوضاع داشته باشد.

توتالیتاریسم

با این حال کارشناسان می گویند منوط کردن فعالیت این اقشار به کسب مجوز رسمی از حکومت نشانه بارز نبود آزادی و حاکمیت فرهنگ استبدادی است.
محققان علوم سیاسی این حد دخالت گسترده در شئونات مردم را مختص حکومتهای توتالیتر می دانند که در آنها چند مشخصه بارز وجود دارد : سیستم تک حزبی متعهّد به ایدئولوژی که معمولاً توسط یک نفر رهبری می‌شود، دارای پلیس مخفی گسترده، انحصار در سلاح‌های مورد استفاده، انحصار وسایل ارتباط جمعی، انحصار اقتصادی که ممکن است لزوماً و به طور مستقیم توسّط حزب صورت نگیرد.

در این‌ نوع حکومت‌ها دولت تقریباً بر تمام شئون زندگی عمومی و رفتارهای خصوصی شهروندان نظارت و کنترل دارد. به تعریف سیاست‌دانان برجسته یک دولت تمامیّت‌خواه می‌کوشد تا همه جمعیّت زیر دست خود را برای تحقّق بخشیدن به اهداف دولتی بسیج کند که نمونه های تاریخی این حکومت ها حکومت استالین در شوروی، هیتلر در آلمان و پولپوت در کامبوج می باشد.