جنبش راه سبز - خبرنامه

به گزارش فارس؛ رمضانعلی سبحانی‌فر نماینده مردم سبزوار و عضو کمیته تعیین مصادیق مجرمانه در فضای مجازی درباره برداشته شدن فیلترینگ فیس‌بوک در برخی مناطق کشور گفت: همانگونه که می‌دانید کمیته تعیین مصادیق مجرمانه دارای بخش‌های گوناگونی است که در آن کارشناسان موارد تخلف را مورد بررسی قرار می‌دهند و برای تصمیم‌گیری به کمیته ارجاع می‌دهند.

وی افزود: بخشی از این تخلفات نیز شامل گزارشات مردمی است که مرتبط با مصادیق مجرمانه در فضای مجازی است.

نماینده مجلس در کمیته تعیین مصادیق مجرمانه ادامه داد: اگر در حوزه فیلترینگ فیس‌بوک نیز اتفاقی روی داده باشد که خلاف قانون باشد می‌تواند در این کمیته مورد بررسی قرار گیرد.

سبحانی‌فر همچنین در پاسخ به این سؤال که آیا دستور کاری در این کمیته برای بررسی رفع فیلترینگ فیس‌بوک وجود دارد یا نه، گفت: فعلا چنین مسئله‌ای در دستور کار این کمیته نیست و من ندیدم که در برنامه قرار گرفته باشد

به گزارش ايرنا، کاترين اشتون که برای نخستين بار در صدر هياتی سياسی و اقتصادی از اتحاديه اروپا به تهران سفر کرده است، به هنگام ورود به فرودگاه مهرآباد تهران مورد استقبال عباس عراقچی، معاون حقوقی و بين المللی وزير امور خارجه ايران قرار گرفته است.

در همين زمينه، مجيد تخت روانچی، معاون اروپا و آمريکای وزير امور خارجه ايران، يکی از مهم ترين محورهای مذاکرات خانم اشتون و هيات همراه در تهران را گسترش روابط اتحاديه اروپا با ايران عنوان کرده است.

به گزارش ايرنا، مجيد تخت روانچی درباره برنامه سفر خانم اشتون گفته است: مسوول عالی سياست خارجی اتحاديه اروپا ظهر يکشنبه (فردا) يک ناهار کاری با محمد جواد ظريف وزير امور خارجه ايران خواهد داشت.

به گفته اين مقام وزارت امور خارجه ايران مسئول سياست خارجی اتحاديه اروپا همچنين با حسن روحانی، رييس جمهور و علی لاريجانی، رييس مجلس ايران ديدار و گفت و گو خواهد کرد.

مجيد تخت روانچی در پاسخ به اين پرسش که آيا خانم اشتون که نماينده ۱+۵ است در اين سفر درباره موضوع هسته ای به طور ويژه با مقامات ايرانی گفت و گو می کند، گفته است: طبيعتا بحث هسته ای نيز در مذاکرات مطرح خواهد شد.

گزارش ها حاکی است که مسئول سياست خارجی اتحاديه اروپا پس از ديدار با مقامات ايرانی به اصفهان سفر می کند و روز دوشنبه را در اين شهر برای بازديد از آثار تاريخی آن به سر می برد.

به گزارش ايرنا، هلگا اشميت و مايکل مان، معاون و سخنگوی خانم اشتون نيز وی را در اين سفر همراهی می‌کنند.

در حالی کاترين اشتون به عنوان مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به تهران سفر کرده است که ايران و آمريکا، بريتانيا، فرانسه، چين، روسيه و آلمان، گروه ۱+۵، در حال انجام گفت‌وگوهايی فشرده برای يافتن راه‌حل نهايی به منظور پايان دادن به مناقشه هسته ای جمهوری اسلامی هستند.

ایران و گروه ۱+۵ در سوم آذر ۱۳۹۲ به توافقی موقت در ژنو سوييس دست يافتند که بر مبنای آن، به مدت شش ماه از تصويب تحريم‌های جديد عليه ايران خودداری می‌شود و بخشی از تحريم‌های موجود عليه آن نيز لغو می‌شود. در همين مدت، جمهوری اسلامی نيز از ابعاد برنامه اتمی خود به ويژه در غنی‌سازی اورانيوم می‌کاهد.

ایران و گروه ۱+۵ قرار است طی شش ماه به توافقی جامع و نهایی در خصوص مناقشه هسته ای جمهوری اسلامی دست یابند.

رئیس تشخیص مصلحت نظام در گفت‌وگویی با روزنامه آرمان درباره ارزیابی‌اش از دولت روحانی گفت: من با آشنایی که با اوضاع کشور، امکانات و قدرت‌هایی که هستند، مجموعه افراد یا نهادهای ذی‌نفوذ و همچنین شرایطی که در خارج داشتیم، وضع خزانه كشور و باز با توجه به ترکیب دولت قبل که در این هشت سال مجموعه بدنه دولت خیلی تغيير کرده، می‌دانستم کار دولت جديد، بسیار سخت است. لذا توقع زیادی از آقای دکتر روحانی كه به سرعت كارها را سر و سامان دهد، نداشتم. در زمان دولت سازندگي سرعت روند كارها بالا بود. با همان روند اولی که شروع کرديم، ادامه داديم. خاطرات مربوط به سال 1370 من را که به زودی منتشر می‌شود خواهيد ديد. مسلط بر اوضاع بوديم و هم منابع قدرت همراه بودند. فقط خارجی‌ها مخالف بودند و یک مشکل بود. ولي خیلی زود توانستیم کارهایمان را سروسامان بدهیم. آقای روحانی هم مشکلات داخلی و هم خارجی دارد. امروز کاری که در خارج در مذاكرات هسته­ای، برای حل موضوعات در حال انجام است در داخل چه رفتارهایی با او انجام می‌شود.

وی ادامه داد: با اینکه رهبری حمایت می‌کنند، قدرت‌هایی هستند که به رغم حمايت رهبری همچنان، دنبال کار خود هستند و می‌خواهند خودشان را به صورتی جلو بیندازند. من این مشکلات را می‌دانستم. لذا چون توقعم‌ زیاد نبود، نگران بودم که مبادا آقای دکتر روحانی با توجه به افکاری که می‌دانستم دارد (در تمام طول بعد از انقلاب افکارش همین بوده که حالا هم هست) می‌دانستم وعده‌هایی هم که داده و مواردي که در انتخابات گفتند، با توجه به موانعي كه بر سركارش پيش خواهند آورد اعتماد مردم تضعیف شود. چون مردم اساس کار بودند. عامل اصلي موثر، مردم بودند و مردم نباید به­گونه‌ای پشیمان شوند. آنهایی که در این میدان تلاش کردند نباید پشیمان یا سرخورده شوند. نگران این حالت بودم آقای روحانی نسبتا در حد مقدور کارش را خوب انجام داده. چینش کابینه در سطوح بالا انجام شده و به بدنه نرسیده است. چینش کابینه به نظرم در حد مقدور است و در شرایط فعلی باید قبول کنیم که واقع‌بینانه است. درمورد وعده‌هایی که ایشان داده، من موردی را نمی‌بینم که فراموش کرده باشد ولی هنوز بعضی‌ها زمان اجرایشان نرسیده است.

هاشمی رفسنجانی در پاسخ به این که "آیا روحانی به وعده‌هایش پایبند خواهد ماند؟" اظهار کرد: بله، یعنی آنچه من می‌دانم ایشان از حرف‌هایش در همه شرایط عقب‌نشینی نکرده است. یکی از حرف‌های عمده‌اش این بود که مشکلات خارجی‌ را رفع کند چون با این تحریم‌ها اگر هم بتوانیم ادامه بدهیم مشکلات داخلی داریم. کار سختی هم بود و حساس‌ترین تابوها باید شکسته مي شد. این تابوها را شکستند و وارد شدند. به نظرم خوب پیش رفتند چون در همین آخرین صحنه مذاکراتشان آنها هم اعتراف به حق ايران كردند. من خبری را شنیدم که برای من خیلی جالب بود. خانم وندی شرمن در سرزمين‌های اشغالي فلسطين، اگر جای دیگری بگوید سخت نیست،به اسرائیل رفته و در آنجا در جمع حساسی هم که بودند گفت که این را بدانید ما قبول داریم که ایران باید در داخل کشور به اندازه نیاز امور کشوری خودشان، غنی‌سازی داشته باشد. البته می‌دانم که روزنامه‌های آن طرفی این را تیتر نمی‌کنند ولی این حرف بزرگی است. البته قید هم کرده و گفته که مشروط است و در چارچوب باشد و نظارت کامل هم باشد که جهت نظامی عمل نکند. این را ما هم نمی‌خواهیم. یعنی ما حقمان را می‌خواهيم و حق ما غنی‌سازی است و استفاده‌هاي علمی، کشاورزی یا پزشکی و اینهایی که از هسته‌ای انتظار داریم، هست. به نظرم این حرف در آنجا، نشان داد كه حق ما را مي‌‌پذيرند و بعد هم گفت که آمریکا و اسرائیل دلشان نمی‌خواهد ایران غنی‌سازی داشته باشد ولی باید واقع‌بین بود. اصلا مانع اصلی اسرائیل بود كه به نظرم موفق نشد. باید ما در داخل همکاری کنیم. كساني که اذیت می‌کنند به چیزهای دیگری فکر می‌کنند.

وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو تصریح کرد: من همان‌طور که از اول تاكنون نشان داده‌ام و در يك جهت حركت كرده‌ام. در حزب جمهوری اسلامی بودم که خودمان تاسیس کرده بودیم. آن حزب هم در مقطع خود بسيار خوب کار کرد. یعنی کارهای اساسی را خوب انجام داد. مجلس و دولت را نجات داد و حتی قوه قضاییه را هم به راه درستی انداخت. حزب در آن کارها خیلی موثر بود. در همان اوایل که مردم هنوز کار سیاسی خیلی نکرده بودند، حزب كارها را خوب جهت داد و کار کرد. ما هم بودیم ولی بعدا بعضی‌ها که نمی‌پسندیدند که آنگونه باشد. راه دیگری را مطرح کردند و اختلافاتی پیش آمد. من دیگر هیچ‌وقت با حزب دیگری نبوده‌­ام.

رئیس تشخیص مصلحت نظام درباره احتمال بازگشتش به تریبون نماز جمعه گفت: انگیزه ندارم که بیایم. اصولا انگیزه سخنرانی و گفتن را ندارم . نمازجمعه هم جایی است که باید خیلی کار بکنیم که حرف‌های درست و پخته‌ای بزنیم. مستقيم پخش می‌شود و همه دنیا نگاه می‌کنند. زیبنده نیست آدم اینطوری حرف‌هایی بزند نماز و جماعت و اسلام و همه اینها را سبك كند.

باراک اوباما اواخر این ماه با دستور کاری بلند و حساس از عربستان سعودی دیدار خواهد کرد. ۶۹ سال از امضای پیمان اتحاد دو کشور در یک کشتی امریکایی در کانال سوئز توسط فرانکلین روزولت و بنیانگذار کشور عربستان، سلطان عبدالعزیز بن سعود می‌گذرد. این در حالی است که تضاد بر سر مسائل جدیدی مثل امنیت کشور‌های عربی حاشیه خلیج فارس، جنگ داخلی سوریه و بحران‌های پس از انقلاب مصر، به مشکلات همیشگی این دو کشور در مورد اسرائیل و حقوق بشر اضافه شده است.

اقدام اخیر عربستان این اتحاد را با یک دردسر جدید مواجه کرد. این پادشاهی در اقدامی مشترک با متحدان نزدیکش، بحرین و امارات متحده عربی، در روز پنجم مارس سفیر خود را از قطر فراخواند. شیخ نشین کوچک قطر روی نقشه مثل شست نحیفی است که از مشت بزرگ عربستان بیرون آمده. این کشور نه تنها یکی از اعضای شورای همکاری خلیج (۱) [فارس] که یکی از شش کشور پادشاهی نفت خیز عربی است. علاوه بر این قطر میزبان یکی از مراکز فرماندهی تلفیقی هوافضا (۲) و همینطور مهم‌ترین پایگاه نظامی امریکا در منطقه است که در مجموع ۳۵ هزار نیروی امریکایی در این دو مرکز مشغول خدمت هستند. کشور‌های شورای همکاری خلیج [فارس]، پایگاه‌های امریکایی مستقر در قطر را محافظی می‌دانند در برابر خطر رقیب مشترکشان؛ ایران.

این ناسازگاری دیپلماتیک می‌تواند برای مدتی ادامه پیدا کند. می‌دانیم که عربستان سعودی در دهه نود به علت ناراحتی از سرنگونی امیر نزدیک به خود به دست پسرش، شیخ حمد آل ثانی [پدر امیر کنونی، شیخ تمیم بن حمد] روابط خود با این کشور را چندین سال به حالت تعلیق درآورد. اما در مورد اخیر قطر با ملایمت واکنش نشان داده است و با «تاسف و تعجب» اعلام کرده که فرستادگانش در پایتخت این کشورهای «برادر» باقی خواهند ماند.

اوضاع چند وقتی است که خراب شده و می‌تواند از این هم بد‌تر شود. شایعات حاکی است که سعودی‌ها در خفا قطر را به بستن غریب الوقوع مرز دو کشور، تنها ارتباط زمینی این شیخ نشین با جهان خارج، و همچنین بستن حریم هوایی عربستان به روی پروازهای قطر تهدید کرده‌اند. امریکا که هماهنگی تمام فعالیت‌های هوایی نظامی خود در منطقه [از سوریه تا افغانستان] را از مقر خود در قطر انجام می‌دهد، از این تهدیدات سعودی شدیدا نگران است.

دلایل خشم عربستان واضح است. همه چیز از راه اندازی شبکه ماهواره‌ای الجزیره قطر در سال ۱۹۹۶ شروع شد. عملکرد آزادانه این شبکه قطری و فرصت دادن به دگراندیشان سیاسی عرب [البته بجز مخالفان حاکمان قطر] همسایه مستبد این شیخ نشین را آزرده است. این خشم پس از آغاز بهار عربی در سال ۲۰۱۱ دوچندان شد. سعودی‌ها و دیگر استبدادهای عربی این قیام را تهدیدی برای خود می‌دانستند و از حمایت سخاوتمندانه و تمام و کمال قطر از ظهور مجدد اخوان المسلمین (۳) در کل منطقه، از لیبی و تونس گرفته تا مصر و سوریه، ناراحت بودند. عربستان و [حتی بیشتر از آن] امارات متحده مدت هاست که اخوان را به دلیل ساختار سلول مانند مخفی‌اش و ایدئولوژی خاص اسلامگرایانه، خطر محتمل برانداز خود ارزیابی می‌کنند.

زمانی که در سال ۲۰۱۲ اخوان در انتخابات مصر پیروز شد، پول‌های قطر در حمایت از هم پیمان خود، رئیس جمهور محمد مرسی، به سمت مصر سرازیر شد. در شرایطی که کمک‌های مالی به مراتب بیشتری پس از سرنگونی دولت مرسی به دست ژنرال‌ها توسط سعودی‌ها، کویتی‌ها و دیگر متحدانشان به مصر اعطا می‌شد، قطر به پناهگاه فراریان مصری، از جهادگرایان افراطی گرفته تا سیاستمداران کت شلوار پوش اخوان، تبدیل شده بود. شبکه‌های عربی الجزیره که امروز به تنها تریبون باقی مانده اخوان تبدیل شده‌اند، در مصر به قدری مورد هجمه قرار گرفتند که کارکنان دستگیر شده بخش مجزای انگلیسی زبان آن به اتهام‌های تروریستی محاکمه می‌شوند. خطیب معروف الجزیره، یوسف القرضاوی، رژیم‌های عرب را شریک جرم رهبران نظامی مصر خطاب می‌کند. آقای قرضاوی که از منتقدان اصلی حکومت‌های عربی منطقه است از زندگی راحت و آسوده‌ای در قطر برخوردار است.

عربستان، بحرین و امارات متحده عربی در بیانیه مشترکی که در مورد فراخوان سفرایشان منتشر شد، قطر را به نقض تعهد ماه نوامبر گذشته شیخ تمیم مبنی بر کاهش این انتقادات و «پایبندی به اصول عدم مداخله در امور داخلی دیگر کشور‌ها» متهم کرده‌اند. منابع غیر رسمی می‌گویند که آن‌ها خواستار اخراج یا استرداد اسلامگرایان تبعیدی ساکن قطر هم هستند. در ادامه مجموعه پرونده‌های قضائی که شبکه‌های اخوان المسلمین را هدف گرفته‌اند، در سوم مارس دادگاهی در امارات یک پزشک قطری را به اتهام توطئه برای سرنگونی حکومت به هفت سال حبس محکوم کرد. در همین راستا، عربستان عرضه کارهای اخوان در نمایشگاه کتاب ریاض را ممنوع اعلام کرده و خطبای مشکوک به عضویت در این گروه را از سخنرانی در مساجد باز داشته است.

آقای اوباما باید با احتیاط گام بردارد. او باید به ایران ثابت کند که هم پیمانی امریکا با کشور‌های حاشیه خلیج فارس به قوت خود باقی است. در عین حال باید به کشور‌های عرب منطقه ثابت کند که علیرغم کاهش نیرو‌های خود در منطقه و تلاش برای رسیدن به توافق اتمی با ایران، همچنان امنیت هم پیمانان عرب حاشیه خلیج [در برابر خطر بالقوه ایران از نگاه این کشور‌ها] را مد نظر دارد. او همچنین باید عدم تمایل خود به حمایت از شورشیان سوریه و ژنرال‌های مصری را نیز برای اعراب تبیین کند، حتی اگر متحدانش در حاشیه خلیج فارس او را برای تعهد بیشتر به این گروه‌ها تحت فشار بگذارند. اگر شرایط را مقایسه کنیم متوجه می‌شویم که مدیریت روابط با اعراب در زمان روزولت زیاد هم سخت نبوده است.

منبع: اکونومیست

۱ Gulf Co-operation Council
۲ Combined Air and Space Operations Center
نوعی مرکز فرماندهی متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده که علاوه بر عملیات های هوایی اختصاصی ارتش امریکا، نیروهای هوایی متحدان یا ائتلاف های ایالات متحده در منطقه تحت پوشش خود را رهبری می کند. تعداد انگشت شماری از این مراکز فرماندهی وجود دارد. تنها مرکز فرماندهی عملیات های هوایی امریکا در خاورمیانه در قطر مستقر است.
۳ جماعة الإخوان المسلمين
سازمان سیاسی چند ملیتی سنی مذهب به رهبری محمد بدیع که پس از کودتای سال گذشته فعالیت آن در مصر غیر قانونی اعلام شد. این جنبش اجتماعی اسلامگرا در سال 1928 توسط حسن البنا محقق و مدرس مصری در اسماعیلیه پایه گذاری شد، تا پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵حدودا دو میلیون نفر به اخوان المسلمین پیوستند. مدل ترکیب فعالیت های سیاسی با امور خیریه و مددکاری که برای اولین بار توسط این گروه بکار گرفته شد، در میان احزاب اسلامگرا در کل منطقه باب شده است.

هدف رسمی اخوان رجوع به قرآن و سنت به عنوان بالاترین منبع مراجعه در تمام امور فردی، اجتماعی و سیاسی است. منابع مالی اخوان از طریق کمک های اعضا و حامیان آن در کشور های مختلف اسلامی تامین می شود. تقریبا در تمام کشور های مسلمان منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا شاخه ها و همکاران اخوان المسلمین فعالیت دارند. حتی در ایران شیعه مذهب هم افرادی مثل نواب صفوی به شدت تحت تاثیر اخوان بوده اند.
اخوان المسلمین در تمام وقایع تاریخی معاصر مصر نقش آفرینی داشته و از نفوذ بسیار زیادی در کل منطقه برخوردار است. محمد مرسی آخرین رئیس جمهور مصر در پی کودتای نظامیان علیه دولت اخوانی ها از سوم جولای ۲۰۱۳ تحت بازداشت است. در پی اعلام یک ماه وضعیت اضطراری در ۱۴ اگوست ۲۰۱۳ توسط ارتش مصر، خشونت علیه اعضای این حزب شدت گرفت. از جمله این خشونت ها می توان به کشتار رابعه عدویه، بزرگترین قتل عام تاریخ معاصر مصر، اشاره کرد؛ طبق آمار وزارت بهداشت مصر این خشونت ها بیش از ۶۰۰ تن کشته و حدود ۴ هزار  نفر زخمی برجا گذاشت. رهبر این سازمان در تاریخ ۲۰ اگوست بازداشت شد.
البته اخوان منتقدان فراوانی از تمام طیف ها دارد و ترور ها و خرابکاری های زیادی در طول تاریخ به آنها نسبت داده شده است؛ مثلا انفجار یک مجتمع امنیتی در المنصورة در ۲۴ دسامبر گذشته که در پی آن نخست وزیر مصر اخوان المسلمین را یک گروه تروریستی اعلام کرد.

 تلاش‌های پیگیر زنان برای افزایش سهم خود در مشارکت سیاسی و اجتماعی هم به رغم آنکه توانسته تا حدی در نگرش‌های مردسالارانه حاکمان جمهوری اسلامی شکاف ایجاد کند اما هنوز فعالیت‌های برابری طلبانه زنان به رسمیت شناخته نشده است و پیشرفت‌ها برای تغییر قوانین تبعیض آمیز و تقویت شبکه‌های اجتماعی حداقلی بوده است. در دوره دولت محمود احمدی‌نژاد اوضاع برای فعالان زنان به قدری نامناسب شد که بسیاری از آنان ناگزیر از تعطیلی نهادهای خود شدند و برخی هم با فشارهای امنیتی و قضایی روبرو شدند.

روی کار آمدن دولت روحانی در ایران به امیدواری‌های تازه‌ای میان فعالان زنان منجر شده است. اکنون دریچه‌های امید برای احیای نهادهای غیردولتی زنان و تلاش برای رفع قوانین تبعیض آمیز باز‌تر از قبل شده است. دولت روحانی در یک اقدام رو به جلو تصمیم گرفته است روز ۸ مارس را نیز به عنوان روز جهانی زنان به رسمیت بشناسد. اقدامی که برای فعالان زن در ایران عامل دلگرمی بوده است. جرس به مناسب ۸ مارس با سه نفر از فعالان زنان در ایران به گفتگو نشسته و نظر آن‌ها را نسبت به چشم انداز رفع تبعیض از زنان در سالهای آینده پرسیده است. فخرالسادات محتشمی‌پور فعال سیاسی و عضو جبهه مشارکت اسلامی، فریده غیرت، حقوقدان و فعال حقوق زنان و فیروزه صابر، موسس و مدیر عامل بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان در این گفتگو به بیان نقطه نظرات خود پرداخته‌اند.

خانم محتشمی پور٬ ارزیابی شما از رویکرد دولت آقای روحانی به مسائل زنان چیست؟

ضمن عرض تبریک به زنان کشور، رویکرد مثبتی در دوره تبلیغات انتخاباتی آقای روحانی نسبت به مسائل زنان وجود داشت و بحث نظارت زنان را مطرح کردند؛ و اینکه ساز و کارهای لازم برای رسیدن زنان به جایگاه واقعی خودشان اتخاذ شود و از همین رو هم بحث وزارت خانه را مطرح کردند. البته این موضوع آنطور که قابل پیش بینی بود منتفی شد و خود زنان هم خیلی بر روی وزارت خانه اصرار نداشتند، زیرا با اختصاص دادن تنها یک وزارت خانه نمی‌توان مسائل زنان حل کرد. ما معتقدیم مسائل پنجاه درصد از جمعیت کشور توسط تمام دستگاههای اجرایی باید دنبال شود نه در یک بخش کوچکی در دولت و آنهم در حد یک وزارت خانه. مرکز امور مشارکت زنان سابق و امور زنان و خانواده در دوره آقای احمدی‌نژاد در این دوره با عنوان معاونت امور زنان و خانواده ممکن است بیشتر از گذشته مسائل زنان را پوشش دهد، اما باز کافی نیست. آنچه که در معارفه خانم شهین دخت مولاوردی توسط سخنرانان حاضر در آن مراسم مورد توجه قرار گرفت این مسئله بود که مجموعه دولت و کابینه باید به مسائل زنان اهتمام داشته باشند و تلاشهای همه جانبه‌ای برای رفع تبعیض از زنان و احقاق حقوق آن‌ها شود تا به جایگاه واقعی خود دست پیدا کنند. شاید یکی از انتظارات جدی زنان این باشد که در حوزه مدیریت کلان شعار‌ها محقق خواهد شد یا نه؟ که اینگونه نشد.

البته زمان برای قضاوت در مورد عملکرد دولت تدبیر و امید در مورد زنان زیاد مناسب نیست و باید فرصت دهیم تا شعارهایی که در زمان تبلیغات انتخاباتی مطرح شد محقق شود. با این حال از قدیم گفته‌اند که سالی که نکوست از بهارش پیداست. در حقیقت، در حوزه مدیریتی زنان به جایگاهی که باید به آن دست پیدا کنند٬ نرسیدند. این در حالی است که هر چه زمان می‌گذرد شاهد بروز توانمندی‌های زیادی از جانب زنان هستیم و تخصص و تجربه‌شان با توجه به تحصیلات و سابقه فعالیت‌هایشان در بخش‌های خصوصی و دولتی در حال افزایش است. بنابراین صلاحیت اشتغال در مناصب بالای دولتی را دارند و در واقع‌‌ همان بحث دسترسی زنان به حوزه‌های تصمیم گیری و بحث مکانیسم‌های نهادین برای رسیدن زنان به جایگاه اصلی خود باید محقق شود. انتظار این بود که اگر زنان به عنوان وزیر در کابینه حضور ندارند درصد بالایی از آن‌ها بتوانند بعنوان معاون وزیر خدمت کنند که عنایتی هم به این موضوع نشد. با این همه، تمام مسائل زنان در مدیریت خلاصه نمی‌شود و شاید بیش از این ظرفیت سازی و فرهنگ سازی و بسترسازی برای حضور سیاسی و اجتماعی زنان باید مورد اهمیت قرار گیرد که خوشبختانه معاون رئیس جمهور در حوزه زنان نسبت به این موضوع توجه دارند و خودشان با توجه به کارنامه فعالیت‌هایشان یک شخصیت با تجربه در این حوزه هستند و بخوبی به مسائل زنان آشنایی دارند و بنا بر رفع تبعیض علیه زنان را دارند که خود این نگاه حسن است. اما باز تاکید می‌کنم مسائل زنان در حدی نیست که تنها به یک بخش دولت محدود شود، بلکه همه دستگاههای دولتی باید در این زمینه مصمم باشند و عزم خود را جزم کنند و مسائل زنان را مسئله جامعه و کل بشریت بدانند تا بتوانند نسبت به رفع مشکلات اقدام کنند. ما الزاماتی به لحاظ داخلی و قانون اساسی داریم که باید به آن متعهد شویم اما یکسری الزاماتی هم بدلیل پیوستن به کنوانسیونهای بین المللی وجود دارد که دولت را به رعایت حقوق زنان و رفع تبعیض از آن‌ها ملزم می‌کند.

جرس: دولت آقای روحانی یکی از شعار‌هایش ایجاد فرصت‌های برابر برای نقش‌آفرینی زنان بود، فکر می‌کنید دولت در خصوص مشارکت زنان در تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها توانسته از شعار به سوی عمل گامهای مهمی بردارد؟

فیروزه صابر: در ابتدا خدمت جامعه زنان این روز را تبریک عرض می‌کنم. در پاسخ به سوال شما باید عرض کنم که هنوز فاصله زیادی تا عمل وجود دارد و اینکه تصمیم گیری‌ها به مرحله اجرا درآید تاکنون خود را نشان نداده است. یکی از دلایل این است که زمان کوتاه بوده و دلیل دیگر هم اینکه با وجود رویکرد مثبت به این مسئله اما خیلی خود را نشان نداده است. برای مثال در عرصه توسعه٬ بحث حضور زنان در مدیریت کشور مطرح شد که حداقل در حد معاون وزیر از زنان استفاده شود اما این مسئله بجز اندک مواردی تحقق پیدا نکرده است. البته نسبت به گذشته کمی فضا تغییر کرده است اما هنوز فاصله زیاد است و باید تسریع پیدا کند؛ ضمن اینکه معتقدم مسئله شایستگی برای حضور در عرصه مدیریت کلان مهم است اما برای حضور زنان این بستر سریع باید فراهم شود. جدای از وجه شعاری در سه وجه دیگر اقتصادی، سیاسی و اجتماعی٬ دولت باید گامهای جدی و سریع در کوتاه مدت و بلند مدت برای حل مسائل زنان بردارد. در کوتاه مدت بر اساس ظرفیت‌های جاری می‌تواند حرکت کند و در بلند مدت باید مدل پرورشی داشته باشد و فضا و بستری ایجاد کند تا در بلند مدت از ظرفیت‌های زنان در وجه اجتماعی، اقتصادی و سیاسی خود استفاده شود.. وجه اقتصادی آن مشخصا به مسئله اشتغال زنان باز می‌گردد. نرخ بیکاری زنان ما بیش از هیجده درصد است و بخش تحصیلکرده دانشگاهی بیش از ۲۲ درصد است و این مسئله نشان می‌دهد که اشتغال زنان و به خصوص فرصت‌های کسب و کار و کارآفرینی برای زنان می‌تواند بستر مناسبی باشد تا این نرخ بیکاری کاهش پیدا کند. بنابراین، بر روی این وجه اقتصادی زیاد و جدی باید کار شود. وجه بعدی، وجه سیاسی یعنی‌‌ همان توسعه حضور زنان در مدیریت کلان کشور یعنی قوای سه گانه مجریه، مقننه و قضاییه است و دولت در این زمینه می‌تواند گامهای موثری بردارد. وجه اجتماعی وجه دیگری است و زنان تاثیرگذاری‌های جدی در توسعه فرهنگ اجتماعی باید داشته باشند و به حل چالش‌های اجتماعی کمک کنند چراکه بیشترین آسیب‌ها از بابت معضلات اجتماعی متوجه زنان است. برای اینکه این سه وجه اتفاق بیفتد دو موضوع بسیار مهم باید درنظر گرفته شود، یکی نقش دولت است که باید این بستر را فراهم کند و دیگری هم نقش مهم نهادهای مدنی است. نهادهای مدنی به میزانی که قدرت اجتماعی پیدا می‌کنند بسیار در حل این مسائل می‌توانند موثر باشند. بر همین اساس دولت باید نهادهای مدنی را جدی بگیرد و از آن به عنوان بازوی مشورتی خود استفاده کند.

جرس: نگاه دولت آقای روحانی را نسبت به مسائل و مطالبات حقوقی زنان چگونه ارزیابی می‌کنید؟

فریده غیرت: آقای روحانی از ابتدا حتی پیش از انتخابات در دیدگاه‌هایشان حقوق زنان را مورد توجه قرار داده‌اند و در طول انتخابات و بعد از پیروزی در انتخابات از زنان فعال جامعه و از زنانی که دست اندرکار مسائل حقوقی و قوانین هستند دعوت کردند تا نظرات و پیشنهادات خود را ارائه دهند که بنده هم این افتخار داشتم در این اجتماعات شرکت کنم و نظرات خود را ارائه دهم. بر همین اساس، آقای روحانی وعده‌هایی داده‌اند تا در جهت اصلاح و بهبود وضعیت زنان گامهایی بردارند. من هم این اراده را در ایشان می‌بینم چراکه ایشان انسان آزاده و حقوقدانی هستند که به مسائل زنان توجه دارند. فضای کنونی کشور هم نسبت به گذشته باز‌تر شده است و امکان اینکه بشود در جهت رفع تبعیض قوانین گام برداشت وجود دارد. همانگونه که در منشور حقوق شهروندی هم ایشان پیشنهاد دادند و برای مطالعه در اختیار همه قرار دادند، تمامی این نکات در آن مورد بررسی قرار گرفته است.

جرس: آیا این امیدواری وجود دارد که قوانین و لوایح حقوقی که به تصویب رسیده اما متوقف مانده است اجرایی شوند؟

فریده غیرت: من بیش از اینکه نگاه خوشبینانه به این مسئله داشته باشم دوست دارم لوایح حقوقی و تغییر قوانین واقع بینانه باشد. در هر حال حرکت را در جهت مثبت و حل مسائل زنان می‌بینم و زنانی که در دولت برای امور زنان از جمله معاونت حقوقی دکتر روحانی و معاونت امور زنان انتخاب شده‌اند به مسائل زنان توجه دارند و حرکتهایی را دارند در این مسیر بر می‌دارند. بنابراین باید نگاه مثبتی داشت تا انشالله نتیجه مثبت آن را ببنیم.

جرس: زمانیکه مطالبات زنان را در دهه‌های اخیر مرور می‌کنیم شاهدیم که مطالبات از حالت پراکندگی و شعارگونه بودن به سمت مطالبات مشخص‌تر و واحدی حرکت کرده است. به نظر شما این آگاهی و همگرایی گروه‌ها و فعالان جنبش زنان برای طرح مطالبات ناشی از چیست؟

فیروزه صابر: حرکت بدنه اجتماعی زنان رو به جلو هست و اگر صحیح مدیریت شود می‌تواند مطالبات را از حداقل خود خارج کند تا گامهای بعدی برداشته شود. اما واقعیتی وجود دارد که نهادهای مدنی و خود جامعه باید ظرفیت سازی شوند. یعنی به میزانی که ظرفیت‌های کار‌شناسی و اجرای اشان توسعه پیدا می‌کند، می‌توانند اثرگذاری اجتماعی داشته باشند. این انتظار است که علاوه براینکه زنان مطالبات خود را از دولت می‌خواهند، در کنار آن باید توان و ظرفیت خود را هم بالا ببرند؛ و به میزانی که این‌ها اثرگذار هستند موقعیتشان در جامعه تحکیم و تثبیت می‌شود. دولت باید محیط قانونی را برای توانمندی و ورود قابلیت زنان فراهم کند. هنوز نگاه به نهادهای مدنی یعنی «ان جی او‌ها» امنیتی است، در صورتی که باید نگاه تشویقی وجود داشته باشد. یکی از مهم‌ترین کارهای دولت آقای روحانی تحکیم و تثبیت نهادهای مدنی در این دوره چهارساله‌اش است. اگر در این مسیر موفق عمل کند می‌توانیم پیامدهای مثبت آن را در جامعه مشاهده کنیم. همچنین مطالبات اجتماعی زنان باید توسعه پیدا کند. برای مثال یکی از مطالبات زنان بحث اشتغال است و دولت باید گامهای جدی را در جهت آن بر دارد. دولت باید تلاش کند تا در مسیر توسعه ملی، زنان احساس کنند نقش موثری دارند و مطالبات در حد شعار باقی نمانده است. برای تحقق این مطالبات خود زنان هم باید نقش جدی ایفا کنند و سهم جدیشان هم توسعه ظرفیت‌های فکری و اجرای اشان است. واقعیت این است که ما زنان زیادی در ایران داریم که این مسیر را شکل دادند و به عنوان الگو در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی هستند و امیدوارم این تجربه فراگیر و همه گیر باشد. این امر هم از مسیر فردی اتفاق نمی‌افتد و حتما باید از طریق نهاد و تشکل اجتماعی باشد و زنان به میزانی که ظرفیت‌ها خود را به سمت همگرایی در مطالبات خود بالا ببرند به‌‌ همان میزان در پاسخ گرفتن مطالباتشان هم موفق خواهند بود.

جرس: مهم‌ترین استراتژی کنشگران و فعالان زن در ترویج گفتمان حقوق زنان چیست؟

فخرالسادات محتشمی‌پور: متاسفانه کاستی‌ها و ضعفهای در بخش حقوقی داریم که باید کارهای کار‌شناسی جدی بر روی این مسئله صورت گیرد و در سطح جامعه مطرح شود. چراکه مشکلات حقوقی٬ زنان جامعه را درگیر می‌کند و لطمات آن تنها به زنان اختصاص ندارد و آسیب آن به زنان و مردان جامعه وارد می‌شود. نکته دیگر این است که باید فضا برای حضور اجتماعی زنان مهیا شود. یعنی مسیر معکوسی که در دوره قبل طی می‌شد و قرار بر این بود که زنان را خانه نشین کنند و با ترویج افراطی نقش‌های خاصی از زنان در حالی که نقش چندگانه (نقش مادری، همسری، اجتماعی و اقتصادی) دارند و با توجه به قابلیت زنان از عهده ایفای این نقش‌ها بطور همزمان بر می‌آیند. به هر حال تلاش بر این بود که زنان تنها در محیط خانواده و حوزه خصوصی باشند و جایگاه آن‌ها در عرصه‌های عمومی نادیده گرفته شود. در صورتی که باید زمینه سازی شود و افکار عمومی هم نسبت به این مسئله پذیرش دارد و تنها اقدامات حمایتی دولت در این زمینه سازی‌ها لازم است که باید انجام شود.برای مثال یک زمانی بحث وجود مهدکودک‌ها در ادارات الزامی بود اما کم کم این مسئله نادیده گرفته شد و کسی هم نبود که از این مسئله و حقوق زنان دفاع کند. شاید این مسئله در نگاه اول سطحی به نظر برسد اما طبیعی است که اگر یک مادر شاغل از امکانات طبیعی برخوردار نباشد نمی‌تواند کار خود را از نظر کیفی بخوبی انجام دهد و پس از مدتی کارفرما ترجیح می‌دهد از نیروی جایگزین استفاده کند. البته این را هم باید تاکید کنم که خود زنان هم باید انتظارات و مطالبات خود را بیان کنند و اگر یک رابطه خوب و دوطرفه در میان زنان شاغل و مسئولینشان باشد قطعا به راهکارهای اساسی دست پیدا می‌کنند. در سطح آموزش عالی هم انتظار می‌رود زنانی که فارغ التحصیل می‌شوند بتوانند در جایگاههای مدیریتی قرار بگیرند.

اگر عمیق‌تر به مسئله نگاه کنیم مسائل اجتماعی است که گریبانگیر زنان شده است، به خصوص با توجه به شرایط موجود کشور از جمله فقر و بیکاری که بیش از همه آسیبهای ناشی از آن متوجه زنان است. از همین رو باید به این مسائل توجه شود و واقعیت‌های موجود مورد کتمان قرار نگیرد، چراکه پاک کردن صورت مسئله کمکی به حل مسائل نمی‌کند و تنها ما را به مسیر بیراهه‌ای می‌اندازد که کمکی به حل مشکلات اجتماعی نخواهد کرد. از سوی دیگر باید به مسئله اشتغال زنان توجه خاصی شود. اینکه می‌گویند که ریاست خانواده با مرد است و مردان نان آور هستند پس باید در اولویت قرار گیرند درست نیست زیرا با توجه به بالا رفتن سن ازدواج شاهد آن هستیم که تعداد زنان خودسرپرست افزایش پیدا کرده است و دیگر نمی‌توان با این نگاه که در فرصت‌های شغلی اولویت با مردان است جلو برویم، بلکه در فرصت‌های شغلی زن و مرد باید بطور برابر از امکانات آن بهره‌مند شوند. موضوع دیگر این است که مشکلات و آسیب‌های اجتماعی هم الان دیگر اختصاص به مردان ندارد و دامن زنان جامعه را هم گرفته است و قطعا باید راهکارهای مناسب برای رفع این معضلات ارائه شود.

جرس: نگاه و عملکرد دولت را در زمینه توان افزایی فکری زنان چگونه ارزیابی می‌کنید؟

فیروزه صابر: معمولا تلقی جامعه ما این است که در مناسبت‌های مختلف مربوط به زنان از جمله روز زن و روز مادر و میلاد حضرت فاطمه مسئله به جشن گرفتن و هدیه دادن ختم شود؛ اگرچه این مسئله خوب است اما واقعیت این است روز جهانی زن از یک مطالبه اجتماعی شکل گرفت. زنان باید مطالبات روز خود را بشناسد و بر روی آن تمرکز کند. بنابراین بحث توسعه ظرفیت‌های فکری بسیار مهم است و نقش دولت در این زمینه بسیار تعیین کننده است. وقتی الگوهای موفق اجتماعی مطرح شوند و انتقال تجربه از طریق این الگو‌ها صورت گیرد٬ می‌تواند توسعه ایجاد کند و نقش رسانه‌ها هم در این امر بسیار مهم است. باید یک تلنگر ذهنی به خود زنان وارد شود تا به توسعه ظرفیت فکری خود بیندیشند و مطالبات خود را از این زوایه ببینند. به مطالبات خود به صورت حداقلی نگاه نکنند، بلکه مطالبات خود را حداکثری ببینند. طبیعی است که وقتی جامعه درک بیشتر و توان و ظرفیت وجودی‌اش بیشتر باشد مطالباتش متعالیتر می‌شود و جامعه هم سیر تعالی را پیدا می‌کند. به نظر من ظرفیت‌های زیادی در جامعه زنان داریم که باید مطرح شود و خیلی از زنان ما به صورت گمنام و با چراغ خاموش کار می‌کنند در حالیکه الگوهای بسیار موفقی هستند و انتظار این است که دولت از ظرفیت آنان استفاده کند و در سطح مدیریتی از آنان استفاده کند. البته دولت به تنهایی نمی‌تواند این کار را انجام دهد و باید از خود جامعه یعنی تشکل و نهادهای مدنی استفاده کند. آقای روحانی در یکی از صحبت‌هایشان گفتند که قصد دارند از نهادهای مدنی استفاده کنند الان زمان عملی کردن آن است. تشکل‌های مدنی بازوی اجرایی و مشورتی بسیار موثری برای دولت می‌توانند باشند و دولت در این مسیر نیاز به ساماندهی و مدیریت جدی دارد تا این تشکل‌ها را در سطح اجتماعی تثبیت کند. مانند سایر کشور‌ها که برای حل معضلات جامعه از نهادهای مدنی استفاده می‌کنند.

جرس: خانم محتشمی‌پور! با توجه به تجربه‌ای که در حزب مشارکت دارید آیا نمود مشخصی از گفتمان زنان در احزاب کشور دیده می‌شود؟

محتشمی‌پور: متاسفانه در هشت سال گذشته بحث توسعه سیاسی مد نظر دولت نبود و امیدواریم در دولت جدید در روندی که پیش بینی کرده توسعه سیاسی را هم مورد توجه قرار دهد. البته در کنار آن باید خود زنان در احزاب فعال شوند، چراکه این یک بحث دوسویه است یعنی به تفاوت ساختار داخلی احزاب هم باید توجه شود و زنان عضو احزاب نیز باید تلاش کنند. تجربه موفقی را حزب مشارکت در سهمیه بندی جنسیتی داشت مبنی بر اینکه سی درصد وضعیت کنونی ارکان حزب به زنان اختصاص پیدا کرد اما متاسفانه فرصت نبد برای اینکه این مسئله بسط داده شود و امیدوارم که سایر احزاب از این تجربه مثبت استفاده کنند و حتما سهمیه جنسیتی را در احزاب خود جاری کنند تا انشالله مقدمه‌ای شود که بتوانیم سهمیه بندی را در ارکان قدرت در سطح کشور داشته باشیم؛ به خصوص در مجلس آینده تا دیگر شاهد این میزان حضور قلیل و به نوعی ناشایسته برای جامعه ایرانی نباشیم زیرا معتقدیم زنان ایرانی توانایی‌های زیادی در عرصه‌های مختلف دارند و در مجلسی که برآیند این قابلیت‌های جمع است نقصان وجود دارد و خود این مسئله نشان می‌دهد ایرادات اساسی هست که باید رفع شود. بخشی از این ایرادات به مشکل رد صلاحیت‌ها بازمی گردد و شورای نگهبان با بهانه‌های واهی و نگاههای سلیقه‌ای تعدادی زیادی از زنان را رد صلاحیت کرد و امیدواریم برنامه‌هایی که احزاب به ویژه احزاب اصلاح طلب که یک نگرش جدی و عمیقی به مسئله زنان دارند بتواند مورد استفاده قرار گیرد و ما هر چه زود‌تر شاهد رفع تبعیض و فاصله‌ها و نابرابری‌ها باشیم.

جرس: خانم غیرت! رویکرد دولت را نسبت به اعلامیه جهانی حقوق بشر چطور می‌بینید؟

فریده غیرت: برخی از مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر در اصول قانون اساسی ایران منعکس است و در منشوری که جناب آقای روحانی پیشنهاد دادند مصادیق اعلامیه جهانی حقوق بشر هم مورد توجه واقع شده است، منتهی ایران هم اعلامیه حقوق بشر را مشروط بر اینکه با قوانین شرع منافاتی نداشته باشد پذیرفته است. بر سر برخی از مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر بخاطر تفاسیر، تعابیر و تلقی‌هایی که وجود دارد در میان علما اختلاف نظرهایی است و نمی‌توان منکر آن شد؛ اما انشالله نظر آقای روحانی در جهت مثبت باشد زیرا دولت تدبیر و امید هم هست و شخصا امیدوار به تغییرات هستم.

جرس: اهم مطالبات و انتظارات زنان از دولت چیست؟

فریده غیرت: در پیشنهادی به مناسبت صد روزگی دولت روحانی گفتم که مطالبه مهم زنان رفع تبعیض در قوانین است. اگر این رفع در تبعیض صورت گیرد می‌تواند جوابگوی مطالبات زنان باشد. زنان از نظر کمی و کیفی رشد بسیار زیادی در سه دهه اخیر داشته‌اند که متاسفانه از منظر کیفی یعنی قوانین، همخوانی با این رشد وجود ندارد و موادی تبعیض آمیز در قوانین مدنی و حتی قوانین استخدامی وجود دارد که باید تغییر کند.

غلامرضا مصباحی در گفت‌وگویی مفصل با خبرگزاری مهر اظهار کرد: اصلاح طلبان و حتی آنانی که ادعای اصلاح طلبی معتدل می کنند می بینیم که نسبت به بعضی از این شاخص ها اصلا صادق نیستند که یکی از همین شاخص ها ستیز با استکبار جهانی است، یکی از آنها پایبندی تمام و کمال به مبانی دینی و همچنین دفاع از آن و برخورد با کسانی است که می خواهند به این مبانی تعرض کنند.

وی افزود: چگونه ممکن است ائتلاف بین اصولگرایان و اصلاح طلبانی که هنوز موضع شان را نسبت به فتنه 88 اعلام نکرده اند صورت بگیرد. هنوز گاهی شنیده می شود که می گویند "آن دوره گذشت شما هم بگذرید" که این به نوعی پوشاندن یک حقیقتی است که آن واقعیت تلخ بود و نظام ما را با چالش مواجه کرد و جایگاه ما را در منطقه و جهان به خطر انداخت. چطور می‌توان در مقابل اتفاقات عاشورای 88 که اصلاح‌طلبان هیچ موضعی نسبت به آن نگرفتند چشم بست؟

مصباحی‌مقدم گفت: چطور می شود در مقابل اتفاقاتی که روز عاشورا رخ داد و اصلاح طلبان هم هیچ موضعی نسبت به آن نگرفتند چشم بست؟ آیا می شود با کسانی که نسبت به آن واقعه بسیار مصیبت بار سکوت کردند ائتلاف کرد؟ من گمان می کنم اصلاح طلبان و حتی همان آنهایی که مدعی اعتدال هستند تا زمانی که مواضعشان را نسبت به جایگاه رهبری نظام و همچنین اصحاب فتنه مشخص نکنند ،هیچ گونه ائتلافی بین اصولگرایان و اصلاح طلبان رخ نخواهد داد.

وی ادامه داد: اصلاح طلبان نمی توانند رای مردم در انتخابات 24 خرداد را به نفع خودشان مصادره کنند. به عبارتی دیگر رای به روحانی رای به اصلاح طلبان نبود. روحانی هیچگاه در طول تاریخ عمر سیاسی به عنوان اصلاح طلب شناخته نشد و عضو هیچ یک از احزاب و ائتلاف های اصلاح طلب هم نبود.

به گفته مصباحی مقدم "روحانی جزء بنیانگذاران جامعه روحانیت مبارز بوده و 5 دوره نماینده مجلس و نایب رئیسی مجلس را در دوران حاکمیت اصولگرایان در کارنامه خود دارد. وی حدود 20 سال نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی بود از آغاز شکل گیری مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب رهبری در این مجمع بوده است و به چنین شخصیتی هرگز انگ اصلاح طلبی نمی خورد."

سخنگوی جامعه روحانیت مبارز گفت: اما این موضوع را هم باید در نظر داشته باشیم ایشان موفقیتش را هم مدیون نماد اصولگرایان نیست. چراکه هیچ یک از احزاب اصولگرا از وی حمایت نکردند. بنابراین اصلاح طلبان نمی توانند رای به روحانی را یک گام در پیروزی خود تلقی کنند و بنا را بر این بگذارند که گام بعدی را هم آنها موفق خواهند شد.

او همچنین شکست اصولگرایان در انتخابات را نتیجه عملکرد "غیر خردمندانه" کاندیداها دانست و گفت: اینکه کاندیدای اصولگرایان نتوانستند موفق شوند نباید به پای احمدی نژاد گذاشت؛ هرچند که احمدی نژاد حتما در پراکندگی در جریان اصولگرایی مقصر و موثر بود . اما خود تشکل های اصولگرا هم نتوانستند در انتخابات به کاندیدای واحد برسند.

وی افزود: شکست اصولگرایان در انتخابات مرهون عملکرد غیر خردمندانه و غیر سیاسی کاندیداها بود که هریک از آنان بر موضع خود تا پایان انتخابات ماندند و به ائتلافی هم که خود تشکیل داده بودند پایبند نماندند.

مصباحی مقدم اظهار کرد: اکثریت ملت ایران با توجه به رویکرد مومنانه سالم و صادقی که جریان اصولگرا داشتند از این جریان حمایت می کنند؛ البته گاهی هم ممکن است عملکرد غلط موجب شود از آنان سر باز زده و فاصله بگیرند.

به گزارش مجذوبان نور، ماموران امنیتی از این دراویش اقدام به تهیه عکس و فیلم کرده و سپس آنان را وادار به پر کردن فرم‌های بازجویی کرده‌اند. خبر‌ها حاکی است در جریان امتناع تعدادی از دراویش از پر کردن فرم‌ها، نیروهای امنیتی آنان را با باتوم مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند.

این نیرو‌ها همچنین هنگام بازجویی از دراویش برای آنان آب میوه آورده‌اند اما دراویش با اعلام اینکه در اعتصاب غذا به سر می‌برند از نوشیدن امتناع کرده‌اند.

از سحرگاه امروز تعداد زیادی نیروهای یگان ویژه و لباس شخصی در خیابان‌های پانزده خرداد، امام خمینی و مسیرهای منتهی به پارک شهر تهران مستقر شده‌اند و فضای امنیتی این مناطق را در برگرفته است.

استقرار اتومبیل‌های ون و اتوبوس‌های مخصوص یگان ویژه در اطراف حسینیه امیرسلیمانی تهران از ساعتی پیش شروع شده و رفت و آمد‌های آن منطقه زیر نظر نیروهای لباس شخصی و امنیتی قرار گرفته است.

بنا به گزارشات رسیده به مجذوبان نور برخورد و بازداشت دراویش گنابادی در مسیرهای منتهی به شهر تهران نیز صورت پذیرفته که تا کنون تعدادی از اتومبیل‌های دراویش در نزدیکی تهران متوقف و ۸ تن از دراویشی که قصد رساندن خود به تهران را داشته‌اند بازداشت شده‌اند. این گزارشات همچنین از بازداشت یک درویش گنابادی به نام «بصیری از دراویش شهر اندیمشک» نیز در نزدیکی پارک شهر تهران خبر می‌دهند. 

بهنام ابراهیم‌زاده در حمایت از دراویش اعتصاب غذا کرد

بهنام ابراهیم‌زاده  زندانی بند ۳۵۰ زندان اوین در حمایت از دراویش زندانی دست به اعتصاب غذا زد.

به گزارش هرانا، بهنام (اسعد) ابراهیم‌زاده فعال کارگری در حمایت از دراویش اعتصابی و عدم رسیدگی پزشکی و ادامه اذیت و آزار زندانیان توسط مسولان قضایی زندان دست به اعتصاب غذا زد.

بهنام ابراهیم‌زاده در تاریخ ۲۲ خرداد ۸۹ توسط ماموران امنیتی دستگیر شد و در دادگاه انقلاب ابتدا به ۲۰ سال زندان محکوم و حکم وی در دادگاه تجدید نظر به ۵ سال حبس تعزیری تقلیل یافت.

وضعیت حمید‌رضا مرادی و مصطفی دانشجو بحرانی است

حمیدرضا مرادی و مصطفی دانشجو از دراویش بیمار زندانی در اوین در شرایط بحرانی قرار گرفته‌اند.

به گزارش مجذوبان نور، حمیدرضا مرادی سروستانی و مصطفی دانشجو طی شش روز گذشنه در اثر اعتصاب غذا در وضع بحرانی قرار گرفته‌اند به شکلی که از روز سه شنبه هفته گذشته که در آستانه عمل جراحی قلب از بیمارستان به زندان بازگردانده شدند تا به امروز، هر روز یک کیلو از وزن خود را از دست داده‌اند.

درحالی که در آغاز اعتصاب غذا، حمیدرضا مرادی ۷۰ کیلو وزن داشته و پس از گذشته ۶ روز وزن وی به ۶۴ کیلو رسید و همچنین وزن مصطفی دانشجو نیز در همین زمان از ۶۹ کیلو به ۶۳ کیلو وزن کاهش داشت.

روز گذشته نیز کلمه گزارش داد که حمید رضا مرادی با وخامت حال به بهداری زندان به زندان منتقل شد اما از اعزام وی همچنان جلوگیری شد.

حمیدرضا مرادی و مصطفی دانشجو سه شنبه هفته گذشته شبانه از بیمارستان تخصصی قلب تهران به زندان اوین بازگردانده شدند. مرادی و دانشجو هر دو کاندید عمل جراحی قلب بوده و به این منظور در بیمارستان بستری بوده‌اند.

همچنین گرفتگی عروق پای حمیدرضا مرادی احتمال قطع پای او را به میان آورده و مصطفی دانشجو از آسم شدید رنج می‌برد. افشین کرم‌پور نیز طی روزهای گذشته با مشکل حاد کلیوی و درد ستون فقرات مواجه شده که به درخواست زندانیان سیاسی برای درمان او توجهی نشد.

به گزارش سایت "مدرسه‌ فمینیستی"، زنان برابری خواه در خیابان هدایت تهران گردهم آمدند تا با برگزاری مراسمی به مناسبت هشتم مارس، علیه نابرابری و تبعیض بر زنان، اعتراض کنند.

این مراسم که توسط «کانون شهروندی زنان» و «مؤسسه اسلامی زنان» در روز پنجشنبه پانزدهم اسفند 1392 ترتبب داده شده بود، در دو بخشِ بخش سخنرانی و بخش تجلیل از خانواده های زندانیان سیاسی و عقیدتی به اجرا درآمد.

بدین ترتیب، مراسم پاسداشت روز جهانی زن، به مراسم تجلیل از مقاومت این خانواده ها پیوند خورد و روز خاطره انگیزی را رقم زد. تصاویری از این مراسم را که به همت بهار مفخم تهیه شده، به همراه بخش هایی از سخنرانی هایی که در این مراسم ایراد شد در زیر می بینید:

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از صدای روسیه، "سرگئی لاوروف" وزیر خارجه روسیه و "جان کری" وزیر خارجه آمریکا شب گذشته با یکدیگر تلفنی گفتگو کرده و بحران اوکراین و حمایت واشنگتن از جریانهای ضد روسی در این کشور سبب شد تا لاوروف هشدار تندی را به کری بدهد.

لاوروف درباره پيامدهای اقدامات نسنجیده و عجولانه ای که می تواند به روابط دو کشور آسیب برساند، هشدار داده است. وزیر امور خارجه روسیه در اين گفتگو درباره طرح اعمال تحريم علیه مسکو که می تواند به روابط آمريکا و روسيه لطمه بزند، هشدار داده است.

براساس بیانیه وزارت خارجه روسیه، لاوروف و کری در این تماس تلفنی، مذاکرات ناموفق خود در پاريس و رم بر سر بحران اوکراین را پیگیری کرده اند.

اين در حالی است که پيشتر ولاديمير پوتين، رئيس جمهوری روسيه، نيز اظهارات "باراک اوباما" همتای آمریکایی خود درباره دخالت نظامی مسکو در کريمه را رد کرده و گفت : روسيه نمی توانست درخواست کمک روس تبارهای کريمه را ناديده بگيرد.

طی روزهای گذشته وزیران خارجه اتحادیه اروپا و همچنین سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) نشستهای جداگانه ای را درباره بحران اوکراین برگزار کرده اند که نتایج به دست آمده از این نشستها مورد رضایت روسیه نبوده است.

بحران اوکراین که از اواخر ماه نوامبر سال گذشته میلادی آغاز شد، با اوج گرفتن آن و کنار فتن "ویکتور یانوکوویچ" از ریاست جمهوری این کشور رنگ و بوی خشونت به خود گرفته و همچنان ادامه دارد. یکی از دلایل تداوم بحران این کشور دخالت کشورهای غربی در امور داخلی اوکراین اعلام شده است.

به گزارش کلمه، با پایان کار کمپین جمع آوری امضا برای نامه درخواست رفع حصر در روز یک شنبه ۱۱ اسفندماه، خانم ها فاطمه چهل امیرانی و ژیلا بدیهیان به نمایندگی از نخبگان و امضا کنندگان نامه برای ارائه آن و نیز امضاها به دکتر حسن روحانی به ریاست جمهوری مراجعه خواهند کرد. بنابر اطلاع رسیده این دو خانواده معزز شهید درخواست خود را برای ملاقات با رییس جمهور به مسوولان ارایه داده اند.

این نامه را علاوه بر هزاران نفر از مردم قدرشناس کشورمان، تعداد زیادی از زندانیان سیاسی، فعالان اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و خانواده های نیروهای ارزشمند انقلاب و ایثارگران به امضا رساندند.

در این نامه، با رویکردی همدلانه با رئیس جمهور و دولت و تاکید بر اعتماد به حسن ظن آنها، بر دستاوردهای مثبت فراوان آن برای کشور تاکید شده است. همچنین در این نامه تلاش شده تا توطئه کسانی که رفع حصر را به معنای شکست برای عده ای در کشور تفسیر کنند، خنثی کرده و نشان داده شود که تحقق این مطالبه به سود همگان و به ضرر هیچ یک از کسانی است که دغدغه عدالت، قانون، همبستگی ملی و توسعه روزافزون کشور را دارند.

رئیس جمهور روحانی پیش از این در زمان تبلیغات انتخاباتی بر رفع حصر تاکید کرده و تحقق وعده های خود را منوط به حضور مردم در صحنه ساخته بود.