جنبش راه سبز - خبرنامه

 

به گزارش رادیوفردا، بر اساس مجوز جديدی که وزارت خزانه‌داری آمريکا صادر کرده دانشگاه‌های آمريکايی می‌توانند به تبادل دانشجو با دانشگاه‌های ايرانی بپردازند و همچنين برخی خدمات آموزشی را به نهادها و افراد ايرانی ارائه کنند.

همچنين موسسات مالی و اعتباری و صرافی‌های آمريکايی اجازه خواهند داشت برای تحصيل، تبادل دانشجو و خدمات آموزشی ديگر، که بر اساس اين مجوز مجاز اعلام شده‌اند، نقل و انتقال‌های مالی لازم را انجام دهند.

لغو برخی محدوديت‌ها عليه دانشجويان ايرانی در آمريکا و موسسات آموزش عالی و دانشگاهی ايران بخشی از توافق شش ماهه ژنو است که ايالات متحده آمريکا آن را بر عهده گرفته است.

بر مبنای بندی از اين توافق‌نامه که سوم آذرماه ۱۳۹۲ ميان ايران، آمريکا، فرانسه، بريتانيا، روسيه، چين و آلمان به امضا رسيد و از ۳۰ دی همان سال اجرايی شد، يک کانال مالی به منظور تسهيل تجارت مربوط به امور انسان‌دوستانه ميان طرفين ايجاد می‌شود که پرداخت مستقيم شهريه به دانشگاه‌ها و کالج‌ها برای دانشجويان ايرانی شاغل به تحصيل در خارج از کشور تا مبلغ توافق شده برای يک دوره شش ماهه، از کارکردهای آن است.

آمريکا و قدرت‌های جهانی، در سال‌های اخير، تحريم‌های بی‌سابقه‌ای را به ويژه در حوزه بانکی و نقل و انتقال پول با ايران اجرايی کرده‌اند.

 

اين تحريم‌ها برای واداشتن مقام‌های جمهوری اسلامی به شفاف‌سازی بيشتر درباره ابعاد مختلف برنامه اتمی جنجالی آن است که برخی قدرت‌های جهان از انحراف آن به سمت ساخت تسليحات هسته‌ای نگرانند.

بر اساس اطلاعيه‌ای که وزارت خزانه‌داری آمريکا روز ۲۰ مارس، ۲۹ اسفندماه ۹۲، صادر کرد نمی‌توان مطابق مجوز جديد به صدور کالا يا فناوری به ايران و دولت ايران يا ارائه خدمات به اشخاصی پرداخت که مورد تحريم قرار گرفته‌اند.

باراک اوباما، رئيس جمهور ايالات متحده آمريکا، در پيام تبريک نوروزی خود به مردم ايران گفت که چنان چه رهبران جمهوری اسلامی به تعهدات خود به جامعه بين‌الملل عمل کنند، سفر دانشجويان ايرانی به کشورهای خارجی، يکی از ثمرات اين رفتار خواهد بود. 

 

منوچهر سعید وزیری متولد سال 1299 در زنجان بود و از سال 1337 تا 1341 سردبیری روزنامه‌ی «اطلاعات» را برعهده داشت. او همچنین چند دوره نماینده‌ی مردم ابهر در مجلس بود. او در طول حدود 30 سال گذشته، «حاشیه‌نشینی» را به در «متن بودن» ترجیح داد.

 

به گزارش ایسنا، قرار است پیکر او فردا (شنبه، دوم فروردین‌ماه) در بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شود، البته تلاش‌هایی هم برای این‌که او در قطعه‌ی «نام‌آوران» به خاک سپرده شود، در حال انجام است. 

 

به گزارش خبرگزاری فرانسه، آژانس روز پنجشنبه٬ ۲۹ اسفندماه٬ در گزارش ماهانه خود گفته است که با گذشت دو ماه از توافق هسته‌ای ژنو٬ ایران همچنان غنی‌سازی ۲۰ درصدی خود را معلق نگاه داشته٬ به رقیق‌سازی و تبدیل ذخیره اورانیوم غنی‌سازی شده خود ادامه می‌دهد و فعالیت‌هایش در مراکز غنی‌سازی فردو و نطنز و تاسیسات آب سنگین اراک را نیز گسترش نداده است.

 

به گزارش رادیو فردا، آژانس در گزارش روز پنجشنبه خود همچنین تاکید کرده است که ایران امکان دسترسی «روزانه» به مراکز غنی‌سازی نطنز و فردو و همچنین کارگاه‌های مربوط به تولید سانتریفوژها را فراهم کرده و اطلاعات مورد نیاز آژانس را در اختیارش قرار داده است.

 

در خصوص این گزارش اما خبرگزاری رویترز آورده است که آژانس تاکید کرده که ایران هنوز نیروگاهی را که قرار بود برای تبدیل اورانیوم به اکسید عملیاتی کند٬ تکمیل نکرده است.

 

در این گزارش آمده که ایران روز دوشنبه٬ ۲۶ اسفندماه٬ در نامه‌ای به آژانس اطلاع داده که این مرکز تبدیل اورانیوم ۲۰ فروردین‌ماه راه‌اندازی و پس از آن عملیاتی می‌شود.

 

بر اساس توافق ژنو، تهران متعهد شده که علاوه بر توقف غنی‌سازی ۲۰ درصدی٬ نیمی از ذخیره اورانیوم ۲۰ درصدی خود را رقیق و نیمی دیگر را به اکسید تبدیل کند به شکلی که قابل غنی‌سازی بیشتر نباشد.

 

آژانس که طبق توافق سوم آذرماه ژنو به صورت ماهانه گزارشی درباره میزان تعهد ایران به توافقنامه موقت منتشر می‌کند٬ در گزارش پیشین خود نیز اعلام کرده بود که ایران به مفاد توافقنامه ژنو عمل کرده است.

 

گزارش روز پنجشنبه آژانس در حالی منتشر شده است که دور دوم مذاکرات هسته‌ای ایران و ۱+۵ برای دستیابی به نتیجه‌ای نهایی٬ ۲۸ اسفندماه در وین به پایان رسید. ایران فضای این مذاکرات را «خوب و جدی» توصیف کرده است.

 

در این مذاکرات به گفته ایران٬ طرفین درباره راکتور آب سنگین اراک و نحوه کاهش نگرانی‌ها در مورد این تاسیسات گفت‌و‌گو کردند.

 

ایران می‌گوید که از تاسیسات آب سنگین اراک برای تحقیقات استفاده می‌کند٬ اما قدرت‌های غربی از احتمال استفاده از این راکتور برای آماده‌سازی زمینه‌های دستیابی به سلاح اتمی ابراز نگرانی می‌کنند.

 

قرار است دور بعدی مذاکرات برای دستیابی به توافق نهایی در روزهای ۱۸ تا ۲۰ فروردین‌ماه برگزار شود. 

رهبر جمهوری اسلامی نیز در پیامی با تبریک سال جدید به ایرانیان، به روال دو دهه گذشته، سال جدید را نامگذاری کرد و گفت که سال ۹۳ سال "اقتصاد و فرهنگ، با عزم ملی و مدیریت جهادی" خواهد بود.

 

سیدعلی خامنه‌ای خواستار آن شده که مردم در "زندگی و سازندگی کشور" مشارکت کرده و گفته است: هم در اقتصاد و هم در فرهنگ، کار بدون حضور مردم پیش نخواهد رفت و گروه‌های گوناگون مردمی باید با اراده و عزم راسخ ملی در این عرصه‌ها نقش آفرینی کنند.

 

رهبر جمهوری اسلامی ایران در ادامه تاکید کرد: آنچه در سال جدید پیش رو داریم، عبارت است از اقتصادى که به کمک مسئولان و مردم شکوفایى پیدا کند، و فرهنگى که با همت مسئولان و مردم بتواند سمت و سوى حرکت بزرگ کشور و ملت ما را معین کند.

 

حسن روحانی، رئیس‌جمهوری ایران نیز در پیامی نوروز را به ملت ایران و "مخصوصاً به آن عزیزانی که اکنون در کنار خانواده خود و در کنار سفره نوروزی و شادی حضور ندارند" تبریک گفت و اضافه کرد: برای آنهایی هم که به دلایلی در کنار خانه و خانواده خود نیستند، آرزوی رفع مشکل می‌کنم.

روحانی همچنین با اشاره به مسئله محوریت اقتصاد در برنامه‌ریزی‌های دولت یازدهم گفت که"تلاش دولت برای زندگی راحت‌تر و نگرانی کمتر مردم است".

 

وی با بیان اینکه «مسئله مهم ما در موضوع اقتصاد، مبارزه با رکود و شروع رونق اقتصادی است»، وعده داد که «سال ۹۳، سال رونق اقتصادی خواهد بود و در کنیار رونق اقتصادی، شاهد رشد و شکوفایی صنعت، کشاورزی و بخش‌های خدمات در اقتصاد خواهیم بود».

 

آقای روحانی در همین زمینه به تلاش‌های هفت ماهه دولت خود در سال ۹۲ اشاره کرد و گفت که «در زمینه اقتصادی دولت توانست با کمک کار‌شناسان و کاردانان و متخصصان، سرعت تورم را مهار کند».

 

هاشمی‌رفسنجانی نیز در پیامی با تبریک سال جدید،‌ "سالی سرشار از سازندگی، شکوفایی و رونق را از درگاه خداوند متعال برای ملت شریف ایران" درخواست کرد.

 

محمد جواد ظریف وزیـر امور خارجه کشور نیز در پیامی آغاز سال جدید و عید نوروز را به ایرانیان مقیم خارج از کشور تبریک گفت.

 

در این پیام آمده است: سالی که گذشت شاهد مشارکت و همکاری همه جانبه ایرانیان عزیر مقیم خارج از کشور در عرصه های سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی بودیم که شادی و بهروزی و افتخارات بزرگی را برای ملت بزرگ ایران به ارمغان آورد.

 

سید حسن خمینی نیز شامگاه روز پنجشنبه در مراسم تحویل سال جدید در حرم آیت الله خمینی که ضمن تبریک عید نوروز و سال جدید با اشاره به سخنان امام علی اظهار داشت: در آن زمان هیچ کس نجات پیدا نمی کند مگر مومن گمنام، در میان مردم است ولی او را نشناسند و در میان جمعیت که نباشد کسی سراغ او را نگیرد. آن‌ها چراغ‌های هدایت و نشانه‌های رستگاری اند نه فتنه انگیزند و اهل فساد، و نه سخن چین اند، نه عیب جویی و آبروریزی می کنند و نه بیهوده گویند خدا در های رحمت خود را به روی آنان گشوده و از گزند خشم خود نگاهشان داشته است.

 

باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، در پیام تبریکی به مردم ایران به مناسبت فرا رسیدن نوروز ابراز امیدواری کرد که در سال جدید روابط میان دو کشور بهبود یابد و نیز فصلی جدید در تاریخ ایران و نقش آن در دنیا آغاز شود.

 

این پیام روز ۲۹ اسفند، تنها ساعاتی مانده به لحظه تحویل سال نو شمسی، در وبسایت کاخ سفید منتشر شده است و به اختلافات میان واشینگتن و تهران اشاره می‌کند که دهه‌هاست ادامه یافته و به «بی‌اعتمادی» میان طرفین انجامیده است.

 

آقای اوباما اما می‌گوید که در گفت‌وگوی تلفنی خود با حسن روحانی که اوایل پاییز گذشته انجام شد، به او اطمینان داده که می‌توان با پرداختن به «اختلافات جدی» میان ایران و آمریکا «بی‌اعتمادی را کاهش داد و حرکتی فرای تاریخ دشوار دو کشور را آغاز کرد»، چنان‌که از آن زمان نیز «پیشرفت‌هایی» حاصل آمده است. 

 

جان کری وزیر خارجه آمریکا نیز با صدور بیانیه ای عید نوروز را به ایرانی ها تبریک گفته است. او در این پیام همچنین اعلام کرده است که وزارت خزانه داری این کشور امروز مجوزی را صادر می کند که از طریق ایجاد فرصت تحصیل در آمریکا، روابط دانشگاهی میان دو کشور را ارتقا می دهد. کری توضیح بیشتری در مورد این مجوز نداده است.

 

دیوید کامرون نخست‌‌وزیر انگلستان در پیامی که در صفحه توئیتری خود ضمن تبریک سال نوی شمسی نوشت: “هر روزتان نوروز، نوروزتان پیروز.” او نوشته است: “سال شاد و صلح‌آمیزی را برای همه کسانی که در بریتانیا و اقصی نقاط جهان نوروز را جشن می‌گیرند تبریک می‌گویم.”

 

لوران فابیوس، وزیر خارجه فرانسه نیز در پیامی فرارسیدن عید نوروز را به فارسی‌زبانان و افرادی که این مراسم را در دنیا جشن می‌گیرند تبریک گفت.

 

وی در صفحه توئیتر خود نوشت: "مایلم به تمام کسانی که در سراسر جهان فرارسیدن نوروز را جشن می‌گیرند، بخصوص در ایران تبریک بگویم."
 

 

 

جرس: فخرالسادات محتشمی پور در سومین نامه ی خود به همسر آقای خامنه ای با شرحی از حضورش در زمان تحویل سال در کنار زندان اوین از وی خواسته است که به جای مقامات بین المللی شنوای حرف دل مادران شهدا و خانواده های آسیب دیدگان و خانواده های زندانیان سیاسی باشید.

به گزارش کلمه متن کامل این نامه به شرح زیر است:

به نام خدای بهار

سرکار خانم خجسته

سلام علیکم

این سومین نامه ای است که برای شما می نویسم و البته دومین نامه نوروزی!

برای نوشتن این نامه تردید داشتم از آن رو که نکند بوی عجز از آن استشمام شود که با خوی و خصلت و مشی زینبی و مرام فاطمی خاندان ما بی مناسبت است!

می دانید که این نامه ها خواننده زیاد دارد و بسیاری از این خواننده ها از من در مورد پاسخ نامه هایم سوال می کنند. من اما به امید گرفتن پاسخ نامه نگاری نمی کنم چرا که این سال ها بیش از گذشته عادت کرده ام به روز جزا فکر کنم. روزی که هیچ انسانی اراده و قدرت انکار و توجیه و تعذیر ندارد و دست و زبان و دیگر جوارح آدمی به زبان می آیند برای یادآوری آن چه کرده است! برای من مهم نیست که جواب نامه هایی که به شما و زهرا و بشری خانم نوشته ام بگیرم بلکه مهم آن است که شما را مخاطب قرار دهم و پیامم را در دفاع از همسر مظلومم که بیش از سه سال و هفت ماه است به شکل کاملا غیرقانونی در انفرادی و قرنطینه و حصر در زندان اوین است و به همین دلیل بیش از ۴۰ ماه است که روزه داری اختیار کرده به شما و به تبع آن به همه مردم عزیز وطنم برسانم.

سرکار خانم خجسته

مستحضرید که نوروز امسال ما نیز به دلیل لجاجت ها و کینه توزی های مسئولین قضایی و امنیتی سپاه در پشت دیوارهای بلند اوین گذشت. من و دخترم در سرمایی غیرقابل پیش بینی قرآن به دست به کوی یار نزدیک شدیم که هنگام تحویل سال نو با او در یک هوا تنفس کنیم. ما تمام خیابان های خلوت منتهی به اوین را با سرعت طی کردیم تا بتوانیم خود را به موقع به زندان برسانیم. مأموری از ما پرسید کاری دارید؟ گفتیم با شما نه. پس از آن پلیس موتور سواری به ما نزدیک شد و پرسید این جا برای چه ایستاده اید. من از او پرسیدم آیا ایستادن ما اینجا برای شما مشکلی ایجاد می کند؟ او گفت: بله و من گفتم: آمده ام تا در کنار همسرم سال را تحویل کنم. شما با این مسئله مشکل دارید؟ او سرش را زیر انداخت و رفت و چند دقیقه بعد ماشین پلیسی با چند مأمور پایین تر ایستادند و من با خود فکر می کردم عجبا به جز من و دخترم کسان دیگری هم هستند که باجبار هنگام تحویل سال به جای نشستن بر سر سفره هفت سین در خانه های گرمشان، در کوچه و خیابان به سر می برند. و با خودم فکر می کردم خوب است آن مأمور راهش را گرفت و رفت و شاهد اشک های دخترک نماند. دخترکی که اشک شوقش در نوروز ۸۹ با مرخصی پدرش جاری شد و اشک اندوهش در نوروز ۹۰ با بازداشت مادر و حبس او و پدر به طور هم زمان جاری شد وقتی که اجازه دیدار آن دو را حتی برای عید ندادند و مادر در حال اعتصاب غذا و پدر روزه دار سالشان را در انفرادی نو کردند! و بغضش با بازگشت تحیرانگیز پدر در نوروز ۹۱ در پی مرخصی قطره چکانی و عجیب به زندان شکست و اشکش در نوروز ۹۲ درست همین جا پشت دیوارهای اوین جاری شد وقتی از مرخصی و حتی ملاقات پدر ناامید شد. امسال به او گفته بودم هرگز به بندگان خدا امید نبند که سخت حقیر و عاجزند. حقیر از درک رحمانیت و رحیمیت پروردگارشان و عاجز از معرفت بخشندگی و سخاوت او که بندگانش را فارغ از درجه کفر و ایمان روزی می دهد و مهلت می دهد و به نسبت درجه کفر و ایمانشان جزا می دهد. به او گفته بودم مبادا جز به خدا دل ببندی که این شرک است و مبادا از رحمت الهی ناامید شوی که این خود گناهی است نابخشودنی. اما در عین حال او را یادآور شدم که امر الهی قطعی است اما بندگانش را تذکر داده که در این امر تعجیل نکنند. با این همه شما که مادرید از دل نازک دختران دردانه بابا مطلعید! او برای این که بر اندوه خود سرپوش بگذارد درد مردان و زنان جوانی را که در آستانه سال نو چشم انتظار عزیزانشان بودند برای من بازگو می کرد و درد دیگر خانواده های زندانیان سیاسی که حضور مظلومانه عزیزانشان دربند ستم توسط مقامات ما انکار می شود تا مبادا متهم به نقض حقوق بشر شویم. خنده دار است نه؟ می گویند لغو مرخصی های نوروزی که پیش از این وعده داده شده بود به دلیل گزارش هایی است که از نقض حقوق بشر در ایران در سازمان ملل ارائه شده است و آقایان برای انکار این واقعیت ها سعی می کنند که صورت مسئله را پاک کنند.

سرکار خانم خجسته

من امشب وقتی که از این حضور راضی کننده خودم و دخترم در کنار اوین که افتخار میزبانی همسرجان را دارد، باز می گشتم با خود فکر می کردم این گفته رهبری که هر روز زندان انفرادی را معادل ده روز زندان عمومی دانسته اند یا به دروغ به ایشان نسبت داده شده و یا این که ایشان از این ادعا اعراض کرده اند وگرنه مگر می شود کسی خود انفرادی را درک کرده باشد و اجازه دهد که هم چون سید مصطفی تاجزاده ای صرفا به دلیل نقد منصفانه و بی هیچ دلیل و جرم قضائی محکوم به گذراندن نزدیک به پنج سال انفرادی و از آن بدتر محروم از دیدار خانواده و محروم از خدمات درمانی تخصصی مناسب امراضش باشد؟! و مگر می شود تصور کرد پدری که فرزندانش سخت به آغوش گرم او و نصایح و مشاوره های پدرانه اش در مسیر زندگی نیازمندند و همسرش سخت به حضور مهرورزانه او محتاج است و پدر و مادر پیرش سخت به اظهار شفقت و مراقبت ها از جانب او نیازمندند، گذشته از این که به شکلی انتقام جویانه و کینه توزانه تمام مدت سال در انفرادی است هنگام نوروز نیز در این شرایط باقی بماند. شما می دانید ادامه این وضعیت که موجب تحیر، تعجب و تأسف آزادگان ایران بلکه جهان و منصفان مسلمان بلکه غیرمسلمان است، دل چه کسی یا کسانی را شاد می کند و رضایت خاطر چه کسانی را فراهم می آورد؟!

سوال آخر من از شما که پاسخش نباید خیلی سخت باشد این است که اگر ما در کشورمان رعایت حقوق انسان ها را می کنیم چرا وقتی در این زمینه علیه مان گزارش ارائه می شود برافروخته می شویم خوب می شود با مدرک و ادله منطقی این ادعا را رد کرد مثلا می شود زندان ها را از زندانی سیاسی خالی کرد و بعد مدعیان را به بازدید دعوت کرد. به همین سادگی! اما شما بهتر از من می دانید که تا زمانی که اوین و دیگر زندان های کشورمان اقامت گاه نوابغ و مشاهیر سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و علمی است که تنها زبان به انتقاد گشوده اند و گاهی نقدهایشان را نشر داده اند، اجازه حضور و بازدید هیچ مقام بین المللی از زندان ها داده نخواهد شد چرا که در این صورت کتمان موارد نقض حقوق بشر امکان پذیر نخواهد بود. می دانم که با پیشنهاد من در نامه قبلی مبنی بر تشکیل دفتری برای رسیدگی به امور زنان از جمله زنان زندانی و خانواده های زندانیان سیاسی، موافقت نکرده اید که تاکنون خبری در این مورد نشنیده ایم اما بد نیست با توجه به گزارش هایی که علیه ما در باب نقض حقوق بشر و حقوق زنان ارائه شده و لابد به زودی بیانیه هایی علیه مان صادر می شود که ممکن است نرمش قهرمانانه در سیاست خارجی را تحت الشعاع قرار دهد، شما شخصا به این مسئله، که همه از جمله نمایندگان مجلس از آن فراری اند، ورود نمایید و به جای مقامات بین المللی شنوای حرف دل مادران شهدا و خانواده های آسیب دیدگان و خانواده های زندانیان سیاسی باشید.

خواهر عزیز

همه ما علاقمندیم که شاهد سرافرازی ایران عزیز و استقلال و عزت آن باشیم اما این مهم تنها با رد و انکار ادعاهای گزارش گران ممکن نیست بلکه باید مانند دوره اصلاحات بهانه ها را از بهانه جویان گرفت که بهترین راه آن هم اجرای کامل و بدون تنازل قانون اساسی از جمله آزادی بیان و اندیشه و مطبوعات و احزاب و تجمعات قانونی است. نیک می دانید که حقوق مردم تنها حقوق اقتصادی نیست که فرضا با اقتصاد مقاومتی قابل حل باشد بلکه حقوق سیاسی و اجتماعی ایشان حائز اهمیت بیشتری است.

پایان کلام این که با توجه به نام گذاری امسال به سال اقتصاد و فرهنگ بد نیست یادآور شوم که این جانب افتخار دارم که علاقمند و آشنا به فرهنگ فاطمی و مروج آن هستم و هم از این رو تا زمانی که همسرعزیزتر از جانم تحت ستم غیرقابل انکار مسئولین قضائی و نیز مسئولین امنیتی سپاه است، فاطمه گون علَم دفاع از حقوق او را بردوش کشیده درب خانه ها را خواهم زد و ظلم مستمری را که بر او رفته و میرود فریاد می کنم باشد که گوش شنوایی پیدا شود و داد مظلوم بستاند.

و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون

سال و حال و فالتان خوش باد

فخرالسادات محتشمی پور

همسر آزاده روزه دار در انفرادی و قرنطینه و حصر در زندان سید مصطفی تاجزاده

اولین روز سال ۱۳۹۳

(نوروز باستانی ۹۳)  

در ایمیلی به یکی از دوستان، پس از تبریکاتِ معمول نوروزی، نوشته بودم « در سال نو برایت آرزوی شادی و سلامتی دارم». در جواب برایم نوشته بود « من نیز برایت سالی سرشار از شادی و سلامتی و ایمان آرزو می کنم ». چیزی بدهکار شده بودم! مثلا خواستم تسویه حساب کنم و به حساب خودم مچگیری! پس برایش نوشتم " مگر شادی بدون ایمان هم ممکن می شود؟»؛ جواب آمد « و مگر شادیِ بدون سلامتی هم داریم ؟»... کم آوردم.

به نظرم ایمان و مشخصاٌ ایمان به وجود متعال، سهم شیرینی از زندگی است که می رود برای ما انسان های سده ی بیست و یکم و مشخصا تا جایی که می بینم، ما ایرانی ها، هر روز کمتر و کمتر شود. منظورم از "ایمان" همان تصور یا تصویر ساده ای است که هر کدام از ما ایرانی ها از این واژه داریم و مخاطبم کسانی هستند که دست کم یکبار در زندگی مزه اش را چشیده اند.

من به صدق و کذب ایمان کاری ندارم، که دیده ام این صدق و کذب ها، خیلی ها را ناکار کرده است. حتی به این هم کاری ندارم که میگویند، ایمان صدق و کذب بردار نیست، که این ادعا هم خودش سرشار از صدق و کذب است. آنچه در آن تردیدی ندارم این است که بخش عظیم و شاید همه ی باورهای معنوی ما، مولود جغرافیا و پدر و مادر ماست. آنها نیز به ما به ارث می رسد مانند رنگ پوست و ملیت و لهجه و زبان و دیگر عادات ما؛ و البته در گذر زمان می توانیم آنها را ببازیم، بفروشیم و یا معاوضه کنیم. چنانچه همین بلا را می توانیم سر ملیت و لهجه و رنگ پوست و زبانمان بیاوریم. در یکی از شهرهای کوچک ایران، به اسم کامیاران، محله هایی وجود دارد که کودکانش تنها به فاصله چند متر پس و پیش شدن خانه ها و خانواده ها، سنی و شیعه و مسیحی و یهودی شده اند.آب و هوایشان یکی است، کارتون هایی که می بینند، کتاب هایی که می خوانند و فیلسوفانی که می شناسند. همین مشاهده ی ساده کافی است تا به زحمات بیهوده ی خیلی ها پی ببرم...

اینکه تا به امروز، هیچکدام از گزاره هایی که حامل معانی و باورهای دینی اند، از دریچه ی تنگ منطق ارسطوی به اثبات نرسیده اند، و در این تلاش فرمالیته، معنادارترین گزاره های زندگی، خالی از معنا شده اند، روایت دیگری از این ماجراست.

باری، بناست یادداشت بهاری باشد و کوتاه. از احوالات شخصی دریافته ام که در حال و هوای بهاری، فرصت برای نوکردن ایمان، بیشتر است. منظورم از نو کردن ایمان، نه درباختن آن است، نه معاوضه با ایمانی دیگر و نه خرید و فروش به سهم ناچیز مادیات. چاره ای ندارم که به زبانِ حکایت پناه ببرم و بگویم " چنانچه درختان در این فصل نو می شوند، فرصت برای نو شدنِ ایمان نیز فراهم است".

پس برایتان در سال نو شالی سرشار از شادی و سلامتی و ایمان آرزو می کنم.
 

منشأ بسیاری از تردیدهای فقها درباره احکام شرعی مربوط به نوروز، اختلافی است که در ریشه عید نوروز و زمان دقیق آن وجود دارد. مشخص نیست که این عید از سوی چه کسانی و برای چه روزی یا روزهایی ابداع شده است، اما آنچه مشخص است این است که تعیین روز اول فروردین به عنوان نوروز از زمان جلال‌الدین ملکشاه سلجوقی (بانی تقویم جلالی) باب شده و برخی فقها نیز به این مسئله اشاره کرده و گفته‌اند که چگونه می‌شود نوروز کنونی را که از قرن پنجم وضع شده، بر نوروز یا نیروز موجود در روایات ائمه (ع) ربط داد (۱). به ویژه آنکه گفته می‌شود نوروز در زمان ظهور اسلام و پیش از آن در حد فاصل میان روزهای پایانی اسفند تا روزهای نخستین اردیبهشت جشن گرفته می‌شده است.

بغرنج بودن تعیین روز عید نوروز از آن جهت، دغدغه فقها بوده که روایاتی دال بر استحباب روزه و نماز و غسل و شادی در چنین روزی وارد شده است (۲). در این میان فقها به روایاتی نیز اشاره کرده‌اند که طبق آنها، حضرت علی (ع) در عید نوروز در غدیرخم به عنوان جانشین پیامبر اکرم (ص) اعلام شد (۳)، ولی گویا روز عید نوروز مصادف با ۱۹ ذی‌الحجه سال ۱۰ هجری بوده است (۴). از همین رو برخی فقها درباره تعیین روز خاصی برای «نوروز» به نتیجه شخصی نرسیده و به نقل اقوال اکتفا کرده‌اند (۵). فقهای متأخر نیز به شهرت متأخر این مسئله اشاره کرده و آن را به عنوان مبنا قرار داده‌اند (۶). این مسئله کم‌کم به عنوان یکی از مقبولات در میان فقهای معاصر پذیرفته شده و کمتر درباره آن بحث کرده‌اند (۷).

بنابر این نمی‌توان مشخصا از تعیین اول فروردین به عنوان نوروزِ مورد نظر ائمه شیعه (ع) سخن گفت. حتی برخی فقهای نامدار شیعه، این «نیروز» یا «نوروز» مورد نظر روایات شیعی را منطبق بر دهم ماه خرداد کرده‌اند (۸). بعدها نیز برخی فقهای متأخر از عدم اختلاف در تعیین نوروز سخن گفته و آن را مصادف با تحویل خورشید به برج حمل دانسته‌اند (۹). صاحب جواهر نیز ضمن آنکه مؤیداتی به سود نوروز بودن اول فروردین اقامه کرده، احتمال داده که ایار (مصادف با خرداد) تصحیف شده آذار (ماه اول بهار نزد رومی‌ها) است (۱۰). در تفاسیر اسلامی نیز می‌توان برخی نقل‌های منفی درباره ریشه نوروز پیدا کرد (۱۱).

با این حال همان‌گونه که گفته شد، به تدریج فقها ترجیح داده‌اند نوروزِ متعارف در ده قرن گذشته را به عنوان نوروزِ مورد نظر روایات شیعی تلقی کنند. از همین رو می‌بینیم که در طول دهه‌های گذشته نیز روز اول فروردین هر سال، بیشتر دروس حوزه‌های علمیه تعطیل می‌شده و مراجع تقلید در دفاتر و بیوت خود جلوس می‌کرده و پذیرای افرادی بوده‌اند که برای تبریک یا گرفتن عیدی نزد آنان می‌آمده‌اند.

بدیهی و روشن است که قاعده «تسامح در ادله سنن» از مهم‌ترین مستمسک‌هایی است که نوروز را وارد فرهنگ حوزویان و فقها نیز کرده است. با این حال، این تسامح در دهه‌های گذشته تنها محدود به نخستین روز بهار بوده و آن‌گونه که معمّرین حوزه نقل می‌کنند، حتی برخی دروس در لحظات تحویل سال هم برقرار بوده و البته غالب دروس در روز اول فروردین تعطیل می‌شده است.

پس از انقلاب و پس از آنکه امام خمینی هر ساله نوروز را تبریک رسمی می‌گفت و پیام تلویزیونی می‌داد، تعطیلات نوروز در راستای هم‌نوایی حوزه با نظام جدید، جدی‌تر گرفته شده و روزهای بیشتری از نوروز به عنوان روزهای تعطیل حوزوی مطرح و مرسوم شد.

 

اکنون سال‌هاست که هفته اول هر سال در تمامی حوزه‌های علمیه تعطیل است و طلبه‌ها نیز مثل بقیه مردم به مسافرت و دید و بازدید می‌پردازند. با این حال، مدارس حوزه سعی می‌کنند درس‌های خود را از هفته دوم سال از سرگیرند و فقهای بزرگ نیز غالبا دروس خود را از هفته دوم سال جدید آغاز می‌کنند. یکی از دلایل این اقدام، مقابله با اعتقاد به «نحسی سیزده به‌در» است که مورد مذمت روایات شیعی قرار گرفته و عمل به آن مورد مخالفت فقها نیز بوده است. در این مورد، همانند «چهارشنبه‌سوری» هیچ‌گونه تسامحی را برنتابیده و ترجیح داده‌اند مستمرا مخالفت خود را با این دو باور ایرانی نشان دهند.

منابع:

۱- مصباح الفقیه، آقارضا همدانی، جج ۱، ص ۴۳۸

۲- المهذب البارع، ابن فهد حلّی، ج ۱، ص ۱۹۱

۳- همان، ص ۱۹۴. وسائل الشیعه، ج ۸، ص ۱۷۳

۴- همان، ص ۱۹۶

۵- کشف اللثام، محقق اصفهانی، ج ۱، ص ۱۴۵

۶- الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، شهید ثانی، ج ۱، ص ۶۸۶. جواهرالکلام، شیخ محمدحسن نجفی، ج ۵، ص ۴۳

۷- العروة الوثقی، سید محمدکاظم یزدی (به همراه تعلیقات فقهای معاصر)، ج ۳، ص ۶۵۹

۸- السرائر، ابن ادریس حلی، ج ۱، ص ۳۱۵

۹- مجمع الفائدة و البرهان، مقدس اردبیلی، ج ۲، ص ۷۳

۱۰- جواهرالکلام، شیخ محمدحسن نجفی، ج ۵، ص ۴۳

۱۱- تفسیر کشاف، زمخشری، ج ۱، ص ۱۶۸. تفسیر ثعلبی، ج ۱، ص ۲۳۸ 

منبع: مباحثات 

 

اعتراض‌های کارگری پیرامون این وضعیت بحرانی اما به جایی نرسید. برخی اعتراض‌ها با سرکوب‌های شدید امنیتی روبرو شد و در مواردی هم وعده و وعیدهای دولتی باعث انفعال کارگران برای پیگیری اعتراضشان شد. دلخوشی کارگران به وعده‌های دولت به ویژه پس از روی کار آمدن حسن روحانی به عنوان رییس قوه مجریه افزایش یافت. او در جریان مبارزات انتخاباتی‌اش وعده‌هایی برای بهبود اوضاع معیشی و صنفی کارگران داد ولی دستکم تصویب حداقل دستمزد برای سال ۱۳۹۳ به انتقادهای شدیدی میان فعالان کارگری منجر شده است. «غلامرضا خادمی‌زاده» رییس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران هم از جمله این منتقدان است. او عملکرد وزارت کار دولت روحانی را به شدت زیر سوال می‌برد و اعتقاد دارد که دولت هنوز به هیچ کدام از وعده‌هایش عمل نکرده است.

متن کامل گفتگوی جرس با غلامرضاخادمی زاده را بخوانید:

آقای خادمی‌زاده، پس از تصویب حداقل دستمزد سال ۹۳ انتقاداتی زیادی نسبت به نحوه تعیین مزد مطرح شده است. دیدگاه شما درباره این موضوع چیست؟

نمایندگان کارگری تاکنون بر اساس یک سیاست غلط در شورای عالی کار و تشکلهای کارگری به چانه زنی با گروه کارفرما و دولت مشغول می‌شوند و طبیعی است که این پیامد‌ها را داشته باشد. این روش سنتی چانه زنی هیچ جایگاهی در تعیین دستمزد برای کارگران ندارد، چراکه مواد قانون مشخص است و ما همه باید تابع قانون باشیم، اما متاسفانه در طی چند سال اخیر نمایندگانی که از کارگران چه با عنوان نمایندگان اصلی و چه با عنوان مشاورین در شورای عالی حضور داشتند بند قانونی در زمینه تعیین دستمزد کارگران را مورد توجه قرار ندادند و به خاطر همین نمایندگان کارگری می‌توانند مصوباتی را که برخلاف قانون است از طریق دیوان عدالت اداری ابطال کنند. اما تاکنون این اقدام را انجام نداده‌اند و از این رو حق اعتراض برای کارگران محفوظ است و حق هم با کارگران است.

دولت روحانی وعده داده بودند که برای افزایش مزد کارگران باید میزان تورم واقعی مدنظر قرار گیرد اما به گفته متخصصین این مزد تعیین شده ده درصد کمتر از نرخ رسمی تورم است، درست است؟

خود رئیس دولت بار‌ها در سخنرانی‌هایشان اعلام کردند که نوخ تورم واقعی بالای ۴۵ درصد است و باید این موضوع در تعیین حداقل دستمزد در نظر گرفته شود. حتی در آمارهایی که خوش بینانه بوده نرخ تورم را ۳۵ درصد اعلام کرده‌اند؛ پس چرا نباید این میزان در تعیین مزد کارگران لحاظ شود؟ چرا دولت نباید به وظایفی که قانون بر عهده‌اش گذاشته است عمل کند؟ شورای عالی کار وظیفه‌اش اجرای قانون است، نه اینکه از طریق چانه زنی تصمیم بگیرد. اگر امروز در تولید مشکل داریم و دولت نمی‌تواند به وعده‌های خود در قبال تولیدکنندگان و کارفرما‌ها جامه عمل بپوشاند، چرا باید از سفره کارگر کم شود؟

یکی از انتقادات کارگران و نمایندگان آنان هر سال در زمان تعیین حداقل دستمزد سال آینده عدم اجرای شدن ماده ۴۱ قانون کار بوده است٬ آیا در دولت یازدهم این ماده در تعیین دستمزد مورد لحاظ قرار داده شده است؟

نخیر، قطعا و یقینا حداقل دستمزدی که از سوی شورای عالی کار تصویب شده قانونی نبوده است و نخواهد بود؛ چراکه ماده ۴۱ قانون کار به افزایش حداقل دستمزد به میزان درصد تورم اعلام شده از سوی مرکز آمار یا بانک مرکزی اشاره می‌کند. بنابراین در شعار تا عمل بین دولت فعلی و دولت پیشین هیچ تفاوتی نیست؛ دولت خودش به عنوان بزرگ‌ترین کارفرما مشغول بکار است و قطعا به عنوان بزرگ‌ترین کارفرما در شورای عالی کار از حقوق خود بیش از حقوق کارگران دفاع می‌کند. ضمن اینکه عدم اجرایی شدن ماده ۴۱ و همینطور سایر قوانین که به دولت قبل ایراد گرفته می‌شد در دولت جدید هم ادامه یافته است. در حالیکه تعداد نمایندگان دولت بیش از تعداد کارفرمایان و کارگران در شورای عالی کار است و قدرت اجرایی در دست دولت بوده است. درباره موضوع تعیین حداقل دستمزد این نکته جالب است که آقای وزیر کار از چهار ماه پیش در رسانه‌ها مبلغ ۶۰۰ هزار را در رسانه‌ها اعلام کرده بودند. یعنی مشخص بود که ایشان قبل از شورای عالی کار تصمیم را در مورد دستمزد کارگران گرفته بودند چراکه اگر شورای عالی کار می‌خواست ماده ۴۱ قانون کار را اجرایی کند حداقل‌‌ همان ۳۷ درصد که چه به صورت رسمی و چه به صورت غیررسمی اعلام شده را می‌بایست لحاظ می‌کرد.

اعضای گروه کارگری شورای عالی کار تا چه میزان در تصمیم گیری‌ها نقش دارند؟

با توجه به تغییراتی که در آئین نامه اجرایی ماده ۴۱ در شورای عالی کار و نشست‌های شورای عالی کار انجام شده٬ متاسفانه گروه کارگری بسیار مظلوم واقع شده‌اند اما با این وجود نقش آن‌ها کمرنگ نیست و می‌توانند از طرق دیگر نسبت به این مصوبه اعتراض و اقدام کنند.

کارگران و تشکل‌های کارگری چگونه و از چه راههایی می‌توانند به این حداقل مزد اعتراض کنند؟

به دلیل اجرایی نشدن ماده ۴۱ قانون کار٬ کارگران و تشکلهای کارگری از راه‌ها و مجامع قانونی و بصورت شفاف به خصوص از طریق دیوان عدالت اداری و قوه قضاییه و سازمان بازرسی می‌توانند نسبت به این مصوبه اعتراض کنند. البته متاسفانه نمایندگان کارگری در شورای عالی کار هم اصراری بر اجرای کردن این ماده نداشتند در حالی که می‌توانستند موضوع را قبل از تصویب از رییس جمهور پیگیری کنند و خواهان عمل او به وعده‌اش برای اجرایی کردن ماده ۴۱ شوند.

اما شکایت نمایندگان جامعه کارگری که خواستار ابطال مصوبه مزدی سال ۹۲ بودند به نتیجه نرسید.

متاسفانه باز مماشاتی بود و به خاطر تغییراتی که در دولت در حال انجام بود به نتیجه نرسید؛ وگرنه اگر گروه‌های کارگری و تشکل‌های کارگری بصورت مستمر پیگیری می‌کردند قطعا در زمان خود به سرانجام می‌رسید.

در این دولت نسبت به رسیدگی به شکایات جامعه کارگری امیدوار هستید؟

به نظرم اگر تشکل‌های کارگری مماشات و چانه زنی را کنار بگذراند، می‌توانند از طریق دیوان عدالت اداری در کوتاه‌ترین زمان به نتیجه برسند.

وزیر کار رقم مزد ۹۳ را در راستای اجرای سیاست‌های «اقتصاد مقاومتی» عنوان کرده اند٬ به نظر شما سیاست اقتصاد مقاومتی چه تاثیری بر شرایط معیشتی کارگران می‌گذارد؟

سوال من این است آیا حقوق آقای وزیر و کارکنان دولت بر اساس اقتصاد مقاومتی در سال ۹۳ تعیین می‌شود؟ آیا اقتصاد مقاومتی در مورد حقوق‌های میلیاردی فوتبالیست‌ها که از جیب بیت المال می‌رود تاثیر دارد؟ آیا برگزاری همایش‌های متعدد در کشور که بدون نتیجه هم هست شامل اقتصاد مقاومتی نیستند؟ آیا در حقوق کارمندان دولت با توجه به افزایش ۲۰ درصدی حقوقشان در همه سطوح، اقتصاد مقاومتی رعایت می‌شود؟ ببنید وقتی حداقل دستمزد را در کشور تعیین می‌کنیم متاسفانه کارفرما‌ها به علت نبود کار و افزایش متقاضیان کار همیشه حداقل دستمزد را به کارگری که حتی ماهر و نیمه ماهر و با سابقه طولانی است می‌دهند، در حالی که برای کارمندان دولت این گونه نیست و افزایش دستمزد در تمام سطوح صورت می‌گیرد. آیا اقتصاد مقاومتی تنها مربوط به کارگران است؟ هر کجا که نمی‌توانند حق و حقوق کارگر را بدهند استفاده از اقتصاد مقاومتی به میان می‌آید. البته که ما با فرمایشات مقام معظم رهبری صد در صد موافق هستیم و برای همه لازم الاجرا است اما اقتصاد مقاومتی در همه سطوح باید مد نظر قرار گرفته شود. آقای وزیر لطفا حقوق دریافتی سال ۹۲ و ۹۳ خود و حقوق همه وزرای دولت و حق ماموریت‌ها و همایش‌ها را بطور شفاف اعلام کنند. همچنین کارفرمایان عزیز اعلام کنند سودهایی که در سال آینده نسبت به تولیدات و خدماتشان تعلق می‌گیرند نسبت به سال ۹۲ کمتر شده است یا خیر؟ بنابراین اقتصاد مقاومتی که تنها نباید بر سر سفره کارگر اعمال شود بلکه باید در مورد دولت و کارفرما‌ها هم اجرا شود. حقوق‌های اعضای دولت که اگر بگوییم دو میلیون تومان است با افزایش بیست درصد یعنی چیزی حدود چهارصد تومان به حقوقشان اضافه می‌شود.

همانطور که آقای قنبری دبیرخانه کارگری در یکی از صحبت‌هایشان گفته‌اند گویا این مزد هم تنها شامل بخشی از جامعه کارگری می‌شود، این موضوع درست است؟

حرف ایشان مورد تایید است و من هم بار‌ها اعلام کرده‌ام که در آمار سال ۹۱ تا سال ۹۲ بیش از ۵۷ درصد کارگرانی که در کارگاه‌های صنفی و کوچک مشغول به کار بودند حتی مصوبه مربوط به افزایش مزد پایه و حقوق بن و مسکن کارگری شورای عالی کار در مورد آن‌ها رعایت نمی‌شد. به خاطر اینکه وزارت کار فقط شعار می‌دهد. اگر وزارت کار توان بازرسی از کلیه واحدهای صنعتی و صنفی را داشته باشد تا بتواند بررسی کند که این حداقل دستمزد در همه کارگاههای و صنوف به کارگران داده می‌شود و همه کارگران به حقوق خود می‌رسند مشکلی نیست، اما مساله این است که متاسفانه وزارت کار به علت نداشتن تعداد قانونی بازرسان کار از همین یک مورد هم کارگران را محروم کرده و بخشی از کارگران نتوانسته‌اند از این مزد تعیین شده استفاده کنند. بنابراین به دلیل عدم توانایی وزارت کار در اجرای وظایف محوله از جمله بازرسی کار٬ این حداقل دستمزد در خصوص بیش از پنجاه درصد از جامعه کارگری اعمال نمی‌شود.

البته به بخشی هم که تعلق می‌گیرد در بسیاری از موارد با تاخیر چندین ماهه پرداخت می‌شود و وقتی اخبار را رصد می‌کنیم شاهد افزایش تجمعات کارگری در اعتراض به تعویق پرداخت حقوقشان در مقابل ساختمان وزارت کار هستیم به نظر شما در دولت جدید تجمعات کارگری کمتر شده است؟

اعتراضات به هیچ عنوان کمتر نشده است. متاسفانه فعالیت‌های کنونی وزارت کار از برنامه‌هایی که وزیر کار در مجلس اعلام کرد بسیار فاصله دارد. حتی وعده و وعیدهایی که آقای رئیس جمهور به صراحت در شعارهای انتخاباتی و همچنین کنفرانس خبری بعد از انتخابات مبنی بر واگذاری امور به انجمن‌های صنفی و امور مردم به دست مردم و تشکل‌های مردمی دادند تاکنون محقق نشده است. شاهدیم بعد از روی کار آمدن آقای روحانی مشکلات بسیاری از سوی وزارت کار برای تشکل‌های صنفی بوجود آمد که اگر لازم باشد مدارک آن را هم ارائه می‌کنیم.

در یک جمع بندی ارزیابی شما از عملکرد دولت یازدهم و وزارت کار در خصوص وضعیت کارگران در طی این مدت چیست؟

قطعا یکی از وزارتخانه‌هایی که بیشترین سر و کار را با مردم دارد٬ وزارت کار است. به جرات می‌توانم بگویم زیر ده درصد از برنامه‌ها آقای وزیر هم انجام نشده و به وعده‌های خود عمل نکرده است. با توجه به سال‌ها تجربه فعالیت در تشکل‌های کارگری و مسئولیت تشکل‌های عالی کارگری می‌توانم بگویم ضعیف‌ترین وزارت کار در عمل کردن به وعده‌ها و رسیدگی به خواسته‌های جامعه کارگری همین وزارت کار دولت یازدهم بوده است و اگر این روند به همین شکل ادامه پیدا کند در طول سه سال آینده هم کاری انجام نخواهد شد؛ چراکه سالی که نکوست از بهارش پیداست.

اهم مطالبات جامعه کارگری از دولت یازدهم چیست؟

مطالبات کارگران مشخص است و عبارتند از:
اجرای دقیق و صحیح قانون کار
احترام و اجرای دقیق و عملی اصل سه جانبه گرایی
احترام و اجرای قوانینی که منجر به تشکیل تشکل‌های صنفی می‌شود
کمک دولت در راستای تشکل‌های صنفی
واگذاری امور تصدی‌گری به تشکل‌های انجمنی و صنفی و مشارکت در تصمیم گیری‌ها و تصمیم سازی‌ها
آنچه که قوانین بر عهده دولت گذاشته از جمله کارت اعتباری و بن کارگری و سهام عدالت
وعده‌هایی که دولت قبل داده و اجرای آن بر عهده دولت جدید است.
کارگران چیزی اضافه بر این خواسته‌های قانونی از دولت نمی‌خواهند. اگر ده‌ها کشور پیشرفته صنعتی در دنیا را مورد مطالعه قرار دهیم٬ می‌بینیم که چگونه تشکل‌های صنفی توانسته‌اند بخش عظیمی از مشکلات جامعه کارگری را طی نشست با دولت برطرف کنند. اما متاسفانه پس از آغاز کار دولت آقای روحانی و معرفی وزیر کار، ایشان تاکنون دو نشست با تشکل‌های صنفی عالی، آنهم نه با تشکل‌های استانی داشته است. در یکی از نشست‌ها هم که بیشتر وقت از طریق پرسش و پاسخ از جمله اینکه وزیر پرسیدند شما چه کاره هستید و... گذشت و در نشست بعد هم که با حضور ۶۰تشکل صنفی بود به دلیل وقت بسیار کم هیچکس نتوانست مسائل را با آقای وزیر مطرح کند. باز تاکید می‌کنم که آقای وزیر با مشاورین خود در این مدت پنج و شش ماه نتوانسته است اصل سه جانبه گرایی را به معنای واقعی که انجام دهد.

 مژگان مدرس علوم

متن پیام نوروزی بیت مرحوم آیت الله منتظری خطاب به تمامی ایرانیان به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

«یا مقلّب القلوب و الابصار، یا مدبّر اللیل و النهار، یا محوّل الحول و الاحوال، حوّل حالنا الی احسن الحال»

در آستانه رسیدن بهار و سال شمسی 1393 از خداوند رحمان و رحیم می‌خواهیم که حال ما را به بهترین حال تغییر دهد.

از او می‌خواهیم که ایمان ما را کامل تر، نیّت ما را خالص ‌تر، و عمل ما را صالح ‌تر گرداند.

از او می‌خواهیم که به همگان توفیق فهم دستورات حیات‌بخش قرآن کریم و عمل به آن را بیشتر عنایت نماید.

از او می‌خواهیم که به مسئولین کشور ما توفیق خدمت بیشتر به مردم نجیب و فهیم ایران، و لیاقت بزرگواری و لطف و گذشت نسبت به آنان را عطا فرماید.

از او می‌خواهیم که در این سال جدید یاری کند تا دل‌​ها به هم نزدیکتر گردد، کدورت‌​ها برطرف شود و همدلی و همزبانی در بین همه افزون گردد.

از او می‌خواهیم که چنان محبتی در دل‌ها ایجاد کند که آتش جنگ در دنیا خاموش شود؛ و صلح و آشتی در بین تمام کشورها و ملت‌​ها برقرار گردد.

از او می‌خواهیم که در دل‌های همه ما رحم و مروت را جایگزین سنگدلی و ناجوانمردی، عفو و گذشت را جایگزین انتقام و کینه‌جویی، دوستی را جایگزین دشمنی، اعتدال را جایگزین تندروی و کندروی نماید؛ و اخلاص در عمل را جایگزین خودخواهی‌​​ها، انحصارطلبی‌​ها و تمامیت‌خواهی‌​ها بگرداند.

و در پایان، آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی و رفع حصر عزیزان ما حضرات آقایان کروبی و موسوی و سرکار خانم رهنورد را از خداوند منّان خواهانیم. والسلام.

بیت آیت الله العظمی منتظری
نوروز 1393 احمد منتظری