جنبش راه سبز - خبرنامه

 

علی اصغر میرشکاری روز دوشنبه به خبرنگار ایرنا گفت: بر اساس تحقیقات به عمل آمده خبر شهادت یکی از پنج مرزبان ایرانی تایید شده است.

 

وی افزود: جمشید دانایی‌فر تنها درجه دار از میان پنج مرزبان ربوده شده به شهادت رسیده است.

 

گروهک تروریستی رباینده پنج مرزبان ایرانی از منطقه مرزی جکیگور در جنوب سیستان و بلوچستان یکشنبه شب ادعا کرد که یکی از مرزبانان به نام جمشید دانایی فر را به شهادت رسانده است.

 

اعضای گروهک موسوم به جیش العدل 17 بهمن ماه گذشته پنج مرزبان ایرانی را در منطقه جکیگور شهرستان سرباز در جنوب سیستان و بلوچستان ربودند.

 

ˈموسی دانایی فرˈ برادر کوچکتر مرزبان جمشید دانایی فر گفت: جمشید دانایی فر متولد 1366 محمد آباد سیستان و دارای مدرک دیپلم است که از سه سال پیش در مرزبانی مشغول به خدمت شده است.

 

وی افزود: جمشید دوسال پیش ازدواج کرده و نخستین فرزندش 10 روزه است و هنوز پدر و فرزند، یکدیگر را ندیده اند.  

 

آلن ایر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در توضیح این اقدام به ایسنا اظهار کرد: صدور این مجوز توسط وزارت خزانه‌داری نشانه جدیدی از تعهد دولت ما برای تحکیم پیوندهای دوستی و تحصیلی بین مردم آمریکا و مردم ایران است.

 

وی ادامه داد: این مجوز جدید پیوندهای تحصیلی بین دو کشورمان را تقویت خواهد کرد و فرصت‌های جدیدی را برای دانشجویان ایرانی فراهم خواهد کرد که به دنبال ادامه تحصیل در آمریکا هستند.

 

این دیپلمات آمریکایی افزود: با این عمل ما دوباره تاکید می‌کنیم که این تقویت و تحکیم پیوندهای تحصیلی و فرهنگی بین ملت‌هایمان هم به نفع مردم ما هم به نفع مردم ایران است.

 

وزارت دارایی آمریکا اعلام کرد دانشگاه‌های آمریکایی می‌توانند به تبادل دانشجو با دانشگاه‌های ایرانی بپردازند و همچنین برخی خدمات آموزشی را به نهادها و افراد ایرانی ارایه کنند.

 

بنا بر بخشی از این مجوز جدید، موسسات مالی و اعتباری و صرافی‌های آمریکایی اجازه دارند برای تحصیل، تبادل دانشجو و خدمات آموزشی دیگر، که بنا به این مجوز مجاز اعلام شده‌اند، نقل و انتقال‌های مالی لازم را انجام دهند.

 

البته در مجوزی که وزارت دارایی صادر کرده ذکر شده است که نمی‌توان مطابق آن به صدور کالا یا فناوری به ایران و دولت ایران و یا ارائه خدمات به اشخاصی پرداخت که مورد تحریم قرار گرفته‌اند.

 

وزیر خارجه آمریکا در این باره ابراز امیدواری کرده است که با مجوزهای جدیدی وزارت دارایی این کشور فرصت‌های تحصیلی بیشتری در آمریکا برای دانشجویان ایرانی فراهم شود.  

 

 

در این بیانیه تاکید شده است: فرجام انتخابات ۱۳۹۲، «نه» به اقتدارگرایان غیرپاسخگو بود؛ نیز، «نه» به رواج و ترویج دروغ؛ «نه» به سرکوب و سانسور و اختناق؛ «نه» به دین‌ فروشی و بر باد دادن ایمان تحت پرچم موعودگرایی آلوده به خرافات؛ «نه» به خط‌کشی‌ها و خودی و غیرخودی کردن‌های تصنعی در کشوری که قرن‌هاست مردمش یکدیگر را با وجود همه‌ی تفاوت‌ها در زبان و قومیت و دین و آیین، دوست می‌دارند و هموطن خود می‌دانند؛ «نه» به تقدس‌سازیهای بی‌پایه و مدعاهای موهوم و خرافی؛ «نه» به ماجراجویی در سیاست خارجی و تنش‌آفرینی در عرصه بین‌المللی و چالش با همسایگان و بلندپروازیهای پرهزینه و بی‌فرجام هسته‌ای؛ «نه» به آنها که ادعاهای خود را به‌جای کلام وحی می‌نشانند و از دیگران اطاعت کورکورانه طلب می‌کنند؛ و «نه» به همه‌ی مظاهر شرک، چه در لباس دین و چه در قالب استیلاجویی و خودکامگی.

متن بیانیه این شورا، به شرح زیر است:

به‌نام خدا

هموطنان عزیز، همراهان صبور «راه سبز امید»

فرارسیدن سال نو و سبزترین فصل سال، بر شما مبارک باد.

در سالی که گذشت، با وجود سپری شدن چهار سال از آغاز جنبش سبز دموکراسی‌خواهان ایران، بار دیگر خواست و سوگیری اکثریت مردم ما در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری آشکار شد.

چه آنان که به آقای روحانی رأی دادند و چه آنها که از شرکت در رأی‌گیری پرهیز کردند، «نه»‌ی معنادار خود را به سیاست‌های مخرب فریاد کردند و به گوش مسئولان نظام و جهانیان رساندند؛ سیاست‌هایی که کشور را به موقعیتی اسف‌بار در تاریخ معاصر ایران کشاند.

فرجام انتخابات ۱۳۹۲، «نه» به اقتدارگرایان غیرپاسخگو بود؛ نیز، «نه» به رواج و ترویج دروغ؛ «نه» به سرکوب و سانسور و اختناق؛ «نه» به دین‌ فروشی و بر باد دادن ایمان تحت پرچم موعودگرایی آلوده به خرافات؛ «نه» به خط‌کشی‌ها و خودی و غیرخودی کردن‌های تصنعی در کشوری که قرن‌هاست مردمش یکدیگر را با وجود همه‌ی تفاوت‌ها در زبان و قومیت و دین و آیین، دوست می‌دارند و هموطن خود می‌دانند؛ «نه» به تقدس‌سازیهای بی‌پایه و مدعاهای موهوم و خرافی؛ «نه» به ماجراجویی در سیاست خارجی و تنش‌آفرینی در عرصه بین‌المللی و چالش با همسایگان و بلندپروازیهای پرهزینه و بی‌فرجام هسته‌ای؛ «نه» به آنها که ادعاهای خود را به‌جای کلام وحی می‌نشانند و از دیگران اطاعت کورکورانه طلب می‌کنند؛ و «نه» به همه‌ی مظاهر شرک، چه در لباس دین و چه در قالب استیلاجویی و خودکامگی.

اینک بهاری دیگر برای ایران و ایرانیان فرا رسیده است. بهار طبیعت و دوران جدید سیاسی برای ایران، نیازمند «شُکر»گزاری حقیقی و مواجهه‌ای مدبرانه و ملی است. آزادی آقایان کروبی و موسوی و خانم رهنورد و دیگر آزادگان جنبش سبز، گام مهم و نخست حاکمان برای انجام وظیفه‌ای انسانی و ملی است. آزادی آنها که به موقع و با تکیه بر بصیرتی واقعی، از واقعیت‌های تلخ گفتند؛ آگاهانی که می‌خواستند ایران در جایی نباشد که امروز هست، و به‌دور از دنیاخواهی‌ها و جاه‌طلبی‌های رایج در عالم سیاست، کشور را در لبه‌ی پرتگاه دیدند و صریح و صادقانه، به میدان نقد و اعتراض پا نهادند. طرفه آنکه آگاهان وطن‌دوست محبوس‌اند و تاوان حق‌گویی در زمانه‌ی زور و تزویر می‌دهند.

با وجود این، امیدواریم که با کوشش مدبرانه‌ و ملی مسئولان جدید قوه مجریه، و به پشتوانه‌ی مقاومت و پیگیری امیدوارانه و مجدّانه‌ی یاران و همگامان جنبش دموکراسی‌خواهی مردم ایران در راستای تحقق مطالبات قانونی و مشروع خود، شاهد آزادی هرچه زودتر همراهان آزاده‌‌ی جنبش سبز و دیگر زندانیان سیاسی در سال جدید باشیم.

شورای هماهنگی راه سبز امید

چهارم فروردین‌ماه ۱۳۹۳ 

 

علیرغم تاثیر بسیار زیاد الحاق کریمه به روسیه روی ساختار‌ها و مناسبات جهان، این مساله نباید به یک جنگ سرد دیگر بیانجامد و حتی نباید به نقطه عطفی در آرایش صحنه بین الملل تبدیل شود. 

تمام مسئولان امریکایی که طی این مدت با من صحبت کرده‌اند، از بی‌اعتنایی روسیه به قوانین بین المللی عصبانی و در افزایش هرچه بیشتر تحریم‌ها در صورت ادامه تجاوز روسیه به اوکراین مصمم هستند. با این وجود حسی در میان دیپلمات‌ها می‌گوید که باید چشمی هم به دورنمای روابط داشت و هنوز برای مهار بحران و تثبیت اوضاع امید وجود دارد.

دوشنبه گذشته یک مقام ارشد وزارت خارجه ایالات متحده به من گفت «ما روی کاهش تنش‌ها تمرکز کرده‌ایم، از این مسیر می‌توانیم ببینیم که با کریمه چه کار باید کرد و چه راه حلی برای این بحران قابل قبول است. ولی قبل از آن باید مطمئن شویم که اقدامات تحریک آمیز دیگری اتفاق نخواهد افتاد. برای جلوگیری از شیوع این بحران به دونتسک، خارکوف و جاهای دیگر در شرق اوکراین ما هر اقدامی که لازم باشد را انجام می‌دهیم.»
یکی از دلایل این تصمیم وزارت خارجه امریکا اهمیت مسائلی از قبیل صلح سوریه و جلوگیری از انحراف برنامه هسته‌ای ایران برای دولت اوباما است. مسئولین سطح بالای وزارت خارجه ایالات متحده از نقش کلیدی مسکو در مذاکرات با هر دو رژیم فوق و همین طور منافع متقابل روسیه از کار مشترک با امریکا و جامعه جهانی برای ادامه [و موفقیت] این مذاکرات به خوبی آگاهند.

در جواب این سوال که آیا منافع روسیه در خاورمیانه می‌تواند برگ برنده ایالات متحده و غرب برای حل مساله اوکراین باشد، این مسئول رده بالای وزارت خارجه گفت «ما می‌خواهیم که این را بفهمیم ولی در حال حاضر جوابی برای این سوال نداریم. بدون شک٬ داشتن منافع مشترک با غرب و عضویت در این گفت‌و‌گو‌ها تا حدی تعدیل کننده مواضع روسیه خواهد بود و باعث می‌شود که روسیه به کفه دیگر ترازو هم نگاهی بیندازد.»
میل به باز نگه داشتن کانال‌های حیاتی با غرب قطعا سرسختی روسیه روی مساله کریمه را کاهش می‌دهد. این خود از دلایلی است که دولت ایالات متحده برنامه تحریم‌های روسیه را به صورتی تنظیم کرده که تا حد نیاز قابل تشدید باشد. این مقام رسمی که از نزدیک با تحقیقاتی که در تدوین این تحریم‌ها صورت گرفته آشنا بود، دوشنبه شب گفت «شما نمی‌خواهید که ‌‌نهایت فشار را از‌‌ همان لحظه اول وارد کنید، همین‌ طور انتظار دارید که تحریم‌ها به اندازه کافی قدرتمند باشند. البته ما هم پیام محکمی فرستادیم مبنی بر اینکه اگر پوتین پیش‌تر برود، تحریم‌ها ضربات شدیدی به روسیه وارد خواهند کرد. بنابراین اقدامات روز اول به هیچ وجه معیار مناسبی برای سنجش عزم ما نیست. اگر او بخواهد به شرق اوکراین هم وارد شود آن وقت با درد واقعی تحریم‌ها مواجه خواهد شد.»

اگر کار به اینجا بکشد قطعا به شکست دیپلماسی در جاهای دیگر جهان منجر خواهد شد که به نفع هیچ یک از دو طرف نخواهد بود. مسئول وزارت خارجه با اشاره به این موضوع ادامه داد «به وضوح این خطری است که با آن مواجه خواهیم بود. ولی نباید از این ریسک بترسیم و عکس العملی انفعالی از خود نشان دهیم.»
این پیامی است که به احتمال زیاد مستقیما به مقامات بالای کرملین داده شده و جان کری وزیر خارجه امریکا و رئیس جمهور باراک اوباما «هیچ تردیدی» در تاکید این مساله به رهبران روس ندارند که گسترش رفتار پرخاشگرانه در مورد اوکراین به معنی تضعیف مشروعیت بین المللی روسیه خواهد بود. همزمان احساس سیاستگذاران کاخ سفید بر این است که اگر روسیه بخواهد بعد از این بحران روابط خود با جامعه جهانی را اصلاح کند، بهترین راهی که از طریق آن می‌تواند این کار را انجام دهد به عهده گرفتن نقشی بیش از پیش سازنده در موضوعات سوریه و ایران است.

«به علاوه، کمک به حل این موضوعات عمیقا در جهت منافع خود روسیه هم هست.» این مقام وزارت خارجه افزود «از آنجایی که آن‌ها هم با تهدیدات تروریستی مواجه‌اند از رسیدن سلاح‌های بیشتر به دست تروریست‌ها نگرانند. در ضمن روس‌ها به خوبی می‌دانند که هسته‌ای شدن ایران چه بلایی بر سر منطقه خواهد آورد. پس بدون تردید روسیه در حل بحران‌های خاورمیانه منافعی دارد و امید می‌رود که این منافع همراه با دیپلماسی مناسب، کرملین را به صورت جدی وارد مساله کند.»

چنین اظهارتی به ما ثابت می‌کند که مقامات امریکایی نه تنها روی نقش روسیه در حل بحران سوریه و خارج کردن تدریجی و آرام اسد از قدرت و همچنین نتیجه بخش بودن گفت‌و‌گو‌های اتمی ایران حساب باز کرده‌اند، بلکه می‌دانند که ایفای این نقش از سوی کرملین در پیشبرد هر دو پرونده حیاتی است. هرچند دیپلمات‌ها برای ادامه مذاکرات بدون همکاری روسیه آماده‌اند، ولی ترجیح می‌دهند که کار به آنجا نکشد. طبق محاسبات ایالات متحده نقش چهار پنج کشور خارجی از جمله ایران، عربستان سعودی، امریکا و روسیه در حل بحران سوریه کلیدی است. خیلی‌ها نیاز به تشکیل چنین ائتلافی را [برای حل بحران سوریه] نشانه‌ای از قدرت رو به زوال ایالات متحده می‌دانند، ولی این تنها واقع گرایی دولت امریکا را ثابت می‌کند. پیشرفت در مسائل پیچیده جهانی به‌‌ همان اندازه که به رهبرانی نیاز دارد که دید مناسبی از امکان‌ها و چگونگی رسیدن به آن‌ها داشته باشند، همیشه مستلزم حضور بازیگران متعدد بین المللی بوده است.

روز سه شنبه در یک مراسم گردهمایی دانشجویان در وزارت خارجه ایالات متحده وقتی از جان کری پرسیده شد که آیا موضوع کریمه تاثیر منفی بر روی مذاکرات صلح سوریه و هسته‌ای ایران خواهد داشت، او پاسخ داد «خب، بدیهی است که ما امیدواریم چنین اتفاقی نیفتد. امیدواریم روسیه تشخیص دهد ورای آنچه که در کریمه اتفاق می‌افتد، منافعی دارد که تغییر نکرده‌اند. در منافعی که روسیه بخاطر آن‌ها به همکاری ما در مذاکرات آمده تغییری ایجاد نشده است؛ اگر شما واقعا در منع اشاعه جدی هستید، نباید از مسئولیتی که برای حصول اطمینان از صلح آمیز بودن برنامه اتمی ایران دارید شانه خالی کنید و اگر واقعا خواهان پایان یافتن جنگ داخلی سوریه و عدم دستیابی تروریست‌ها به تسلیحات شیمیایی هستید، نباید وظیفه خود در به نتیجه رساندن مذاکراتی که با زحمت خود شما شروع شده را نادیده بگیرید. هرچند ما اختلاف نظرهایی با روسیه داریم مهم این است که توانسته‌ایم در زمینه‌های مهم و متفاوتی همچون افغانستان، پیمان استارت (۱) و سلاح‌های هسته‌ای با روسیه همکاری کنیم. تا کنون تلاش‌های مشترک ما در مورد ایران و سوریه هم علیرغم اختلاف نظر عمیق درباره سایر مسائل صورت گرفته است.»

جان کری اتفاقات کریمه را یک تراژدی قلمداد کرد و گفت «من هیچ متخصصی را نمی‌شناسم که در منافع روسیه در کریمه تردید داشته باشد. ولی اینجا موضوع فرق می‌کند. روسیه ارتباط تاریخی تنگاتنگی با اوکراین دارد. کیف محل تولد مذهب روس‌ها است. ما از این ارتباط و منافع بلامنازع خبر داریم. ولی این‌ها هیچ کدام باعث نمی‌شود که اقدام به گرفتن چیزی از دیگران فقط به این دلیل که شما آن را می‌خواهید، یا چون از پایان جنگ سرد و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ناراحتید، مشروعیت پیدا کند.»
ظاهرا از نظر مقامات سطح بالای وزارت خارجه ایالات متحده گمانه زنی‌های اخیر [از جمله مقاله جنجالی روز چهارشنبه پی‌تر بیکر (۲) در نیویورک تایمز] مبنی بر اینکه بحران کریمه آغاز یک جنگ سرد دیگر خواهد بود، غیر سازنده است. آن‌ها می‌خواهند به مجادله‌های غیر مفید با «حاصل جمع صفر» که خود [به دلیل مجبور کردن کیف به انتخاب بین شرق و غرب] عامل به وجود آمدن بحران اوکراین بود، پایان دهند.
علیرغم دردسرهایی که اعلام خطوط قرمز به همراه داشته، بحران اخیر هم یک خط قرمز جدید برای دولت اوباما به وجود آورده است. اگر روس‌ها تنها با ضمیمه کردن کریمه در جای کنونی متوقف شوند، ایالات متحده [این الحاق را] محکوم می‌کند و جرایم مشخصی برای آن در نظر خواهد گرفت. در نتیجه روسیه تا حدی در صحنه بین المللی منزوی می‌شود و یک دوره نوسانی را [مخصوصا در اقتصاد خود] تجربه خواهد کرد. اما در ‌‌نهایت به خاطر منافع بلند مدت مشترک، بازگشت ثبات و عادی سازی روابط محتمل خواهد بود.

با این حال حتی وقتی که از دیپلمات محتاط و معقولی که با من صحبت می‌کرد، پرسیدم که آیا هنوز ممکن است که بحران کنونی را نه آغاز یک جنگ سرد دیگر بلکه آخرین پس لرزه‌‌ همان جنگ سرد قبلی دانست؟ او پاسخ داد «تا اینجای کار تا زمانی که پوتین به داخل [شرق اوکراین] نرفته چنین تحلیلی درست به نظر می‌رسد. اما اگر به داخل برود او قطعا فرایند دیگری را شروع کرده است. پس در این صورت ما با شرایط بد و فوق العاده متفاوتی مواجه خواهیم بود... اگر او از آنجایی که تا امروز رفته جلو‌تر برود، دوران فوق العاده سخت و زشتی آغاز می‌شود.»

من به دلایل مختلف از جمله چنین نظرات مسئولان امریکایی و وجود منطق حساب شده پشت تصمیم اخیر پوتین، احتمال می‌دهم که این بحران به زودی برطرف شود و بعد از بازگشت ثبات طی چند ماه آینده، ایالات متحده و روسیه در مورد مسائل بزرگی که قسمت اعظم دیپلماسی هر دو کشور قبل از بحران اوکراین روی آن‌ها متمرکز بوده، و مثل همیشه در جهت منافع خود، به همکاری سابق بازگردند. این تنها عقیده من نیست، این خوش بینی را در سخنان بالا‌ترین مقامات کاخ سفید هم می‌توان شنید؛ حتی از زبان سیاستمدارانی که بیشتر از دیگران ترسیده‌اند و از اتفاقات اخیر خشمگین شده‌اند.
در حالی که هنوز این احتمال وجود دارد که پوتین جواب تحریم‌ها را با اعمال پرخاش جویانه بیشتر در شرق اوکراین بدهد [چیزی که قطعا شرایط بازی را عوض خواهد کرد]، اگر بحران در نقطه کنونی مهار شود به نظر من نمی‌توان الحاق کریمه به روسیه را آغازگر دوران جدیدی در سیاست جهان تلقی کرد. در واقع از جنگ‌های بالکان تا تصرف اوستیای جنوبی و آبخازیا در سال ۲۰۰۸ و از حمایت‌های روسیه از بشار اسد گرفته تا پذیرفتن ادوارد اسنودن (۳)، روابط واشنگتن و مسکو همواره متشنج و دارای فراز و نشیب بوده است. اما عملگرایی دو طرف باعث شده که راه‌های همکاری متقابل پیدا شوند. در نتیجه این اتفاق دلیل قانع کننده‌ای بر آغاز یک جنگ سرد دیگر نیست، بلکه نشانگری است از اینکه ما باید واقعیت‌ها و سختی‌ها را برای دوام صلح سرد جهان بپذیریم.

نوشته: دیوید راتکوف (۴)
منبع: فارین پالیسی
 

۱- START Treaty (STrategic Arms Reduction Treaty)
پیمان کاهش تسلیحات استراتژیک در ۳۱ جولای سال ۱۹۹۱ توسط رهبران سابق امریکا و شوروی، جرج بوش پدر و میخائیل گورباچوف در مسکو به امضا رسید و از ۵ دسامبر ۱۹۹۴ اجرایی شد. امضا کنندگان این پیمان از در اختیار داشتن بیشتر از ۶۰۰۰ کلاهک هسته‌ای منع شدند، همین طور باید تعداد موشک‌های قاره پیما، موشک‌های بالستیک سوار بر روی زیر دریایی‌ها و تعداد بمب افکن‌های خود را به حداکثر ۱۶۰۰ عدد کاهش می‌دادند. مذاکرات استارت بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین پیمان کنترل تسلیحات در طول تاریخ را در پی داشت و تا پایان سال ۲۰۰۱ منجر به کاهش ۸۰ درصد از تسلیحات استراتژیک اتمی جهان شد. این پیمان پیشنهاد رونالد ریگان، رئیس جمهور اسبق ایالات متحده بود و در پنجم دسامبر ۲۰۰۹ منقضی شد. در نتیجه در ۸ آوریل ۲۰۱۰ جایگزین آنکه استارت جدید نام گرفته بود توسط باراک اوباما و دیمیتری مدودف، رئیس جمهور اسبق روسیه به امضا رسید. اجرای پیمان استارت جدید از ۲۶ ژانویه ۲۰۱۱ آغاز شده است.
۲- Peter Baker
۳- Edward Snowden
۴- David J. Rothkopf
او رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل گارتن راتکوف، شرکت مشاوران بین المللی با تخصص روند تحولات جهانی است که در موضوعات انرژی، امنیت و بازارهای نوظهور به مراجعین خود مشاوره می‌دهد. او از جمله محققان مدعو در بنیاد صلح کارنگی است. آقای راتکوف سال‌ها با فارین پالیسی همکاری کرده و از نویسندگان ثابت این مجله محسوب می‌شود.
 

 مقام‌های ایرانی هنوز این خبر را تایید نکرده‌اند و حسینعلی امیری قائم مقام وزیر کشور و سخنگوی وزارت کشور نیز ضمن درخواست از رسانه‌ها برای عدم انتشار خبرهای غیررسمی در این زمینه گفته: «به طور مرتب با استاندار بلوچستان پاکستان در ارتباط هستم و آن‌ها از طریق دولت پاکستان این موضوع را پیگیری می‌کنند.»

باج گیری با جان گروگان‌ها

جیش العدل یک گروه تندروی سلفی‌مذهب و بلوچ است که بنای خود را بر مبارزه مسلحانه با جمهوری اسلامی گذاشته است و ادعایش دفاع از سنی مذهب ها در ایران است.. این گروه بعد از نابودی جندالله، با سازمان‌دهی مجدد نفرات آن، شروع به فعالیت و اعلام موجودی کرد. رهبری این گروه را فردی از اهالی راسک به‌نام عبدالرحیم ملازاده ملقب به صلاح‌الدین فاروقی به عهده دارد و حوزه فعالیتشان در مناطق مرزی میان بلوچستان ایران و پاکستان است. آن‌ها تاکنون چندین عملیات تروریستی و گروگانگیری را انجام داده‌اند که آخرین مورد آن روز ۱۹ بهمن ماه سال گذشته با گروگان گرفتن ۵ مرزبان ایرانی در منطقه بلوچستان رقم خورد. جیش العدل پیش‌تر گفته بود که این سرباز‌ها را در ازای آزادی ۵۰ تن از اعضای زندانی خود در ایران٬ ۲۰۰ تن از «جوانان و علمای اهل سنت» و ۵۰ تن از «زنان مسلمان و سنی اسیر در سوریه توسط سپاه پاسداران» ٬ آزاد می‌کند.

مقام‌های ایران از طریق دولت پاکستان در صدد مذاکره با گروه جیش العدل برای آزادی گروگان‌ها برآمدند و روز سوم اسفندماه سال پیش هیاتی از ایران به پاکستان رفت اما مذاکرات نتیجه بخش نبود.

جیش العدل روز یکشنبه (۳ فروردین) در بیانیه‌ای که روی وبلاگ این گروه انتشار یافت از اعدام یکی از گروگان‌های خود به نام جمشید دانایی فر خبر داد و مدعی شد که وی «در راستای اعلام قبلی سازمان مبنی بر قصاص خون شهید علی نارویی به دار آویخته» است. دانایی فر با درجه گروهبان یکمی مشغول فعالیت در منطقه مرزی بلوچستان بوده است و ۴ گروگان دیگر سرباز هستند. جیش العدل حالا تقاضا کرده که جسد این گروهبان را «در قبال اجساد ۵۰ تن» از افرادی که آن‌ها را «شهدای راه آزادی» لقب داده است مبادله خواهد کرد. در بیانیه این گروه به مقام‌های جمهوری اسلامی هشدار داده شده که اگر تا «۱۰ روز دیگر از این تاریخ به درخواست سازمان مبنی بر آزادی زندانیان اهل سنت اقدام نکند یک تن دیگر از پاسداران رژیم» را به دار خواهد آویخت.

 

جان انسانها خط قرمز نیست؟

گروگان گیری مرزبان‌های ایرانی از‌‌ همان روزهای نخست مورد توجه شبکه‌های اجتماعی قرار گرفت و فعالان این شبکه‌ها با ایجاد کمپین‌های مجازی اقدام به اطلاع رسانی درباره وضعیت این افراد و تلاش برای آزادی آن‌ها کردند. کمپین‌های مجازی گرچه فاقد ابزاری عملی برای کمک به‌ آزادی گروگان‌ها بود اما توانست حساسیت عمومی نسبت به این اتفاق را بالا نگه دارد و مقام‌های جمهوری اسلامی را وادارد تا درباره این گروگان‌ها بی‌تفاوت نباشند. اکنون خبرهای ضد و نقیض درباره اعدام یکی از گروگان‌ها به تشدید حساسیت‌ها در فضای مجازی منجر شده است. بسیاری از کاربران درباره تروریستی بودن اقدام‌های گروه جیش العدل اتفاق نظر دارند اما انتقادشان متوجه مقام‌های امنیتی جمهوری اسلامی است که چرا به رغم ادعا درباره توانمندی‌های خود از پس خنثی کردن این عملیات گروگان گیری برنیامدند؟

برای نمونه مسعود کاظمی از روزنامه نگاران ساکن ایرانی در پست عمومی صفحه فیس بوک خود با اشاره به اظهارات اخیر رهبر جمهوری اسلامی درباره خط قرمزهای نظام نوشته است: «آیت الله خامنه‌ای در مشهد گفت با کسانی که در عرصه فرهنگ و هنر خطوط قرمز ما را رد کنند برخورد می‌کنیم. جان سربازان اسیر خط قرمز نظام نیست احیانا؟»

یکی دیگر از روزنامه نگاران ساکن ایران که سابقه بازجویی و بازداشت دارد در صفحه فیس بوکی خود نوشته است: «وقتی در ایران دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی منِ روزنامه نگار و ده‌ها و صد‌ها روزنامه نگار و فعال سیاسی اصلاح طلب که جرمشان انتقاد به حاکمیت است و جز مصاحبه و مقاله و سخنرانی منتقدانه دلسوزانه کار دیگری نکرده‌اند را متهم به اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور می‌کنند و بودجه وقت و انرژی خودشان را صرف بازجویی و تعقیب و شنود و سرکوب ما می‌نمایند طبعا جندالله و پژاک و جیش العدل با فراغ بال امنیت کشور را اینگونه به بازی می‌گیرند و دستگاههای مسئول کاری از دستشان بر نمی‌آید.»

علی اصغر رمضانپور روزنامه نگار و تحلیل گر مسائل سیاسی ایران در پست فیس بوکی خود از سیاست‌های رسانه‌ای در قبال گروگانگیری مرزبان‌های ایرانی انتقاد کرده و نوشته است: «درحالی که تحولات هفته‌های اخیر نشان می‌دهد که طرف‌های ایرانی همچنان از تشتت و فقدان صراحت و شفافیت در برخورد با این مساله رنج می‌برند و به بازی تجاهل پناه برده‌اند. سیاستی که شاید نشان دهنده ادامه روال مرسوم امنیتی ایران در جنوب شرقی ایران باشد اما نشان دهنده دو واقعیت دیگر هم هست. یکی اینکه مقام‌های امنیتی نمی‌خواهند بهای لازم برای تصحیح سیاست‌های امنیتی خودرا بپردازند و دوم اینکه از دادن بهای لازم به حفظ جان سربازان به گروگان رفته ناتوان هستند.»

نگاه احمد پورنجاتی فعال سیاسی اصلاح طلب هم حاوی فرضیه‌های متفاوت برای پایان دادن به بحران گروگان گیری است. او در نوشته فیس بوکی خود چند فرضیه اعم از پذیرش شرایط گروگان گیران توسط دولت٬ بی‌اعتنایی به خواسته‌های آنان و دست زدن به اقدام متقابل از سوی ایران را مطرح می‌کند و آخرین فرضیه‌اش این است که «دولت با استفاده از «واسطه‌های غیر رسمی» که مورد قبول طرف مقابل هم باشند، و البته با اختیارات لازم، بدون به رسمیت شناختن هویت تشکیلاتی و مشی و مرام گروه تروریستی، پروسهٔ چانه زنی و نوعی معاملهٔ سیاسی را به سود نجات جان مرزبانان دنبال کند.» او در نتیجه گیری خود می‌گوید که این شیوه تا حدی فرسایشی است ولی احتمال به نتیجه رسیدنش بالا‌تر است.

همدردی عمومی

در میان واکنش شبکه‌های مجازی به خبر اعدام یکی از گروگان‌ها این نکته مشترک است که دولت ایران باید در قبال جان شهروندانش مسوولیت پذیر باشد و از تمام توان خود برای آزاد سازی گروگان‌ها استفاده کند. صبا آذرپیک روزنامه نگار ساکن تهران در تاکیدی بر همین مساله در صفحه فیس بوک خود ضمن انتقاد از صادق لاریجانی رییس قوه قضاییه مبنی بر عدم هرگونه مذاکره با گروه جیش العدل پرسیده است که آیا اگر گروگان «پسر یکی از آقایان بود، همین می‌کردند؟»

سعید شریعتی فعال سیاسی اصلاح طلب هم در پست فیس بوکی خود نوشته است: «وزارت کشور، وزارت اطلاعات، وزارت خارجه، ارتش و سپاه جمهوری اسلامی باید با تمام توان و هر چه سریع‌تراین ماجرا را ختم کنند. آزمون بزرگی برای آنهاست. جان هر یک از این عزیزان جان همه ملت است. این همه دستگاه عریض و طویل باید بتوانند از جان ملت در برابر جانیان محافظت کنند.» مشخص نیست که واکنش‌های فضای مجازی تا چه حد بر اراده مقام‌های امنیتی و نظامی در تلاش برای آزادی گروگان‌های گروه جیش العدل موثر باشد اما دستکم نشان می‌دهد که افکار عمومی به این موضوع حساس است و خود را در رنج گروگان‌ها و خانواده‌های آنان سهیم می‌داند.

 

 

از اولین ساعت بامداد دوشنبه (4 فروردین) در شبکه‌های اجتماعی نگرانی، ابراز تأسف، تأیید و تکذیب برای خبر یک اعدام به پا شد؛ خبری که صحت آن را هیچ منبع رسمی تأیید نکرد ولی برخی  به استناد اخبار غیررسمیِ به آن دامن می زنند.

 

به گزارش ایسنا، پیام توئیتری جیش‌العدل در مورد اعدام یکی از پنج سرباز ایرانی اسیر در دست این گروه تروریستی، موجی از نگرانی به راه انداخت؛ در حالی که ترجمه پیام توئیتری این گروه می‌گوید: "اجرای حکم الهی در مورد یکی از پنج سرباز ایرانی، در برابر اعدام‌ها در ایران".

 

مقامات رسمی ایران خبر اعدام یکی از سربازان ایرانی را تأیید نکردند. حسینعلی امیری سخنگوی وزارت کشور و قائم مقام وزیر،‌ اوسط هاشمی استاندار سیستان و بلوچستان و مرضیه افخم سخنگوی وزارت امور خارجه بر سر زنده بودن هر پنج مرزبان ایرانی پافشاری کرده‌اند.

 

جیش‌العدل همچنین در یک بیانیه که شب گذشته در وبلاگ این گروه به زبان فارسی منتشر شده، مدعی است که سازمان (جیش‌العدل) به هرگونه ظلم و زیادتی مخالف است و در راستای برچیدن ظلم به پا خاسته است. آنها گفته‌اند که "اعدام یک گروهبان ایرانی در واکنش به کنش‌های - رژیم - در حق فرزندان اهل سنت است و در نتیجه این گروهبان در راستای اعلام قبلی به دار آویخته شد و جسدش در قبال اجساد 50 تن از شهدای راه آزادی مبادله خواهد شد".

 

این سازمان روز بعد از گروگان‌گیری سربازان ایرانی در مرز پاکستان 18 بهمن‌ماه سال گذشته در توئیتر خود اعلام کرده بود که حکم این پنج سرباز گروگان ایرانی از نظر گروه جیش‌العدل اعدام است و جمهوری اسلامی را تهدید کرده بود که اگر خواسته‌های این گروه محقق نشود، این حکم را اجرا خواهد کرد. در بخش دیگری از بیانیه فارسی این گروه آمده است که "سازمان (جیش‌العدل) به رژیم هشدار می‌دهد که اگر تا ده روز دیگر (از تاریخ یکشنبه سوم فروردین) به درخواست‌ها سازمان مبنی بر آزادی سربازان اهل سنت اقدام نکنند، یک تن دیگر از سربازان را به دار خواهد آویخت".

 

جیش‌العدل قبلاً همواره عکس‌ها و تصاویر مستندی از اقدامات تروریستی خود منتشر می‌کرد اما خبر اعدام یکی از سربازان ایرانی در حالی اعلام شده است که در هیچ یک از رسانه‌های منتسب به این گروه هیچ تصویری از اقدامی که مدعی آن شده‌اند، منتشر نشده است.

 

گفته شده است که یکی از مقامات کشور که نخواست نامش فاش شود در یک گفت‌وگوی غیررسمی اعلام کرده است که "پنج سرباز ایرانی توسط دولت پاکستان تأمین امنیت می‌شوند. دولت پاکستان با این گروه به توافق رسیده است و تا زمان توافق جیش‌العدل در ایران سربازان در اختیار این گروه خواهند بود اما با تأمین امنیت نیروهای پاکستانی در منطقه‌ای مشخص در خاک پاکستان هستند و به همین دلیل هم صحبت مسئولان وزارت کشور تأیید شده است که سربازان در پاکستان نگهداری می‌شوند. با تأیید مقام‌های پاکستانی، از سلامت این پنج نفر مطمئن هستیم".

 

ظهر امروز برخی رسانه‌ها از قول یک منبع آگاه پاکستانی در خبری چند کلمه‌ای، شهادت یکی از سربازان به دست جیش‌العدل را تأیید کرد اما مقامات ایران همچنان اصرار دارند که سربازان ایرانی در سلامت هستند. همچنین مقامات رسمی پاکستانی و رسانه‌های دارای نفوذ خبری در این کشور از جمله رویترز و ‌آسوشیتدپرس نیز در مورد این خبر سکوت کرده‌اند.

 

در پی انتشار اخبار غیررسمی برخی رسانه‌ها، قائم مقام وزیر کشور و سخنگوی وزارت کشور ضمن تاکید دوباره بر صحت نداشتن خبر کشته شدن یکی از سربازان گروگان گرفته شده در پاکستان، به خبرنگار ایسنا گفت: از رسانه‌ها انتظار داریم به انتشار اخبار غیر رسمی در این باره نپردازند.

 

حسینعلی امیری تاکید کرد که به طور مرتب با استاندار بلوچستان پاکستان در ارتباط است و آنها نیز از طریق دولت پاکستان این موضوع را پیگیری می‌کنند و در نتیجه با تاکید بر این توصیه که "رسانه‌ها از انتشار اخبار غیررسمی پرهیز کنند"، خاطرنشان کرد: هرگونه تأیید و تکذیب در مورد این موضوع را از طریق منابع رسمی به اطلاع می‌رسانیم.

 

 

 

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت‌الله بیات زنجانی، این مرجع تقلید مقیم قم در این گفتگوها که صبح روز دوشنبه چهارم فروردین ماه صورت گرفت، ضمن تبریک فرا رسیدن نوروز و آرزوی سلامتی و موفقیت، در جریان جدیدترین شرایط این دو بزرگوار محصور قرار گرفت. 

 

حبس خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی و زهرا رهنورد از اوایل اسفند سال ۱۳۸۹ آغاز شده و تاکنون ادامه دارد. فاطمه کروبی نیز که همزمان با این افراد در حبس قرار گرفت، از اواخر اردیبهشت ۱۳۹۰ در وضعیت رفع حصر موقت قرار گرفته است.
 

 

 

 

به گزارش پایگاه خبری راشا تودی، تنها 153 تن از متهمان که حکمشان صادر شده است، در بازداشت هستند و برای مابقی آن‌ها دادگاه به صورت غیابی برگزار شد.

 

این حکم پیش از تایید شدن باید از سوی مفتی اعظم مصر تایید شود.

 

وکیل یکی از متهمان در گفتگو با رویترز اعلام کرد: دادگاه تصمیم گرفت تا 529 تن را محکوم کرده و 16 تن را تبرئه اعلام کند.

 

حامیان مرسی به حمله به مرکز پلیس «متای»، کشتن مصطفی رجب، معاون فرمانده ایستگاه پلیس منطقه‌ای، مبادرت به قتل یک نیروی پلیس و یک افسر و شلیک گلوله و تحت کنترل قرار دادن سلاح‌های این مرکز پلیس متهم هستند.

 

این آشوب‌ها در جریان متفرق کردن دو تحصن حامیان محمد مرسی، رئیس‌جمهوری برکنار شده مصر از دو میدان رابعة العدویة و النهضة در 14 اوت سال گذشته میلادی رخ داده است.

 

 

 

روزنامه انگلیسی زبان ˈتلگرافˈ چاپ کلکته روز دوشنبه به نقل از منابع وزارت نفت هند نوشت که دهلی نو آماده پرداخت قیمت نفت خام به ایران به هرارز مورد نظر تهران بعد ازدریافت یک درخواست رسمی است. هند درحال حاضر 45درصد از قیمت نفت وارداتی خود را ازایران به روپیه و 55 درصد مابقی را به دلار پرداخت می کند.

 

به نوشته وبسایت "برنا" روزنامه انگلیسی زبان ˈتلگرافˈ چاپ کلکته روز دوشنبه به نقل از منابع وزارت نفت هند نوشت که دهلی نو آماده پرداخت قیمت نفت خام به ایران به هرارز مورد نظر تهران بعد ازدریافت یک درخواست رسمی است.

 

این روزنامه نوشت: دهلی نو از سرگیری مذاکرات بین مقام های ایران و گروه 1+5 برای دستیابی به یک توافق جامع در مورد برنامه هسته ای را با دقت زیر نظر دارد.

 

روزنامه تلگراف نوشت: محسن قمصری رییس امور بین الملل شرکت ملی نفت ایران گفته که هندی ها خواهان افزایش واردات نفت هستند و ما ازاین موضوع در صورت دریافت قیمت نفت به یورو درحساب های خود استقبال می کنیم.

 

قبل از اعمال تحریم های یک جانبه غرب ،حجم واردات نفت خام هند از ایران در طول سال مالی 2010-2009 به 21 میلیون تن بالغ شد ولی بتدریج به 13میلیون تن در طول سال مالی 2013-2012 تنزل کرد.

 

واردات نفت خام هند از ایران درطول ماه ژانویه سال جاری میلادی در مقایسه با آخرین ماه سال 2013 (دسامبر) دو برابر افزایش یافت.

 

براساس آمار منتشره واردات نفت خام هند از ایران از روزانه 189 هزار بشکه در طول ماه دسامبر سال 2013 به 421هزار بشکه در طول ماه ژانویه سال 2014 افزایش یافت.

 

ایران در ماه ژانویه سال 2014 برای اولین بار از ماه مارس سال 2012 تاکنون به صورت دومین صادر کننده نفت به هند درآمد. 

 

 

نماینده تهران در گفت وگویی تفصیلی با ویژه نامه نوروزی مثلت، با بیان این نظر که "نباید آرامش و امید ایجاد شده برهم بخورد و بهتر است برای معیشت مردم کار شود"، مدعی شد: اگر این دو نفر محاکمه شوند، مجازات‌های سنگینی برای‌شان در نظر گرفته می‌شود که برای آنها مقرون به صرفه نیست و من از این اتفاق خوشحال نمی‌شوم. اما اگر همان‌طور که سیاسی - امنیتی تصمیم گرفته شده، حوصله به خرج داده شود، ممکن است شرایط کشور اقتضائاتی داشته باشد که وضعیت تغییر کند. من چنین اتفاقی را دور نمی‌بینم.نه از نظر زمانی، بلکه از نظر منطقی. به نظرم چنین مساله‌ای برای این آقایانی که به خودشان و کشور خیانت کردند، مفیدتر است.

 

وی در بخش دیگری از گفت‌وگو در پاسخ به اینکه "فکر می‌کنید چرا آقای هاشمی وارد عرصه انتخابات 92 شد"، گفت: من تلاش کردم که ایشان نامزد نشود و حوادث تلخی را هم پیش‌بینی می‌کردم.علاوه بر این، سن ایشان برای کارهای سخت اقتضا نمی‌کند؛ یعنی اگر من خودم را برای کارهای سخت نامزد نمی‌کنم، این مساله چند برابر بیشتر در خصوص ایشان صدق می‌کند. حرمت آقای هاشمی شکسته می‌شد و بیشتر از این لطمه می‌خوردند که من این را برای کشور مناسب نمی‌دانستم؛ چراکه ایشان از سرمایه‌های ماست و البته مثل تمام سیاستمداران دیگرمان، اشکالاتی هم دارد. اما در عین حال خدماتی دارد که حیف است ضایع بشود.

توکلی با بیان اینکه بعد از اینکه آقای هاشمی نامزد شدند، من تلاش کردم که تایید صلاحیت شوند؛ چراکه عدم تایید ایشان و برخی دیگر، سوال‌برانگیز بود و متاسفانه این سوال برانگیخته شد، اظهار داشت: مشروعیت نظامی مثل نظام جمهوری اسلامی که خون آدم‌های پاکی پای آن ریخته شده، دستاوردی نیست که آدم بتواند به‌راحتی صدمه دیدن آن را تحمل کند. هر فعلی که حکومت درباره آن تصمیم می‌گیرد و مردم درخصوص آن توجیه نیستند، از مشروعیت حکومت کم می‌کند. چون سیاست تاریخی شورای نگهبان این است که برای تصمیماتش توضیح نمی‌دهد یا توضیح کمی می‌دهد، معلوم بود که اگر تصمیم این باشد که آقای هاشمی رد شود و آقای جلیلی، آقای غرضی و حتی آقای حداد تایید شوند، حتما قسمتی از سیستم اشکال دارد. حتی اگر به خاطر بیماری آقای هاشمی چنین تصمیمی ‌گرفته شده باشد، باید با صراحت تمام بیان می‌شد.

 

نماینده تهران با بیان اینکه این برای من مهم بود که چنین اتفاقی رخ ندهد که منجر به زیرسوال رفتن شورای‌نگهبان شود و اینگونه تلقی شود که تصمیم سیاسی‌کارانه گرفته شده و نه واقعی، خاطر نشان کرد: زمانی که صلاحیت آقای هاشمی تایید نشد، باز هم تلاش کردم که ایشان موضع زیبنده‌ای بگیرند که الحمدلله موضع بسیار خوبی گرفتند و من از ایشان تشکر کردم که شأن خودشان را حفظ کردند.