جنبش راه سبز - خبرنامه

به گزارش ادوارنیوز، این فعال حقوق بشر که از بیماری حاد عصبی رنج می برد در نامه خود از زندان زنجان می نویسد: «نوشتن برایم آسان نیست اما می گویم و می نویسم تا شاید دیگر برای هیچ طفلی تکرار نگردد من یک مادر دور از فرزندان و بیمارم و چنین از مادر موسی گفتم و از درد خود ناله کردم تا بگویم ” قدرت عشق مادران برتر از هر قدرتی ست ” منشا این قدرت عشق است و مهر مادری که خداوند از رحمانیت خود برگرفت و در وجود مادران نهاد . محروم کردن کودکان ازین مهر و رنج دادن مادران از این هجر ، گناه نابخشودنی ست . و من با هزاران امید از چهاردیوار زندان این نامه نوشتم تا شاید به زودی زود و با لطف الهی در این سرزمین و در هر سرزمینی دیگر در این کره ی خاکی این رنج پایان پذیرد . من ایمان دارم روزی فراخواهد رسید هرچند اگر من نباشم که عشق حاصل از این رنج ها آینده ای بهتر برای فرزندانم و همه ی فرزندان سرزمین ایران و حتی جهان رقم خواهد خورد».

چه کسی مسوول این درد است؟

و چه کسی این درد را بامن شریک است؟

من یک فعال حقوق بشرم یعنی دردم و تلاشم جهت بهبود وضعیت انسانها در هرجای این کره ی خاکی ‌است. سودای قدرت و کسب هیچ مسندی ندارم آنچه در دل و سر می پرورم و جسم ناتوانم را با آن همراه می کنم پا نهادن و رفتن در راهی است که لبخندی بر لب و عشقی در دل بنشانم.

این آرزوی و بهانه ی بودن من در زندگی است اگر حتی یک لبخند بر لبی بنشانم یا کوچکترین کمکی برای بهبود زندگی یک همنوع بنمایم، من پیروزم. این دل نوشته ی یک مادر است برای معنا کردن مادر و اینجا زندان است. چهاردیواری بلند و سخت. در میان چهار دیوار نشسته ام .سجاده ی عشق و نیایش گشوده ام. کلام الهی را محکم به سینه فشرده ام.

احساس می کنم مادرهایی همچون مادر موسی و مادر عیسی نیز با من همراهند و درد را با هم شریک شده ایم هرچند مادر موسی در کنار رود نیل و مریم در پناه تنه ی درخت خرمایی و دور از چشم مردمان که با خود نجوا می کند: «ای کاش پیش از این مرده بودم و از یادها فراموش شده بودم.(مریم-۲۳)»و من در گوشه ی زندان در سرزمین ایران، چرا از زمان و مکان می گویم مگر مادر بودن در دورانها تفاوتی داشته وتغییری نموده؟ نه هرگز گمان نمی کنم. مادر مفهومی جاودانه در تاریخ است.

سوره‌ی قصص را می گشایم. غوغایی در درونم برپاست قصه مادر موسی معنا کردن مادر بودن است. به مادر موسی وحی کردیم که او را شیر بده و چون بر او ترسان شدی وی را به دریا بیافکن و نترس و محزون نباش که ما او را به تو باز می آوریم و او را از رسولان می گردانیم(قصص۷) و مادر فرزندش را در سبدی گذاشت و روانه رود کرد. این کلام وعده الهی است که بر یک مادر وحی می شود. براستی مگر می شود نسبت به آن تردیدی در دل راه داد.

لحظه ای با خود می اندیشم مگر دیگر مادر موسی غمی در دل خواهد داشت حال که مخاطب الهی قرار گرفته و به او وعده داده شده که موسی به آغوشش باز خواهد گشت و آنچه بازگشتنی، با مقام رسالت، اما چند آیه بعد، رازی از پرده برون می افتد که گویی دلیل این داستان است. سرانجام صبح دل مادر موسی (از هر چه غیر از غم مادرش) فارغ گشت و اگر دلش را محکم نمی داشتیم نزدیک بود آن (راز درونش) را آشکار سازد. (قصص-۱۰) مادر موسی کلام الهی را دریافت اما حتی کلام خدا مانع از التیام مادر نشد.

با خود اندیشیدم بار الهی چه شد که مادر موسی علی رغم وعده ی حق تو و اطمینان خاطری که تو به او دادی این چنین بی تاب شد. آری همین جاست که مفهوم مادر بودن را می فهمم و به نظر من خداوند هم مفهوم مادر را در همین نقطه و همین معنی می بخشد.

دردی که حتی با وعده الهی التیام نمی یابد و آن درد مادر بودن است. حتی اگر فرزندت را به آغوش پر مهر و امنی نیز بسپاری اما آتش دل مادر را نمی توانی فرو بنشانی حتی اگر آن دامن پر مهر و امن، دامن الهی باشد. آه تردید ندارم که خداوند با خود چه اندیشید. با خود اندیشید آری من که خود زمانی رحم را خلق کردم گفتم: «تو رحمی و من رحمان و من از رحمانیت خود در تو نهادم. (روایتی از رسول اکرم)

آری خداوند از رحمانیت خویش به رحم مادر بخشید تا چنین شود که در قصه مادر موسی می بینیم. آیا پس از بخشیدن این مهرورزی و رحمانیت از جانب خداوند به مادر باید توقعی جز این از مادر موسی داشت؟ خداوند بهتر از هر کسی درک می کرد و می دانست که این مهر با مادری که فرزندش را از خود دور ساخته چه می کند؟

چگونه او را آتش می زند و او را می سوزاند و می گذارد مهر مادری تاب و توان مادر موسی را بریده و تا آنجا او را پیش می برد که رازی را فاش سازد که فرمان الهی است و رسالت یک برگزیده الهی را حتی جان او را به خطر می افکند.

آری اگر مادر موسی فریاد می کشید و راز برملا می کرد هیچ گناهی نکرده بود. اما خداوند دل مادر را محکم نگه می دارد تا فریاد نکشد. خداوند تدبیری کرد و به سرعت اراده کرد و همان شد.

خداوند عزیز “شیر همه زنان شیرده را برموسی حرام می کند”. (قصص-۱۲) تا موسی فقط سینه مادر خود را بگیرد و شیر بنوشد و “بدین وسیله او را به مادرش برگرداندیم تا دیده اش روشن شود و غمگین نباشد و بداند که وعده خداوند حق است”(قصص-۱۳).

و حال من در اندیشه ام که وقتی خداوند حتی برای امر مهمی چون رسالت پیامبری، تاب دوری فرزند از مادر را برنمی تابد و این گونه فرزند را به آغوش پرمهر مادر که مهرش از رحمانیت الهی است باز می گرداند، چگونه می توان کودکان معصوم را از آغوش مادران دور نمود و به زندان افکند. آیا سزاوار است که آغوش های خالی مادران از تب دوری فرزندانشان هر لحظه چون آتش شعله برکشند و جسم و جانشان را به تلی از خاکستر تبدیل کند. هیهات که چنین رسمی در هیچ آیین الهی و مکاتب ارزشمند انسانی معمول نبوده است.

در سلول همدمی جز کلام الله ندارم و البته نیایش با پروردگار مرا کافی است و اگر نبود از غم دوری علی و کیانا دیوانه شده بودم. کلام الهی را می گشایم در توصیف قیامت جمله ای دوباره مفهوم مادر را برایم معنا می کند.

یقین پروردگار مهربان برای ساختن تصویر و معنا کردن “مادر” این جمله را به انسان یادآوری می کند. خداوند از قیامت می گوید. آیات الهی می خواهند هیبت و عظمت و عمق این واقعه را به طور ملموس برای انسان به تصویر کشد از نمادهایی استفاده می کند که هرروز می بینیم و درموردش می شنویم و با آنها آشناییم “روز قیامت کی خواهد بود “قیامت چیست” “ماه تاریک شود” (قیامت-۸)”

به اندازه کافی این تمثیل ها نشان دهنده عمق واقعه است، اما به یک باره خداوند برای ترسیم روز حسابرسی بندگانش جمله ای می گوید که تصویر قیامت را به طور عینی و به وضوح کامل به تصویر می کشد”روزی که مادر فرزندش را رها میکند.”

با خود اندیشیدم خداوند از هر مثلی برای نشان دادن سختی و دشواری حسابرسی انسانها یاری می جوید اما تصویر واقعی آن روز را با تمثیل رها کردن فرزند توسط مادر کامل می کند، خداوند مهرورز به زبان فصیح می گوید که مادری که تحت هیچ شرایطی حتی درد، رنج و مرگ فرزندش را از خود دور نمی سازد، پس ببینید و بیاندیشید که قیامت چه هولی در دل ایجاد می کند که حتی مادر فرزندش را وا می نهد.

آری مفهومی دوسویه است. خداوند هم برای نشان دادن بزرگی غم دوری مادر از فرزند، قیامت و محشر را مثال می زند و هم برای نشان دادن هیبت و عظمت قیامت از رنجی بزرگ همچون جدایی مادر از فرزند می گوید اما هر دو مفهوم مادر را گوشزد می کند .

دیگر چه می توانم بگویم و چه می توانم بنویسم . این معنای واقعی “مادر” است.

پیشانی بر خاک می نهم. خدایا تو با من “مادر” چه کردی؟ تو چگونه من را خلق کردی؟ وقتی از رحمانیت خود در رحم مادر گذاشتی چه بر سر ما آوردی؟ صدای ناله هایم بلند شده، اشک هایم روانند، چشمانم دیگر نمی بینند. روی دیوار سلول نوشته ای را می خوانم “آه مادر یک ماه است که ندیدمت” دیوانه وار سرم را به دیوار سلول تکیه می دهم و به هق هق می افتم .

خدایا با تو کار دارم نه با بندگانت. تو، من مادر را سرشار از عشق به فرزند آفریدی و به یک باره دو طفل به من بخشیدی. نه ماه در وجودم گذاشتی و در یک تن نفس کشیدیم. شب ها و روزها در آغوشم پروراندی و آن ها اکنون ۵ سال دارند، محتاج آغوش من، در حالی که حتی پدر نیز در کنارشان نیست و اکنون اینگونه آغوشم از جگر گوشه هایم خالی است و فرزندانم بدون پدر و مادر چراغ خانه ام را روشن نگه داشته اند .

خدایا تو را به جان مادر موسی قسمت می دهم، ترا به رنج مریم و درد زایمان او قسمت می دهم، ترا به عشق خدیجه به فاطمه قسمت می دهم که لبخند را بر لبان پیامبر نشاند و دل رنجیده اش را روشنی و گرمی بخشید، دستانت را بر روی فلبم بگذار ، قلبم را نگه دار ، محکم ، محکمتر و محکمتر .

آه قسم به آن لحظه که مادر موسی کلام الهی را شنید و فرزند را به رود سپرد اما رنج دوری فرزند را تاب نیاورد و خداوند با مهرش دلش را نگه داشت، اکنون و در این لحظه دست های خداوند را بر دور قلبم احساس می کنم، اما چه کنم من یک مادرم و آرام نمی شوم.

با خود چون مریم می گویم ای کاش مرده بودم و اکنون فراموش شده بودم با خود می گویم نرگس صبر کن ، برای خدا صبور باش ، اما نمی شوم ، باز برمی خیزم و با دست هایی که به سوی آسمان بلند کرده ام زار می زنم خداوندا تو را به مادر موسی قسمت می دهم چگونه تدبیر کردی و موسی را به مادرش باز گرداندی، به آغوش آتش گرفته ی من بنگر.

خدایا صدای ناله ام را بشنو، ببین چه بی تاب باتو سخن می گویم. خدایا، بیا، بیا و در کنارم بنشین. آه من از عشق گفتم و اما با رنج و درد. رنجی که اکنون سخت بیمارم کرده است. با دستی می نویسم که به دلیل زمین خوردنم کبود است. اما باید از عشق گفت و نوشت. آن عشق عشق مادری است و آن درد درد دوری از فرزندان. می خواهم گوشه ای ازین رنج را برایتان بازگویم هرچند به پروردگار سوگند تاب گفتن ندارم.

۰۳/۲۰/۸۹در حالی که دختر سه ساله ام را از بیمارستان و پس از عمل سنگینی به خانه آورده بودم بازداشت شدم. مامورین بالای سرم ایستاده بودند. وقت خواب بچه ها بود. علی را روی پایم گذاشتم. شیشه ی شیرش را دادم و لالایی گفتم و خوابید. اما کیانا را نمی توانستم آرام کنم. هر بار آمدم از او دور شوم با صدای گریان و لرزان می گفت: «مامان منو ببوس» . باز می گشتم و می بوسیدم. پس از سه بار تکرار خواسته اش او را با هزار درد ترک کردم.

جسمم راه زندان می پیمود و روحم راه سرگردانی و حیرانی و صدای چکه های خون را از درونم می شنیدم . نمی دانم چگونه بنویسم. نوشتن در این چهاردیوار تنگ و با چشمان اشک آلود و دستان لرزان جان کندنی بیش نیست. اما باید این درد را فریاد کنم تا شاید دیگر مادری چون من به این درد نسوزد .

من در زندان به بیماری سخت اعصاب و روان دچار شدم. زنی سالم بودم ولی با مصرف روزانه ۱۸ قرص و پس از ۱۲ روز بستری شدن در بیمارستان به زندگی با فرزندانم بازگشتم اما افسوس عمر بودن با فرزندانم کم بود. ۰۲/۰۲/۹۱ ماموران جلوی در ایستاده اند . علی و کیانا پنج ساله اند. علی دیگر از هر رفتن من می ترسد. حتی برای رفتن به بیرون خانه.

علی در هراس است با عجله تفنگ زردش را برمی دارد و خود را به من می رساند و دستم را می گیرد “مامان من هم با تو می آیم”.

چه بگویم از لحظه ی جدا شدنم و از اشک های روان بر گونه ی طفلانم. این قلم می جنبد و جانم را می گیرد. نوشتن برایم آسان نیست اما می گویم و می نویسم تا شاید دیگر برای هیچ طفلی تکرار نگردد من یک مادر دور از فرزندان و بیمارم و چنین از مادر موسی گفتم و از درد خود ناله کردم تا بگویم “قدرت عشق مادران برتر از هر قدرتی ست ” منشا این قدرت عشق است و مهر مادری که خداوند از رحمانیت خود برگرفت و در وجود مادران نهاد.

محروم کردن کودکان ازین مهر و رنج دادن مادران از این هجر، گناه نابخشودنی ست. و من با هزاران امید از چهاردیوار زندان این نامه نوشتم تا شاید به زودی زود و با لطف الهی در این سرزمین و در هر سرزمینی دیگر در این کره ی خاکی این رنج پایان پذیرد.

من ایمان دارم روزی فراخواهد رسید هرچند اگر من نباشم که عشق حاصل از این رنج ها آینده ای بهتر برای فرزندانم و همه ی فرزندان سرزمین ایران و حتی جهان رقم خواهد خورد .

  

جـــرس: وزارت خارجه آمریکا روز پنجشنبه با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد، آمار مربوط به صادرات نفت خام ایران در سه ماهه نخست سال جاری میلادی به میزان تقریبی یک میلیون بشکه در روز، کاهش نشان می‌دهد.

به گزارش رادیو اروپای آزاد، هیلاری کلینتون، وزیرخارجه آمریکا، در این بیانیه که بر پایه گزارش آژانس بین المللی انرژی تنظیم شده، آورده است که صادرات نفت ایران در سال گذشته میلادی روزانه تقریبا دو و نیم میلیون بشکه بوده، اما اکنون به یک و نیم میلیون بشکه رسیده که به معنای از دست دادن ۸ میلیارد دلار در آمد نفتی در سه ماه نخست سال جاری برای ایران است.

وزارت خارجه آمریکا روز پنجشنبه همچنین خبرداد که موسسات مالی در چین و سنگاپور به پاداش کاهش قابل توجه واردات نفت از ایران تا ۱۸۰ روز از تحریم‌های آمریکا معاف می‌شوند. بنا بر این خبر ۲۰ کشور دیگر به دلایل مشابه فعلأ از تحریم‌های نفتی آمریکا معاف هستند.

به گزارش خبرگزاری رويترز، دولت امريکا برای اجتناب از وخامت روابط ديپلماتيک با چين که پشتيبانی آن در فرونشاندن بحران سوريه و مهار بلندپروازيهای هسته ای ايران برای واشینگتن ضروری است، اين کشور را در فهرست معافيت شش ماهه از خريد نفت ايران قرار داده است.

امريکا با معافيت چين و سنگاپور، همزمان با اجرايی شدن دور جديد تحريمهای امريکا عليه بانک مرکزی ايران، تمامی ۲۰ مشتری نفت ايران را در فهرست معافيت خود قرار داد. دور جديد تحريمهای امريکا، بانک مرکزی ايران که مسئوليت انتقال وجوه مالی دريافتی از صادرات نفت را بر عهده دارد هدف قرار داده است و کليه شرکتهايی که با بانک مرکزی ايران در تعامل باشند از دسترسی به سيستم مالی امريکا محروم خواهند شد.

خانم هيلاری کلينتون در بيانيه ای با اعلام اين خبر گفته است که هر دو کشور بخاطر کاهش «چشمگير» واردات نفت از ايران در فهرست معافيت آمريکا قرار گرفته اند و کاهش خريد نفت همه مشتريان نفتی ايران نشان دهنده اين امر است که دولت تهران هزينه گزافی برای برنامه هسته ای خود می پردازد.

دور جديد تحريم های آمريکا عليه ايران که آخرين روز سال گذشته ميلادی تصويب شد، از ۲۸ ژوئن، پنج شنبه به اجرا گذاشته شده است و به کشورهايی که خريد نفت ايران را بصورت «چشمگير» کاهش دهند، ۱۸۰ روز معافيت داده خواهد شد که خريد نفت از ايران را ادامه دهند.

دولت باراک اوباما دقيقا رقمی برای «کاهش چشمگير» عنوان نکرده بود.

قبلا ۱۸ کشور خريدار نفت ايران بخاطر کاهش يا قطع واردات نفت ايران از تحريم های آمريکا معاف شده بودند، از جمله ۱۰ کشور اروپايی، به همراه هند، ژاپن، کره جنوبی و ترکيه که بزرگترين مشتريان نفتی ايران در سال ۲۰۱۱ بودند.

مقامات آمريکا می گويند که صادرات روزانه نفت ايران نسبت به رقم دو ميليون و ۵۰۰ هزار بشکه ای در سال گذشته، به کمتر از يک ميليون و ۸۰۰ هزار بشکه رسيده است، صادراتی که منبع اصلی درآمد دولت جمهوری اسلامی ايران است و تحريم های نفتی غرب عليه ايران ابزاری برای فشار بر اين کشور در راستای شفاف سازی برنامه مناقشه برانگيز هسته ای آن است. ايران اصرار دارد که برنامه هسته ای اين کشور صلح آميز است.

به گزارش خبرگزاری رويترز، خانم کلينتون گفته است که در آمد نفتی ايران تحت تاثير تحريمها هم اکنون به ميزان ۸ ميليارد دلار در هر سه ماه کاهش خواهد يافت.

قبلا آژانس بين المللی انرژی طی گزارشی اعلام کرده بود که صادرات نفت ايران در نيمه دوم سال جاری ميلادی تا ۴۰ درصد کاهش خواهد يافت.

هم اکنون چين، هند، ژاپن و ترکيه از بزرگترين مشتريان نفتی ايران هر کدام تا ۲۰ درصد واردات نفت از ايران را کاهش داده اند و کره جنوبی، چهارمين مشتری بزرگ نفت ايران در سال ۲۰۱۱، واردات نفت از ايران را از اول ماه ژوئيه، ۲ روز ديگر متوقف خواهد کرد.

هم اکنون به غير از سنگاپور ديگر مشتريان کوچک نفتی ايران از جمله تايوان، کره جنوبی، سريلانکا و مالزی نيز بخاطر کاهش واردات نفت از ايران در فهرست معافيت آمريکا قرار گرفته اند.

چين که سال گذشته تا سقف ۵۶۰ هزار بشکه در روز از ايران نفت وارد کرده بود، تا سه ماهه اول سال جاری ميلادی واردات نفت از ايران را نا نصف کاهش داده بود و هم اکنون روزانه تا سقف ۴۵۰ هزار بشکه از ايران نفت وارد می کند.
اتحاديه اروپا نيز که سال گذشته مشتری ۴۵۰ هزار بشکه نفت ايران در روز بود، از اول ماه ژوئيه واردات نفت از ايران را متوقف خواهد کرد.

 

۱۳ ژوئن ۲۰۱۲

باور عمومی این است که وضعیت نگران کننده اقتصادی که در اثر تحریم ها ایجاد گردیده مهمترین دلیلی است که ایران را در ماه آوریل به میز مذاکره با پنج عضو دائم شورای امنیت به اضافه آلمان آورد.

امید ها برای دستیابی به پیشرفت سریع در ماه گذشته در بغداد نقش بر آب شد. ایران شرایط دشوار گروه ۵+۱ را رد کرد. اگر باور کنیم که تحریم ها اقتصاد ایران را به مرز سقوط رسانده، لذا عقلانی است که با اتخاذ موضع سرسختانه تر، امید داشته باشیم که با ضعف بیشتر اقتصادی، طرف ایرانی موضع نرمتری اتخاذ کند. در آن صورت دلایل کمی وجود دارد که نسبت به دور جدید مذاکرات که قرار است در ۱۸ تا ۱۹ ژوئن در مسکو برگزار شود، امیدوار باشیم.

با مشاهده رفتار ایرانیان به نظر نمی رسد که آنان وضعیت اقتصادی آن کشور را وخیم می دانند. آیا آن ها بلوف زده و یا آمار دیگری را در نظر می گیرند؟ گزارشات منتشره در غرب برای ایران اوضاع وحشتناک و در حال سقوطی را ترسیم می کنند، ولیکن آمارهای منتشره توسط ایران به سازمان های بین المللی بیانگر آن هستند که اگر چه اقتصاد آن کشور با چالش های جدی روبرو است، ولیکن در مرز ورشکستگی قرار ندارد.

به دلیل آن که اقتصاد ایران در کانون بن بست هسته ای قرار گرفته، مهم است که برخی از مجادلات عمده که منتج به تفاسیر متفاوت شده را بررسی نماییم.

استاندارد زندگی

مقایسه ایران با ترکیه به ما کمک می کند که نشان دهیم که چرا وضعیت اقتصادی ایران تا اندازه ای که تصور می شود بد نیست.

بر اساس گزارش توسعه انسانی سال ۲۰۱۱، ایران جایگاهی بالاتر از ترکیه دارد. این گزارش بر پایه شاخص های درآمد ، آموزش و بهداشت تهیه گردیده است. بر طبق گزارش بانک جهانی از شاخص های توسعه جهانی، که توسط خبرنگاران به ندرت از آن ها استفاده می شود، در سال ۲۰۰۹ تولید سرانه ناخالص داخلی ایران ۹۰ در صد ترکیه بود. این آخرین آماری است که برای دو کشور در این مورد منتشر شده است.

درعرض ده سال گذشته ، اقتصاد ایران نرخ رشد خوبی را تجربه کرده و این رقم به طور متوسط سالانه ۷/۴ در صد بوده، در صورتی که این نرخ در ترکیه ۹/۳ در صد بوده است. البته رشد ایران به دلایل وجود منابع نفتی در این کشور بوده در حالی که رشد ترکیه ناشی از افزایش میزان تولید حاصل شده است. از سال ۲۰۰۹ که ایران از انتشار آمار معتبر خودداری ورزیده ، شاخص ها نشان می دهند که رشد اقتصادی ایران تقریبا متوقف گردیده، در حالی که رشد ترکیه همچنان رو به صعود است.

تورم

تورم شاخص تنگدستی اقتصادی است و زمانی که از ایرانیان درباره وضعیت آنان صحبت شود، بیشتر از همه عوامل که در مطبوعات غرب هم به ان تاکید می گردد، به این عامل اشاره می کنند. دلیل اهمیت این موضوع آن است که از سال ۱۹۸۵ بر طبق آمار رسمی، متوسط نرخ تورم در ایران سالانه ۲۰ در صد بوده است. در عرض ده سال گذشته این رقم به ۱۵ در صد تنزل یافت و در سال ۲۰۱۰ به حدود ۱۰ در صد رسید، سپس سیر صعودی را طی کرد. درعرض ۱۲ ماه گذشته نرخ تورم بیش از ۲۵ در صد بوده و در ماه گذشته به ۳۴ در صد در مقیاس سالانه رسید.

پس از ادامه سه دهه تورم بالا، به نظر می رسد که ایرانیان به این موضوع هنوز عادت نکرده اند، ولی با توجه مدت طولانی تداوم آن ، دولت افزایش نرخ تورم را چندان تهدید کننده نمی داند. از طرف دیگر نگران تورم بالا بوده زیرا این روند آزار دهنده موجب می شود که جمعیت متفرق بر علیه دولت با یکدیگر متحد گردند.

به هر صورت نرخ بالای تورم اخیر مستقیما به تحریم ها مربوط نیست. دو عامل مسئول ایجاد این وضعیت است: کسب در آمد بالای نفتی که رکورد جدید را برجاگذاشته و اصلاحات اخیر در یارانه ها.

خرج در آمد نفتی توسط دولت معمولا باعث بالا رفتن تورم می شود زیرا موجب افزیش قیمت کالا های غیر تجا ری و خدمات و در نتیجه صعود سطح قیمت های عمومی می شوند. به همین دلیل افزایش قیمت مسکن ، خدمات بهداشتی، میوه جات تازه به افزایش در آمد نفتی رابطه دارد. ایرانیان به در آمد نفتی علاقه داشته در حالی که از بالا رفتن نرخ تورم که به همراه آن می آید، متنفرند.

دلیل عمده دیگر نرخ تورم فعلی، طرح شجاعانه اصلاح یارانه ها است که از دسامبر ۲۰۱۰ به اجرا گذارده شد. طبق این طرح قیمت فراورده های انرژی بین ۳ تا ۹ برابر افزوده شد که این روند به بالا رفتن کلیه قیمت ها منجر گردید. جهت پذیرش این طرح از نظر سیاسی، دولت پول کسب شده را به میزان ۴۵ دلار در ماه در اختیار هر شهروند قرار می دهد.

گزارش رسانه های غربی در باره این طرح منفی بوده در حالی که دولت ایران بر این باور است که این اصلاحات با استقبال زیادی روبرو شده است. در ماه گذشته مجلس ایران تصویب کرد که این طرح ادامه یابد. به نظر می رسد توزیع یارانه به فقر زدایی کمک کرده زیرا سوبسید انرژی به طور غیر متعادلی به ثروتمندان تعلق می گیرد ( قشر فقیر در مقابل هر ۱۰ دلار سوبسید مواد سوختی دریافتی توسط طبقه مرفه، فقط یک دلار دریافت می کند) در حالی که پرداخت ۵/۱ دلاری نقدی به ازای هر نفردر روز توانسته است به بسیاری که طبق شاخص های بین المللی زیر خط فقر ۲ دلار در روز هستند، کمک کند.

نکته آخر اینکه هیچگونه شواهدی وجود ندارد که اثرتورم بر قشر کم در آمد جامعه که پایگاه دولت از آن ها تشکیل شده، بیش از دیگر اقشار است. بدون شک همه اقشار زیان نمی بینند زیرا نرخ بالاتر کالا ها به جیب عده ای می رود.
صرف نظر از جزئیات، هم اینکه دولت این طرح پر ریسک را در زمانی که با غرب به بن بست رسیده به اجرا درآورده، دلیلی است که هنوز به سقوط وضعیت اقتصادی و سیاسی کشور باور ندارد.

 

نرخ ارز

دولت اولین بحران اقتصادی خود را در دسامبر ۲۰۱۱ وقتی که نرخ برابری ریال پس از سال ها ثبات سقوط کرد، و درعرض یک هفته ۸۰ در صد ارزش خود را از دست داد، احساس کرد. به طور حتم جرقه کاهش نرخ برابری در اثر افزایش فشارهای تحریم ها که توسط کنگره امریکا در این ماه به تصویب رسیده ایجاد گردید، ولی افزایش نرخ ارز با چندین سال تأخیر روی داد.

تورم موجود تولید کنندگان ایرانی را در رقابت با واردات چینی در موقعیتی پایین تر قرار داده است. از سال ۲۰۰۵ کالا های ساخت ایران به طور متوسط ۵۰ در صد از اجناس خارجی گرانتر تمام شده و لذا موجب افزایش موج ورشکستگی و بیکاری عمده ای گردیده است. در حالی که بخشی از جامعه ایران که از نرخ برابری پایین ارزی سود می بردند هم اکنون ضرر کرده ، ولی آنهایی که در صنا یع می توانند زود به شغلی دست یابند، از طریق پایین آمدن نرخ برابری سود برده اند.

علیرغم اینکه تحریم ها به تجارت خارجی ایران لطمه وارد آورده، ولیکن وضعیت ارز خا رجی آن موجب رشک جهان در حال توسعه قرار دارد، زیرا ایران تقریبا فاقد بدهی خارجی بوده و دارای ذخیره عمده ای از ارز های مختلف و طلا است.

امکان دارد وضعیت اقتصادی ایران شدیداٌ وخیم نباشد ولیکن مشکلات موجود، چالش های زیادی را برای دست اندر کاران ایجاد کرده است. هنوز اثرات کامل تحریم ها پدیدار نشده اند، ولیکن غربیها مطمئنند که در ماه های آینده اثرات مزبور ظاهر شده و توانایی ایران برای صدور نفت، تخصیص درآمدها برای واردات کالا های ضروری و یا تجارت پایاپای با تعداد محدودی از کشورها منجمله چین و هند محدود خواهد شد.
امکان دارد زمان برای رهبران ایران که بتوانند این بحران را به یک فرصت تبدیل کنند, گذشته باشد. آن ها در رابطه با این که تحریم ها به آن ها ضربه زده هنوز با یکدیگر اختلاف نظر دارند. همچنین وحدت ملی مورد نیاز جهت بهبود اوضاع شاید دیگر وجود نداشته باشد. اما آن ها با دلایلی امیدوارند که با ایجاد تغییرات در سیاست ها می توانند فضای داخلی تجاری را بهبود بخشیده و ایران می تواند این طوفان را پشت سر گذاشته و گردش اقتصاد برای مدتی می تواند ادامه یافته تا رهبران مجبور به دادن امتیازاتی به غرب که آنها غیر منطقی می دانند، نشوند. به ویژه آن که دور نمایی برای لغو تحریم ها مشاهده نمی شود.

به راستی غرب چه خواهد کرد اگر از باور خود در مورد فلج بودن اقتصاد ایران دست بردارد؟ آیا امکان سازش در مسکو و یا در اجلاس های آتی وجود دارد؟

پاسخ به این سوال بستگی دارد که گزینه نظامی برای غرب تا چه میزان واقع بینانه است. بدون شک اگر بمباران تاسیسات هسته ای ایران یک راه حل عملی باشد، احتمالا غربی ها به وضعیت اقتصاد در حال سقوط ایران توجهی نخواهند کرد.
این وضعیت مانند وضع یک بازیکن پوکر با یک اسلحه است که بی حساب بازی می کند، زیرا او می داند که می تواند نتیجه را به نفع خود خاتمه دهد. از طرف دیگر اگر شروع جنگ هزینه زیادی در برداشته و عملی نباشد، وقوف به واقعیات اقتصاد ایران به غرب کمک خواهد کرد که با کارت های خود آگاهانه تر عمل نماید.

منبع: المانیتور

*جواد صالحی اصفهانی استاد اقتصاد در دانشگاه تکنولوژی ویرجینیا و محقق ارشد غیر مقیم در موسسه بروکینگز است.

 

جـــرس: معاون وزیر راه و شهرسازی از افزایش ۲۰ درصدی عوارض آزادراه‌های کشور خبر داد.

به گزارش مهر، احمد صادقی در خصوص برنامه دولت برای افزایش عوارض آزادراه‌ها، اظهار داشت: از یک ماه گذشته ۲۰ درصد به نرخ عوارض تمام آزادراه‌های کشور افزوده شده است.

این در حالی است که پیش از این، افزایش قیمت سوخت در سالهای اخیر به اندازه کافی بر بهای تمام شده ی حمل و نقل تاثیر گذاشته بود و اکنون افزایش عوارض می تواند به بهانه یا عاملی جدید برای افزایش دوباره هزینه حمل و نقل بین شهری، اعم از مسافربری و باربری، تبدیل شود.

معاون وزیر راه و شهرسازی در خصوص ساخت راه آهن غرب کشور هم بیان کرد: این راه آهن از پروژه های مهم وزارت راه است که از سمنگان در استان مرکزی شروع شده و به سمت استان همدان می رود، سپس از شهرهای ملایر و نهاوند عبور می کند و به سمت کنگاور در استان کرمانشاه می آید در نهایت هم با عبور از بیستون به پایان ایستگاه کرمانشاه می رسد.

وی افزود: براساس فعالیت های انجام شده، سال گذشته تا ایستگاه ملایر رسیدیم و هم اکنون ایستگاه ملایر فعال است همچنین تلاش داریم که امسال به ایستگاه نهاوند برسیم.

مدیرعامل شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور با بیان اینکه تا اواخر امسال یا اوایل سال آینده به کرمانشاه می رسیم، گفت: راه آهن غرب کشور پروژه فعالی است و تاکنون حدود ۷۰ کیلومتر از زیرسازی آن آماده شده است و در حال حاضر مناقصه روسازی را برگزار کردیم.

صادقی با اشاره به اینکه به زودی عملیات ریل گذاری شروع خواهد شد، اظهار داشت: عملیات احداث ایستگاه های نهاوند و کرمانشاه را به مناقصه گذاشتیم و پیمانکاران آن انتخاب شدند و کار را شروع کردند.
 

 

به گزارش سایت ملی-مذهبی، این تجمع با حضور اعضای خانواده‌ی بازداشت شدگان و دیگر فعالین کارگری برگزار شد که بعد از چند ساعت تجمع، مسئولین دادسرا به تجمع کنندگان اعلام کردند که تا روز شنبه به وضعیت کارگران زندانی رسیدگی خواهد شد. بر اساس همین خبر، تا کنون میترا همایونی در زندان لاکان، جلیل محمدی، ریحانه انصاری و علیرضا عسگری در زندان رجایی شهر با خانواده های خود ملاقات نداشته اند.

بازداشت فعالان کارگری
در هفته های گذشته بیش از شصت تن از فعالان کارگری و اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در کرج بازداشت شدند.

میترا همایونی، وفا قادری، ریحانه انصاری، خالد حسینی، محمود صالحی، سعید مقدم، سیروس فتحی، غالب حسینی، محمد عبدی‌پور، جلال حسینی، علیرضا عسگری، مسعود سلیم‌پور، عباس اندریانی، صدیق امجدی، فتاح سلیمانی، مازیار مهرپور، محمد مولانایی، واحد سیده، جلیل شریفیان، صدیق خسروی، یوسف آب‌خراباد، فرامرز فطرت‌نژاد، جلیل محمدی، نظام صادقی، افشین ندیمی، حسین پیلوتی، رحمان ابراهیم‌زاده، عباس هاشم‌پور ، فردین میرکی، سعید مرزبان، شیرکو حسینی، جواد معصومی، جمیل راست‌خدیو، ریبوار عبداللهی، ابراهیم مصطفایی، علی آزادی و فرامرز احمدی در میان بازداشت شدگان بودند.
 

 

به گزارش خبرگزاری آلمان، اعضای کمیسیون حقوق‌بشر و کمک‌های انساندوستانه مجلس فدرال آلمان در نشست اخیر خود به اتفاق آراء بیانیه‌ای را تصویب کردند که در آن آزادی زندانیان سیاسی و پایان دادن به مجازات اعدام در ایران خواسته شده است.

این بیانیه چنین آغاز شده است: "سه سال‌پیش، در ماه ژوئن سال ۲۰۰۹ در جریان اعتراض‌های توده‌ای برای حقوق‌بشر، آزادی و دموکراسی دست‌کم ۴۰ نفر در ایران کشته شدند. در پی انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۲ ژوئن ۲۰۰۹ همچنین ۵ هزار زن ‌و مرد تظاهرکننده بازداشت شدند. حقوق انسانی شهروندان ایرانی همچنان نقض می‌شود. میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد رهبران جنبش دموکراسی‌خواهی ایران از فوریه سال ۲۰۱۱ در حصر خانگی به‌سر می‌برند و ارتباط آن‌ها با زندگی سیاسی قطع شده است."

در بخش دیگری از بیانیه آمده است: "از زمان تعیین دکتر احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل‌متحد برای حقوق‌بشر در ایران در ماه مارس ۲۰۱۱ از سفر وی به ایران جلوگیری شده است. آزادی عقیده، تجمع و تشکل در ایران سرکوب می‌شود. این‌ها مشخصه‌های هر جامعه آزاد و کثرت‌گرا و دموکراتیک هستند. تعداد بی‌شماری از منتقدان حکومت، روزنامه‌نگاران، دانشجویان، فعالان حقوق زنان و اعضای اقلیت‌ها زندانی شده‌اند."

اعضای کمیسیون حقوق‌بشر و کمک‌های انساندوستانه مجلس فدرال آلمان در دنباله بیانیه خود با اشاره به وضعیت مدافعان حقوق‌بشر در ایران نوشته‌اند: "به‌ویژه مدافعان حقوق‌بشر به‌خاطر تلاش فوق‌العاده در راه تحقق حقوق‌بشر و دموکراسی با بازداشت‌های بی‌حساب و کتاب، شکنجه، تعقیب قضائی و محاکمات غیرقانونی روبرو هستند. همه این‌ها شایسته همبستگی و پشتیبانی ما هستند، زیرا بدترین کابوس یک زندانی این است که فکر کند فراموش شده است."

در ادامه بیانیه کمیسیون حقوق‌بشر مجلس آلمان روی نقض آزادی عقیده در ایران تاکید شده است:«نقض آزادی عقیده آغازگر نقض سایر حقوق انسانی است. در ایران، در سال ۲۰۰۹ دست‌کم ۳۶۰ نفر اعدام شدند. ۵۰ مورد از این اعدام‌ها در ملاء‌عام انجام گرفت. حق حیات یکی از حقوق‌ بنیادین انسان‌ها و پیش‌شرط سایر حقوق‌ انسانی است.‌ اعدام وحشیانه و غیرانسانی است. حکومت ایران، از این طریق تعهداتی را که به موجب پیمان مدنی سازمان‌ملل‌متحد سپرده‌است نقض می‌کند. حکومت، مسئول حفظ حیات شهروندان خود است."

بیانیه کمیسیون حقوق‌بشر مجلس فدرال آلمان با این عبارات پایان می‌یابد: "دولت ایران مدعی است که حرمت‌انسانی را محترم می‌شمارد. این دولت باید سرانجام فاصله میان ادعا و واقعیت را پرکند. رژیم ایران اجازه ندارد فریاد آزادی برای زندانیان سیاسی و پایان دادن به مجازات اعدام را ناشنیده بگذارد."
 

جـــرس: طی دو دهه اخیر در حالی که متوسط رشد سالانه شاخص کل بهای کالاها و خدمات مصرفی ایران ۱۹.۶ درصد بوده، شاخص بهای مسکن اجاری سالانه ۲۰.۲ درصد افزایش یافته است.

به گزارش ایسنا، آمارهای رسمی بانک مرکزی نشان می‌دهد که در دو دهه اخیر به جز سال ۸۹ همیشه نرخ رشد شاخص بهای مسکن اجاری بیشتر از تورم بخش مصرف‌کنندگان بوده است.

بر این اساس میزان شاخص کل بهای کالاها و خدمات مصرفی طی سال‌های ۷۱ تا ۹۰ بیش از ۳۹۲ درصد رشد داشته که این رقم تورم متوسط سالانه ۱۹.۶ درصد طی این ۲۰ سال را نشان می‌دهد.

این در حالی است که متوسط تورم در بخش مسکن طی ۱۹ سال از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۹ سالانه ۲۰.۲ درصد بوده است. طی این ۱۹ سال میزان شاخص بهای مسکن اجاری در مناطق شهری ایران ۳۸۵ درصد افزایش یافته است که در مقایسه با تورم ۱۹ ساله همین مدت در بخش تورم مصرف‌کنندگان بیش از ۱۵ درصد بیشتر بوده است.

طی سال‌های ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۹ میزان شاخص کل بهای کالاها و خدمات مصرفی ۳۷۵ درصد افزایش داشته است که میانگین سالانه آن ۱۹.۵ درصد می‌شود.

طبق گزارش‌های بانک مرکزی بیشترین میزان رشد شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی طی ۲۰ سال اخیر مربوط به سال ۱۳۷۴ با تورم ۴۹.۴ درصدی و کمترین میزان طی این مدت مربوط به سال ۱۳۸۴ با تورم ۱۰.۴ درصدی بوده است.

همچنین بیشترین میزان رشد شاخص بهای مسکن اجاری در مناطق شهری ایران طی سال‌های ۱۳۷۱ تا۱۳۸۹ مربوط به سال ۱۳۷۵ با ۳۴.۹ درصد افزایش و کمترین میزان طی این مدت مربوط به سال ۱۳۸۹ با شش درصد افزایش بوده است.
 

 

به گزارش رادیو اروپای آزاد، جرج صبرا George Sabra سخنگوی شورای مخالفان حکومت سوریه گفت، هرچند گروه‌های مخالف هنوز جزئیات طرح عنان را مطالعه نکرده‌اند اما شرط پایه‌ای همه طرف‌های مخالف، کناره گیریِ بشار اسد است.

کوفی عنان، میانجی سازمان ملل برای برقراری صلح در سوریه، روز چهارشنبه طرحی پیشنهاد کرد که بر مبنای آن همه طرف‌های درگیر در سوریه با مشارکت هم یک دولت وحدت ملی تشکیل دهند.

این طرح قرار است روز شنبه، فردا، در نشست بررسی بحران سوریه، در «ژنو» به بحث گذاشته شود. این در حالی است که مخالفان حکومت سوریه نیز یکشنبه آینده در قاهره نشستی را برگزار خواهند کرد.

 

به گزارش ارگان خبری فعالان حقوق بشر در ایران، مهندس وحید راستگو، شهروند تبریزی، روز چهارشنبه هفتم تیر ماه در منزل پدری خود در در این شهر بازداشت شد.

بر اساس این گزارش، نیروهای امنیتی که جهت بازداشت وی مراجعه کرده بودند ضمن تهدید خانواده وی مبنی بر عدم پیگیری وضعیت فرزندشان اقدام به تفتیش و ضبط وسایل شخصی وحید راستگو از قبیل کیس کامپیو‌تر، فلش مموری، گوشی موبایل، کتاب‌ها و دست نوشته‌ها کردند.

گفتنی‌ست، وحید راستگو تا کنون موفق به تماس با خانواده خود نشده است و از محل نگهداری وی نیز اطلاعی در دست نیست.

همچنین روز شنبه سوم تیر ماه ۹۱، رضا ستایش افزا، فعال جنبش سبز و از فعالین سابق دانشجویی دانشگاه آزاد کرج، توسط مامورین امنیتی بازداشت و به محلی نامعلوم منتقل شد.

بر اساس گزارش کمیته گزارشگران حقوق بشر، این عضو ستاد مهدی کروبی و فعال سابق دانشجویی که سال ۸۸ و در جریان حوادث بعد از انتخابات ریاست جمهوری، به دلیل فعالیت های اعتراضی در دانشگاه، از تحصیل معلق شده بود، روز شنبه هفته اخیر دستگیر گردید.

خبر های دریافتی حاکی از این است که ماموران امنیتی شامگاه شنبه با مراجعه به منزل رضا ستایش افزا، ضمن تفتیش محل و ضبط کامپیوتر، کتب، سی دی ها و فایل های کامپیوتری، اقدام به بازداشت و انتقال وی می کنند.

هنوز از علت دستگیری، محل بازداشت و سرنوشت این فعال سابق دانشجویی خبری منتشر نشده است.

خانواده وی طی روزهای اخیر، با مراجعه به مراجع قضایی و امنیتی هنوز نتوانسته اند نسبت به وضعیت این فعال جنبش سبز خبری موثق کسب کنند.

طی روزهای اخیر، حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی از بازداشت تعدادی دیگر از شهروندان در شهرهای مختلف کشور خبر داده بود.
 

جـــرس: به گزارش منابع بین المللی، آمریکا یک فرصت شش ماهه در معافیت از تحریم‌های مالی علیه ایران به چین داده است.

خبرگزاری رویترز گزارش داد که ایالات متحده آمریکا، معافیت از تحریم ها را به چین نیز تسری داده است.

بر اساس این گزارش، آمریکا یک فرصت شش ماهه در معافیت از تحریم‌های مالی علیه ایران به چین داده است.

این خبرگزاری نوشته که در کنار چین، سنگاپور نیز به جمع کشورهای معاف از تحریم ها پیوسته اند و هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا اعلام کرده است که هردو کشور با توجه به کاهش ملموس واردات نفت از ایران از این معافیت برخوردار شده اند.