جنبش راه سبز - خبرنامه

جرس: خبرنگار پرس تی وی بر اثر حملات اخیر طالبان در کابل جان باخت.

به گزارش آفتاب، "فرهاد تقدسی"، فیلم‌‌بردار دفتر شبکه پرس‌تی‌وی در کابل روز سه‌شنبه (29 شهریور، 20 سپتامبر) در بیمارستانی در پایتخت افغانستان چشم از جهان فرو بست.

شبکه پرس‌تی‌وی گزارش داد پس از آن که گروهی از مردان مسلح هفته گذشته به سفارت امریکا و مقر فرماندهی نیروهای ناتو در مرکز شهر کابل حمله کردند، دفتر شبکه پرس تی‌وی هدف حملات موشکی قرار گرفت که در این حادثه فرهاد تقدسی مجروح شد.

تقدسی هنگام حمله به ساختمان در دفتر پرس تی‌وی مشغول کار بود.

شبه‌نظامیان طالبان مسئولیت این حملات را بر عهده گرفتند.

از آغاز حمله نظامی امریکا به افغانستان در سال 2001 تا کنون بیش از 20 خبرنگار در این کشور جان خود را از دست داده‌اند.

در این بیانیه که نسخه ای از آن برای انتشار دراختیار جرس قرار گرفته، با اشاره به بحران های حاکمیت، آمده است: «جای تأسف دارد که جریان حاکم که امروز خویش را در مخمصه ای خودساخته محصور می ببیند، به جای هموار ساختن راه برای برگزاری انتخاباتی آزاد، سالم و منصفانه، سعی دارد تهدیدها و خطرات ناشی از بحران های فراروی نظام در بخش بین المللی را با زدوبندهایی در سطح منطقه با قدرت های کوچک و بزرگ، و چالش های داخلی را با اجرای ناقص و دل‌بخواه شرایط انتخابات آزاد، ادامه‌ی جنگ روانی و نشر اخبار جعلی، تلاش برای فریب افکار عمومی و سوء استفاده از اعتبار افراد خوش سابقه برای گرم کردن تنور انتخابات، به تاخیر بیاندازد تا شاید با بهره گیری از فرصت برگزاری انتخابات وجذب مشارکت بخشی از مردم، گوشه ای از مشروعیت از دست رفته خود را باز تولید نماید.»

بیانیه مزبور تصریح می کند: «شورای هماهنگی راه سبز امید با تأسی به مفاد منشور راه سبز امید، راهکار اولیه و استراتژیک برون رفت از این بحران ها و چالشها را بازگشت حاکمیت به سوی مطالبات مشروع، انسانی و قانونی لایه های مختلف جامعه و به‌کارگیری راه حل های ارائه شده از سوی رهبران و دلسوزان جنبش سبز ایران زمین، همچون برطرف ساختن موانع موجود و تحقق لوازم و استانداردهای برگزاری انتخابات با حضور واقعی تمامی جناح ها و گروه های دلسوز، آزادی زندانیان سیاسی و احیاء حیثیت و آبروی آنها، رسیدگی به حقوق تضییع شده‌ی آسیب دیدگان و خانواده های آنان، رفع حصر و عادی شدن فعالیت های رهبران جنبش سبز آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی، شفاف نمودن قوانین انتخاباتی برای یک رقابت آزاد و منصفانه و سالم، خروج نیروهای امنیتی و نظامی از حوزه سیاست و انتخابات در کشور، به رسمیت شناختن حقوق مردم برای اجتماعات قانونی و آزادی فعالیت احزاب و تشکل ها می داند.»

شورای هماهنگی راه سبز امید از «هموطنان عزیز، گروه‌های سیاسی حامی جنبش سبز و فعالان آن در داخل و خارج کشور» دعوت کرده است که «در جهت همگامی و همراهی نیروهای دموکراسی‌خواه و معترض به روند مهندسی‌های انتخاباتی، و دستیابی به وفاق و اتحاد ملی، برای تحقق درخواست و برنامه‌ی مطرح شده همراه و فعال گردند.»

متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

به نام خدا

بیانیه شماره 2 انتخاباتی شورای هماهنگی راه سبز امید

کمتر از شش ماه به انتخابات مجلس نهم به عنوان مهم ترین چالش حاکمیت پس از جنگ تحمیلی باقی است. همان طور که انتظار می رفت، احزاب، گروه ها و فعالان همراه با جنبش سبز تا کنون با محور قراردادن بحث انتخابات و ارائه تحلیل‌های روشنگر و مواضع سازنده در ایجاد فضای مناسب به منظور رسیدن به یک خط مشی واحد کمک فراوانی نموده اند که جا دارد در همین جا از همه‌ی آنها سپاسگزاری کنیم.

شورای هماهنگی با رصد نمودن نظرات و دیدگاه های مختلف و تحلیل شرایط کشور در عرصه های گوناگون که در بیانیه‌ی مقدماتی نیز به آن اشاره داشت، اعتقاد دارد چالش های کشور در حوزه های مختلف به دلیل ناکارآمدی مدیریت کلان کشور در حال افزایش و بحرانی شدن است:

1) در حوزه سیاست خارجی و امنیت ملی، رفتار حاکمیت، تنگ تر شدن حلقه محاصره و کاهش دامنه‌ی تحرکات سیاست خارجی کشور را فراهم آورده است. زمینه سازی برای گسترش تهدیدات امنیتی و نظامی و سیاسی ناتو علیه ایران با تمسک به تعریف رایجی که از ناامنی و مدیریت بحران های فراتر از مرزهای ناتو مطرح شده و همچنین افزایش و چند لایه شدن تحریم های بین المللی و تبدیل آن به گفتمان غالب در روابط کشورهای مختلف با ایران، حاصل آشفتگی، کوته بینی و ماجراجویی در دستگاه های تصمیم گیری سیاسی کشور است. واقعیت قابل مشاهده در منطقه نشانگر این است که نادیده گرفتن اهمیت اصلاحات اساسی در نظام سیاسی کشور که برگزاری انتخاباتی آزاد، منصفانه و غیرفرمایشی می تواند طلیعه‌ی آن باشد، خواه ناخواه راه را برای دخالت فدرت های خارجی هموار می سازد.

2) در حوزه اقتصادی، کشور در وضعیتی بسیار نامتعادل قرار دارد، به طوری که چالشهای اقتصادی و اجتماعی، روز به روز در حال افزایش است. بحران در نظام مالی و بانکی کشور همچون کسری بودجه، کسری تراز پرداخت های خارجی، رشد نقدینگی، تاثیرات تورمی، بازار کار و اشتغال و رشد تخلفات و فساد نظام بانکی به صورت گسترده (نظیر اختلاس نزدیک به 3000 هزار میلیارد تومانی اخیر)، در کنار اثرات اجرای غیرمدبرانه سیاست هدفمند سازی یارانه ها و دیگر سیاست گذاری ها نظیر اختصاصی سازی هایی که تحت پوشش خصوصی سازی انجام می گیرد، در اقتصاد کلان کشور و نیز زندگی مردم کشور قابل مشاهده است و روز به روز دشواریهای اجتماعی در سطح ملی را شدت بیشتری می بخشد. افزایش ناهنجاری ها و ناامنی های اجتماعی نظیر رواج قتل، سرقت، اعتیاد و توزیع مواد مخدر و ناتوانی بازدارنده در بخش سیاست گذاری و نیروهای اجرایی، جملگی از چالشهای رو به افزایش حاکمیت و در نتیجه کشور است.

3) کاهش مشروعیت دینی حاکمیت نزد اقشار و طبقات گوناگون مردم، افزایش اختلاف نظر با مراجع و علمای طراز اول و مردمی، حوزه های علمیه و دانشگاهیان (اعم از استادان و دانشجویان) و فاصله گرفتن آنها از نهادهای حاکمیتی همراه با لرزان بودن گفتمان حاکم و ناکارآمدی آن، کار را بر حاکمیت سخت و غیر قابل بازگشت نموده است.

4) حاکمیت در حوزه سیاست داخلی نیز با مهندسی انتخابات خرداد 88 و سپس سرکوب لایه های مختلف نیروهای مشارکت کننده و معترض به نتایج انتخابات، موجبات ناامیدی و عمیق تر کردن بحران میان نیروهای سیاسی، اجتماعی و مردمی با خود را فراهم آورد. این عملکرد موجب آسیب پذیری بیشتر و نامتعادل شدن ارکان مدیریت کشور شده و گونه ای فروپاشی اجتماعی را رقم زده، بطوری که بازی انتخاباتی را که همیشه بازی برد- برد برای حاکمیت محسوب می گشت به روندی خطرناک و امنیتی با سرنوشت نامعلومی تبدیل کرده است.

شورای هماهنگی راه سبز امید با تأسی به مفاد منشور راه سبز امید، راهکار اولیه و استراتژیک برون رفت از این بحران ها و چالشها را بازگشت حاکمیت به سوی مطالبات مشروع، انسانی و قانونی لایه های مختلف جامعه و به‌کارگیری راه حل های ارائه شده از سوی رهبران و دلسوزان جنبش سبز ایران زمین، همچون برطرف ساختن موانع موجود و تحقق لوازم و استانداردهای برگزاری انتخابات با حضور واقعی تمامی جناح ها و گروه های دلسوز، آزادی زندانیان سیاسی و احیاء حیثیت و آبروی آنها، رسیدگی به حقوق تضییع شده‌ی آسیب دیدگان و خانواده های آنان، رفع حصر و عادی شدن فعالیت های رهبران جنبش سبز آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی، شفاف نمودن قوانین انتخاباتی برای یک رقابت آزاد و منصفانه و سالم، خروج نیروهای امنیتی و نظامی از حوزه سیاست و انتخابات در کشور، به رسمیت شناختن حقوق مردم برای اجتماعات قانونی و آزادی فعالیت احزاب و تشکل ها می داند.

جای تأسف دارد که جریان حاکم که امروز خویش را در مخمصه ای خودساخته محصور می ببیند، به جای هموار ساختن راه برای برگزاری انتخاباتی آزاد، سالم و منصفانه، سعی دارد تهدیدها و خطرات ناشی از بحران های فراروی نظام در بخش بین المللی را با زدوبندهایی در سطح منطقه با قدرت های کوچک و بزرگ، و چالش های داخلی را با اجرای ناقص و دل‌بخواه شرایط انتخابات آزاد، ادامه‌ی جنگ روانی و نشر اخبار جعلی، تلاش برای فریب افکار عمومی و سوء استفاده از اعتبار افراد خوش سابقه برای گرم کردن تنور انتخابات، به تاخیر بیاندازد تا شاید با بهره گیری از فرصت برگزاری انتخابات وجذب مشارکت بخشی از مردم، گوشه ای از مشروعیت از دست رفته خود را باز تولید نماید.

شورای هماهنگی با تأکید بر حفظ منافع بلندمدت کشور و وحدت و همبستگی ملی پیشنهاد می نماید برای خروج از بن بست سیاسی کنونی و هموار شدن راه اصلاحات اساسی و ساختاری، حاکمیت به عنوان نقطه‌ی عزیمت و گام نخست، با آزادی آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی و همسرانشان و نیز کلیه زندانیان سیاسی که مظهر آزادی سیاسی و انتخابات آزاد هستند نشان دهد که به راستی در جهت برون رفت از بن بست سیاسی کنونی کشور و فراهم ساختن زمینه برای انجام انتخابات آزاد مصمم است. روشن است که تلاش های جریان حاکم برای ایجاد شکاف میان نیروهای مختلف سیاسی و اجتماعی و معامله و قول و قرار با سطوح پایین تر به منظور برگزاری انتخاباتی نمایشی و ایجاد مجلسی در اختیار، راه به جایی نمی برد و گره کور دیگری بر معضلاتی که اکنون با آن دست به گریبان است خواهد افزود.

شورای هماهنگی راه سبز امید در جهت همگامی و همراهی نیروهای دموکراسی‌خواه و معترض به روند مهندسی‌های انتخاباتی، و دستیابی به وفاق و اتحاد ملی، از هموطنان عزیز، گروه‌های سیاسی حامی جنبش سبز و فعالان آن در داخل و خارج کشور دعوت می‌کند برای تحقق درخواست و برنامه‌ی مطرح شده همراه و فعال گردند.

این شورا در آینده و با جمع‌بندی اقدامات سیاسی و امنیتی حاکمیت در قبال خواست‌های جنبش سبز، نظر نهایی خود را در مورد نحوه‌ی مشارکت در نهمین انتخابات مجلس را اعلام خواهد کرد.

شورای هماهنگی راه سبز امید
سی و یکم شهریورماه یکهزار و سیصد و نود

جـــرس: با گذشت دو ماه از اعلام آمادگی جمهوری اسلامی برای همکاری با آرژانتین در زمینه پرونده انفجار مرکز یهودیان در بوئنوس آیرس، رییس جمهور آرژانتین طی سخنانی در نیویورک، ضمن استقبال از این پیشنهاد، آن را ناکافی ذکر کرد و همزمان خواستار شفافیت مقامات جمهوری اسلامی در این زمینه شد.

به گزارش رادیو فردا، کریستینا فرناندز روز چهارشنبه بیست و یکم سپتامبر، در آستانه نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل، گفت: اگرچه پیشنهاد ایران برای همکاری با آرژانتین در زمینه پرونده انفجار مرکز یهودیان نشان‌دهنده تغییر در رفتارجمهوری اسلامی است، این تغییر رویه به تنهایی پاسخگوی درخواست آرژانتین برای دستیابی به عدالت در این زمینه نیست.

در پرونده انفجار در مرکز یهودیان بوئنوس آیرس، آمیا، که سال ۱۹۹۴ به وقوع پیوست، ۸۵ تن کشته و حدود ۳۰۰ تن زخمی شدند. آرژانتین، تهران را مسئول این انفجار می‌داند؛ ادعایی که جمهوری اسلامی همواره آن را رد کرده است.

رییس جمهور آرژانتین که همواره در نطق سالانه خود در مجمع عمومی سازمان ملل به این پرونده اشاره می‌کند، روز چهارشنبه از اعلام آمادگی جمهوری اسلامی برای همکاری با آرژانتین در این زمینه استقبال و در عین حال تأکید کرد که این مذاکرات باید سازنده و صادقانه باشد.

جمهوری اسلامی اواخر تیرماه ضمن ابراز همدردی با قربانیان این حادثه، اعلام کرد که حاضر به همکاری با بوئنوس آیرس برای حل این پرونده است.

خانم فرناندز در خصوص این پیشنهاد ضمن تأکید بر این‌که مذاکرات در زمینه پرونده آمیا باید حاوی نتیجه باشد، گفت: "در هر صورت پیشنهاد مذاکره (از سوی ایران)، چیزی است که آرژانتین نمی‌تواند و نباید رد کند."

به دنبال وقوع انفجار در مرکز یهودیان در بوئنوس آیرس، آرژانتین هشت تن از مقام‌های عالی‌رتبه وقت جمهوری اسلامی را به عنون متهمان اصلی این حادثه معرفی کرد.

در حال حاضر نام شش تن از متهمان ایرانی پرونده آمیا، از جمله اکبر هاشمی رفسنجانی، احمد وحیدی، علی فلاحیان و محسن رضایی در فهرست افراد تحت تعقیب پلیس بین‌الملل قرار دارد.

آرژانتین تاکنون بارها از جمهوری اسلامی خواسته است تا متهمان این پرونده را تحویل دهد، اما مقامات تهران، این حکم قضایی را "سیاسی" و "تحت تاثیر صهیونیست ها" ذکر کرده اند.
 

به گزارش جرس، «مادران صلح ایران» با انتشار بیانیه ای به مناسبت «روز جهانی صلح» تاکید کردند که راه حل مسائل قومی و زیست محیطی در ایران را اعمال خشونت و تحریک احساسات مردم علیه مردم نمی دانند؛ بلکه برایجاد فرصت های برابر برای بهره مندی از حوزه های گوناگون حیات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی شهروندان تاکید دارند.

در این بیانیه همچنین آمده است: «برای جذب حمایت های مردمی از صلح باید به دغدغه های ملی و منافع مشترک و خرد جمعی مردم احترام گذاشت و به آنها اعتماد کرد.»

مادران صلح ایران در بیانیه خود تصریح کرده اند که با اعتقاد راسخ بر اصل و مشی عدم خشونت ، مصرانه از مسئولین سه قوه می خواهند با اولویت قرار دادن اصل گفتگو و تفهیم و تفاهم و تقویت روحیه مدارا گری از تعمیم نگرش امنیتی – پلیسی به اعتراضات مدنی کنشگران در عرصه مطالبات زیست محیطی- دانشجویی –زنان –و اقوام پرهیز کنند . زیرا آنان اخلاقا وظیفه دارند و قانوناً پذیرفته اند که اعتماد و امنیت و صلح را بین مردم با مردم و مردم با مسئولین و ملت ایران با سایر ملل جهان نهادینه سازند.

مادران صلح ایران ضمن «استقبال» از متقابل از«آزادی زندانیان سیاسی عقیدتی» ابراز امیدواری کرده اند که «این اقدام مبارک تا آزادی تمامی زندانیان سیاسی عقیدتی ادامه پیدا کند.»

متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

مادران صلح ایران با آرزوی صلح و امنیت پایدار برای ایران و جهان ، روز جهانی صلح را گرامی می دارند.
در دوران معاصرصلح به صورت پایه موجودیت و اساس هویت جوامع توسعه یافته در آمده است . از این رو قرن جدید را قرن صلح و عدم خشونت نامیده اند. بارزترین نماد صلح خواهی ملت ها را می توان در خیزش های مردمی ، تونس، مصر، سوریه، بحرین،یمن، الجزایر،مراکش، لیبی و اردن آشکارا مشاهده نمود.
تلاش های مردم از جان گذشته این سرزمین ها برای تحقق دموکراسی و تحمیل صلح به حاکمان تمامیت خواه، با استفاده از روش های مبارزاتی ضد خشونت، دلیل دیگری برای اثبات این نکته نغز است که مردم منطقه باور کرده اند که جنگ و کینه توزی عملی مقدس نیست زیرا تبعات جنگ چیزی جز نزول ارزش های اخلاقی و هنجارهای اجتماعی و فقر فزاینده ، بیکاری، فساد و تشدید خشونت علیه زنان و کودکان و ویرانی محیط زیست و نابودی کشاورزی و صنعت و غارت منابع و سرمایه های طبیعی و تخریب میراث تاریخی و فرهنگی در جامعه نمی باشد.

مادران صلح ایران با پایبندی به اصل نفی خشونت در تمامی اشکال آن و احترام به زندگی و شان هر انسان بدون تعصب یا تبعیض و بهره مندی عادلانه شهروندان از فرصت ها و منابع ملی و دفاع از آزادی بیان و تنوع فرهنگی و ترویج رفتارمصرف صحیح با حفظ تمامی اشکال حیات و طبیعت به همراه احترام به دموکراسی و مشارکت همگان و اولویت دادن به گفتگو و نفی تحقیر و بدگویی از دیگران همت خویش را بر گسترش فرهنگ صلح و آشتی استوار ساخته اند. زیرا مادران به تجربه دریافته اند هم چنان که اندیشه جنگ ابتدا در ذهن انسان شکل می گیرد و سپس در رفتار وی خود را می نمایاند، مفهموم صلح نیز ابتدا باید در اذهان آدمیان ساخته شود تا بتواند رفتار و گفتار و کردار آدمی صلح آمیز و مدارا گرانه شود و فرهنگ صلح گسترش یابد.
مفهوم فرهنگ نیز چون صلح مفهومی گسترده و پیچیده است. هم چنانکه معنای صلح به یک تعریف کوتاه و خلاصه " نه جنگ " محدود نمی گردد. معنای فرهنگ که بستر ساز همبستگی و هویت ملی است را نمی توان به تاریخ و ادبیات و زبان مشترک محدود کرد. بلکه جغرافیا و خاک نیز از جمله عناصر مهم در تقویت احساس همبستگی ملی محسوب می شود.

دریاچه ارومیه، قله دماوند، دریای خزر، خلیج فارس، جنگل های شمال، شیرکوه، مرداب انزلی، کویرلوت و زاینده رود و تفتان سازنده پیشینه ذهنی ایرانیان به عنوان ملت ایران می باشند. هم چنان که سعدی و حافظ و فردوسی و نیما و شهریار و شاملو هویت ملی ما را شکل داده اند.
از این رو مادران صلح ایران به حساسیت های زیست محیطی و تفاوت های فرهنگی مردم و اقوام احترام می گذارند و چنین حساسیت و تفاوتهایی را به فال نیک می گیرند. زیرا این حساسیت ها و تفاوت ها ی فرهنگی وقتی در بستر فرهنگ صلح و آشتی مورد توجه قرار گیرند، زندگی انسانی را به رنگین کمان زیبایی از اندیشه و فرهنگ تبدیل می کند و از نکنواختی کسالت بار و ابتذال روزمرگی خارج می سازند.
مادران صلح ایران، راه حل مسائل قومی و زیست محیطی در ایران را اعمال خشونت و تحریک احساسات مردم علیه مردم نمی دانند. بلکه برایجاد فرصت های برابر برای بهره مندی از حوزه های گوناگون حیات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی شهروندان تاکید دارند.

ما باور داریم فرهنگ صلح، فرهنگ گفت و گو و مذاکره و تفاهم است. قطعا اختصاص دادن یک روز برای صلح، در سراسر جهان برای گسترش فرهنگ صلح کافی نیست. اما شاید بتوان با فشار افکار عمومی در چنین روزی رهبران سیاسی جهان را وادار ساخت تا برای مدت 24 ساعت به یک آتش بس جهانی تن بدهند، چه بسا در پرتو سکوت خلاق و اراده گرایانه صلح خواهان، فرصتی برای آنان برای تفکر در باره جهان بدون جنگ فراهم گردد.
بدون تردید صلح جویی را نمی توان تنها از سیاستمداران و رهبران کشورها انتظار داشت. صلح پایدار صلحی است که از حمایت های عقلانی و همکاری های متعهدانه عموم مردم و کنشگران مدنی در عرصه های اجتماعی و جهانی رخوردار باشد.

برای جذب حمایت های مردمی از صلح باید به دغدغه های ملی و منافع مشترک و خرد جمعی مردم احترام گذاشت و به آنها اعتماد کرد.
مادران صلح ایران در راستای اندیشه های صلح خواهانه و فرهنگ آشتی و اعتماد متقابل از آزادی زندانیان سیاسی عقیدتی استقبال می کنند و امید دارند این اقدام مبارک تا آزادی تمامی زندانیان سیاسی عقیدتی ادامه پیدا کند.
مادران صلح ایران با اعتقاد راسخ بر اصل و مشی عدم خشونت ، مصرانه از مسئولین سه قوه می خواهند با اولویت قرار دادن اصل گفتگو و تفهیم و تفاهم و تقویت روحیه مدارا گری از تعمیم نگرش امنیتی – پلیسی به اعتراضات مدنی کنشگران در عرصه مطالبات زیست محیطی- دانشجویی –زنان –و اقوام پرهیز کنند . زیرا آنان اخلاقا وظیفه دارند و قانوناً پذیرفته اند که اعتماد و امنیت و صلح را بین مردم با مردم و مردم با مسئولین و ملت ایران با سایر ملل جهان نهادینه سازند.

روز جهانی صلح بر مردم ایران و جهان مبارکباد
مادران صلح ایران 30/6/1390

ملاقات این هفته با بهمن در زندان اوین چندان خوب نبود.تمام هفته را منتظری که دوشنبه برسد ... و می رسد و از همان اول صبح نحسی یقه ات را می گیرد.

یک - هر هفته تغییری جدید در سالن ملاقات زندان می دهند، هر هفته با دیوارها و میله های جدید روبرو می شوی، آنقدر میله و دیوار اضافه کرده اند که نمی دانی از کدام طرف بروی...و هربار راه را گم می کنی.

چرا این همه دیوار جدید می گذارند؟ چر این همه دیوار در دیوار می گذارند، دیوارهای بلند اوین کم بود که حتی در حیاط منتهی به سالن ملاقات هم دیوارهای جدید و میله های جدید گذاشته اند؟ اینها علاوه بر اینکه عزیزان ما را زندانی کرده اند، در چند ساعتی که برای ملاقات شان به زندان می رویم ما راهم زندانی می کنند! نمی دانم این دیوار در دیوارها و این میله های جدید از حیاط تا شیشه های دو جداره کابین ملاقات ابتکار کیست؟ رییس جدید زندان اوین؟دادستان تهران؟ ماموران امنیتی؟

پیرزنی می گفت، کاش به جای اینکه اینقدر خرج دیوار و میله برای زندانها کنند جای دیگری از این مملکت را آباد می کردند.

دو-همان بدو ورود به سالن به سمت درهای جدیدی هدایت شدیم که تا همین هفته پیش نبود، تفکیک جنسیتی هم کرده بودند، لطفا خانم ها از این در، آقایان از آن در...(البته لفظ لطفا از من است ، آنها به ما نگفتند لطفا...فقط تحکم کردند.)

سه-نوبت تفتیش بدنی بود، با دو خانم چادری و البته جوان مواجه شدیم .

یکی از زنان گوشی های موبایل را از ما می گیرد، آن دیگری با دستکش هایی که در دست دارد، ما را تفتیش بدنی می کند، تفتیش به گونه ای است که تحقیر در آن مشهود است.

عاطفه، همسر یکی از زندانیان می گوید :برای چی ما را این جوری می گردید؟چرا باز دوباره مرحله ای جدید به مراحل بازرسی اضافه شده؟قبل از ملاقات حضوری که با دقت زیاد، خانواده ها را بازرسی می کنید؟

و من می گویم :ملاقات کابینی هم که وضعش روشن است، از پشت شیشه های دو جداره چگونه می توان چیزی مبادله کرد که نگران اید؟

زن می گوید:شما به خودتان نگاه نکنید...

و بعد صدایش را کمی پایین می آورد و آهسته می گوید:

می دونید، بعضی از اینها زندانی سیاسی هستند.

خنده ام گرفته، اما عاطفه می گوید:اتفاقا ما از همان سیاسی ها هستیم و همسران ما زندانی سیاسی هستند.

زن مامور هاج و واج نگاهمان می کند.

این بار من می گویم: من هم خودم روزی زندانی سیاسی بودم و حالا هم همسرم زندانی سیاسی است و افتخار می کنم که همسرم به خاطر عقیده اش در زندان است و نه به خاطر قاچاق مواد مخدر.

زن مامور می گوید:حرف سیاسی اینجا ممنوع است

بقیه خانواده ها به دفاع از زندانیان سیاسی خود می پردازند

زن مامور می گوید :آخر خبر ندارید که در تفتیش از بند چه چیزهایی ازشون گیر آورده اند، برخی شان «ام پی تری پلیر» داشته اند...

با تمسخر می گویم : وای !چه فاجعه ای !«ام پی تری پلیر»؟ داشتند!

هاج و واج که نگاهم می کند، می گویم: «خب داشه باشند!ام پی تری پلیر وسیله ای برای گوش دادن به موسیقی است و گاه نیز البته به درد گوش کردن فایل های زبان هم می خورد، چه اشکالی دارد که یک زندانی که چند سال ازعمرش را اینجا می گذراند، گاهی بتواند برای تنوع هم که شده به چند موسیقی و یا چند درس زبان انگلیسی گوش بدهد؟»

حوصله ندارم بگویم که در آیین نامه سازمان زندان های ایران به صراحت آمده زندانی حق دارد موبایل شخصی و کامپیوتر شخصی خود را داشته باشد.

چهار-از پله ها که بالا می روم، پیرزنی را می بینم که به دست هایش دستکش انداخته و چهار دست و پا خودش را روی پله ها می کشاند بالا، خیلی پیر است...صحنه دردآوری است.می خواهم کمکش کنم، سنگین تر از آن است که بتوانم بغلش کنم...کاش اینجا یک اسانسور برای زنان و مردان سالمند وجود داشت.کاش این زنان و مردان پیر را از در اصلی وارد اوین می کردند تا با این وضع خود را روی زمین و پله نکشانند.

پنج-پشت کابین که قرار می گیرم، بهمن با تاخیر پشت کابین قرار می گیرد، یعنی بهمن و همه زندانی ها را با تاخیر می آورند...بهمن می گوید همه وسایل مان را بهم ریختند، اتاق های مان را شخم زدند.بقیه زندانیان هم به خانواده هایشان جملاتی شبیه به همین را می گویند؟می پرسم دنبال چی بودند؟

می گوید:به نظرت باید بدانم؟این را به نظرم خودشان هم نمی دانسند.

شش-پرده ها که می خواهند پایین بیایند هنوز خیلی از حرفهایم را نگفته ام، پرده پایین می آید و صدای گوشی ها قطع می شود. از گوشه ی شیشه به سختی می توانم بهمن را ببینم، سعی می کنم به او بگویم دوستت دارم ...سعی می کنم با اشاره بگویم به خاطر این نوع برخوردهای آنها! خودت را ناراحت نکن..بهمن نمی فهمد چه می گویم .لب خوانی بلد نیست انگار...تند و تند کاغذ کوچکی را از توی کیفم در می آورم و رویش می نویسم :«ناراحت نباش!دوستت دارم»کاغذ را از گوشه شیشه ای که پرده آن را نپوشانده به سمت او می گیرم، به سختی می توانم نیمی از صورت بهمن را ببینم... می خواند وفقط می خندد . مامورها دستش را می گیرند که باید بروی ...و او می رود.

هفت-موقع بازگشت از ملاقات، پله ها آنقدر تاریک است که مادر سالخورده یکی از زندانیان از پله ها می افتد...راستی چرا چراغ ها را هم خاموش می کنند که راه مان را نبینیم.

هشت-در راه خانه بارها با خودم می گویم :یک روز نه چندان خوب ملاقات!
 

 منبع: وبلاگ نویسنده

*نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

جـــرس: دو روز پس از آنکه معاون عملیات قرارگاه پدافند هوایی خاتم النبیاء، از امکان رهگیری و انهدام موشک های کروز و هواپیماهای برد بلند استراتژیک توسط سایت های موشکی ایران خبر داده بود، فرمانده این قرارگاه اعلام کرد "سامانه موشکی باور ۳٧۳ ایران، از اس -۳۰۰ روسیه بسیار پیشرفته تر و مدرن تر است.

به گزارش مهر، امیر فرزاد اسماعیلی ظهر پنجشنبه ۳۱ شهریور ماه، در حاشیه مراسم رژه نیروهای مسلح در جمع خبرنگاران پیرامون تولید سامانه باور ۳٧۳ در این قرارگاه گفت: هم اکنون مرحله امکان سنجی این سامانه به پایان رسیده و همه مقدورات آن در داخل کشور فراهم شده است و نقطه گلوگاهی وجود ندارد.

اسماعیلی تاکید کرد: باور ۳٧۳ سامانه موشکی برد بلند است و در موضوع کشف و رهگیری توانمندیهای خوبی دارد و همه مراحل این باور توسط نیروهای بومی و علمی کشور تولید شده و این سامانه از سامانه موشکی اس ۳۰۰ بسیار پیشرفته تر است.

فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء با اشاره به قدرت پدافندی جمهوری اسلامی گفت: قدرت پدافندی ما درحدی است است که با وجود همه تهدیدات فرامنطقه ای و پیرامون کشورمان هیچ گاه آسمانمان درنوردیده نمی شود و حافظان کشورمان با چشمان بیدار و بدون تعطیلی تهدیدات دشمنان را رصد می کنند.

موشک های بالستیک ما آماده دفاع در برابر ترکیه است
همزمان، فرمانده نیروی هوافضای سپاه نیز تاکید کرد: اگر روزی نیاز شود موشک های بالستیک ایران در مقابل سپر دفاع موشکی ناتو در ترکیه آماده دفاع است.

امیر علی حاجی زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه در حاشیه مراسم رژه نیروهای مسلح در جمع خبرنگاران گفت: ما در سال جاری توانستیم در رژه تهران و به طور همزمان در مشهد، بوشهر و بندرعباس موشک خلیج فارس و قیام را به نمایش بگذاریم.

وی در خصوص تجهیزات جدید نیروی هوافضای سپاه نیز گفت: در سال گذشته توانستیم موشک خلیج فارس را با موفقیت آزمایش کنیم و وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح نیز آن را به تولید انبوه رساند.

فرمانده نیروی هوافضای سپاه در خصوص استقرار سپر موشکی ناتو در ترکیه گفت: این گونه اقدامات حرکات مذبوحانه آمریکایی ها برای تحت فشار قراردادن ایران است و ما هم به گونه ای طراحی کردیم تا اگر روزی نیاز شود موشک های بالستیک را در مقابل این سامانه پرتاب کنیم.

وی ادامه داد: اگر این موشک های بالستیک پرتاب شود به طور قطع سامانه موشکی ناتو ناکارآمد خواهد بود.

حاجی زاده ادامه داد: اگر آنها قادر باشند توسط این سیستم موشکی ایران را هدف قرار دهند طبیعتا باید فکری برای دفاع از سامانه های خود داشته باشند، معتقدم این گونه اقدامات به هیچ وجه کارآیی ندارد.

بنا به گزارش خبرگزاری ها، روز پنجشنبه چندین فروند از موشک‌های دوربرد شهاب، قدر F و موشک دوربرد سوخت جامد سجیل همچنین هواپیمای رادار گریز سفره ماهی در رژه نیروهای مسلح در تهران به نمایش در‌آمد.

طی ماههای اخیر، در پی خودداری روسیه از فروش و تحویل سامانه موشکی اس – ۳۰۰ به ایران – که سالها تهران را معطل نگاه داشته بودند- مقامات جمهوری اسلامی از شکایت خود به مجامع جهانی خبر دادند.

اواسط هفته جاری، سرتیپ بهروزجاهدی راد، معاون عملیات قرارگاه پدافند هوایی خاتم النبیاء، گفته بود "ما یک دفاع هوایی سریع الاقدام داریم یعنی به محض اینکه احساس تهدید کنیم اولین اقدام ما در بحث شناسایی و درگیری اعزام پرنده های رهگیر خواهد بود و با توجه به اینکه موشک های کروز سطح مقطع پائین دارند برای مقابله با موشکهای کروز در دفاع هوایی تدابیری اندیشیده ایم مثل استفاده ازسامانه های راداری که در باند هستند که می توانند با حساسه هایشان این نوع موشک ها را کشف و رهگیری کنند و همچنین با توجه به اینکه در منطقه خاورمیانه شاهد شروع چندین جنگ بوسیله استفاده از موشک های بالستیک بوده ایم لذا سامانه هایی را برای درگیری با این نوع موشکها در نظر گرفته ایم."

به گزارش تارنمای فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، نایب رییس این فدراسیون و رییس جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران نیز خاطرنشان کرده است "مقامات جمهوری اسلامی گمان می کنند با اعدام در انظار عمومی و ایجاد جو رعب و وحشت برای سرپوش گذاشتن بر سیاست های به شدت غلط قضایی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خود می توانند مردم را بترسانند."

متن این بیانیه به شرح زیر است:

دولتمردان ایران دیروز، 30 شهریور 1390، یک نوجوان دیگر را که دیوان عالی کشور در تاریخ 20 شهریور حکم او را تایید کرده بود در انظار عمومی در شهر کرج در غرب تهران به دار آویختند. علیرضا ملا سلطانی، متولد 4 دی 1372، در زمان ارتکاب جرم اتهامی در روز 25 تیر 1390، یعنی قتل روح الله داداشی، از قهرمانان پیشین وزنه برداری و «قویترین مرد ایران»، 17 سال داشت. با این اعدام تعداد نوجوانان اعدام شده در سال جاری 2011 به 4 تن رسید که شامل دو نفر در شهر بندر عباس در جنوب و 1 نفر در استان خوزستان در جنوب غربی در ماه فروردین می شود. اما تعداد واقعی ممکن است بیشتر باشد.

مجموع رسیدگی تنها دو ماه به طول انجامید که با هر معیاری برای رسیدگی به اتهام مستوجب مجازات اعدام بسیار کوتاه است.

ایران عضو متعاهد کنوانسیون حقوق کودک و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که هر دو آنها با قاطعیت اعدام اشخاص کمتر از 18 سال را منع کرده اند.

در هفته گذشته، مقامات قضایی موج تازه ای از اعدام را به راه انداخته اند. ایران، روزنامه دولت، در روز 28 شهریور از اعدام 22 نفر در چند زندان مختلف خبر داد. گزارش های غیررسمی حاکی از اعدام پنهانی 8 نفر در روز 27 شهریور در مشهد در شمال شرقی ایران بود. صدها نفر از ابتدای سال جاری 2011 به بعد اعدام شده اند. عفو بین الملل در سال 2010 تعداد اعدام های رسما تایید شده را 252 مورد و اعدام های گزارش شده از منابع معتبر را 300 مورد اعلام کرد، یعنی در جمع 552 مورد. با ضربآهنگ کنونی، بر پایه تعداد اعدام ها در 9 ماه گذشته، تعداد اعدام ها در سال 2011 احتمالا به میزان قابل ملاحظه ای بیشتر خواهد بود.

یکی از عوامل موثر در تعداد زیاد اعدام ها حذف حق محکومان به اعدام از حق فرجام خواهی در قانون مبارزه با مواد مخدر است. شگفت آور است که تنها رییس دیوان عالی کشور یا دادستان کل کشور حق فرجام خواهی از حکم های اعدام و تایید اجرای حکم اعدام را دارند. در عمل، دادستان کل اجرای اغلب یا تمام این گونه حکم ها را تایید می کند. به طور خلاصه رویه مجازات اعدام از شروع تا پایان به این ترتیب است: دادستان درخواست حکم اعدام می کند؛ قاضی دادگاه بدوی می پذیرد؛ حکم بدون اعتراض به دیوان عالی می رود و شعبه دیوان عالی کشور احتمالا ظرف 10 روز آن را تایید می کند و نوبت دادستان کل می رسد که اجرای حکم را تایید کند. همین روند به اعدام نوجوان علیرضا ملا سلطانی انجامید.

حیرت آور است که حتا دیوان عالی کشور به عنوان بالاترین مرجع قضایی در مورد مهمترین مساله یعنی حکم اعدام و حق زندگی، مساله فرجام خواهی از حکم اعدام را به یک امر کاملا صوری تبدیل کرده است: "پرونده های رسیده از دادگاه کیفری با حکم اعدام در کمتر از 10 روز در دیوان عالی کشور رسیدگی می شود... رسیدگی به پرونده هایی که حکم اعدام برای آنها صادر شده بسیار آسان است" (آیت الله احمد محسنی گرکانی، رییس دیوان عالی کشور 25 اسفند 1389). شتاب در تایید و اجرای حکم های اعدام بخشی از روند بی اعتنایی به موازین و معیارهای بین المللی قضایی و عدالت در تمام سطوح است.

عبدالکریم لاهیجی، نایب رییس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و رییس جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران امروز گفت "مقامات جمهوری اسلامی ایران گمان می کنند با اعدام در انظار عمومی و ایجاد جو رعب و وحشت برای سرپوش گذاشتن بر سیاست های به شدت غلط قضایی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خود می توانند مردم را بترسانند. اعدام دیروز یک نوجوان در انظار عمومی شاهد دیگری بر بی اعتنایی کامل دولتمردان ایران به تعهدات خود در معاهده های بین المللی حقوق بشری است. کمیته حقوق بشر سازمان ملل مسلما این مورد، شتاب فوق العاده در اجرای حکم اعدام و دیگر موارد نقض فاحش حقوق بشر را در جلسه ماه آینده خود برای رسیدگی به اجرای میثاق در جمهوری اسلامی ایران مورد بررسی قرار خواهد داد."

جـــرس: در واکنش به آزادی دو آمریکایی زندانی در ایران، وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی در خصوص آزادی دو زندانی آمریکایی بیانیه ای صادر کرده و این آزادی را توجه مقامات جمهوری اسلامی به درخواست های دبیرکل سازمان ملل و مقامات ارشد کشورهای عراق، ونزوئلا و عمان و همچنین برخی شخصیت های مذهبی و "بر اساس رافت اسلامی" ذکر کرد.

همزمان، رئیس جمهور آمریکا و سازمان عفو بین الملل نیز، از آزادی دو آمریکایی بازداشتی استقبال بعمل آوردند.

به گزارش مهر، متن بیانیه وزارت خارجه جمهوری اسلامی به این شرح است:
وزارت امورخارجه در راستای احترام به افکار عمومی ، توضیحات زیر را در خصوص آزادی دو زندانی امریکایی یادآوری می نماید: نهم مردادماه 1388 سه شهروند امریکایی با عبور غیرقانونی از مرز در منطقه کردستان وارد خاک جمهوری اسلامی ایران شدند. نیروهای مرزبانی بر اساس وظایف قانونی خود این افراد را دستگیر و تسلیم قوه قضاییه نمودند. پس از بررسیهای اولیه امنیتی و در مسیر رسیدگی قضایی به این پرونده ، یکی از این افراد بنام خانم ساراشورد سال گذشته بنا به دلائل انسانی و در چارچوب رافت اسلامی به قید وثیقه آزاد گردید. پس از تفهیم اتهام و برگزاری جلسات استماع دادگاه، حکم بدوی محکومیت دو زندانی دیگر اوائل شهریورماه سالجاری صادر شد.

پس از طی شدن مر احل قانونی این پرونده قضایی ، جمهوری اسلامی ایران با احترام به درخواست آزادی این افراد توسط دبیرکل سازمان ملل و مقامات ارشد کشورهای دوست مانند جناب آقای جلال طالبانی رئیس جمهور محترم عراق، جناب آقای هوگوچاوز رئیس جمهور محترم ونزوئلا و جناب آقای سلطان قابوس پادشاه محترم عمان و همچنین برخی شخصیت های مذهبی؛ نامبردگان را بر اساس رافت اسلامی و به قید وثیقه آزاد نمود.

وزارت امورخارجه در ادامه پیگیریهای مستمر خود لازم می داند وضعیت دشوار و غیرانسانی ده ها شهروند ایرانی در زندان های امریکا - یا بنا به درخواست دولت امریکا در کشورهایی مانند انگلیس - گرفتار شده و از حقوق اولیه خود محرومند را یادآوری نماید. ملت ایران از شخصیت های برجسته سیاسی و مذهبی انتظار دارد از هیچ اقدامی در جهت تامین حقوق اولیه این انسان های بیگناه و آزادی آنها مضایقه ننمایند.

گفتنی است درحالیکه دستگاه امنیتی و قوه قضائیه جمهوری اسلامی طی دو سال اخیر مدعی جاسوسی سه آمریکایی بازداشتی در ایران شده و آنها را به حبس محکوم کرده بودند، جان فتال و شین باوئر دو تن از آنان که در زندان اوین باقی مانده بودند، چهارشنبه بعد از ظهر (۲۱ سپتامبر) از زندان اوین آزاد شدند و ایران را به مقصد عمان ترک کردند.

در همین رابطه باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا، شامگاه چهارشنبه در بيانيه ای از آزادی جاشوا فتال و شان بائر، دو شهروند آمريکايی بازداشتی در ايران استقبال کرد و از سلطان قابوس بن سعيد، سلطان عمان، جلال طالبانی، رييس جمهوری عراق و مقامات دولت سوئيس و همه کسانی که درآزادی اين دو شهروند آمريکايی در ايران نقش داشته اند تشکر نمود.

همچنین سازمان غیر دولتی عفو بین الملل نیز، از آزادی دو آمریکایی که بیش از دو سال در ایران در زندان بودند استقبال کرد.