جنبش راه سبز - خبرنامه

 جرس:  آقای خامنه‌ای  با اشاره به تلاش رسانه‌های بیگانه برای بزرگ‌نمایی برخی اختلاف‌نظرها، تأکید کرد: نباید از گفته‌ها و یا نوشته‌های ما برداشت اختلاف شود و اگر هم اختلاف‌نظری است نباید جلوی مردم اخم کرد و بهانه به دست رسانه‌های بیگانه داد. 


رهبری بعد ازظهر امروز در دیدار وزیر کشور، و جمعی از فرماندهان و مسئولان نیروی انتظامی، تأمین امنیت به‌ویژه امنیت اخلاقی و روانی جامعه را یکی از مهمترین وظایف نیروی انتظامی دانست و با اشاره به مسئولیت سنگین رسانه‌ها، مطبوعات، گروه‌ها و افراد تأثیرگذار برای حفظ آرامش روانی مردم، تاکید کرد شرایط کنونی کشور بسیار آرام و مناسب و روحیه مردم هم مستحکم است بنابراین مسئولان، نخبگان سیاسی و فرهنگی و فعالان مطبوعات و رسانه‌های مجازی نباید بگونه‌ای سخن بگویند و یا مطلبی منتشر کنند که القای نبود آرامش و دو دستگی در کشور شود زیرا این موضوع، خلاف واقع است. 


به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر رهبری، وی  با اشاره به سخنان روز گذشته خود درخصوص برخی مسائل روز، افزود: متأسفانه برخوردی که برخی روزنامه‌ها با این سخنان کردند، بجای القای آرامش در کشور، القای دوگانگی و دعوا را می‌کرد. 

 رهبری خطاب به صاحبان قلم و تریبون خاطرنشان کرد: نباید به گونه‌ای صحبت و یا مطلبی نوشته شود که القای تنش و درگیری در جامعه باشد زیرا این موضوع، خلاف شرایط کنونی کشور است. 

 آقای خامنه‌ای  با اشاره به تلاش رسانه‌های بیگانه برای بزرگ‌نمایی برخی اختلاف‌نظرها، تأکید کرد: نباید از گفته‌ها و یا نوشته‌های ما برداشت اختلاف شود و اگر هم اختلاف‌نظری است نباید جلوی مردم اخم کرد و بهانه به دست رسانه‌های بیگانه داد. 

وی پیش از این نیزگفته بود که اختلافات خود را در جامعه مطرح نکنید. 

رهبری در بخش دیگر ی از سخنان خود با قدردانی از زحمات و تلاش‌های فرماندهان و کارکنان نیروی انتظامی و بدون اشاره به خشونتهای این نهاد در برخورد با مردم افزود: مردم این تلاش‌ها و خدمات را می‌بینند و قدردان آن نیز هستند. 

وی  یکی از مهمترین وظایف نیروی انتظامی را ایجاد امنیت در جامعه بویژه امنیت اخلاقی و روانی برشمرد و افزود: امنیت اخلاقی در جامعه به معنای آن است که مردم دغدغه ای درخصوص احتمال انحراف اخلاقی فرزندان خود در جامعه نداشته باشند. 

وی   وضعیت نیروی انتظامی را نسبت به گذشته بسیار رو به جلو ارزیابی کرد و ز هماهنگی موجود میان وزارت کشور و نیروی انتظامی اظهار رضایت نمود. 

به گزارش بی بی سی، این بازداشت ها به دنبال اعتراضات گسترده در دو روز اخیر که به کشته شدن بیش از یک صد معترض منجر شد، صورت گرفته است.

مرکز حقوق بشر سوریه، بازداشت این افراد را محکوم کرده و خواهان آزادی آنها شده است.

هنوز منبع دیگری در مورد این بازداشت ها اظهارنظر نکرده است.

خروج اتباع بریتانیا

در همین حال، بریتانیا از شهروندانش در سوریه خواسته است که به دلایل شرایط بد امنیتی خاک این کشور را ترک کنند. مقامات وزارت خارجه بریتانیا تاکید کرده اند که تنها در صورت لزوم شهروندان بریتانیایی در سوریه بمانند.

براساس گزارش ها، بیش از صد معترض سوری که خواستار تغییرات سیاسی در این کشور هستند، طی دو روز گذشته و در جریان اعتراضات خیابانی توسط نیروهای امنیتی کشته شدند.

در همین رابطه ویلیام هیگ، وزیر خارجه بریتانیا گفته است که مقامات سوری باید به خواسته های قانونی مردم این کشور پاسخ دهند.

در اوایل ماه جاری میلادی هم آمریکا از شهروندانش خواست تا خاک سوریه را ترک کنند.

دیده بان حقوق بشر از سازمان ملل متحد خواسته است تا در مورد نحوه برخورد نیروهای امنیتی سوریه با معترضان که در دو روز گذشته منجر به کشته شدن ۱۲۰ نفر شده است، تحقیق کند.

این گروه حقوق بشری همچنین گفته است آمریکا و اتحادیه اروپا باید تحریم هایی را علیه مقامات سوری که مسئول این کشتارها هستند، اعمال کنند.

به گفته این گروه حقوق بشری، از زمان شروع اعتراضات در سوریه از پنج هفته پیش ، بیش از ۳۰۰ نفر کشته شدند که تنها در دو روز جمعه و شنبه گذشته (۲۲ و ۲۳ آوریل) ۱۲۰ نفر جان خود را در درگیری با نیروهای امنیتی این کشور از دست داده اند.

امروز (یکشنبه ۲۵ آوریل) هم ده گروه حقوق بشری در سوریه از دستگیری دانیل سعود از رهبران اعتراضات در شهر بانیاس خبر داده اند.

آقای سعود هدایت کمیته دفاع از دموکراسی، آزادی و حقوق بشر را برعهده دارد.

محکومیت جهانی

کشتار معترضان سوری در دو روز اخیر با واکنش دولت های آمریکا، بریتانیا و دبیر کل سازمان ملل متحد روبرو شده است.

باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، با صدور بیانیه ای اقدام تازه حکومت سوریه در سرکوب معترضان را قویا محکوم کرده است.

او همچنین حکومت بشار اسد را به تلاش برای دریافت کمک از ایران برای سرکوب مردم معترض متهم کرده است.

آقای اوباما گفت: "(بشار) اسد به جای اینکه به مردم گوش فرا دهد، خارجی ها را مقصر می داند و از ایران برای سرکوب شهروندان سوریه کمک می خواهد و به همان شگردهای وحشیانه ای متوسل می شود که متحدان ایرانی اش استفاده کرده اند."

ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه بریتانیا نیز گفت که به شدت از شنیدن خبرهای مربوط به کشته شدن معترضان در سوریه نگران شده و از مقامات سوری خواسته که خویشتنداری نشان دهند.

بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد هم خواستار انجام تحقیقات در مورد حوادث روز جمعه در سوریه شده است.

 جرس: بدنبال اختلافات و منازعات چند روز اخیر در خصوص استعفای وزیر اطلاعات، احمدی نژاد امروز در جلسه هیات دولت شرکت نکرد.

 این در حالی است که رهبر جمهوری اسلامی در نامه ای به مصلحی از عملکرد وزارت اطلاعات ابراز خشنودی نموده و بر ادامه فعالیت وی تاکید کرده است. 

 جرس:  جامعه مدرسين حوزه علميه قم طي اطلاعيه‌اي حمايت كامل و همه‌جانبه خود را از مواضع روز گذشته رهبر جمهوری اسلامی اعلام كرد.


به گزارش فارس، ‌این بیانیه که به امضای محمد یزدی رسیده است، سخنان روز گذشته آقای خامنه ای را  " تبلور يكي ديگر از وظايف خطير و ابعاد مهم ولايت امر يعني راهبري كلان امت و جامعه اسلامي به سوي اهداف، آرمان‌ها و ايستادگي در زدودن هرگونه انحراف " خوانده است.

در این بیانیه با تقدير از تلاش‌هاي انجام گرفته مسئولان و دولت‌مردان  از مردم و مسئولين مي‌خواهد در شرايط حساس كنوني با توجه به هشدارهاي رهبری، وحدت خود را در ادامه حركت رو به رشد و پيشرفت، حفظ نمايند و با پرهيز از هرگونه تفرقه و انحراف، دشمنان مترصد فرصت را ناكام نمايند.

 جرس: بدنبال رها کردن دوبیماردر خیابان  رییس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس مدعی است:  این همه نظام برای سلامت مردم هزینه می کند. این درست نیست که عده ای با یک تخلف، چهره نظام را خراب کنند.


به گزارش خبر آنلاین درحالی که مسوولان بیمارستان فیروزآبادی چنین اتفاقی را تایید می کنند، برخی از نماینده های مجلس در صحت و سقم آن تردید کرده اند. حسینعلی شهریاری، رییس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس دراین باره به خبر می گوید: «ما پیگیر ماجرا هستیم تا صحت آن را جویا شویم. وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی تهران هم کمیته برای بررسی این موضوع تشکیل داده اند. تا فردا به ما خبر می دهند.»

از او نقل شده که چنین ماجرایی، سیاسی است و به هدف ضربه زدن به وزارت بهداشت رسانه ای شده است. اما شهریاری چنین چیزی را تکذیب می کند: «گفتم نمی دانیم چی شده است، ممکن است عده ای بخواهند بهره برداری سیاسی از این جریان کنند.»

رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس همچنین می گوید: «این اتفاق توسط هر کسی افتاده باشد، باید مجازات سختی داده شود. چون عملی به شدت غیر انسانی و غیر اسلامی است. وزارت بهداشت و قوه قضاییه باید به شدت برخورد کنند. نظام این همه برای برای سلامت مردم هزینه می کند، این درست نیست که عده ای با این تحلفات بخواهند چهره نظام را خراب کنند. باید برخورد شدیدی با این افراد شود.»

به گفته او در قانون هم هیچ خلائی برای برخورد با خاطیان وجود ندارد: «حداقل مجازات سلب مسوولیت از خاطیان است. حتی نظام پزشکی و دستگاه قضایی هم می توانند ورود پیدا کنند و با خاطیان برخورد کنند. به هر حال تخلف محرز است. مخصوصا اگر طول درمن بیماران تمام نشده باشد.»

در اولین خبرها درباره این ماجرا، گفته شد پاکت رادیولوژِی با مهر بیمارستان امام خمینی (ره) همراه یکی از بیماران بوده است. شهریاری می گوید هنوز تایید نشده که بیمارستان امام، این بیماران را رها کرده است. البته مسوولان بیمارستان هم چنین چیزی را تایید نکرده اند و گفته اند در لیست بیماران آنها نام این دو بیمار وجود ندارد.

از سوی دیگر و به گفته سجاد رضوی، مدیر کل نظارت بر درمان وزارت بهداشت، بیمارستان ها اعتباراتی برای کمک به بیماران بی بضاعت دارند: هیچ بیماری نباید به خاطر نداشتن پول از بیمارستان اخراج و رها شود زیرا اعتباراتی برای کمک به بیماران بی بضاعت در اختیار وزارت بهداشت است بنابراین وزیر بهداشت دستور اشد مجازات را برای خاطیان در بیمارستانی که 2 بیمار را رها کرده‌اند، صادر کرد.»

او همچنین درباره نوع برخورد با بیماران بی بضاعت هم به فارس گفت: «هر اقدامی ممکن است انجام شود اما تنها کاری که نباید انجام شود، بیرون انداختن بیمار و رها کردن اوست. این کار خلاف ضوابط وزارت بهداشت است و تخلف محسوب می‌شود.»

بعدازظهر 25 خرداد 88 بود که دیدمش.سمت آزادی. قیافش خیلی مصمم و جدی بود. یه لحظه ترسیدم سر صحبت رو باهاش باز کنم. جانباز جنگ بود. یه پاشو به وطنش تقدیم کرده بود. اینجوری شروع کرد: " تو جزایر مجنون بود که عاشق شدم. نخست وزیر امام رو نباید تنها گذاشت. الانم به عشق اون اومدم.همونی که بچه های جبهه و جنگ براش میمیرن. درسته که امام نیست تا از نخست وزیرش مثل همیشه حمایت کنه ولی بسیجیای واقعی که هستن."...

گفتم خیلی مردی عمو...یهو اخماش وا شد و با خنده گفت خودت خیلی مردی پسر...............

گفتم سختت نیست اینجوری راه میری؟......گفت نه به اندازه ی اون وقتایی که با 2 پا از بین جنازه های بچه ها رد میشدم............

گفتم چرا اومدی دلاور؟ ما که هستیم. شماها تو جنگ دین خودتون رو ادا کردید..............گفت ما تا ابد مدیون وطنمون هستیم و نسبت بهش وظیفه داریم. تا ابد.

میگفت اومدم بگم ایها الناس اینایی که کتکتون میزنن بسیجی نیستن. اومدم بگم بسیجیا کسایی بودن که تو گرمای طاقت فرسای خرمشهرقمقمه ی آبشون رو میدادن به اسرای عراقی.کسایی که مردونه و بدون مهمات 34 روز تو خرمشهر به عشق وطن مقاومت کردن.کسایی که سرشون رو دادن ولی آبادان رو ندادن.....

گفتم آخرش چی میشه عمو؟....گفت عمو شک نکن آخرش این مردمن که پیروز میشن................

عظمتش بدجوری تکونم داد. رومو کردم اونور که اشکامو نبینه......یهو برگشت گفت مرد که گریه نمیکنه عمو. قوی باش و محکم. مثل همون کسایی که تو 8 سال جنگ رفتن برات جون دادن. مثل میرحسین که مثل مرد وایساده.............

حدود 2 سال از اون دیدار میگذره و هنوزم طنین آخرین حرفای اون مرد آسمونی تو گوشمه....."میرحسین مثل مرد وایساده"
 

*نظرات وارده در  یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

این شورا در بیانیه خود تصریح کرده است: کروبی و موسوی از دغل کاری فرصت طلبانه دولتیان پرده برداشتند و ناکارآمدی آن را عیان کردند و جوانان هوشمند و هوشیار سبز این مرز و بوم، نشان «دروغ ممنوع» را در کوی و برزن برافراشتند تا مبادا دروغ گویان بار دیگر بر سرنوشت مردمان رنج کشیده این دیار حاکم شوند. از جمله نگرانی‌هایی که دو سال پیش از این مردم را به تجدید نظر در کناره‌ گیری از سیاست کشانید خطرات بلندمدتی بود که معیشت محروم‌ترین اقشار جامعه را تهدید می‌کرد. اما به زودی معلوم شد که بدون بازسازی خلل‌های ایجاد شده در نظام سیاسی کشور سخن گفتن از بازسازی اقتصادی ممکن نیست، همچنان‌که بدون بازسازی اخلاقی جامعه، بدون به کرسی نشاندن شعار و شعور دروغ ممنوع، بدون نهادینه کردن رعایت امانت، بدون پایبندی به عهدهای انسانی و ایمانی و میثاق‌های ملی، بدون رو کردن به چهره رحمانی اسلام، بدون به رسمیت شناختن حقوق متفاوت انسان‌ها و …ممکن نیست و چنین شد که اکثریت ایرانیانی که از فریبکاری دولتیان خسته شده بودند، ندای آنان را شنیدند و با حضور در پای صندوق های رأی، به دولت دروغ «نه» گفتند. افسوس که اقتدارگران، رأی آنان را همچون سرمایه های دیگرشان دزدید وخس و خاشاکشان نامید، به گمان این که می توان با تکیه بر زر و زور و تزویر، کشور را اداره کرد.
 

شورای هماهنگی راه سبز امید افزوده است:  کارگران شریف ما با پوست و گوشت خود شرایط وخیم اقتصادی کشور را احساس می کنند و بی پایگی آماری که دولت در مورد بهبود شرایط اقتصاری اعلان می کند قبل از هر قشر و گروه اجتماعی دیگری برایشان قابل درک است.
 

 این شورای در بخش دیگری از بیانیه خود، آورده است: دولت بجای خصوصی سازی، دست به اختصاصی سازی زده و شرکت ها و بنگاه های اقتصادی دولتی به ثمن بخس در اختیار نهادهای شبه دولتی و نظامی قرار داده می شود تا با تمرکز قدرت و ثروت در دستان آنان، یکه سالاری خود را تداوم بخشد. امروزه شاهدیم که به دنبال این سیاست های از بنیان غلط، هزاران کارگر از کار بیکار شده اند. طرح های بزرگ زیربنایی همانند منطقه عسلویه که می رفت تا با ایجاد هزاران فرصت شغلی در سال در حل این معضل بزرگ و ملی نقش داشته باشند، به دلیل کاهش سرمایه گذاری ها به رکود کشیده شده است. دهها هزار کارگر در سراسر کشور، ماههاست که از دریافت حقوقشان محروم بوده اند. حقوق اولیه کارگران مانند حق فعالیت سندیکاها، حق اعتراض به شرایط کار، درخواست افزایش دستمزدها بر اساس رشد تورم، تأمین معاش با کار در یک شیفت کاری، حق تأثیرگذاری بر اداره سرنوشت خود، با تمسک به انواع حیله ها و ابزارها نادیده گرفته می شود. ایرانی، بزرگترین سرمایه خویش، یعنی امید به آینده بهتر را، برباد رفته و بزرگترین موهبت الهی اش، یعنی کرامت انسانی را، پایمال شده می بیند. کارگر و کشاورزی که می خواست با دسترنج خود، زندگی آبرومندانه ای برای خود و خانواده اش فراهم کند، اینک باید چشم انتظار مرحمت دولتمردانی شود که با تهی کردن خزانه کشور، سعی می کنند ندانم کاری ها و ناتوانی های خود را پرده پوشی کنند.
 

به گزارش وبسایت این شورا، متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امسال در حالی به استقبال بزرگداشت روز کارگر می رویم که دو نماد پایداری جنبش سبز مردم ایران به همراه همسران همدل و همراهشان در حصر و حبس قرار دارند. دو سال پیش در چنین روزهایی، عزم امواج میلیونی شهروندان، می رفت تا سرنوشت کشور را از دست ناکارآمدانی که جز به بقای خود در قدرت به هر قیمت ممکن نمی اندیشند و استفاده از هر وسیله ای را برای رسیدن به اهداف خود مباح می دانند، بگیرد و صالحانی توانمند بر جای آنان بنشاند. آن روزها که اقتدارگرایان فریبکار بر طبل های میان تهی تبلیغاتی خود می کوبیدند و با وعده های پوچ و دست نایافتنی که به مردمان می دادند رأی می خریدند، کروبی و موسوی از دغل کاری فرصت طلبانه دولتیان پرده برداشتند و ناکارآمدی آن را عیان کردند و جوانان هوشمند و هوشیار سبز این مرز و بوم، نشان «دروغ ممنوع» را در کوی و برزن برافراشتند تا مبادا دروغ گویان بار دیگر بر سرنوشت مردمان رنج کشیده این دیار حاکم شوند. از جمله نگرانی‌هایی که دو سال پیش از این مردم را به تجدید نظر در کناره‌ گیری از سیاست کشانید خطرات بلندمدتی بود که معیشت محروم‌ترین اقشار جامعه را تهدید می‌کرد. اما به زودی معلوم شد که بدون بازسازی خلل‌های ایجاد شده در نظام سیاسی کشور سخن گفتن از بازسازی اقتصادی ممکن نیست، همچنان‌که بدون بازسازی اخلاقی جامعه، بدون به کرسی نشاندن شعار و شعور دروغ ممنوع، بدون نهادینه کردن رعایت امانت، بدون پایبندی به عهدهای انسانی و ایمانی و میثاق‌های ملی، بدون رو کردن به چهره رحمانی اسلام، بدون به رسمیت شناختن حقوق متفاوت انسان‌ها و …ممکن نیست و چنین شد که اکثریت ایرانیانی که از فریبکاری دولتیان خسته شده بودند، ندای آنان را شنیدند و با حضور در پای صندوق های رأی، به دولت دروغ «نه» گفتند. افسوس که اقتدارگران، رأی آنان را همچون سرمایه های دیگرشان دزدید وخس و خاشاکشان نامید، به گمان این که می توان با تکیه بر زر و زور و تزویر، کشور را اداره کرد.
 

اگر در آن زمان کسانی بودند که هنوز فریبکاری دولتیان را باور نمی کردند، امروزه کوس رسوایی دولت دروغ بر سر هر کوی و برزن، چنان بلند نواخته شده که نه کشاورز و دامدار و نه کارگر و کارمند، که در هر گوشه و کنار کشوری که با وجود داشتن عظیم ترین ذخایر زیرزمینی و سرمایه های انسانی، فقر و فلاکت از آن می بارد زندگی می کنند، دیگر وعده های توخالی آنان را باور نمی کنند. زحمتکشان این سرزمین دیدند که مشکل مسکن و بیکاری نه تنها از میان نرفت، که افزایش یافت و پرداخت سهام عدالت و یارانه ها، اگر دوام هم داشته باشد، دردی دوا نکرده است. مردمان این دیار دیدند که نه تنها پول نفت بر سر سفره هایشان نیامد، بلکه سفره هایشان روز به روز کوچک تر شد. کارگرانی که با تلاش بسیار سعی می کردند آینده بهتری برای فرزندانشان فراهم کنند، امروز در برآوردن نیازهای اولیه آنان درمانده اند. اعتراض ها و اعتصاب های کارگری، علیرغم برخوردهای خشونت بار، هر روز در گوشه و کنار کشور رخ می دهند. اقتصاد صدقه ای که منتقدان دولت نسبت به عوارض زیان آور و خفت بار آن هشدار داده بودند، این روزها، امید کارگران و کارفرمایان را نومید کرده و چرخ های صنعت را به سکون کشانده است. درآمد سرشار فروش نفت که طی شش سال گذشته بالغ بر پانصد میلیارد دلار یعنی معادل تمام دوران فروش نفت در دورة پیش از آن بوده، و امانت بزرگ نسل ها در دست دولتیان است و کاهش وابستگی به آن از اهداف بارز مبارزات چند دهه اخیر ملت ما بوده، صرف واردات بی رویه کالاهای نامرغوب می شود؛ گویی هدف این انقلاب بزرگ صرفا عدم وابستگی از یک ابرقدرت و وابسته شدن به ابرقدرتی دیگر بوده است!

کارگران شریف ما با پوست و گوشت خود شرایط وخیم اقتصادی کشور را احساس می کنند و بی پایگی آماری که دولت در مورد بهبود شرایط اقتصاری اعلان می کند قبل از هر قشر و گروه اجتماعی دیگری برایشان قابل درک است. اما بد نیست با استناد به گزارش های رسمی سازمان های مانند بانک مرکزی، مرکز آمار ایران و صندوق بین المللی پول، دروغ بزرگ ایجاد ۶/۱ میلیون شغل در سال ۸۹ و ۵/۲ میلیون شغل در سال جاری را به نمایش بگذاریم:
 

همه می دانیم که رشد اقتصاری و رشد سرمایه گذاری و ایجاد اشتغال لازم و ملزوم یکدیگرند. به همین جهت در برنامه چهارم توسعه برای ایجاد ۸۵۰ هزار شغل در سال، رشد اقتصادی سالانه ۸ در صد و رشد سرمایه گذاری ۴/۱۲ در صد در نظر گرفته شد. اما اکنون به موجب آمارهایی که از نیمه دوم سال ۸۷ اعلان آنها توسط بانکمرکزی ممنوع شده اما توسط صندوق بین الملل پول منتشر شده، رشد اقتصادی سه سال اخیر ایران بطور متوسط ۷/۰ در صد بوده و در سال جاری به صفر خواهد رسید. نرخ رشد سرمایه گذاری نیز از حدود ۴ در صد فراتر نخواهد رفت. طبیعی است در چنین شرایطی نه تنها ۸۵۰ هزار فرصت شغلی سالیانه برنامه چهارم تحقق نیافته بلکه با افزایش آمار بیکاران مواجه شده ایم. آیا می توان تصور کرد که به عنوان مثال در یک واحد تولیدی که سرمایه گذاری جدید در آن نشده و فروش و درآمد آن نیز افزایش نیافته، مدیر آن به استخدام کارکنان جدید دست بزند؟

واقعیت اینست که «نظامی سازی» اقتصاد و سیاست در سال های اخیر، اقتصاد ایران را زمین گیر کرده است. به موجب گزارش سازمان خصوصی سازی، از ۶۸ هزار میلیارد تومان واحد های واگذار شده از سال ۸۴ تا ۱۵ تیر ۸۹ ، فقط ۲۲هزار میلیارد تومان به بخش خصوصی رسیده است که بسیاری از آنها نیز رانت جویان وفا دار به دولت هستند و نه کارآفرین. درآمد ۴۳۰ میلیارد دلاری ارزی سال های ۸۴ لغایت ۸۸ نیزبه جای سرمایه گذاریهای زیربنایی و ایجاد شغل، صرف واردات افسار گسیخته و بالمال نابودی تولید داخلی گردید.
 

دولت بجای خصوصی سازی، دست به اختصاصی سازی زده و شرکت ها و بنگاه های اقتصادی دولتی به ثمن بخس در اختیار نهادهای شبه دولتی و نظامی قرار داده می شود تا با تمرکز قدرت و ثروت در دستان آنان، یکه سالاری خود را تداوم بخشد. امروزه شاهدیم که به دنبال این سیاست های از بنیان غلط، هزاران کارگر از کار بیکار شده اند. طرح های بزرگ زیربنایی همانند منطقه عسلویه که می رفت تا با ایجاد هزاران فرصت شغلی در سال در حل این معضل بزرگ و ملی نقش داشته باشند، به دلیل کاهش سرمایه گذاری ها به رکود کشیده شده است. دهها هزار کارگر در سراسر کشور، ماههاست که از دریافت حقوقشان محروم بوده اند. حقوق اولیه کارگران مانند حق فعالیت سندیکاها، حق اعتراض به شرایط کار، درخواست افزایش دستمزدها بر اساس رشد تورم، تأمین معاش با کار در یک شیفت کاری، حق تأثیرگذاری بر اداره سرنوشت خود، با تمسک به انواع حیله ها و ابزارها نادیده گرفته می شود. ایرانی، بزرگترین سرمایه خویش، یعنی امید به آینده بهتر را، برباد رفته و بزرگترین موهبت الهی اش، یعنی کرامت انسانی را، پایمال شده می بیند. کارگر و کشاورزی که می خواست با دسترنج خود، زندگی آبرومندانه ای برای خود و خانواده اش فراهم کند، اینک باید چشم انتظار مرحمت دولتمردانی شود که با تهی کردن خزانه کشور، سعی می کنند ندانم کاری ها و ناتوانی های خود را پرده پوشی کنند.
 

اما آیا این سرنوشت محتوم مردم ماست؟ ما چنین نمی اندیشیم، و میلیون ها ایرانی آزاده دیگر نیز چنین نمی اندیشند. مگر ما و مردمان دیگری که همزمان یا دیرتر از ما در راه آزادی و آبادی گام برداشته اند از سرشتی متفاوت آفریده شده ایم که این گونه حقیرانه تن به ذلت بدهیم؟ مگر نمی دانیم که دستیابی به زندگی سعادتمندانه، نیازمند عزم و اراده برای ایجاد دگرگونی در هر چه نادرست است و جایگزین نمودن آن با آنچه ما را به فردایی بهتر رهنمون می کند می باشد؟ مگر ندیده ایم که برای رسیدن به جامعه ای آباد، آزاد و عادل، ملت ها چه رنج ها که بر خود هموار نکرده اند و چه فداکاری ها که در تاریخ خود به ثبت نرسانده اند؟ ایران کشوری بزرگ، با سرمایه های بزرگ طبیعی و بهره مند از خیل کاردانان و کارگران و کارآفرینانی است که اگر حق تعیین سرنوشتشان را به خودشان بازگردانند، می توانند در زمانی کوتاه، کشور را به جایگاهی که شایسته آن است برسانند. و مردم ما در همین دو سالی که پشت سر گذاشتند، با اهدای دهها شهید، صدها مجروح و هزاران زندانی و از جمله دهها کارگر زندانی، نشان دادند که از چنین عزمی برخوردارند. صبر و استقامت و تلاش این مردم بزرگ، که بجای بزرگ فروشی به آنان باید در مقابل بزرگیشان سر تعظیم فرود آورد، آنان را به سر منزل مقصود خواهد رساند.

شورای هماهنگی راه سبز امید از همه رسانه ها و شبکه های اجتماعی درخواست می کند با توجه به مشکلات اقتصادی و خواسته ها و مطالبات کارگران و زحمتکشان و در شرایطی که حاکمیت اجازه طرح هیچگونه انتقادی به این شرایط را بر نمی تابد، در بازتاب مصائب غم انگیزی که هر روز زندگی را بر اقشار مختلف مردم دشوارتر می کند همت گمارند. این شورا با تأکید بر حق مسلم کارگران برای طرح مطالبات و حمایت کامل از برگزاری راهپیمایی و تجمع آنان به رسم همه ساله، از همة همراهان و تلاشگران این جنبش فراگیر مردمی می خواهد تا در حمایت از خواسته های کارگران غیور این مرز و بوم، از همراهی و همدلی با آنان دریغ نورزند.

شورای هماهنگی راه سبز امید
۴ اردیبهشت ۱۳۹۰