جنبش راه سبز - خبرنامه

???? : طراح سبز

 

جرس: دکتر علی اکبر سروش پس از تحمل 47 روز رنج بازداشت انفرادی  با قرار وثیقه آزاد شد.

به گزارش خبرنگار جرس، دکتر علی اکبر سروش عضو هیئت علمی دانشگاه، استاد دانشگاه های بابل، با سابقه طولانی در تدریس تاریخ اسلام، از چهره های نواندیشی دینی  است. وی، عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت ایران اسلامی استان مازندران است که در دوران اصلاحات در سمت ریاست آموزش و پرورش شهرستان بابل، خدمات شایان توجّهی در عمران و آبادانی و تقویت ساختار آموزشی یادگار گذاشت و نیز به همت چهره های خیّر در امر مدرسه سازی به داعیه ترسیم افق آیندۀ فرزندان ایران زمین سعی و تلاش وافر نمود.

وی در تاریخ 22 اسفند 1388 در پی ارسال احضاریه از طرف دادسرای انقلاب بابل بازداشت شده بود.

 

جرس: شورای فعالان ملی مذهبی با انتشار بیانیه ای، ضمن تبریک روز کارگر و معلم، از خواسته‌های آنها  هم‌چون آزادی بی‌قید و شرط کلیه معلمان و کارگران زندانی، حق تشکل صنفی مستقل، حق تجمع مسالمت‌آمیز، حق مشارکت در تصمیم‌گیری‌های مربوط، حق برخورداری از توازن بین حقوق و هزینه‌های زندگی و ... حمایت کرده دذاو نیز خطاب به حکومت گفته  به جای نگرش امنیتی – سیاسی به این تشکل‌ها، بپذیرد که رفع مشکلات اقشاری که میلیون‌ها ذی‌نفع دارد جز با به رسمیت شناختن شخصیت حقوقی آنها امکان‌پذیر نمی‌باشد و در پایان به  آنها توصیه کرده با خواسته‌های صنفی کارگران و معلمان برخورد امنیتی نکنند.متن این بیانیه که نسخه ای از آن به دست جرس رسیده ، به شرح زیر است:

بنام خدا

روز جهانی کارگر - اول ماه می - و روز ملی معلم فرا می‌رسد و ما این دو روز را به دو قشر زحمتکش جامعه ایران تبریک می‌گوییم.

جامعه ایران تعلیم وتربیت فرزندان خود را به دست معلمان سپرده و مسئولیت چرخاندن چرخهای نه چندان روان تولید را به دست کارگران. از این رو وظیفه مان حکم می کند که در روزی که جهت بزرگداشت این عزیزان درنظر گرفته شده است از خود بپرسیم که به راستی اکنون وضعیت زندگی آنان چگونه است؟

معلمان علاوه بر تحمل شرایط عمومی حاکم بر جامعه و آسیب‌پذیری از کمبودها، تنگناها و فشارهای موجود و محرومیت از بسیاری حقوق اجتماعی و سیاسی خود، دو مشکل اساسی ناپایداری سیاستهای حاکم بر سیستم آموزشی و عدم توازن شدید بین درآمد و هزینه‌های رشدیابنده زندگی را بصورت مضاعف بر خود هموار می‌کنند و به همین دلیل کمتر قادر به ایجاد ثبات و ارامش در زندگی خود هستند.

کارگران جامعه ما نیز دارای شرایط مشابهی بوده و علاوه بر تحمل مصایب عمومی گریبانگیر جامعه از عدم تامین شغلی منبعث از سیاستهای حاکم برمحیط کسب وکار و باز عدم توازن شدید بین درآمد و هزینه‌های زندگی متحمل بیشترین فشارها می‌شوند.

به راستی نقطه آغازین و گام نخست درمان دردهای بیشمار این دو قشر زحمتکش کجاست؟ تجربه دیگر جوامع که در آنها معلمان و کارگران دارای زندگی‌ای در شأن خود و برخوردار از ثبات و آرامش‌اند نشان می‌دهد که سازماندهی صنفی و ایجاد تشکل‌های کارگری و کارمندی نخستین گام برای رفع مشکلات موجود و دست و پنجه نرم کردن با معضلاتی است که بر سر راه زندگی این دو قشر اجتماعی قرار می‌گیرد. بدون تشکل‌های صنفی و حضور مستقیم این اقشار در تصمیم‌گیری‌ها، حتی فهرست کردن نابسامانی‌های موجود توسط دیگران امکان‌پذیر نیست.

متأسفانه درست در همین نقطه اساسی است که حکومت مدعی طرفداری از محرومین، بزرگترین ستم آشکار خود را به این دو قشر اعمال می‌کند. حکومت با وارد کردن فشار مستمر بر تشکل‌های صنفی معلمان و کارگران و خفه کردن این تشکل‌ها در نطفه می‌کوشد که جامعه‌ی ‌آنها را پراکنده و متفرق سازد. سیاستهای فشار و تفرقه‌افکنی حکومت و زیر پا نهادن حقوق قانونی آنها برای داشتن تشکل‌های صنفی، تجمع و اعتراض‌های مسالمت‌آمیز نه تنها از دو قشر مذکور جمعی پراکنده و متفرق می‌سازد، که حکومت را نیز از نیروی لایزال آنها برای رفع نابسامانی‌ها محروم می‌نماید. بی‌جهت نیست که امروز جمع کثیری از فعالان صنفی معلمان و کارگران به کیفر تلاش برای حل مشکلات همکارانشان یا در زندان بسر می برند ویا تحت تعقیب نیروهای امنیتی قراردارند.

در پایان سخن ما با شما عزیزان این است که دردها و رنجهای حاکم بر جامعه ی میلیونی شما تنها با همت و درایت و در سایه‌ی مبارزه‌ای مسالمت‌آمیز برای کسب حقوقی که قانون اساسی نیز بر آن تأکید ورزیده قابل درمان خواهد بود و ما به عنوان بخشی از فعالان حوزه‌های سیاسی و مدنی نیز از خواسته‌های شما حمایت می‌کنیم. خواسته‌هایی هم‌چون: آزادی بی‌قید و شرط کلیه معلمان و کارگران زندانی، حق تشکل صنفی مستقل، حق تجمع مسالمت‌آمیز، حق مشارکت در تصمیم‌گیری‌های مربوط، حق برخورداری از توازن بین حقوق و هزینه‌های زندگی و ... و نیز سخن‌مان با حکومت آن است که به جای نگرش امنیتی – سیاسی به این تشکل‌ها، بپذیرد که رفع مشکلات اقشاری که میلیون‌ها ذی‌نفع دارد جز با به رسمیت شناختن شخصیت حقوقی آنها امکان‌پذیر نمی‌باشد و به آنها توصیه می‌کنیم با خواسته‌های صنفی کارگران و معلمان برخورد امنیتی نکنند.

شورای فعالان ملی – مذهبی

10/2/138

 

گزارشی از بی‌ بی‌ سی‌ فارسی -

 

مهدی کروبی در بیانیه ای روز کارگر و معلم را تبریک گفت -

 

بسم اله الرحمن الرحیم

ملت شریف و بزرگوار ایران

سالگرد شهادت مظلومانه صدیقه طاهره و اسوۀ حسنه بانوان جهان را به شما و تمامی دوستان و پیروان اهل بیت عصمت و طهارت تسلیت می گویم. این روزها، مصادف با گرامیداشت ایام دو قشر مهم اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور است. این دو قشر برزگ و فهیم نقش برجسته ای در پیروزی انقلاب اسلامی، هشت سال جنگ تحمیلی و دوران سازندگی و نیز ارتقاء سطح علمی و آگاهی جامعه ایفا نموده اند. در ارتباط با روز جهانی کارگر و روز معلم لازم می دانم نکاتی را به اجمال بیان کنم.

روز جهانی کارگر یادآور تلاش بی وقفه افرادی است که همواره حقوق آنان از سوی صاحبان سرمایه و اصحاب قدرت نادیده گرفته می شد. بدنبال تلاش بی وقفه کارگران و صاحبان اندیشه وخرد زمینه به رسمیت شناختن حقوق کارگران در جهان صنعتی فراهم و سپس با تعامل جامعه جهانی و دولت ها قوانین و مقررات کشورها در این زمینه تدوین گردید. شان و منزلت کارگر درشریعت اسلامی بارها مورد تاکید قرار گرفته است. همه مردم و مسئولان وظیفه دارند در این روز نسبت به این قشر زحمتکش و فداکار که با صرف انرژی های خویش موتور تولید، کشاورزی و صنعت را به حرکت درآورده و با بذل عزیزترین سرمایه خود به کالبد جامعه جانی روح تازه می دهند سر تعظیم فرود آورده و حقوق و نیازهای مادی و معنوی آنها را باز شناسند و در احقاق حقوق و اجرای عدالت در مورد آنان قیام کنند. تحقق این هدف منوط است به تدوین و اجرای سیاستهای اقتصادی، اجتماعی صحیح و همه جانبه که به اقتصاد کشور رونق بخشیده و فرصتهای شغلی را بدون تبعیض برای نیروهای کارآمد گسترش دهند. در چنین شرائطی توسعه همه جانبه کشور را در ابعاد مختلف شاهد خواهیم بود.

اما چه بگویم که علم ستیزی و اتخاذ سیاست های غیر کارشناسی و علمی، برخوردهای شخصی و سلیقه ای و تصمیمات یک شبه انگیزه و امید را از مردم بطور عام و کارگران، تولید گران و صاحبان سرمایه بطور خاص سلب می کند. علاوه بر آن منابع، ذخایر و نیروهای انسانی کشور را که باید در مسیر توسعه قرار گیرد را تلف خواهدکرد. تاسف انگیز است که قانون شکنی و خروج از دایره برنامه توسعه و بی توجهی به سند چشم انداز بیست ساله و روی آوردن به استبداد اقتصادی و تصمیمات عجولانه و نسنجیده، نتیجه ای جز افزایش بی رویه تورم، نابود کردن کشاورزی، رکود صنایع و متوقف ساختن چرخ اقتصاد نخواهد داشت.

در چنین شرائطی ارائه آمارهای دروغین و نادیده گرفتن واقعیت جامعه آنچنان نهادینه گردیده که مقام ارشد اجرایی کشور برخلاف آمارهای رسمی و درک روزمره مردم ادعا می کند که "در این سال ها حجم کارها و فعالیت ها به اندازه 25 سال گذشته بوده و کشور تبدیل به کارگاه بزرگی گردیده که در سطح گسترده ای در همه بخش ها کار صورت می پذیرد." همگان می دانند که در این سال ها علیرغم درآمدهای نجومی نفتی (قریب بر 400 میلیارد دلار) چه بر سر پروژه های ملی آمده، وضعیت اشتغال و نرخ بیکاری چگونه است،سطح سرمایه گذاری داخلی و خارجی به چه وضعیتی در آمده، شرکای صنعتی و تجاری کشور چه کشورهایی هستند، اصل مسلم رقابت و تجارت آزاد در اقتصاد به اصل اختصاصی بودن در این عرصه تبدیل گردیده است. آیا براستی نظامی کردن اقتصاد در راستای اصل 44 قانون اساسی، چارچوب سیاست های کلی نظام و سند چشم انداز است ؟ آیا با حاکمیت مطلق نظامیان بر اقتصاد که مغایر قانون اساسی است دیگر می توان از منافع و حقوق کارگران سخن گفت؟ این امر نه تنها در تعارض با اهداف سند چشم انداز است بلکه وضعیت معیشتی و آینده حرفه ای کارگران را به مخاطره خواهد افکند.

 

اینجانب و سایر اصلاح طلبان، دفاع از حقوق کارگران و کشاورزان را در همه زمینه ها، جزء اهداف اصلی خود دانسته و با هرگونه فشار، بی عدالتی و تضییع حقوق این قشر گسترده جامعه مخالفیم و تصمیمات یک شبه و غیر کارشناسی و اقتصاد صدقه ای را کاملاً مردود می شماریم. تحول در وضعیت فعلی را منوط به احترام و انجام تعهدات کشور در قبال کنواسیون های بین المللی دانسته و نقش اصناف و استقلال اتحادیه های کارگری را کلید اصلی حل مشکلات فعلی می دانم. تامین امنیت کامل شغلی، آزادی سیاسی و حمایت از آنان در تشکیل مجامع صنفی شوراهای کارآمد و نیز اصلاح قانون کار وبرداشتن مقررات دست و پاگیر از حقوق اساسی این قشر عظیم است.

 

و اما گرامیداشت مقام معلم

روز 12 اردیبهشت مصادف با سالگرد شهادت معلم بزرگ انقلاب آیت الله شهید مطهری است، آزاد مردی که با اندیشه های بلند و مترقّی خود به فرهنگ اسلامی و علمی انقلاب و جمهوری اسلامی عمق ویژه ای بخشید. اینجانب که خود افتخار فرهنگی بودن را تا آستانه انقلاب اسلامی داشته و بیشترین ارتباط را با عزیزان فرهنگی دارم به خوبی مسائل و مشکلات این قشر فهیم و مظلوم کشور را درک می کنم.

فرهنگیان و معلّمان جامعه، قشری بی نظیر و بی بدیل اند و زیر ساخت های فکری، اخلاقی و رفتاری نسل امروز و فردا به دست توانای آنان پی ریزی می گردد.
احترام به معلم تنها با اختصاص روزی در سال و برگزاری مراسم تشریفاتی نیست که حرمت او با ارج نهادن به اندیشه او، رأی و خواست او، گشودن فضای اندیشیدن وبیان آن و رفع نیازهای مادی و معنوی اوست. اگر اندیشه و دانش معلمان بر جامعه حاکم شود و اگر معلمان به مدیران ومسئولان مشاوره دهند و اگر مسئولان و مدیران کشور از خود کامگی و خود بزرگ بینی برهند و به فکر و نظر صاحبان اندیشه به ویژه اساتید دانشگاه ها و معلمان توجه کنند، هرگز خطر استبداد و خود رأیی جامعه ما را تهدید نخواهد کرد.
در آستانه این روز گرامی هنوز تعداد قابل توجهی از معلمان عزیزی که باید فرزندان این کشور را در کلاس درس یاری دهند به جرم آزاد اندیشی و ابراز عقیده در زندان ها به سر می برند. یکی از این عزیزان آقای محمد داوری است که متاسفانه بیش از 8 ماه تحمل حبس و فشار، بازداشت غیر قانونی وی ادامه پیدا کرده است. داوری و داوری ها نمونه هایی از قشر فهیم و بزرگ فرهنگی کشور است که برای اعاده حقوق مردم تلاش و هزینه تلاش خود را می پردازند. قدر شناسی از معلمان، دانشجویان و کارگران در بند را وظیفه خود دانسته و امیدوارم مسولان قضایی هر چه سریع تر به این رفتارهای غیر قانونی پایان بخشند.

اینجانب راه حل مشکلات موجود کشور و رفع معضلات اقشار گوناگون از فرهنگی، کارگر و کشاورز تا سایر قشرها را در اجرای تمامی اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی میدانم. قانون اساسی میراث امام بزرگوار و شهدای والا مقام است و مسئولان بلند پایه کشور اعم از رئیس جمهوری و نمایندگان مجلس سوگند یاد کرده اند که حافظ و مجری آن باشند. مگر طبق اصول مختلف از جمله اصل سوم، دولت موظف نیست برای آزادی، رفاه، عدالت، رشد آگاهی و ... جامعه همه امکانات خود را به کار برد ؟! پس چرا بسیاری از اصول و بندهای قانون اساسی معطل مانده است ؟! و چرا با تفسیرهای غلط و غیر کارشناسی، روح ومحتوا را از قانون اسای سلب می کنیم ؟!

تنها راه برو ن رفت از بحرانهای و نابسامانیهای موجود، بازگشت به قانون اساسی و التزام عملی همه مسئولان نظام و مردم به عمل بر وفق آن است و به اینکه هیچ کس خود را فراتر از قانون نداند و به خود اجازه قانون شکنی و قانون گریزی تحت هر عنوان را ندهد.

 

مهدی کروبی
10 اردیبهشت 1389

 

هموطن سبز -

 

1. جمعه شب و شنبه شب ساعت 10 شب الله اکبر می گوییم.
2. روز شنبه اگر نیروهای امنیتی در خیابان آزادی زیاد بودند در مکان دیگری جمع می شویم.
3. ماشین ها با راه بندان و بوق به کمک معترضین بیایند.
4. شعار نویسی بر دیوارهای مدارس و حمایت از معلمان.
5. برای همراهی با اعتصاب غذای معلمان حداقل در غذاخوری محل کار حاضر نشویم.

 

با تشکر

هموطن سبز

 

حسن .م.ن -

 

با سلام

 

در صورتیکه امکان اعتراض خیابانی در سالگرد انتخابات مشکل و با هزینه و خسارت زیاد همراه است چنانچه از زمان زودتر رهبران جنبش سبز با تکیه بر عدم صدور مجوز از وزارت کشور از مردم بخواهند در روز 22 خرداد به نشانه اعتراض از خانه بیرون نیایند و با حمایت تشکلهای داخل وخارج و تبلغات زودرس بسیار مثمر ثمر میباشد .

 

حسن .م.ن

لندن

تماس تلفني عبدالله مومني و فيض الله عرب سرخي از زندان با مهدي كروبي -

جرس: عبدالله مومني، سخنگوي ادوار تحكيم وحدت روز گذشته در تماسي تلفني با مهدي كروبي، دبيركل حزب اعتماد ملي گفت و گو كرد.
 

به گزارش خبرنگار جرس؛ مهدي كروبي در اين گفت و گوي كوتاه تلفني به مومني گفت كه حال خانواده او خوب است و آنها با او ديدار داشته اند.

او همچنين از وضعيت دوگانه خانواده هاي منتسب به انقلاب كه حتي در راه آن شهيد داده اند اعلام ناراحتي كرد و گفت:« چگونه است كه عده اي كه در جنگ حضور داشته اند و خانواده شهدا امروز وضعيت دوگانه اي دارند و عده اي از آنها در مناصب سياسي هستند و برخي ديگر در پشت ميله هاي زندان به سر مي برند.

او همچنين نسبت به اينكه يكي از دلايل بازگشت مومني به زندان ديدار با مهدي كروبي قلمداد شده اظهار تاسف و نگراني كرد.

عبدالله مومنی شب ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران در ساختمان ستاد شهروند آزاد در میدان ونک تهران که ریاست ستاد شهروند آزاد (حامیان کروبی) را بر عهده داشت بازداشت شد.او و سازمان ادوار تحكيم در این انتخابات از حامیان كانديداتوري مهدي كروبي بودند . مومنی معتقد بود" رای به کروبی رای به دموکراسی و حقوق بشر است.

عبدالله مومنی به ۶ سال حبس تعزيری و ۲ سال حبس تعليقی محكوم شد.

مهدي كروبي همچنين بازداشت مجدد افرادي كه براي مرخصي از زندان خارج شده اند را نشانه ضعف حاكميت و ترس آنها از وضعيت آينده دانست.

او همچنين در ادامه با فيض الله عرب سرخي صبحت كرد و از احوال او جويا شد.

فيض الله عرب سرخي ، عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی از زندانيان پس از حوادث انتخابات به شمار مي آيد كه او نيز همانند عبدالله مومني در دوران مرخصي از سوي وزارت اطلاعات احضار و پس از آن مجددا به زندان منتقل شد.

حامیان دولت: تاج زاده تمارض می کند تا تماس های تشکیلاتی خود را حفظ کند -

جــرس: درحالی که مصطفی تاج زاده از اعضای سازمان مجاهدین انقلاب و جبهه مشارکت از چند روز پیش تحت عمل جراحی دیسک کمر قرار گرفته و در شرایط استراحت مطلقِ اعلام شده توسط پزشکان قرار دارد، برخی رسانه های متعلق به حامیانِ دولت، علت این بستری شدن را "تمارض" تاج زاده برای "عدم معرفی خود به زندان و حفظ تماس های تشکیلاتی" اعلام کرده اند.

 

تاج زاده که پیش از این بالغ بر نه ماه را در سلول های انفرادی و عمومیِ زندان اوین به سر برده بود و بنا به گزارش منابع خبری و شواهد عینی، از وضعیت خود نیز گله نکرده بود، اسفندماه سال گذشته از زندان آزاد و بدلیل بیماریهای مختلف و عود درد مزمن کمر، بعد از چندی به بیمارستان و آی سی یو منتقل شد.

همزمان با توصیه اکید پزشکان مبنی بر ضرورت عمل جراحیِ مصطفی تاج زاده، ابوالقاسم صلواتی قاضیرئیس شعبهٔ ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، خواستار بازگشت هرچه سریع تر وی به زندان اوین شد.

بنا به گزارش های واصله، تاج زاده نیز بلافاصله آمادگی خود را برای بازگشت به زندان اعلام کرده و خاطرنشان ساخته بود بعد از دیدار و مشورت با پزشکان معالج، به زندان باز خواهد گشت؛ اما کادر پزشکی بدلیل عمیق بودن و خطرناکی بیماریِ وی، سریعا دستور به عمل جراحی دادند و با توجه به اینکه پزشک تاج زاده عمل دیسک کمر وی را عملی بسیار سنگین دانست - چرا که بموقع مورد جراحی و درمان قرار نگرفته است- برای وی شرایط استراحت مطلق اعلام کرد. سامانه خبری تحول سبز نیز، با انتشار آخرین تصاویر این فعال اصلاح طلب در بیمارستان، آخرین وضعیت جسمی وی را نیز همراه با درد آرتروز و گردن درد شدید ذکر کرد.

همزمان با این موارد، سایت جوان (متعلق به سپاه)، سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی (زیرنظر روح الله حسینیان) و دیگر سایتهای حامیِ دولت، با الصاق عکسهایی از چند سال پیشِ مصطفی تاج زاده و ادعای سلامتی کاملِ وی، وضعیت فعلی او را "تمارض" جهت نشان دادن شدت بیماری ذکر کرده و نوشتند: "تاج زاده با بهانه قرار دادن بیماری خود و تمارض، سعی در عدم بازگشت به زندان و ادامه تماس های تشكیلاتی خود داشته است. "

 

این سایت ها و رسانه های خبرساز، همچنین تحلیلِ خود را بعنوان خبر روی خروجی های خود قرار داده و ادعا کردند: "در حالی كه برخی از متهمان حوادث بعد از انتخابات به بهانه های مختلفی همچون بیماری به مرخصی آمده بودند،اخبار دریافتی حاكی از آن است كه این افراد ضمن برگزاری جلسات مختلف با دوستان حزبی و تشكیلاتی خود ، بر برخی از مواضع ساختارشكنانه خویش اصرار كرده اند و این سوال را در افكار عمومی بوجود آوردند كه این افراد چرا هم اكنون مواضعی تندتر از گذشته رااتخاذ كرده اند؟ از جمله این افراد مصطفی تاج زاده بوده كه به رغم تعهداتی كه گویا داده بوده است،خلاف آن عمل كرده و در دیدارهای مختلفی كه داشته بر مواضع نادرست گذشته خود كه باعث بروز پاره ای از اغتشاشات و شورشهای پس ازانتخابات شده بود تاكید كرده است؟"

 

لازم به ذکر است شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی، مصطفی تاج زاده، محسن میردامادی (دبیرکل جبهه مشارکت) و داود سلیمانی (عضو دیگرِ آن حزب) را، به اتهام "اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و فعالیت تبلیغی علیه نظام" ، هر کدام به ۶ سال حبس تعزیری و ۱۰ سال محرومیت از فعالیت در احزاب و مطبوعات محکوم کرده است.