جنبش راه سبز - خبرنامه

گروگانگیری معمولاً کار یک آدم یا گروه به جان آمده ایست که "عموما " در شرایط غیر عادی و یا در جریان یک بحران روحی شکل می گیرد. هدف ازین اقدام ایجاد ارعاب و دسترسی به اهدافی است که از طرق عادی قابل دسترسی نیست. در یک جامعه مدنی، اصولا هیچ نوع گروگانگیری قابل دفاع نیست،اقدامی است وحشیانه و جنایتی آشکار. قربانیان گروگانگیری ها نیزاغلب افراد بی‌گناهی هستند که وجه المنازعه این خشونت غیرانسانی قرار می گیرند. اما بررسی چند گروگانگیری سیاسی اخیر، نشان می‌دهد که در پی بروز چنین خشونت هائی، در سوی مقابل، شگردهائی بکار گرفته می‌شود که برخلاف نظرعوامل گروگانگیر، نتایج دیگری حاصل می‌شود.

گروگانگیری دوشنبه سیدنی و پخش تلویزیونی کم سابقه و لحظه به لحظه آن در سراسر جهان و کش آمدن ١٧ ساعته ماجرا، کاملا تامل برانگیزست.در این ماجرا، عامل گروگان گیری فقط یکنفر بود و تنها مسلح به یک کلت! پلیس سیدنی این موضوع را از همان آغاز ماجرا می دانست (چون پنج نفر از ٣٥ گروگان ماجرا در همان ساعات اولیه فرار کردند و یا آزاد شده و قطعا به پلیس گفته بودند در آن کافه چه گذشته و می گذرد) در چند صحنه پوشش زنده تلویزیونی ماجرا، تصویر واضح گروگانگیرهم دیده شد وامکان کشتن گروگان گیر برای پلیس آموزش دیده سیدنی کاملا آسان و فراهم بود!. هویت گروگانگیر برای پلیس سیدنی کاملاً شناخته شده بود، او حدود چهل پرونده بزهکاری داشت و حتی اتهام مباشرت در قتل همسر سابق. اما چرا ماجرا هفده ساعت کش آمد و در تمامی شبکه‌های صوتی تصویری جهان به صورت زنده لحظه به لحظه خبررسانی شد؟ چه گروه یا گروه هائی از پوشش طولانی خبری این بزهکاری آشکار بهره گرفتند و چه گروهی بازنده حماقت "یک جاهل معلوم الحال" شد؟

به توهم گروهی مسلمان ساکن کشور‌های غربی که نمی توانند خود را با شرایط محیط جدید زندگیشان وفق دهند، واقفم. اما فکر می‌کنم تبلیغات سازمان یافته برای بد نام کردن " عموم مسلمانان " با استفاده ازینگونه حماقت ها را نیز نباید نادیده گرفت و آنرا یک "خبررسانی معمولی " تلقی کرد.میدانم گروهی ممکن است نویسنده این سطور را به داشتن تئوری توطئه متهم کنند، اما این اظهارعقیده، نتیجه چهار دهه کار روزنامه نگاریست، در توپخانه تهران هم کار نمی کنم!

به باور من، شرایط جهانی بعد از فروپاشی شوروی و به ویژه پس از ١١ سپتامبر چنان شکل گرفته است که "نظم نوین جهانی" مورد علاقه غرب، کینه بعضی از مسلمانان متوهم وکم خرد و تشکیل گروه هائی نظیر طالبان، داعش، بوکوحرام، الشباب و وحشیگری اعضای این گروه ها استقبال می کند (و گاه خود در ساختن و مسلح کردن آن‌ها نقش اساسی داشته است). اینک کافیست جنایات این گروه‌ها در افریقا و خاورمیانه هرروز در صفحه تلویزیونهای جهان به تصویر کشیده شود تا حقانیت غرب در ایجاد امنیت بین المللی مورد پذیرش افکار عمومی قرار گیرد. درین شرایط است که زندگی بر مسلمانان مقیم غرب هر روزسخت و سخت ترمی شود. شکی نیست که حماقت عوامل این سازمانها و تشکیلات مشکوک، عادی نیست. کافیست دقت کنیم که همه این گروه‌ها نیز داعیه دفاع از " اسلام راستین" را یدک می‌کشند و می‌خواهند بعد از پاکسازی سرزمین‌های اسلامی، جهان غرب را مسلمان کنند!!

به گروگانگیری سیدنی برگردیم. به باور من، نخسست وزیر استرالیا که حزب لیبرالش بعد از چند رسوائی بزرگ در ارتباط با حقوق بشر و تضییع حقوق متقاضیان پناهندگی و تصویب قوانین سخت گیرانه علیه مهاجرین در ماه اکتبر با فشار مدافعان حقوق بشر روبروشده بود، این حزب اینک از ماجراجوئی شیخکی متوهم بیشترین بهره سیاسی را برده است. برای من پذیرفته و معلوم نیست چرا آقای محمد حسین منطقی معروف به شیخ هارون مونس با وجود داشتن پرونده هائی متشکل از انواع جرائم جورواجور، چنان آزاد گذاشته بود تا به کافه‌ای در مرکز سیدنی رود که درست روبروی ایستگاه تلویزیون کانال هفت استرالیاست و حرکت مشکوکش به سرعت امکان خبر رسانی پیدا می کند و ایشان یک تنه با داشتن یک اسلحه کوچک، بیش از٣٥ نفر را به گروگان به گیرد و آن‌ها رابه تنهائی تحت کنترل خود خود قرار می دهد؟

به نظر می رسد با فضای تبلیغاتی حاصل از گروگانگیری هارون مونس، نخست وزیر استرالیا می خواهد بخشی از مخالفت با سیاستهایش در زمینه‌های مهاجرت را به بهانه خطرناک بودن مهاجرین تحت الشعاع قرار دهد و برای سفید پوستان اروپائی که بخش اعظم ساکنان استرالیا را تشکیل می دهند، سیاست دولتش در نقض آشکار حقوق بشر و اعمال خشونت در اردوگاه‌های پناهندگی آسیائی را توجیه کند.

با سوء استفاده از تبلیغات گروگانگیری سیدنی، قتل حزن انگیزچهار ماه پیش "رضا براتی" پناهجوی ایرانی توسط نیروهای ویژه " جی فور اس " استرالیا در  جزیره کریسمس و بی‌توجهی آشکار منتهی به مرگ "حمید خزایی" دیگر ایرانی پناهجو در کمپ پناهندگان استرالیا در گینه بیسائو که بوسیله نیروهای مخصوص استرالیائی اداره می شود، دیگر نمی تواند مورد استفاده مخالفان سیاسی حزب لیبرال آقای تونی ابوت قرار گیرد. با کش آمدن این ماجرا و تبلیغات سوء، لزوم برقراری امنیت کشور به جای رویاروئی با دیگر معضلات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به هر قیمت می تواند به یک اولویت حکومتی حزب لیبرال حاکم استرالیاتبدیل شود.

توجه کنیم که در تحولات پس از ١١ سپتامبر، استرالیا در صحنه سیاست‌های جهانی، نقش جدیدی پذیرفته و بلندپروازی‌های نظامی سیاسی نسبتاً مهمی را آزمایش می کند. نگاهی به لیست خریدهای تسلیحاتی دولت کنونی استرالیا، ازین بلندپروازی نظامی خبر می دهد. استرالیا دریک دهه گذشته، در افغانستان، عراق، لیبی، سوریه و ائتلاف علیه داعش و حمایت از منافع غرب در خاورمیانه درچند ائتلاف بزرگ غرب شرکت فعال داشته و بهمین خاطر برای پیشگیری از مخالفت‌های احتمالی داخلی، لازم می‌داند مخالفت احتمالی مسلمانان استرالیا را محدود کند و از ورود پناهندگان مسلمان به هر طریق ممکن و ظاهرا قانونی، جلوگیرد.

با تمام این تفاصیل، من شک ندارم وجود رسانه‌های آزاد، زمان این بندبازی سیاسی تونی ابوت را کوتاه خواهند کرد. وقتی گرد و خاک ماجرای گروگانگیری سیدنی اندکی فرو نشیند، اطلاعات بیشتری ازین ماجرا منتشر و بخشی از زوایای تاریک آن روشن خواهد شد. فراموش نکنیم که بازی با افکار عمومی در دنیای آزاد کار بسیار مشکلی است. رقابت‌های حرفه‌ای رسانه‌ها در غرب، یک نعمت است. لازم نیست زیاد منتظر بمانیم. استرالیا جهان سوم نیست!

منبع: فیس بووک نویسنده
 

نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

پيامبر مي فرمايد:" اني بُعِثتُ لِاُ تَمِمِ مكارم الاخلاق." در اين حديث زيبا كل فلسفه نبوت و بعثت پيامبر آمده است . هدف رساندن انسان‌ها به كمال موجوديت خودشان بوده است كه آن هم با رساندن اخلاق به غايتِ درجاتِ آن امكان پذير است.

اما آيه ۵۶ از سوره ذاريات هدف از خلقت جن و انس را عبادت مي داند: " وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿۵۶ـ ذاريات﴾ و جن و انس را نيافريدم جز براى آن كه مرا بپرستند." آيا تناقضي بين حديث نبوي كه هدف بعثت را تتميم مكارم اخلاق مي داند و آيه اي كه هدف خلقت جن و انس را عبادت مي داند ، وجود دارد؟ به گفته ی بهاالدین خرمشاهي عده اي از مفسران عبادت را به معناي وسيع آن شامل اخلاق و معرفت و محبت گرفته اند. آنان كه سرشت زاهدانه تري دارند، اين حديث صحيح را ناديده مي گيرند و آنان كه اخلاق محورترند ، آيه را. ولي اگر عبادت را در معناي وسيع آن- به معناي فرمان برداري و رفتن بر صراط مستقيم - بگيريم آن گاه تضاد رفع مي شود و عبادت هم در خدمت تكامل روح انسان قرار مي گيرد. معنای روشن و سرراست و بی‌تاویلِ عبادت، همانا "بندگی" خداست و بندگی خداوند معنایی بس وسیع تر از عبادت به معنای اصطلاحیِ آن دارد که بی‌تردید، اساس آن متخلق شدن به اخلاق الهی است. در تورات مسطور است كه خدا انسان را به صورت خود آفريد. حديث صحيح نبوي هم مويد آن است. انسان هم بايد خود را به سيرت خداوند بيافريند و متخلق به اخلاق الله گردد و دنيا را هم بايد به وجهي خدايي بازآفريني كند تا مورد رضايت خداوند قرار گيرد.

لذا این که هدف از خلقت، عبادت بوده است مغایرتی با هدف گزاری اخلاق در حدیث نبوی ندارد. چرا که معنای دقیق واژه ی "عبادت"، همانا "بندگی" است و مهم‌ترین شرط بندگی هم رعایت اخلاق است. تناقض زمانی حس می شود که عبادت را به معنای اصطلاحیِ آن در مناسک عبادی خلاصه کنیم. حقیقت عبادت، رسیدن به مرتبة عبودیت است و حقیقت عبودیت، به حساب آوردن وجود خدا در زندگی روز مره است به گونه‌ای که خداپرستی ما در نحوة زیستن مان ریزش کند و موثر باشد. پس این که می فرماید " ماخلقت جن والانس الا لیعبدون: جن و انس را جز برای عبادت نیافریدم"، معنایش این نیست که خدا به نماز و روزة ما محتاج است. بلکه مقصود آن است که خلقت جن و انس به هدف رسیدن آن‌ها به مقام و مرتبة بندگی است که بالاترین مرتبت دینداری است.

در زبان عربی می گویند: "عَبَدَ الطَّریق" یعنی "راه را صاف کرد." پس عبادت و عبودیت، یعنی صاف شدن بنده با خدای خود.

هرچند ما از طریق فرهنگ زبان و قواعد زبان عربی نشان دادیم که معنای "لعابدون"، مُوسّع از عبادات روزانه است ، مع هذا در صورتی که عبادت معنایی مُضیّق تر از عبودیت داشت و مساوی نماز و روزه بود، ما مجاز نبودیم نص آیه را با حدیث – ولو حدیث صحیح- تاویل کنیم و تخصیص بزنیم. اما خوشبختانه آیات موید حدیث و مخالف معنای سنتی سوره ذاریات بسیارند و مشکل را حل می کنند. بر اساس متدولوژی "تفسیر قرآن به قرآن" که مورد تایید و تاکید مفسران بزرگی چون علامه طباطبایی قرار گرفته باید آیات متشابه را به نفع آیات محکم تاویل کرد تا تناقضات ظاهری بین آیات به نحوی منطقی و عقلانی حل و فصل گردد.

آیات متعدد دیگر همین برداشت از آیه ۵۶ سوره ذاریات را تایید می کنند و در تضاد با برداشت سنتی آن قرار دارند:

مثلا می فرماید: وَهُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ ... لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا: و اوست كسى كه آسمانها و زمين را آفرید.... تا شما را بيازمايد كه كدام‏يك نيكوكارتريد (هود-۷) خلقت زمین و آسمان‌ها برای آزمایش حسن عمل شماست و همین طور آیه ۲ سوره ملک: الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ: همانكه مرگ و زندگى را پديد آورد تا شما را بيازمايد كه كدامتان نيكوكارتريد و اوست ارجمند آمرزنده (ملک-۲).

این معنا در بیان مقصد و غایت عبادات روشن تر می شود. آیه وضو ناظر است بر تطهیر ( یرید لیطهرکم ) و آیه روزه ناظر بر تقوا ( لعلکم تتقون) آیه نماز ناظر بر اجتناب از فحشا و منکر. ( تنهی عن الفحشا ء و المنکر ) در واقع عبادت، طریقیت دارد نه موضوعیت اما عبودیت موضوعیت دارد نه طریقیت. عبادت غایت نیست بلکه وسیله رسیدن به غایتی دیگر است که همانا مقاصد و مکارم اخلاقی است که در حدیث مورد بحث به اتمام و اکمال آن‌ها اهتمام شده است.

آيه ۲۵ سوره حديد هم مي فرمايد پيامبران با دلايل روشن و كتاب و ميزان جهت برپا كردن عدل آمده اند. لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ ﴿۲۵ـ حديد ﴾ به راستى [ما] پيامبران خود را با دلايل آشكار روانه كرديم و با آنها كتاب و ترازو را فرود آورديم تا مردم به انصاف برخيزند و آهن را كه در آن براى مردم خطرى سخت و سودهايى است پديد آورديم تا خدا معلوم بدارد چه كسى در نهان او و پيامبرانش را يارى می كند آرى خدا نيرومند شكست ناپذير است.

نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

ایران این سرزمین دیرینه اگر مانند یونان باستان گهواره عقلانیت و اندیشیدن "منطقی" به حساب نیاید به درستی که مهد "حکمت" به شمار خواهد آمد. حکمت ایرانی یک ویژگی دارد که برخلاف عقل و علم نمی توان آن را به دیگری آموزش داد و مگر قرار است حکمت را نیز همانند دانش به دیگری منتقل کنیم؟ بیهوده نیست که هگل فیلسوف نام­آور بجای حکمت ایرانی که قابل انتقال به آلمان نیست، مستقیماً به سراغ یونان می رود تا عقل را به آنجا آورد که به زعم خویش بتواند فلسفه را عقلانی هم کند.

این روزها که به گفته آنگلا مرکل صدراعظم آلمان، کرملین در یک دوره تاریخی دیگر به سر می برد و در خلسه اقتدار "مقدس" دوران تزاری غرق شده است، شایسته است دولت روحانی در سایه این حکمت ایرانی بداند که با این کرملین شورشی و شهرآشوب چه باید کند. اینکه تهران دقیقاً درک کند در ذهن پوتین و اقتدار بی­حساب و کتاب او در کرملین چه می­گذرد بسیار مهمتر است از آن است که شتابان دو نیروگاه هسته­ای دیگر از روسیه بخرد. شاید دولت روحانی بداند که مقوله قدرت در کرملین "قداست" دارد و جایز نیست که مقام و منزلت این قداست استتیک و اقتدار برآمده از آن قداست را به چالش کشید. اینکه دولت تدبیر و عدالت روحانی آگاه باشد که قدرت سیاسی در کرملین هرگز به ترازوی عدالت و تدبیر نخواهد نشست، بسیار مهمتر از آن است که چرا روس­ها سال­های فراوان نیروگاه بوشهر را به گروگان گرفتند.

البته حال که ارزش روبل روسیه به کمتر از نصف کاهش یافته است، دولت می تواند شتابان بهای یک رآکتور را بپردازد ولی دو نیروگاه تحویل بگیرد تا چشمه­ای از حکمت ایرانی را به رخ کرملین کشد. مکانیسم عقد قرارداد هم ساده و مطلوب است به این شکل که به سبب فرار سرمایه از روسیه و نیز کاهش ارزش هر بشکه نفت، روبل روسیه دیگر پشتیبان ندارد و به وفور در مسکو یافت می شود. از سوی دیگر، حال که ما با روس­ها دوست شده ­ایم و دولت روحانی هم اعتبار و جایگاهی در دل کرملین دارد، پس می توان با مراجعه به بانک روسی معادل روبلی برای بیست میلیارد دلار (بهای تأسیس یک نیروگاه اتمی در طول هشت سال) وام و تسهیلات بانکی دریافت کرد و همزمان قرارداد خرید دو نیروگاه را با روسیه امضا کرد ولی فقط بهای یک نیروگاه (معادل دلاری) را به روس­ها پرداخت. مگر نه اینکه از زمان دولت احمدی نژاد روسیه و ایران کوشیدند از معامله به دلار امتناع کنند و به سوی روبل روسی روند؟ بنابراین اینک که مسکو همچنان پای­بند قوانین آزاد تجاری و مکانیسم عرضه و تقاضا است پس چرا حکمت ایرانی از این بازار بهره نبرد؟ البته در حال حاضر می توان به همان تفاهم­نامه فی­مابین نیز اکتفا کرد و چند ماهی در انتظار نشست تا سرنوشت روسیه و تحریم این کشور روشن­تر شود.

در دولت پیشین که حکمت ایرانی در حبس گرفتار شد، ارزش پول ملی شدیداً سقوط کرد و روس­ها که از گرفتار شدن ریال در زیر آوار آگاه بودند، بجای آنکه در پرداخت بهای نیروگاه هسته­ای بوشهر به ما اندکی تخفیف دهند اما دیدیم که آنها از این نمد "تحریم" برای خویش کلاهی بافتند. آیا اینک نوبت دولت روحانی نرسیده است که از نمد تحریم جزئی روسیه، کلاهی هم برای ایرانیان ببافد تا نشان دهد حکمت ایرانی نیز با منافع ملی هرگز بیگانه نیست؟ کنگره امریکا هنوز طرح تحریم بیشتر روسیه را مورد بحث و بررسی قرار نداده است که شاهدیم پوتین فریاد می دارد که تصمیم کنگره را بی‌پاسخ نخواهد گذاشت. از طرف دیگر، جدایی طلبان دونتسک هم به جای تشکیل کشور مستقل اوکراین جنوبی، ناگهان خواهان اجرای طرح "فدرالیسم" در همان اوکراین مادر شده­اند! حالا جدایی طلبان به این نتیجه رسیدند که گویا کرملین حاجت روا نمی کند و آنها مجبورند به زعم خودشان با دولت فاشیست (!) تیموشنکو همان سلطان شکلات اوکراین به توافق نهایی برسند.

گر می فروش حاجت رندان روا کند
ایزد گنه بخشد و دفع بلا کند

امید که تیم دیپلماسی دولت روحانی آگاه باشد دیدار دو جانبه سلطان و تزار اخیراً امتیازهای یکسویه در پی آورده است. اردوغان علی­رغم اختلاف نظری که با پوتین بر سر قوم تاتار در کریمه و نیز ابقای بشار اسد در دمشق دارد، هربار که در مسکو یا آنکارا با وی دیدار می کند با توجه به وضعیت ضعیف روبل و تحریم روسیه، درصدی از قرارداد خرید گاز از کرملین را تخفیف می گیرد. حال با فرض اینکه تهران هم در پی تخفیف روسی نباشد بجاست این روزها دولت روحانی بیش از پیش کرملین را رصد کند و کمیته­ای تخصصی و اتاق فکر ویژه مسائل روسیه تشکیل دهد تا با توجه به منافع ملی ایران، دولت تدبیر آن­چنان عملکرد حکیمانه داشته باشد که شاید اندکی از گزند روسوفیل‌های وطنی در امان ماند.

رئیس جمهور فراموش نکند که برخی از اعضای اتاق فکر دولت احمدی نژاد و پاره­ای از یاران حلقه او در دو ترم ریاست جمهوری وی (بطور ناخواسته) آن چنان در گرداب کوبنده جنبش "اروسیایی" روسی غرق شدند که در رجزخوانی علیه تحریم‌ها حتی گوی سبقت را از یاران روسی خویش ربودند. اینک نوبت الیگارش ها، رانت خواران لشکری و کشوری، تئوری پردازان جنبش افراطی اروسیایی و یاران حلقه کرملین رسیده است که یکان یکان در لیست تحریم غرب قرار می گیرند و سپس در رسانه‌ها به یکدیگر تبریک می گویند!

بخاطر بسپاریم که تحریم کرملین توسط غرب دو لایه دارد؛ لایه زیرین که ملت نجیب روس است دچار خسران می شود ولی لایه زبرین (رانت خواران و الیگارش­ها) به همان اندازه سود خواهد برد. بنابراین هر تحریم همانند رقابت با جمع صفر است که بهره یکی برابر خسران دیگری خواهد شد و این اصل منطقی را احمدی نژاد هرگز پذیرا نشد. بی ­سبب نیست که رئیس کمیته روابط خارجی مجلس دومای روسیه هفته گذشته از ایران دیدار کرد تا در آنجا بیاموزد که در سال­های هسته­ای، موجود هولناکی به نام بابک زنجانی چگونه وزارت نفت را گروگان گرفت و بواسطه اعمال تحریم­ ها میلیاردها دلار و ریال از سرمایه ملی را بی‌سرانجام گذاشت.

اینک جبهه پایداری روسی و اتاق فکر اروسیایی کرملین در اطراف پوتین گرد آمده­ اند، غافل از آن که بورس مسکو بیش از ۴۰% سقوط کرده است و نرخ تورم سیر صعودی گرفته و روزانه میلیاردها دلار سرمایه ملی از روسیه می گریزد. سرانجام آنکه به سبب نیمه شدن ارزش روبل، مدیران شرکت­ها از بازپرداخت وام‌های دلاری به بانک­های خارجی عاجزند. در پایان شاید مهمترین ستاره­ای که روحانی می تواند در آسمان کرملین رصد کند همانا نیم تریلیون دلار ذخیره ارزی در بانک مرکزی روسیه باشد؛ ذخیره­ای که امریکا و آلمان بشدت به آن چشم دوخته­ اند. به بیان رساتر، در دولت بی‌حکمت پیشین، همان­گونه که غرب صدها میلیارد دلار سرمایه ملی ایران را نابود ساخت اینک به سراغ کرملین آمده است تا درسی به پوتین بیاموزد و عواقب بازی با سرمایه ملی را به تزار کرملین با آن همه اقتدار و قداست نشان دهد. امید که پوتین از میانه راه بازگردد و روحانی هم بکوشد شاید پیش از آنکه امریکا این پانصد میلیارد دلار سرمایه ارزی روسیه را نابود سازد او بتواند اندکی از حکمت ناب ایرانی را به مسکو هدیه دهد تا ملت نجیب همسایه بیش از این نگران از آینده و سقوط پول ملی و تورم و فلاکت ناشی از آن نباشد. این روزها که کرملین حاجت روا نمی کند، نیم تریلیون دلار مبلغ هنگفتی است اما از حکمت ایرانی که گران­تر نیست اگر روحانی آن را ارزان نفروشد.
 

ساقی به جام عدل بده باده تا گدا
غیرت نیاورد که جهان پُر بلا کند

نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

پیگیری مطالب حق همواره مورد تقاضا و وظیفه‌ی افراد خداجوست. اخیراً جناب آقای دکتر علی مطهّری در اقدامی شجاعانه، تقاضای بخش عظیمی از مردم مؤمن و حق طلب را که خواهان آزادی محترمینِ در حصر و حبسِ پس از وقایع سال ۸۸ می‌باشند، را حسب وظیفه‌ی نمایندگی از باب نصیحت در قالب سؤال مطرح کردند که آیا حصر آقایان با گذشت حدود ۴ سال، وجه شرعی و قانونی دارد؟ قبل از ایشان هم مصلحان جامعه (که بعضاً از مراجع عظام تقلید هستند) نسبت به این امر منکَر و تخلّف، تذکّر داده‌اند.

در مقابل ایشان یکی از کارشناسان تاریخِ صدا و سیما (آقای رجبی دوانی) در یک شبیه سازی آشکار و مقایسه‌ای مع‌الفارق، حصر آقایان را شبیه حصر خانگی عایشه بعد از واقعه‌ی جمل توسط مولا امیرالمؤمنین(ع) دانسته، لهذا مشروع است و به ضرس قاطع حکم ایشان را اعدام می‌داند و… .

گرچه در این مجال، بسط مباحث علمی میسّر نیست امّا لازم است نکاتی به اختصار به این کارشناس محترم و همفکران ایشان، گوشزد نمود؛ شاید ان‌شاءالله مؤثّر باشد.

هر سخنی به دنبال غرضی مطرح می‌شود. باید ملاحظه شود، صحبتی که مطرح گردیده، چه غرضی در بیان آن است. غرض شرعی، عقلی، مادی و یا هوایی؟

اوّلاً، ورود اشخاص در حیطه‌ی قرآن و روایات باید مقدّمات داشته باشد لذا گفته می‌شود: جوان کم مطالعه هرگز نمی‌تواند مفید واقع شود. سخنان شما تماماً دالّ بر بی‌توجهی به قرآن و روایات می‌باشد. لذا بر آن شدیم مطالبی گفته شود تا معلوم گردد این که گفته می‌شود باید مملکت اسلامی شود و مبنا قرآن و سنّت باشد یعنی این که تمام امور به دست افرادی واقع شود که تقوی و تخصّص در آن امر داشته باشند، اگر شورای نگهبان به وظیفه‌ی خود عمل می‌کرد که همان نظارت و پاسداری از احکام اسلام و قانون اساسی است و مجلس شورا که وظیفه‌اش تصویب و پیگیری لوایح قرآنی و روائی است و نسبت به تخلّفات متوجّه بود و گوشزد می‌کرد و همچنین مجلس خبرگان که وظیفه دارد مسائل زیرمجموعه‌ی رهبری را جهت استمرار شرایط و صفات، رسیدگی و از اجتهادشان در تمام زندگی بشر استفاده کنند و قوّه‌ی قضائیّه به وظیفه‌ی خود که برگرفته از قرآن و روایات و قانون اساسی است، عمل می‌کرد، هرگز مملکت به این وضعی که نمی‌توان از مسئولین چه قوّه قضائیّه و مقنّنه و اجرائیّه و شورای نگهبان و چه خبرگان رهبری، سؤال کرد، مواجه نمی‌شد. شما ملاحظه بفرمایید با این همه تخلّفات صورت گرفته که مکتوب و مضبوط می‌باشد، چه کسی مانع می‌شود تا هیئتی جهت رسیدگی به تخلّفات تشکیل شود. چرا نمی‌گذارند تا حق روشن شود. لذا می‌بینیم قوّه‌ی قضائیّه هم مستقل نمی‌باشد با اینکه تمام این امور مربوط به آن قوّه است.

سخنان این کارشناس محترم هم یکی از مصادیق همین تخلّفات است که در حیطه‌ی مراجع وارد می‌شوند. پس معلوم می‌شود وضع اسلامی نیست. مقایسه کردن و سپس حکم شرعی صادر نمودن باید به دنبال جمع بودن شرایط از قبیل خواندن صرف و نحو و منطق و سایر مقدّمات و فقه و اصول باشد و صِرف ورود به صدا و سیما و مطالعه‌ی کتب تاریخی، زحمت چندانی ندارد و کافی نیست. چرا از علما و مراجع که تخصّصشان در اینگونه امور است، سؤال نمی‌شود و به سراغ آنها نمی‌روند. اکثر این آقایان به تخلّف بودن حصر و حبس افراد بدون محاکمه تصریح فرمودند. بنابراین معنای عدل طبق فرموده‌ی امیرمؤمنان، قرار گرفتن هرچیزی به جای خودش و سپردن امور به اهل آن است و معنای احسان هم که قرآن کریم امر به آن دو می‌فرماید و دو بازوی اصلی حاکمیّت اسلامی است، مصداق آن روش حضرت مولا علی(ع) است،که در اوج قدرت صبور بودند و در اوج عظمت، هیچگاه برای تشفّی و اغراض شخصی عملی را انجام نمی‌دادند. مرحوم امام خمینی هم با وجود اینکه به خاطر اقبال مردم و مراجع و قلوب مؤمنین، ولایت مطلقه داشتند، هرگز بنائی بر اعمال اغراض شخصی و مطابق هوای نفس نداشتند؛ ایشان می‌توانستند در همان ایّام، ارتش را منحل کنند و مخالفان را قلع و قمع نمایند؛ بر منتقدان خود سخت بگیرند و آنها را از صحنه خارج کنند امّا اینطور نبود یا حداقل راضی به این امور نبودند و همان سیره‌ی جدّشان امیرالمؤمنین(ع) را ادامه دادند آنگاه که فرمود: از من در خفا و آشکار انتقاد کنید.

پس از بیان این مقدّمه که در واقع ریشه‌ی چنین رخدادها و مسائل است، اینک اجمالاً به مورد خاص کلام ایشان نسبت به حصر عایشه و مقایسه نمودن آن با حصر معترضین و ملاحظاتی که در این باره وجود دارد اشاره می‌شود:

امیرمؤمنان(ع)پس از واقعه جمل به عایشه فرمود: به مکان خودت (مدینه) برگرد و خارج مشو تا مرگت فرارسد. شما این جمله را (بر فرض صحّت نقل) دالّ بر حصر خانگی او و سپس شبیه به حصر رهبران معترضان دانستید و حال آنکه مقیس و مقیسٌ علیه و اصل مقایسه هر سه مخدوش است. زیرا باید توجّه داشت، کلام آن بزرگوار همانطور که خودشان و ابن عباس و دیگران تصریح نمودند، راجع به امر خداوند در قرآن کریم نسبت به زنان پیغمبراکرم و تذکّر به آیه شریفه بود. آنجا که فرمود: “وَ قَرنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَ لاتَبَرَّجنَ تَبَرُّجَ الجَاهِلِیَّةِ الاُولَی” سوره احزاب آیه۳۳ . (ترجمه: در خانه‌های خود بنشینید و مانند دوره‌های جاهلیّت قبل، خدنمایی نکنید.)

کلمه «قرن» امر از ماده «قرّ» است به معنای پابرجاشدن و یا ممکن است از ماده «قار، یقار» به معنای اجتماع و کنایه از ثابت ماندن در خانه باشد. این آیه مانند جمله‌ی شریفه‌ی “یا نِساءَ النَبیّ لَستُنَّ کأحدٍ من النِساء…” و غالب آیات دیگر این سوره، اختصاص به همسران پیامبراکرم(ص) دارد و قابل سرایت نیست. یعنی ای عایشه چرا فرمان خدا را که در حق زنان پیغمبراکرم(ص) ، نازل شد، رعیت نکردی و به قصد فتنه و جنگ از خانه‌ی خود که اَحفظ و اَطهر برای قلوب شماست، خارج گشتی.

فرمایش حضرت ناظر بر این امر قرآنی بود نه صدور حکم شرعی. ثانیاً، آیا احدی گفته است که آیه‌ی فوق دلالت دارد بر اینکه زنان رسول الله(ص) ، حقّ خروج از منزل در همان شهر مدینه برای مایحتاج و ضروری خود را نداشتند و حصر واقعی بوده است؟ و آیا می‌توان گفت تذکّر امام معصوم(ع) بر عمل به دستور قرآن و توبیخ او در سرپیچی از این دستور و امر به رجوع به نحوه‌ای بوده که دیگر حقّ خروج از منزل حتّی برای امور ضروری و روزمرّه و تماس افراد با این فرد سلب نموده باشند؟ یا پس از رسیدن به منزل برای او مأمور گماشته باشند؟ خیر قطعاً اینچنین نبوده و کسی بدان ملتزم نشده است. با وجود اینکه این زن دستور قتل محافظین بیت‌المال بصره را شخصاً صادر کرد و همدوش مردان نامحرم در صحنه‌ی نبرد حاضر شد و در جزئیّات جنگ نظر می‌داد. حضرت علی (ع) او را با چهل زن محافظ که صورتهای خود را پوشانده بودند و با رعایت احترام به مدینه بازگرداندند و او را رها کرده و برگشتند و او هم تا آخر عمرش به خانه‌اش رفت و آمد می‌شد و نقل حدیث می‌کرد. آیا در این موضوع، امام (ع) حکم حکومتی و ولائی صادر نمودند؟ خیر ؛ در صورتی که به هر نحو اگر عمل می‌فرمودند، عین حق و ولیّ مطلق آن بودند. دلیل بر این مدّعا روایاتی است که دلالت دارد بر اینکه پیامبر عظیم الشأن (ص) در زمان حیات خود و قبل از رحلت، حتّی خود عایشه را هم متذکّر فرموده بودند که امیرالمؤمنین علی (ع) و اوصیاءِ ایشان بالخصوص متولّی امر طلاق اَزواج خودشان در صورت تمرّد از اوامر الهی هستند. به عنوان نمونه به سه حدیث توجّه کنید:

۱٫ قال النبیّ (ص): یا ابالحسن، إنَّ الشَّرف باقٍ (شرف الامّهات) ما دُمنَ لله علی الطاعة فأیتهُنَّ عصت الله بعدی بالخروج علیک فأطلق لها فی الازواج و أسقطها من شرف أمومة المؤمنین.[۱]

۲٫ امیر المؤمنین(ع) فرمودند: رسول خدا (ص) در آخرین شب حیاتش در ضمن وصیتهای خود به من فرمودند: ای علی، تو وصی و جانشین من بر اهل بیتم هستی بر همه‌ی آنان زنده و مرده و نیز بر زنان من. پس هر کس از زنان را که تو تأیید نمائی، فردای قیامت مرا ملاقات می‌کند و هر کدام از زنان را که تو طلاق دهی در عرصه‌ی قیامت مرا نمی‌بیند.[۲]

۳٫ همچنین در کتاب الفتوح ابن اعثم کوفی (قدیمی ترین مأخذ) روایتی را خود عایشه از پیامبر (ص) نقل می‌کند –روایت مفصّل است- تا آنجا که می‌گوید: پیامبر خدا (ص) فرمود: یا علی، إنّی قدجعلتُ طلاقهنَّ الیک فمن طَلَّقتَها منهُنَّ فهی بائنة. رسول خدا (ص) این مسأله را مقیّد به حیات نفرمودند و من میترسم اگر سخن علی(ع) را نسبت به برگشتن از بصره به مدینه اطاعت نکنم، علی(ع)مرا طلاق دهد آنگاه من ازآنِ رسول خدا(ص) نباشم.[۳]

همچنین شیخ حرّ عاملی هم در کتاب اثبات‌الهدایة از مسعودی (که از علمای اهل سنّت است) روایتی نقل می‌کند که مضمون آن این است که حقّ طلاق را، هم امیرالمؤمنین(ع) داشتند و هم اوصیاءِ پس از ایشان یعنی امام حسن و امام حسین و…علیهم السلام.[۴]

حال با چه جرأتی می‌توان گفت فقهای اسلام هر قدر که عادل و پرهیزکار باشند از این اختصاصات بهره‌مند هستند و در اینگونه امور ولایت دارند. بعلاوه، مرحوم امام راحل(ره )این نظام را جمهوری اسلامی یعنی برخاسته از رأی ملّت که خواهان عمل به فرامین اسلام و سنّت معصومین (علیهم السلام) است، معرّفی کردند و جمعی از علماء و مجتهدین طراز اوّل را مأمور نمودند تا قانون اساسی بر همان مبنا نوشته شود و قرار بر آن شد همگان حتّی رهبر در مقابل این قانون مساوی باشند. حال اگر بخواهیم به هر عنوانی به شرع و قانون عمل نشود آیا سنگی روی سنگ قرار می‌گیرد؟ و آیا امور منظّم و هماهنگ می‌ماند؟ و مردم تکلیف خود را شناخته و عمل می‌کنند؟ قطعاً اینچنین نیست. آیا با شبیه سازی تاریخ در امور غیرمتشابه، می‌توانیم اصول مسلّم دینی را نادیده بگیریم و انواع اتّهامات را بر مخالفان سیاسی خود تحمیل کنیم؟

در خاتمه تذکّر به این نکته لازم است: گرچه آوردن نمونه‌ی یاد شده از تاریخ معصومین(علیهم السلام) در مشروعیّت بخشیدن حصر بدون محاکمه‌ی افراد، بسیار بی‌ربط و مقایسه‌ای ناصواب است امّا از این جهت که باید اعمال و روش حاکمان غیرمعصوم حتّی اگر در قالب مصلحت سنجی انجام شود، استناد به قرآن و سنّت و سیره‌ی ائمّه‌ اطهار(علیهم السلام) داشته باشد. بسیار صحیح و بایسته است و این همان چیزی است که بارها دلسوزان جامعه به صورت مخفی و آشکار به آن تذکّر داده‌اند.

ضمناً صدور حکم اعدام از ناحیه‌ی آقای رجبی دوانی جهت بزرگواران حجة الاسلام و المسلمین کروبی و مهندس سید میرحسین موسوی و خانم دکتر زهرا رهنورد، نبوده مگر اینکه به دنبال اغراض شخصی و تقرّب به غیر علم و واقع است که این هم مسئله و مصیبتی است بر جامعه روحانیّت ما و این معنا موجب تمسّخر علمای شیعه و اهل سنّت می‌گردد. ممکن است گفته شود معنای آزادی بیان همین است و باید هر کسی، هرچه خواست بگوید و مملکت آزاد است و سخنان ایشان هم اظهار نظری مثل دیگران است.

در جواب باید توجّه داشته باشیم بله درست است امّا اظهار نظرها مخصوصاً از منابع رسمی مملکت، باید در چهارچوب قانون اساسی و در رأس، قرآن و سنّت باشد. هر کس که در این محدوده حرف بزند، متقّی می‌شود و در مقابل هر شخصِ به ظاهر اسلامی اگر اظهاراتش در این محدوده نباشد، سخنش غیر اسلامی است.

[۱]. کمال الدین و اتمام النعمة ،صدوق ج۲ – سفینةالبحار ص۹۳ – مناقب ابن شهرآشوب ج۱ – بحارالانوار ج۲۷ و ۴۸ – بصائرالدرجات و احتجاج طبرسی ج۲ احتجاجات امام زمان|.
[۲]. بحارالانوار ج۳۶ ، ص ۲۶ و کتاب الغیبة شیخ طوسی.
[۳]. الفتوح ج۲ ص ۴۸۳٫
[۴]. اثباةالهدایة ج۳ ص ۱۳۵ فصل ۷۲٫

به گزارش کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، مائده سلطانی گفت: «پزشک زندان نوشته است که پدرم نیاز به معالجه خارج از زندان دارد و اکنون بیش از یکماه است که مادرم مکررا درخواست انتقال پدرم به بیمارستان را دارد اما با درخواست های او مخالفت می شود. ما به شدت نگرانیم که مبادا بیماری پدرم تشدید و دچار حمله قلبی شود.»

دختر عبدالفتاح سلطانی در خصوص اینکه به چه دلیل مسولان از انتقال این وکیل به بیمارستان برای درمان جلوگیری می کنند نیز گفت: «آقای خدابخشی، دادیار ناظر زندان اوین که مسول رسیدگی به درخواست های زندانیان است یکبار به مادرم گفته است: به همسر شما مرخصی نمی دهیم چون ایشان هنوز سر موضع شان هستند. آقای خدابخشی گفته دادستانی با انتقال او مخالف است.»

عبدالفتاح سلطانی، وکیل و عضو کانون مدافعان حقوق بشر در تاریخ ۱۹ شهریور ماه ۱۳۹۰ دستگیر شد و از آن زمان تا کنون در زندان اوین به سر می برد. طی سال هایی که آقای سلطانی در زندان به سر برده است، بارها به دلیل بیماری قلبی و فشار خون به بهداری زندان مراجعه کرده و در سال ۱۳۹۲ برای ۴۱ روز در بیمارستان بستری بود که قبل از بهبودی کامل به زندان برگردانده شد.

اتهامات عبدالفتاح سلطانی تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه نظام، تشکیل کانون مدافعان حقوق بشر و تحصیل مال حرام از طریق دریافت جایزه حقوق بشر نورنبرگ است که با این اتهامات در دادگاه بدوی به ۱۸ سال حبس با تبعید به شهر برازجان و ۲۰ سال محرومیت از وکالت محروم شد که در دادگاه تجدید این نظر حکم حبس این زندانی به ۱۳ سال کاهش یافت.

عبدالفتاح سلطانی به همراه چهار زندانی سیاسی دیگر به نام های سعید مدنی، مهدی خدایی، کیوان صمیمی و سعید رضوی فقیه به مناسبت روز جهانی حقوق بشر در ۱۰ دسامبر بیانیه ای منتشر کردند.

در بخشی از این بیانیه این پنج فعال حقوق بشر و کنشگر سیاسی از نقض ضوابط دادرسی عادلانه، افزایش آمار صدور و اجرای احکام ناعادلانه و سنگین از جمله اعدام، عدم اجرای بخش هایی از قانون مجازات اسلامی که منجر به آزادی شماری از زندانیان خواهد شد (از جمله مادۀ ۱۳۴ قانون) به عنوان موارد عمدۀ نقض حقوق بشر یاد کرده اند که در حوزۀ امور قضایی کشور رخ می دهد.

مطابق نظرسنجی تلفنی «آی پز» در خصوص «ارزیابی عددی» مردم نسبت به عملکرد رئیس جمهور از زمان تصدی این سمت، در میان ۹۲ درصد از پاسخگویان که به عملکرد رئیس جمهور نمره ای بین ۰ تا ۲۰ داده اند، «میانگین» نمره عملکرد آقای روحانی ۲. ۱۴ است.

همچنین ۵۹ درصد ایرانی ها از نحوه اداره کشور توسط آقای روحانی اظهار رضایت می‌کنند، ۲۸درصد از عملکرد رئیس‌جمهور ناراضی هستند و ۱۳ درصد هم عملکرد او را در اداره کشور متوسط می‌دانند.

آدرس وب سایت نظرسنجی

مطابق یافته های این نظرسنجی که در فاصله روزهای ۲۴ تا ۲۸ آبان ماه انجام شده است، حدود ۴ درصد از پاسخ دهندگان به عملکرد آقای روحانی نمره صفر (۰) می دهند و حدود ۱۲ درصد هم ایشان را شایسته دریافت نمره ۲۰ می دانند. درصد افرادی که به آقای روحانی نمره ای کمتر از ۱۰ (بین ۰ تا ۹) می دهند هم تقریبا برابر با ۱۲ درصد است.

در میان طیف نمره هایی که پاسخ گویان نسبت به عملکرد آقای روحانی ابراز داشته اند، نمره ۱۵ بیشتر فراوانی را دارد (مد). همچنین «میانه» نمره آقای روحانی هم ۱۵ است؛ به این معنی که نیمی از پاسخ دهندگان به رئیس جمهور نمره ای بیشتر از ۱۵ می دهند و نیمی هم نمره ای کمتر از ۱۵ را برای عملکرد ایشان در طول دوران ریاست جمهوری مناسب می دانند. در جدول زیر نمره «میانگین»، «میانه» و «مد» عملکرد رئیس جمهور به صورت کلی و به تفکیک جنس، تحصیلات و سن آورده شده است:

یا اخبار آنرا از طریق فیس بوک یا توییتر دنبال کنید.

 

به گزارش ایسنا به نقل از شبکه اسکای نیوز عربی، منابع دیپلماتیک در اتحادیه اروپا اعلام کردند که پارلمان این اتحادیه به صورت اولیه و کلی با به رسمیت شناختن فلسطین به عنوان یک کشور مستقل موافقت کرده است.

طرح به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطین قرار است امروز (چهارشنبه) در شورای امنیت سازمان ملل نیز مطرح شود و مسئولان آمریکایی تلاش‌های زیادی را آغاز کرده‌اند تا مانع از برگزاری جلسه امروز شورای امنیت در این خصوص شوند.

روند به رسمیت شناختن فلسطین به تازگی در اروپا تشدید شده است و به تازگی پارلمان چند کشور عضو اتحادیه اروپا با به رسمیت شناختن کشور فلسطین موافقت کرده‌اند که این اقدام با واکنش شدید اسرائیل مواجه شده است.

به گزارش ایسنا، احمد شیرزاد بعدازظهر چهارشنبه در میزگرد بررسی 10 سال مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 با عنوان «درباره یک توافق...» که روز چهارشنبه از سوی انجمن اسلامی دانشگاه ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد با بیان این که در سال 79 وقتی وارد مجلس شورای اسلامی شدم درباره سیاست‌های هسته‌ای از هرکس سوال می‌کردم که استراتژی ما در بحث هسته‌ای چیست؟ جوابی نمی‌شنیدم، گفت: متاسفانه در پاسخ به این سوال هرکس جواب را به دیگری موکول می‌کرد. آن زمان از آقای آقازاده پرسیدم و ایشان هم که به عقیده من یک بلدوزر اجرایی برای پیش بردن پروژه‌ها هستند صرفا پاسخ می‌دادند که ما این تعداد پروژه را پیش برده‌ایم و برنامه‌مان برای آینده فلان است.

او با هسته‌ای شدن ایران به طور کلی ابراز مخالفت کرد و افزود: من همان زمان در مجلس مطرح کردم که از چاه هسته‌ای آبی درنمی‌آید مگر برای بعضی‌ها نانی درآید. اما دریغ از یک لیوان آب. با این حال اگر از من بپرسید چرا کشور به سمت هسته‌ای شدن رفت باید بگویم که نمی‌دانم.

شیرزاد گفت:‌ بعد از فتح خرمشهر ما 7 سال جنگیدیم و در نهایت کار به قطعنامه 598 کشیده شد و صلح کردیم وقتی یک ملت در فضای ابهام تصمیم می‌گیرد و عده‌ای هم در یک اتاق بسته می‌نشینند و فکر می‌کنند عقل کل هستند در حالی که برای یک ملت تصمیم می‌گیرند همین می‌شود که 20 سال از سیاست هسته‌ای ایران می‌گذرد در حالی‌که این‌جا هستیم.

وی تاکید کرد: ما در زمینه هسته‌ای نه منابع اولیه داریم و نه احاطه‌ای به فن‌آوری هسته‌ای. ما می‌توانیم در بحث پتروشیمی، نفت و گاز مدعی باشیم چرا که هم منابع و هم احاطه به فن‌آوری داریم.

نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی با اشاره به نیاز ایران به انرژی هسته‌ای گفت: ما برای استفاده‌های پزشکی و تحقیقاتی به چشمه‌های ضعیف رادیواکتیو نیاز داریم و همین برای ما کافی است و هیچ وقت هم تا قبل از تحریم‌ها مشکلی در تامین این چشمه‌ها نداشتیم. در زمینه غنی‌سازی کشورهایی به این سمت می‌روند که نیروگاه‌های هسته‌ای قدرت برای تولید برق داشته باشند و در غیر این‌صورت غنی‌سازی توجیه دیگری ندارد.

شیرزاد نظارت بر عملکرد و کارهای اجرایی سازمان انرژی اتمی را خواستار شد.

او گفت: این که می‌گویند انرژی هسته‌ای در 200 رشته دیگر تاثیرگذار است و آن‌ها را فعال می‌کند کجاست؟ کسانی که این ادعا را دارند بیایند و چند تا از این رشته‌ها و تاثیراتی که تاکنون انرژی هسته‌ای بر صنایع ما گذاشته است را بگویند.

وی گفت: ایران به لحاظ منابع اورانیوم غنی نیست و متاسفانه در مقاطعی و هم اکنون می‌شنویم که با افتخار می‌گوییم از عمق 300 متری زمین اورانیوم استخراج می‌کنیم و کسی نیست به آقایان بگوید استخراج اورانیوم از عمق 300 متری با چه هزینه ای انجام می‌شود؟ آیا این اورانیوم 10 برابر قیمت جهانی هزینه برای ما ندارد؟ اگر منابع اورانیوم معدن گچین و ساغند را استخراج کنیم فقط 5 سال می‌تواند سوخت یک نیروگاه را تامین کند و این کل ذخایر ماست. وقتی آقای پوتین به تهران آمده بود درباره فعالیت‌های هسته‌ای ایران گفت که شرایط در این بحث برای ایران به این شکل است که مثلا برای تولید کفش موردنیاز یک خانواده اقدام به ساخت کارخانه کفش‌سازی کنیم.

شیرزاد ادامه داد: با وجود شرایط فعلی و تحریم‌ها تامین 20 هزار مگاوات برق هسته‌ای غیر از وابستگی به روسیه چیزی برای ما ندارد.

نماینده دوره ششم مجلس شورای اسلامی با حمایت از سیاست رسمی ایران مبنی بر پرهیز از دستیابی به سلاح هسته‌ای و فتوای رهبری گفت: به لحاظ توانمندی استراتژیک سیاست رسمی ایران پرهیز از دستیابی و استفاده از سلاح هسته‌ای است و ما از این مساله کم‌ترین خدشه‌ای نمی‌بینیم و من مدافع این تصمیم نظام هستم و آن را به ضرر کشور و منافع ملی نمی‌دانم و معتقدم نظام صادقانه از ابتدا گفته است که نمی‌خواهد به سمت سلاح هسته‌ای برود. و این که آقای شریعتمداری می‌گوید از ان.پی.تی خارج شویم یک معنا بیشتر ندارد و آن اینکه به سمت سلاح برویم.

وی گفت: غربی‌ها در بحث هسته‌ای یک دایره کشیدند و گفتند از این خط بیرون نروید اما ما به هر دلیلی عبور کردیم و بابت این کار گفتیم برای بازگشتن به عقب چه چیز می‌دهید؟ متاسفانه بحث هسته‌ای در کشور ناموسی شده است و وقتی چیزی ناموسی شد دیگر نمی‌توان بر روی آن گفت‌وگو کرد و مشکل ما در 11 سال گذشته همین مساله بوده است. در حالی‌که می‌توانستیم موضوع هسته‌ای را به عنوان منافع نگاه کنیم و به راحتی این موضوع را حل کنیم. خوشبختانه در دوره جدید مذاکراتی در بین مذاکره‌کنندگان شاهد هستیم که نگاه‌ها به بحث هسته‌ای منافع محور است و این خوب است.

شیرزاد در پاسخ به سوال دانشجویی مبنی بر این که برنامه هسته‌ای ایران وقتی لو رفت که شما نماینده مجلس بودید و خاتمی رییس جمهور اظهار کرد: معتقدم مشکل موضوع هسته‌ای از ابتدا این بود که موضوع به شورای امنیت ملی رفت و با این کار ما پذیرفتیم که مساله مربوط به امنیت ملی است و دیگر از وادی نیازهای تحقیقاتی، پزشکی و کشاورزی خارج شد و همین باعث شد که انتقاد و بحث در این موضوع مشکل شود.

او افزود: وقتی راه نقادی بر روی یک تصمیم و یا مساله گرفته می‌شود هر اتفاقی می‌افتد با این حال معتقدم در دولت خاتمی امکان بیان دیدگاه‌های کارشناسی وجود داشت اما متاسفانه بعد از آن این امکان از بین رفت و بحث‌ها به کوچه و بازار کشیده شد. من هیچ توجیهی در این مساله نمی‌بینم که تاسیسات غنی سازی نطنز در عمق 30 متری زمین و به مساحت 64 هزار متر مربع ساخته شود و باور ندارم که به خاطر افشای مجاهدین خلق فعالیت‌های هسته‌ای ایران رو شد. قطعا این مساله به خاطر عکس‌های هوایی بود که از این منطقه گرفته شده بود. با این حال کشور به خاطر چنین دیدگاه‌های توطئه‌ای هزینه‌های زیادی داده است.

به گزارش عصرایران به نقل از سایت شبکه فرانس 24، دادگاه اتحادیه اروپا حکمی را صادر کرد که براساس آن گروه حماس را یک سازمان تروریستی نمی داند و این گروه باید از فهرست سازمان های تروریستی اتحادیه اروپا خارج شود.