جنبش راه سبز - خبرنامه

به گزارش کلمه، این روزنامه نگار و فعال اصلاح طلب که از اردیبهشت ماه گذشته بی وقفه در زندان است، برخلاف آیین نامه که سازمان زندان ها را ملزم به طبقه بندی زندانیان می کند، به جای بند زندانیان سیاسی (بند ۳۵۰) به بند زندانیان مالی منتقل شده است.

از ماهها قبل، مسئولان قضایی و امنیتی طرح انحلال تدریجی بند ۳۵۰ اوین را در دستور کار قرار داده اند و با جلوگیری از اجرای قانون که نگهداری زندانیان سیاسی در یک بند مجزا از سایر زندانیان را ضروری می سازد، از ورود حتی یک زندانی جدید به بند ۳۵۰ اوین هم جلوگیری کرده اند.

سراج الدین میردامادی که فعال سیاسی و عضو اسبق شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت است و در سال‌های ۷۸ تا ۸۱ معاون مدیرکل انتخابات وزارت کشور دولت محمد خاتمی بود، بلافاصله پس از بازگشت به ایران در مرداد ماه ۹۲ با توقیف گذرنامه و پرونده سازی امنیتی رو به رو شد. او در دی ماه ۹۲ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب حضور یافت و در آنجا اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به وی تفهیم شد. میردامادی که در تمام ماههای بعد از بازگشت به ایران برای بازجویی احضار می شد، در روز شنبه ۲۱ اردیبهشت امسال که بار دیگر برای بازجویی به دادسرای اوین احضار شده بود، بازداشت شد.

این روزنامه نگار که سابقه کار در روزنامه های جهان اسلام، توس، حیات نو و برخی سایت های خبری را در کارنامه خود دارد، در حالی به علت فعالیت های روزنامه نگاری خود به حبس محکوم شده که پیش از این مسئولان دولتی وجود هرگونه “روزنامه نگار زندانی” در زندان های ایران را انکار کرده بودند.

او در هفته آغازین مرداد ۹۳ از سوی قاضی صلواتی به شش سال حبس تعزیری محکوم شد؛ یک سال به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و پنج سال به اتهام «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور». اعتراض وی به این حکم که حتی الزامات قانون مجازات اسلامی جدید برای تجمیع اتهامات هم در آن رعایت نشده بود، باعث شد که پرونده وی به شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر برود.

دو ماه پیش، پدر این زندانی سیاسی در نامه ای به رئیس جمهور، با یادآوری اینکه سراج پس از دعوت حسن روحانی از ایرانیان خارج از کشور به ایران بازگشته است، نوشت: بازداشت یک روز ایشان قبل از صدور حکم یقیناً برخلاف قانون است اما زمانی قاضی پرونده آقای صلواتی به ایشان صراحتاً گفته است: “چنان برخوردی با شما بکنیم که هیچ ایرانی هوس آمدن به کشور را نداشته باشد” حساب کار مشخص است. به واقع مایه تاسف است که این حضرات به صرف ادعای باطل شان مبنی بر بیم فرار، آن هم برای کسی که با پای خودش به کشور بازگشته، بدون هیچ مجوزی با قرار وثیقه برای وی موافقت نمی کنند. از طرفی روند انتقال پرونده و رسیدگی در دادگاه تجدیدنظر را هم عملاً متوقف کرده اند تا کینه خود را بطور کامل نشان دهند.

سیدحسین میردامادی که دایی آیت الله خامنه ای است، همچنین در مصاحبه ای با جرس گفت: با هر کس صحبت می‌کنیم متأسف هستند از روندی که مسئولین در پیش گرفته‌اند. سراج از چهارده سالگی در جبهه‌ها حضور پیدا کرده و جانباز است و زمانی که مسئولین از بازگشت ایرانیان خارج نشین صحبت می‌کردند به سراج گفتم برنگرد و قرار ممنوع الخروجی برایت صادر کرده‌اند اما سراج گفت به انقلاب و کشورش علاقمند است و کاری نکرده است. البته پسرم درست هم می‌گفت. کاری خلاف قانون نکرده با چند مصاحبه و گفتگو در چارچوب قانون اساسی که نمی‌شود این گونه با او برخورد کرد. چند نفر از دوستانم از مراجع تقلید متعجب بودند از این برخورد‌ها با سراج و از رفتار و کردار او تعریف می‌کردند. اما گویا تصمیم از قبل گرفته شده و این برخورد‌ها نوعی دهن کجی به آقای روحانی هم هست زیرا ایشان وعده استقبال از بازگشت ایرانیان به کشور را داده بودند و این برخورد‌ها با صحبت‌های ایشان مغایرت دارد. 

صفحه آیت الله صانعی در شبکه های اجتماعی نوشت: "میرمحمود موسوی اخوی جناب آقای مهندس میرحسین موسوی ضمن کسب اطلاع از روند درمانی حضرت آیت الله صانعی برای شفای عاجل ایشان دعا کردند. همچنین آقای میرمحمود موسوی ضمن ابلاغ سلام جناب مهندس میرحسین موسوی از طرف ایشان برای معظم له آرزوی سلامتی و طول عمر نمودند."

لازم به ذکر است؛ آیت الله صانعی اواخر مهر ماه سال جاری به علت عارضه خونریزی معده در بیمارستان رودسر بستری شد و پس از آن به تهران انتقال یافت و در بیمارستان خاتن الانبیا تحت مراقبت قرار گرفت. 

این مرجع مردمی طی سالهای اخیر - به ویژه در جریان اعتراضات سال ۸۸- همواره در کنار مردم بوده است.

به گزارش جرس، وی که از روز چهارم آبان ماه در بازداشت به سر می‌برد همچنان در انفرادی و تحت بازجویی است.

بازداشت وی یک روز پس از تجمع جمعی از فعالان سیاسی و اجتماعی در مقابل مجلس در اعتراض به اسیدپاشی‌های اخیر صورت گرفت.

ماموران امنیتی با یورش به منزل وی، پس از تفتیش خانه و ضبط برخی وسایل شخصی، وی را بازداشت کردند.

گفتنی است مهدیه گلرو که پیش از این نیز در زمستان سال ۸۸ بازداشت شده بود، پس از گذراندن سی ماه حبس در 30 اردیبهشت سال 91 آزاد شده بود.

مشاجره لفظی با مشاور رییس جمهور

در بیستمین نمایشگاه مطبوعات ۲۰غرفه به خبرگزاری‌های وابسته به نهادهای دولتی و حکومتی ازجمله خبرگزاری‌های وابسته به سپاه پاسداران مانند فارس و تسنیم حضور داشتند.
حمیدرضا، یکی از روزنامه نگاران شرکت کننده در بیستمین نمایشگاه مطبوعات در این زمینه به جرس می‌گوید: «خبرگزاری‌هایی مانند فارس، تسنیم، دانشجو نیوز (وابسته به بسیج دانشجویی) و روزنامه‌ها و هفته نامه‌هایی چون کیهان، ۹ دی و مثلث غرفه‌های خوبی در اختیار داشتند و به خوبی از فضایی که در اختیار آن‌ها قرار داده شده بود استفاده کرده بودند.»

به گفته وی، خبرگزاری‌هایی مثل تسنیم و دانشجو نیوز با درست کردن فضایی که برای مناظره و سخنرانی ایجاد شده بود سعی می‌کردند هم صدای فرد حاضر در غرفه را از طریق بلندگو به گوش همه برسانند و هم جلب توجه کنند.
حمیدرضا می‌افزاید: «امسال در نمایشگاه دو پیرمرد چفیه به دوش بودند که هفته نامه ۹ دی را در اختیار بازدید کنندگان قرار می‌دادند. جالب اینجا بود که وقتی از یکی از آن‌ها پرسیدم بودجه این نشریه از کجا میاد، نمی‌دانم پیرمرد به خاطر شلوغی بود یا شاید هم واقعاً حقیقت را گفت، به من گفت از پول مردم، از پول بیت المال.»

یکی دیگر از حاشیه‌های این نمایشگاه، حضور علی یونسی، دستیار ویژه حسن روحانی در امور اقوام و اقلیت‌ها در خبرگزاری دانشجو نیوز بود که به گفته این روزنامه نگار، در آن روز، درگیری لفظی مختصری بین خبرنگار دانشجو نیوز و یونسی در مورد ماجرای اسید پاشی در اصفهان پیش آمد. در هنگام خروج از خبرگزاری یکی از همراهان علی یونسی در گوش او گفت:«من گفتم به غرفه دانشجو نیوز نیاییم»

غرفه بی‌رونق طرفداران احمدی‌نژاد

شماری از هواداران محمود احمدی‌نژاد در غرفه‌ای با عنوان «مجتمع رسانه‌ای هما» و نصب بنر تصویر تمام‌قد او نیز حضور داشتند.

حمیدرضا، روزنامه نگار با اشاره به سهم طرفداران محمود احمدی‌نژاد در بیستمین نمایشگاه مطبوعات می‌افزاید: «سایت دولت بهار که وابسته به تیم احمدی‌نژاد است، غرفه‌ای در نمایشگاه داشت، اما چندان در دید نبود و زمانی که از بازدید کنندگان یا حتی اهالی مطبوعات می‌پرسیدم که آیا غرفه دولت بهار را دیده‌اید یا نه، پاسخ منفی می‌دادند و می‌گفتند اصلاً آن را ندیده‌اند.»

خبرگزاری مهر در گزارشی به بررسی وضعیت نمایشگاه مطبوعات پرداخته و نوشته است: «نمایشگاه مطبوعات در بیستمین گام برگزاری به طرز قابل توجهی از ماهیت اصلی خود فاصله گرفته و تبدیل به میدانی برای عرض اندام مدیران و رقابت کاذب رسانه‌ها در صید سوژه شده است.»

فرهنگ نیوز با انتشار گزارشی، می‌نویسد: «درحالی دومین روز بیستمین نمایشگاه مطبوعات دومین روز از نمایشگاه کار خود را آغاز کرده که همچنان برخی از غرفه‌ها در حال آماده کردن فضاهای داخلی خود برای مهمانان هستند.»

ازسوی دیگر، به گفته بسیاری از بازدیدکنندگان، حضور مخاطبان و مردم عادی در نمایشگاه مطبوعات در چند سال اخیر به وِیژه امسال به حداقل رسیده و میزان استقبال بازدیدکنندگان از این نمایشگاه، چندان قابل توجه نبود.

مهدی، دانشجوی ساکن تهران در گفتگو با جرس در این زمینه معتقد است: «اگرچه در این دوره از نمایشگاه مطبوعات، انتقاد از کمبود جا و... مثل دوران قبل نیست اما موضوعی که زیاد شنیده می‌شود این است که نمایشگاه مطبوعات، بازدید کننده زیادی ندارد. اتفاقی که شاید محصول چند سال قبل و فضای بسته مطبوعات باشد، شاید هم به این دلیل باشد که با آمدن دولت جدید دیگر نشریات، انتقاد چندانی به دولت وارد نمی‌کنند و یا حرفی برای گفتن ندارند.»

حمیدرضا در مورد میزان استقبال از بیستیمن نمایشگاه مطبوعات می‌گوید: «بیشتر غرفه داران می‌گفتند که صبح‌ها هیچ خبری نیست و آن طور که باید و شاید از نمایشگاه استقبال نشده و هر چه هست برای ساعت ۲ به بعد است که نمایشگاه کمی شلوغ می‌شود. این گفته‌ها مربوط می‌شود به روزهای دوم، سوم و چهارم نمایشگاه و از طرفی بیشتر بازدیدکنندگان می‌گویند که پنجشنبه و جمعه نمایشگاه شلوغ می‌شود. اما مسئولان چند نشریه و روزنامه می‌گفتند که انتظار داشتند امسال استقبال از نمایشگاه عالی باشد اما با وجود تبلیغات گسترده در سطح شهر و همینطور در رادیو٬غرفه داران ناراضی بودند.»

به گفته این روزنامه نگار، غرفه‌های ماهنامه‌هایی مانند خانواده سبز و در مجموع ماهنامه‌های عامه پسند که بعضاً از آن‌ها با عنوان نشریات زرد نام برده می‌شود بر عکس غرفه‌های دیگر نشریات، همانند سال‌های گذشته شلوغ بودند، البته به واسطه حضور هنرمندان و چهره‌های سینمایی یا پخش موسیقی. غرفه‌های نشریاتی مانند «خط خطی» که مجله‌ای طنز است به خاطر ظاهر جالب غرفه و هم حضور چهره‌های طنز نویس و هنری شلوغ بود.»

غیبت روزنامه وطن امروز و دید و بازدیدهای رسانه‌ای

به گفته بسیاری از کسانی که از نمایشگاه مطبوعات بازدید کرده‌اند خبرنگاران و روزنامه نگاران و فعالان مطبوعاتی بیشترین کسانی بودند که در راهروهای نمایشگاه مطبوعات رفت و آمد کرده‌اند.
پژمان، روزنامه نگار ساکن تهران که در نمایشگاه مطبوعات امسال شرکت کرده است به جرس می‌گوید:«این نمایشگاه سه کار کرد دارد. یکی دید و بازدید با بقیه خبرنگاران آشنا، دوم آشنایی با کسانی که از قبل نمی‌شناختیم و سوم رویارویی مستقیم مخاطب با خبرنگاران و اصحاب رسانه»

وی معتقد است: «به نظر می‌رسد نمایشگاه امسال فقط شرایطی برای دید و بازدید و تازه شدن دیدارهای خبرنگاران و روزنامه نگاران فراهم کره است.» در مورد ارائه فعالیت و کارکرد رسانه‌ها در این نمایشگاه به اعتقاد پژمان بسیار ضعیف عمل شده است.
به گفته این روزنامه نگار، « در بهترین حالت، چهارتا نمونه مجله یا روزنامه در غرفه‌شان گذاشته بودند و تمام، در صورتی که می‌شد برای مثال، کارهایی چندرسانه‌ای از بهترین نمونه کار‌ها تهیه کرد و بر روی نمایشگر‌ها نشان داد یا مثلا ً دبیران و سیاستگزاران هر رسانه‌ای در میزگردهایی شرکت کنند و درباره خط مشی کلی و غیره رسانه خود پاسخگو باشند، ولی متاسفانه برخی غرفه‌ها حتی نمونه مجله یا روزنامه خود را هم نداشتند. »

این روزنامه نگار، نقطه ضعف دیگر بیستمین نمایشگاه مطبوعات تهران را عدم برقراری ارتباط متقابل بین مخاطبان و اصحاب رسانه می‌داند و می‌افزاید: «این درحالی است که اصولاً مخاطب عام به صورت گسترده در این نمایشگاه حضور نداشتند که شاید به خاطر ضعف تبلیغات یا شاید هم بی‌علاقگی مخاطب به رسانه‌ها باشد. از سوی دیگر خود روزنامه نگاران و خبرنگاران هم حضور فعالی در غرفه‌ها نداشتند به عبارت دیگر، وقتی نه خبرنگار هست و نه مخاطب خوب، ارتباطی بین خبرنگار و مخاطب ایجاد نمی‌شود. »

پژمان یکی از نکات مثبت این نمایشگاه را دیدارهای مابین روزنامه نگاران و خبرنگاران می‌داند و تاکید می‌کند: «برخی از این دیدار‌ها منتج به آشنایی تازه می‌شد و برخی دیدار‌ها مربوط به دیدار دوستانی بود که مدتی از آن‌ها بی‌خبر بودیم. این البته قرار نبود جزیی از کارکردهای اصلی نمایشگاه باشد اما عملاً تنها کارکرد نمایشگاه اساساً همین بود.»نخستین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌های دولت یازدهم با تجلیل از چهره‌های پیشکسوت حوزه رسانه همراه بود.
تجلیل از پیشکسوتانی چون بیژن نفیسی، علی اکبر فرهنگی و ... برنامه دیگری بود که به گفته پژمان، روزنامه نگارساکن تهران، در فضای جانبی برنامه‌های نمایشگاه مطبوعات برگزار شد و از طرفی باعث ارتباط مستقیم خبرنگاران جوان با پیشکسوتان رسانه و از سوی دیگر باعث دلگرمی پیشکسوت‌ها شد که این برنامه هم می‌تواند یک نکته مثبت این نمایشگاه باشد.

نکته حائز اهمیتی که این روزنامه نگار به آن اشاره کرد این بود که امسال تعدادی از درهای نمایشگاه بدون اینکه از قبل اطلاع داده باشند بسته بود درحالی که سال‌های گذشته همیشه همه درهای نمایشگاه باز بود.» مریم، روزنامه نگار ساکن تهران که یک بار از این نمایشگاه بازدید کرده است در گفتگو با جرس معتقد است وضعیت این نمایشگاه و نظم عمومی آن نسبت به نمایشگاه‌های سال‌های گذشته کمی بهتر است. به گفته وی، روزنامه وطن امروز در بین روزنامه‌های داخلی شرکت کننده در نمایشگاه مطبوعات غایب بود.

دخالت‌های خودسرانه برای تاکید به حجاب

خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) گزارش می‌دهد که یکی از ماموران انتظامات حاضر در نمایشگاه به محل مشاجره‌ای در این نمایشگاه رفته و گفته است فرد تذکر دهنده خود را مامور نمایشگاه معرفی کرده، هیچ مسئولیتی نداشته و خودسرانه دست به این اقدام زده است. تمامی عوامل انتظامات دارای کارت هستند، در حالی که این خانم فاقد آن است.
مریم در ادامه به زنان محجبه‌ای اشاره می‌کند که در نمایشگاه مطبوعات بدون داشتن کارت شناسایی به حجاب برخی از زنان و دختران حاضر در نمایشگاه زن‌ها تذکر می‌دهند.

حمیدرضا، دیگر روزنامه نگار شرکت کننده در این نمایشگاه می‌گوید: «نیروی انتظامی در ورودی‌های نمایشگاه مستقر بود اما من ندیدم و نشنیدم که در رابطه با حجاب افراد، وارد عمل شود و اتفاق خاصی بیفتد. فقط در روز دوم نمایشگاه، روبروی غرفه خبرگزاری ایسنا درگیری در رابطه با حجاب رخ داد. ماجرا از این قرار بود که خانمی که پوشش چادر داشته به خانم دیگری در رابطه با حجابش تذکر داد و همین دخالت، باعث ایجاد درگیری شد. البته هر از چند گاهی از بلندگوهای نمایشگاه گفته می‌شد که بازدید کنندگان و غرفه داران لطف کنند حجاب و شئونات اسلامی را رعایت کنند.»

پژمان، روزنامه نگار دیگر حاضر در این نمایشگاه می‌گوید: «گویا حراست نمایشگاه هم تعجب کرده بوده چون این زنان تدکردهنده با آن‌ها هماهنگ نبودند و موارد تذکر هم اساساً مواردی بی‌ارتباط بوده یعنی خانمی بوده که اصلاً حجابش مشکلی نداشته و بی‌جهت از سوی این زنان محجبه تذکر دریافت می‌کردند.»

وی در ادامه می‌افزاید: «این گونه برخورد‌ها بیشتر با هدف حاشیه سازی و برای به هم ریختن فضای نمایشگاه مطبوعات صورت گرفته است.» پژمان در ادامه به نکته مهمی که در نمایشگاه مطبوعات به چشم می‌خورد اشاره کرده و می‌گوید:«برخی رسانه‌ها حتی روزنامه‌هایی که ادعای حرفه‌ای بودن هم دارند و مدیرانشان را از مدیران نمونه کشور می‌دانند و کاندیدای نمایندگی مدیر مسئولان هم هستند در غرفه خود، بروشور تبلیغات کلاس آموزش زبان و مدیریت و این جور چیز‌ها ارائه کرده بودند و این نوع تبلیغات در غرفه‌ها کم نبود.»

آبان ماه ۱۳۸۸ نمایشگاه مطبوعات حال و هوای دیگری داشت و ردپای جنبش سبز در این نمایشگاه به چشم می‌خورد. هرچند مهدی کروبی، شیخ دربند در این نمایشگاه مورد حمله شماری از حامیان محمود احمدی‌نژاد قرار گرفت اما شعارهای یا مهدی، شیخ مهدی یا حسین، میرحسین که در فضای راهروهای نمایشگاه طنین انداز شد جلوه‌ای بود از نمایش قدرت جنبش سبز در میان مردم بود.

مهدی دانشجوی ساکن تهران با مروری به نمایشگاه‌های مطبوعات در سال‌های اخیر می‌گوید: «از سال ۱۳۸۸ به بعد روزنامه‌ها و مطبوعات در ایران فضای چندان جالبی را تجربه نکردند. وقتی نمایشگاه مطبوعات در سال ۱۳۸۸برگزار و به پایان رسید چند روز بعد محمد علی رامین، به سمت معاون مطبوعاتی ارشاد منصوب شده بود. کسی که فردای تحویل گرفتن پست معاونت مطبوعاتی، روزنامه سرمایه را لغو پروانه کرد و به دنبال آن نشریات فراوان دیگری توقیف شدند.»
این دانشجو در ادامه می‌افزاید: «نمایشگاه مطبوعات ۱۳۸۹بر خلاف سال ۱۳۸۸هیاهوی چندانی نداشت. از روزنامه‌های اصلاح طلب به تعداد انگشتان یک دست بیشتر باقی نمانده بودند که آن‌ها هم با احتیاط فراوان منتشر می‌شدند. برپایی نمایشگاه مطبوعات در سال ۱۳۸۹کار را به جایی رساند که صدای اصولگرایان نیز درآمد و مقدمه‌ای شد برای برکناری محمدعلی رامین.»

به گفته وی، هنگامی که نمایشگاه مطبوعات در سال۱۳۹۰ تشکیل شد، نشریات اصلاح طلب پس از یک سال پر فشار فضای بهتری را تجربه می‌کردند. نشریاتی رفع توقیف شدند و فضا نیز به اتخابات نهم مجلس نزدیک می‌شد. با این وجود، کمبود فضا برای نشریات اصلاح طلب نکته منفی نمایشگاه مطبوعات در آن سال بود البته سال ۱۳۹۱ نیز به همین صورت گذشت.

ازآنجاکه نوزدهمین دوره نمایشگاه مطبوعات هم زمان بود با ماه‌های نخست روی کار آمدن دولت حسن روحانی، برگزاری این نمایشگاه به سال بعد موکول شد.

مهدی در این زمینه معتقد است: «سال ۱۳۹۲ که مصادف شده بود با اولین ماه‌های شروع دولت حسن روحانی، آبان آمد و خبری از نمایشگاه مطبوعات نشد.‌گاه گداری شنیده می‌شد که قرار است نمایشگاه در ماه بهمن برپا شود، اتفاقی که رخ نداد و این به آن معنا بود که سال ۱۳۹۲خبری از برگزاری نمایشگاه مطبوعات نیست. حتی زمزمه‌هایی بود که شاید نمایشگاه دوباره با نمایشگاه کتاب ادغام شود.»

نمایشگاه مطبوعات در شرایطی بیستمین دوره خود را طی کرده است که شرایط فعالیت رسانه‌ها در ایران همچنان بحرانی است و از جمله می‌توان به عدم تعادل پرداخت یارانه‌های دولتی اشاره کرد به طوری که در حال حاضر رسانه‌های غیرحرفه‌ای با وجود سابقه فعالیت از بیشترین رانت‌ها، منابع مالی و حمایت‌های سیاسی برخوردارند و از دیگرسو، رسانه‌های حرفه‌ای و مستقل، همچنان نیازمند حداقل امکانات و منابع مالی و فنی هستند.
 

به گزارش خبرگزاری فارس، خبرگزاری رویترز روز پنج‌شنبه به نقل از مقامات غربی و ایرانی نوشته است که با وجود مذاکرات یک ساله ایران و گروه موسوم به 1+5 برای رسیدن به توافق جامع، بعید از این امر تا ضرب‌الاجل سوم آذر (24 نوامبر) محقق شود.

بنا بر این گزارش، مقامات غربی و ایرانی به رویترز گفته‌اند که طرفین احتمالا بار دیگر توافق موقتی را امضا می‌کنند که بر اساس کاهش تحریم‌هایی ذکر شده در «برنامه مشترک اقدام»، شکل می‌گیرد و طرفین در ماه‌های پیش رو تلاش می‌کنند تا اختلافات باقی‌مانده را برطرف کنند.

برنامه مشترک اقدام توافق موقتی است که سوم آذر 92 در شهر ژنو سوئیس به دست آمد و بر اساس آن ایران متعهد شد بخشی از فعالیت‌های هسته‌ای خود را محدود کند. در مقابل آمریکا و 5 کشور دیگر مذاکره‌کننده با ایران، متعهد به لغو برخی از تحریم‌ها شدند.

یک مقام غربی در مورد احتمال حصول توافق تا ضرب‌الاجل، گفته است: «ممکن است که چارچوب توافق نهایی تا 24 نوامبر به دست آید، اما احتمالا خود توافق مقدور نخواهد شد.»

نهمین دور از مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه موسوم به 1+5 این هفته در حالی با حضور وزیران خارجه ایران و آمریکا در شهر مسقط عمان برگزار شد که طرفین همچنان از پابرجا بودن اختلافات و عدم پیشرفت صحبت کردند.

به نوشته رویترز، هرچند همه طرف‌ها همچنان در اظهارنظرهای عمومی از امید به توافق تا سوم آذر صحبت می‌کنند، اما آن‌ها در اظهار نظرهای خصوصی انتظارات کمتری از آخرین دور مذاکرات که روز 27 آبان در شهر وین اتریش برگزار می‌شود، دارند.

رویترز به نقل از یک مقام بلندپایه ایرانی بی‌نام نوشته است: «آنچه بیشتر محتمل به نظر می‌رسد، این است که به نسخه‌ای مشابه اما با جزئیات بیشتر از توافق ژنو برسیم که برای مبارزه با رکود اقتصادی در ایران کافی باشد و در عین حال مهلت مذاکرات بر اساس آن تمدید شود.»

بنا بر این گزارش، برخی از دیپلمات‌ها گفته‌اند که ممکن است مذاکرات تنها تمدید شود و یک مقام ارشد ایرانی هم گفته است که احتمال دارد ضرب‌الاجل گفت‌وگوها تا ماه مارس (اسفند ماه) به تعویق بیافتد.

مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 در ابتدا قرار بود ظرف 6 ماه، یعنی پایان تیر ماه (با توجه به تاخیر دو ماهه اجرایی شدن توافق) به توافق جامع منجر شود. ناکامی طرفین در دستیابی به توافق موجب شد تا آن مهلت برای 4 ماه دیگر تمدید شود.

بک دیپلمات ارشد غربی که او هم خواسته نامش افشا نشود، تصریح کرده است که طرفین همچنان تلاش می‌کنند تا هرآنچه در توان دارند برای رسیدن به یک توافق جامع و استوار، به خرج دهند.

این مقام غربی گفته است: «من به کلی این مسئله را که در پشت درهای بسته، امیدها بسیار کمتر است را رد می‌کنم. همه به سختی در تلاشند که توافق تا روز 24 نوامبر حاصل شود.»

یک دیپلمات آمریکایی هم به رویترز گفته است که در حال حاضر اغلب ضمائم فنی توافق آماده شده و طرفین در حال کار بر روی متن سیاسی هستند.

پایگاه خبری المانیتور هم روز گذشته به نقل از یک دیپلمات عضو 1+5 گزارش داده بود که مذاکرات به احتمال 50درصد برای مدتی دیگر تمدید می‌شود.

به گزارش خبرنگار ایسنا، آنچه بدان اشاره شد، بنا بر اعلام برخی اعضای کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه رایانه‌ای آخرین اعلام نظر این کارگروه درباره برخی نرم افزارهای موبایلی مانند اینستاگرام است.

به گفته محمدعلی اسفنانی - عضو کمیته تعیین مصادیق - در جلسه اخیر کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه این طور تصمیم‌گیری شد که مهلت دوماهه‌ای به وزارت ارتباطات داده شود تا این وزارتخانه مکاتباتی با مسوولان مربوطه داشته باشد و در صورتی که دسترسی امنیتی به این وزارتخانه بدهند و این وزارتخانه بتواند بخشی از داده‌های موجود در اینستاگرام را کنترل کند فیلتر آن منتفی است.

او ادامه داد: اگر ظرف دو ماه این مشکل حل شد که هیچ اما در غیر این صورت جلسه‌ای برای تصمیم‌گیری درباره فیلتر یا فیلتر نشدن اینستاگرام تشکیل می‌شود و در صورتی که رای به فیلتر شدن اینستاگرام داده شود، ظرف 4 ماه اینستاگرام فیلتر خواهد شد.

البته این اظهار نظر در شرایطی صورت گرفته که براساس اطلاعات رسانه‌ها، محمدرضا صادق - مشاور رسانه‌ای رئیس‌جمهوری - درباره آخرین تصمیمات در مورد فیلتر و پالایش شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های موبایلی از جمله وایبر اینگونه اعلام کرده که موضوع فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های موبایلی در کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه فضای مجازی پیشنهاد شد ولی رأی نیاورد و به تصویب نرسید.

موضوع فیلترینگ این شبکه‌ها اگرچه این بار به طور ویژه در خصوص اینستاگرام مطرح شده اما پیش از این و از مدتها قبل نیز فعالیت کلیه شبکه های اجتماعی موبایلی با بحثهای متعدد همراه بود و از سوی مراجع مختلف اعلام شده بود که وزارت ارتباطات ملزم به نظارت بر محتوای این شبکه‌ها و حذف محتواهای غیرسالم است و در غیر این صورت از سوی مراجع دیگر موضوع فیلتر شدن این نرم افزارها دنبال خواهند کرد.

بر همین اساس معاون اول قوه قضاییه اواخر شهریور ماه با ارسال نامه به وزارت ارتباطات از در نظر گرفتن مهلتی یک ماهه برای وزارت ارتباطات خبر داده و تاکید کرده بود که در صورت عدم ایجاد امکانی برای نظارت بر محتوای غیر سالم این نرم افزارها پس از مهلت مقرر، قوه قضائیه ورود کرده و اقدام به فیلترینگ این شبکه‌ها می کند.

البته بعدها با تلاش های وزارت ارتباطات برای بهره گیری از نرم افزار فیلترینگ هوشمند اوضاع تا حدی دستخوش تغییر شد و در نهایت محسنی اژه‌ای درخصوص سرنوشت مهلت یک ماهه به وزارت ارتباطات اظهار کرد: دستگاه‌های قضایی و انتظامی موظف هستند با جرایم مشهود برخورد کنند. فرقی ندارد این جرم مشهود در فضای مجازی باشد یا غیرمجازی. صحبتی با دستگاه‌های ذیربط انجام شده بود. طبق آن صحبت‌ها به ما گفتند نهایت تلاش‌مان را می‌کنیم تا بتوانیم هم شبکه‌های اجتماعی را داشته باشیم و هم از فضای مجرمانه و فساد جلوگیری کنیم. همچنین در نشستی که قبل از پایان مدت یک ماه داشتیم به ما گفتند قول می‌دهیم این اقدامات را در ظرف مدت معقول حل کنیم.

معاون اول قوه قضائیه که اواسط این هفته در نمایشگاه مطبوعات حاضر شده بود ادامه داد: کارگروه مصادیق مجرمانه با ریاست دادستان کل کشور در ظرف 7-8 روز اخیر دو جلسه برگزار کرد که امروز نیز جلسه فوق العاده ای داشت و قول دادند که ظرف مدت کوتاهی در آینده بخشی از این جرایم را حل کنند. این اقدام دارد، صورت می‌گیرد. همچنین دادستان تهران نیز اظهار کردند که اگر وزارت ارتباطات به هر دلیلی نتواند به قول‌هایی که داده عمل کند دادستان ورود پیدا می‌کند و جلوی این موضوع را می‌گیرد.

یک روز پس از صحبتهای وی مشاور رسانه‌ای رئیس جمهور در بازدید از نمایشگاه مطبوعات با اشاره به رای نیاوردن فیلترینگ این نرم افزارها، در پاسخ به سئوال برخی رسانه‌ها درباره مهلت یک ماهه وزارت ارتباطات و سرانجام آن اظهار کرد: تصمیمات جدیدی در این باره گرفته شده که به نحو مقتضی از طریق مراجع رسمی اطلاع‌رسانی می‌شود.

به گزارش اعتماد، مصباحی مقدم با اشاره به جلسه سه شنبه شب این تشکل در دفتر آیت‌الله یزدی که با حضور اکثریت اعضا برگزار شد، اظهار داشت: حجت‌الاسلام روحانی، رئیس جمهور به علت شرکت در جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسه حضور نیافت و منتظر فرصتی برای تشریف فرمایی در جلسات جامعه روحانیت هستند.

وی از عدم حضور هاشمی رفسنجانی و ناطق نوری با وجود دعوت صورت گرفته در این جلسه خبر داد و افزود: سایر اعضا ٢٢ نفر بودند، از جمله آیت‌الله یزدی و آیت‌الله امامی کاشانی در جلسه دیشب حاضر بودند و ضمن گرامیداشت یاد و خاطره آیت‌الله مهدوی کنی، دبیر فقید جامعه روحانیت و بررسی اخبار روز جامعه به پیشنهاد کمیته سیاسی مقرر شد جهت حفظ حرمت آن مرحوم گفت‌و‌گو‌ها برای تعیین دبیرکل به پس از چهلم ایشان موکول شود.

او در مورد محتوای جلسه شب گذشته خاطرنشان کرد: گفت‌و‌گوهایی در مورد ادامه مسیر آیت‌الله مهدوی کنی و چهارچوب‌ها و مبانی که توسط ایشان و سایر افراد موثر شورای مرکزی پیش‌تر مقرر شده است صورت گرفت و بر تداوم این اصول و رهکار‌ها تأکید شد.

مصباحی مقدم با اشاره به تداوم اصولگرا بودن جامعه روحانیت و عدم انحراف از چارچوب‌های گذشته تصریح کرد: جامعه روحانیت مبارز خط مشی جدیدی برای خود تعریف نمی‌کند و حمایت از ولی فقیه و شخص رهبر معظم انقلاب را به عنوان اصل اصیلی مورد تأکید قرار می‌دهد. وی از توجه به مسائل و مشکلات فرهنگی در مردم و نقش جوان بر اساس سبک زندگی اسلامی به عنوان یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های جامعه روحانیت مبارز سخن گفت و بیان داشت: این تشکل بنا دارد جایگاهی را که نزد مردم متدین، احزاب و گروه‌های همسو به دست آورده است حفظ و تقویت کند.

سخنگوی جامعه روحانیت مبارز از تأکید اعضای این تشکل بر همکاری با جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خبر داد و تصریح کرد: اگر جامعه مدرسین صلاح بداند ما مانند گذشته با هم همکاری می‌کنیم و در این زمینه قرار شد آیت‌الله یزدی که رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم است این مطلب را با اعضای آن تشکل در میان گذاشته تا مقدمات همکاری فراهم شود.

وی با ابراز امیدواری نسبت به تصمیم گیری در جلسه بعدی جامعه روحانیت مبارز در مورد دبیرکل جدید، گفت: این جلسه سه شنبه دو هفته بعد در دفتر آیت‌الله یزدی برگزار خواهد شد.

سخنگوی جامعه روحانیت مبارز در پایان در مورد دیدار سه جانبه میان آیت‌الله موحدی کرمانی، آیت‌الله یزدی و آیت‌الله مصباح یزدی، گفت: تصمیم گیری در مورد این دیدار صورت نگرفت، زیرا این دیدار به جامعه روحانیت مبارز مربوط نمی‌شود، بلکه مربوط به خود آقایان است و ما هم از آن خبری نداریم.

اعتماد همچنین در مطلبی با تیتر «شجونی: دل ما از هاشمی و ناطق خون است» نوشته: جعفر شجونی که همین چند روز پیش گفته بود مواضعش درباره اظهارات یک سال آخر حیات مرحوم حبیب الله عسگراولادی اشتباه بوده است، روز گذشته درباره حضور آیت‌الله هاشمی و ناطق نوری در جلسه شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز چنین اظهارنظر کرده است که عده یی شایعه کرده بودند قرار است هاشمی و ناطق در جلسه جامعه روحانیت شرکت کنند که این اتفاق نیفتاد. ضمن اینکه ما دل پرخونی از این‌ها داریم و نیازی نیست در جلسات ما شرکت کنند. این عضو جامعه روحانیت در پاسخ به این سؤال که دبیرکل جدید چه زمانی انتخاب خواهد شد، اظهار داشت: قرار شد در جلسه بعدی جامعه روحانیت مبارز تصمیم بگیریم و بعد از آن به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم مسأله را اطلاع بدهیم. فعلاآیت‌الله موحدی کرمانی گزینه اصلی برای دبیرکلی است. اما هنوز تصمیم قطعی در این باره گرفته نشده است.

شهروند نوشت: براساس آمارها، در ٢٥‌سال گذشته ٢٠٠ سانحه هوایی در ایران اتفاق افتاده و دوهزار نفر را به کام مرگ فرستاده است. چراکه بیشتر هواپیماهایی که در ایران فعالند، بیش از میانگین استاندارد، عمر دارند. به صورت رسمی آخرین فروندهای بویینگ و ایرباسی که ایران از شرکت اصلی خریداری کرده به‌ سال ١٩٧٨ میلادی برمی‌گردد تا ایران در سه دهه گذشته، برای تأمین قطعات یدکی مورد نیاز خود به بازار سیاه روی بیاورد.

این تحریم‌ها از ابتدای انقلاب بوده‌اند اما در سال‌های اخیر، تحریم هسته‌ای ایران اوضاع را وخیم‌تر کرده بود ولی حالا برای اولین‌بار در این دهه‌ها، اندکی وضع تغییر کرده است.

بعد از مذاکرات ژانویه ٢٠١٣ میلادی و توافق ژنو، رفع موقت برخی تحریم‌ها روزنه امیدی ساخت تا اشتیاق طرفین رونمایی شود. به همان نسبت که ایران مشتاق دستیابی به خدمات و قطعات یدکی هواپیماهای کهنه‌اش بود، غول‌های هواپیماسازی جهانی نیز تشنه همکاری با ایران بودند و همین مهلت تحریم سبب شد بویینگ، ایرباس، جنرال الکتریک و لوفت‌هانزا خواهان اجازه همکاری با ایران شوند. هرچند تا چندی پیش مسئولان ایرانی نتایج این توافق هسته‌ای را درحد کاتالوگ و کتاب‌های رسمی شرکت بویینگ ارزیابی کرده بودند اما انگار به تازگی روی خوش لغو تدریجی تحریم در این حوزه نمایان شده و وقایعی رخ داده است.

امضای دو قرارداد با بویینگ
فرهاد پرورش مدیرعامل ایران‌ایر (هما) با اشاره به توافقنامه ایران با ١+٥ خبر داده است که در دوره تمدید چهارماهه، گرچه زمان کوتاه بود اما باز از این فرصت استفاده شده است. او با تأیید خبر خبرگزاری‌های خارجی مبنی بر امضای قرارداد هما و بویینگ افزود: دو قرارداد با شرکت بویینگ در دوره شش‌ماهه اول و دوره تمدید چهارماهه امضا کردیم. وی با بیان این‌که دوره دوم تمدید تا چند روز دیگر به پایان می‌رسد، گفت: خیلی امیدوار هستیم که یک توافق به‌قول معروف برد ــ برد نتیجه این مذاکرات باشد تا مشمول صنعت حمل‌ونقل هوایی کشور نیز شود؛ هرچند تحریم‌ها باعث خودکفایی در حوزه تعمیرات هواپیما شد. او ادامه داد: اگر توافق انجام شود، تسهیل در خرید قطعات هواپیما، انتقال پول و حتی خرید هواپیما به وجود می‌آید.

سه دهه دوری غول‌های هواپیماسازی از ایران
براساس این قرارداد شرکت هما پول را منتقل کرد و مدارک فنی مربوط به هواپیماهای عملیاتی ایران‌ایر را از شرکت بویینگ گرفت؛ همچنین هما نقشه‌های پروازی را که در آنها محدودیت داشت نیز دریافت کرد. این نخستین معامله در زمینه حمل‌ونقل هوایی است که از‌ سال ١٣٥٧ تاکنون اتفاق افتاده است. به گفته سخنگوی شرکت بویینگ قراردادش با ایران‌ایر شامل فروش قطعات یدکی، دستورالعمل، نقشه، بولتن خدمات، چارت‌های جهت‌یابی و اطلاعات است. همچنین براساس اخبار در ماه جولای، بویینگ با ایران‌ایر تور (یکی از زیرمجموعه‌های ایران‌ایر) برای ارسال کالا و خدمات مشابه وارد مذاکره شد.  به نوشته رویترز، در ماه آوریل بویینگ و جنرال‌الکتریک (تولید‌کننده موتورهای صنعتی) اعلام کردند از خزانه‌داری آمریکا اجازه صادرات قطعات یدکی را دریافت کرده‌اند؛ هواپیماساز اروپایی ایرباس نیز در ماه جولای اعلام کرد که درخواست اجازه صادرات از آمریکا را ارایه کرده است اما هنوز نتوانسته درباره شرایط اجرای آن با ایران به توافق برسد.

 ایران بازاری ایده‌آل برای غول‌های هوایی
عایدی بویینگ از این قرارداد ١٢٠‌هزار دلار بود و سود خالص آن ١٢‌هزار دلار محاسبه شده است. چنین سودی برای شرکت عظیمی مانند بویینگ ناچیز محسوب می‌شود اما بویینگ نقشه‌های دیگری در سر دارد. اگر روابط اقتصادی ایران به حالت عادی برگردد، حداقل به ١٠٠ جت نیاز خواهد داشت و براساس تخمین کارشناسان ایرانی، کشور به حدود ٤٠٠ هواپیما نیاز دارد. نگاهی دقیق‌تر به اوضاع نشان می‌دهد ایران به بازاری تازه برای تولیدکنندگان هواپیماهای تجاری تبدیل خواهد شد. اما تمام این موارد مستلزم ایجاد توافقنامه هسته‌ای است. زیرا فروش هواپیما به ایران منوط به لغو کامل تحریم است و این همان فرصتی است که غول‌های هواپیماسازی منتظر آن هستند.

حضور ١٠٠ شرکت در نمایشگاه کیش
اکنون فرصتی دیگر برای شرکت‌های هوایی فراهم شده تا بتوانند بخشی از بازار ایران را به خود اختصاص دهند. در بیست‌وهفتم آبان‌ماه جاری ١٠٠ شرکت داخلی و خارجی در نمایشگاه بین‌المللی و صنایع هوایی و هوانوردی کیش شرکت می‌کنند. به گفته علی خان‌محمدی سخنگوی هفتمین نمایشگاه بین‌المللی دوسالانه کیش، از این تعداد ٨٥ شرکت داخلی و ١٥ نماینده از هشت شرکت خارجی اعلام آمادگی برای حضور در نمایشگاه کرده‌اند. وي ارایه توانمندی‌های صنایع هوایی داخلی و خدمات هوایی کشور را از اهداف اصلی برپایی این نمایشگاه
ذکر کرد.

طراحی برنامه‌هایی برای متقاعد کردن جهان از مزایای پروازهای عبوری از آسمان ایران و تبدیل به ‌هاب منطقه، جذب شرکت‌های معتبر خارجی از سایر نقاط جهان، به منظور استفاده متقابل از توانمندی‌های ایران و دیگر کشورها، تبدیل جزیره کیش به یکی از مراکز هوایی و هوانوردی کشور، جهت‌گیری برای مردمی کردن هوانوردی عمومی و حمایت از رسانه‌های هوایی کشور از دیگر اهداف برپایی این نمایشگاه است. به گفته خان‌محمدی، نمایندگان شرکت‌های خارجی از کشورهای امارات، چین،  آلمان، سوئد، فرانسه، اوکراین و جمهوری چک حضور دارند.

به گزارش فارس، رسول منتجب‌نیا شامگاه چهارشنبه در جمع دانشجویان دانشگاه یاسوج و به دعوت تشکل وحدت اسلامی در سه بخش سخنانی ایراد کرد.

بخش اول سخنان منتجب‌نیا در خصوص فلسفه قیام عاشورا بود و در قسمت دوم که نوعی مباحثه به نظر می‌رسید در خصوص موضوعاتی همچون چگونگی شکل‌گیری مجمع روحانیون مبارز و سپس شکل‌گیری حزب اعتماد ملی و نقش خود در مبارزات پیش از انقلاب سخنانی ایراد کرد.

این فعال سیاسی در همین بخش در پاسخ به پرسش‌هایی در زمینه برخی افراد و سوابق و عملکرد آن‌ها اظهار نظر کرد.

وی در این بخش در خصوص شخصیت علی مطهری گفت: وی انسانی شجاع و صاحب نظر است که آن‌چه تشخیص می‌دهد شجاعانه از آن دفاع می‌کند.

منتجب‌نیا در خصوص آیت‌الله سید احمد خاتمی گفت: ایشان 180 درجه با ما اختلاف فکری دارد.

وی از حسین شریعتمداری به عنوان کسی یاد کرد که به همه اطلاعات نظام دسترسی دارد.

قائم‌مقام حزب اعتماد ملی در ادامه در خصوص اسیدپاشی در اصفهان و همچنین عدم رأی اعتماد به کاندیداهای وزرات علوم نیز اظهار نظراتی مطرح کرد.

وی با ابراز این سخن که لازم است کلاس‌های آموزش امر به معروف و نهی از منکر داشته باشیم به ماجرای اسیدپاشی در اصفهان اشاره کرد و گفت: وقتی طرفدار اسلام طالبانی باشیم یک عده به خود اجازه می‌دهند به اصفهان بروند و بگویند این دختر چون زلفش بیرون است روی صورتش اسید بپاشند.

قائم‌مقام حزب اعتماد ملی در بخش دیگری از اظهارات خود در پاسخ به سؤالی مبنی بر دلیل مخالفت مجلس با کاندیداهای وزارت علوم تصریح کرد: روشن است که جمعی از نمایندگان کمر همت بسته‌اند که دولت منتخب ملت را یا ساقط کرده و یا ناکارآمد کنند.

وی همچنین با بیان اینکه اصلاح‌طلبان افراطیون را از خود دور کرده‌اند از اصولگرایان هم خواست تا افراطیون خود را طرد کنند.

به گزارش رادیو فردا، در اين تحقيق که اسفند سال ۹۱ در فصلنامه «دانش انتظامی پليس پايتخت» منتشر شده٬ و بازتاب چندانی در رسانه ها نداشته، واژه «عمليات روانی» بر اساس اظهارات برخی فرماندهان پليس که عملکرد اين نيرو را در سرکوب و مهار اعتراض‌های سال ۸۸ به واسطه استفاده از اين نوع عمليات موفق ارزيابی کرده‌اند٬ به کار رفته است.

تحقيق يادشده به منظور بررسی روش‌های عمليات روانی مورد استفاده فرماندهان و مديران انتظامی تهران بزرگ و دامنه تاثير آن بر کارکنان زيرمجموعه انجام و يکی از اهداف آن تامين نياز آتی يگان‌های مختلف ناجا در حوزه عمليات روانی داخل سازمانی اعلام شده است.

جامعه آماری اين تحقيق همه فرماندهان٬ مديران و کارکنان شاغل در يگان‌های مختلف تهران بزرگ به تعداد تقريبی ۵۴۰۰ نفر بوده و از اين ميان شمار مديران مورد مطالعه٬ ۶۰ نفر اعلام شده است.

اين ۶۰ نفر به روش تصادفی ساده از ميان چهار طبقه يگان‌های ويژه پاسداران٬ يگان امداد٬ پليس پيشگيری و ساير پليس‌های تخصصی انتخاب شده‌اند.

بر اساس اين تحقيق٬ فرماندهان ناجا به اين واقعيت اذعان کرده‌اند که برای برانگيختن نيروهای خود در مقابله با «اغتشاش‌گران» در سال ۸۸ ناگزير به استفاده از روش‌های آموزشی و عمليات روانی شده‌اند.

حضور «مستمر» فرماندهان ميان نيروها٬ «مشروع» معرفی کردن اقدامات آنها٬ افزايش «رفاقت» بين نيروها٬ بالا بردن «تحمل» آنها و افزايش خودباوری و اعتماد به نفس نيروهای سرکوبگر از نظر اثربخشی در جايگاه اول تا پنجم اين تحقيق قرار دارند.

«مقدس‌نمايی» اهداف نيروها در برخورد با معترضان٬ قدردانی از اقدامات «شجاعانه» آنها٬ اظهار «لطف و محبت» فرمانده به شکل کوتاه و گويا٬ برجسته‌سازی خطرات حاصل از اقدامات معترضان٬ جدا کردن افراد دلسرد و ناکارآمد از يگان٬ کوچک شمردن خواسته معترضان٬ پخش اعترافات افراد دستگيرشده برای نيروها و تهييج و تحريک آنها با استفاده از تصاوير از ديگر روش‌های موثر عمليات روانی برای افزايش انسجام نيروهای خودی عنوان شده است.

پايه تئوريک اين شيوه‌ها٬ روش‌های عمليات روانی شناخته‌شده‌ای چون ايجاد نفرت و انسانيت‌زدايی از دشمن و ارائه اطلاعات گزينش‌شده به نيروهای پليس با هدف افزايش انگيزه٬ بهبود روحيه و افزايش انسجام آنها بوده است.

تحقيق يادشده نشان می‌دهد پليس برای متقاعدسازی جامعه هدف اين عمليات روانی که همان نيروهای خودی بودند علاوه بر تبليغات از همه امکانات موجود برای تأثيرگذاری بر افکار، احساسات، تمايلات و رفتار اين گروه استفاده کرده است.

فرماندهان ناجا برای حفظ و افزايش آمادگی رزمی نيروهای خودی و متحدان و کنترل و افزايش کارايی نيروهای تحت فرمان خود از تاکتيک‌های مختلفی نيز بهره برده‌اند.

بر اساس اين تحقيق٬ تاکتيک‌هايی چون «تحريک» برای افزايش شور نيروهای خودی به شرکت در عمليات سرکوب از راه برانگيختن احساساتی چون خشم و هم‌دردی و تنفر٬ «کم‌گرفتن نيروهای حريف» از راه عدم اطلاع سرباز از دامنه ناآرامی‌ها٬«پنهان‌سازی» اخباری که باعث نگرانی و تضعيف روحيه نيروها می‌شد و «ممانعت از حضور افراد ترسو» و طرد آنها از يگان از سوی فرماندهان تهران بزرگ به کار برده شده است.

بهره‌گيری از تاکتيک‌های «روشنگری» از راه توصيه به نيروها برای باورکردن اخباری که تنها از کانال‌های تائيدشده منتشر می‌شود٬ «بصيرت و آگاه‌سازی» از راه تقويت باورهای نيروهای خودی برای تميز حق و ناحق در فضای مه‌آلود٬ «ايجاد اميد به آينده و روشن‌بينی» از راه ترغيب و تشويق و «به سخره گرفتن مخالفان» از راه وابسته معرفی کردن رهبران معترضان از سوی فرماندهان پليس به صراحت در اين تحقيق مورد اشاره قرار گرفته است.

يکی از مهم‌ترين تاکتيک‌های مورد استفاده از سوی پليس تهران بزرگ برای تاثير بر نيروهای خود در سال ۸۸ تاکتيک «انسانيت‌زدايی از حريف» بوده است؛ مبنی بر اين که حريف يا همان معترضان موجودی فاقد ويژگی‌های انسانی هستند٬ بنابراين هر اقدامی عليه آنها مجاز و مشورع تلقی می‌شود.

آن‌طور که در تحقيق مورد اشاره آمده يکی از شيوه‌های «تنزل شان و منزلت حريف»٬ نمايش صحنه‌هايی از «خشونت شديد» به کار برده شده از سوی آنها بوده است؛ شيوه‌ای که بارها از سوی صدا و سيمای جمهوری اسلامی مورد استفاده قرار گرفت و بسياری از اقدامات نيروهای پليس مثل شکستن شيشه‌های منازل و خودروها و تخريب اموال عمومی به معترضان نسبت داده شد.

محققان اين تحقيق همچنين نوشته‌اند ناجا علاوه بر اين روش‌ها٬ از شيوه‌های روانی ديگری که در جنگ نرم نيز کاربرد دارد بهره گرفته است؛ شيوه‌هايی چون «تحول» در انديشه و باور کارکنان با تغيير بنيادين در آموزش آنها٬ «انجام وظيفه» به عنوان حمايت از ولايت٬ آمادگی اعتقادی و معنوی برای انجام وظيفه و ايجاد آمادگی برای وضعيت «خاص و ويژه».

در اين تحقيق آمده از آنجا که رابطه‌ای «معنادار» ميان ميزان استفاده از روش‌های عمليات روانی توسط فرماندهان و مديران و کارايی کارکنان وجود دارد٬ فرماندهان برای افزايش روحيه٬ انگيزش٬ انسجام و اعتماد به عوامل فردی و گروهی برای دستيابی به موفقيت توجه همزمان داشته‌اند.

عوامل فردی تاثيرگذار بر روحيه نظاميان مثل نيازهای زيستیِ خواب و خوراک و نظافت و عوامل روانی چون داشتن هدف٬ نقش و اعتماد به نفس بالا و احساس ترقی از اين جمله‌اند.

در زمينه عوامل گروهی برای افزايش انسجام ميان يگان نيز فرماندهان پليس به شيوه‌هايی چون افزايش وابستگی نيروها به يکديگر از راه القای بقای فرد در گروی بقای گروه است و ايجاد اطمينان به برخورداری از حمايت گروه در صورت وقوع هر گونه خطر برای هر يک از افراد توجه داشته‌اند.

در اين تحقيق آمده روحيه يک حالت خلقی است که بر اساس عوامل مختلف کم و زياد می‌شود٬ بنابراين فرماندهان به منظور متقاعدسازی نيروهای خودی برای حرکت در راستای سياست‌های سازمانی در سرکوب معترضان در سال ۸۸ و برای عملياتی کردن شيوه‌های مختلف عمليات روانی موثر بر مولفه‌های فردی و گروهی٬ از عناصر چهارگانه ارتباط يعنی منبع پيام٬ پيام٬ کانال پيام و مخاطب به خوبی استفاده کرده‌اند.

عوامل مهم در متقاعدسازی از راه اين عنارصر چهارگانه عبارتند از استفاده درست از منبع پيام (فرمانده) که بايد مقبول و جذاب باشد٬ عنصر پيام که بايد دارای بار هيجانی باشد٬ کانال پيام که بهتر است چهره به چهره باشد به ويژه زمانی که پای متقاعدسازی سياسی در ميان است و مخاطب پيام يا همان نيروهای پليس که بايد پيام‌هايی دريافت کنند که به نحوی با ديدگاه‌های آنها همسويی داشته باشد تا بتوانند آن را بهتر درک کنند.

اين تحقيق بر اساس نتايج بدست آمده پيشنهاد کرده فرماندهان پليس از اين پس حتما آموزش عمليات روانی ببينند٬ از پنج روش اول عمليات روانی که تاثير ماندگارتری بر روحيه نيروهای پليس دارند در آينده هم استفاده کنند٬ در نيروی انتظامی کميته‌ای مسئول تحقيق و اجرای عمليات روانی برای عمليات احتمالی آينده شود و برای جذب نيروهايی که توان عملياتی کردن شيوه‌های عمليات روانی را دارند کادرسازی صورت بگيرد.