جنبش راه سبز - خبرنامه

از چند ماه قبل سوال از رئیس جمهور احمدی نژاد در میان نمایندگان مطرح بوده است اما با فشارهای رهبری و دولت به جایی نرسیده است. روزهای گذشته شاهد کلید خوردن مجدد این طرح و عبور آن از گردنه های پر پیچ وخم بوروکراسی و توضیح نمایندگان دولت و قانع نشدن نمایندگان سوال کننده ونهایتا در خواست حضور رئیس جمهور برای پاسخ گویی به سوال که به بعد از انتخابات مجلس موکول شده است .

شک نیست که چگونگی برگزاری انتخابات که مهمترین ان میزان مشارکت مردم وسپس مشخص شدن اقبال مردم به کاندیداهای مختلف؛ حامیان دولت یا منتقدان دولت نقش اساسی در ادامه سرنوشت این طرح سوال خواهد داشت. با توجه به تحریمهای جدید و وضعیت موجود در داخل ایران و گرانیهای بوجود امده و انسداد سیاسی که از مدتها پیش وجود داشته و تجربه تلخ انتخابات پیشین ریاست جمهوری برای مردم ایران وتحریم انتخابات توسط بسیاری از چهره های مورد قبول مردم ؛ انتخاباتی سرد با مشارکت حد اقلی دور از انتظار نیست؛ اما جمهوری اسلامی با وابسته کردن بخشی از اقشار کم در امد در قالب بسیج و کمیته امداد و روستاییان در زمان انتخابات به سراغ این اقشار رفته و با تهدید و تطمیع انها را به رای دادن به کاندیداهای مورد نظر خود ترغیب می کند ولی به یمن گسترش دانشگاهها در ایران و افزایش سطح آگاهیها خوشبختانه این روشهای استثمار گرانه حکومت کار آیی کمتری نسبت به گذشته دارد؛

لذا با توجه به وضع موجود در صورت استقبال سرد از انتخابات و خصوصا علیرغم سردی گروههای منتقد دولت اکثریت آراء را به خود اختصاص دهند جمهورری اسلامی برای فرار از مهلکه محمود احمدی نژاد را متهم اصلی مشکلات معرفی و نمایندگان دستور گیرنده از رهبری که اکثریت مجلس را دارند و تا کنون این طرح را به دلیل دستورات رهبری به عقب انداخته و با آن مخالفت می کرده اند ناگهان نان را به نرخ روز خواهند خورد و سخنرانیهای آتشین در محکومیت و نا توانی احمدی نژاد در اداره کشور ایراد خواهند نمود و نهایتا محتمل است که به عدم کفایت سیاسی رئیس جمهور منجر شود؛ بدین طریق آنها تلاش خواهند نمود رهبری را از وضعیت بوجود آمده نجات بخشند و تمام مشکلات را به گردن احمدی نژاد بیندازند؛ هرچند ریشه مشکلات کشور از جمله وضعیت موجود ناشی از قدرت مطلقه فقیه و نظارت استصوابی وتقلب در انتخابات قبلی بود که با هماهنگی رهبری صورت گرفت.

لذا مردم ایران باید بدانند که با عدم شرکت در انتخابات می توانند انتقام خود و رایشان را از احمدی نژاد و از نظام جمهوری اسلامی بگیرند و یقینا پروسه به همینجا ختم نخواهد شد و حوادث غیر قابل پیش بینی دیگری بدنبال خواهد داشت.

نباید فراموش کرد که جمهرری اسلامی در مخمصه ای افتاده که نیاز به فرار از آن دارد و رژیمهای استبدادی در چنین اوضاعی تلاش می کنند افراد یا گروههایی را پیدا کرده آنها را قربانی کنند تا سران یا مقصران اصلی خود را نجات دهند

شبیه کاری که شاه با هویدا کرد.

در شرایط حاضر خوب است که مردم ایران از اهمیت تک تک آراء خود آگاه شوند و گروهی از مردم خصوصا جوانان که از ترس مهر شناسنامه خود پای صندوقهای رای حاضر می شوند بدانند که تک تک آرائ آنان می تواند در آینده کشور نقش آفرین باشد.

 

 

وقتی در زمان ابوبکر، ابوسفیان به او پیشنهاد اقدام مسلحانه برای بدست گرفتن قدرت را داد، محکم رد کرد.

وقتی شورشیان، خانه عثمان را محاصره کردند و آب را بروی اهل خانه بستند، پسرانش را به محافظت از خانه گماشت و به اهل آن آب رساند.

وقتی مردم، بعد از قتل عثمان، با اصرار شدید و بیسابقه از او خواستند که حاکم شود گفت “مرا رها کنید و سراغ کس دیگری روید، من هم کمکش میکنم”. اینطور که برخی میگویند نبود که حکومت را حق خداداد خود بداند و تشکیل آن را تکلیف شرعی خود بشمارد و از هر فرصتی استفاده کند.

اول کسی بود که با رای قاطع مردم حاکم شد. بعد از انتخاب شدن به مردم نگفت “به خانه روید و مطیع باشید”. گفت “در صحنه بمانید و اظهار نظر و انتقاد به حق کنید که من ایمن از خطا نیستم مگر اینکه خدا نگهم دارد”.

سعد ابن ابی وقاص، مشروعیت دولتش را نپذیرفت و بیعت نکرد، نه خانه را برسرش خراب کرد، نه در خانه حبسش کرد و نه حتی علیهش سخن گفت و “خواص بی بصیرت” خواندش.

طلحه و زبیر، به بهانه حج، مدینه را ترک کردند تا در مکه به عایشه بپیوندند و جنگ راه بیندازند. به آن دو گفت “میدانم حج نمی روید!”؛ اما با این وجود نه جلو رفتنشان را گرفت، نه به جرم فتنه گری در خانه حبسشان کرد، و نه اصلا بر سابقه جهادشان خط کشید و “سران فتنه” خواندشان.

شب جنگ جمل، زبیر را صدا زد و با ذکر خاطره برادری سابقشان و سابقه جهادشان با هم در محضر پیغمبر، دل او را لرزاند و از جنگ منصرفش کرد. سلاحش “کلمه” بود. “غلام آن کلماتم که آتش انگیزد”.

روز جمل، اول سپاه مقابل تیراندازی کردند و یک سرباز او را کشتند. یارانش گفتند شروع کنیم. او گفت نه و سر به آسمان بلند کرد و گفت “اللهم اشهد” (خدایا شاهد باش). سپاه مقابل دومین تیر را انداختند و دومین سرباز او را کشتند. یاران گفتند شروع کنیم. او باز مخالفت کرد و سر به آسمان بلند کرد و گفت “اللهم اشهد”. تیر سوم را که انداختند و سومین سرباز او را که کشتند، سر به آسمان بلند کرد و گفت “خدایا شاهد باش که ما شروع نکردیم” آنگاه شمشیر کشید. ماجراجو و جنگ طلب نبود.

بعد از جنگ، بر پیکر طلحه گریست و خطاب به او گفت “کاش بیست سال پیش از این مرده بودم و کشته ترا افتاده بر زمین و زیر آسمان نمی دیدم!”. حتی حرمت سابقه جهاد دشمنش را هم نگه داشت.

سپس به دیدن عایشه رفت و حرفهای درشت او را تحمل کرد و حالش را پرسید، سپس با ۴۰ زن مسلح روپوشیده (شبیه مردان جنگجو!) اسکورتش کرد و به وطنش برش گرداند. با زنان، حتی مجرمانی که اقدام مسلحانه علیه امنیت ملی کرده بودند، اینطور بود.

کسانیکه با او جنگیدند را “محارب و منافق و فتنه گر” نخواند، گفت “برادران مسلمان مایند که در حق ما ظلم کردند!”.

نگذاشت در جنگ صفین، یارانش جواب شعارهای زشت یاران معاویه را بدهند. گفت “من بدم می آید که شما زشت گویی کنید، بهتر آنست که از کارهایشان بگویید و حال و روزشان را یاد کنید و به خدا بگویید خدایا خونهای ما و آنها را حفظ کن!”.

در میانه صفین، درست سر بزنگاه و آنجا که بقول مالک اشتر “فقط چند قدم و ضربت شمشیر تا خیمه معاویه مانده بود”، مردم نامردمش دست از جنگ کشیدند، جز سلاح “کلمه” سلاح دیگری بر این نافرمانان نکشید. حتی اختیار جنگش دست مردم بود. به جای مردم تصمیم نمی گرفت و نظر برحق خودش را به مردم تحمیل نمی کرد. وقتی قرار بر مذاکره و حکمیت شد، او خواست که مالک اشتر یا ابن عباس را بفرستد، مردمش مخالفت کردند و ابوموسی اشعری را فرستادند، و او باز رای برحق خودش را به مردمش تحمیل نکرد و در عمل میزان را رای مردم قرار داد و جز سلاح “کلمه” به کار نگرفت.

خوارج مسلح، در کمال آزادی علیه اش تظاهرات میکردند، نه گفت از من اجازه بگیرید، نه سرکوبشان کرد.

خوارج مسلح، در کمال امنیت در مسجد خدا، وسط نماز جماعت، با صدای بلند برضد او شعار می دادند و او خطاب به خود این آیه را می خواند “فاصبر، ان وعد الله حق”. همین! نه شکنجه، نه تجاوز، نه اعدام.میگفت “نباید چیزی را از شما پنهان کنم جز در جنگ”.

وقتی شنید در مرز کشور تحت حکومتش، مهاجمان خارجی به خانه مردم ریخته اند و غارتگری کرده اند، نگفت “سیاه نمایی نکنید”. خودش اپوزیسیون خودش شد و خبر را به مردم گفت و گفت “مرد مسلمان باید از غم این حادثه بمیرد”!

بارها خودش مردم را به نظارت بر خودش دعوت کرد و انتقاد از حاکم را تکلیف شرعی مردم دانست!

مرحوم مطهری با ذکر شواهدی از گفتار و رفتارش، تلویحا او را “لیبرال” خواند! آنجا که در کتاب “آینده انقلاب” گفت “تعلیمات لیبرالیستی در متن تعالیم اسلام هست”.

مردم که میگفت فقط مسلمانها را نمی گفت. خودش به صراحت گفت که “مردم یا با ما همدین اند یا همنوع”؛ یعنی حرمت و حقوق همه باید محفوظ باشد.

به منصوبانش میگفت “مبادا مانند گرگ درنده به جان مردم بیفتید و خوردنشان را غنیمت شمرید”.

هیچگاه در خانه مردم را نشکست و حرمت حریم خصوصیشان را، حتی آنجا که دانست بساط فحشا پهن است، نقض نکرد.

به قاضی چنان امنیت و استقلالی داده بود که علیه خودش حکم کرد!

به از کارافتاده ها مقرری داد.

در سفری، وقتی که مردم دنبال مرکبش دویدند، ذوق نکرد، برعکس برسرشان فریاد زد! مردم را خوار نمی خواست.

صورتش را نزدیک آتش می برد و می گفت “بچش علی، این سزای حاکمیست که مردمش را فراموش کند”.

خدمات دولتهای قبل را ستود، بویژه برای عمر سنگ تمام گذاشت، نگفت آنها دزد و فاسد و خائن بودند و حق مرا خوردند!

به معاویه نگفت “خدا حق حکومت را به من داده”. گفت “مردم مرا خواسته اند”.

 

بر حاکمان واجب کرد که تا ریشه فقر را نکنده اند همسطح فقیرترین مردم زنگی کنند.

در بستر مرگ گفت “مبادا در خون مردم بیفتید و بگویید وای علی کشته شد”.

 

 

دولت مستطاب! احمدی نژاد، به آنچه باید رسید. اوضاع اسف بار و معضلات پیش آورده این جنابان، آخر و عاقبت، جز فروپاشی نظام مقدس ولایت فقیه ره به جایی نمی برد. از آنجا که بسیاری از دلسوزان و دلریشان این سرزمین ، تمام هم و غم خود را در طول مدت پس از انتصاب شوربختانه این فرد علیل الفکر، بر این نهادند اندکی "مقام عظمای ولایت همه" را به این فکر وا دارند که مام میهن در خطر است و جان احباب دور و نزدیک و قدرت لا یزالش به مویی بند، افاقه نکرد که نکرد.

آنچه مبرهن است و لازم به گفتن نیست اینکه رهبر ایران هر آن ، تا وقتی که کار از کار نگذشته، به سوی مردم بازگردد و عنان از دست حماقت پیشگان دولتی کنونی بستاند و به دست شایستگان کاردان و کارکشته سپارد، بی گمان آن را باید غنیمت شمرد. چه آنکه مردم و مملکت را از هرم جنگ و شوربختی بی نوایی نجات یافته دیدن، خود مقصد معهود است و سر نهادن همگان اوجب واجبات.

اما افسوس و هزار افسوس که این آرزو و امل، ظاهرا جز در خواب و خیال، در هیچ جایی در گستره آینده ایران و ایرانی، قابل روئیت نیست. چه آنکه بر اساس تجربه و گذشته نیز، بازگشت چنین مستبدانی در همان خواب و خیال گنجیده. اگر این شدنی بود بی گمان همان شاه ظالم ( با اندکی تسامح و تعدیل نسبت به ولی کنونی) که خدایش بیامرزاد، تا دیر نشده بود، روی به مردم و آزادی و دموکراسی می سپرد و ما را در گرداب دوران و دگر باره شدن دیکتاتور و دیکتاتوری نمی افکند.

الغرض؛ تقریر این نوشتار، نه از برای براه آوردن جنابان حکمران است و نه اندرز آنان، که خیالی است خام و اگر گوش شنیدن بودیشان از ما بهتران را می شنیدند و سر تسلیم به تصمیم مردم فرود آوردندی.

مرحوم سید جمال الدین اسد آبادی در بستر مرگ به دوستی که بر بالین وی بود" اظهار پشیمانی می کند که چرا بذر اندیشه های ارزشمند خود را در « خاک بی حاصل» دربارهای سلطنتی پاشیده. وی می گوید که: «ای کاش تخم افکارم را بر خاک حاصلخیز افکار مردم پاشیده بودم»"(1). اینگونه است که سالها ممارست و تلاش فردی دلسوز در براه آوردن پادشاهان مستبد آن زمانه ره به جایی نمی برد و آنگونه می شود که همه می دانیم و خوانده ایم.

جهت استحضار مقایسه کنید با سخنان ملکم خان در "قانون"ی که به سبب استبداد در لندن منتشر می شد و وضع حکومت و مملکت را در آن زمان اینگونه بازگو می کند:

« ایران مملو از نعمات خدادادی است. چیزی که همه این نعمات را باطل گذاشته ، نبودن قانون است. هیچ کس در ایران مالک هیچ چیز نیست زیرا که قانون نیست. حاکم تعیین می کنیم بدون قانون، سرتیپ معزول می کنیم بدون قانون، حقوق دولت را می فروشیم بدون قانون، بندگان خدا را حبس می کنیم بدون قانون. خزانه می بخشیم بدون قانون، شکم پاره می کنیم بدون قانون. ..... در ایران احدی نیست که بداند تقصیر چیست و خدمت کدام است.
فلان مجتهد را به چه قانون اخراج کردند؟
مواجب فلان سرتیپ را به چه قانون قطع نمودند؟
فلان وزیر به کدام قانون مغضوب شد؟
فلان سفیه به چه قانون خلعت پوشید؟»(2)


براستی این وضعیت یکصد سال پیش است؟ یا همین امروز خودمان؟ یکصد و اندی سال گذشت و حکومتیان ما از قانون همان می فهمند که ناصرالدین شاه قاجار؟

القصه می ماند سخن گفتن با مردمی که این روزها نه تنها از غم نان، غم آزادی ندارند(که نان اوجب است از آزادی هر چند نه پربها تر) بلکه عنقریب است که پای حرامیان جنگ افروز، که غمی جز منافع و مسامح شخصی و ملی خویش ندارند( ای کاش دولتمردان ما هم اینگونه بودند) به مملکت باز شود و آتش فتنه درگیرد. آتش جان سوزی که دود آن نه فقط به چشم حاضرین بلکه غایبین نسلهای آینده نیز رود و آنچه در این سرزمین تا کنون بافته و بیخته شده، بر باد رود و فقط جای آه ماند و افسوس .(قابل توجه دوستان خارج نشینی که حاضرند به بهای همه، هیچ بستانند و جنگ را بر ادامه وضع کنونی ترجیح می دهند)

اما؛ جمهوری کنونی اسلامی ظاهرا بر حسب حسابات جهانی و داخلی سه آینده بیش در پیش ندارد.

- یا اینکه وضع به منوال کنونی ادامه می یابد و تهدیدات فزونی می گیرد و آخر سر به جنگی خانمان برانداز منجر می شود که تا سالها باید حسرت داشته ها و نداشته ها را بخورد.

- و یا سر تسلیم بسوی غرب دراز می کند و از باصطلاح آرمانهایش عقب می نشیند و اندی از فضای جنگی می کاهد و وعده و وعید می دهد و غنی سازی متوقف می کند و بله قربان غربیان می شود. این وضع هر چند بسیار از وضعیت جنگی بهتر است اما نمی توان انتظار داشت که در آنصورت بر پای مصالح ملی عمل کند و دری بروی مردم بگشاید. وقوع چنین آینده ای سخت در گرو سرنوشت سوریه و مردم بی خانمان آن دیار است. شاید هرگر تا این حد سرنوشت سوریه با سرنوشت حکومتگران کنونی ایران به هم بسته نبوده است.

- شق سوم هم شعله ور شدن دوباره اعتراضات مردمی و خیابانی است که در این صورت امید است اندکی خواب زدگان غفلت زده را از غار تاریک جهالت بیرون آورد و به واقعیت دنیای کنونی بشناساند و جهت حفظ و بقای تخت و تاج ملوکانه هم که شده، عنان و دستور را هر چند ذره ذره ، به دست مردم سپارد و عاقبت بخیری دنیا و آخرت را برای خویش خرد.

لذا اوج گرفتن دوباره نارضایتی ها می تواند اندکی از فضای سرد و جنگ زده کنونی بکاهد و هم حکومتیان را تلنگری باشد که هنوز جنبش دموکراسی خواهی مردم بر سر آرمانهایش مانده و هم حرامیان جنگ طلب را واپس راند. این زمان روی سخن باید به مردم داشت و از آنان خواست که روزمرگی و آهسته مردن را وا نهند و برای احقاق حقوق شان که همانا معزانه زیستن در این جهان است، دست به یاری و تلاشی دوباره یازند.

پانوشت :

1. "ایران بین دو انقلاب" یرواند آبراهامیان
2. همان.

 

 

به گزارش جرس، این روزنامه‌نگار مستقل و سردبیر سابق سایت دیپلماسی ایرانی که هیچ ارتباطی با کارمندان شبکه بی‌بی‌سی نداشته‌است، صرفا به خاطر دوستی سابق با تعدادی از روزنامه‌نگاران همکار در روزنامه‌های داخل کشور که بعدا در بی‌بی‌سی مشغول به کار شده‌اند تحت فشار برای مصاحبه و اعتراف دروغین قرار گرفته و تاکنون حاضر به این کار نشده است.

بنا بر این گزارش، وی در معرض دروغ‌های مکرر بازجویان قرار داشته است و جز وعده‌های مکرر و عملی‌نشده آزادی، بازجویان وی از جمله به دروغ مدعی شده‌اند که همسر و دیگر دوستانش با شبکه بی‌بی‌سی درباره بازداشت او مصاحبه کرده‌اند.

 

پدربزرگ وی – پدر احمد بورقانی و شهید امیر بورقانی – نیز که برای ملاقات او به زندان اوین رفته بوده‌است در میان پله‌های پرتعداد مسیر و تحت تاثیر فشارهای عاطفی ناشی از بازداشت نوه‌اش دچار درد شدید قلب می‌شود و مدتی در بیمارستان بستری می‌گردد.

جـــرس: مشاور وزیر و مدیرکل حوزه وزارتی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با اعلام اینکه بیش از چهار میلیون دانشجو در خارج از کشور تحصیل می‌کنند، اظهار داشت: "آمادگی پذیرش دانشجویان ایرانی را که در خارج از کشور تحصیل می‌کنند، در دانشگاه‌های کشور داریم."

به گزارش مهر، رسول ملک‌فر که در هجدهمین کنفرانس اپتیک و فوتونیک ایران و چهارمین کنفرانس مهندسی فوتونیک ایران در دانشگاه تبریز سخن می‌گفت، افزود: "هم‌اکنون برای بیش از ۲۰۰ هزار نفر، صندلی خالی در دانشگاه‌های کشورمان وجود دارد و این وزارتخانه اعلام آمادگی می‌کند تا دانشجویانی را که در دانشگاه‌های خارج از کشور تحصیل می‌کنند، در نزدیک‌ترین محل سکونت و با اولویت خود دانشجویان بعد از بررسی مدارک، پذیرش کند."

وی با بیان اینکه هم‌اکنون بیش از چهار میلیون و ۲۰۰ هزار دانشجو در دانشگاه‌های کشور مشغول به تحصیلند، اظهار داشت: "از این تعداد نزدیک به ۱۰درصد در مقاطع تحصیلات تکمیلی و بقیه در سایر مقاطع تحصیلی مشغول به تحصیلند."

هجدهمین کنفرانس اپتیک و فوتونیک ایران و چهارمین کنفرانس مهندسی فوتونیک ایران در دانشگاه تبریز با شرکت بیش از ۵۰۰ محقق از سراسرکشور به‌مدت سه روز با همکاری انجمن اپتیک و فوتونیک ایران و مشارکت ۱۴ نهاد و سازمان مختلف به میزبانی دانشگاه تبریز تا ۲۰ بهمن‌ماه برگزار می‌شود.

ملک‌فر در ادامه گفت: "آمادگی پذیرش دانشجویان ایرانی را که در خارج از کشور تحصیل می‌کنند، در دانشگاه‌های کشور داریم."

جـــرس: در پی انتقاد شدید مخالفین حکومت سوریه به کمک های جمهوری اسلامی به حکومت بشار اسد و اعلام حضور و مداخلۀ نیروی قدس سپاه پاسداران در سرکوب معترضین آن کشور، معاون وزیر خارجه جمهوری اسلامی این موضوع را تکذیب کرد، اما تاکید نمود که "جمهوری اسلامی همچنان به ارائه حمایت های سیاسی و اقتصادی از سوریه، ادامه می دهد."

این مقام ارشد دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی، همچنین اظهار داشت: تهران الگوی یمن برای حل مشکل سوریه را نمی پذیرد.

به گزارش عصر ایران به نقل از روزنامه القدس العربی چاپ لندن، حسین امیر عبداللهیان که در نشست خبری در سفارت ایران در دمشق سخن می گفت، افزود: کشورهای مخالف سوریه، تصمیمات بیشتری را علیه دمشق اتخاذ خواهند کرد اما جمهوری اسلامی با تمام قدرت در راه برقراری امنیت و ثبات در سوریه، از این کشور حمایت سیاسی و معنوی می کند.

گفتنی است، براساس الگوی یمن، اتحادیه عرب خواهان انتقال اختیارات ریاست جمهوری بشار اسد به معاونش و تشکیل کابینه وحدت ملی با حضور مخالفان است.

معاون وزیر خارجه جمهوری اسلامی، همچنین افزود: ایران با موضوع سوریه، دیپلمات هایی را به روسیه، چین و برخی کشورهای جنوب خلیج فارس اعزام کرد و این رایزنی ها ادامه دارد.

وی همچنین اقدام کشورهای جنوب خلیج فارس در اخراج سفرای سوریه و فراخواندن سفرای خود از دمشق را اقدامی عجولانه توصیف کرد و گفت: این اقدامات، وضعیت سوریه را پیچیده تر می کند.

امیر عبداللهیان در پاسخ به سئوالی درباره حضور نیروهای نظامی جمهوری اسلامی در سوریه برای مقابله با مخالفان گفت: این موضوع را به شدت رد و هر گونه حضور و فعالیت نظامیان ایرانی در سوریه را تکذیب می کنیم. ایران به عدم دخالت در مسائل داخلی سوریه، پایبند است ولی در عین حال به ارائه حمایت های سیاسی و اقتصادی از سوریه، ادامه می دهد.

معاون وزیر خارجه ایران درباره احتمال دخالت نظامی غربی در سوریه نیز گفت: به سود هیچ کس نیست که درباره دخالت نظامی در سوریه، فکر کند. اگر چنین اتفاقی روی دهد همه در منطقه ضرر خواهند کرد.

وی درباره میانجیگری ترکیه میان ایران و نظامیان جداشده از ارتش سوریه موسوم به ارتش آزاد سوریه برای آزادی شهروندان ایرانی ربوده شده در این کشور گفت: ایران مسئله آزادی شهروندان خود را در درجه نخست با مقامات سوریه مطرح کرد ولی از امکانات منطقه ای از جمله ترکیه نیز بهره برد.

امیر عبداللهیان تاکید کرد که تاکنون 11 زائر ایرانی ربوده شده در سوریه ، آزاد شده اند اما هنوز تلاش ها برای آزادی 11 زائر ایرانی دیگر به همراه 7 مهندس ایرانی دیگر در سوریه، ادامه دارد.

جـــرس: در حالی که تعداد زیادی از زندانیان با احکام غیرعادلانه در بدترین شرایط در زندان ها هستند، رییس سازمان زندانها مدعی است: از برکت وجود این سازمان، مردم با احساس امنیت و بدون دغدغه خاطر زندگی می‌کنند.

به گزارش ایسنا، غلامحسن اسماعیلی رییس سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور، زندانبانی را کاری سخت و پر استرس توصیف کرد و گفت: سازمان زندان‌ها اجرای احکام قضایی اسلامی را بر عهده دارد و این افتخاری بزرگ است که از برکت وجود این سازمان، مردم با احساس امنیت و بدون دغدغه خاطر زندگی می‌کنند.

وی در حاشیه بازدید از ندامتگاه کرج تصریح کرد: آنچه مشاهده می‌شود نشان‌دهنده استقرار نظم و امنیت نسبی بر ساختار زندان است. در زمینه امنیت توام با اقتدار با تکیه بر فعالیت‌های فرهنگی و قرآنی اقدامات خوبی در این ندامتگاه انجام شده است.

اسماعیلی به ایجاد نظم و اقتدار در سطح زندان‌ها اشاره کرد و ادامه داد: یکسان‌سازی و تدوین و اجرای برنامه‌های خاص در چارچوب آیین‌نامه سازمان و ارتقای سطح زندگی زندانیان در محیط زندان باعث تغییر رفتار زندانیان و انطباق آن با ارزش‌های اسلامی می‌شود.

جـــرس: در پی تداوم اعتصاب غذایِ مهدی خزعلی، وبلاگ نویس زندانی و صدور احکام سنگین تبعید و حبس و شلاق برای این زندانی سیاسی، اردشیر امیرارجمند، سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز امید در نامه ای به احمد شهید، گزارشگر و نماینده ویژه حقوق بشر سازمان ملل، نسبت به وضعیت وی اعلام خطر کرده است.

به گزارش کلمه در این نامه با اشاره به سابقه بازداشت مهدی خزعلی آمده است: دکتر مهدی خزعلی-زندانی سیاسی معروف و فرزند آیت الله خزعلی- که در دو سال اخیر پیوسته در زندان و بیرون حضور داشته اند، هم اکنون در شرایط بدی به سر می برند و جان او در زندان اوین در خطر است.

امیرارجمند به دلایل اعتصاب غذای این زندانی سیاسی پرداخته و نوشته است که وی در در اعتراض به سیاست های سرکوب گرانه فعلی و رفتار ناشایستی که با او شده است در اعتصاب غذا ست.

وی با اشاره به محکومیت این پزشک افزوده است که ایشان هفته پیش به ۱۴ سال زندان و ۲۵ سال تبعید به برازجان-شهری در جنوب شرق ایران که به طور سنتی یکی از تبعیدگاههای حکومت پیشین بوده و آب و هوا و شرایط مساعدی برای زیستن ندارد- محکوم شده اند.

در این نامه همچنین به اتهامات وی پرداخته و نوشته شده است که آقای خزعلی که تنها جرم شان نوشتن نامه هایی به آیت الله خامنه ای بوده است به نقض امنیت ملی متهم شده اند. اتهامی که به اغلب زندانیان سیاسی زده می شود.
سخنگوی شورای هماهنگی از احمد شهید خواسته است که از تمامی امکاناتی که دارد برای نجات جان مهدی خزعلی استفاده کند.

وی در خاتمه این نامه آورده است که مسئولین ایرانی باید برای ارائه امکانات پزشکی مورد نیاز به ایشان تحت فشار قرار گیرند تا از کشته شدن زندانی سیاسی دیگری که در دستان آنها است جلوگیری شود.

مهدی خزعلی، پزشک، ناشر و نویسنده منتقد که از یک ماه پیش بازداشت و در اعتصاب غذا به سر می برد در پیامی خطاب به همسر شهید باکری، همسر شهید همت و محمد نوریزاد که خواستار پایان اعتصاب غذای وی شده بودند، گفته است: بگذارید قبل از اینکه در سوگ ارزش ها دق کنم، شهید شوم.

روز گذشته نیز، محمد خاتمی در تماس تلفنی با خانواده مهدی خزعلی خواستار پایان اعتصاب غذای این فعال حامی جنبش سبز شده بود.

گفتنی است، مهدی خزعلی، هفته پیش پس از بیست و پنج روز اعتصاب غذا بر اثر خونریزی معده به بهداری بند ۳۵۰ منتقل شد. هر چند وضعیت جسمی این زندانی سیاسی مناسب نیست و تاکنون بیش از ۱۶ کیلو کاهش وزن داشته است، اما او اعلام کرده که به اعتصاب غذای خود ادامه می دهد.

این زندانی سیاسی در زمان بازداشت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و در حال حاضر دست شکسته اش در گچ است و از ناحیه گردن هم آسیب دیده است.

قوه قضاییه جمهوری اسلامی، مهدی خزعلی، وبلاگ نویس و منتقد دولت را به ۱۴ سال حبس، ۱۰ سال تبعید و ۹۰ ضربه شلاق محکوم کرده است.

جـــرس: در پی انتشار نامه سرگشاده معاون اول رئیس دولت، به رئیس مرکز پژوهشهای مجلس و وارد کردن اتهاماتی سنگین چون "ویژه خواری"، "فساد اداری" و "سوء استفاده از اعتبار رهبری برای امتیاز گیری و بورس"، این مقام ارشد مجلس، اتهامات وارده از سوی این مقام ارشد دولتی را "تهمت" خوانده و از شکایت خود علیه وی خبر داد.

محمدرضا رحیمی، روز گذشته در نامه‌ای سرگشاده به احمد توكلی، وی را متهم به فساد اداری کرده و مدعی شده بود: "به راستی چگونه می‌شود به صورت نامشروع و بدون استحقاق برای خود، همسر و فرزندان ارز دانشجویی بابت ‌٣٨ ماه دریافت کنید درحالی که بنا به استنادات موجود شما فقط ‌١١ ماه درخارج از کشور حضور داشته‌اید؟ و لازم است که چگونگی سیر کسب مدرک تحصیلی جنابعالی مرور شود، تا معلوم شود دروغ کدام است و دروغگو کیست.

به گزارش مهر، احمد توکلی در پاسخ به برخی اتهامات اخیر رحیمی گفته است: تهمت‌هایی که رحیمی منتشر کرده است، تازگی ندارد. قبلا هم سایت‌های حامی وی به تفصیل و با انعکاس به زعم خودشان تصویر اسناد نشر داده بودند که به مقدار ضرورت پاسخ داده شد.

نماینده تهران که از ابتدای معاون اولی رحیمی به دلیل مجموعه پرونده های اتهامی وی، محمود احمدی‌نژاد را مورد انتقاد قرار داده بود با اشاره به ادعاهای اخیر وی گفت: دیگر معلوم شده است که سر منشاء تهمت های قبلی نیز خود آقای رحیمی است. من علیه آن سایت‌ها شکایت نکرده‌ام و قصد شکایت از آنها را هم ندارم ولی حالا علیه آقای رحیمی شکایت می‌کنم تا دستگاه قضا به این دعاوی رسیدگی کند و حکم به عدل بدهد.

توکلی با اشاره به اینکه این تهمت ها با هدف تحت الشعاع قرار دادن پی گیری پرونده اتهام فساد اقتصادی رحیمی مطرح شده است تاکید کرد: چنانکه گذشته نشان داده است، دروغ پردازی‌های رحیمی مرا از پیگیری پرونده وی باز نمی‌دارد. او اتهامات زیادی دارد که سه قاضی عالیرتبه توجه اتهام‌ها را به وی تایید کرده‌اند و موضوع را به آقای رئیس‌جمهور هم گزارش کردند. حرف من این است که رحیمی هم مثل هر ایرانی دیگر به جای تمهید فشار بر قوه قضائیه به محضر قاضی برود و به اتهامات خویش پاسخ دهد نه آنکه بازپرس را وادار کنند به خدمت وی برسد.

توکلی درباره مدرک تحصیلی‌ اش توضیح داد: اینجانب به دستور رهبری بورسیه شدم. دانشجوی نمونه دانشکده اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی بودم، در کنکور کارشناسی ارشد سال ۱۳۷۱ هم قبول شدم و بر اساس مقررات دانشگاههای درجه اول انگلستان پذیرش دکترا درخواست کردم، سه دانشگاه به دلیل ریزنمرات خوب و سوابق اجرایی و رسانه‌ای در حوزه اقتصاد پذیرش دادند. پس از قبولی در امتحانی خاص، (درجه‌ای بین ارشد و دکتری) به دکتری ارتقا یافتم و جمعا ظرف سه سال و سه ماه دکتری خود را گرفتم.

وی در ادامه ضمن پیشنهاد به معاون رئیس‌ دولت گفت: این آقایان که به اسناد و مدارک دولتی دسترسی دارند از اداره گذرنامه ریز سفرها و دوره اقامت مرا بگیرند و منتشر سازند. قصه‌سرایی درباره ارز هم پاسخ داده شده است. اگر انعقاد قرارداد تدوین کتاب اقتصاد سنجی پیشرفته آن روز، برای موسسه مطالعات و پژوهش ‌های بازرگانی و دستمزد ارزی آن نبود نمی‌توانستم سال آخر را به پایان ببرم.

رئیس مرکز پژوهش های مجلس درباره عنوان کتاب مذکور گفت: عنوان کتاب سری های زمانی، همگرایی و همگرایی یکسان بود که در سال ۱۳۷۶ منتشر شد.

توکلی همچنین درباره زمین و مجتمع آموزشی معلم گفت: زمین آموزشی را سال ۶۸-۶۹ به قیمت روز و تعرفه آموزشی از بنیاد خریدیم که با توصیه رهبری قسطی بهایش را بدهیم. یک متر مربع زمین متعلق به کسی نیست و تمام مجتمع اعم از زمین و ساختمانش وقف است و اساسنامه وقف نیز در سایت مجتمع معلم در معرض رویت همه است.

وی ادامه داد: علت عنایت رهبری هم اطلاع از نیت موسسان مجتمع بود. الان هم این مجتمع خوش‌نام آن منطقه با شهریه‌ای که دولت تعیین می‌کند خدمت می‌دهد نه بیشتر.

نماینده اصولگرای مجلس هشتم درباره چاپخانه مورد ادعای رحیمی توضیح داد: تهمت چاپخانه گرفتن من هم که به استناد گفته آقای سعید حجاریان تکرار شده است، قبلا در مجله شهروند پاسخ داده شد، که مطلقا دروغ است. من تمام کمکهای نقدی و غیر نقدی دولت را به روزنامه فردا در صفحه اول دو شماره آخر به اطلاع مردم رساندم که آنچه از آنها باقی مانده بود، صرف بازپرداخت بدهی‌های ناشی از تاسیس روزنامه شد که بخشی از بدهی را نیز با کمک دوستانم تادیه کردم. اگر اینان راستگو بودند اینجا هم به جای استناد به قول آقای سعید حجاریان که نمی‌دانم از کی برایشان مخبر صادق شده است، به اسناد وزارت ارشاد مراجعه می‌کردند.

توکلی در پاسخ به سوال خبرنگار  درباره طرح شکایت جدید علیه رحیمی تاکید کرد: انشاءا... روز یکشنبه شکایت می‌کنم. این بهترین راه است . چنانکه شکایت‌های رحیمی علیه من و آقای دکتر نادران مبنی بر اینکه ما گفته‌ایم او دکتری ندارد و به دروغ خود را دکتر می‌نامد و از این عنوان سوء استفاده کرده است، به قرار منع تعقیب منجر شده است. در این مورد هم دادگستری بهترین قاضی است. البته باز هم تاکید می‌کنم که این کارهای سخیف مانع مبارزه من با فساد نخواهد شد.

جـــرس: در پی تداوم بحران های منطقه ای و بین المللی در خصوص جمهوری اسلامی، رییس جمهوری فرانسه هر گونه حمله نظامی علیه ایران را راه حل نامناسبی برای مقابله با برنامه اتمی جمهوری اسلامی دانست و همزمان یک مقام ارشد روسیه نیز تبعات حمله به ایران را "مصیبت‌بار" خواند.

به گزارش رادیو فردا به نقل از رویترز، نیکلا سرکوزی، رییس جمهوری فرانسه، شامگاه چهارشنبه در جمع گروه‌های اصلی یهودیان فرانسه، ضمن تاکید بر تعهدش به تامین امنیت اسرائیل، خاطر نشان کرد که راه برقراری امنیت در اسرائیل هرگز از طریق نظامی به دست نمی‌آید.

سرکوزی با بیان اینکه خواستار آن نیست که اقدام جبران‌ناپذیری در قبال ایران صورت بگیرد، گفت: "راه حل (مقابله با برنامه اتمی ایران)، سیاسی و دیپلماتیک است. راه حل در تحریم‌ها است... ما می‌خواهیم رهبران ایران بدانند که خط قرمزها را رد کرده‌اند."

این اظهارات در حالی بیان شده است که در کنار تحریم‌های شدید اقتصادی و سیاسی علیه ایران از سوی جامعه جهانی، گمانه زنی‌ها در خصوص احتمال حمله نظامی اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران نیز شدت گرفته است.

در کنار اظهارات رییس جمهوری فرانسه، رییس دپارتمان امنیت و خلع سلاح وزارت امور خارجه روسیه نسبت به عواقب ناگوار شدت گرفتن "اظهارات ساختگی" اسرائیل در مورد برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی هشدار داد.

میخائیل اولیانوف در این خصوص گفت: این جهت‌گیری اسرائیل در قبال ایران موجب شدت گرفتن تنش‌ها شده است و می‌تواند موجب دنبال کردن راه حلی نظامی علیه ایران شود؛ گزینه‌ای که از نظر وی «تبعاتی مصیبت‌بار» خواهد داشت.

اولیانوف با تأکید بر تحت نظارت بودن فعالیت‌های هسته‌ای ایران از سوی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، افزود که هیاهو در مورد تمایلات هسته‌ای ایران اهدافی سیاسی و تبلیغاتی» دارند که به گفته وی خالی از ضرر نیست.

وزیر دفاع اسرائیل، ماه گذشته تأکید کرده بود که هرگونه تصمیمی در مورد حمله نظامی اسرائیل به ایران «بسیار دور» است، مقام‌های اسرائیل به ویژه در چند هفته اخیر بحث حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را در صورت شکست تحریم‌های بین‌المللی علیه تهران به میان کشیده‌اند.

در عین حال لئون پانه‌تا، وزیر دفاع آمریکا نیز به تازگی از احتمای قوی حمله هوایی اسرائیل به ایران در فصل بهار سخن به میان آورد.

با این‌حال باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا روز ۱۶ بهمن‌ماه ضمن تأکید بر حل مسئله هسته‌ای ایران از طریق دیپلماتیک، گفت که گمان نمی‌کند اسرائیل در خصوص حمله به تأسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی هنوز تصمیمی گرفته باشد.