جنبش راه سبز - خبرنامه

ما را له نکنید
هفته آخر خرداد نود
با دهانی بسته
نرم وآرام چو چند قطره آب
نرم وآرام چو یک نهر روان
تو مسیر ولی عصروزمان
با سکوت سبزوآرام ووزین
حرف خود را بزنیم
کمترین خواسته هر شخص وگروه
بیش از این خواسته ماست
ما را له نکنید
گفته آخر رهبر این است
با کسانی به آرامی ما
نشود ظلم وجفا
ما نداریم بزه وجرم وخطا
مابرانداز نیستیم
نقد ما هست به اعمال خطا
ما پی حق خودیم
چوب وباتوم وسلاح خود را
بکنید مهر وغلاف
ما را له نکنید
ما را له نکنید

*نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

جــرس: دبیر شورای نگهبان ادعا کرد "از حالا یک عده‌ای دوباره می‌خواهند مساله تقلب را برای انتخابات مجلس مطرح و اعتماد منافقین، سلطنت‌طلبان و کمونیست‌ها را جلب کنند."

به گزارش ایرنا، احمد جنتی در خطبه‌های نماز جمعه این هفته تهران با اشاره به فرا رسیدن بیست و دوم خرداد و سالگرد انتخابات جنجال برانگیز ریاست جمهوری، بدون رویکرد به دخالت هایی که منجر به قلب و تغییر آراء مردم شد، اظهار عقیده کرد: بیست و دوم خرداد شهدی بود که به کام مردم ریخته شد و چهل میلیون در آن روز رای دادند، اما خدا کسانی که این شهد را به کام مردم تلخ کردند نیامرزد و ذلت‌شان را بیشتر کند.

جنتی با اطلاق مجدد اعتراضات حق طلبانه مردم در بعد از انتخابات ریاست جمهوری، ادعا کرد "اینها قضیه‌ی فتنه ٨٨ را به راه انداختند و عواقبش را دیدند. بالاخره مردم، اسلام، انقلاب و خط امام پیروز شد، ولی آنها ذلت دنیا و آخرت را تحمل کردند و از چشم مردم افتادند، نفع نبردند و ضرر کردند، ولی از حالا یک عده‌ای دوباره همان کلید را می‌زنند و می‌خواهند مساله تقلب را برای انتخابات مجلس مطرح کنند. در آن زمان آنها دروغی گفتند، دیدند اثر نکرد، ولی باز هم به کارشان ادامه می‌دهند و می‌خواهند اعتماد منافقین، سلطنت‌طلبان و کمونیست‌ها را جلب کنند."

خطیب نماز جمعه با واژگونه کردن حقایق گفت "آنها مدام می‌گویند مردم، در حالی که مردم ما کسانی هستند که نهم دی و بیست و دوم بهمن به خیابان‌ها آمدند. "

جنتی با بیان اینكه پیش بینی های امام تحقق یافته و در آینده نیز محقق خواهد شد، اعتراضات منطقه را "بیداری اسلامی" نامید و افزود: اكنون دیكتاتور یمن كه به دیكتاتور عربستان پناه برده و به این كشور فرار كرده باید بداند كه این حركت مردمی سركوب شدنی نیست.

وی ادامه داد: تنها گناه مردم مظلوم یمن كه خونشان به ناحق ریخته می‌شود این است كه به دولت باج نمی دهند و زیر بار زور نمی روند البته جرم دیگر این مردم بی گناه، شیعه بودن آنهاست و همانگونه كه حضرت علی نیز مظلوم بود ارث امیر مومنان به اینها رسیده است.

خطیب موقت نماز جمعه همچنین تهمت و افترا را نیز از جمله گناهان بزرگ برشمرد، اما بدون اشاره به شواهد و مسلماتی پیرامون انتخابات ریاست جمهوری مدعی شد: "با تهمت، ایمان ذوب می‌شود. حال باید دانست تهمت به افراد، اجتماعات، مردم یک شهر و یک نظام تهمت است. جمهوری اسلامی را متهم کردن نیز تهمت به شمار می‌رود، نظیر آن تهمت‌هایی که سال ٨٨ به نظام زدند و مساله تقلب را مطرح کردند. این گناه بزرگی بود که نظام طی آن متهم شد و این خود جای حرف دارد."

وی همزمان از سیستم بانکداری و ربای حاکم بر کشور نیز انتقاد کرد و گفت "این چه مملکتی است، قرض‌الحسنه کجا رفت؟ عده‌ای پیش خود من آمدند و به من گفته‌اند که ما قرض داریم و نمی‌خواهیم به این بانک‌های رباخوار ربا دهیم، ولی من هر چه گشتم نتوانستم این مبلغ را بدون ربا پیدا کنم، حال باید چکار کرد؟ "

جــرس:  بدنبال ناپدید شدن مجسمه ها در تهران و ساری،  رسانه های خبری گزارش داده اند که آستان قدس رضوی، طی اقدامی ناگهانی، نقاشی‌های حماسی دور میدان فردوسی مشهد که برگرفته از داستان‌های شاهنامه فردوسی بود را، شبانه پاک کرده است.

بنا به اظهارات شاهدان عینی، این نقاشی دیواری به طول پنج هزار متر مربع و با موضوع شاهنامه فردوسی یکی از طولانی ترین نقاشی های دیواری کشور بود، که پس از گذشت چند ماه از بهره برداری، به صورت شبانه کاملا پاک شد.

به گزارش خبرآنلاین، ندا رئوفیان، هنرمند مشهدی فاز اول نقاشی دیوارهای اطراف میدان فردوسی مشهد را با موضوع داستان‌های شاهنامه و هفت خان رستم به پایان رسانده بود.

این گزارش همچنین از ادعای آستان قدس رضوی مبنی بر اینکه "این نقاشی‌ها بر دیوار موقوفات دور میدان کشیده شده‌ و متولی موقوفۀ دور میدان نیز، آستان قدس است"، خبر داد.

گفتنی است طی روزهای گذشته نیز، شانزده مجسمه اسب كه از پنجاه سال پیش در میدان امام شهرستان ساری تعبیه و نصب شده بود، بطور ناگهانی ناپدید شدند.

میدان امام ساری یكی از ورودی‌های مركز مازندران از سمت جاده قائمشهر است كه مجسمه ۱۶ اسب در این میدان خودنمایی می‌كرد اما دیروز این مجسمه‌ها ناپدید شدند.

لازم به یادآوری است سال گذشته نیز، تعداد زیادی مجسمۀ نماد فرهنگی و تاریخی، در شهر تهران طی كمتر از دو ماه به سرقت رفت، که تاكنون عاملان این سرقت‌‌های سریالی پیدا نشدند و با وجود وعده‌های مكرر مسئولان برای یافتن سارقان، هنوز سرنوشت این مجسمه‌ها در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

عباس جعفری دولت آبادی، دادستان تهران، چندی پیش پیرامون این پرونده به رسانه ها گفته بود "از پلیس در این مورد سوال کنید..." که پاسخ وی درباره این موضوع حاکی از این بود که نه تنها سرنوشت مجسمه‌ها در هاله‌ای از ابهام قرار دارد بلکه این پرونده در پلیس آگاهی تهران خاک می‌خورد و هنوز گشایشی در به نتیجه رساندن آن حاصل نشده است.

معمای مجسمه‌های ربوده شده، در حالی وارد دومین سال خود شده که رئیس پلیس آگاهی تهران و فرمانده انتظامی تهران بزرگ طی ماههای گذشته پاسخی صریح و روشن درباره نتیجه این پرونده ارائه نکرده‌اند.

سرقت نبوده است
گفتنی است پیرامون ربایش این مجسمه‌های ارزشمند و تاریخی که سازندگان بعضی از آنها نیز در قید حیات نیستند، برخی مقامات جمهوری اسلامی آن را سرقت اعلام کرده‌ بودند، اما برخی دیگر آن را جمع‌آوری توسط مقامات دولتی یا گروه‌های مذهبی مورد حمایت دولت توصیف کرده بودند.

تعداد این مجسمه‌ها تا اردیبهشت ۸۹ به ۱۲ مورد رسیده بود، که هر یک بین ۷۰ تا ۷۰۰ کیلو وزن داشتند.

محمدباقر قالیباف، فرمانده اسبق نیروی انتظامی و شهردار فعلی تهران، تاکنون امکان سرقت با انگیزه‌های غیر مالی را رد نکرده و پیگیری آن را از مسئولیت‌های نیروی انتظامی اعلام کرده‌است. گروه ویژه‌ای هم در پلیس آگاهی مأمور رسیدگی به موضوع سرقت‌های شده اما تاکنون خبری در مورد دستگیری یا یافتن نشان سارقان اعلام نشده‌است.

برخی ناپدید شدن این مجسمه‌ها را جمع‌آوری از سوی مسئولان یا گروه‌های مذهبی بانفوذ به دلیل اشکالات شرعی توصیف کرده بودند و این فرضیه مورد قبول برخی رسانه‌های طرفدار حکومت هم قرار گرفته‌ بود. از جمله تابناک در گزارشی استدلال کرده بود که با توجه به حضور دوربین‌های پلیس به ویژه در مراکزی که سرقت‌ها انجام گرفته، حضور نیروهای حراست و نگهبان مجموعه‌های مذکور، حضور جرثقیل، مدت زمان طولانی جابه‌جایی و تعلل و بی‌اعتنایی مقامات در رسیدگی به موضوع، تردیدی باقی نماند که این سرقت‌ها با انگیزه اعتقادی از سوی برخی گروه‌های خودسر و در هماهنگی با برخی مقامات صورت گرفته‌است.

احمد مسجدجامعی وزیر اسبق ارشاد و عضو شورای شهر تهران نیز گفته بود "این آثار سردیس بوده و مجسمه نیست و احکامش هم متفاوت است."

گفتنی است خبرگزاری فارس به‌نقل از یکی از کارشناسان خود نوشته بود "در پشت پرده سرقت سریالی مجسمه‌ای تهران احتمالاً دست‌های پنهان انگلیس وجود دارد... چرا که سوابق کشور انگلستان در سرقت آثار تاریخی و اشیاء نفیس ملت‌ها بسیار طولانی است."

برخی از مجسمه های دزدیده شده، سردیس ستارخان، باقرخان، دکتر شریعتی، مادر و فرزند، صنیع، ابن سینا، شهریار و ... بود.

جــرس: به لحاظ تامین منافع کشور، هیچکس به اندازه مجلس ششم و دولت اصلاحات به کشور خدمت نکرد. اصلاح¬طلبان توانستند آمریکا را منزوی و اتحادیه اروپا را از آمریکا جدا کنند....این مجلس توانست اسلام رحمانی و مروت و اخلاق را ترویج کند. هیچ مجلسی به اندازه مجلس ششم از جان و مال مردم حمایت نکرد. مجلس ششم در طول تاریخ پارلمان ایران اگر نخواهیم بگوییم بی¬نظیر، باید تاکید کنیم کم نظیر بوده است."

این فعال اصلاح طلب، در گفت¬وگویی با ماه نامه«نسیم بیداری» که در سایت خبرآنلاین منتشر شده، مجلس ششم را مدافع جان و مال ایرانیان نامید و از تحصن نمایندگان مجلس ششم در اعتراض به عملکرد شورای نگهبان در رد صلاحیت چندین هزار نفر از کاندیداهای مجلس هفتم و نمایندگان مجلس ششم حمایت کرد.

محمدرضا خاتمی پیرامون اینکه چرا "پس از نامه شورای نگهبان به رهبری در مورد تایید انتخابات مجلس ششم، شورای¬نگهبان عقب¬نشینی نکرد بلکه بر سر مواضع خود ایستاد و هفتصدهزار رای مردم را باطل کرد"، گفت "بیش از این نمی¬توانست کاری انجام دهد. دلیل تایید انتخابات تهران، شگفت¬آور بودن این انتخابات و پیروزی قاطع و بدون حرف¬وحدیث اصلاح¬طلبان بود. با این حال این نهاد تاجایی که توانست بر سر مواضع خود ایستاد و سرانجام نیز با جایگزین¬کردن فردی (حداد عادل) به جای آقای (علیرضا) رجایی، انتخابات را تاییدکرد. فردی که در انتخابات بعد مجلس، حتی یک رای هم به رای¬های او افزوده نشد. یعنی سقف جایگاه آن¬ها در جامعه، همان بود و تا به حال هم اگر کم نشده¬باشد، مسلما افزایش نیافته است. به نظر می¬رسد این، رمز مقاومت در برابر انتخابات آزاد است."

نایب رئیس مجلس ششم تاکید کرد "مجلس ششم یک قدم محسوب می¬شد، البته نه یک قدم معمولی بلکه یک قدم بزرگ. ارزیابی غیرواقع¬بینانه این بود که ما فکر می¬کردیم بخش¬های دیگر حکومت به قانون اساسی و رای مردم احترام می-گذارند. این ارزیابی ما ارزیابی خوش بینانه¬ای بود و گمان می¬کردیم این افراد حاضرند رای مردم را بپذیرند و قاعده بازی را رعایت کنند. ما در مجلس ششم با جریانی روبه¬رو بوده¬ایم که جز قدرت هیچ¬چیز را نمی¬شناخت. این گروه، رسیدن به قدرت را با هر ابزاری مجاز می¬شمرد و اندیشه¬های ماکیاولیستی را تحت ابزار و شعارهای مقدس، گسترش داد. یکی از بزرگ¬ترین دستاوردهای مجلس ششم، افتادن پرده از صورت این جریان بود."

محمدرضا خاتمی خاطرنشان کرد "مشارکت قبل از انتخابات اولویت های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خود را اعلام کرد. حداقل لیدرهای اصلاحات برنامه داشتند... ما در پایان مجلس ششم عملکرد این مجلس را منتشر و اعلام کردیم که این برنامه های ما قبل از ورود به مجلس بود و و این لیست کارهایی است که انجام شده. ما بیش از 70درصد از برنامه-های خود را عملی کردیم. من قبول ندارم که کابینه اول خاتمی قوی¬تر بود کما اینکه اعتقاد دارم که کابینه دوم قوی¬تر بود."

عضو جبهه مشارکت همچنین گفت "با احترام به آقای دکتر مهاجرانی، به نظر من هیچ وزیر ارشادی به اندازه آقای مسجدجامعی منشا خیر نبوده است."
من اگر قرار بود کابینه بچینم که به این¬صورت نمی¬چیدم. در مجلس ششم این دیدگاه وجود نداشت که اگر کسی که ما می-خواهیم معرفی نشود، ما قهرکرده و به خانه می¬رویم.

یکی از مظلومیت های مجلس ششم و دولت اصلاحات آن بود که رسانه¬های عمومی در دست مخالفان آنان بود. این رسانه ها روز را شب و شب را روز جلوه می¬دادند و در مقابل کاری از دست ما برنمی¬آمد. تلویزیون حتی تصاویر مجلس را به صورت گزینشی پخش می¬کرد. هنگام ترک مجلس توسط نمایندگان مجلس ششم، نرخ بیکاری ازحدود بیست درصد به 11درصد رسیده ¬بود. تورم کاهش یافته و به 5/10درصد رسیده¬بود. نرخ سرمایه¬گذاری خارجی افزایش یافته¬بود و... ما برای اولین بار پس از انقلاب رشد اقتصادی نزدیک به 8درصد را تجربه کردیم. آن هم با نرخ نفت بشکه¬ای به¬طور متوسط 20 دلار. این اقدامات در حالی انجام شد که کارشکنی¬های زیادی صورت می¬گرفت. وزیر را در خیابان می¬زدند و معاون¬وزیر را دستگیر می¬کردند، نمایندگان را به زندان می¬انداختند و در عین حال مرتب این تبلیغات را مطرح کردند که مردم گرسنه¬اند. اگر اقدامات ما سیاسی بود آمارها حکایت دیگری داشت.

محمدرضا خاتمی تاکید کرد "مجلس ششم را به سیاسی¬بودن متهم می¬کنند در حالی که مجلس باید سیاسی باشد. هم¬چنان که مدرس را الگوی خود قرار می¬دهند که فردی کاملا سیاسی بود. این فرد مگر چند تا قانون اقتصادی تصویب کرد؟ جز این بود که در برابر قدرت مطلقه می¬ایستاد؟ از سوی دیگر شما می¬توانید آمارهای سال 83 را با آمارهای کنونی مقایسه کنید تا مشخص شود که ما در آن زمان از چه موقعیتی برخوردار بودیم. دولت نیز امروز در بدترین وضعیت از نظر مشروعیت قرار گرفته، به گونه¬ای که علمای ما نیز حاضر به پذیرش رئیس دولت نیستند. ما در آن زمان خدمت آقایان می¬رسیدیم و در جریان انتقادات قرار می¬گرفتیم و پاسخ¬ها و توضیحات خود را نیز به¬ آنان می¬دادیم."

عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت، همچنین خاطرنشان نمود "برای ما به عنوان نماینده مجلس ششم، همین افتخار بس است که الان مردم در خیابان به ما می¬گویند که خدا پدر شما را بیامرزد. ما در زمان شما راحت¬تر زندگی می¬کردیم. ...تاریخ نشان خواهد داد که هرکدام از مجالس در کارنامه اقتصادی در کدام رتبه قرار خواهند گرفت."

وی در پاسخ به برخی شبهات گفت "من اصلا اقتصاد سوسیالیتی را قبول ندارم. من معتقد به اقتصاد بازار آزاد، توام با نظارت دولت هستم...من هیچ وقت شعار چپ ندادم. البته آن زمانی که جناح چپ وجود داشت، من هنوز بچه بودم."

نایب رئیس مجلس ششم افزود "هیچ حادثه¬ای با حادثه ردصلاحیت 2500 نفر از کاندیداهای مجلس برای تعطیلی جمهوریت برابری نمی¬کرد. مجلس احساس کرد که با این اقدام، فاتحه جمهوریت خوانده شده¬است. دوم این¬که عنوان می-شود هدف از تحصن، تامین منافع خودشان بوده¬است. ما در همان زمان اعلام کردیم که ما 80 نفر از نمایندگان مجلس، در انتخابات شرکت نمی¬کنیم، اما به حقوق 2500 نفر دیگر رسیدگی شود. بر این اساس تحصن تنها کاری بود که قابلیت اجرا داشت."

وی تاکید کرد " اگر در زمان تحصن رسانه در دست ما بود، تمام مردم از آن آگاه می¬شدند. اما در آن زمان ما تحریم کامل شده بودیم."

خاتمی در پاسخ به این پرسش که آیا درست است که به سران تحصن پیشنهاد داده بودند که دو روز تحصن را تعطیل کنید تا تایید صلاحیت صورت بگیرد"، گفت "در جریان تحصن توافقات خوبی انجام شد اما این توافقات اجرایی نشد و حتی حکم رهبری را زیر پا گذاشتند. مشخص کرده بودند که این افراد نباید حضور داشته باشند تا تایید صلاحیت انجام شود. ما هم پذیرفتیم اما برخی نهادهای نظارتی به قرار خود در مورد بقیه تجدیدنظرها عمل نکردند."

این فعال اصلاح طلب در پاسخ به این پرسش که در یک حرکت سیاسی، مهمترین مساله، پیش¬بینی گام بعدی حرکت است. به¬ نظر می¬رسد نمایندگان متحصن هیچ برنامه¬ای برای گام بعدی خود در صورت نرسیدن به اهداف تعیین شده نداشتند"، گفت "این پرسش شما پاسخ دارد، ولی در حال حاضر مایل نیستم درباره آن سخن بگویم. اگر روند تعریف نظام در شعار استقلال، آزادی و جمهوری¬اسلامی باشد، مجلس ششم چهره تابناکی از نظام نشان داد. به لحاظ تامین منافع کشور، هیچ¬کس به اندازه مجلس ششم و دولت اصلاحات به کشور خدمت نکرد. اصلاح¬طلبان توانستند آمریکا را منزوی و اتحادیه اروپا را از آمریکا جدا کنند....این مجلس توانست اسلام رحمانی و مروت و اخلاق را ترویج کند. هیچ مجلسی به اندازه مجلس ششم از جان و مال مردم حمایت نکرد. مجلس ششم در طول تاریخ پارلمان ایران اگر نخواهیم بگوییم بی¬نظیر، باید تاکید کنیم کم¬نظیر بوده¬است."

این فعال اصلاح طلب، با تأیید این ادعا که اطلاعاتی شدن جوامع موجب افزایش شتاب توسعه و ایجاد توسعه متوازن شده است ادامه می دهد: آیا کسی می‌توانست پیش‌بینی کند که دیکتاتوری چهل ساله حسنی مبارک در مصر تغییر پیدا کند؟ این اتفاقات نشان‌دهنده شتاب‌دار بودن تاریخ است که فقیر و غنی یا توسعه‌یافتگی و توسعه‌نیافتگی را در استفاده از همین فرصت‌ها می‌توان تعریف کرد.

این استاد دانشگاه در پاسخ به این سؤوال که: بسیاری از منتقدان این ادعا را مطرح می‌کنند که توسعه اطلاعاتی اگر چه موجب تمرکز‌زدایی شده است و بر دانش تأکید دارد، اما از طریق دانش باز هم منجر به اعمال قدرت و تولید ثروت شده و در نتیجه جامعه بی‌طبقه‌ای را پدید نیاورده است و نمی‌تواند نقش چندانی در توسعه داشته باشد، می‌گوید:
باید به این مسأله توجه کرد که جامعه سیال شده است. مارکس از طبقاتی صحبت می‌کند که تعلقشان به طبقه، یک نوع سرنوشت محتومی برای آن‌ها رقم می‌زند اما در اینجا به دلیل دسترسی یا عدم دسترسی طبقه به اطلاعات هر زمانی می‌تواند تغییراتی رخ دهد، یعنی سیال بودن و موقعیت فشردگی زمان و مکان و فضا متغیرها را متغیرهای جدیدی کرده است که در یک وضعیت ثابت و پایدار نمی‌توان آنها را تعریف کرد. درواقع جاها تغییر پیدا می‌کنند و فرصت‌ها به تهدید و تهدیدها به فرصت تبدیل می‌شوند.

وی در مورد تحولات اخیردر خاورمیانه و نقش رسانه‌ها و تکنولوژی‌های جدید علی رغم فیلترینگ و محدودیت‌ها گفت: در افق و چشم‌انداز توسعه‌ای، اقداماتی که منجر به کم کردن محدودیت‌ها می‌شود، شتاب و سرعت بیشتری گرفته است. اگر درگذشته و برابر تکنولوژی‌های جدید دهه‌ها طول می‌کشید تا یک واکنش سیاسی، فرهنگی و اجتماعی برای تکنولوژی محدودیتی به وجود آورد، در وضعیت کنونی آن ده‌ها سال به هفته‌ها یا روزها تقلیل پیدا کرده است و این نشان می‌دهد که در یک نگاه توسعه‌ای که یک نگاه آینده‌نگرانه‌ای است، حرف نهایی‌تر را اصالت و برجسته شدن تغییر تعیین می‌کند. یعنی شتاب و دامنه تغییرات اجتماعی و فرهنگی بیشتر شده است. در واقع همان چیزی است که در مطالعات جهانی شدن تحت عنوان محلی شدن و به تعبیری جهانی شدن امر محلی و محلی شدن امر جهانی رخ داده است. اینها همه حاکی از این است که در کوتاه‌مدت ممکن است برخی از حرکت‌ها و واکنش‌ها مانند محدودیت و قطعی اینترنت رخ دهد و بر فرایندهای توسعه اثر بگذارد اما اگر آینده‌نگرانه نگاه کنیم، می‌بینیم خود این عامل هم به‌گونه‌ای در چارچوب همین تغییرات خنثی می‌شود یا جوامع شکل دیگری از دسترسی را پیدا می‌کنند. یعنی اگر فقط عامل تغییر را تکنولوژی در نظر بگیریم، شما درست می‌گویید اما چون از میان دادوستد تکنولوژی و جامعه و تکنولوژی و فرهنگ بیرون می‌آید، می‌بینید که نمی‌توان جلوی آن را گرفت.

خانیکی معتقد است "در تحولات منطقه طیفی از نظریه‌ها شکل گرفت که برخی بر اساس خوش‌بینی و برخی بر اساس بدبینی به فضای مجازی بود. آنها که بر اساس خوش‌بینی به فضای مجازی بود، از انقلاب فیس‌بوکی و انقلاب توییتری یاد می‌کردند. در برخی از جوامع که دسترسی بیشتری به اینترنت داشتند، آن‌قدر عامل مجازی را بزرگ جلوه می‌دادند که به آنچه که در واقعیت رخ می‌داد، کم‌تر توجه می‌کردند. مثلاً شوخی تونسی‌ها با مصری‌ها این بود که تونسی‌ها می‌گفتند مگر مصری‌ها فیس‌بوک نداشتند که به میدان التحریر می‌رفتند. چون در تونس دسترسی به اینترنت بهتر و ممکن بود و احتیاجی به میدان التحریر نداشتند اما در میدان التحریر چه رخ می‌داد؟ همان تأثیر و تأثر بین فضای مجازی و فضای واقعی را می‌توانستید در میدان التحریر ملاحظه کنید. یعنی چیزی که از فضای مجازی به فضای واقعی منتقل می‌شد و بر عکس. نتیجه اینکه مگر چقدر می‌توان اینترنت را قطع کرد؟ کاربرد اینترنت که فقط توسط گروه‌های مخالف و معترض نیست؛ مگر در برابر آن سیستم بانکی و اداری کشور دچار مشکل نمی‌شود؟"

او ادامه می دهد "به هر حال کشور می‌خواهد کارهای روزمره خود را انجام دهد. پس نیاز به فضای مجازی یک‌سویه نیست، چون در نگاه صرفاً خوش‌بینانه، فضای مجازی فضایی است در اختیار جنبش‌های اجتماعی و علیه نظام رسمی و در نگاه واقع‌بینانه همه بخش‌های جامعه اعم از سیاست، فرهنگ و علم به آن نیازمند است. پس نمی‌توانند اینترنت را تعطیل کنند. مانند این می‌ماند که بگویید برای اینکه جلوی آتش‌سوزی را بگیرید، باید برق منطقه را خاموش کنید ولی برق منطقه را باید زمانی که آتش‌سوزی است، قطع کنید. آیا می‌شود منطقه دائماً بدون برق باشد؟ به نظر من پدیده اطلاعات و جریان اطلاعات پدیده‌ای فراگیر شده است و به این اعتبار باید از رسانه‌ای شدن همه امور سخن گفت. تحولات فزاینده و جهان دستخوش تغییر محدود به چارچوب‌های قدیمی نیست."

جــرس: در ادامه واکنش های مقامات مذهبی جمهوری اسلامی نسبت به مجروح شدن یکی از روحانیون در جریان درگیری با چند جوان در تهران، که به "جانباز امر به معروف و نهی از منکر" مشهور شده، احمد خاتمی نیز از وی عیادت کرد و ضمن ستایش از "غیرت دینی" این روحانی، پیرامون وضعیت اجتماعی جامعه گفت "اینک که دشمنان در پی آن هستند که با اندولسیزه کردن کشور به نظام اسلامی آسیب برسانند، تجلیل از این عزیزان آمر به معروف و ناهی از منکر نمادی از تجلیل از غیرتمندان دینی است."

به گزارش فارس، امام جمعه موقت تهران صبح جمعه در جریان عیادت از فروزش روحانی تهرانی مجروح شده، هدف از این عیادت را "تجلیل از غیرت دینی این روحانی" عنوان و خاطرنشان کرد: "غیرت دینی یک ضرورت همیشگی بویژه در شرایط کنونی است. "

خاتمی ادامه داد: اینک که دشمنان در پی آن هستند که با اندولسیزه کردن (اسپانیای اواخر قرون وسطی) ایران، به نظام اسلامی آسیب برسانند، تجلیل از این عزیزان آمر به معروف و ناهی از منکر نمادی از تجلیل از غیرتمندان دینی است.

گفتنی است در پی مضروب‌شدن یک روحانی توسط چند تن از جوانان در تهران که به دلیل درگیری وی با آنها هنگام آنچه "انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر" نامیده شده رخ داد، نهادهای مذهبی از جمله مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواستار برخورد جدی دستگاه قضایی و امنیتی با ضاربین روحانی مذکور شده و تعدادی از مراجع تقلید نیز، آنها را مصداق "مفسد فی‌الارض" ذکر کرده اند.

این درحالیست که حوزه و مراجع نگران از موضوع فوق، طی روزهای گذشته، نسبت به جانباختن یک بانوی قرآن پژوه و اسلام شناس کشور (هاله سحابی) در جریان حملات ماموران حکومتی به مراسم تشییع پیکر پدر آن مرحوم، سکوت اختیار کرده و هیچگونه واکنشی از خود نشان نداده اند.

جــرس: مادر مهدی محمودیان، روزنامه نگار و زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر (گوهردشت کرج)، از ملاقات خود با پسرش و تاکید وی بر آخرین بیانیۀ زندانیان جهت اعزام گزارشگر ویژۀ حقوق بشر به ایران خبر داد.

به گزارش جرس، خانم فاطمه الوندی با اشاره به اینکه مهدی در حال حاضر در انفرادی نیست،خاطرنشان کرد که مهدی و دیگر زندانیان سیاسی رجایی شهر، ضمن تاکید بر بیانیۀ آخر زندانیان سیاسی آن زندان، خواستار اعزام نماینده جامعه جهانی برای رسیدگی به وضعیت حقوق بشر در ایران شده اند.

گفتنی است زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج، طی بیانیه اخیر خود، با اعلام پایان دادن به اعتصاب غذای خود تصریح کرده بودند که این حق را برای خویش محفوظ می دانیم که حتی از درون زندان برای رسیدن به جامعه ای آزاد،دموکراتیک و منطبق با قوانین حقوق بشر همراه با ملت ایران به اعتراضهای خود ادامه دهیم.

در این بیانیه که به امضای رسول بداقی،کیوان صمیمی،عیسی سحرخیز و مهدی محمودیان رسیده بود، از مجامع بین المللی درخواست کمک شده و آمده بود: همانگونه که پیش از این اعلام داشته ایم، وضعیت سیاسی حاکم بر کشور و شرایط ظالمانه حاکم بر محاکم قضایی و فرایندهای بازجویی و محدودیتهای زندانهای ایران به نقطه ای رسیده است که بر جامعه بین المللی بویژه دبیرکل سازمان ملل واجب است تا هرچه زودتر نماینده ای برای رسیدگی به وضعیت حقوق بشر در ایران تعیین کرده و به ایران اعزام نماید تا از طریق گفتگو با نمایندگان دگراندیشان سیاسی و اعتقادی و همچنین بازدید از زندانها و گفتگو با خانواده های ستمدیدگان در سالهای گذشته،بویژه جانباختگان حوادث اخیر گزارشی تهیه کرده و آنرا به نهادهای بین المللی اعلام نماید.

 جرس: بیمارستان های دولتی شهر جسرالشغور از پذیرش بیماران خودداری می کنند و دانش آموزان این شهر نیز از حضور در امتحانات منع شده اند.

 جرس: با وجود تلاش های بسیار خانواده علی اکبر محمد زاده برای طی شدن مسیر قانونی پرونده فرزندشان، و همچنین با وجود اتمام بازجویی، مدت زمان زیادی است که علی اکبر محمد زاده در شرایط بلا تکلیفی در زندان بسر می برد.

به گزارش دانشجونیوز، علی اکبر محمد زاده، دبیر انجمن اسلامی دانشگاه شریف، روز دوشنبه ٢۶ بهمن ۸٩ به هنگام خروج از دانشگاه صنعتی شریف توسط ماموران امنیتی دستگیر شد.

مأموران امنیتی وی را از آنجا به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات واقع در چهار راه ولیعصر منتقل کردند و سپس در آغازین ساعات بامداد سه شنبه ٢۷ بهمن به بند ٢۴۰ اوین منتقل شد.

علی اکبر محمدزاده به مدت ۵۴ روز در سلول انفرادی بود تا اینکه در تاریخ ٢٢ فروردین ۸٩ به سلول ۴ نفره و در نهایت در ۵ اردیبهشت ماه ۸٩ به بند ٣۵۰ اوین منتقل شد. در مدت انفرادی تنها ۳ بار تماس تلفنی داشته و در اواخر مدت انفرادی مدتی برای شکنجه روحی هیچ بازجویی نداشته است.

وی پس از آمدن به سلول ۴ نفره برای اولین بار در تاریخ ١ اردبیهشت با خانواده ملاقات داشت. همچنین به دلیل قطع بودن تلفن های بند امنیتی ٣۵۰ تنها ارتباط او با خانواده ملاقات های هفتگی است.

اتهامات “تبلیغ علیه نظام”، “تجمع و تبانی علیه نظام” و “اخلال در نظم عمومی” به او تفهیم شده اما وی اتهامات را وارد نداسته و رد کرده است.

پس از تفهیم اتهام قرار کفالت صادر شده ولی این امر به اطلاع خانواده نمی رسد. گرچه حتی در صورت اطلاع هم به دلیل اینکه امکان ورود به دادسرای زندان اوین وجود ندارد، امکان آزادی میسر نبوده است.