جنبش راه سبز - خبرنامه

به گزارش شبکه های اجتماعی، سخنگوی وقت شورای دفاع از حق تحصیل (دانشجویان ستاره دار)، که خرداد سال ۸۸ در تهران بازداشت و از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب با حکم قاضی پیر عباسی به ۱۵ سال زندان در تبعید و ۷۴ ضربه شلاق و با تجدیدنظر به یازده سال زندان محکوم شده، از مهر ۱۳۸۹ به زندان کارون اهواز رفت و تا امروز امکان اعزام به مرخصی نداشت.

گفتنی است، نبوی، دانشجوی مهندسی شيمی ورودی سال ۸۱ دانشگاه نوشيروانی بابل بود، که از سال ۸۲ تا ۸۶ با رای مستقيم دانشجويان، عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی اين دانشگاه شد.

وی سال ۸۶ به دليل برگزاری اعتصاب غذا به همراه ۱۵ دانشجوی دیگر، در يورش شبانه نيروهای امنيتی به دانشگاه بازداشت و پس از مدتی، دو ترم از تحصیل تعلیق شد.

ضيا نبوی در کنکور کارشناسی ارشد سال ۸۷ عليرغم کسب صلاحيت علمی، از تحصيل محروم شد. پس از آن، با تشکیل شورای دفاع از حق تحصيل برای دفاع از حق دانشجويان محروم از تحصيل، به عضويت اين شورا در آمد.

عاطفه نبوی، دختر عموی سید ضیاء نبوی نیز، از فعالان دانشجویی بود که در جریان قیام جنبش سبز بازداشت، و به چهار سال زندان محکوم شد.

به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی به نقل از اداره کل دیپلماسی رسانه ای وزارت خارجه، در این بیانیه آمده است: جمهوری اسلامی ایران با ابراز نگرانی جدی از حضور گروه های تـروریستی در سوریـه معتقد است اولویت هرگونه تحرک منطقه ای و بین المللی در باره سوریه ، باید بـراساس مقابله بـا تروریسم تعریف شود و بدیهی است که درستی و ضرورت برگزاری نشست ژنو نیز بـا چاره اندیشی جدی بـرای توقف تروریسم در سوریه ، اثبات می شود . رشد تـروریسم در سوریه خطری است که همه کشورهـای منطقه و فـرامنطقه را تهدید می کند . جنایتهای تروریست ها علیه شهروندان سوریه ، جنایت علیه بشریت است و حامیان تروریستها در قبال آن مسئولند و باید به تعهدات خود در خصوص قطع ارسال سلاح و نیروهای مسلح به داخل سوریه عمل کنند . بی تردید معیار هر راهکار دموکراتیک ، باید رأی مردم سوریه از طریق مکانیزم انتخاباتی اطمینـان بخش باشد .

تضمین موقعیت هرگونـه راه حل سیاسی ، احترام به رأی مردم سوریه است و تحمیل اراده خارجی بر اراده مردم سوریه ، به بن بست منتهی خواهد شد .

جمهوری اسلامی ایران از وخامت اوضاع انسانی در سوریه ابـراز نـگرانی شدیـد می کند و محاصره اقتصـادی و اقدامات گروه هـای تـروریستی عامل مهم این وضعیت است و مراتب تأسف خود را از اینکه گروه های تکفیری شرایط انسانی نامناسبی در سوریه بوجود آورده اند و همچنان مورد حمایت خارجی هستند ابراز می کند.

جمهوری اسلامی ایران تنها راه حل بحران سوریه را راهکار سیـاسی از طریق گفتگو میان همه طیفهای جامعه سوریه می داند و بر این اعتقاد است که برای خروج از وضعیت کنونی ضروریست کمیته آشتی ملی با حضور همه گروههای معارض ، نمایندگان دولت سوریه و نمایندگان آحاد مردم سوریه که در داخل دارای پایگاه اجتماعی هستند ، شکل بگیرد . بدیهی است آینده نظام سیاسی سوریه می تواند در چارچوب توافقات درون کمیته آشتی ملی ترسیم شود .

در این رابطه تأکید می نماید که جمهوری اسلامی ایران دارای طرح سیاسی واقع بینانه با محور قرار دادن خواست و حقوق مردم سوریه است و آمادگی دارد تلاشهای واقع بینانه ، مؤثر و سازنده در این زمینه را همراهی و بر همین مبنا مساعدت و کمک کند . موضع جمهوری اسلامی ایران در باره مشارکت در نشست ژنو دو ، از ابتدا صریح ، روشن و ثابت بوده و همواره بر مشارکت بدون پیش شرط در این نشست تأکید شد .

در این چارچوب و به منظور کمک به یافتن راه حل سیاسی برای بحران سوریه ، جمهوری اسلامی ایران به دعوت دبیر کل سازمان ملل متحد پاسخ مثبت داد ، اما برخی طرفها با اعمال فشار و اصرار بر مواضع خود ، مانع از این امر شدند .

موجب تـأسف است در حالی که برخی طرفهای حامی تروریست ها در این نشست دعوت شده اند ، از جمهوری اسلامی ایران که در خط مبارزه با تروریسم قرار دارد ، با پیش شرط دعوت بعمل آمد. 

اختلاف میان مخالفان

به گزارش مهر به نقل از رویترز، در روز اول کنفرانس ژنو 2 درباره سوریه علاوه بر اینکه نمایندگان دولت سوریه و مخالفان آن بطور رو در رو به بیان اختلافات و خصومت ها علیه همدیگر پرداختند، اختلاف بین قدرت های جهانی هم درباره سرنوشت بشار اسد هم مشهود بود.

در این نشست احمد الجربا رئیس مخالفان سوری با متهم کردن دولت سوریه به جنایت جنگی از هیئت دولت سوریه خواست تا بلافاصله طرحی را برای انتقال قدرت در سوریه امضاء کنند.

از سویی دیگر ولید المعلم وزیر خارجه سوریه در این کنفرانس گفت: سوریه تسلیم فشار خارجی نخواهد شد و از حامیان خارجی تروریست ها انتقاد کرد.

همچنین در سخنان نمایندگان آمریکا و روسیه بیانگر اختلاف آنها بر سر بشار اسد بود.

در این نشست کلمات و جملات تندی بین ولید المعلم وزیر خارجه سوریه و بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد رد و بدل شد. این درگیری لفظی زمانی اتفاق افتاد که بان کی مون خواستار دسترسی سریع جامعه جهانی به داخل سوریه برای رساندن کمک های بشر دوستانه بود.

بان کی مون در این نشست خواستار توافق طرف ها بر سر مسائل سوریه بر اساس نتایج نشست ژنو 2 شد که بیانیه پایانی آن کنفرانس خواستار تلاش برای ایجاد دولت انتقالی در سوریه شده بود.

وی گفت: چالش بزرگی در پیش رو داریم اما می توان بر آنها فائق آمد.

بر اساس این گزارش، علی رغم حل بسیاری از اختلافات بین آمریکا و روسیه درباره سوریه، هنوز اختلاف آنها بر سر این موضوع که آیا معنی بیانیه ژنو 1 این است که بشار اسد باید سریعا از قدرت کنار برود یا خیر باقی است بطوریکه جان کری وزیر خارجه آمریکا تنها راه برون رفت از بحران در سوریه را مذاکره برای تشکیل دولت انتقالی با توافق دوجانبه خوانده و گفته این به این معنی است که اسد نباید بخشی از دولت انتقالی باشد.

این در حالی است که سرگئی لاوروف خواستار عدم مداخله بازیگران خارجی شده است.

شایان ذکر است حسن روحانی در خصوص نشست ژنو 2 اعلام داشت: تردید دارم که این نشست به خاطر نبود بازیگرهای موثر بتواند نتیجه ای در برداشته باشد.   

باید برود؛ "ضرورت رفتن اسد"

جان کری، وزیر خارجه آمریکا در سخنان خود در آغاز کنفرانس گفت که موضوع کنفرانس صرفا مسائل انسانی و امدادرسانی یا آتش‌بس‌های موضعی نیست، بلکه بحث بر سر یک راه‌حل جامع برای حل بحران است.

یه گزارش خبرگزاری آلمان،لورن فابیوس، وزیر خارجه فرانسه در اظهارات خود خواهان برقراری هر چه سریع‌تر آتش‌بس شد تا کمک‌های لازم به مردم گرفتارشده در درگیری‌ها ارسال شود. او اسد را متهم کرد که مدعی مقابله با تروریسم است، اما با سیاست‌های خود به رشد تروریسم کمک کرده است.

سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه در سخنرانی‌اش بیشتر تاکید را بر روی ضرورت حفظ "ماهیت سکولار و حاکمیت ملی سوریه" گذاشت و از طرف‌های خارجی درگیر در بحران خواست راه توافق را هموار کنند و با عدم انعطاف کنفرانس را به شکست نکشانند.

لاوروف افزود که باید برای اپوزیسیون مسالمت‌گرای درون سوریه و نیز برای ایران نیز در این کنفرانس جایی باشد. محکومیت حضور و اعزام نیروهای افراطی از سراسر جهان به سوریه و نابودی مبانی فرهنگی و دمکراتیک این جامعه نیز از دیگر بخش‌های سخنرانی لاوروف بود.

بشار اسد که خود در کنفرانس حضور ندارد تا کنون همه درخواست‌ها برای کناره‌گیری را رد کرده است. در گزارش‌ و تصاویری که دو روز پیش انتشار یافته است، بار دیگرنهادهای تحت سلطه اسد به اعمال شکنجه‌های وسیع متهم شده‌اند.

اتهامات متقابل دولت و اپوزیسیون

صدها تن از هواداران بشار اسد در مقابل محل کنفرانس اجتماع کرده و به نفع او و علیه مخالفان شعار می‌دادند.

ولید معلم در بخشی از سخنرانی خود مخالفان را "جیره‌خوار و تروریست‌های مرتبط با القاعده" توصیف کرد.

وزیر امور خارجه سوریه گفت: «این کنفرانس با موفقیت همراه نخواهد بود، زیرا سیاست و تروریسم با هم سازگار نیستند.» معلم کشورهای حامی مخالفان را متهم کرد که "دستشان به خون آلوده است". به گفته او کسی که می‌خواهد مردم سوریه را نمایندگی کند نباید "خائن" به آن‌ها باشد.

روایت مخالفان از بحران سوریه

مخالفان رژیم اسد و کشورهای حامی آن‌ها اما روایتی متفاوت از وضعیت سوریه و عاملان بحران آن دارند.

احمد جربا، رئیس هیئت نمایندگی مخالفان در کنفرانس ژنو۲ با نشان‌ دادن تصاویر تازه منتشرشده از شکنجه‌های درون زندان‌های رژیم سوریه، خواهان برکناری اسد شد.

او از رهبری سوریه خواست که توافقنامه ژنو۱ را امضا کند و مسئولیت ارتش و نیروهای امنیتی را به طور کامل به دولت انتقالی بسپارد. جربا اتهام همکاری با القاعده را رد کرد. او گفت که نیروهای نظامی مرتبط با ائتلاف ملی سوریه در روزهای اخیر به مواضع گروه "دولت اسلامی شام و عراق" که به القاعده نزدیک است حمله کرده‌اند.

کنفرانس مونترو بعد از یک روز وقفه از روز جمعه در ژنو ادامه خواهد یافت و نمایندگان دولت و مخالفان برای اولین بار با یکدیگر مذاکره خواهند کرد. هنوز معلوم نیست که این مذاکرات مستقیم یا با واسطه خواهد بود.

مقام‌های روسی گفته‌اند که مذاکرات ممکن است ۷ تا ۱۰ روز ادامه یابد. وزیر خارجه آلمان با اشاره به شکاف‌های عمیق میان طرف‌های درگیر گفته است که انتظار معجزه از این کنفرانس نباید داشت.

به گزارش جرس، در بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید که امروز چهارشنبه دوم بهمن ماه منتشر شده، خاطرنشان گردیده است که: "خواست عمومی برای تغییر شرایط زندگی و تحول به‌سوی شرایطی که هرکس آزادانه بتواند در جهت تحقق زندگی مطلوب خود تلاش کند، از مسیر تحول‌خواهی مسالمت‌آمیز و دمکراتیک، مبارزه مدنی عاری از خشونت و آراسته به امید و استقامت و صبر می‌گذرد؛ مسیری که مورد تاکید همراهان سربلند محصور و محبوس جنیش سبز بوده و هست."

متن این بیانیه که نسخه ای از آن در اختیار جرس قرار گرفته، به شرح زیر است:

به‌نام خدا

هموطنان عزیز، یاران آزاده، همراهان سبز

تبلیغات وسیع و پرهزینه اقتدارگرایان در روزهای اخیر و تجمعات نمایشی و فرمایشی که سعی شد کم‌رونقی‌اش با ایجاد سروصدای بیش‌تر جبران شود، بار دیگر به پایداری حقایقی که بیش از چهارسال است که جنبش سبز مردم ایران عیان کرده، گواهی می‌دهد. این حقایق چیست؟ پاسخ به این پرسش، هم رمز ماندگاری این جنبش و هم علت هراس اقتدارگرایان از آن را روشن می کند.

نخستین حقیقت این که اعتراض میلیون‌ها ایرانی به کودتای انتخاباتی سال ۸۸ (انتخاباتی که آگاهی بر ابعاد تقلب و تخلف‌اش روز به‌روز بیش‌تر شده)، نیشتری بود بر دمل چرکینی که حاصل فساد عمیق دستگاه قدرت حاکم بر کشور به‌حساب می‌آمد. پافشاری و لجاجت اقتدارگرایان در مقابل خواست عمومی ایرانیان برای تغییر شیوه حکمرانی متکی بر زر و زور و تزویر، سرانجام گستره نقدها و اعتراض‌ها را از دایره محدود نخبگان، روشنفکران و فعالان سیاسی به وسیع‌ترین پهنه جغرافیایی و عمیق‌ترین لایه‌های اجتماعی کشاند. انفجار آگاهی نسبت به واقعیت‌های پیرامونی، شهروندان را از عرصه پیروی نخبگان سیاسی منتقد به وضع موجود، به عرصه کنش فعالانه برای بازپس گیری حقوق شهروندی خویش هدایت کرد. هر شهروند یک ستاد، هر شهروند یک رسانه، و هر شهروند یک رهبر شد. جنبشی ملی پدید آمد که در آن، تفاوت‌ها به رسمیت شناخته شد و حقوق شهروندی هر کس با حفظ باورها و ایده‌آل‌هایش، محترم دانسته شد. حال دیگر به‌جای تلاش برای یکسان‌سازی مغزها، به همزیستی مسالمت آمیز گوناگونی‌ها و یافتن نقاط اشتراک همت گماردیم. مرزهای تصنعی خودی و بیگانه‌سازی که می‌رفت تا انسجام ملی و همدلی عمومی را به تباهی کشد، در هم نوردیدیم و همه، حول خواستی مشترک، گرد هم آمدیم.

حقیقت دوم، از دل پذیرش حقیقت نخست پدید آمد؛ معلوم شد با گذشت بیش از سه دهه از واژگونی نظام اقتدارگرای شاهنشاهی، جلوه‌های استبداد بار دیگر و به شکلی متفاوت، ظهور کرده است. آشکار شد که هنوز راهی دشوار تا تحقق مطالبات دیرینه صاحبان واقعی ایران باقی مانده و برای نهادینه شدن آزادی، استقلال، عدالت و پیشرفت، نمی‌بایست چشم انتظار دولتمردان و حکمرانانی اقتدارگرا نشست که فاقد راهبردهای معین برای حرکت از وضع موجود به وضع مطلوب هستند. با کمال تاسف، تکیه مستمر بر شیوه‌های مدیریتی مبتنی بر آزمون و خطا، تکرار چرخه نافرجام جابجایی جناح‌های سیاسی و حاکمیت عقلانیت فردی به‌جای بهره‌گیری از سازوکارهای عقلانیت جمعی در فرایندهای تصمیم‌گیری کلان، به شیوه مألوف حکمرانی در این سرزمین تبدیل شده است. نتیجه‌ی این وضع دیرین، فرصت‌های از دست رفته و سرمایه‌های انسانی و مادی بر باد داده شده است. ایرانیان هر روز بیش از روز پیش درمی‌یابند که از قافله‌ی توسعه و پیشرفت عقب مانده‌اند و ادعاهای دروغین حاکمان و نمایش‌های چشم پرکن اما پوشالی، چاره‌ساز مشکلاتشان نیست.

حقیقت سومی که عیان شد و به بازسازی اعتماد به نفس شهروندان منجر گشت این که با وجود میل اقتدارگرایان، قدرت به تمامی در دست حکمرانان نیست. مردم دریافته‌اند که در بزنگاه‌هایی، اراده‌شان بر اراده کسانی که قرار بوده خواسته‌های ایشان را نمایندگی کنند و پاسدار اقتداری باشند که از سوی مردم به رسم امانت در اختیارشان قرار داده شده، غلبه می‌کند. شکست طرح‌های پرهزینه اما کم‌فایده‌ای مانند مقابله با دسترسی آزادانه به اطلاعات، ازدیاد جمعیت و تحمیل سبک زندگی، نمایشگر این حقیقت است.

و سرانجام باید به این حقیقت مهم اشاره کرد که خواست عمومی برای تغییر شرایط زندگی و تحول به‌سوی شرایطی که هرکس آزادانه بتواند در جهت تحقق زندگی مطلوب خود تلاش کند، از مسیر تحول‌خواهی مسالمت‌آمیز و دمکراتیک، مبارزه مدنی عاری از خشونت و آراسته به امید و استقامت و صبر می‌گذرد؛ مسیری که مورد تاکید همراهان سربلند محصور و محبوس جنیش سبز بوده و هست.

پژواک بلند این حقایق در تغییر نگرش اکثریت بزرگ جامعه ایرانیان است که نشان می‌دهد دیگر نمی‌توان با توسل به زورمداری، تمسک به تزویرگری، و تکیه بر زرسالاری، شهروندان آگاه این مرز و بوم را از پیمودن راه دشوار اما پرامید آزادی و دموکراسی، بازداشت.

رفتار تمامیت‌خواهان در چندسالی که از انتخابات خرداد ۸۸ و چندماهی که از انتخابات خرداد ۹۲ می گذرد، نشان از ناتوانی آنان در شنیدن صدای مردم دارد. آنان لجوجانه انگشتان خود را در گوش فرو می کنند تا صدای مردم را نشنوند و پلک‌های چشمان خود را بر هم می‌فشرند تا واقعیت را نبینند. حنجره‌های خود را می‌خراشند تا با تکرار فریادهای خشونت‌بار و سراسر تهمت و افترا، توجه‌ها را به متاعی که دیگر خریداری ندارد جلب کنند. این غفلت و بلکه تغافل اما، به تعبیر کلام وحی، حقایق را نمی‌پوشاند؛ و اگر ظلمی روا می‌رود، بیش از هر چیز بر خویشتن خویش کوششگران کتمان حقایق است.

هنوز چند ماهی از «نه» بزرگی که در انتخابات خرداد ۹۲ دریافت کرده‌اند نمی‌گذرد که گستاخانه و در تقابل آشکار با ضرورتهای همبستگی ملی، ارجحیت منافع ملی و صلح اجتماعی، خواهان حصر و حبس دیگر همراهان جنبش تحول‌خواهانه مردم آزاده‌ی ایران نیز می‌شوند، غافل از این که چاره‌ی کار، رهانیدن اندیشه‌ی خود از زندان خردگریزی و خودکامگی و تلاش جهت بازسازی بنیادهای وفاق ملی است. گویی لجوجانه می‌خواهند به خواب زمستانی خود ادامه دهند، شعاع پرفروغ آفتاب حقیقت را به پناهگاه‌هایشان که روز به روز کوچک تر می شود راه ندهند و مشام خود را از شنیدن عطر بهار سرسبز محروم سازند.

اینک، و در آستانه سومین سالگرد حصر غیرقانونی و حبس غیرانسانی همراهان سربلند، مقاوم و حقیقت طلب‌مان (آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد) شاید لازم باشد بر این صورت‌های خواب‌زده آبی زده شود تا بلکه از رؤیای بازگشت سال‌های تاریک گذشته بیدار شوند. از همین‌رو، و به تبعیت از سنت همراهان پیشرو و سرافرازمان، از شما یاران سبز و همراهان صبور و آزاده درخواست می‌کنیم پیشنهادهای خود را برای چگونگی نمایش دوباره‌ی راه سبزی که در آنیم، و برای اعلام همدلی و همبستگی با عزیزان درحصر و حبسمان، با استفاده از شبکه‌های اجتماعی گوناگون، مطرح کنید تا یک‌بار دیگر، و همه با هم، سرود دلنشین آزادی و امید سر دهیم.
 

شورای هماهنگی راه سبز امید

دوم بهمن‌ماه ۱۳۹۲

به گزارش ایلنا، بیش از ۴۰۰ کارگر قرار دادی و روز مزد کارخانه ایران تایر در اعتراض به تصمیم پیمانکار مبنی بر اخراج ۸۰ کارگر روزمزد، برای دومین روز متوالی دست از کار کشیدند.

یکی از کارگران ایران‌تایر در این باره به ایلنا گفت: بیش از ۴۰۰ کارگر قرار دادی و روزمزدی شاغل در کارخانه ایران تایر که از صبح دیروز (سه شنبه ۱ بهمن ماه) در اعتراض به تصمیم کارفرما در خصوص اخراج ۸۰ کارگر روزمزدی به کارخانه دست از کار کشیده بودند، امروز نیز به اعتراض صنفی خود ادامه دادند.

این کارگر در تشریح دلایل اخراج ۸۰ کارگر روز مزدی ایران تایر، گفت: با در نظر داشتن اینکه مسئولان کارخانه واقعیت‌ها را به کارگران نمی‌گویند، در جلسه دیروز نیز که بین نمایندگانی از کارگران با کارفرما صورت گرفت، دلیل اخراج کارگران روزمزدی، کاهش تولید و زیان ده بودن تولید تایر‌های نخی عنوان شد.

وی تصریح کرد: این سخنان در حالی از سوی مسئولان ایران تایر مطرح می‌شود که سایر شرکتهای رقیب که تولید کننده تایر های نخی هستند با آنکه در زمینه فروش محصولات با مشکلاتی مواجه‌اند اما هیچگاه سعی نکرده‌اند این مشکلات را با اخراج کارگران رفع کنند.

او با بیان اینکه در تجمع دیروز همه کارگران تمام تلاش خود را برای منصرف کردن کارفرما برای بازگشت به کار همکارنشان انجام دادند و این تلاش همچنان ادامه دارد، اظهار داشت: با وجود آنکه نمایندگان کارگران روز مزدی پیشنهادهایی را برای بازگشت به کار همکاران‌مان به کارفرما ارائه دادند اما متاسفانه با هیچ‌یک از این پیشنهادها موافقت نشد.

این کارگر که خود از مذاکره کنندگان روز گذشته بود درباره این پیشنهادها گفت: به کارفرما گفتیم که ما حاضریم برای بازگشت به کار همکاران‌مان ماهانه ۱۰ درصد از حقوقمان را کسر کنید یا بطور موقت دو الی ۳ ماه بدون حقوق منتظر بهبود وضعیت کارخانه بمانیم، به این شرط که از اخراج دائمی ما صرف نظر کنید، اما متاسفانه به هیچ یک از پیشنهادات کارگران اهمیتی داده نشد.

به گفته وی، مسئولان کارخانه ایران تایر در تلاش‌اند حداکثر تا چند ماه آینده با وارد کردن ماشین آلات پیشترفته‌تر تایرهای سیمی تولید کنند و معتقدند با وجود این دستگاه‌ها دیگر نیازی به این تعداد کارگر ندارند.

شرکت ایران تایر یکی از شرکت‌های تابعه بنیاد مستضعفان است که بیش از نیمی از سهام آن متعلق به بنیاد و مابقی به سایرین تعلق دارد.

گفتنی است اعتصاب کارگران با استناد به ماده 142 قانون کار شکل گرفته است. این ماده قانونی صراحت دارد: در صورتی که اختلاف نظر در مورد مواد مختلف این قانون و یا پیمانهای قبلی و یا هر یک از موضوعات مورد درخواست طرفین برای‌ انعقاد پیمان جدید، منجر به تعطیل کار ضمن حضور کارگر در کارگاه و یا کاهش عمدی تولید از سوی کارگران شود، هیأت تشخیص موظف است بر‌اساس در خواست هر یک از طرفین اختلاف و یا سازمانهای کارگری و کارفرمایی، موضوع اختلاف را سریعاً مورد رسیدگی قرار داده و اعلام نظر نماید.
 

دومین روز از اعترضات پتروشیمی

همزمان گزارش رسیده است که بیش از ۱۵۰ کارگر پتروشیمی فجر در اعتراض به تصمیم پیمانکار مبنی بر جلوگیری از ورود نماینده صنفی کارگران به کارخانه برای دومین روز متوالی دست از کار کشیدند.

یکی از نمایندگان کارگران در این باره به ایلنا گفت: کارگران واحد تعمیرات و نگهداری پتروشیمی فجر صبح امروز (چهار شنبه ۲ بهمن ماه) در اعتراض به تصمیم شرکت پیمانکاری «رامپکو» مبنی بر جلوگیری از ورود «عباس رضایی» به کارخانه برای دومین روز متوالی دست از کار کشیدند.

وی در تشریح تمهیدات پیمانکار برای مقابله با اعتراض صنفی کارگران، افزود: پیمانکار به منظور جلوگیری از کاهش تولید و اعمال فشار به کارگران برای پایان دادن به این اعتراض صنفی، کارگران روزمزد را به کارخانه آورده و از آن‌ها استفاده می‌کند.

وی ادامه داد: هنوز پیرامون جلوگیری از ورود آقای رضایی به کارخانه، پاسخ رسمی به کارگران اعلام نشده است اما نمایندگان کارفرما و پیمانکار، کارگران را تهدید کرده‌اند که در صورت ادامه اعتراض صنفی، اسامی شان را به نهادهای امنیتی گزارش می‌دهند.

این نماینده کارگری ادامه داد دو تن از مدیران این پتروشیمی در جمع کارگران حضور پیدا کرده و به آن‌ها گفته‌اند که دستور جلوگیری از ورود آقای رضایی به کارخانه از «بالا» آمده است.

وی تصریح کرد: کارگران نمی‌دانند منظور این آقایان از بالا چه کسی است.

وی در پایان با اشاره به مراجعه چندین کارگر پتروشیمی فجر به نمایندگی از سایر کارگران به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات و امام جمعه شهرستان ماهشهر، اظهار داشت: در این مراجعات به کارگران گفته شده که اعتراض آنها پیگیری می‌شود اما به جای اعتراض بهتر بود اطلاع رسانی می شد؛‌ این در حالی است که آقای رضایی را به دلیل اطلاع رسانی از شرایط کارخانه ممنوع‌الورود کرده‌اند.

پیشینه تهدید فعالان کارگری در ماه گذشته

گفتنی است ایلنا در تاریخ ۲۵ دی‌ماه از با انتشار گزارشی از اعمال فشار به تعدادی از فعالان کارگری که در خصوص مسائل صنفی شان اطلاع‌ رسانی کرده و هشدار داده بود که برخورد با فعالان کارگری به قصد انصراف آنان از فعالیت صنفی‌ طی یک ماه گذشته وارد فاز تازه‌ای شده است و این خطر وجود دارد که در صورت ادامه این برخورد‌ها، روند اطلاع رسانی از جامعه کارگری بدلیل نبود تضمینی برای «آزادی پس از بیان» با اخلال مواجه شود. همچنین در تاریخ ۲۶ دی‌ماه گزارش دیگری از تهدید ۲۰ کارگر پلی‌اکریل به دلیل فعالیت‌های صنفی منتشر شده بود.
 

هشدار یک مقام صنفی

رئیس کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور به اخبار منتشر شده از اعمال فشار و تهدید فعالان کارگری واکنش نشان داد و گفت: توقف فعالیت صنفی کارگران می‌تواند در دراز مدت عواقب جبران ناپذیری را متوجه جامعه کند.

این مقام کارگری در توصیف ابزارهای فشار به فعالان صنفی گفت: کاهش اعتبار قراردادهای موقت کار به دوره‌های یک تا سه ماهه باعث شده‌ است که کارگران حفظ موقعیت کنونی را بر پیگیری مطالبات صنفی خود ترجیح دهند.

او با بیان اینکه در این وضعیت تأمین منویات شخصی افراد بر احقاق حقوق صنفی اولویت می‌یابد، افزود: به واسطه تحمیل چنین شرایطی شوراهای اسلامی کار نیز به عنوان مقتدر ترین تشکل رسمی کارگری موجود در کشور برای فعالیت خود با محدودیت‌هایی مواجه هستند.

علی بیگی افزود: به غیر از مسئله تمدید قراردادهای موقت کار که به ابزار دست برخی کارفرمایان برای توقف فعالیت‌های صنفی کارگری تبدیل شده است، مدتی‌ است که می شنویم عوامل مدیریت در برخی از کارگاه‌ها با نگاه ابزاری به مراجع قضایی و نظارتی، کارگران و نمایندگان قانونی آنها را از پیگیری مطالبات صنفی منع می‌کنند.

این مقام کارگری بابیان اینکه توقف فعالیت صنفی کارگران می‌تواند در دراز مدت عواقب جبران ناپذیری را متوجه جامعه کند، گفت: چنانچه کارگری طبق قانون فعالیت صنفی خود را انجام دهد هیچ شخص حقیقی یا حقوقی نمی تواند او را بابت انجام این کار مورد مواخذه کند.
 

به گزارش شرق، این حادثه (آتش سوزی کارگاهی در تهران)، اگرچه فقط دو جان‌باخته بر جای گذاشت، اما چندین خانواده را به عزا نشاند و احساسات میلیون‌ها نفر را جریحه‌دار کرد. اما پرده از بخش مهمی از مشکلات شهر تهران و ضعف‌های مدیریتی آن هم برداشت. ضعف‌هایی که اگر در این حادثه خود را نشان نمی‌داد حالا این دو زن زنده و در کنار خانواده‌های خود بودند.

به همین دلیل است که حالا خانواده‌های داغدار این دو نفر در گفت‌وگو با «شرق» تاکید می‌کنند که از نظر آنها عامل اصلی مرگ عزیزانشان کوتاهی آتش‌نشانی تهران است و به‌همین دلیل از این سازمان شکایت خواهند کرد.

آذر حق‌نظری 10سال پیش از شوهرش جدا شده بود، دوفرزند داشت یک‌پسر و یک‌دختر، دخترش خارج از ایران است و او در منطقه 10 تهران در خیابان قصرالدشت با پسر و عروسش زندگی می‌کرد. او تا سه‌ماه پیش در کارگاه خیاطی محل حادثه به کار مشغول بود اما پس از آن اینجا را ترک کرده بود. در روز حادثه برای پیگیری حقوق ‌معوقه خود به محل حادثه می‌رود که آتش‌سوزی به وقوع می‌پیوندد.

محسن اکبرزاده فرزند 32‌ساله او در رابطه با آنچه در روز حادثه به وقوع پیوست اینگونه توضیح می‌دهد: «در اولین لحظات شروع آتش‌سوزی مادرم با من تماس گرفت و با ترس و لرز گفت محسن کارگاه آتش گرفته و همه‌جا را دود گرفته است، هرجا هستی خودت را به من برسان، کمکم کن. تلفن قطع شد و من با سرعت خودم را به آنجا رساندم، دیدم که دود سیاه و زبانه‌های بزرگ آتش از پنجره‌های ساختمان بیرون می‌زند، یک عده از پنجره بیرون را نگاه می‌کردند و درخواست کمک داشتند، دو خانم هم از نرده‌های پنجره بیرون آمده بودند. مردم هم جمع شده بودند و ماشین‌های آتش‌نشانی در پای ساختمان در حال آماده‌شدن بودند. از مردم شنیدم که ماشین آتش‌نشانی اولی که رسیده بود نردبانش باز نشد. کمی بعد من متوجه شدم یکی از زن‌هایی که از پنجره بیرون آمده مادر خودم است. با گریه و بغض فریاد می‌زدم که کمکش کنید، اما صدایم به جایی نمی‌رسید. کمی بعد خانم فروتنی سقوط کرد، مادر من اما بیشتر از پنج‌دقیقه خودش را نگه داشته بود و تحمل کرد. اما در همین فاصله یکی از آتش‌نشان‌ها شروع کرد به آب‌پاشی، به‌جای آنکه شیلنگ آب را به سمت شعله‌های آتش بگیرد آن را به طرف مادرم گرفته بود و او را خیس می‌کرد، در صورتی‌که آتش در سمت دیگر ساختمان بود. در نهایت مادرم نتوانست بیشتر از این خودش را نگه دارد و او هم سقوط کرد.» (بغض میان حرف‌هایش می‌پرد و بعد گریه می‌کند)

اکبرزاده کمی بعد بغضش را کنترل می‌کند و ادامه می‌دهد: «مگر مادر پیر من چقدر توان داشت که خودش را در آن ارتفاع نگه دارد، آتش‌نشان‌ها هم به‌جای آنکه به او کمک کنند به او آب پاشیدند، اگرچه من خودم شاهد این ماجرا بودم اما این فقط حرف من نیست، در فیلم‌هایی که از روز حادثه گرفته شده به‌وضوح این مساله مشخص است. آب ماشین‌های آتش‌نشانی پر از کف بود و همه‌جا را لیز کرد، بدون شک لیزشدن قسمت‌هایی که مادرم خودش را با آنها گرفته بود نقش اصلی را در سقوط او داشت. علاوه بر این باید پرسید چرا آنها نردبان درست و تشک نجات نداشتند، چرا نحوه درست‌آب‌پاشیدن در موقعیت حساسی مثل این حادثه را بلد نبودند.»

فرزند مرحوم آذر حق‌نظری در ادامه به «شرق» می‌گوید: «همان روزی که حادثه رخ داد به کلانتری محل رفتم و شکایتی از آتش‌نشانی و صاحب کارگاهی که حادثه در آن به وقوع پیوست تهیه و تنظیم کردم، قطعا برای آنکه خون مادرم پایمال نشود تا هر جایی که امکان داشته باشد این شکایت را پیگیری خواهم کرد. امیدوارم رسانه‌ها هم نه برای مادر من که به خاطر پیشگیری از وقوع چنین حوادثی و برای حفاظت از جان بقیه شهروندان که جان خود را در چنین حوادثی از دست ندهند ما را در این قضیه همراهی کنند.»

دیگر مقتول این حادثه نسرین فروتنی نیز چندسال پیش از همسرش جدا شده بود و در طبقه بالای خانه پدری‌اش تنها زندگی می‌کرد. او تنها یک دختر داشت، دختری متولد سال 1371 که به دلیل ابتلا به اختلال ذهنی از مدت‌ها پیش در یکی از مراکز بهزیستی نگهداری می‌شود. او هنوز از مرگ مادر خود در حادثه دلخراش روز یکشنبه اطلاع ندارد. خانم فروتنی دیپلم خیاطی داشت و به همین دلیل از هشت سال پیش تاکنون در این کارگاه خیاطی به کار مشغول بود.

خانه محل زندگی خانواده فروتنی در شهرک مطهری کیانشهر تهران است، دیروز نیز مراسم سومین روز درگذشت او با حضور اعضای خانواده و همسایگان در مسجد «باب‌الحوائج» این شهرک برگزار شد. حاج امید فروتنی پدر نسرین فروتنی و بازنشسته نیروی انتظامی هفت فرزند داشت، سه‌پسر و چهاردختر، حادثه روز یکشنبه اما یکی از دخترانش را از او گرفته است. بقیه اعضای خانواده و دیگر اعضای فامیل در سومین روز مرگ عزیزشان در خانه کوچک او جمع شده‌اند. بنرها و دسته گل‌های ابراز همدردی سرتاسر کوچه محل زندگی آنها را پر کرده است، از پنجره‌های ساختمان صدای گریه و زاری می‌آید.

همه اعضای خانواده سیاه پوشیده‌اند، از چشم‌های قرمز و پف‌کرده‌شان می‌توان شب و روزهای پر بغض و گریه‌ای که داشته‌اند را حدس زد. مجید فروتنی برادر بزرگ‌تر نسرین شروع به صحبت می‌کند و اول از همه می‌گوید: «من و خواهر و برادرانم اولین خواهشی که از شما داریم این است که در این قضیه ما را تنها نگذارید.» بعد درباره روز حادثه اینطور توضیح می‌دهد: «روز حادثه و در هنگام آتش‌سوزی یکی از همکاران نسرین با ما تماس گرفت و ماجرا را توضیح داد، اما نگفت که به صورت دقیق چه اتفاقی افتاده است، ما هم بلافاصله برای پیگیری ماجرا دست به کار شدیم، اما هیچکس نبود که به ما خبر بدهد او را کجا برده‌اند، کدام بیمارستان، کدام درمانگاه ما خودمان پرسان پرسان این‌سو و آن‌سو سراغ گرفتیم و در نهایت هشت، 9 ساعت بعد از ماجرا از اصل داستان و اتفاقی که برای خواهرمان افتاد مطلع شدیم. بعد هم که شرح ماجرا را از همکارانش شنیدیم.»

او در ادامه می‌گوید: «شنیدم که مسوولان آتش‌نشانی و شهرداری گفته‌اند که در این حادثه خود مقتولان مقصر بوده‌اند و عجله کردند و... باعث تعجب است، به جای آنکه به‌دلیل کوتاهی‌هایی که در این حادثه کرده‌اند عذرخواهی کرده و از خانواده‌های داغدار دلجویی کنند تقصیر را به گردن خود آنها می‌اندازند، اما واقعا آیا نیاز به گفتن دارد که در هنگام وقوع آتش‌سوزی هر فرد عاقلی تلاش می‌کند خود را از شعله‌های آتش دور کند، خواهر من و مرحوم حق‌نظری هم همین کار را کردند، شعله‌های آتش از سمت در ورودی کارگاه شروع شده بود و هر لحظه بیشتر می‌شد، آنها هم برای در امان‌ماندن از آتش این کار را کردند، آتش‌نشانی به جای این چیزها باید پاسخگو باشد که چرا نرده‌بان آنها در مهم‌ترین لحظه‌ای که به آن نیاز است باز نشد، باید جواب بدهند که چرا تشک نجات نداشتند تا در لحظه سقوط آنها را نجات بدهند.»

حمیدرضا فروتنی برادر دیگر نیز به بحث ورود می‌کند و با تاکید می‌گوید: «اینکه گفته شود آتش‌نشانی مجهز است و بهترین امکانات را دارد و در مانورهای خود از هزار جور وسیله استفاده می‌کند به چه دردی می‌خورد وقتی در هنگام وقوع حادثه‌هایی مثل این آتش‌سوزی نتواند کاری بکند، چرا جان شهروندان و مردم برای مسوولان ارزش چندانی ندارد.» او همچنین در پاسخ به سوال «شرق» مبنی بر اینکه آیا تصمیمی به پیگیری حقوقی این ماجرا دارید یا خیر اینگونه پاسخ می‌دهد: «صددرصد موضوع را پیگیری می‌کنیم، این سه روز که به مراسم تشییع جنازه و کفن‌ودفن و ختم مشغول بودیم، اما حتما در روزهای آینده از آتش‌نشانی به دلیل کوتاهی در اتفاقی که افتاده است شکایت خواهیم کرد، به اعتقاد من اگر جلوی این حادثه‌ها گرفته نشود در آینده باز هم برای دیگر شهروندان از این دست اتفاق‌ها خواهد افتاد. با شکایت جان از دست‌رفته خواهر ما بر نخواهد گشت، اما می‌خواهیم برای هیچ خانواده دیگری چنین حادثه‌ای رخ ندهد.»

علاوه بر این وقتی هم از پسر مرحوم آذر حق‌نظری و هم از برادران و خواهران مرحوم نسرین فروتنی درباره اینکه آیا کسی از مسوولان شهرداری یا آتش‌نشانی یا جاهای دیگر در این چند روز برای دلجویی یا ابراز همدردی پیرامون حادثه با شما تماس گرفته‌اند پرسیدم، پاسخ هر دو خانواده منفی است.

به گزارش رادیو فردا به نقل از خبرگزاری فرانسه، فرحان حق در کنفرانسی خبری گفت جمهوری اسلامی ایران از کتبی کردن توافقات شفاهی خود سر باز زد از همین رو بان گی مون مجبور به پس گرفتن دعوت ایران به کنفرانس ژنو۲ شد.

شامگاه دوشنبه،‌ بان گی مون ۲۴ ساعت پس از آنکه دعوت ایران به کنفرانس بین‌المللی صلح سوریه را اعلام کرده بود، این دعوت را پس گرفت.

ائتلاف ملی اپوزیسیون سوریه تهدید کرده بود در صورت لغو نشدن دعوت ایران، به مذاکرات بین‌المللی صلح نخواهد رفت. همچنین آمریکا بر موافقت علنی ایران با توافقات کنفرانس ژنو۱ اصرار کرد.

کنفرانس ژنو۱ سال گذشته برگزار شده بود و در آن بر سر آن بر سر تشکیل دولت یا شورای حکومتی انتقالی در سوریه با توافق دولت و مخالفان این کشور، موافقت شده بود.

فرحان حق در ادامه گفت: «تفاهم شفاهی باعث شده بود که دبیرکل سازمان ملل گمان کند که در پی آن تفاهمی مکتوب وجود خواهد داشت.»

او افزود: «ما آنچه که پیش آمد برعکس بود. ایران به مواضع گذشته خود بازگشت، مساله‌ای که باعث ناخرسندی‌ بان گی مون شد و او را بر آن داشت تا دعوت از ایران را پس بگیرد.»

پس از درخواست‌های غرب و همچنین اپوزیسیون سوریه از ایران برای پذیرش توافقات کنفرانس ژنو۱، حسین امیر عبداللهیان سخنگوی وزارت امور خارجه گفت که تهران در کنفرانس ژنو۱ حضور نداشته و نقشی در تدوین بیانیه آن نداشته است از این رو، آن را نمی‌پذیرد. او افزود که ایران بدون پیش‌شرط در کنفرانس بین‌المللی صلح سوریه حاضر می‌شود.

فرحان حق اظهار داشت: «طرفی که پایه‌های مذاکرات را نپذیرفته نباشد، نمی‌تواند در آن حضور داشته باشد.»

او ادامه داد: «همه طرف‌ها با مواضع مختلف، توافقات کنفرانس ژنو۱ را پذیرفته‌اند. آنچه که ما اکنون انجام می‌دهیم تلاش برای فراهم کردن زمینه‌ای به منظور مذاکره با حسن نیت است.»

شامگاه دوشنبه هم مارتن نسیرکی سخنگوی دبیرکل سازمان ملل متحد گفته بود که‌ بان گی مون با محمد جواد ظریف گفت‌و‌گوهای مفصلی داشته و در آن آقای ظریف با پذیرش بیانیه کنفرانس ژنو سال ۲۰۱۲ میلادی موافقت کرده بود؛ بیانیه‌ای که بر تشکیل دولتی انتقالی در سوریه به منظور پایان دادن به جنگ داخلی در این کشور، تصریح کرده است.

پیشتر نیز مقام‌های کشورهای مختلف از جمله آمریکا از ایران خواسته بودند توافقات کنفرانس ژنو۱ را بپذیرد. روسیه، که بر پایه تفاهمش با آمریکا کنفرانس بین‌المللی صلح سوریه برگزار می‌شود، بیانیه کنفرانس ژنو۱ را پذیرفته است.

واکنش ظریف

محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران، با ابراز تاسف از پس گرفته شدن این دعوت، ‌بان گی مون دبیر کل سازمان ملل متحد را به بی‌شهامتی متهم کرد و اقدام‌ بان گی مون در پس گرفتن دعوت از ایران را ناشی از فشار آمریکا و برخی گروه‌هایی که به گفته او دستشان به خون مردم سوریه آلوده است، دانست. او تاکید کرد که چنین رفتاری درشان دبیرکل سازمان ملل متحد نیست.

به گزارش ایسنا، همچنین مرضیه افخم سخنگوی وزارت امور خارجه هم در نشستی خبری، گفت ایران هیچ‌گاه متقاضی شرکت در کنفرانس ژنو۲ نبوده است.

او افزود که مقام‌های ایرانی در همه مکالمه‌ها و مواضع خود، اعلام کرده بودند هیچ پیش‌شرطی را برای حضور در کنفرانس ژنو۲ نمی‌پذیرند.

شامگاه دوشنبه مارتین نسیرکی این گفته که «بان گی مون در دعوت ایران عجله کرده بود» را نپذیرفت و گفت که دبیرکل سازمان ملل متحد، با مقام‌های آمریکای و روسی در تماس بود. او تاکید کرد که واشینگتن در جریان عزم بان گی مون برای دعوت از ایران قرار داشت.
 

این مقام ارشد قضایی، ادعا می کند "آنچه که اغلب در فضای مجازی و در رسانه‌ها از قول زندانیان سیای تحت عنوان نامه، بیانیه، مطالب و اظهارنظر مطرح می‌شود، اغلب مواردی است که دیگران در فضای بیرون از زندان تهیه می‌کنند و متناسب با گرایشات فکری و تمایلات سیاسی، حزبی و جناحی به خورد افکار عمومی جامعه می‌دهند."

رئیس سازمان زندانهای جمهوری اسلامی مدعی شده که "حالت غيرانساني سلول‌هاي انفرادي گذشته را از بين برده‌اند و حالا ديگر براي زندان‌هاي انفرادي كه مجهز به چند قفسه كتاب، تلويزيون و سرويس بهداشتي هستند تعبير سوييت را به‌كار مي‌برند."

رئیس سازمان زندانهای ایران، همچنین بدون اشاره به برخوردهای خشن، زننده، خارج از حرمت انسانی و قانونی در بازداشتگاهها و زندانهای کشور، مدعی "رعایت حقوق بشر"، "احترام به کرامت انسانی" و "نمونه" بودن زندانهای ایران در مقایسه با کشورهای دیگر جهان شد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، آخرین وضعیت شهرام جزایری، ادامه بازداشت بابک زنجانی در انفرادی، بیانیه‌های نسبت داده شده به زندانیان امنیتی (زندانیان سیاسی) تهیه شده در پشت دیوارهای زندان، آخرین وضعیت دستبند و پابند الکترونیک، امکانات ویژه برخی از زندانیان و وجود سوئیت در داخل زندان‌ها، بررسی وضعیت بیمه و وام زندانیان و ... موضوعاتی بود که در گفتگوی تفصیلی با رئیس سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی کشور به آن پرداخته شد.

بخشی از مصاحبۀ غلامحسین اسماعیلی، رئیس سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور با سایت وابسته به صدا و سیما به شرح زیر است:

در حال حاضر با توجه به وضعیتی که زندانیان با آن مواجه‌اند و همچنین با توجه به طرح دستبند و پابند الکترونیک، طرح مذکور چه زمان عملی می‌شود چراکه این طرح نیز می‌‌تواند در کاهش جمعیت کیفری زندانیان تاثیرگذار باشد؟

*اسماعیلی: ما با لطف خدا و همچنین با حمایت ریاست قوه قضاییه و همچنین پیگیری‌های لازم موفق شدیم که بعد از انجام مطالعات گسترده اولین محموله دستبندهای مراقبت الکترونیک خارج از زندان را به کشور وارد کنیم.

به لحاظ وضعیت تحریم‌ها و همچنین مشکلات اقتصادی که با آن مواجه بودیم این طرح به طول انجامید، با لطف خدا و پیگیری‌های انجام شده توسط سازمان زندان‌ها مجموعه دستبندها و پابندهای الکترونیک به کشور وارد شده و هم‌اکنون در اختیار ما قرار گرفته است و در حال حاضر ما مشغول نصب سرورها و همچنین تجهیز کردن اتاق‌های مانیتورینگ هستیم.

آیین‌نامه‌ای برای افراد واجد شرایط استفاده از ظرفیت تهیه شده که به زودی به تصویب ریاست قوه قضاییه می‌رسد و قطعا تا قبل از پایان سال در 2 استان تهران و اصفهان فاز یک استفاده از تجهیزات الکترونیک برای مراقبت از برخی از محکومین خارج از زندان‌ها اجرایی و عملیاتی خواهد شد.

هیچ زندانی امکانات ویژه و اختصاصی ندارد/ شرایط زندانیان ما بسیار متفاوت تر از داعیه‌داران حقوق بشر است

مسئله‌ای که در حال حاضر در برخی رسانه‌ها مطرح شده و رسانه‌های خارجی نیز به این مسئله دامن زده‌اند این است که برخی زندانیان نسبت به دیگران از وضعیت خوب و ویژه‌ای برخوردارند یعنی در سوئیت به سر برده و از امکانات کامل رفاهی بهره‌مندند آیا این امر صحت دارد؟

*اسماعیلی ادعا کرد: ما در برابر سایر کشورها این افتخار را داریم که از لحاظ رعایت حقوق انسانی، اسلامی و حفظ کرامت (حتی انسان‌های مجرم بزهکار) با بسیاری از متفاوت است.

داعیه‌داران حقوق بشر زندان‌هایی همچون گوآنتانامو، ابوغریب، و سیاه‌چاله دهشتناکی که فرد با ورود به این مجموعه به هیچ عنوان امیدی به زنده بازگشتن از آن مجموعه را ندارد و در ایام تحمل حبس نیز از حداقل‌های حقوق انسانی محروم‌اند را در کشورهای خود دارند.

ما در نظام قضایی جمهوری اسلامی ایران اعلام می‌کنیم که حبس یعنی مجازات‌های صلب آزادی و فقط آزادی‌های فرد از وی گرفته می‌شود و ما برای زندانیان امکانات متعدد آموزشی، حرفه‌آموزی، اشتغال و از همه مهم‌تر ارتباط با خانواده را در نظر گرفته‌ایم.

ما معتقدیم که زندانی نیز یک انسان است و دارای نیازهای انسانی و اسلامی است و آنچه که در امکانات زندان ارتکاب جرم از ناحیه این بزهکاران هیچ گونه نقشی نداشته‌اند پس آنها نیز نیازمند عواطف‌اند و در این راستا ما سعی داریم که زمینه ارتباط زندانی با خانواده را هم از طریق ملاقات حضوری، خصوصی، کابینی و همچنین تلفنی فراهم کنیم.

آنچه که در امکانات زندان ما وجود دارد برای همه زندانیان است و هیچ زندانی در زندان از امکانات ویژه‌ای برخوردار نیست ما در زندان چیزی به عنوان سوئیت به معنایی که در جامعه مطرح است نداریم.

زندان‌های ما شامل یک سالن و اتاق‌های جمعی است و آنچه که امروزه در زندان‌ها از آن با نام سوئیت یاد شده در راستای حفظ حرمت زندانیان و کرامت آنهاست چرا که در پیشینه زندان‌های کشور سلول‌های انفرادی وجود داشت که بسیار تنگ و تاریک بود و کسانی که به انفرادی می‌رفتند دچار عذاب‌های روحی و روانی شدید می‌شدند که در این راستا ما هر دو و یا بعضا سه انفرادی را تبدیل به یک مکان کردیم، برای آنکه کسانی که دستور نگهداری آنها به صورت انفرادی و جدا از سایر محکومان صادر می‌شود نیز در محل اقامت خود و در زندان فضای مناسب‌تری را داشته باشند این مکان‌ها در نظر گرفته شده است.

یعنی در حال حاضر زندانیان انفرادی ما فضای بهترین نسبت به مابقی زندان‌ها دارند؟

*اسماعیلی: علت اینکه از زندان‌های انفرادی تعبیر به سوئیت شده این است که اتاق این انفرادی‌ها از یک انفرادی معمولی بزرگ‌تر شده و علاوه بر آن در داخل اتاق سرویس بهداشتی، حمام و بعضا نیز امکانات دیگر مورد نیاز همچون یک قفسه کتاب و یک دستگاه تلویزیون برخوردارند و چون یک مجموعه کوچک و جمع و جور است از آن تعبیر به سوئیت شده.

امکانات ذکر شده به معنای امکان ویژه نیست بلکه به معنای آن است که حالت انفرادی غیر انسانی که در گذشته در زندان‌ها داشتیم از بین رفته و فضا بازتر شد ولی در عین حال ارتباط زندانی با دیگر زندانیان قطع است.

اگر این چنین باشد تمامی زندانیان دعوا و کشمکشی به راه انداخته تا به زندان‌های انفرادی بروند آیا این امر به ضرر سازمان زندان‌ها نیست؟

*اسماعیلی: مسئله تنها بودن فرد در سلول‌های انفرادی را باید تجربه کرد و بعد اظهارنظر کرد نفس تنها بودن حتی اگر ما در یک فضای بسیار بزرگ و بدون ارتباط با سایر هم‌نوعان باشیم سخت و اسف‌ناک است و این سخت‌تر از بودن در زندان است لذا هیچ زندانی تمایل رفتن به انفرادی و به تعبیری سوئیت را ندارد اما همه آنهایی که به لحاظ اقتضای وضعیت پرونده دستور داده شده که در ایام تنبیهات جدا از سایرین باشند انتظار می‌کشند که هرچه زودتر تحقیقات پرونده‌ایشان تمام شود و به بندهای عمومی منتقل شوند.

شهرام جزایری از شرایط ویژه برخوردار نیست/ "ب.ز" در انفرادی نگهداری می‌شود

از شهرام جزایری چه خبری دارید؟ وضعیت وی چگونه است؟

*اسماعیلی: شهرام جزایری نیز یکی از زندانیان ماست و مانند دیگر زندانیان و بدون شرایط ویژه در زندان به سر می‌برد و هیچ زندانی در زندان‌های ما دارای شرایط ویژه نیست.

"ب.ز" بنا به دستور مقام قضایی به لحاظ آنکه پرونده‌اش در حال تحقیقات است در انفرادی نگهداری می‌شود و اگر بخواهیم به طور طبیعی مقایسه کنیم این فرد از دیگران در تنگنای بیشتری قرار دارد و در حال حاضر چون پرونده تحقیقاتی ب.ز در حال انجام است تا زمانی که قاضی شعبه دستور دهد ما باید این شخص را جدا از سایر افراد نگه داریم.

بسیاری از محکومان امنیتی ما در زندان ارتباطی با بیرون برقرار کرده و در این راستا مصاحبه‌هایی نیز انجام می‌دهند که این امر تشویش اذهان عمومی را به همراه دارد و حتی گاه شاهد آن هستیم که کار به جایی می‌رسد که علیه برخی مسئولین نظام فحاشی می‌کنند این ارتباط چگونه برقرار می‌شود و این افراد چه امکاناتی در اختیار دارند که می‌توانند به این نحو رفتار کنند؟

*اسماعیلی: در ارتباط با زندانیان امنیتی باید به یک نکته اشاره کنم و آن این است که آنچه که در فضای مجازی و رسانه‌های معاند نظام و انقلاب مطرح شده اغلب مطالبی است که به این افراد نسبت داده شده و به این مفهوم نیست که این افراد یک مصاحبه با صدای خود آنها پخش شده و تمامی اینها کار دشمنان است که به دنبال شایعه‌پراکنی و ایجاد جو کاذب علیه نظام جمهوری اسلامی ایران هستند.

آنچه که اغلب در فضای مجازی و در رسانه‌های بیگانه از قول این افراد تحت عنوان نامه، بیانیه، مطالب و اظهارنظر مطرح می‌شود اغلب مواردی است که دیگران در فضای بیرون از زندان تهیه می‌کنند و متناسب با گرایشات فکری و تمایلات سیاسی، حزبی و جناحی به خورد افکار عمومی جامعه می‌دهند.

بیانیه‌های انتصاب داده شده به برخی زندانیان امنیتی تهیه شده در پشت دیوارهای زندان است

آیا مواردی وجود داشته که این افراد خود از زندان این مطالب را تکذیب کنند؟

*اسماعیلی: ما موارد متعددی را داشتیم که این افراد گفتند این مطلب به ما ارتباطی ندارد، از آنجا که بخش امنیتی زندان‌های ما گروهی است و این افراد به صورت جمعی نگهداری می‌شوند معمولا نکاتی را در ملاقات‌های خود به خانواده‌ها و یارانشان بازگو می‌کنند و این افراد از قول آنها این مطالب را منتشر می‌کنند.

همانطور که گفتم نحوه نگهداری این افراد به صورت گروهی است و ما هر روز ورودی و خروجی‌های جدیدی به مجموع زندان‌های امنیتی خود داریم چه در قالب مرخصی که به آنها داده می‌شود و چه کسانی که دوران محکومیتشان تمام شده و آزاد می‌شوند و همچنین کسانی نیز وجود دارند که مورد عفو نظام قرار می‌گیرند و از مجموعه بیرون آمده عده دیگر نیز برای مسائل درمانی و بهداشتی به بیمارستان‌های سطح شهر اعزام می‌شوند و افرادی که از مجموعه بیرون می‌آیند آزاد هستند که از قول کسانی که در داخل زندانند مطالبی را منتشر کنند.

البته ممکن است در برخی موارد تخلفاتی نیز صورت گیرد و ما هیچ گاه بنا ندرایم که بگوییم در این مجموعه هیچ خطا و شکستی وجود ندارد اما آنچه که در زندان‌های ما انجام می‌شود یک مجموعه کاملا تعریف شده است و مطالبی که به آنها انتصاب داده می‌شود اغلب تهیه شده در پشت دیوارهای زندان است نه در داخل زندان.

 با توجه به اقداماتی که شما در سازمان زندان‌ها انجام می‌دهید و با وجود دوربین‌های فراوان ما متاسفانه شاهد ورود مواد مخدر به زندان‌ها هستیم این منافذ از کجاست؟

*اسماعیلی: ما امروز مدعی هستیم که ورود مواد مخدر به زندان‌ها فوق‌العاده ناچیز است اما با این حال تلاش‌های بسیاری برای مقابله با ورود موادمخدر به زندان‌ها صورت گرفته است که ما برای این امر در ابتدا سعی کردیم که تقاضای مصرف مواد مخدر در زندان‌ها را از بین ببریم که در این راستا اقداماتی همچون سم‌زدایی، درمان اعتیاد، ترک اعتیاد و در نهایت مصرف جایگزین متادون به عنوان موادمخدر در ارتباط با آن دسته از زندانیانی که از لحاظ نوع مواد مصرفی و شیوه مصرف و همچنین وضعیت سن و سال امکان ترک برای آنها وجود ندارد، درنظر گرفتیم.

با توجه به کارهای مذکور در راستای کاهش مصرف مواد مخدر در زندان‌ها می‌توان این نتیجه را گرفت که در ابتدا تقاضا از بین می‌رود و علاوه برآن ما زندان‌های خود را به دوربین‌های مداربسته مجهز کرده‌ایم و تمام تحرکات زندانیان در داخل زندان‌ها را ررصد کرده و در نتیجه محیط برای آنها نا امن شده و ما با مراقبت‌ها و بازرسی‌های شدید در ورودی زندان‌ها سعی کردیم که متخلفینی را که سعی دارند مواد مخدر به زندان‌ها حمل کنند ناکام بگذاریم که در این راستا دستور جدیدی در یک سال اخیر اجرایی کردیم و آن این است که تمامی پرسنل ما در زمان ورود به زندان مورد بازرسی قرار می‌گیرند.

اخیرا اقدام جدیدی توسط سازمان زندان‌ها صورت گرفته چراکه شیوه اصلی ورود مواد مخدر که تشخیص آن نیز سخت است جاسازی مواد مخدر در داخل بدن است که این کار به صورت بلغ توسط زندانیان انجام شده برای این امر در همه زندان‌ها واحدهای قرنطینه، پذیرش و تشخیص را قرار دادیم.

زندانی که وارد زندان می‌شود به تناسب بین یک تا 48 ساعت نگهداری شده تا چنانچه موادی را بلعیده باشد از وی دفع شود و بعد وارد فضای زندان شود و علاوه بر آن 7 عدد از زندان‌ها را به دستگاه بادی‌اسکنر مجهز کردیم و مواردی را که بسیار مشکوک هستیم از این دستگا‌ه‌ها عبور داده که چنانچه مواد داخل انها و اشهای آنها باشند نشان داده شده و برنامه این است که اگر اعتبار لازم برای ما فراهم شود دیگر زندان‌ها را نیز به این دستگاه‌ها مجهز کنیم.

 چند درصد از ورودی زندانیان‌مان معتاد و بیمار هستند؟

*اسماعیلی: متاسفانه ارتکاب جرم اغلب در بین اقشار ضعیف و سطح پایین جامعه رخ می‌دهد همچنین ارتکاب جرم در بین معتادان بیش از سایر افراد کم توان جامعه است و آنچه که ما در مداخل ورودی زندان‌ها و مقاطع مختلف بررسی کردیم میانگین حدود 55 درصد از زندانیان ما قبل از آنکه وارد زندان شوند مبتلا به اعتیاد و سو مصرف مواد مخدرند.

این گروه از زندانیان با عنوان زندانیان جرائم مواد مخدر و یا در ارتباط با سایر جرائم به زندان می‌آیند به طور مثال ممکن است فرد تحت عنوان سارق به زندان بیاید اما سارقی باشد که مبتلا به اعتیاد است، ارتکاب جرم در بین اقشار ضعیف جامعه بیش از دیگران است و اقشار ضعیف جامعه بعضا به لحاظ عدم تمکن مالی و عدم دسترسی به مراکز بهداشتی و درمانی و یا اینکه خود آنها آدم‌های بی‌قید و بی‌توجهی به مسائل مربوط به سلامت‌اند بیشتر دیده می‌شود.

در اکثر مواقع ما شاهد آنیم این افراد هنگام ورود به زندان از انواع و اقسام بیماری‌ها رنج برده چه بیماری‌های عمومی که در بین شهروندان شایع‌اند و چه بیماری‌های خاصی همچون سل، ایدز. هپاتیت.

به لحاظ نوع زندگی ما با یک دسته مجرم و متهم مواجهیم که علاوه بر رفتار مجرمانه از بیماری‌های مختلف نیز رنج برده و با انواع بیماری‌ها وارد زندان‌ها می‌شود که در مجموع حدود 70 درصد از زندانیان زمان ورود به زندان هرکدام با یک یا چند بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند.

کارهای انجام شده توسط سازمان زندان‌های کشور در خصوص بهداشت زندانیان چیست؟

*اسماعیلی: ما در حوزه زندان‌بانی یکی از اولویت‌های بسیار مهم‌مان اقدامات بهداشتی و درمانی برای زندانیان است اگر ما اهتمام جدی را در این حوزه نداشته باشیم از آنجا که زندان محل زندگی گروهی و جمعی است و اغلب بیماری‌ها قابل سرایت و انتقال‌اند دیگر زندانیانی که هنگام ورود به زندان بیمار نبوده‌اند در اثر معاشرت با این زندانیان دچار بیماری می‌شوند.

یکی از اولویت‌های سازمان زندان‌ها مسائل بهداشتی و درمانی زندانیان است که بهداشت محیطی و چه مسائل بهداشت فردی درمانی، ما برای بهداشت محیط سعی کردیم علاوه بر تمیز نگه داشتن فضای زندان‌ها هم از لحاظ نوع آب خوردن و هم در ارتباط با دفع فاضلات و زباله‌های تولید شده در زندان که منشا تولید بیماری‌ است عموم زندان‌ها دارای تصویه فاضلاب‌اند و یا به سیستم فاضلاب شهری متصل‌اند و مشکلی از این جهت در فضای محیطی نداریم.

در ارتباط با بهداشت فردی باید بگویم هر زندانی که وارد زندان می‌شود یک بسته بهداشتی دریافت کرده که شامل لباس زیر، پودر شوینده، صابون، مسواک، خمیردندان، دمپایی و حوله است که در بدو ورود به فرد تحویل می‌دهیم.

رئیس سازمان زندان‌ها در ادامه ادعا کرد: بسیاری از زندانیان برای اولین بار مقوله مسواک زدن را تجربه می‌کنند ما همچنین سعی کردیم در درون زندان‌ها وسایل لازم برای استحمام زندانیان را فراهم کنیم که در این راستا زندانیان در بدو ورود خود یک استحمام اجباری دارند.

زندانی هنگام ورود به حوزه اقامتی از معبری عبور می‌کند که در این مسیر از وی انگشت‌نگاری شده و مشخصاتش نیز ثبت می‌شود و همچنین مورد معاینه پزشک قرار گرفته به وی بسته بهداشتی داده شده و همچنین استحمام اجباری نیز دارد که در این راستا سعی می‌کنیم درداخل زندان‌ها به تعداد کافی دوش حمام و وسایل استحمام در اختیار زندانیان قرار دهیم.

موضوع درمان که امروزه در زندان‌های کشور چه به صورت استخدامی و قراردادی (روزمزد و ساعتی) بالغ بر 800 نفر کادر درمانی با زندان‌های ما همکاری کرده و پزشکان عمومی، متخصص، پرستاران، بهیاران، متخصصین علوم آزمایشگاهی، رادیولوژی، دندانپزشک نیز در مجموعه فعالیت می‌کند.

اگر اقدامات ما در زندان‌ها نبود امروز عموم زندانیان به انواع بیماری‌ها مبتلا شده اما ما امروزه با افتخار اعلام می کنیم که عده‌ای بیمار را تحویل گرفته و با یک درمان نسبی به جامعه بازمی‌گردانیم که نه تنها اجازه شیوع را نداده بلکه بسیاری از زندانیان در دوران زندان تحت درمان قرار گرفته و اغلب معتادین در طول مدت حبسشان اعتیاد خود را نیز ترک می‌کنند.

اخیرا برای ارتقای سلامتی تنها به موضوع معتادین بسنده نکرده‌ایم بلکه کلینیک‌های ترک سیگار را در زندان‌ها فعال کردیم و امروز می‌توانیم اعلام کنیم که جمعیت کثیری از افرادی که سالیان متمادی در بیرون زندان سیگار مصرف می‌کردند در زندان‌ها سیگار را ترک کرده‌اند که در این راستا در آخرین سفر خود در بازدید از زندان چهارمحال بختیاری با پیرمردی گفتگو کردم که وی حدود 35 سال سیگار می‌کشید و در حال حاضر این ماده مخدر را ترک کرده بود.

**تامین تغذیه اصولی برای زندانیان

ما غذای زندانیان را در زندان تامین می‌کنیم اما هیچ گاه به زندانی سیگار رایگان نمی‌دهیم و این در حالی است که در گذشته فروشگاه‌هایی داشتیم که زندانیان از این فروشگاه سیگار تهیه می‌کردند و در حال حاضر کمتر فروشگاهی در زندان داریم که مبادرت فروش و عرضه سیگار کنند که اینها بیانگر اهتمام نظام و سازمان زندان‌ها نسبت به حوزه بهداشت و درمان زندانیان است.

انجام این ماموریت مهم مساعدت جدی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و دانشگاه‌های علوم پزشکی استان‌ها را می‌طلبد که تاکنون سازمان‌های مذکور مساعدت‌هایی نسبت به ما داشته به ویژه در برخی از موقعیت‌های خاص همچون آغاز فصل سرما در ارتباط با تامین واکسن آنفولانزا و همچنین تامین برخی اقلام دارویی با ما مساعدت و همکاری داشته‌اند اما اگر واقعا سلامت جامعه به ویژه بیماران را بخواهیم باید بیش از این روی این موضوع اهتمام داشته باشیم.

**زندانیان از پوشش بیمه بی‌بهره‌اند/ ارائه تسهیلات به زندانیان مخصوص زندانیان جرائم غیر عمد است

 برای بیمه زندانیان تاکنون چه اقداماتی صورت گرفته است؟

*اسماعیلی: ما بسیار پیگیر بودیم اما تاکنون زندانیان تحت پوشش بیمه قرار نگرفتند و علی‌رغم مقررات عمومی (بیمه سلامت ایرانیان) تا امروز زندانیان از این موضوع بی‌بهره بودند که در این راستا پیگیری‌هایی نیز صورت گرفته و در برخی استان‌ها با مساعدت کمیته امداد خمینی در ارتباط با پوشش بیمه‌ای خانواده‌های زندانیان و زندانیان بیمار مساعدتی صورت گرفته اما امروز اکثر زندانیان از پوشش بیمه بی‌بهره‌اند.

براساس اين گزارش خبرنگاران «اعتماد» از افرادي كه بين ساعت 15 تا 16 روزگذشته در فاصله ايستگاه‌هاي گلبرگ تا تهرانپارس در حال تردد بودند در اين باره سوال پرسيد ند.

متروي گلبرگ به طرف فرهنگسرا خلوت‌تر از هميشه بود و به طور مداوم از بلندگو‌هاي مترو طرح جمع‌آوري دستفروشان كه قرار بوده از 28 دي‌ماه توسط ماموران شهرداري و مترو به اجرا درآيد تكرار مي‌شد. خانم دستفروشي كه داخل واگن مشغول فروش انواع گل‌سر بود درباره اتفاق شنبه گفت: مردي كه شنبه كشته شد را دورادور مي‌شناختم، حدود 27 سال داشت، دستفروش بود و سفره مي‌فروخت، مامور دنبالش كرد و زماني كه داشت فرار مي‌كرد تعادلش را از دست داد و زير ريل‌هاي قطار له شد.

در همين حال زن دستفروش ديگري نيز كه در واگن بعدي مشغول فروختن عكس‌برگردان بود، گفت: من زماني كه اين اتفاق افتاد آنجا نبودم اما از دوستانم كه آنجا بودند شنيدم كه جواني حدودا 26، 27 ساله سفره‌فروش بوده كه حين فرار از دست ماموران تعادل خود را از دست مي‌دهد و داخل ريل مي‌افتد و قطار از رويش رد مي‌شود.

چند دستفروش ديگر نيز همين حرف‌ها را تكرار كردند و تقريبا آمارهاي آنها تفاوت فاحشي با يكديگر نداشت. چيزي كه در اين بين مهم بود اين است كه دوربين مداربسته مترو دقيقا در محلي نصب شده كه حادثه اتفاق افتاده بود و كساني كه فيلم را ديده‌اند بهتر مي‌دانند كه دقيقا چه اتفاقي افتاده اما حرف‌هاي مختلف ادامه دارد.

از ميان مردم يكي از حاضران در ايستگاه نيز به خبرنگار «اعتماد» گفت: آن روز حدود ظهر ماموران آن مرد را از داخل قطار توقيف كرده بودند و او را از قطار خارج كردند. او هرچه التماس مي‌كرد كه اموالش را به او برگردانند به حرف او توجهي نكردند. اين مرد 45 ساله تصريح كرد: همين موضوع موجب شد دستفروش كه به نظر مي‌رسيد بيشتر از 35 سال سن داشته باشد عصبي شود و چند بار تهديد كرد كه خودش را جلوي قطار مي‌اندازد و بعد هم همين‌كار را كرد.

خانمي كه دخترش شاهد ماجرا بوده و براي او تعريف كرده نيز گفت: زماني كه اين اتفاق افتاد دخترم آنجا بود، آن مرد حدود 40 سالش بود و قصد خودكشي داشت چشم‌هايش را بست و خودش را داخل ريل انداخت. دخترم از آن روز تا الان از خانه بيرون نيامده. فروشندگان مترو نيز همگي بر خودكشي كردن آن مرد اصرار داشتند هرچند يكي از آنها گفت كه ترجيح مي‌دهد خبرنگارها واقعيت را ندانند. يكي ديگر از شاهدان عيني اين حادثه كه از كاركنان مترو هم بود، گفت مردي كه حدود 35، 36 سال سن داشت جلوي چشمان من خودش را داخل ريل انداخت و هويت او هنوز معلوم نيست و چيز ديگري به ياد ندارم. مسوولان مترو از جمله روابط عمومي مترو تاكيد دارند اين يك خودكشي عادي بوده و رسانه‌ها قصد برجسته كردن آن را دارند.

به گزارش بی بی سی به نقل از دیده بان حقوق بشر، این سازمان بین المللی خاطرنشان کرده است که علیرغم وعده‏ های‏‏‏‏‏‏‏‏ حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، در مورد احترام به حقوق شهروندان، همچنین موارد جدی نقض حقوق در ایران ادامه دارد.

 مقام‌های ایرانی بار‌ها اتهام نقض حقوق بشر را رد کرده‌اند و گزارش سازمان‌های مدافع حقوق بشر را نادرست و تدوین آن‌ها را بر اساس انگیزه‌های سیاسی می‌دانند.

گزارش سالانه دیده‌بان حقوق بشر وضع حقوق بشر در بیش از ۹۰ کشور از جمله ایران را بررسی کرده است.

در این گزارش آمده است که از زمان به قدرت رسیدن دولت حسن روحانی، تعدادی از زندانیان سیاسی آزاد شده‌اند، اما بازداشت بسیاری از فعالان مدنی ادامه دارد، افرادی مانند عبدالفتاح سلطانی، وکیل دادگستری سر‌شناس، و نیز حبس خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی – دو رهبر مخالفان به نتایج انتخابات خرداد ۱۳۸۸.

این گزارش یادآور می‌شود که دولت آقای روحانی هنوز به احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد حقوق بشر ایران، اجازه ورود به این کشور را نداده است.

این گزارش می‌گوید: «زنان ایران در بسیاری از زمینه‏‌ها از جمله موضوعات احوال شخصیه مربوط به ازدواج، طلاق، ارث و حضانت فرزند، با تبعیض مواجه هستند. ازدواج زن، صرف نظر از سنش، موقوف به اجازه ولی مذکر وی می‌‏باشد، و زن نمی‌‏تواند ملیت خود را به همسرش که در خارج از کشور متولد شده و نیز به فرزندان حاصل از این ازدواج، منتقل نماید.»

فراز صانعی، پژوهشگر بخش ایران در دید‌بان حقوق بشر می‌گوید با وجود اینکه «لحن» دولت حسن روحانی نسبت به دولت قبلی تغییر کرده، اما وضعیت حقوق بشر در ایران فرق زیادی نکرده است.

اعتراض به اعدام

ادامه اجرای گسترده احکام اعدام در ایران هم از نگرانی‌های عمده سازمان دید‌بان حقوق بشر است، مجازاتی به گفته این سازمان، باید تا اصلاح روند قضایی دادرسی و دادخواهی در ایران متوف شود.

بنا بر این گزارش، آمار رسمی حاکیست که مقامات ایران در سال میلادی گذشته حداقل ۲۷۰ نفر را ‏‏‏‏‏‏‏‏‏اعدام کرده‌اند، هرچند برآورد می‌شود که تعداد واقعی اعدام شدگان بیشتر از این‌ها باشد.

صادق لاریجانی، رئیس قوه قضائیه ایران چندی پیش با انتقاد از منتقدان اعدام، صراحتا گفته بود که مخالفت با اعدام، مخالفت با حکم اسلام است و اینکه به گفته او، قوه قضاییه به حرف‌های بی‌منطق و دروغ توجهی ندارد.

وزارت امور خارجه ایران نیز پیش‌تر قطعنامه اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نقض حقوق بشر در ایران را اغراق آمیز و سیاه نمایی خوانده بود.

با وجود این موضع گیری‌ها به نظر می‌رسد که بسیاری از فعالان و چهره‌های برجسته هنوز به «دولت تدبیر و امید» حسن روحانی برای بهبود شرایط کشور و اعطای آزادی‌های مدنی و اجتماعی امیدوار باشند.

روز سه شنبه، شیرین نشاط فیلمساز ایرانی که برای شرکت در مجمع جهانی اقتصاد به سوئیس سفر کرده است طی نطقی با انتقاد شدید از سیاست های جمهوری اسلامی، به شخص رئیس جمهوری ایران پیام فرستاد.

او گفت: "هنرمندان و متفکران ایرانی چندین دهه است که از کرامت ملی ایرانی‌ها در جهان محافظت و دفاع کرده‌اند. حالا ما مشعل را به دست شما می‌دهیم. حالا نوبت شماست که از منزلت ملت دفاع کنید. آقای رئیس جمهور، ایرانی‌ها در داخل و خارج کشور به شدت صدمه دیده‌اند، اختلاف دارند، از هم جدا شده‌اند، ناچار به ترک خانه و کاشانه شده‌اند. اتحاد را به این مردم نشان بدهید. دموکراسی را به آن‌ها نشان بدهید. نشان بدهید که شاید ما از طبقات اجتماعی و ادیان مختلف باشیم، مسیحی، مسلمان، یا یهودی باشیم، اما همه ما ایرانی هستیم."

دولت آقای روحانی اخیرا پیش نویس منشور حقوق شهروندان را منتشر کرد اما این پیش نویس با انتقاد گروهی از فعالان حقوق بشر مواجه شد که آن را کافی و جامع نمی‌دانند.

سازمان دید‏بان‏‏‏‏‏‏‏‏‏ حقوق بشر در گزارش خود از حسن روحانی خواسته است که علناً علیه موارد جدی نقض حقوق توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی موضع گیری کند و به وعده‌هایی ‏‏‏‏‏‏‏‏‏که در مبارزات انتخاباتی‌اش در مورد کاهش کنترل بر آزادی اطلاعات و سانسور شدید داده بود، عمل کند.

به گزارش جرس و به نقل از شبکه های اجتماعی، الهه مجردی، همسر محسن میردامادی، طی پستی فیسبوکی از رخدادهای اخیر، از مراجعه پلیس امنیت برای تفتیش منزل خبر داده و نوشته است: فکر می کردم دیگر نگرانیهایی که این سالها از حمله به منازل خود ودوستانمان داشته ایم تمام شده ولی امروز حوالی ظهر دو نفربه اسم پلیس امنیت به منزل ما مراجعه کردند و با این ادعا که حکم تفتیش منزل را دارند ، با اصرار خواهان ورود به منزل شدند .هرچه اصرار کردم که حکم شما به اسم چه کسی صادر شده ؟ اصرار داشتند که ما حکم برای این ادرس داریم ومهم نیست به اسم چه کسیست واگر در را باز نکنید از پشت بام یا از دیوار وارد میشویم .واقعا انتظار چنین چیزی رانداشتم واحساس بی پناهی میکردم و نمیدانستم چه کنم .بالاخره گفتم هرچه صلاح میدانید انجام دهید ولی من تنها هستم و در را باز نمیکنم .بعد از مدتی یکی از انها گفت پس ما صورت جلسه میکنیم که در را باز نکرده اید واین برای شما گران تمام خواهد شد .خلاصه بعد از مدتی جرو بحث پای ایفون تصویری که حکم در دست ولباس فرم پلیسشان را به رخ بنده کشیدند ،به مقصد بعدی تشریف بردند وبنده منتظر تا فردا چه پیش اید .البته بعضی از دوستان هم معتقدند شاید اشتباه شده چون معمولا پلیس امنیت برای افراد سیاسی مراجعه نمیکنه .