جنبش راه سبز - خبرنامه

به نوشته‌ی مهدیه محمدی، همسر زیدآبادی، در صفحه‌ی فیسبوک شخصی‌اش، بازگشت این فعال سیاسی به زندان با احضار تلفنی مقامات دادستانی، و در روز تولد پیامبر مسلمانان انجام شده است.

احمد زیدآبادی که در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱، برنده‌ی "قلم طلایی موسسه بین‌المللی مطبوعات" و "جایزه جهانی آزادی مطبوعات" سازمان یونسکو شده است، روز سی‌ام شهریور‌ماه امسال و هم‌زمان با شمار دیگری از زندانیان سیاسی به مرخصی آمد و در چهارماه گذشته بدون هرگونه اظهارنظر سیاسی و یا حضور رسانه‌ای در کنار خانواده‌اش سپری کرد.

وی یک روز پس از انتخابات ریاست‌جمهوری خرداد ۸۸ و همزمان با موج دستگیری فعالان سیاسی و اعضای ستادهای انتخاباتی میرحسین موسوی و مهدی کروبی بازداشت شد و در نهایت از سوی شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به شش سال زندان، پنج سال تبعید به شهرستان گناباد و محرومیت مادام‌العمر از هر گونه فعالیت سیاسی و شرکت در احزاب و هواداری و مصاحبه و سخنرانی و تحلیل حوادث، به صورت کتبی یا شفاهی محکوم شد. این حکم  در دادگاه تجدیدنظر استان تهران نیز تایید شد.

به نوشته سایت آیت‌الله العظمی منتظری، عصر روز ۲۹ دی ماه جمعی از دوستان و یاران مرحوم مهندس مهدی بازرگان در سال‌گرد درگذشت وی بر سر مزار آن زنده یاد در قم حاضر شدند و پس از خواندن فاتحه و ادای احترام، به یاد مرحوم آیت الله منتظری در منزل فرزند او، اجمد منتظری، حضور یافتند.

ابتدا دکتر ابراهیم یزدی، مهندس هاشم صباغیان و مهندس ابوالفضل بازرگان خاطراتی از مرحوم آیت‌الله العظمی منتظری و مرحوم مهندس بازرگان نقل کردند؛ پس از آن فرزند آیت الله منتظری، مطالب زیر را بیان کرد:

«شخصیت ​‌ها دو گونه‌اند: کسانی که از خود شخصیت دارند و بر اثر مراقبت و کوشش و کسب مکارم اخلاق خودسازی کرده‌اند و به حدی رسیده‌اند که به انسان کامل نزدیک شده‌اند؛ و اما کسانی هم هستند که از خود شخصیت مستقل ندارند و وابسته به این و آن هستند.

مهندس بازرگان و آیت الله منتظری از جمله کسانی هستند که از خود شخصیت مستقل داشتند؛ زمانی که قضیه نامه‌های ۱/۶ و ۱/۸ مطرح بود ایشان می‌فرمودند هرکس خودش خودش است. آیت الله منتظری در کتاب خاطرات خود آورده‌اند: «به فرض که این هر دو نامه از امام باشد، من نه مصداق نامه ۱/۶ هستم و نه مصداق نامه ۱/۸، شخصیت و هویت افراد به نامه‌های امام نیست، با این‌که من بیش از شما به امام ارادت دارم ولی این هویت‌های اعتباری منتسب به غیر، هیچ ارزش ندارد؛ هر کس خودش خودش است، با خصلت‌های ذاتی و اکتسابی که واجد است؛ منتظری در حد خودش فردی است مستقل و دارای فکر و نظر». (کتاب خاطرات، صفحه ۶۸۴).

در زمان شاه هم وقتی که یک مسئول ساواک یا شهربانی به ایشان گفته بود که عمامه از سرت برمی‌دارم، ایشان گفته بود: «تو عمامه بر سر من نگذاشتی که حالا بتوانی برداری».

مرحوم مهندس بازرگان هم از جوانی در تهذیب نفس کوشا و در میدان مبارزه فعال بوده است؛ و در سال ۱۳۴۰ با همکاری بعضی از بزرگان مانند زنده یاد آقای دکتر ید‌الله سحابی و مرحوم آیت‌الله طالقانی نهضت آزادی را تشکیل دادند؛ یعنی دو سال قبل از شروع نهضت امام خمینی. حال چنین شخصیتی و چنین گروه سیاسی ریشه داری را نمی‌شود با یک نامه یا تصویب نامه منحل کرد، چه برسد به اینکه آن نامه جعلی هم باشد.

البته اینکه عرض کردم به معنی بی‌اهمیت بودن نظر و شهادت دیگران نیست؛ بلکه به این معنی است که شخصیت کسانی مثل مهندس بازرگان وابسته به تایید یا تکذیب دیگران نیست، که یک روز کسی را تایید کنند و روز دیگر تکذیب؛ بلکه به قول مرحوم آیت‌الله منتظری هرکس خودش خودش است.

به عنوان مثال در سال ۱۳۴۲ آیت الله العظمی میلانی در نامه‌ای به آیت‌الله طالقانی، آقایان مهندس بازرگان و دکتر سحابی را دانشمندان محترم و مفخر این ملت نامیده است.

ارادت من به آقای مهندس بازرگان از زمانی بود که ایشان صریح و شجاعانه حرفش را می‌زد؛ مثلاً من خودم ناظر بودم که ایشان در تلویزیون انتقادات جدّی و صریح خود را مطرح می‌کرد؛ و به قول مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردی بزرگی بزرگان باعث نمی‌شد که نظر خود را مطرح نکند. این اخلاق بخصوص در اول انقلاب نقش کیمیا را داشت؛ ولی مهندس بازرگان با آنکه می‌دانست و معلوم بود که از نظر دنیایی برای ایشان گران تمام می‌شود، ولی به خاطر آن تدین و اعتقاد راسخی که داشت از مطرح کردن نظرات خود کوتاهی نکرد و رضایت خالق را بر رضایت مخلوق ترجیح داد.

من خوشحالم که همیشه به ایشان ارادت داشتم. یادم هست که در سال ۵۹ که ایشان کاندیدای مجلس شورای اسلامی شدند، با اینکه روز انتخابات در قم بودم صبح رأی ندادم تا عصر در تهران به آقای مهندس بازرگان رأی بدهم. خداوند ایشان را رحمت کند و بر درجاتش بیفزاید.
والسلام.»

احمد منتظری
۱۳۹۲/۱۰/۲۹

با این وجود آتش ستیزهای مذهبی و تنش‌های فرقه‌ای در میان مسلمانان طی دهه‌های اخیر مدام رو به افزایش بوده و در حال حاضر هم آتش این تنش‌ها شعله ور است. فضای پر ستیز حاکم بر جهان اسلام بسیاری از تحلیلگران را به این نتیجه رسانده که هفته وحدت هم صرفا یک نامگذاری نمادین است و تاثیری در کاهش اختلاف‌ها ندارد. جلال جلالی‌زاده نماینده اسبق مجلس و استاد دانشگاه از جمله کسانی است که اعتقاد دارد هفته وحدت در سایه ضعف عملکرد جمهوری اسلامی و سایر کشورهای اسلامی نتوانست به عاملی برای نزدکی مذاهب اسلامی تبدیل شود.. به گفته او با تمام تلاش‌هایی که برای نزدیک کردن مذاهب اسلامی صورت گرفته است، برخی منفعت طلبی‌ها فردی و گروهی سبب گسترش اختلافات و فاصله بین مسلمین شده است.

متن کامل گفتگوی جرس با دکتر جلالی‌زاده را بخوانید:

طی سالهای اخیر شاهد گسترش شکاف‌های مذهبی و دینی در خاورمیانه به ویژه بین ایران و کشور‌ها عربی منطقه هستیم. به نظر شما مهم‌ترین عوامل افزایش خشونت و اختلافات مذهبی در منطقه چیست؟

سه عامل مهم اختلاف میان مسلمانان، تعصب، جنگ و مصلحت طلبی است. مسلمانان به دلیل تعصبات مذهبی حاضر نیستند درعقاید و نظرات دیگران تحقیق و آگاهی پیدا کنند و آنچه که بر حق است را بپذیرند. از این رو، علمای شیعه یا سنی بخاطر منافع مذهبی و فقهی خودشان حقانیت طرف مقابل را نمی‌پذیرند. به دنبال آن مسلمانان هم حاضر نیستند قرآن و سنت را به عنوان حکم و داور قرار دهند و برای رفع منازعات و اختلافات بهره گیرند. اگر ایران واقعا می‌خواست، می‌توانست نقش اساسی در وحدت مسلمانان ایفاء کند، چراکه برای اولین بار در قرن بیستم در یک کشور اسلامی انقلابی اسلامی رخ داد و مسلمانان به این انقلاب امیدوار و خوش بین بودند.

البته انقلاب اسلامی بیشتر یک انقلاب سیاسی بود تا رشدی در فقه ایجاد کند. اینطور نیست؟

مسئولین نظام شعارهایی برای وحدت مسلمین و رفع اختلافات دادند اما در عمل هیچ کاری صورت نگرفت. این شعار بی‌پشتوانه سبب شد که مسلمانان نسبت به یکدیگر دچار سوء ظن شوند و نکات اختلافاتی عمیق‌تر شود و تلاش مسلمانان اعم از سنی و شیعه برای رفع اختلافات عملا ره به جایی نبرد. متاسفانه این عدم عزم و اراده جدی برای ایجاد وحدت مسلمانان موجب شد که دنیای اسلام امروز دچار نوعی تنش و فاصله شود که برای جامعه مسلمانان بسیار زیان بار و ناگوار است.

بعد از انقلاب اسلامی علمای شیعه مانند مرحوم آیت الله منتظری در ایجاد وحدت اهل تسنن و شیعه پیش قدم بودند اما با تمام تلاش‌ها و دغدغه‌ها موفق نشدند این وحدت را ایجاد کنند و همانطور که اشاره کردید طی سالهای اخیر این شکاف‌ها عمیق‌تر هم شده است؛ علت اینکه این فرصت فراهم نشد تا شیعه و سنی فارغ از اختلاف نظرهای فقهی تاریخی خود به گفتگو بنشینند چیست؟

رسیدن به وحدت و گذشتن از اعتقادات فقهی بسیار سخت و دشوار است یعنی همت و گذشت می‌خواهد. آیت الله منتظری هم که پیشنهاد هفته وحدت را دادند گام مثبتی بود و می‌خواستند مسلمانان با تجمع و گردهمایی و آشنایی با نظرات یکدیگر بیشتر آگاهی پیدا کنند تا این فاصله‌ها کم کم برداشته شود. اما متاسفانه برگزاری هفته وحدت بیشتر جنبه شعاری و فرمایشی به خود گرفت و امروز تاثیری بین مسلمانان ندارد. در حقیقت، به دلیل اینکه یک اراده جدی و صادقانه در پشت قضیه نبود نتوانست تاثیرگذار باشد؛ در حالیکه ما می‌بینیم در آموزه‌های اسلامی و سخنان پیامبر بسیار بر مسئله اتحاد و انسجام مسلمین تاکید شده است. اما همانطور که اشاره کردم با تمام تلاش‌هایی که شد برخی منفعت طلبی‌ها فردی و گروهی مانع انجام این امر خطیر شده است و ترجیح منافع فردی و فرقه‌ای بر منافع اسلام و منافع جمع، سبب گسترش اختلافات و فاصله بین مسلمین شده است.

یعنی مسائل اعتقادی به ابزار مسائل سیاسی تبدیل شده است؟

بله، در واقع از این مسئله وحدت استفاده ابزاری شده است. اهل تسنن تصور می‌کنند که شعار هفته وحدت برای شیعه کردن اهل سنت است و یا برخی از شیعیان متعصب با مطرح کردن چنین مسائلی مخالف هستند. در واقع تندروی‌ها و افراطی گری‌های هر دو گروه باعث کشیدن پرده جهالت بر دیدگان بصیرت آنان شده است. از سوی دیگر دوری از قرآن و سنت در میان مسلمانان و برنداشتن گام‌های عملی از دیگر موانع بر سر راه رسیدن به وحدت است. 

می‌توانید چند نمونه از این گام‌های عملی را نام ببرید؟

خب، بعد از انقلاب که مسئله وحدت مطرح شد به اهل سنت اجازه می‌دادند که در تهران مسجدی داشته باشند و یا به اهل سنت اجازه می‌دادند که در سازمان‌های مختلف استخدام شوند و به انجام وظیفه بپردازند. اما متاسفانه الان شاهدیم که حتی فردی که آشپز است را بخاطر سنی بودن از کار اخراج می‌کنند! به عبارت دیگر وقتی سخن و عمل با هم تطابقی ندارند تاثیر خود را از دست می‌دهد و در‌‌ همان مرتبه شعار باقی می‌ماند. از همین رو تا زمانی که سخن جامه عمل به خود نپوشد در سطح جامعه موثر واقع نمی‌شود.

به نظر شما همین مسئله بکار نگرفتن اقلیت‌های دینی و مذهبی در سطح مدیریتی و سخت گیری حاکمیت ایران نسبت به سنی‌ها یکی از عواملی نیست که باعث کاهش سطح روابط با کشورهای عربی منطقه شده است؟

اگر ایران اقداماتی انجام می‌داد برای مثال در شورای انقلاب فرهنگی، شورای تشخیص مصلحت و قوه قضاییه و... حداقل تعداد کمی از اهل سنت حضور می‌یافتند باعث می‌شد ایران الگویی برای کشورهای اسلامی شود؛ در حالیکه قضیه برعکس شده است و شیعیان در کشورهای سنی مورد تبعیض قرار نمی‌گیرند. وقتی در ایران به حوزه‌های اهل سنت اجازه فعالیت آزادانه داده نمی‌شود و اهل سنت حتی در چاپ کتاب‌هایشان آزاد نیستند و دخالت‌های بی‌مورد در مسائل اهل سنت می‌شود؛ دیگر نباید انتظار داشت که ایران در جهان اسلام الگو قرار بگیرد. در هر حال امروز درگیری‌ها و برادرکشی‌هایی افزایش پیدا کرده و گروه‌هایی به جای معرفی اسلام به عنوان دین مدارا و عدالت و صلح، معرف دین خشونت و تنگ نظری و انحصارطلبی شده‌اند. این واقعا مصیبت بزرگی برای جامعه مسلمین است که دیدگاه‌های شیعه و سنی نسبت به یکدیگر تغییر کرده است و قطعا علما در این امر مقصر هستند.

این دیدگاه‌هایی که می‌گویید تغییر کرده در چه زمینه‌هایی است؟ تنها دیدگاههای فقهی و فکری مدنظرتان است؟

البته اختلافات شیعه و سنی در مسائل کلامی و فقهی ریشه تاریخی دارد اما آنچه که موجب تشدید اختلافات شده است اهانت‌هایی است که از جانب اهل تشیع به اعتقادات اهل سنت می‌شود. امروز اگر در میان اهل تشیع یک پاکسازی و تصفیه و تهذیبی نسبت به احادیث و روایات جعلی و خرافات انجام شود، علمای و مراجع اهل تشیع اهانت به صحابه پیامبر و همسران پیامبر را حرام کنند و در رسانه‌ها به اهل سنت توهین نشود اختلافات کاهش یافته و بر طرف خواهد شد. البته اختلافات فقهی در میان مسلمانان وجود داشته اما هیچگاه این اختلافات منجر به کشتار یکدیگر و جنگ نشده است. منفعت طلبی‌هایی که به آن اشاره کردم سر منشاء درگیر‌ها و دامن زدن به اختلافات مذهبی است. اگر امور مسلمین به شورا واگذار شود و مجتهدان شیعه و سنی بتوانند در کنارهم بنشینند و تبادل نظر کنند دیگر جایی برای اختلافات مذهبی نمی‌ماند. برای مثال در ایران نام بردن از ابوبکر و عایشه و عمر در صدا و سیما ممنوع است و یا یک روز بنام شهادت حضرت فاطمه نام گذاری شده است و مدام تکرار می‌شود که عمر او را شهید کرده است و اگر کسی آگاهی نداشته باشد که این قضیه از اصل دروغ است شروع به اهانت به اهل سنت می‌کنند؛ اینگونه مسائل است که به اختلافات دامن می‌رسد. امروز رسیدن به وحدت شهامت و گذشت و تحقیق می‌خواهد.

چه کسانی بیشتر از این اختلافات سود می‌برند؟

کسانی که دین را به عنوان دکانی برای خود قرار داده‌اند و از این می‌ترسند که اختلافات رفع شود و سنی و شیعه به همدیگر نزدیک شوند. در واقع با ایجاد وحدت بین مسلمین دکان بسیاری از مداحان و کسانی که از دامن زدن به این اختلافات نان می‌خورند بسته می‌شود.

چرا مباحث علما و اندیشمندان فرق گوناگون اسلامی به جای رسیدن به نتیجه همیشه به خشونت منجر می‌شود؟ به نظر شما برگزاری نشست‌ها و مراسم‌هایی به هدف تقریب مذاهب اسلامی در این زمینه موثر است؟

برگزاری مراسم به شرطی خوب است که همدیگر را تحمل کنند و نسبت به عقاید یکدیگر احترام قائل شوند و حق را معیار و محور قرار دهند. یعنی بر فرض ما اگر متوجه شدیم که پیامبر اسلام این حکم را به این صورت بیان کرده است و قرآن هم به همین صورت بیان کرده حاضر شویم این حکم را بپذیریم در این صورت است که مسلما به وحدت نزدیک خواهیم شد. پرهیز از خشونت و اهانت به اعتقادات یکدیگر و بازگشت به عقل و استدلال و منابع دینی و روایات صحیح است که راه رسیدن به وحدت را هموار می‌سازد. شما ببینید در دنیا احزاب و ادیان مختلف وجود دارند و به دلیل اینکه نسبت به همدیگر مدارا دارند و به اعتقادات یکدیگر توهین نمی‌کنند زندگی مسالمت آمیزی دارند. اما ما در دنیای اسلام که مشترکات زیادی داریم آن مشترکات را فراموش کردیم و به اختلافات دامن می‌زنیم.

رویکرد دولت ایران نسبت با درگیری‌ها و خشونت‌های مذهبی در منطقه خاورمیانه چگونه باید باشد؟ و راه حل پایان دادن به این خشونت‌های مذهبی چیست؟

ایران باید ابتدا حقوق اهل سنت در داخل را رعایت کند تا مسلمانان کشورهای اسلامی دیگر به صداقت ایران اعتماد کنند. از سوی دیگر ایران باید در مناسبات خارجی خود با توجه به آرمان‌های انقلاب و شعارهای اسلامی و آموزه‌های دینی از مسلمانان کشورهای دیگر حمایت کند و روابط خود را بر اساس برادری و عدالت اسلامی پایه ریزی کند، تا بعنوان یک الگور برای کشورهای منطقه شناخته شود. بعبارت دیگر، تلاش ایران باید این باشد که به جای اختلاف و دفاع از برخی جریانات در منطقه از مبارزان و آزادیخواهان حمایت کند. همانگونه که بسیاری از جوانان کشورهای اسلامی شیفته انقلاب اسلامی شده بودند ایران باید از تحمیل دیدگاه‌های نظری خود و اعمال سلیقه پرهیز کند تا به آنجایگاه اولیه خود در زمان انقلاب اسلامی برگردد.
 

به گزارش ایلنا، دادستان پیشین انقلاب افزود: آن هم از مجلسی که در برابر آقای احمدی‌نژاد این همه سوال نداشت و آن همه عجله به خرج نمی‌داد، چرا حالا این همه عجله می‌کند؟ حال اگر اینان نمایندگانی تازه وارد بودند می‌شد گفت که علاقمند به تحقیق و پیگیری و سوال مداوم هستند. اما اینان که دو سال تجربه دارند و کسانی هستند که سوال‌های جدی را در میانه راه‌‌ رها می‌کردند و حتی امضاهایی که کرده بودند را پس می‌گرفتند.

موسوی تبریزی ادامه داد: تاکید می‌کنم که سوال حق مجلس است و می‌تواند در هر عرصه‌ای تحقیق کند. اما از این برخورد‌ها احتمال می‌رود که سوال کردن برای کشف واقعیت نباشد. این برخورد‌ها احساس نوعی گروکشی و ایجاد مزاحمت را می‌کند که البته امیدواریم اینطور نباشد. اما هنوز چیزی از دوره مسئولیت آقای روحانی نگذشته که این برخورد‌ها آغاز شده است.

وی در ادامه به سوابق برخوردهای مجلس اشاره کرد و افزود: در دوران آقای موسوی هم بودند افرادی از راست سنتی که با برنامه‌های دولت و برخی ار وزرای او مخالف بودند. سوال هم داشتند. اما اینگونه نبود که در مراحل و روزهای اول این همه عجله و تاکید برای سوال داشته باشند. در دوره دوم هم از دو گروه در مجلس حضور داشتند. آن‌ها با برخی وزرا مخالفت می‌کردند، اما سخت گیری نمی‌کردند. در دوره سوم نیز عده‌ای از طرفداران آقای هاشمی بودند و عده‌ای از مخالفان ایشان، در آن دوره جناح چپ یا‌‌ همان خط امامی‌ها انتقادهایی داشتند. اما اینکه حتما وزیری را به مجلس بکشند و او را معطل کنند و گاهی به خاطر مسائل کوچک، من ندیدم.

موسوی تبریزی در خصوص تاثیر این برخورد‌ها نیز گفت: این فشار‌ها ممکن است اعصاب خردکن و ناراحت کننده باشد، اما به اعتقاد من در ‌‌نهایت به نفع دولت آقای روحانی است. چرا که حداقل منفعت آن این است که وزیران با دقت بیشتری کار می‌کنند. اگر کار حقی انجام داده باشند که نباید با این فشار‌ها پس بزنند. باید با پشتوانه بیشتر و دقت افزونتری کار خود را دنبال نمایند، اگر هم اشتباهی رخ داده باشد که اصلاح خواهند کرد.

وی در ادامه با توجه به شناخت خود از شخص حسن روحانی اشاره کرد و گفت: با روحیه‌ای من از آقای روحانی می‌شناسم به این زودی‌ها ناراحت نخواهد شد و احساس ضعف نمی‌کند و روحیه‌اش چنان نیست که به این زودی‌ها و با این فشار‌ها کم بیاورد و از کار کم بگذارد.

دادستان پیشین انقلاب در خصوص اینکه آیا ممکن است که این برخورد‌ها تقابل دولت و مجلس را مانند دوره پیشین ایجاد کند، گفت: احتمالش هست. بستگی دارد به اینکه تا کجا می‌خواهند این مسائل را دنبال کنند، من البته فکر نمی‌کنم. حتما با نظارت بزرگان کار به آنجا‌ها نمی‌کشد.

وی اظهار داشت: بزرگان اگر ببینند مجلس در حال گرو کشی و رقابت ناسالم است و کار‌ها خارج از حد تعادل پیش می‌رود لابد با نصیحت دخالت می‌کنند و حل می‌شود. البته نه به گونه‌ای که وظایف مجلس را تحت الشعاع قرار دهد. اگر چنین شود قطعا دخالت می‌کنند.

موسوی تبریزی در پایان در خصوص دخالت و ورود برخی بزرگان گفت: اگر امکان داشته باشد خوب است. اگر مشکل را بتواند حل کند خوب است که دخالت شود. 

 سابقه پورمحمدی در سرکوب روشنفکران و نقش برجسته‌اش در جریان اعدام‌های دهه ۶۰ از جمله دلایل اصلی انتقادها به انتصاب او در سمت وزیر دادگستری بود. او در اظهارات اخیر خود ضمن موجه دانستن حصر رهبران جنبش سبز از بی‌مسوولیتی قوه قضاییه در این زمینه نیز دفاع کرده است. اظهارات او در شرایطی انجام می‌شود که حسن روحانی رییس جمهوری ایران وعده داده بود برای رفع حصر از میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی تلاش کند.

وعده‌ی فراموش شده

ترس از اعتراض‌های تازه مهم‌ترین دغدغه حکومت برای رفع حصر یا برگزاری دادگاه رهبران جنبش سبز است. اذعان به این ترس و نگرانی در سخنان اخیر وزیر دادگستری کامل مشهود است. پورمحمدی در این اظهارات که روز شنبه (۲۸ دی) در روزنامه شرق منتشر شده، تصریح کرده است که حکومت برای جلوگیری از وقوع «کشمکش، درگیری و راهپیمایی» بیشتر از محاکمه رهبران جنبش سبز سر باز زده است. او بدون اشاره به مرجع تصمیم گیری درباره رهبران در حصر جنبش سبز گفته که «نظام تشخیص داده تا این افراد در محدودیت باشند.» پورمحمدی برای اینکه ترس از اعتراض‌های تازه به عنوان نقطه ضعف حکومت تلقی نشود در موضعی دو پهلو مدعی شده که ما از هیچ چیز نمی‌ترسیم اما «باید توجه داشت که در جایی زندگی می‌کنیم که تمام قطب‌های قدرت اعمال ما را نشانه گرفته‌اند». او در دفاع از بی‌عملی قوه قضاییه برای رسیدگی قضایی به پرونده رهبران جنبش سبز نیز گفته: «مصلحت کشور اقتضا نمی‌کرد که مجازات این افراد اعمال شود، چرا که ممکن بود باعث زندانی یا کشته شدن و همچنین راهپیمایی‌ها و کشمکش‌های جدیدی می‌بودیم.» این اظهارات به خوبی نشان می‌دهد که حکومت علیرغم ادعا‌هایش مبنی بر خاموش کردن جنبش اعتراضی هنوز تا چه حد نسبت به بروز دوباره آن هراس دارد. علاوه بر آن این اظهارات باعث بالاگرفتن انتقاد‌ها از دولت روحانی بابت مشی خلاف وعده‌اش در زمینه تلاش برای رفع حصر رهبران جنبش می شود. اظهارات حسام الدین آشنا مشاور ارشد دولت روحانی در مصاحبه با نشریه اندیشه پویا که ابتدای دی ماه منتشر شد از جمله عوامل ایجاد تردید در تلاش دولت برای حل موضوع حصر رهبران جنبش سبز بود. او مسوولیت رفع حصر را متوجه میرحسین موسوی و مهدی کروبی کرده و گفته بود «مسئله حصر چندجانبه است. همه جوانب را که شما حل کنید باز یک جانب باقی می‌ماند و آن کسی است که تحت حصر است. او باید تصمیماتی بگیرد. اگر او نتواند و یا نخواهد تصمیم بگیرد، کار برای همگان دشوار می‌شود.»

تنافض گویی میان حامیان حصر

نگاهی به موضع گیری مقام‌های حکومتی در هفته‌های گذشته بیانگر نوعی به هم ریختگی و عدم انسجام در نحوه مواجهه با رهبران جنبش سبز است. برای مثال علیرغم آنکه غلامحسین محسنی اژه‌ای سخنگوی قوه قضاییه در روز ۱۶ دی ماه وجود پرونده قضایی برای میرحسین موسوی و مهدی کروبی در قوه قضاییه را انکار کرد یک مقام عالی رتبه دیگر در این قوه گفت که رهبران جنبش سبز، در مرحله قضایی قرار دارد. جواد لاریجانی که سمت معاونت حقوق بشر قوه قضاییه را به عهده دارد تنها دو روز پس از اظهارات اژه‌ای این سخنان را ابراز کرد و مدعی شد: «اطاله این دادرسی نه از باب نادیده گرفتن برخی از امور در جریان فتنه ۸۸، بلکه از باب تسامح راجع به این افراد به دلیل سوابق خوبشان در جمهوری اسلامی‌ است.» علیرغم این اظهارات بعید به نظر می‌رسد که پرونده‌ای در قوه قضاییه برای رهبران جنبش سبز باز شده باشد و اظهارات اخیر وزیر دادگستری هم تاییدی بر عدم وجود چنین پرونده‌ای است. میرحسین موسوی و مهدی کروبی هر دو خواهان برگزاری دادگاه برای رسیدگی به اتهام‌هایی شدند که از سوی حکومت به آن‌ها زده می‌شود اما این درخواست همواره با بی‌اعتنایی و بی‌مسوولیتی مقام‌های قضایی روبرو بوده است.

در آستانه چهارمین سال حصر

تردیدی نیست که تصمیم گیری درباره وضعیت رهبران در حصر جنبش سبز بیش از همه به عهده آقای خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی است. بسیاری از حامیان او بار‌ها اذعان کرده‌اند که تصمیم به حصر با نظر شخصی رهبری انجام شده و در نتیجه تغییر این وضعیت نیز تنها با نظر وی صورت خواهد گرفت. شرایط حصر و گزارشهایی که درباره وضع نامناسب جسمانی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی منتشر شده است از جمله عواملی است که نگرانی‌ها درباره ادامه این وضع را افزایش داده است. خانواده مهدی کروبی روز جمعه (۲۷ دی ماه) اعلام کردند که او به دلیل «شرایط مکان حبس»، در شش ماه گذشته، دو بار در بیمارستان لاله جراحی و بستری شده اما بستری‌شدن اخیرش در بیمارستان آراد بوده است. گزارش‌ها همچنین حکایت از وضع نامناسب قلبی میرحسین موسوی و نامنظم بودن ضربان قلب و فشار خون زهرا رهنورد دارد. این گزارش‌ها در شرایطی است که کمتر از یک ماه دیگر دوران حصر آنان وارد چهارمین سال خود می‌شود. چهار سالی که محدودیت‌های امنیتی برای رهبران جنبش سبز در بالا‌ترین میزان خود اعمال شده اما از دلواپسی و تشویش مقام‌های حکومتی نکاسته است.

وزیر خارجه ایران در یادداشتی که در صفحه فیس‌بوک‌اش منتشر کرده است، نوشت: من و دوستانم در وزارت امور خارجه در سوگ از دست دادن یکی از همکاران خوب و پرتلاش مان نشسته ایم که دیروز بدست عناصر تندروی تکفیری که بویی از پیام راستین پیامبر رحمت نبرده اند به شهادت رسید. من این واقعه دردناک را به خانواده محترم و دوستان و همکاران شهید ابوالقاسم اسدی تسلیت عرض می نمایم.

وی با اشاره به سفر منطقه‌ای خود در چند روز گذشته افزود: جنایات و بی رحمی این جریان خطرناک و کوردل را در لبنان و عراق و اردن و سوریه از نزدیک مشاهده کردم و اجماع همه مقامات و مردم این منطقه برای مبارزه با این تفکر منحرف و خطرناک و حامیان کوته بین آنها را به وضوح ملاحظه کردم. سران این گروه های تندرو و تکفیری با عوامفریبی و سوء استفاده از احساسات جریحه دار شده جوانان مسلمان، صحنه های فجیعی از کشتار و قتل های دست جمعی آفریده اند که با روح و پیام اسلام و پیامبر بزرگوار آن که خداوند وجود گرامی اش را رحمت برای همه آفرینش معرفی نموده و رفتار حضرتش نمونه اعلای مدارا و ملاطفت نه تنها با مؤمنین بلکه با کفار و دشمنانش بوده است بیگانه است و هر مسلمان و انسانی از آن جز انزجار واکنشی نمی تواند داشته باشد. 

ظریف در ادامه آورده است: در همه دیدارهایی که در منطقه و در روسیه داشتم، آمادگی ایران برای گفتگو و همکاری با همه کشورهای منطقه و جهان برای برخورد ریشه ای با تندروی و فرقه گرایی را مورد تاکید قرار دادم. ما امیدواریم که گروه کوچکی که با کوته نظری و کوته بینی به حمایت از این حرکت های خطرناک که در آینده بیش از همه دامنگیر خودشان خواهد شد می پردازند و به آتش جنگ و نزاع و کشتار و خشونت در منطقه و خارج از آن دامن می زنند، راه گفتگو و تفاهم و تقویت وحدت میان مسلمانان را برگزینند و البته ما نیز در کنار آمادگی برای گفتگو و تشریک مساعی، اسناد متقن نقش خطرناک آنها در این جنایات در عراق و یمن و لنبان و سوریه و .. را در اختیار نهادهای جهانی قرار خواهیم داد.

فردا نیز اجرای برنامه اقدام ژنو شروع خواهد شد و من امیدوارم که اجرای مرحله اول نتایج مثبتی برای کشور و صلح و ثبات در منطقه و جهان داشته باشد و زمینه را برای مذاکره اساسی برای راه حل نهایی آماده کند.
 

فاطمه کروبی همسر مرحوم حجت السلام و المسلمین ملکی و فرزند دوم شیخ مجاهد احمد کروبی صبح روز جمعه درگذشت.

بیت آیت‌الله العظمی منتظری

بیت مرحوم آیت‌الله العظمی منتظری در پیامی به مهدی کروبی و خانواده ی وی تسلیت گفته و نسبت به اتمام حصر اظهار امیدواری کردند.

در این پیام آمده است: از خداوند کریم و رحیم آزادی جنابعالی و دیگر حصرشدگان و زندانیان عقیدتی و سیاسی را ملتمسانه خواستارم.

آیت‌الله صانعی

آیت‌الله صانعی نیز درگذشت خواهر مهدی کروبی را تسلیت گفت.

وی در پیام خود تصریح کرد: درگذشت بانوی پرهیزگار همشیره مکرمه سرکار خانم فاطمه کروبی (غفرالله لها) را به حضرتعالی و فرزندان و کلیه وابستگان سببی و نسبی تسلیت عرض نموده و از خداوند منّان برای آن مرحومه غفران و رحمت الهی و حشر با صدیقه طاهره حضرت زهرا(سلام الله علیها) و برای بازماندگان صبر و اجر جزیل را خواستارم.

آیت‌الله بیات زنجانی

آیت‌الله بیات زنجانی در پیامی با اظهار همدردی با خانواده کروبی برای تمام شدن حصر دعا کرده است.

آیت‌الله بیات زنجانی در پیام خود نوشته است: اینجانب ضایعۀ پیش آمده را محضر شما، همسر مبارز و گرانقدرتان، خانوادۀ محترم و مکرم و دیگر بازماندگان تسلیت گفته و ضمن آرزوی رفع حصر و سلامتی برای حضرتعالی و دیگر یاران محصور و بزرگوار، امیدوارم خداوند عالَم هرچه زودتر زمینۀ رفع حصر حضرتعالی را مرتفع فرموده و معتقدم شرایط فعلی شما در پیشگاه خدای متعال اجر بی پایان خواهد داشت.

سیدمحمد خاتمی

سید محمد خاتمی، رئیس جمهور اسبق کشورمان با صدور پیامی درگذشت خواهر حجت الإسلام و المسلمين كروبي را تسليت گفت.

به گزارش روابط عمومی دفتر سید محمد خاتمی در پیام خود آورده است: پروردگار متعال جنابعالی را در رنجها و سختی ها؛ چه در زندانها و محدودیت های فراوان پیش از انقلاب و چه پس از پیروزی که مخلصانه در راه امام و خدمت به انقلاب و مردم تلاش کرده اید چه امروز که جامعه به خاطر حصر از خدمات شما محروم است آزموده است و بحمدالله در همه حال شکیبا بوده اید و در برابر تقدیر الهی تسلیم.

وی در پیام خود نوشته است: من این مصیبت را به جنابعالی ؛خاندان محترم کروبی و بستگان داغدار تسلیت عرض می کنم و از درگاه حضرت حق جلّ و علی برای آن فقیده سعیده آمرزش و رحمت و برای بازماندگان معزّزصبر و اجر و سلامتی و برای جنابعالی طول عمر با عزت توام با سلامتی و کامروائی مسآلت می کنم و امیدوارم با رفع حصرها؛دلها به هم نزدیکتر و جامعه و انقلاب از وجود عزیزانی چون شما باز هم بهره مند گردد.

دختران موسوی و رهنورد

همچنین دختران میرحسین موسوی و زهرا رهنورد در پیامی با تسلیت به مهدی کروبی نوشته‌اند: مصیبت وارده را بر شما که مظهر شجاعت و صبوری هستید تسلیت می گوییم. بیگمان تحمل مثال زدنی شما در سخت ترین روزها درس جاودان شرف و حق جویی خواهد بود.

سه فرزند موسوی در پایان پیام خود آورده‌اند: ما و پدر و مادرمحصورمان را در غم خود شریک بدانید.

خانواده شهید بهشتی

خانواده شهید بهشتی نیز با ارسال پیامی به مهدی کروبی تسلیت گفته و با وی اظهار همدردی کردند.

 ۴۷ زندانی سیاسی

جمی از زندانیان سیاسی نیز در پیامی خطاب به کروبی نوشتند: مظلومیتی که شما در این سالها تحمل کرده اید و شرایط سخت و طاقت فرسایی را که در آن به سر می برید به خوبی درک می کنیم. طبعا این موقعیت سختی مصیبت وارده را دو چندان می کند اما بدون تردید جنابعالی با صبر و استقامت ستودنی خود در مقابل خداوند متعال، ملت و تاریخ سربلند بوده و هستید که ان الله مع الصابرین.

جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی

جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی در پیامی به این رهبر در حصر جنبش سبز تسلیت گفته، و نسبت به شرایط حصر او اظهار تاسف کردند.

آن‌ها در پیام خود آورده‌اند: شنیدن خبر درگذشت بانوی پرهیزگار فاطمه کروبی خواهر بزرگوارتان در شرایطی که کینه توزان قانون شکن تحمل گذراندن دوران نقاهت شما را در محیطی پاک و ایمن نداشته به حصرتان بازگردانده اند، تأسف و تأثر ما را دوچندان کرد.

خانواده‌های زندانیان سیاسی در پیام خود نوشته‌اند: باید دردمند بود تا معنای درد را با همه گستره و عمق آن دانست و درک کرد و اینک ما درد کشیدگان این سال های ستم، هم زمان با پرواز روح مطهر سومین خواهر شما، برادر دلسوز و همراه در حصرمان، به سوی سرای جاودان و عالم باقی، سوگ هجرش را خدمت شما و خانواده بزرگوارتان تسلیت عرض نموده صبر جمیل و اجر جزیل برایتان آرزومندیم.

شورای هماهنگی راه سبز امید

همچنین، شورای هماهنگی راه سبز امید خطاب به مهدی کروبی پیام تسلیتی صادر کرد.

در این پیام تسیت آمده است: درگذشت فقیده سعیده، سرکار خانم فاطمه کروبی که از خانواده ای دردمند، انقلابی و مومن برخاسته بود، مصیبتی است که سزاوار تسلیت باشکوه و بزرگ مردمی به خاندان معزز کروبی و در راس ایشان، جنابعالی به عنوان برادر ایشان و برادر عزیز ملت است. مردم قدرشناسی که مقام والای زحمتکشان و مصلحان شجاع و شریف خود را پاس می دارند و با شادی آنها شاد، و در غم آنها شریکند.

اینک که حصر ظالمانه از سوی حاکمان قدرناشناس مانعی بر ارتباط مستقیم مردم با جنابعالی شده است، رجاء واثق داریم که دعای خیر و احساسات همدلانه اقشار مختلف مردم، بلندتر از دیوارهای حقیر حصر، تسلای دل داغدارتان خواهد بود.

تاریخ معاصر ایران، از مهدی کروبی، فرزند احمد تصویری شکست ناپذیر و پایدار بر اصول می شناسد که هر درد و مصیبتی را در برابر آرمان بلند و ایمان عمیقش به زانو در می آورد. ایمان داریم که غم فراق خواهر نیز با همه سختی اش رخنه ای بر ایمان این همراه بزرگ ملت ایجاد نخواهد کرد.

شورای هماهنگی راه سبز امید، با تسلیت این مصیبت به جنابعالی، از خداوند متعال مسالت دارد تا روح آن مرحومه را با اولیاء و بزرگانش محشور گرداند و به لطف خود اسباب شکست حصر و بهره مندی انقلاب و مردم را از حضور آن پیر راه، هموار سازد.

ادوار انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه نوشیروانی بابل

در پی درگذشت خواهر مهدی کروبی، ادوار انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه نوشیروانی بابل با صدور پیامی، به این رهبر محصور جنبش سبز تسلیت گفتند.  در این  پیام آمده است: 

آنچه علاوه بر سنگینی این ضایعه بر دوش شما موجب نگرانی آحاد ملت ایران شده حال جسمی شماست که اخیرا تحت عمل جراحی قرار گرفته اید. واقعا جای تاسف است که همچون جنابعالی خدمتگذار ملت حتی در چنین موقعیت اسفباری نیز همچنان محصور بمانید و نه تنها نتوانید مرهمی بر داغ عزیزان باشید بلکه بیم سلامتیتان نیز برود و وامصیبتا که این چنین مظالمی در نظام مزین به نام اسلام دیده می شود. قلب های پر از تألم و رنج ما، که مرز های فاصله را نمی شناسند، همواره با شما بوده و هستند و در کشاکش سختی ها، باور به پیروزی حق و شادی واپسین دارند.

پلیس ضدشورش ترکیه برای مقابله با راه‌پیمایان علاوه بر گاز اشک‌آور دست به شلیک گلوله پلاستیکی و استفاده از ماشین‌های آب‌پاش نیز زده است.

بنا بر گزارش‌ها، پلیس پس از آنکه از سوی تظاهرکنندگان به سویش مواد آتش‌زا پرتاب شده، دست به اقدام زده است. چندین نفر طی درگیری‌های روز شنبه بازداشت شده‌اند اما گزارشی از زخمی‌ شدن معترضات یا پلیس منتشر نشده است.

بنا بر پیش‌نویس قانونی تازه‌، مقام‌های مخابراتی ترکیه قادر خواهند بود تا بدون اجازه دادگاه وب‌سایت‌هایی را فیلتر کرده یا محتوای برخی از آنها را از دسترس خارج کنند. در عین حال این پیش‌نویس از شرکت‌های خصوص ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی در آن کشور می‌خواهد تا اطلاعات کاربران خود را تا دو سال نگه دارند. به این شکل مقام‌های ترکیه می‌توانند بر سابقه کلیه فعالیت‌های اینترنتی مردم این کشور به مدت دو سال نظارت کنند.

این پیش‌نویس روز پنج‌شنبه گذشته در پارلمان ترکیه تصویب شد.

همین موضوع نیز در نهایت معترضان را به میدان تقسیم در استانبول کشاند، جایی که اعتراضات گسترده سال گذشته میلادی به دولت رجب طیب اردوغان، از آنجا آغاز شد.

به گزارش رادیو فردا، اعتراضاتی در آنکارا نیز رخ داده که بنا بر گزارش‌ها بدون درگیری بوده است.

دولت با حمایت از طرح جدید می‌گوید با این قانون از حریم خصوصی افراد حمایت شده و وب‌سایت‌های پورنوگرافی و آنها که به سو‌ءاستفاده از کودکان (مثلا وب‌سایت‌های پورنوگرافی با استفاده از کودکان) می‌پردازند، فیلتر خواهند شد.

زمانی‌که لایحه پیشنهادی دولت در هفته سوم دی‌ماه برملا شد، گزارش‌هایی در مورد آن منتشر شده بود. از جمله خبرگزاری فرانسه نوشته بود بر اساس این پیش‌نویس مقام‌های این کشور قدرت خواهند داشت که از انتشار برخی از «کلمات کلیدی که مشکل‌ساز تشخیص داده می‌شوند» جلوگیری کرده و دسترسی کاربران به وب‌سایت‌های حاوی این کلمات را محدود کنند.

اینها در حالی‌ست که دولت ترکیه به انتقاد از رسانه‌های شهروندی نیز پرداخته است؛ از جمله طی اعتراضات سال گذشته میلادی، اردوغان، تویتر را وب‌سایتی «خطرناک» توصیف کرده بود.

تازه‌ترین اعتراضات در ترکیه در سایه بحران دیگری رخ می‌دهد که با برملا شدن «پرونده فساد مالی» در آن کشور، استعفاهای مقام‌های اجرایی و برکناری‌های مقام‌های پلیس، حکایت از تنش‌های سیاسی در داخل آن کشور دارد. 

سازمان عفو بین المللی در بیانیه ای که در وب سایت این سازمان معتبر بین‌المللی منتشر شده است خواستار اقدام فوری برای آزادی فوری و بدون قید و شرط خانم مریم شفیع پور و اعتراض به وضعیت او شده است.

 لازم به ذکر است که این سازمان خواسته است تا درخواست های آزادیِ خانم مریم شفیع پور و اعتراض به وضعیت او به دفاتر آقایان سید علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ایران، صادق لاریجانی ریاست قوۀ قضائیه جمهوری اسلامی ایران،  حسن روحانی ریاست جمهوری اسلامی ایران و نمایندگی های دیپلماتیک جمهوری اسلامی در کشورهای مختلف جهان ارسال شود.

ترجمه این اطلاعیه  به این شرح است:

دانشجوی ایرانی، مریم شفیع‌پور، به دلیل فعالیت‌های صلح آمیز در بازداشت به سر می‌برد.
اقدام فوری
دانشجوی محروم از تحصیل، مریم شفیع‌پور، بیش از پنج ماه است که بر مبنای اتهاماتی که ظاهرا به فعالیتهای صلح آمیز او مربوط است در زندان به سر می‌برد.
فعال دانشجویی، مریم شفیع‌پور، که از ادامه تحصیلات دانشگاهی محروم شده است، از ۵ مرداد ۱۳۹۲ در بازداشت به سر می‌برد. او بیش از دو ماه را در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین بدون دسترسی به وکیل سپری کرده و سپس به بند عمومی زندان اوین منتقل شده است. او از اعضای کمیته زنان ستاد انتخاباتی مهدی کروبی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ بود.
جلسه نخست دادگاه مریم شفیع‌پور به اتهامات امنیتی، از جمله «تبلیغ علیه نظام» در روز ۲۹ مهر ۱۳۹۲ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران برگزار شد. به نظر می‌رسد که اتهامات علیه او به فعالیت‌های سیاسی صلح جویانه مریم شفیع‌پور مربوط است. جلسه دوم دادگاه او که قرار بود روز ۱۱ دی ۱۳۹۲ برگزار شود به دلیل غیبت قاضی به تعویق افتاده است. در سال ۱۳۸۸ مریم شفیع‌پور توسط یکی از شعب دادگاه انقلاب قزوین به یک سال زندان تعلیقی به جرم «تبلیغ علیه نظام» محکوم شد. اگر او بر اساس اتهامات جدید محکوم شود، احتمال دارد که او مجبور به تحمل آن یک سال حبس تعلیقی هم بشود.
بر اساس برخی گزارش‌ها، مریم شفیع‌پور در آذر ماه دچار تپش قلب شده و یک بار هم بیهوش شده و به بهداری زندان اوین منتقل گردید. سازمان عفو بین الملل خبر دارد که مریم شفیع‌پور برای تپش قلب نامنظم در زندان دارو دریافت کرده است.
لطفا به انگلیسی، فارسی یا زبان خود فورا به مقامات ایرانی بنویسید و
-از مقامات ایرانی بخواهید تا از مریم شفعیع‌پور رفع اتهام کنند چرا که به نظر می‌رسد این اتهامات به فعالیت‌های صلح جویانه حقوق او مربوط می‌باشد و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط مریم شفیع‌پور شوید.
- به مقامات اصرار بورزید تا به او اجازه بدهند تا با خانواده‌اش به طور منظم ملاقات کند و به وکیل منتخب خودش دسترسی داشته باشد.
- از مقامات ایرانی بخواهید تا اطمینان حاصل کنند که او از شکنجه و دیگر اشکال بد رفتاری مصون مانده و هرگونه مراقبت پزشکی که به آن نیازمند است را دریافت کند.