جنبش راه سبز - خبرنامه

جرس: یک فعال کارگری در پاکدشت اعلام کرد: از مجموع ۶۰ واحد کوره پز خانه فعال در شهرستان پاکدشت ۳۵ واحد تعطیل شده‌اند.

به گزارش ایلنا، عوض سلطانی در این زمینه گفت: پیش از اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در حدود شش هزار نفر در این کوره‌ها کار می‌کردند که این رقم به دلیل تعطیلی ۳۵ واحد کوره به حداقل ظرفیت رسیده است.

دبیر اجرایی خانه کارگر پاکدشت با تاکید بر اینکه ۲۵ واحد باقی مانده با ظرفیت ۲۰ درصدی نیروی کار فعالیت دارند اظهار داشت: در سال گذشته به تبع افزایش هزینه‌های حامل‌های انرژی و تعطیلی اغلب این واحد‌ها بیش از چهار هزار کارگر بیکار شدند.

به گفته وی اکثر کارگران فصلی این واحد‌ها از استانهای کردستان و خراسان جنوبی تامین می‌شدند که با تعطیل شدن کوره پزخانه‌ها و بیکاری آنان مشکلات زیادی در جامعه کارگری این استان‌ها پدید آمده است.

او در ادامه درباره کاهش تولیدات کارخانه‌های آجرسازی افزود: کارخانه‌های آجرسازی شهرستان پاکدشت به جهت اجرای طرح هدفمند کردن یارانه‌ها از سوی دولت و به تبع آن حذف یارانه‌های بخش تولید هم اکنون با حداقل ظرفیت تولید فعالیت می‌کنند.

سلطانی گفت: کارخانه‌ای که در گذشته روزانه سه شیفت کار می‌کرد در حال حاضر با کاهش تولید کارخانه کارگران آن در یک شیف فعال هستند.

او یکی دیگر از دلایل بیکاری کارگران کارخانه‌های آجر سازی را جایگزینی دستگاه‌های خشت زن با نیروی کار انسانی و همچنین یونولیت‌های پلاستیکی که جایگزین آجرهای سقفی شده است عنوان کرد و گفت: با تولید این محصول جدید در چند سال گذشته تولید آجر‌های سقفی کارخانه‌های آجر سازی کاهش و در بعضی واحد‌ها متوقف شده است.

گفتنی است اغلب نیروی كار كوره‌پزخانه‌ها را كارگران فصلی تشكیل می‌دهند كه با آغاز فصل گرما در اواسط بهار شروع به كار كرده و در اواخر تابستان به كار خود خاتمه می‌دهند.

آگاهی از شرایط كار و اكنون بیكاری این كارگران از آن جهت قابل تامل است كه این كارگران به دلیل فقدان شغل در روستاهای محل سكونت خود باقی ایام سال را با استفاده از پس‌انداز دستمزد خود هنگام اشتغال خانوادگی در كوره‌پزخانه‌ها سپری می‌كنند.
 

به گزارش کلمه، تاجزاده در این نامه به سخنان رهبری در جلسات خصوصی اشاره می کند که می گفته این روشنفکران با اولین سیلی اعتراق می کنند و ساکت می شوند؛ و سپس به اصلاح طلبانی همچون بهزاد نبوی و ابوالفضل قدیانی اشاره کرده که با اتکا به سابقه زندان در رژیم شاه و با «بیمه ی نداشتن و نخواستن» اکنون با زبانی بازتر و شفاف تر، فاصله خود را با مردم و به ویژه نسل نو به حداقل رسانده اند و سبز سبز شده اند.

این عضو جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب با اشاره به اینکه سرنگونی ناگهانی حکومت ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی در انقلاب اسلامی، نسل انقلاب را مغرور کرده بود، نتیجه این غرور و تحمیل یک برداشت از حق به مردم و جامعه را این دانسته که اکنون جمهوری اسلامی به جای الگو، به عبرت مردم آزاده منطقه تبدیل شده است.
تاجزاده در بخشی از نامه خود تشریح کرده که تجربه بیش از دو سال زندگی به تنهایی و همانند انفرادی در بند قرنطینه زندان اوین، او را بیش از پیش به مطالعه رمان، شعر و همچنین شنیدن موسیقی و ورزش واداشته است. او این شرایط به یک فرصت مطالعاتی اجباری و بورس تحصیلی آمرانه در دانشگاه اوین تشبیه کرده که با رد این نگرانی همسرش که او افسرده یا گوشه نشین شود، نوشته است: دیوارهای ضخیم و بلند اوین نتوانسته مرا از جامعه و مردم دور کند. به عکس آزادی و زندگی را برایم شیرین تر و خواستنی تر کرده است.

متن کامل این نامه به شرح زیر است:

فاطمه عزیزتر از جانم سلام
سالروز تولدت را تبریک می گویم و به این مناسبت علت اصلی دربند بودن خود و نیز وضعیتم را در اوین برایت شرح می دهم:
در حقیقت رهبر جمهوری اسلامی از سال ها پیش به این جمع بندی رسیده بود که بزرگترین مانع پیشرفت کشور، یک صدا نبودن حکومت و عدم تبعیت بی قید و شرط اصلاح طلبان از منویات وی و نقد سیاست های نادرست حاکم توسط آنان است. براساس چنین نگرشی، به ویژه بعد از تشکیل مجلس ششم، حذف اصلاح طلبانی که مؤثر تشخیص داده شده بودند، در دو مرحله، ابتدا از ارکان حکومت و سپس از جامعه مدنی در دستور کار نهادهای اطلاعاتی – امنیتی و قضایی قرار گرفت، بدون آن که به پیامدهای داخلی و خارجی چنین اقدام غیرقانونی و غیرمصلحت آمیز توجه شود. به همین دلیل زمانی که دستور بازداشت فعالان انتخاباتی منتقد حکومت مطلقه فردی را سه روز قبل از انتخابات ۸۸ صادر کرد، هرگز وقوع حماسه جاوید ۲۵ خرداد را سه روز بعد از انتخابات، پیش بینی نمی کرد. هم چنان که وضع نابسامان و از هم گسیخته مدیریت کشور، سه سال پس از سرکوب خونین اجتماعات اعتراضی و در عین حال مسالمت آمیز مردمی برایش غیرقابل انتظار بود.

نتایج یک دست شدن حکومت و تمرکز همه اختیارات و قدرت ها در دست یک نفر را امروز در همه قلمروها می توان مشاهده کرد. در عرصه بین المللی استراتژی منسجم و شفافی دیده نمی شود. اقتدارگراها در عین نگرانی از پیامدهای ماجراجویی احتمالی رژیم صهیونیستی در مسأله هسته ای، دلواپس آثار مخرب تحریم های همه جانبه جهانی علیه جمهوری اسلامی هستند. با وجود این از مصالحه با قدرت های بزرگ هراسان اند. چرا که چنین سازشی افزون بر برانگیختن پرسش های اساسی درباره عملکرد دیپلماتیک هفت سال اخیر، استمرار حکومت و فضای پلیسی را با چالش مواجه کرده پایه های اصلی آن را سست می کند. از طرف دیگر حذف اصلاح طلبان موجب چند دسته و گروه شدن اصولگراها شده است. اختلافات آنان اکنون چنان گسترده، عمیق و علنی شده است که دغدغه ای مهم تر از رقابت بر سر پست ها و متهم کردن یکدیگر به بی کفایتی، انحصارطلبی و فسادپروری ندارند. مردم نیز شاهدند که تعداد قابل توجهی از مقامات بانکی تا مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس در بزرگترین فساد مالی تاریخ ایران گرفتارند. در پرونده بیمه نیز اتهامات زیادی متوجه معاون اول دولت و نایب رئیس مجلس هفتم و هشتم و نهم است. صلاحیت نایب رئیس دیگر مجلس هشتم نیز در انتخابات اخیر رد شد. این دست های پاک و دستمال های پاکی بود که رهبری وعده می داد!

فاطمه عزیزم
اوضاع اسف بار اقتصادی را تو در بیرون از زندان بهتر از من در اوین درک می کنی. گرانی و تورم لجام گسیخته است و بی کاری بی داد می کند. تولید ملی همراه با پول ملی در سراشیب سقوط است. تأسف بارتر از همه آن که حکومت تک صدا نمی داند چه سیاستی را از جمله در مورد مرحله دوم حذف (هدفمند کردن) یارانه ها باید اتخاذ کند. جالب آن که درآمد نفتی کشور، در هشت سال حاکمیت اصولگراها افسانه ای بود. قرار بود ایران ژاپن اسلامی شود. اکنون تنها کالایی که عرضه آن از تقاضایش بیشتر است «کلیه انسان» است! برای هر خریدار کلیه، به طور متوسط چهار فروشنده وجود دارد که البته ممکن است قیمت آن در نارمک کمتر از مناطق شمال تهران باشد.

دلبندم
رهبری در جلسات خصوصی می گفت که روشنفکران را می شناسد و می داند که آنان با اولین سیلی به همه چیز اعتراف خواهند کرد و ساکت می شوند. اما وی فراموش کرده بود که امثال بهزاد نبوی و ابوالفضل قدیانی آزمون خود را در زندان های رژیم ستم شاهی پس داده اند. مهم تر آن که ما چیزی نداریم که ترس از دست دادنش زبون و ذلیلمان سازد. چیزی هم نمی خواهیم که ناچار به چاپلوسی و مجیزگویی شویم. توکل به خداوند، نداشتن و نخواستن ما را بیمه کرده است. محکومیت های سنگین فرمایشی از یک طرف ذهن و زبانمان را بازتر و شفاف تر نموده و از طرف دیگر فاصله ها را با مردم، به ویژه نسل نو که آینده سازان این آب و خاک اند، به حداقل ممکن رسانده است. اکنون همه سبزِ سبز شده ایم و خداوند را از این بابت سپاسگزاریم.

دختر نازنینم
از تو چه پنهان که پس از سال ها فعالیت بدون وقفه، فرصت مطالعاتی به آدم می چسبد. از آن جا که در عصر حاکمیت اقتدارگراها همه چیز اجباری است، بورس تحصیلی آمرانه ای در دانشگاه اوین نصیب ما کرده اند. هدیه ای از همسایه خورشید به پاس خدمات ما در قبل و بعد از پیروزی انقلاب. من به سهم خویش کوشیده ام که حداکثر بهره را از شرایط ببرم و در همه حال راضی ام به آن چه خداوند برایم مقدر کرده است. مامان این روزها بابت رضایت زیادی من دلشوره دارد و نگران این است که به بند و تنهایی عادت کنم که پس از آزادی اگر عمری باشد، افسرده یا گوشه نشین شوم! من خود اما نگران نیستم زیرا دیوارهای ضخیم و بلند اوین نتوانسته مرا از جامعه و مردم دور کند. به عکس آزادی و زندگی را برایم شیرین تر و خواستنی تر کرده است.

عزیزم
وقتی انقلاب به پیروزی رسید، برخلاف فردی که مشاهده درخت ها مانع از آن شده بود که جنگل را ببیند، برای من و بسیاری از هم نسلانم، توجه کافی به درختان در دیدرس، تحت الشعاع اندیشیدن به جنگل به طور کلی و سرنوشت آن شده بود. به بیان دیگر غرق شدن در کل، غفلت از اجزاء را در پی داشت. «حال» قربانی آینده شده و حقیقت و خیر، زیبایی و زندگی روزمره را به محاق برده بود. فکر و ذکرم وضعیت جمع و جامعه بود و از این رو در ادای کامل حقوق عزیزانم، اگر چه همیشه دوستشان داشته ام و بیش از همه نسبت به تو و عارفه کوتاهی کرده ام. آخر ما نسل انقلاب بودیم و سرنگونی سریع و کم هزینه و اعجاب آور رژیمی ۲۵۰۰ ساله در منطقه استبدادزده خاورمیانه بدون آن که خود بخواهیم و حتی بدانیم، غرور ویژه ای به ما داده بود. براین اساس خود را محق بلکه مکلف می دیدیم که به نیابت از خداوند یا تاریخ آن چه را حق می دانستیم، بر جامعه و مردم تحمیل کنیم. آثار شوم این شیوه غلط را امروز بهتر از دیروز می بینیم. شاهد مثال آن که «راشد الغنوشی» رهبر مسلمانان تونس می گوید که کشورش تجربه شکست خورده جمهوری اسلامی را در زمینه پوشش تکرار نخواهد کرد و آنان هرگز درصدد تحمیل حجاب اسلامی به مردم خویش و اجباری کردن آن نیستند. بارها هشدار داده بودم که حکومت یک دست اقتدارگرایی جمهوری اسلامی ایران را به جای آن که الگوی مردم آزاده کند، عبرت آنان می سازد که با کمال تأسف در موارد زیادی ساخته است.

پاره تنم
تأملاتم به ویژه در دو سال اخیر، ابعاد دیگری از وجود نامتناهی انسان را برایم هویدا کرده است. به همین دلیل بیش از گذشته قدرشناس زندگی و تک تک لحظاتش هستم و می کوشم سهم خود و جامعه، جزء و کل و نیز حال و آینده را به شکل مناسبی ادا کنم. برای اطلاع تو می گویم که امروز مطالعه رمان، بخشی از برنامه های جدی و در عین حال جذاب من شده است. آب دادن روزانه به باغچه کوچک حیات بندی که تنها ساکنش من هستم و حراست از گل ها را که مرا به طبیعت پیوند می هد و کاری نشاط آور است، از وظایف خود می شمارم. از شعر شاملو و فروغ لذت می برم هم چنان که اشعار حافظ و مولانا به وجدم می آورد. موسیقی هم دیگر برایم در آواز شجریان و ناظری خلاصه نمی شود. ورزش هم جزئی از زندگی من شده است چون سلامت و سرزندگی برایم بیش از گذشته ارزش و اهمیت پیدا کرده است. البته هم چون گذشته مطالعه کتب و مقالات سیاسی و تخصصی، اندیشیدن به آئین و میهن و مردم و نوشتن مرا از درون ارضا می کند. تنها یک مشکل کوچک وجود دارد. در شرایطی که بیش از همیشه به زندگی و نزدیکانم می اندیشم، تنم در حبس است! وضعیت من ظاهرا مصداق داستان مشهور ناهم زمانی هاست که شاید علت العلل بسیاری از عقب ماندگی های سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و حتی اخلاقی ماست. به هر حال یا قیر است و قیف نیست یا به عکس قیف هست و قیر نه! البته در دو الف اوین هردو با هم بود و در جهنم نیز هم! امیدوارم بتوانیم بر این ناهم زمانی، در حد مقدورات غلبه کنیم.

فاطمه ساداتم
همیشه دوستت داشته ام و دعاگویت بوده ام. از کوتاهی های پیش از اسارت و نیز از سختی ها و مشقت هایی که در این سه سال به خاطر من تحمل کرده ای پوزش می خواهم. در عین حال سپاسگزارم که تا حد توانت مرا در این مسیر همراهی کردی. هم چنان که مامان، عارفه، علی و پدر و مادر و همه خانواده ام حمایتم کرده اند. امیدوارم بتوانم لطف شما را جبران کنم. در این مدت هوای مامان را بیشتر داشته باش که به گردن همه ما حق دارد. به پدربزرگ و مادربزرگ هایت نیز سر بزن. به عارفه و علی هم سلام ویژه برسان. خداوند به همه شما پاداش صابران را عنایت فرماید.
می بوسمت
بابا مصطفی
اوین ۱۵ تیرماه ۱۳۹۱
 

به گزارش ادوارنیوز، این ۵۰ فعال مدنی ضمن انتقاد از نقض مصونیت قضایی دانشجویان توسط نیروهای امنیتی، این نقض مصونیت را ناشی از ضعف مدیران دانشگاهی در استیفای حقوق دانشجویان معرفی کردند.

متن کامل این بیانیه به شرح زیر می‌باشد:
نقش دانشجویان به عنوان یکی از مولفه های کاتالیزور تغییر همواره نقش پررنگ و برجسته ای بود و دانشجویان ایران زمین در طول ۷۰ سالی که از ظهور و بروز جنبش دانشجویی می گذرد به خصوص از بعد از دهه ی ۵۰ توانسته اند در بسیاری از رخدادهای بزرگ این سرزمین نقش خود را به خوبی ایفا کنند. این نقش در کنار ویژگی هایی چون شجاعت، شهامت، پاکبازی و محرومیت باعث شده که گروه ها و جریان های سیاسی و اجتماعی برای اعمال تغییرات و سیاست های خود نگاه وِیژه ای به این جنبش جوان و پرانرژی داشته باشند.

در طول عمر ۳۳ سال انقلاب سیاست ها و نگاه های دولتمردان به این قشر جوان کشور، سبب شکل گیری واکنش های خاصی از این قشر شده که با رفتار دولتمردان نسبت مستقیم داشته، زمانی که دولتمردان سیاست حمایت و احترام را در قبال جنبش دانشجویی در پیش گرفتند شاهد بودیم که چگونه این قشر کشور توانستند مسیر تغییر نظام و شکل گیری یک نظام جدید با ساختارهای متفاوت را تسریع ببخشند و کشور را از یک بحران ملی چون جنگ و تنش های قومی نجات دهند و انقلاب و کشور را به یک ثبات نسبی برسانند.اما زمانی که سیاست دولتمردان سیاست ترس و بی اعتمادی و بستن فضا فعالیت های دانشجویی شد رفتار دانشجویان که قشر نترس و آرمان خواه یک جامعه اند هم تغییر کرد و فضای فعالیت ها رادیکال تر شد و فرصت برای تعامل میان دولت و دانشگاه از دست رفت و یکی از مهمترین مولفه های توسعه یعنی نیروی انسانی شاداب و تحصیلکرده یا کوله بار سفر را بست و به کشوری سفر کرد که برخلاف دولتمردان سرزمینش برایش فرش قرمز پهن کردند و به عنوان یک جوان نخبه و موثر تمامی فضا و امکانات لازم را در اختیارش گذاشتند و یا در فضای تیر و تاری که دولتمردان برایش ایجاد کردند به عکس العمل متقابل روی آورد و به نسبت شور و کم صبری و تاثیر گذاری بر روی جامعه، جو جامعه را رادیکال تر و مولفه های یک بحران اجتماعی را تشدید کرد.

بیش از یک ماه است که از دستگیری و بازداشت دوستان دانشگاهی ما، عرفان محمدی و مجتبی کریمی می گذرد و هیچ خبر موثقی از مکان و وضعیت نگهداری آنان به دست ما نرسیده است. بیش از یک ماه است که از دستگیری و بازداشت این دو تن به دلیل چاپ و پخش نشریه ای که به گفته مسئولین دانشگاهی هنوز یک ماهی از توقیفش مانده بود، می گذرد و بر ما پوشیده نیست که اگر مسئولین دانشگاهی در تفسیر حکم محکومیت نشریه ی کبریت انصاف را رعایت می کردند و حکم محکومیت را از زمان ابلاغ اخطاریه و دعوت مدیرمسئول ذیربط به کمیته ناظر بر نشریات محسوب می کردند و نشریه را بیش از یک ماه بلاتکلیف نمی کردند آن زمان جوان دانشجویی که در چارچوب قانون داشت بیش از دو سال به ارائه ی نظریات خود می پرداخت، دست به عملی که برای مسئولین جرم مهشود محسوب شود نمی زد و مسیر عقلانی خود را پی می گرفت.

متاسفانه بیش از یک ماه است که از بازداشت این دو دانشجو می گذرد و شاهد هیچ اقدام محسوسی از مسئولین دانشگاهی برای پیگیری وضعیت این دو دانشجو نیستم و جای تاسف دارد که معاونت فرهنگی دانشگاه پس از دو روز از بازداشت این دو دانشجو که حتی یکی از آنها را در دانشگاه بازداشت کردند، ماجرا را از زبان دانشجویان دانشگاه می شنود. دانشجویانی که از مصونیت دانشگاهی و دانشجویی برخوردارند و مسئولین دانشگاه که می بایست محافظ این مصونیت باشند دو روز از نقض این مصونیت گذشته و نمی دانند که چه زمانی بازداشت شدند و چه کسانی بازداشت شدند و حتی اتهام آنها چیست!

ما فعالین مدنی شهر اصفهان ضمن ابراز نگرانی از وضعیت دو دانشجوی بازداشت شده خواستار بررسی هرچه سریعتر پرونده ی آنان هستیم و از مسئولین دانشگاهی خواستار اشراف بیشتر بر وظایف خود و از مسئولین غیر دانشگاهی خواستار سعه ی صدر بیشتر و پیگیری اتهامات در چارچوب قانون و حتی در صورت مشاهده خلاء مدیریت صحیح دانشگاهی، سعی کنند دخالت کمتری در امور دانشجویی کنند و مصونیت دانشجویی، دانشجویان را در نظر بگیرند

و این هشداری که بارها توسط دلسوزان انقلاب و کشور بیان شده را باز هم تاکید می کنیم که ادامه ی این روند موجب دلسردی دانشجویانی که معتقد به نظام جمهوری اسلامی و اجرای بدون تنازل قانون اساسی و اصلاح ساختارها هستند، می شود.

امضا کنندگان: رشید اسماعیلی، محمد رضا بزمشاهی، محمد امین شایگان نیا ،علی معینی، عاطفه صفری، علی محمد قزوینی، مهدی کریمی، محمد کیهانی، امیر طاهری، حسن غضنفرپور،امیر حسین چیت ساززاده، هاجر پاکزاد، صالح خشوعی، آرش اخوت، گلی جدیدی، سمیرا دردشتی، پیام افقری، فریبا منوچهری، افروز صفایی زاده، مریم شهدادیان، روشنک موسوی، طوبا سرمدی، بهاره سلیمانی، زهرا کریمی، محمد رضا غلامی، ویدا کوهی، هدیه تقوایی، حورا سپهر، پروین رهبری، مسعود نصر، عرفان نصر، منصوره ثانی، عارف صفوی، سهیل گلچین، نرگس یوسفی، محدثه ضیغمیان، زهرا ماهری، محمد وحید،محمد باقر حسینی وفا، علی اقارب، پیمان صادقی، مسعود سیفی، فرهاد خاکیان، مسیح سادات، علیرضا محمدی، حسین خسروی،کتایون مهرپرور ، مهسا نادی ، عارفه صالح ، شهرام نیک روش
 

به گزارش رادیو اروپای آزاد، یک عضو کنگره آمريکا در نامه ای خطاب به رييس جمهوری تانزانيا نوشته است که اين همکاری دولت تانزانيا با ايران باعث می شود که آن کشور تحريم های بين المللی مربوط به صادرات و حمل و نقل نفت را دور بزند.

وی در اين نامه که در تاريخ ۲۹ ماه ژوئن نوشته شده از رييس جمهوری تانزانيا خواسته است تا در اين تصميم تجديد نظر کند و در غير این صورت روابط آمريکا با اين کشور آفريقايی به شدت تيره خواهد شد.

طبق تحريم های اتحاديه اروپا شرکت های بيمه حمل و نقل دريايی از ارائه خدمات به نفتکش های ايرانی منع شده اند و اين محدوديت باعث شده است که ايران به اشکال گوناگون، از جمله تغيير نام و محل ثبت کشتی های خود، با اين محدوديت ها مقابله کند. ولی تمرکز بخش زيادی از شرکت های بيمه حمل و نقل دريايی در شهر لندن اين امکان را فراهم کرده که نظارت بر بيمه حمل و نقل دريايی برای ايران آسان تر شود.

به گزارش خبرگزاری «بلومبرگ» ظرفيت ناوگان دريايی ايران حمل و نقل يک ميليون و ۱۰۰ هزار بشکه در روز است. تاکنون ميزان صادرات روزانه ايران حدود دو ميليون ۳۰۰ هزار بشکه بوده است. اما اکثر موسسات و کارشناسان بين المللی انرژی معتقدند که در ماه های آينده و به خصوص تحت تاثير تحريم نفت ايران توسط کشورهای اروپايی و محدوديت های مربوط به معاملات بانکی و حمل و نقل دريايی، ميزان صادرات ايران حدود يک ميليون بشکه در روز تنزل پيدا خواهد کرد.

طبق اطلاعات مرکز نظارت بر حمل و نقل دريايی وابسته به کميسون اروپا، نفتکش های متعلق به ايران قبلا در کشورهايی نظير مالت و يا قبرس ثبت شده بودند ولی اخيرا بيش از ۱۰ مورد از اين نفتکش ها در تانزانيا ثبت شده و با پرچم این کشور تردد می کنند.

خبرگزاری «بلومبرگ » اولين بار روز ۲۵ ماه ژوئن اين خبر را منتشر کرد. در واکنش به آن يکی از وزرای دولت تانزانيا در پارلمان این کشور گزارش یاد شده را تکذيب کرد و گفت اين کشتی ها متعلق به ايران نيستند. اما اسامی و جزييات يازده نفت کشی که توسط اين مقام تانزانيايی اعلام شد نشان می دهد که حداقل ۱۰ مورد از آنها همان نفتکش هايی هستند که قبلا در مالت و يا قبرس ثبت شده بودند و هنوز هم توسط يکی از شرکت های حمل و نقل دريايی ايران مورد استفاده قرار می گيرند.

اين خبرگزاری می افزايد که مقامات دولت تانزانيا ازجمله وزير حمل و نقل و اطلاعات و سخنگوی دفتر رياست جمهوری آن کشور طی روزهای اخير به هيچ يک از تماسهای تلفنی اين خبرگزاری بری کسب اطلاعات بيشتر پاسخ نداده اند.

دولت آمريکا حدود ۵۷۰ ميليون دلار کمک نظامی و غير نظامی به تانزانيا پيشنهاد کرده است که شامل آموزش نظامی و کمک های بهداشتی می شود. به همين خاطر عضو کنگره آمريکا در نامه خود خطاب به رييس جمهوری تانزانيا تاکيد کرده است که کمک به ايران برای دور زدن تحريم های وضع شده از سوی دولت آمريکا باعث خواهد شد تا این کشور در فهرست دولت ها و موسساتی قرار گيرد که توسط آمريکا مجازات خواهند شد.

خبرگزاری «بلومبرگ» می افزايد اين نفتکش ها قبلا با مالکيت مستقيم يک شرکت حمل و نقل دريايی ايرانی به نام NITC فعاليت می کردند. اطلاعات مربوط به حمل و نقل دريايی بين المللی نشان می دهد که اين شرکت در مجموع حدود ۳۶ نفتکش را مديريت می کند.

سخنگوی وزارت خارجه ايران در کنفرانس خبری اخير خود در تهران در واکنش به خبر تغيير نام و محل ثبت کشتی های شرکت NITC  گفت: "تمام ناوگان دريايی ايران بر اساس مقررات و ضوابط بين المللی فعاليت می کنند و شايعاتی که در اين مورد پخش شده هيچ تاثير منفی در اين زمينه نخواهند داشت."

اطلاعات جمع آوری شده از اسناد مربوط به ثبت حمل و نقل دريايی نشان می دهد که از مجموع ۳۹ نفتکش ايرانی که قبلا در کشورهای اروپايی نظير مالت و قبرس ثبت شده بودند در ماه های اخير حدود ۲۱ مورد از آنها تغيير نام داده و در کشورهای ديگر ثبت شده اند.

جرس: پارلمان اوکراین قانونی را تصویب کرد که برمبنای آن زبان روسی زبان رسمی دوم این کشور محسوب می‌شود. این اقدام پارلمان اوکراین با اعتراض شهروندان این کشور مواجه شد.

به گزارش خبرگزاری آلمان، ماموران پلیس اوکراین با گاز اشک‌آور و باتوم حدود ۱۰۰۰ تظاهرکننده را در کیف، پایتخت اوکراین، متفرق کردند. این افراد برای اعتراض به این اقدام پارلمان تجمع کرده بودند. ویتالی کلیچکو، قهرمان سنگین وزن بوکس جهان نیز در میان تظاهرکنندگان بود.

مخالفان این قانون استقلال اوکراین را به این وسیله در خطر می‌بینند و نگرانند که این کشور با شدت بیشتری خود را به روسیه نزدیک کند.
 

علاوه بر شرکت در نظرسنجی، شما از دو راه دیگر نیز می‌توانید دیدگاه‌های خود را درباره‌ی جرس با ما و دیگر خوانندگان در میان بگذارید: یکی با ارسال پرسش‌های خود درباره‌ی جرس که از سوی شورای سیاست‌گذاری جرس پاسخ داده خواهد شد، و دیگری از راه نوشتن مقاله و یادداشت. فراخوان‌های پرسش‌وپاسخ و مقاله‌نویسی را در ستون «ویژه‌نامه» بخوانید.

جرس: سایت «موسسه جهادی» از به تصویر کشیده شدن «فقر شدید»٬ «تقیه در مبارزه»٬ «قرض گرفتن زیاد»٬ «استعمال سیگار» و «نگرانی» رهبر جمهوری اسلامی از «واجب شدن غسل» به هنگام تنگدستی در کتاب «شرح اسم» انتقاد کرد.

به گزارش سایت «دیگربان»، با گذشت حدود سه ماه از انتشار این کتاب که به نظر می‌رسد با هزینه‌های هنگفتی صورت گرفته باشد٬ هنوز از توزیع آن اطلاع مشخصی در دست نیست.

مسئولان دفتر رهبر جمهوری اسلامی همچنین اعلام کردند در این کتاب مطالبی منتشر شده که مطابق با «واقعیت» نیست٬ اما اشاره‌ای به جزئیات این مطالب نکرده‌اند.

سایت «موسسه جهادی» هم ۱۱ تیرماه با انتشار یادداشتی٬ انتقاد‌هایی متوجه بخش‌هایی از محتوای این کتاب کرده که به اعتقاد نویسنده این یادداشت گنجاندن آنها در کتاب «کاری اشتباه» بوده است.

این سایت به طور مشخص از اینکه در این کتاب به سیگار کشیدن آقای علی خامنه‌ای٬ فقر شدید و تلاش برای گرفتن شهریه‌ از همه مراجع از سوی رهبر جمهوری اسلامی اشاره شده٬ انتقاد کرده است.

در این یادداشت همچنین از اینکه در بسیاری از بخش‌های کتاب به «قرض گرفتن زیاد {آقای خامنه‌ای} از افراد مختلف» اشاره شده٬ اعتراض شده است.

این یادداشت افزوده در کتاب «شرح اسم» ضرورتی نداشته به «نگرانی از واجب شدن غسل و نداشتن پول حمام» اشاره شود و عکس وی با ریش تراشیده منتشر شود.

«موسسه جهادی» در ادامه یادداشت خود آورده است: «این اطلاعات فقط موجب گزک‌ دادن به دست مخالفین و معاندین و به استهزاء کشیدن آن عظمت‌ها و بزرگی‌هاست.»

در بخش دیگری از این یادداشت به استفاده نویسنده از برخی اسناد ساواک درباره رهبر جمهوری اسلامی انتقاد شده و تلاش شده که اظهارات آقای خامنه‌ای در این اسناد٬ «روش مبارزه» وی معرفی شود.

به اعتقاد نویسنده این یادداشت٬ آقای خامنه‌ای نیز برخی اسناد ساواک در مورد اعترافات خود در زندان‌های دوران پهلوی را تکذیب کرده است.

آن‌طور که در این یادداشت آمده٬ انتشار اسناد اظهارات آقای خامنه‌ای مبنی بر «نفی هرگونه ارادت خاص به امام خمینی و به کار بردن لفظ معظم‌له برای شاه» بدون «اجازه» بوده و از نقاط ضعف کتاب است.

خاطرنشان می شود در مجموع نویسنده این نقد از کتاب «شرح اسم»به عنوان کتابی ارزشمند و اثر پژوهشی قابل توجه یاد کرده و انتشار برخی از اطلاعات را به دلیل سوءاستفاده مخالفان آقای خامنه ای غیرضروری عنوان کرده است.

در بخش اصلی انتقاد نویسنده نقد این کتاب آمده است:« اسناد مشکل‌دار و مشکل‌ساز: این دسته از اسناد، اطلاعاتی است که بیان آنها هیچ نکته‌ی مثبتی ندارد و عدم بیان آنها هم ذره‌ای به وجاهت تاریخی و پژوهشی این کتاب آسیب نمی‌زند. آیا ما به بهانه‌ی امانت‌دار تاریخ بودن مجاز به بیان اینها هستیم؟اینها مواردی از این‌گونه مطالب است: داستان نخستین منبر و بیان احکام زنان، استعمال تفکّه‌آمیز سیگار، تأکید بر فقر شدید معظم‌له در مقاطع مختلف؛ مسلم است که فقر شدید خود نشان‌دهنده‌ی اوج سختی در مبارزه و ابتلای پروردگار و عظمت ایشان بوده، اما راه‌‌هایی که برای حل این مشکل اتخاذ می‌شده مدّنظر است.تلاش برای گرفتن شهریه‌ی همه مراجع و شرکت در امتحان سطح پایین آیت‌الله بروجردی برای گرفتن شهریه‌ی ایشان، قرض گرفتن زیاد از افراد مختلف و بیان مقروض بودن به همه در جاهای مختلف کتاب(البته حکایت‌های بی‌پولی مثل آبگوشت علی‌نقی، صبح بی‌صبحانه و ظهر بی‌ناهار و امثالهم را هم شاید بتوان از نوع اسناد «به شرط اذن» به حساب آورد). نگرانی از واجب شدن غسل و نداشتن پول حمام، عکس معظم‌له بعد از تراشیدن اجباری محاسن مبارک. اینکه برای خوارکردن و توهین به حضرت ایشان، مبادرت به تراشیدن محاسن نمودند و ایشان در اوج عزت و با کیاست مثال‌زدنی خود می‌خندند و می فرمایند: «الحمدلله، چانه را ندیده بودم، دیدم»، خاطره‌ای مهم است و دانستن آن واجب؛ اما آیا عکس این خاطره را نیز باید نشان داد؟ مثل شکنجه‌های جسمی تحقیرآمیزی که بعضی مبارزین، در راه خدا می‌شدند و دانستن آنها واجب، ولی نشان دادن صحنه‌های آن، کاری اشتباه و خلاف شأن آن بزرگواران است. می‌شود حدس زد که این اطلاعات فقط موجب گزک‌دادن به دست مخالفین و معاندین و به استهزاء کشیدن آن عظمت‌ها و بزرگی‌هاست. چنانچه ساعاتی بعد از انتشار کتاب بازتاب‌های ناشایستی از عکس مذکور در سطح اینترنت شروع شد و همچنان ادامه دارد.»
 

به گزارش خبرگزاری آلمان، طرح بحث‌برانگیز «اکتا» (ACTA) با رای مخالف اکثریت قاطع نمایندگان پارلمان اروپا، روز چهارشنبه (۱۴ تیر/ ۴ ژوئیه) در رای‌گیری نهایی رد شد. در نشست روز چهارشنبه پارلمان اروپا، در حالی که ۱۶۵ نماینده غایب بودند، ۴۷۸ نفر به این طرح رای مخالف و تنها ۳۹ نفر رای موافق دادند.

اکتا (Anti-Counterfeiting Trade Agreement) نسخه اروپایی طرح‌هایی نظیر سوپا و پیپا در آمریکا است که در ماه‌های اخیر اعتراض بسیاری از متخصصان فن‌آوری اطلاعات، مدافعان آزادی اینترنت و فعالان حقوق دیجیتال در سراسر جهان را برانگیخته‌اند. این طرح پیش از رد نهایی در پارلمان اروپا، در ۵ کمیته تخصصی این پارلمان نیز با رای مخالف نمایندگان مواجه شده بود.

مدافعان اکتا از آن به‌عنوان طرحی «مدافع کپی‌رایت» یاد می‌کنند که در شرایطی که تجارت جهانی کالاهای جعلی و نقض مستمر کپی‌رایت رو به گسترش است، می‌تواند حافظ حقوق مولفان و تولیدکنندگان محتوا در جهان دیجیتال باشد.

در مقابل، فعالان آزادی بیان و آزادی اینترنت، آن را طرحی می‌دانند که در نهایت به سانسور و ایجاد اختلال در شبکه جهانی اینترنت منجر خواهد شد و نقض حقوق و آزادی‌های دیجیتال کاربران را در پی خواهد داشت.

طرح اکتا در ژانویه ۲۰۱۲ به امضای ۲۲ کشور عضو اتحادیه اروپا رسید، اما پنج کشور آلمان، قبرس، استونی، هلند و اسلواکی از ابتدا از مخالفان سرسخت آن بودند و از امضای این معاهده خودداری کردند.

در ماه‌های گذشته، چندین تظاهرات اعتراضی در بسیاری از شهرهای اروپایی بر ضد اکتا به راه افتاده بود. تحلیلگران فن‌آوری اطلاعات، رای منفی پارلمان اروپا به این طرح را یک پیروزی بزرگ و تاریخی برای فعالان آزادی بیان و جامعه دیجیتال سراسر جهان می‌دانند.

اعتراض به این طرح تنها به حضور خیابانی مخالفان محدود نمی‌شود. گفته می‌شود بیش از ۲/۵ میلیون نفر از شهروندان اروپا با ارسال نامه‌های اعتراضی به نمایندگان پارلمان اروپا، نسبت به احتمال تصویب و اجرای این طرح در محدوده اتحادیه اروپا ابراز نگرانی کرده بودند.

وداع با اکتا، «جلوه‌ای از دموکراسی اروپایی»

ماریچه شاکه، نماینده هلند در پارلمان اروپا و از فعالان پیش‌روی آزادی اینترنت در جهان، می‌گوید: "ما در کنار میلیون‌ها اروپایی معترض به طرح بحث‌برانگیز اکتا قرار گرفتیم و در تصمیمی تاریخی جلوه‌ای از دموکراسی باز و مشارکتی اروپایی را نشان دادیم."

به اعتقاد او "اکتا نماد سیاست‌های بسته بود؛ سیاستی برآمده از تصمیمات غیرشفافی که پشت درهای بسته اتخاذ می‌شوند. اکتا به جای در آغوش کشیدن آزادی‌های دیجیتال، قصد داشت موانعی بر سر راه تحقق آنها ایجاد کند و حالا زمان خداحافظی با آن فرارسیده است."

اگرچه اکتا به امضای برخی از کشورهای غیراروپایی، از جمله آمریکا، کانادا، استرالیا، ژاپن، سنگاپور و کره جنوبی هم رسیده، اما به نظر می‌رسد با رد قاطع آن در پارلمان اروپا، باید آن را مرده قلمداد کرد.

جرس: در پی تداوم صعود قیمت کاغذ در بازار ایران، وزیر ارشاد مسئولیت گرانی کاغذ در بازار را متوجه وزارت صنعت و معدن و تجارت دانست.

به گزارش مهر، سید محمد حسینی در حاشیه مراسم اهدای دهمین جایزه قلم زرین مدعی شد: مادر بخش کتاب ازطرح مباحث ارزشی و انتشار کتاب‌های مروج فرهنگ اصیل اسلامی حمایت می‌کنیم. در بخش سینما نیز وضع به همین شکل است، موضع ما حمایت از فیلم‌های مروج ارزش‌های اسلامی است. در همه حوزه‌ها از هنرهای تجسمی و تئاتر تا حتی موسیقی نیزوضعیت به همین شکل است و موضع ما توجه به ترویج فرهنگ انقلاب است.

حسینی افزود: می پذیرم که کم و کاستی‌هایی وجود دارد اما اولویت ما این است. برخی از فعالیت‌های ما البته کاملا صبقه و رنگ دینی دارد اما در همه کارها رویکرد ما این است. ممکن است شدت و ضعف داشته باشد اما اصل بر این قرار داده شده است.

وی تاکید کرد: بنا داریم از همه ابزارها استفاده کنیم تا بتوانیم فرهنگ اصیل اسلامی را ترویج دهیم.

حسینی همچنین در باره وضعیت گرانی فوق‌العاده کاغذ و گرانی و کمیابی آن در بازار گفت: وضعیت کاغذ را از وزارت صنعت و معدن و تجارت سوال کنید. ما هم البته پیگیری می‌کنیم.

حسینی همچنین در پاسخ به سوالی درباره تغییر قائم مقام وزیر در امور شعر نیز گفت: این سمت حذف نشده است بلکه برای کارهای اجرایی در حوزه شعر یک مسئول دفتری قرار دادیم که به امور مربوطه در این‌ باره بپردازد.
 

به گزارش ارگان خبری فعالان حقوق بشر در ایران، بعد از تعطیلی کارخانه‌ی ایرانیت تهران در سال گذشته تمام کارگران قراردادی و پیمانی از کارخانه اخراج شده و پس از گذشت چند ماه به طور کامل حقوق و مزایای معوقه‌ی خود را دریافت نکرده‌اند.

بر اساس این گزارش، بعد از بازگشایی مجدد این کارخانه تنهاکارگرانی که به صورت دائم استخدام بوده و بیش از ۲۰ سال سابقه‌ داشتند، به کار فرا خوانده شدند.

این در شرایطی‌ست که در حال حاضر کارخانه هیچ گونه تولیدی ندارد و کارگران برای پر شدن سنوات رسیدن به حداقل سال مجاز برای بازنشتگی در کارخانه‌ای بدون تولید روزگار سپری می‌کنند.

کارخانه‌ ایرانیت تهران با بیش از ۵۰ سال فعالیت، قدیمی‌ترین کارخانه‌ی تولید ایرانیت در ایران و خاورمیانه است که در طی چند سال گذشته وضعیت نامساعدی داشته و در چند نوبت تعطیل شده بود.

طی ماه های اخیر بیکاری به طرز فزاینده ای افزایش یافته و بر تعداد بیکاران کشور بیش از پیش افزوده می شود.