جنبش راه سبز - خبرنامه

اگر انسان در مقابل دستورات ویژه ولایت از خود انعطاف نشان ندهد، هیچکدام از اعمالش قبول نیست -

جــرس: حجت الاسلام علیرضا پناهیان، از اصولگرایان حامی دولت، با بیان اینکه کمال در مملکت نه درست عمل کردن، بلکه ولایت مدار بودن است"، خاطرنشان کرد "انتظار ما از سیاسیون درست عمل کردن و خدمت به مردم نیست، بلکه ما می خواهیم که در مواقع ضروری در مقابل ولایت انعطاف پذیر باشند."

به گزارش ایلنا؛ حجت الاسلام علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه، شامگاه دوشنبه ۲۷اردیبهشت ماه، در نشستی تحت عنوان «نشست بصیرت» که در مسجد اهل بیت قم برگزار شد، با بیان اینكه "ولایت یعنی روشن ترین میزان انعطاف پذیری"، گفت: "اگر انسان در مقابل دستورات ویژه ولایت از خود انعطاف نشان ندهد، هیچ کدام از اعمالش قبول نیست."

پناهیان همچنین ادعا کرد "جمهوری اسلامی درست نشده است که تنها در شرایط عادی خدمت به مردم داشته باشد، بلکه اصل این است که در مقابل دستورات ولایت که اصلی‌ترین کمال در جمهوری اسلامی است، انعطاف پذیر باشد. "

وی با بیان اینكه حرف ولی فقیه فصل الخطاب است، گفت: فتنه گران در فتنه پس از انتخابات، حتی قانون های عادی را که انعطاف پذیری هم نمی خواست رعایت نکردند، و به نوعی می خواستند از چراغ قرمزها رد شوند.

این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینكه ما هنوز به ولایت مداری نرسیده ایم، گفت: فرض کنید که مملکت به جایی می‌رسید که شورای نگهبان هم به نتیجه انتخابات شک می‌کرد، و طبق قانون باید انتخابات دوباره برگزار می‌شد، كه در چنین زمانی هم دشمنان منتظر چنین موقعیتی بودند، تا بتوانند به کشور حمله کنند، در همین زمان ولایت فقیه وارد می‌شدند و می‌فرمودند، بنابر مصلحت مهم‌تر کشور، انتخابات تجدید نشود، آنجا انعطاف پذیری می‌خواست، و باید آن دستور ولایت عملی می‌شد.

پناهیان همچنین تاكید كرد: انتظار ما از سیاسیون درست عمل کردن و خدمت به مردم نیست، بلکه ما می خواهیم که در مواقع ضروری نسبت به ولایت انعطاف پذیر باشند.

این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینكه درست عمل کردن یعنی ولایت مداری و انعطاف پذیر بودن در مقابل آن است گفت: کمال در مملکت نه درست عمل کردن که ولایت مدار بودن است، که متأسفانه بعضی ها حتی درست هم عمل نکردند.

این روحانی حامی دولت با طرح این سوال كه آیا وقت آن نرسیده است که بعد از سی سال از انقلاب، عده ای به دلیل عدم التزام به قانون از صحنه سیاسی کشور حذف شوند؟ گفت: ما چرا باید نهضت آزادی را در انتخابات شرکت دهیم تا دیگران به ما بگویند که شما انتخابات آزاد دارید؟ آن ها که همیشه بهانه داشته اند و باز هم خواهند داشت.

پناهیان خطاب به حاضران گفت: هشیار باشید که این حرف رهبر معظم انقلاب مبنی بر این که عده‌ای صلاحیت‌شان را برای حضور در صحنه سیاسی کشور از دست داده‌اند، روی زمین بیافتد.

وی با بیان این که ما در آینده به اندازه کافی مشکل داریم، گفت: "عده‌ای باید از صحنه سیاسی کشور حذف و بازنشسته شوند و وظیفه ماست که این اصطلاح بازنشستگان سیاسی، یعنی کسانی که صلاحیت حضور مجدد درصحنه سیاسی کشور را ندارند، را ایجاد کنیم و باید کسانی را که در صحنه سیاسی و اجرایی کشور، امید را به دل دشمن می‌اندازند، حذف کرد، گفت: دشمن به تعداد افراد سیاسی که مطرود شده‌اند، به نفوذ در کشورمان امید پیدا می‌کند. "

پناهیان ادعا کرد "اگر امروز تحریم‌ها برای کشور ما هزینه دارد، تمام جرمش متوجه کسانی است که در داخل کشور امید را به اردوگاه دشمن می رسانند و اگر در انقلاب کسانی مانند نهضت آزادی در کشور حاکم نمی شدند، شاید جنگ رخ نمی داد.

این فعال اصولگرا در پایان گفت: "ما باید بدانیم که چه کسی در پشت پرده به رهبری پیشنهاد حکمیت داد، و همان‌ها باید یک بار جمله غلط کردم را بگویند. "

جرس: تحلیل صادق خرازی از بیانیه تهران در قالب مقاله ای در دیپلماسی ایرانی منتشر شد.او در این مقاله گفته" ضروری است کلیت بیانیه تهران مورد حمایت همه گروه‌ها و افکار سیاسی در جامعه قرار گیرد".متن این تحلیل به شرح زیر است:

 سرانجام بعد از ماه ها مذاکره، صبح روز قبل در جلسه سه جانبه سران ایران – ترکیه و برزیل بیانیه تهران در خصوص تبادل سوخت هسته‌ای به امضای وزرای خارجه سه کشور رسید. بر اساس مفاد این بیانیه ایران موافقت کرده است که طی یک ماه 1200 کیلوگرم اورانیوم ۳/۵ درصدی را به ترکیه ارسال نماید و ظرف یک سال اورانیوم با غنای 20 درصد را برای راکتور هسته ای تهران دریافت نماید. البته این توافق مستلزم موافقت گروه وین شامل امریکا، روسیه، فرانسه و آژانس بین المللی انرژی اتمی است که تامین کننده سوخت 20 درصدی هستند.

امضای این بیانیه قدم اول در جهت کاستن از تنش میان ایران و شورای امنیت محسوب می شود. امریکا و شرکای اروپایی‌اش چند ماه است که فعالیت های سیاسی و تبلیغاتی خود را علیه جمهوری اسلامی ایران و در جهت تصویب قطعنامه جدید تحریم تشدید کرده اند. همین چند روز پیش بود که وزیر خارجه امریکا سفر جاری رئیس جمهور برزیل به ایران را بی‌نتیجه پیش بینی کرده و اعلام نمود که ایران بعد از تصویب قطعنامه تحریم پاسخ جدی خواهد داد. در این میان رئیس جمهور روسیه اعلام کرد که سفر رئیس جمهور برزیل به تهران حدود 30 درصد شانس موفقیت خواهد داشت آن را به عنوان آخرین شانس قبل از تصویب قطعنامه تحریم قلمداد کرد.

هدف امریکا و دوستان و هم پیمانانش این بود که مذاکرات جاری نتیجه‌ای در بر نداشته باشد تا زمینه تصویب قطعنامه در شورا فراهم تر گردد. بعد از امضای بیانیه تهران اولین واکنش از سوی یکی از مسئولین رژیم صهیونیستی اعلام شد که جمهوری اسلامی ایران را متهم به بازی دادن ترکیه و برزیل نمود. روشن است که این رژیم منافع خود را در ادامه بحران هسته ای‌ایران در صحنه بین‌المللی می‌بیند و از دید صهیونیست‌ها هر گونه کاهش تنش در این زمینه به ضرر منافع دراز مدت آنها خواهد بود. این امکان وجود دارد که کشورهای غربی نیز خواستار تغییر در مفاد بیانیه تهران شوند. گفته می شد که قبل از این امریکا بر تبادل حدود 1500 کیلوگرم اورانیوم ۳/۵ درصدی تاکید داشت.

در شرایط فعلی لازم است نکات ذیل مورد توجه قرار گیرد.

* ضروری است کلیت بیانیه تهران مورد حمایت همه گروه‌ها و افکار سیاسی در جامعه قرار گیرد. اگر چه عده ای اعتقاد دارند که تبادل سوخت بر اساس فرمول بیانیه تهران می‌توانست قبل از این عملی شود تا فشار‌های سیاسی و اقتصادی کمتری به کشور وارد آید ولی در شرایط حساس کنونی به مصلحت نیست که بحث های اختلاف‌انگیز در مورد این موضوع حساس که به امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران ارتباط مستقیم دارد مطرح شود. لذا همه گروه های سیاسی در عین این که ممکن است نسبت به عملکرد دولت در زمینه هسته ای اتفاق نظر نداشته باشند باید از مذاکرات و توافقات جاری حمایت نموده و مسئولین ذیربط را دراین برهه حساس یاری نمایند. تغییر سیاست یا انعطاف پذیری در استراتژی و ضرورت بهره‌گیری از تاکتیک و مانورهای حساس در راستای منافع ملی که به رای ولایت توشیح شده باشد بیان گر و نشان گر هوشیاری دست اندرکاران است. بلوغ سیاسی و اخلاق سیاسی حکم می کند تا در باب مسایل ملی ورای جدول بندی های سیاسی نسبت به تصمیمات ملی بی تفاوت نباشند و و هم چنین ضرورت دارد تا دست اندرکاران و دولتمردان در جهت تنویر ذهن مردم به روشنگری و در زمینه ها وابعاد سیاسی تکنیکی و حقوقی این موافقت نامه جامعه مطبوعاتی و سیاسی را توجیه و مطلع نمایند.

*در بیانیه تهران خواسته شده ازهرگونه تقابل اعم از اقدامات، رفتار یا بیانیه‌هاى تهدیدآمیزى که به حقوق ایران تحت ان.پی.تى لطمه زند اجتناب شود. ضروری است در توافقات آینده بر این نکته قویا تاکید شود که بیانیه تهران در صورت عدم پرداختن به موضوع تحریم های جدید در شورای امنیت معتبر خواهد بود. در غیر این صورت چنانچه بعد از اجرای توافق اخیر، امریکا و شرکایش دوباره فرایند تصویب قطعنامه را در شورای امنیت فعال نمایند، روشن نیست چه بهره ای از این موضوع نصیب جمهوری اسلامی ایران خواهد شد؟ لذا ضروری است در بیانیه ای که با گروه وین به امضا می رسد موضوع عدم اقدام علیه جمهوری اسلامی ایران در شورای امنیت به صراحت مورد تاکید قرار گیرد.

* بیانیه تهران بر تعامل هسته ای در مقابل تقابل هسته ای تاکید دارد. مناسب است دستگاه دیپلماسی کشور با بهره گیری از کلیه ظرفیت های موجود در کشور باب گفتگو با کشورهای 1+5 را در ابعاد مختلف موضوع باز کرده و در تعاملی سازنده و با در نظر گرفتن منافع ملی کشور از جمله با تاکید بر حق هسته ای در جهت حذف کلیه تحریم ها علیه جمهوری اسلامی ایران و پاک شدن پرونده هسته ای ایران در شورای امنیت قدم بردارد. پرونده ایران مدتهاست با رفتار دو گانه و پارادوکسیکال گشورهای اروپایی و امریکا حالت امنیتی و سیاسی هدف دار به ان تحمیل شده بود هم اینک وقت ان رسیده است چون گذشته ماهیت حقوقی وتکنیکی داشته باشد و مرجع رسیدگی و بررسی کننده ان اژانس انرژی اتمی است لذا کشورهای عضو شورای امنیت بایست در مقابل ژست مثبت جمهوری اسلامی ایران در اصلاح دید و نگاه خود و افکار عمومی خود تلاش جدی انجام دهند.

* در شرایط فعلی اجتناب از سخنان تند و تحریک آمیز نتیجه ای جز قوی تر شدن موضع طرف مقابل در مخالفت با مواضع جمهوری اسلامی ایران در بر نخواهد داشت. لذا باید از هر گونه اظهار نظر عجولانه و نسنجیده اجتناب شود.

*اکنون که ترکیه و برزیل در صحنه هسته ای ایران فعالانه وارد کار شده اند، مناسب به نظر می رسد این دو کشورنیزدر مذاکرات آتی با مجموعه 1+5 حضور داشته باشند.

مذاکرات هسته ای کشور به مقطع حساسی رسیده است. لزوم هوشیاری همه اقشار از جمله مسئولین اجرایی کشور بر ادامه مذاکرات تا دستیابی کامل به حقوق جمهوری اسلامی ایران در فضایی تعاملی، به دور از هیاهو و جنجال، و با تکیه بر تمامی ظرفیت ها و امکانات ملی ضروری است.

???? : ایمان نبوی

 

لینک دانلود عکسها

 

سامان-خ -

 

شکی نیست که تنها روش اعتراضی بکارگرفته شده توسط جنبش سبز یعنی - اقدام به راهپیمائی بدون مجوز– با توجه به هزینه های سنگینی که در هر اجتماع عمدتا به فعالترین افراد این جنبش تحمیل می گردد، در شرایط فعلی کاملا زیر سوال رفته و لزوم بازنگری جدی در تاکتیکهای اعتراضی ضروریست.

از سوی دیگر هیچ جنبشی بدون به صحنه آوردن علنی مردم در عمل، نمی تواند مدعی یک جنبش اجتماعی باشد و باید دانست که آتش زیر خاکستر هرگز برابر خود آتش نیست و چه بسا ماندن در زیر خاکستر در زمان طولانی باعث سرد شدن گردد - اینک در استانه سالگرد بیست و دو خرداد و با بازنگری دستاوردهای یکسال گذشته جنبش، پیشنهاد سه گام ضروری تا بیست و دوم خرداد تقدیم می گردد:

گام اول – تحریم قند و شکر

از همین امروز تا بیست و دو خرداد با یک اقدام جمعی و تبلیغات متمرکز قیمت هر کیلو قند و شکر را بزیر پانصد تومان کاهش دهیم . از مردم بخواهیم که تحریم کنند - قند و شکر را نخرند تا قیمت ان به سطح مورد نظر کاهش یابد – در این تحریم قدرتی نهفته است که در هیچ راهپیمائی نیست. 
– راه اندازی مجدد جنبش با یک حرکت ارام و بدون خطر و امادگی دوباره مردم برای اعتراضات جدی تر
- امکان همبستگی و حرکت میلیونی مردم حتی در شهرها و روستاها ی دور افتاده 
– تمرین شیوه های نوین مبارزاتی و اتحاد کلیه نیروهای اپوزسیون 
– تهدید حکومت  به اعمال تحریم های سنگینتر در صورت عدم صدور مجوز راهپیمائی برای بیست و دو خرداد

گام دوم – راهپیمائی در صورت گرفتن مجوز

راهپیمائی بدون مجوز در شرایط امنیتی فعلی با هزینه بسیار سنگین همراه خواهد شد – اما مجوز هم مثل حق گرفتنی ست. بدون برداشتن گام اول و تهدید حکومت به تحریمهای سنگینتر هرگز مجوز نخواهند داد – سرکوبگران تا مجبور نباشند هیچ حقی را به مردم نخواهند داد – اما عاقلان میدانند که هزینه چند ساعت راهپیمائی بسیار کمتر از تحریم های سنگین اقتصادی توسط میلیونها مردم معترض است که دست حکومت هم در مقابل انها بسته بوده و میتواند روزها و هفته ها ادامه یابد – و این چنین است که در صورتی که گام اول محکم برداشته شود، مجوز راهپیمائی را هم می توان گرفت.

گام سوم – تحریم کلیه وسایل نقلیه عمومی در روز بیست و دو خرداد

اما اگر به هر دلیل مجوز راهپیمائی ندادند – با تحریم وسایل نقلیه عمومی اعم از اتوبوس و مترو و تاکسی در روز بیست و دو خرداد در کل سطح شهر راهپیمائی می کنیم – یک روز را پیاده به سر کار میرویم – از هم اکنون می توان تجسم کرد حداقل در شهر تهران چه خواهد شد و با چه منظره ای روبرو خواهیم بود – آری با این سه گام دادن مجوز راهپیمائی بنفعشان خواهد بود. 

 دیدگاه هاي وارده در یادداشت ها لزوما ديدگاه جرس نیست

جــرس: سامانه خبری «آفتاب نیوز»، امروز سه شنبه ۲۸ اردیبهشت ماه ۸۹، مجددا مشمول فیلترینگ شد و از دسترس کاربران خارج گردید.

این سایت که نزدیک به حسن روحانی، رییس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، از شخصیت های منتقد دولت می باشد، سال گذشته و یک روز پس از انتخابات ریاست جمهوری نیز، فیلتر شده بود.

لازم به ذکر است این پایگاه خبریِ منتقد دولت، چندی پیش پس از رفع فیلتر دور تازه ای از فعالیت خود را آغاز کرده بود.

هنوز دلیل این فیلترینگ اعلام نشده است.

طی یک سال اخیر، تعداد زیادی از سایتها، وبلاگها و پایگاههای خبری مشمول فیلترینگ دولت شده و از دسترس مستقیم کاربران داخل کشور خارج شد؛ از جمله: آینده، یاری، نوروز، جمهوریت، انتخاب، قلم نیوز، جرس، پارسينه، ادوار نیوز،تابان نيوز، شهاب نیوز، وبسایت مجمع روحانيون مبارز و صدها وبسایت دیگر خبری.

فرشاد توماج -

 

در آستانه دوم خرداد فضای سیاسی کشور باز هم در التهاب وقوع یک اتفاق مه‌ آلود است؛ کودتاگران در توهم خواباندن جنبش مخالفان نگران گوش بر زمین خوابانده اند تا مبادا کابوس بازگشت مردم به خیابان‌ها به حقیقت بپیوندد و دستاندرکاران فعال جنبش سبز به راهکار‌هایی‌ میاندیشند تا بازی را به گونه‌ای بهتر پیش ببرند. و این میان چیزی که مسلم مینماید اهمیت داشتن دیدی واقع گرایانه به ابزارهای در دسترس و تقویت آنها به ترتیب اولویت است، که آنگاه که صحبت به جنبش سبز محدود میگردد لزوم توجه به امر اطلاع رسانی و افرینش رسانه‌های مناسب با شرایط فعلی‌ به عنوان یک اولویت غیر قابل انکار رخ می نماید.

رمز موفقیت جنبش سبز در تعداد آن است، مدعی هستیم که ما اکثریت هستیم، مدعی هستیم که تفکر قالب ایران ما هستیم و اعتقاد به این عقیده منجر به تاکید بر تعداد میشود؛ تعداد شرکت کننده، تعداد آرای داده شده در نظر سنجی‌های مختلف و غیره، ولی‌ این مهم حادث نمی‌شود مگر در پناه هماهنگی‌ گسترده که خود مستلزم اطلاع رسانی وسیع است، امری که با توجه به سرکوب و تحدید شدید رسانه‌های جمعی اعم از روزنامه‌ها و وبسایت‌های خبری و فشار روز افزون بر خبرنگاران امری محال مینماید، مشکلی‌ که در مراحل مختلف گریبانگیر جنبش شد که با ابتکار و خلق رسانه‌های جدید از ظرفیت مشکل زائی آنها کاسته شد، رسانه‌هایی‌ که نه به اجازه دولت نیاز داشت و نه محتاج عمل گروه‌های حرفه‌ای بود، هر کس با یک خودکار و یک استمپ و تعدادی اسکناس یک خبر رسان بود و هر دیوار با وجود یک فرد و یک اسپری رنگ یک رسانه.

در این یک سال کیست که بتواند نقشی‌ که دیوار‌های شهرمان و اسکناس‌های در دستمان در کم اثر کردن توطئه حاکمیت در بستن مجراهای خواب رسانی را انکار کند، روزی نبود که روزنامه‌ای بسته نشود، روزی نبود که خبر شکنجه خبرنگاری، مهاجرت عزیزی و محاکمه عقیده‌ای کوچه‌های شهر‌هایمان را درنوردد و که این همه نشان از عزم حاکمیت در به به اضمحلال کشانیدن معنای خبر و انکار حق دانستن دارد که عدم پیروزی آن، اگر از فداکاری اندک دست اندرکاران از زیر تیغ دررفته فعال در عرصه خبر بگذریم، تنها در سایه خلق همین رسانه‌های جدید امکان پذیر شده است.

اینک بار دیگر در برابر یک آزمون قرار داریم، آزمونی که پیروزی در آن به منزله‌ٔ باطل کردن وهم حاکمیت در خواباندن صدای معترضان است و این میان باید صدای رسانه‌های خود را بار دیگر بلند سازیم. حضور هر ایرانی‌، فارغ از سنّ و جنسیت و تعلق طبقاتی یک یک گام به پیش است، به سمت به شکست منتهی‌ کردن خیال باطل به یوغ استبداد کشانیدن ایران و ایرانی‌ و این مهم میسّر نخواهد شد مگر در سایه ایجاد یک شور عمومی‌، یک حرکت اجتماعی. قلم‌های خود را درآوریم و گروه‌های خود را تشکیل دهیم و رسانه‌های خود را به سخن درآوریم و به رویای "هر ایرانی‌ یک رسانه" لباس واقعیت بپوشانیم.


دیدگاه هاي وارده در یادداشت ها لزوما ديدگاه جرس نیست

 

 

لینک دانلود عکسها

 

علی حسین قاضی زاده -

 

 

 «دوستان ما رو گرفتند که ما بترسیم. هیچ دلیل دیگری برای دستگیری این دوستان وجود نداره. تصمیم گرفتند یه کارهایی بکنند. به تعبیر آقا سعید تصمیم گرفتند که کشور رو بفروشند. داد زدنند فریاد زدند که امتیاز نمیدیم حالا به یه جایی رسیدند که باید امتیاز بدند به خارجی. وجه المصالحه امتیاز دادن به خارجی گرفتن ماهاست...»
بخشهایی از سخنرانی عبدالله رمضان یک شب پیش از بازداشت در خرداد 88

می گویند وقتی از وثوق الدوله پرسیده شد که چرا قصد آن داشت که با امضای قرارداد 1919 ، ایران را به مستعمرهء انگلستان بدل کند، پاسخ گفت که قصد وی این بود تا با این کار از تجزیه قریب الوقوع ایران پیشگیری کند. وی مدعی گشت که حتی نقشه 8 تکه شدن ایران را هم دیده بود و وی با علم به اینکه هیچ کشوری تا ابد مستعمره نمی ماند، از یکپارچگی ایران صیانت کرد.

روایت فوق به خوبی بیان می دارد که حتی خائن ترین سیاست مداران نیز در لباس خدمت به خلایق خیانت می کنند. بازخوانی همان روزهای تاریخ به ما می گوید که اگر قرارداد 1919 ناکام ماند، از آن رو بود که مجلس وقت، بز اخفش نبود و آزاد مردی چون مدرس در مجلس آن زمان، این ملت را نمایندگی می کرد.

اما داستان امروز، همانی است که عبدالله رمضان زاده به خوبی بیانش کرد. یک سال بگیر و ببند و دوختن دهان همگان، از جهت چوب حراج زدن به دار و ندار این مملکت بود، در لباس خدمت به خلایق. در طول یک سال گذشته تک تک اصلاح طلبان به پشت میله های زندان فرستاده شدند. آنهایی را هم که یادشان رفته بود، این روزها به سراغشان می روند. درست در همین روزها، آرمین به زندان می رود، سر تیم محافظان موسوی بازداشت می شود، مرخصی عرب سرخی تمدید نمی گردد و موسوی متهم به محاربه می گردد. تیتر مطبوعات که از شورای امنیت ملی به روز می گردد و مجلسیان هم که به لطف نظارت شورای نگهبان، همه چیز هستند غیر از نماینده ملت. 

ظاهر قضیه این گونه آراسته گشته که انگار در اوج آمادگی جهانی برای تصویب قطعنامه چهارم و درست در همان روزهایی که آمریکا اعلام می دارد که این آخرین فرصت دیپلماتیک ایران است، 2 عضو غیر دائم شورای امنیت به تهران آمدند تا مشکل سوخت راکتورهای تحقیقاتی ما را حل کنند. بوقهای حکومتی از فتح و پیروزی سخن می گویند و دستگاههای حکومتی گل و شیرینی پخش می کنند. آیا این تمام ماجراست؟

سرکوب داخلی و امتیاز به خارجی، دو رفتاری است که وقتی هر کدامش از حکومتی سر زد، از انجام دومی نیز ناگزیر می گردد. این دو آفت همچون باتلاقی است که اگر حکومتی بدان گرفتار آمد، راه خلاصی ندارد. وقتی مسیر امتیاز به خارجی گشوده شد حکومت مجبور به سرکوب همه مخالفان داخلی می شود تا صدای هیچ اعتراضی شنیده نگردد و وقتی که مخالفان قلع و قمع شدند، پایگاه اجتماعی حکومت تضعیف می گردد و نیاز بیشتر به نیروهای خارجی، حکومت را به دادن امتیازهای بیشتر مجبور می سازد و امتیاز بیشتر یعنی سرکوب بیشتر در داخل. و این سیکل تا زوال کامل یک حکومت ادامه دارد. 

یک نگاه اجمالی به تاریخ دو قرن گذشته مان کافی است تا فراوان بیابیم حاکمانی را که با ظرافتی هرچه تمامتر این دایره معیوب را طی نمودند و چند صباحی در قدرت ماندند و از ثروت ملت انبانی دوختند و برای آخرت خویش جز لعن و نفرین مردمان چیزی نیاندوختند.

ظاهرا دوره عربده کشی و خط و نشان کشیدن آقای رئیس جمهور به پایان رسیده. روزهای پیش رو، روزهای درو کردن همان چیزی که دولت کریمه ایشان در 5 سال گذشته مشغول کاشتنش بودند. رگه های ترس و وحشت از بند بند بیانیهء تبادل سوخت ایران و ترکیه هویداست. مسیر امتیاز دهی آغاز گشته و این تازه ابتدای راه است. در طول 5
سال گذشته آن قدر دنیا بر علیه مان شده که غربی ها به گرفتن کمتر از ده برابر این راضی نباشند.
شاید خلع ید احمدی نژاد تنها راه پیشگیری از حادث گشتن ذلت بار ترین برگهای تاریخ ایران زمین باشد.

دیدگاه هاي وارده در یادداشت ها لزوما ديدگاه جرس نیست

 

 

هشتمین تغییر در مدیریت کلان وزارت نفت طی ماههای اخیر -

جــرس: وزیر نفت دولت دهم، در احکام جداگانه‌ای سه تن از مدیران ارشد وزارت نفت را تغییر داد و طی آن معاون وزیر و مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی، مدیرعامل شرکت نفت مناطق مرکزی و رئیس موسسه مطالعات بین المللی انرژی را منصوب کرد.

به گزارش خبرآنلاین، سید مسعود میرکاظمی با صدور حکمی علیرضا ضیغمی را به سمت معاون وزیر و مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران و مهدی فکور را به سمت مدیرعامل و عضو اصلی هیئت مدیره شرکت نفت مناطق مرکزی ایران منصوب کرد.

پیش از این، سید نورالدین شهنازی زاده مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران و علیرضا ضیغمی مدیرعامل شرکت نفت مناطق مرکزی ایران بودند.

وزیر نفت همچنین با صدور حکمی سید حسین ایرانمنش را به سمت رئیس موسسه مطالعات بین المللی انرژی منصوب کرد تا علی مبینی دهکردی با این سمت خداحافظی کند.

ایرانمنش پیش از این عضو هیئت علمی دانشکده فنی دانشگاه تهران، گروه مهندسی صنایع ۸۵ تا کنون، معاون پژوهش و آموزش موسسه مطالعات اقتصادی، بازرگانی ۸۴ و ۸۵ بوده است.

لازم به ذکر است طی چند ماه اخیر نیز، وزیر نفت با صدور احکام جداگانه ای به ترتیب عبدالحسین بیات، جواد اوجی و احمد قلعه بانی را به عنوان معاونان سه شرکت مادر تخصصی صنایع پتروشیمی، شرکت ملی گاز و شرکت ملی نفت ایران و همچنین محسن خجسته مهر و علیرضا میرمحمد صادقی را بعنوان معاونان برنامه ریزی و نظارت بر منابع هیدروکربوری و توسعه منابع انسانی وزارت نفت منصوب کرده بود.

هنوز دلیل عزل و نصب های ناگهانی و گسترده در این وزارتخانۀ کلیدی مشخص نشده است.