جنبش راه سبز - خبرنامه

(نامه ای برای بند )

آزاده ! تو چقدر شبیه کتابی!

سلام آزاده !

نه اینکه خیال کنی حالا که این نامه را می نویسم به یاد تو افتاده ام ! نه هرگز ! من زیاد به توفکر می کنم ! می دانی چرا ؟ چون تو شبیه فرزندان من هستی . چون تو هم مثل فرزندان من بخاطر زبان سرخت در رنجی !

تعجب نکن ! آخر بچه های من هم مثل تو زندانی هستند .

بچه هایم ؟! …  کتابهایم را می گویم ، شعرهایم را ، یادداشت هایم را ، تحقیقاتم را و خلاصه اندیشه ا م را.

می دانی ؟ یک اهل قلم همه آنچه دارد قلم اوست . پس چرا نوشته های او بچه هایش نباشند ؟!  تا امروز سه عنوان از کتابهایم به سرنوشت تو دچار شده اند . راستش را بخواهی باقی آنها را خودم در خانه محبوس کرده ام که گیر نیافتند. اوضاع اصلا خوب نیست . خیلی خطرناک است.

می دانی ؟  دو عنوان از این کتابها متهم هستند که از روزنامه نگارهای زندانی یاد کرده اند .می دانم از چه حرف می زنند . شعری دارم در باره خبرنگاری که به جبهه رفته بود و تا پایان جنگ آنجا ماند .اما بعد که جنگ تمام شد او را به جرم زبان سرخش زندانی و بعد اعدام کردند . در پایان نامه ، آن شعر را برایت می گذارم . خلاصه  سه عنوان از کتابهایم مجرم شناخته شدند و حبس ابد خوردند .آری باور کن حبس ابد . آیا "ممنوع الانتشار"  پیش تو معنایی غیر از حبس ابد دارد؟! اما دریغ که هرگز حتی اجازه نیافتند  تا  در دادگاه صالحه ای !!! که آنها را محکوم کرد از خود شان دفاع کنند. به من هم که وکیل مدافعه آنها بودم اجازه حضور در دادگاه را ندادند .

دلم برایشان می سوزد . آخر هر سه تای آنها عاشق هستند .برای عاشق دوری از معشوق سخت است .آنها  عاشق آن هستند که  با چشمهای معشوق خود نوازش  شوند . نمیدانم آیا معشوق آنها  هم عشاق خود را به یاد دارند ؟!

شنیدم که برای تو خواندن کتاب را ممنوع کرده اند ! عجب خبر تلخی بود . البته تعجب نداشت . چون واقعیت آن است که تو رابطه مشکوکی با کتاب داری . اصلا راستش را بخواهی به گمان من تو اجیر شده همین کتابها هستی و خوب منطقی است که بین شما فاصله بیاندازند .چون ممکن است با هم تبانی کنید .ممکن است باعث شوی تا تعداد آنها در جامعه زیاد شود . آنوقت دیگر زندان کم می آوریم و باید نفت بفروشیم تا کلی زندان درست کنیم .زندان درست کنیم  تا برای همه شما ها جا باشد .

می گویم : من که خودی هستم . برای من نمی گویی ارتباط تو با کتاب از کی آغاز شد ؟ واسطه میان شما که بود و چرا می خواهی آنها را در جامعه شیوع بدهی؟! ..... روزنامه ؟! ... خوب چه فرق می کند !؟ روزنامه هم مثل کتاب . خیال کردی نمی دانم اگر روزنامه سی و دو سال پیش جنگل های افریقا را هم به تو بدهند تو می توانی از آن، آخرین اخبار تحولات اخیر خاور میانه و کشورهای اسلامی را هم استخراج کنی ؟!

اما نکته آخر !

دیوارهای بلند زندان، بین سرنوشت تو و سرنوشت هم سلولی ات ( کتاب)، فاصله ای نیانداخته است . تو آنسوی آن دیوارها محبوسی و کتابها اینسو ، تو آنسو از خواندن کتاب  محرومی و کتابها اینسو از خوانده شدن ، تو آنسو در فراغ معشوقت (کتاب) بال بال می زنی و کتابها اینسو برای تو ، تو آنسو ..... کتابها اینسو ......

داشت یادم می رفت :

چه شباهت عجیبی بین تو کتاب می بینم ؟!

این هم شعری که قول داده بودم / همیشه به یادت هستم . هستیم . هستند .خواهم بود .خواهیم بود .خواهند بود ….:

 (تقدیم به تمام یاران دربند)

  اوین

1

واسه سفر به دنیای دیگه

            توشه و آذوقه کافی داشت

       کوله باری با چهار تا خرج آرپی جی سِوِن .

***

سیمینوف نشونه رفت

و دلش از تو شکاف سینه پر کشید و رفت

               لحظه ای بعد که گرد و خاک نشست

روی خاک فکّه

        یه پلاک سوخته و مچاله موند

              که بهم می گفت: تو جا موندی رفیق !

  2

 آره !

   جاموندم رفیق !

        ولی رسمش این نبود .

    کوله بار تو واسه هر دوتائی مون

                                     کافی بود .

 3

 مَشتی آنتن توی پنجره نشست

   دوربینش از توی برج پاسداران

     کوچه های تنگ قرچک رو می دید

            بیسم اش شنید که حاجی گفته بود :

هرکسی کتاب خرید ،

           سیمینوف چی رو سریع خبر کنین!

***

مشتی آنتن سابقا هم کارش این بود توی خط

دوربینش

           زاغ بعثی چوب می زد

اما اینروزا براش فرقی نداره کی  باشه

هرکی بیشتر پول بده

                   طرف مقابلش رصد میشه .

مشتی آنتن مثه دیگرون فقط یه آدمه

زن داره ، بچه داره ،

               خونه می خواد ، ماشین می خواد .

بخصوص اگه حاجی گفته باشه :

مشتی آنتن !

   حواست رو جمع کن !

           ماموریت جدیدت

            واسه  ما ثواب داره

                      واسه تو یه لقمه نون.

..... مشتی آنتن مثه دیگرون فقط یه آدمه

            و می خواد توُ دنیا زندگی کنه.

 4

 حاجی اون روزا به حج نرفته بود

نه پولش رو داشت نه حال اونکه خط رو ول کنه

 یه روزی خبرنگاران خط

         به شوخی به حاجی گفت :

                                حاجی جون!

                         بچه ها چرا بهت میگن حاجی ؟

چشمش از پشت بی سیم  بالا اومد

     یه نگاهی به خبرنگارباشی کرد و

                      دوباره رفت توی لاک خودش.

***

حالا حاجی حاجیه

          سالی چند مرتبه حج

                         سالی چند مرتبه کربلا میره.

***

هفته پیش تو اوین

    توی سلول خبرنگارباشی

                 یاد اون روزا رو  مِی  کرده بودیم

مست ِ مست

     من می ریختم واسه اون

                       اون می ریخت  مِی واسه من.

  5

 _ آخه این سئوال بود

                        که تو پرسیدی خبرنگار باشی ؟

نمی دونی که چه زود

                حاجی ناراحت می شه؟

                                  نوش جونت آب خنک !

***

_ بابا بیست ساله گذشته ! تازه من ،

             به خیالم که حاجی جواب می ده :

لطف بچه هاس دیگه

          که بهش می گن حاجی

                           یا یه چیزی مثه این.

از کجا بدونم اون کینه ایه ؟!

ما تو خط

   همه مثل هم بودیم

      جای هم رو مین می رفتیم

              جای هم گلوله می خوردیم  ....

بسه ! ول کن , نرو دور !

                یه راهی پیدا کنین

   که حاجی پیاده شه از خر شیطون غرور.

***

 _  دوباره ساده شدی !

           حاجی سالی صد دفعه

                               رجم شیطون می کنه

شیطونم بجای قهر

   دست حاجی رو می بوسه و براش

                    سنگای بزرگتری جور می کنه

اینجا اون شهر فرشته ها که نیست

                    اینجا خط فکّه نیست

        اینجا خط خطی ترین شهر خداست

                                 اینجا شهر آدماست!!!.

6

 انفرادی اوین

    هرچقدرم بد باشه

    یه چیزش خیلی خوبه !

نمی فهمی صبح زوده یا غروب

                   _ عادت بدی دارم _

تا بفهمم که غروب شده می شم خیس عرق .

دکترا بهم میگن :

    خُب ! خبرنگارباشی!

                           احتمالا توُ غروب

یه غروب

                     چه فرقی داره که کدوم

دنیا دست از سر تو هم میکشه

               و خدا دست محبت به سرت.

 7

 نور تندی توی سلول می پاشه

                       یه شبح جلوی در

                واستاده  و زُل زده به چشم من :

 _ فردا آخرین دفاعیاتتو

                 حاجی قاضی میشنوه

           هر چی که می خوای بگی بگو ولی

حاجی قلبشو عمل کرده

                 یه قلب مصنوعی تو سینه شه

بپا حرفی نزنی

                              حاجی ناراحت بشه

تازه باطری شو عوض کرده ولی

        قلبای مصنوعی روسی همینه

                              خیلی خیلی حساسه

      خلاصه ،

    واسه خودت می گم

   حاجی رو یاد گذشته نندازی

                         که ما حالا حالا

                            حاجی رو لازم داریم

   8(دادگاه)

_ بچه جون !

_ من چهل وچند سال دارم حاجی ! بچه کیه؟!

_ د همینه که نمی فهمی پسر!

                   تو فقط قد کشیدی

                         سنت هم بالا بره

  وقتی درک روزگارو نداری یه بچه ایی !

_ آره ! بچه ام حاجی!

            خودم خوب می دونم

                 یکی از بچه های فکّه و هور...

... و یهو منشی دادگاه جار کشید:

_ حرفی از قدیم ندیما بزنی

            همین امروز بالای ِ داری پسر !

_ منشی خان!

         تازه اونوقت بجای بچه بسیجی به ما هم میگن

                                                          " جناب سردار ".

حکم اول رو نوشت:

                               _ زبونش درازه  , کوتاش می کنیم

حاجی قاضی رو به من کرده و گفت :

_ ولی من یه پیشنهاد واسه ت دارم

               کتاباتو می بری می سوزونی

            یه طپانچه و یه بیسیم هم بهت خودم میدم

        که بری چهار راه انقلاب و هرکسی دیدی کتاب خرید....

_ بسه حاجی !

                                                     گوشامو نجس نکن  !

_ ولی این فرصت آخری که بهت دادم .

_ منو برگردون اوین

                                            ختم دادرسی رو اعلام بکنین !

9

 صد هزار تا حوری با بال سپید

                  زیر سنگینی یک جفت کتاب

                                     داش به سمتم میومد

که کتابا پر گرفتن و ....

                                 .... به شونه م چسبیدن

حالا من هم دو تا بال داشتم و......

                                        یکهو پریدم .....

چه خواب عجیبی بود!

10

 در سلول واشد

                       _  یه شبح جلوی در  _

 _ مشتی حکم حاجی رو

                             خودش اجرا میکنه

معمولا سحرها اعدام می کنیم

      ولی حاجی مون تحمل نداره

   کسی که رو حرف اون حرف بزنه

                               هنوزم  زنده باشه

پس......

                      همین امروز غروب......

11

 _ راسته جا موندم رفیق!

              ولی جبران کردم

                               ببین !

                                  امروز رسیدم

خدا رو خوش نیومد

                                مارو تنها بذاره

راستی تو  جلوتر اینجا اومدی

                              تو بهشت

                    کجاش کتابخونه دارین؟ ...

  *نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست. 

جرس: در "اعلام حمایت از انقلاب مردم منطقه بویژه مصر و تونس" و "انزجار از دیکتاتورها"  جمعی از فعالین و کنشگران در فضای مجازی از مردم دعوت کرده اند تا در ساعت ٩ شامگاه پنجشنبه (امشب) چهاردهم بهمن ماه ٨٩، بانگ الله اکبر سر دهند.

آنها شعارهای پیشنهادی خود را" الله اکبر، مرگ بر دیکتاتور، رفراندوم رفراندوم - این است شعار مردم" اعلام کرده اند.

به زودی دانشنامه سخنگوی کویکی Qwiki که مرزهای فناوری اطلاعات را می‌شکند. بر سر زبانها خواهد افتاد و بیش از گوگل و یاهو و... مورد نیاز نویسندگان و پژوهشگران خواهد بود.

یاداشت کوتاه زیر که برای ویکیپدیا تهیه نموده‌ام، کویکی را (اگرچه نارسا و ناچیز) معرفی می‌کند.

***

یکی از رؤیاهای دیرینه بشر رایانه‌ای بود که هر آنچه از آن می‌پرسد برایش پاسخ گفته و با او حرف بزند.

اکنون این رؤیا محقق شده، یعنی کویکی به صحنه آمده است.

در فیلم ها و داستان های علمی تخیلی دیده ایم کسی از چیزی حرف می‌زند و بعد در مقابلش تصاویر آن را می‌بیند و صدای راوی را هم می‌شنود که در مورد آن تصاویر توضیح می‌دهد. کویکی تحقق همین رؤیا است.

***

این ماشین جستجوگر در حقیقت آمیزش گوگل و ویکی‌پدیا است.

کویکی به جای پیدا کردن لینک‌هایی به منابعی که برچسب مورد نظر را در خود دارند، خیلی سریع پاساژهای مشخصی از متن را از ویکی‌پدیا، Wikimedia Commons (ویکی انبار و مجموعه‌ای از پرونده‌های آوایی، تصویری و دیگر فایل‌های چند رسانه‌ای) و عکس و ویدیو را از یوتیوب و... و...بیرون می‌کشد و با آنها یک اسلایدشو ساخته و به نمایش می‌گذارد. همه اینها در یک چشم بهم زدن صورت می‌گیرد.

کافی است مورد جستجو (برای مثال گلپایگان) را در صفحه آن (صفحه کویکی Qwiki) وارد کنیم. نتیجه‌ی جستجو را به شکل توضیح شفاهی با صدا و همراه با عکس و سکانس‌های کوتاه ویدیویی در اختیار خواهیم داشت و متن انگلیسی این توضیح را هم می‌توان هم‌زمان بر روی صفحه تماشا کرد.

طرز کار کویکی Qwiki اینطوری است:

ابتدا چکیده داده‌ها (مثلاً همان مطالب مربوط به گلپایگان) را از سایتهای مختلف مانند ویکی‌پدیا، فتوپدیا، گوگل، لینکدلن (سایتی تخصصی و انحصاراً مخصوص ارتباطات اجتماعی ـ شبکه ای)، تك كرانش CrunchBase و برخی پایگاه‌های دیگر، جمع‌آوری می‌کند و رویهم می‌چیند. 

در ادامه متن‌های جمع‌آوری شده را در یک لحظه توسط ماشین به گفتار تبدیل نموده و پس از آن در یک فیلم Flash گفتار و عکس‌ها را در کنار هم می‌گذارد و همراه آن‌ها متنی را که گوینده می‌گوید به‌صورت زیرنویس قرار می‌دهد.

متن بسیاری از جستجوها توسط این برنامه، قابلیت جمع‌آوری نمودارها و ترکیب آنها با یکدیگر را نیز دارد.

بیشتر داده‌ها با سکانس‌های کوتاه فیلم یا اسلایدشو همراه هستند و واژه‌ی مورد نظر را می‌توان به زبان‌های گوناگون (حتی فارسی) وارد کرد، اما نتیجه‌ی نمایش داده شده در این وب سایت (فعلاً) تنها به زبان انگلیسی خواهد بود.

جوانی به نام «داگ ایمبروس» Doug Imbruce و «لوئیس مونیر» Loius Monier بنیانگذار آلتاویستا AltaVista کویکی را پایه‌ریزی کرده و با ابزاری فراتر از یک موتور جستجو، طرحی نو درانداخته‌اند. منحصر به دستگاه کامپیوتر نیست و کاربر می‌تواند با موبایل هم به آن سَرک بکشد.

«کویکی» (Qwiki) مرزهای امروز آموزش را خواهد شکست و جهان را تغئیر خواهد داد.

ایده «کویکی» در شمار ایده های برتری است که مرزهای امروز فناوری را در می‌نوردند...

*******************************************************

آدرس سایت کویکی این است:

 http://www.qwiki.com/

منابع:

Qwiki To Connect Facebook, LinkedIn To Personal Info

Qwiki Opens Up to the Public

دانشنامه سخنگو

Web Search That Talks

Qwiki Wins TechCrunch Disrupt: Information Consumption To Be Disrupted (ویدئو)

جویشگر (در باره موتورهای جستجوگر و...) ویکیپدیای فارسی

***

فیلم کوتاهی در باره کویکی

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=_g6xXjdMGSE

  *نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

انقلابی به نام "مردم"

همزمانی روزهای حماسه ساز انقلاب اسلامی با اعتراضات مردمی در مصر، صفحات روزنامه ها و رسانه های داخلی را بار دیگر مزین کرده به واژگان انقلابی و عکسهای پرخاطره. این بار عکسهای جوانان سه دهه پیش با پلاکاردهای در دستشان در کنار جوانان پرشور مصری که میدان " آزادی" شان را چون میدان " آزادی" تهران خبرساز کرده اند.

گویی رسانه های داخلی با همه وجود تلاش دارند تا کم کاری خود در جریان جنبش اعتراضی مردم،  این بار با حمایت از جنبش اعتراضی مردم مصر جبران کنند.رقابت بی وقفه آنان در پوشش خبری گسترده تظاهرات و ناآرامی های مصر چنان است که کوچکترین حرکتی از نگاه تیز بین حتی رسانه های حامی دولت نیز جا نمی ماند.

در حالی که جوانان سبز پوش و سبز اندیش ایران زمین، هدف گلوله های آتشین دشمنان آزادی قرار می گرفتند و بی محابا شورشی و اجنبی واراذل و اوباش و ... خوانده می شدند، جوانان مصری غیور، انقلابی، پرشور و .... خوانده می شوند و از حماسه سازی آنان تجلیل و تقدیر می شود.

نمی دانم حال مادران عزادار و داغدار را که حتی از اشک ریختن بر مزار فرزندانش نیز منع شده بودند در این زمان که سیمای حکومت، تصاویر جوانانی را به خانه های مردم می برد که بی شباهت به ندا و اشکان و سهراب و شبنم و ..... نیستند چگونه است. جوانانی که با همان شور و با همان امید که سهرابها در راهپیمایی سکوتشان، رای سبز خود را طلب می کردند، محکم و با صلابت صدای ملت را فریاد می کنند " الشعب یرید اسقاط الرئیس" .

همه از خود می پرسند چگونه است که مردم مصر حق دارند سقوط و سرنگونی رئیس جمهور خود را طلب کنند و همه علما و سیاستمداران ایرانی سراسیمه به حمایتشان شتافته اند ولی  سکوت پرفریاد مردم ایران و جوانان در گلو خفه شد و هیچ کس به یاریشان برنخاست.

علما و مراجعی که الازهر را خطاب خود قرار داده اند و می خواهند که آتش گشودن به سوی مردم را تحریم کنند و به یاری مردم بشتابند، کجا بودند آن زمان که سینه جوانان در خیابانهای حکومت اسلامی آماج سربازان ولایت بود و قلبهای پر امید آنان برای همیشه از حرکت باز ایستاد تا اسلام زنده بماند در این سرزمین.


علمای قم که از هم سبقت می گیرند برای توصیه به علمای الازهر، سکوتشان در برابر ظلمی که به جوانان  و مردم بنام اسلام و ولایت می شود چیست؟ آنان که بر نمی تابند مردم مصر در خیابانها آماج حمله اراذل و اوباش و نیروهای حکومتی قرار گیرند، چگونه راضی شدند که مردم ایران زیر تازیانه کین ولایتمداران کمر خم کنند و فرزندانش را دسته دسته به حبس برند و برای حفظ اسلام خودساخته، در کهریزک مهمان کنند تا درس عبرتی شود برای هر آن کس که می خواهد لبی به اعتراض بگشاید.


آنان که تاب نمی آورند بی عدالتی و ظلم به نیل نشینان را چگونه نظاره کردند که با نام علی، دانشجویان را از پنجره خوابگاه به بیرون پرتاب کنند و دهانشان را پرخون.


چگونه است که علماى الازهر باید با ملت غيور و انقلابى مصر همگامى بيشتر و پر رنگ‌ترى داشته باشند در حالی  حتی خانواده های زندانیان از بیان درد دلهایشان با علمای قم محرومند و در بیوت برخی علما که همیشه کانون امید مردم بوده به روی آنان بسته شده است.

برای تظاهرات یک میلیونی مصری ها از روزها قبل همه رسانه های داخلی و خارجی بسیج شده بودند تا " خشم " ملتی را که از ظلم نامبارک " مبارک" به ستوه آمده به تصویر بکشند. همان رسانه هایی که در سکوت سبز 25 خرداد غایب بودند. کسی تبلیغ نکرده بود. رسانه ای نبود. موبایلها پوشش نداشت. اینترنت در پایین ترین سطح خود بود. هنوز کسی نمی داند که چگونه اراده مردم در یک زمان به هم گره خورد و هویت ملی دریک روز به صحنه آمد و از" انقلاب تا آزادی " همه سبز شد.

مردم ایران روزها و هفته ها صدر نشین اخبار رسانه های بین المللی شدند بی هیچ رسانه ای. در زمانی که هر شهروند بی هیچ امکاناتی شده بود "رسانه ملی جنبش سبز".  و حماسه ساکنان این دیار دیربازی در حافظه ملتها می ماند و کتابهای تاریخ پر می شود از حماسه آفرینی هایی که این شهروندان بی مدعا آفریدند. در این بهمن سرد که یاد آور بهاران 57 است، زندانهایی که دیوارهایش فرو ریخته بود باز پر شده از قهرمانان بی نام و گمنامی که فقط یک پرسش دارند:" رای من کجاست؟!" و هنوز آتش کین قدرتمداران شعله هایش دامن فرزندان این ملت را رها نکرده است. 


در زمانی که هنوز عضویت در شبکه اجتماعی فیس بوک جرم محسوب می شود و دسته دسته جوانان با اتهام عضویت در شبکه های جاسوسی بیگانه راهی اوین می شوند و به بند کشیده می شوند، انقلاب جوانان مصر توسط حاکمان ایران ستوده می شود و به خلاقیت و نو آوری آنان در استفاده بهینه از تکنولوژی در به زیر کشیدن طاغوت احسنت گفته می شود.

 دنیای وارونه ای است. واژگان را به بازی گرفته اند از همه سو. مردم ایران این روزها در تب و تاب سالگرد انقلابی شکوهمند که با نام "خدا"،  نهال جمهوریت را در سرزمینشان به ثمر نشاند، نظاره گر انقلابی متفاوت در سرزمین فرعونیان هستند. سرزمینی که جمهوریتش را موروثی کرده اند و مبارکی که هیچ برکتی بر مردمش نداشت جز نامبارکی تبعیض و ظلم و بی عدالتی. مردم مصر می روند تا با نام " مردم" این بار جمهوریت را از یوغ فرعون بیرون کشند در حالی که مردم ماهنوز تکبیر گویان به استقبال سالگرد انقلابی می روند که انقلابیون و مردانش همه در بندند.



*نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

خبرگزاری ها و شاهدان عینی همچنین گفته اند "تاکنون تعداد زیادی کارت شناسایی پلیس مخفی، از طرفداران حسنی مبارک که در جریان حمله به معترضان و واکنش های غافلگیرانه مردم دستگیر شده بودند، ضبط شده است."

منابع خبری همچنین می گویند که احتمال می‌رود روز جمعه درگیری‌های خونبار در قاهره ابعاد گسترده‌تری به خود بگیرد.

منابع خبری و شاهدان عینی موثق گزارش داده اند؛ از ظهر دیروز(چهارشنبه) که حملاتِ لباس شخصی های حامی حکومت به مردمِ متحصن در میدان اصلی شهر با سنگ و چوب و چاقو و بمب آتشزا آغاز شده بود، بامداد پنجشنبه مبدل به تیراندازی مستقیم آنها به سوی مردم و تظاهرکنندگان حاضر در ميدان شد، که به گزارش خبرگزاری رویترز، وزارت بهداشت مصر تا کنون کشته شدن پنج تن و زخمی شدن ۸۳۶ نفر در درگیرهای چند ساعت اخیر را تأیید کرده است.

رسانه های خبری گزارش داده اند که همزمان با درگیری های شدید و خونین در قاهره، اغلب خبرنگاران و روزنامه‌نگاران خارجی به علاوه عده‌ای از خبرنگاران مصری مورد حمله طرفداران حسنی مبارک قرار می گیرند.

موج جدید اعتراضات، با ورود لباس شخصی ها
درگیری حامیان و مخالفان حکومت، از نیمه شب چهارشنبه با گشودن آتش به روی مخالفان، ابعاد تازه‌ای به خود گرفته است. به گزارش خبرگزاری رویترز تظاهر‌کنندگان در میدان التحریر سنگرهای خیابانی ساختند و درحالیکه امکان خروج از میدان را نداشتند و مورد حمله با سلاحهای گرم و سرد قرار گرفته بودند، پشت سنگرها پناه گرفتند.

بنا به گزارش خبرگزاری ها عربی و غربی، درحالیکه حسنی مبارک، شامگاه سه شنبه در مقابل تداوم اعتراضات دست به عقب نشینی زده و قول داده بود که در انتخابات آتی، کاندیدای ریاست جمهوری نخواهد شد، اما معترضین همچنان خواستار کناره گیری سریع وی از قدرت شده بودند، که وی خواسته های آنان را به شدت رد کرد. همین چالش سبب شد تا از ظهر چهارشنبه (دوم فوریه)، با ورود لباس شخصی های حامی وی به صحنه و حمله به مردم متحصن در میدان آزادی شهر قاهره، درگیری ها وارد مرحله ای جدید شود و غروب و شامگاه چهارشنبه و همچنین روز پنجشنبه، حامیان حسنی مبارک با چوب و چاقو و میله‌های آهنی، به معترضان حمله کرده و همچنین به سوی آنان مستقیما شلیک کنند.

خبرنگار شبکه الجزیره از میدان التحریر قاهره گزارش می‌دهد که شمار معترضان در این میدان روز به افزایش بوده و نیروهای ارتشی حاضر در میدان التحریر در حال حاضر تلاش می‌کنند با حضور در حدفاصل دو طرف درگیر و قرار دادن تانک‌ها میان دو طرف از شدت گرفتن درگیری جلوگیری کنند.

محمد البرادعی چهارشنبه شب دولت مبارک را متهم به استفاده از روش‌هایی جنایی برای برخورد با مخالفان خود کرد و از نیروهای مسلح مصر خواسته بود به مردم ملحق شوند و از دولت پشتیبانی نکنند، که امروز شبکه بی‌بی‌سی از افزایش ناآرآمی در ارتش مصر خبر داده و به نقل از یک ژنرال بازنشسته ارتش مصر، از افزایش تنش میان سربازان گزارش کرد و نوشت اگر طرفدران حسنی مبارک دست از خشونت برندارند سربازان ارتش در حمایت از معترضان دست به اسلحه ببرند.

خبرنگاران شبکه ARD آلمان بامداد پنجشنبه در تماس تلفنی از قاهره اعلام کرد که شیوه برخورد طرفداران حسنی مبارک با معترضان حکایت از سازماندهی دقیق این افراد دارد.

مامورانی لباس شخصی
تلویزیون خبری الجزیره و همچنین شاهدان عینی غروب چهارشنبه گزارش داده بودند که گروهی از لباس شخصی های حامی حکومت که در برابر معترضان قرار گرفته و به آنان حمله کرده بودند، وابسته به نیروهای امنیتی حکومت بودند، بطوریکه وقتی تعدادی از آنان درجریان حمله به مردم در محاصره آنان گرفتار آمده و دستگیر شدند، از جیب ها و کیف های آنان، کارت شناسایی پلیس و نیروی امنیتی مخفی یافته‌اند.

همچنین خبرنگار گاردین در قاهره گزارش داد که کاملا مشخص است حامیان مبارک، پلیس و نیروی امنیتی هستند. این افراد، همان افرادی هستند که در طول هفته با یونیفرم پلیس با مردم درگیری داشته اند.

در همین حال شبکه سی‌ان‌ان نیز از قول "سه کارمند شرکت ملی نفت مصر" در میان حامیان حسنی مبارک می‌گوید که این افراد "با زور و اجبار" به تظاهرات "آورده شده‌اند."

ادامه واکنش های جهانی
بعد از بی توجهی حکومت مصر و در راس آن حسنی مبارک به هشدارهای آمریکا و اتحادیه اروپا در مورد عدم خشونت در رفتار با مخالفین، وزیر خارجه آلمان ظهر پنجشنبه طی تماسی تلفنی با معاون رئیس‌جمهور مصر، وی را تهدید کرد که اگر سرکوب خشنونت‌بار تظاهرکنندگان مسالمت‌جو خاتمه نیابد، دولت مصر با برخورد جدی جامعه بین‌الملل مواجه خواهد شد.

به گزارش خبرگزاری آلمان، گیدووستروله از عمر سلیمان خواست تغییراتی صلح‌آمیز در راه برقراری دمکراسی را ممکن کند. وی تأکید کرد که این تغییرات باید "اکنون" صورت پذیرند.

هيلاری کلينتون، وزير خارجه آمريکا، شامگاه چهارشنبه از دولت مصر خواسته بود تا درباره خشونت های لباس شخصی ها تحقیق کرده و مسببان را تحت تعقيب قضايی قرار دهد.

فيليپ کرولی، سخنگوی وزارت امورخارجه آمريکا گفته است که کلينتون تاکيد دارد که گذار سياسی در مصر باید هم اکنون آغاز شود.
فيليپ کرولی گفت: "خانم کلينتون در گفتگو با مقامات ارشد مصر، بار ديگر موضع ما مبنی بر محکوميت خشونت هايی که اتفاق افتاده را تکرار کرده و خواستار تعقيب قضايی مسببان خشونت چهارشنبه) شد."

همچنین وزیر دفاع آمریکا نیز برای سومین بار با همتای مصری خود گفتگو کرده و به وی پیرامون عواقب رفتارهای خشونت بار علیه مخالفان هشدار داده است.
به گزارش شبکه خبری سی‌ان‌ان وزیر دفاع آمریکا با حسین طنطاوی وزیر دفاع مصر گفتگو و مراتب اعتراض خود را اعلام کرده است.

تعلیق پارلمان
به گزارش خبرگزاری فرانسه، قرار است پارلمان مصر برای بازبينی نتايج دوباره انتخابات سال گذشته به حال تعليق درآيد.
درجريان تظاهرات مخالفان حسنی مبارک، بعضی از معترضين خواهان انحلال پارلمان هستند زيرا از نظر آنها اين پارلمان از مشروعيت لازم برخوردار نيست.

حمله به خبرنگاران
همزمان با درگیری شدید و خونین روز چهارشنبه در میدان تحریر (رهایی) قاهره، اغلب خبرنگاران و روزنامه‌نگاران خارجی به علاوه عده‌ای از خبرنگاران مصری مورد حمله طرفداران حسنی مبارک قرار گرفتند.

کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران در بیانیه‌ای با برشمردن چندین مورد از این حملات و دستگیری‌ها بیشتر مهاجمان را "تظاهرکنندگان طرفدار مبارک، پلیس لباس‌شخصی، و نیروهای یونیفرم‌پوش" توصیف کرده است.

این سازمان مدافع حقوق روزنامه‌نگاران که مقر آن در نیویورک است مسبب این خشونت را مستقیماً دولت حسنی مبارک، رئیس جمهور مصر، دانسته و او را به "تلاش برای سرکوب و خفه کردن صدای خبرنگاران" متهم کرده است.

پیش از روز چهارشنبه، به گواهی اغلب روزنامه‌نگاران و خبرنگاران حاضر در خیابان‌های قاهره، اعتراضات به شکلی مسالمت‌آمیز و بدون خشونت برگزار می‌شد، اما در روز چهارشنبه با از راه رسیدن «اتوبوس‌های حامل طرفداران حسنی مبارک» در گروه‌های به گفته خبرنگار سی‌ان‌ان، صد، دویست، و سیصدنفره تهاجمی آغاز شد که خبرنگاران چندین شبکه خبری از جمله سی‌ان‌ان، بی‌بی‌سی، ای‌بی‌سی، و العربیه نیز در میانه آن گرفتار شدند.

بنا به گزارش خبرگزاری ها، مهاجمان که "با چوب و چماق و مشت به خبرنگاران حمله‌ور می‌شدند"، آنها را جاسوس و "عامل کشورهای خارجی" می‌خواندند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، خبرنگار روزنامه بلژیکی «لوسوآر» توسط مهاجمان لباس شخصی به "حمایت از البرادعی" متهم و بازداشت شده و سپس به پایگاهی در خارج از قاهره منتقل و شکنجه شده است.

این در حالی است که به گفته اندرسون کوپر،‌ خبرنگار تلویزیون خبری سی‌ان‌ان، نیروهای ارتش مصر که شاهد حمله به روزنامه‌نگاران بودند هیچ واکنشی از خود نشان نمی‌دادند.

یکی از مدیران کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران چنین اظهار نظر کرده است که دولت مصر تلاش می‌کند "شاهدان اقدامات خود را از سر راه بردارد."

دبیرکل سازمان گزارشگران بدون مرز نیز در واکنش به خشونت علیه خبرنگاران در قاهره آن را "انتقام" طرفداران حسنی مبارک از رسانه‌های بین‌المللی به خاطر گزارش اعتراضات مردمی دانسته است.

همچنین شرکت تلفن همراه ودافون در مصر نیز اعلام کرد، دولت این کشور که چند روز پیش خواستار قطع سرویس پیام کوتاه شده بود، امروز به ارسال اس ام اس هایی جمعی و گسترده در حمایت از حکومت دستور داده است.

بنا به گزارش خبرگزاری فرانسه، عصر پنجشنبه درگيری های شدید در ميدان آزادی (تحرير) قاهره و خیابان های اطراف آن همچنان ادامه دارد و شاهدان عينی می گويند طرفداران حکومت همچنین به سوی تظاهرکنندگان حاضر در ميدان تيراندازی کرده و آنها را مورد حملات مرگبار با سلاح های سرد و گرم قرار می دهند و در آن سوی میدان، مخالفان حکومت سرگرم تقویت سنگرهای خود هستند و گفته می شود این میدان به «تیانان من» عربی تبدیل شود.

به گزارش العربیه، یک کلینیک موقتی برپا شده تا به مداوای مجروحین بپردازد و بیشتر مضروبین در اثر اصابت سنگ و چماق و چاقو و گلوله، از ناحیه بالای کمر مجروح شده اند.

در شهرهای دیگر و استان سینای شمال نیز گزارش هایی از درگیری شدید میان هزاران معترض و نیروهای امنیتی به دست آمده است. تظاهرات شهرهای دمیاط، دمنهور ، المنیا، الزقازیق، کفر الشیخ ، الفیوم ، أسیوط، ملوی، القوصیه، دیروط و کوم امبو در استان أسوان را نیز در برگرفته است. در شهر دمیاط تظاهر کنندگان تلاش می کنند به سوی ساختمان حزب حاکم حمله کنند که پلیس با شلیک گلوله مانع آن ها می شود.

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۱٣ بهمن کمیسیار عالی حقوق بشر سازمان ملل، خانم ناوی پیلای، در بیانیه جداگانه ای شدیدا نسبت به روند اعدامها و زیر پا گذاری روند عادلانه ابراز نگرانی کرد.

درحالی که طی هفته های گذشته رونداعدام در ایران شتاب فزآینده به خود گرفته است و مقامات مسوول ایرانی نیز از ادامه این روند خبر می دهد دو کارشناس مستقل سازمان ملل متحد روز سه شنبه ۱۳ بهمن ۱۳۸۹ هشدار دادند که به رغم درخواست های مکرر سازمان ملل متحد، افزایش چشمگیری در احکام اعدام در جمهوری اسلامی ایران در غیاب استانداردهای بین المللی شناخته شده صورت گرفته است. کریستف هینز، گزارشگر ویژه اعدامهای فراقضایی ، شتاب زده و یا خودسرانه، و گابریلا ناول، گزارشگر ویژه استقلال قضات و وکلا اظهار داشتند: "با توجه به وخامت شرایط و به طور منظم نادیده گرفتن حداقل تضمین های دادرسی، ما از دولت ایران میخواهیم تا بلافاصله مجازات اعدام را متوقف نماید." کارشناسان یاد شده از دولت ایران تقاضا کرده اند که به ایران بروند و از نزدیک وضعیت را بررسی کنندو از دولت خواسته اند که به این جواب درخواست مثبت بدهد.

طی چند سال گذشته دولت ایران علیرغم پذیرش شفاهی گزارشگران سازمان ملل برای بررسی موارد نقض حقوق بشر در ایران در عمل از اینکه هیچ نماینده ای را در ایران پذیرا باشند خودداری کرده اند.

طی هفته های گذشته کمپین بین المللی حقوق بشردر ایران همراه با برخی دیگر سازمان های حقوق بشری تلاش های زیادی را برای گفت وگو با کارشناسان سازمان ملل و جلب توجه رسانه ها به روند شتابان اعدام در ایران صورت داد.

کمپین همچنین با انتشار چندین گزارش از اعدام های مخفی در زندان وکیل آباد مشهد خبر داده بود که در بیانیه کارشناسان مستقل سازمان ملل به آن نیز اشاره شده است. کمپین همچنین پیشتر از اینکه جوادلاریجانی رییس ستادحقوق بشر قوه قضاییه نیز وقوع اعدام های متهمان مرتبط با مواد مخدر در مشهد را تایید کرده و ضمن آنکه تلویحا از بی ثمری چنین روشی با حل معضل مواد مخدر سخن گفته خبر داده بود. این درحالی است که مقامات قوه قضاییه در خصوص اعدام های زندان وکیل آباد مشهد و برخی دیگر زندان ها از جمله زندان بیرجند هیچ اطلاع رسانی تا به حال صورت نداده اند.

هینز با تاکید بر زیر پا گذاشتن تعهدات بین المللی ایران با انجام اعدام های یاد شده گفته است: ” هر گونه حکم اعدام که بر خلاف تعهدات بین المللی دولت اجرا شود، معادل اعدام خودسرانه می باشد.” کارشناس سازمان ملل متحد متذکر شد که تنها در ماه ژانویه، حداقل ۶۶ نفر مطابق گزارشات اعدام شده اند—در حالیکه که بعضی از منابع تعداد اعدام ها را ۸۳ فقره اعلام کرده اند— و اکثر این احکام اعدام مبتنی بر اتهامات مربوط به قاچاق مواد مخدر، محاربه، و اتهام عضویت در و یا تماس با یک گروه مخالفِ ممنوع بوده اند. تعداد زیادی از اعدامهایی که با اتهام قاچاق مواد مخدر صورت می گیرند، مطابق گزارشات در زندان وکیل آباد مشهد انجام شده اند.”

همچنین کریستف هینز اعدام های صورت گرفته در ایران را ” اعمالی غیر قابل قبول” برشمرد افزود:” مطابق قوانین بین المللی، مجازات اعدام یک شکل افراطی از مجازات است که اگر هم استفاده شود، بایستی فقط برای جدی ترین نوع جرایم و پس از یک محاکمهء عادلانه درنظر گرفته شود.”

طبق اطلاعاتی که کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران کسب کرده است علاوه بر اعدام هایی که توسط مقامات قضایی ایران اعلام شود موارد دیگری وجود دارد که هیچگاه اعلام نمی شود و به همین جهت انتظار می رود تعداد واقعی اعدام ها در زندان های سراسر کشور بسیار بیشتر از آنچه باشد که توسط دستگاه های رسمی و رسانه های نزدیک به دستگاه قضایی اعلام می شود.

خانم ناوی پیلای کمیسیار عالی حقوق بشر هم به سهم خود با ابراز نگرانی از این رویکرد در بیانیه خود گفت: “در خیلی از موارد، افرادی که به مجازات اعدام محکوم شده اند، به وکیل مدافع دسترسی ندارند و خانواده ها و وکلایشان حتی از اعدام آنها اطلاع ندارند.” وی یادآور شد که ” نقض مداوم حداقل تضمین های دادرسی عادلانه و استفادۀ مکرر از مجازات اعدام توسط قوه قضائیه می تواند به عنوان وسیله ای برای ارعاب مردم دیده شود.”

هردو گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد، با یادآوری قطعنامهء ۲۲۶/۶۵ مجمع عمومی سازمان ملل متحد، مورخ ۲۱ دسامبر ۲۰۱۰، که از دولت ایران خواسته است تا در غیاب استانداردهای شناخته شدۀ بین المللی مجازات اعدام را لغو کند واز دولت ایران خواستند تا به تعهدات بین المللی خود پایبند بماند. مخبران مخصوص تکرار کردند که چندین کارشناس مستقل سازمان ملل متحد از مقامات ایرانی خواسته اند تا به آنها مجوز بازدید از کشور اعطا نماید و دولت ایران را تشویق کردند تا به صورت مثبت به تقاضای آنان پاسخ دهد.

برای بسیاری از ناظران ایران،اعدامهای شتابزده اخیریادآور اعدامهای گسترده دهه ۶۰ میباشد و از عزم حکومت برای ایجاد جو ارعاب و وحشت در سطوح جامعه حکایت میکند.
 

در تعریف دموکراسی نمی توان یک تعریف واحد را یافت چرا که در دوره های زمانی گوناگون این مهم در ابعاد گوناگون و به اشکال متفاوت و حتی متضاد با هم تعریف شده اند، گاها در عصر قدیم دموکراسی (در اینجا تعریف دموکراسی آن است که به طور مثال افلاطون در جمهوریت مطرح می کند ) برای طبقه ای خاص نمود داشت است و طبقه ی فرودست حتی لیاقت اظهار نظر نداشت. اما با این حال تعریف امروزی و عمومی آن به این سمت در حرکت است که حکومت مظهر اراده ی جمهور است، یعنی یک فرد و یا یک اقلیت محدود ممتاز نمی توانند توده ی مردم را از حق تعیین سرنوشت خویش بازدارد، در واقع دموکراسی آنجایی پر رنگ می شود که جامعه با اراده ی تغییر در حکومت بدون هزینه ایی ( به طور مثال با رای ) بتواند اصلاحات خود را اعمال کند. 
تاریخ نشان داده است که حتی با وجود طبقه ای ممتاز اما بدون کسب مستقیم مشروعیت مردمی و یا حتی انتخابات های!!! تک حزبی و غیر رقابتی، دولت و یا حکومتی تشکیل می شود که پایداری این گونه دیکتاتوری ها به چندین سال بیش نخواهد انجامید. در ادامه ی این مطلب به این موضوع خواهیم پرداخت که الزاما نیروی نظامی تضمین برقراری و یا ثبات دیکتاتوری نیست و البته صرف وجود دیکتاتور هم ضمانتی برای وقوع انقلاب های روشنگر به عنوان جبر تاریخی.

پر واضح است که تامین دموکراسی تمام و کمال امری است که می تواند فرایندی طولانی مدتی را طلب کند ولی حتی در دموکراسی های نسبی موجود که سنگ معیار مناسبی برای تلاش به نزدیکی به دموکراسی های کاری در عصر حاضر را ارائه می دهد، عزت انسانی در سیستم دموکراسی به خوبی نمایان می شود و از آن زمان است که او خود را و حقوق شهروندی اش را بخشی جدا از حاکمیت نمی داند و از حقوق خود ( به طور مثال حق رای ) استفاده می کند تا تاثیر گذار باشد. در حکومتی که بر پایه ی دموکراسی بنا شده است ، به طور منظم انتخابات آزاد و عادلانه برگزار می کنند که همه شهروندان حق شرکت در آن را دارند. در یک جامعه که قواعد دموکراسی بر قرار است، انتخابات نمی توانند نمایی ظاهری باشند که دیکتاتورها و یا یک حزب خاص پشت آن مخفی شوند، بلکه، انتخابات عرصه رقابت های واقعی هستند بر سر یافتن حمایت مردم. حال چه می شود که ملت ها در برابر این انتخاب ها می شورند. جدا از فاجعه ی کودتای انتخاباتی سال ۸۸ خورشیدی در ایران ، ما در اکثر کشورهای عربی شاهد آنیم که یا انتخاباتی برگزار نمی شود و یا اگر هم می شود برای روسای مادام العمری که حالا به ملت لطف می کنند و رای ۹۹ درصدی اشان را هر چند وقت یکبار تایید می کردند.

اما تمام این مباحث را در اینجا از آن سوی مطرح کردم که نگاهی به تحولات امروزین کشورهای عربی و تحولات دیروزی ایران داشته باشم
این روزها به طعنه و با طنز می گویند ' چرا تونس تونست ، ما نتونستیم ؟ 'اینکه به دنبال جواب چنین سوالی نباشیم را صحیح نمی دانم با اینکه شرایط و خواسته ها و نمونه ی جنبش ها را کاملا در تضاد می دانم با این حال به ذکر مختصری از آن می پردازم

مهمترین دلیل آن به عدم وجود انجمن ها و تشکیلات های غیر دولتی باز می گردد، در تونس و مصر تشکل های کارگری ، دانشجوی و اتحادیه ملی زنان نقش عظیمی در متشکل کردن و سازمان دهی آنان در استمرار مبارزه با ' بن علی ' و " مبارک " داشتند و دارند ، نقصانی که به وضوح ما در ایران به واسطه ی عدم وجود چند ساله ی هرگونه تشکل غیر دولتی، شاهدیم.

فشارهای روزهای اولیه و سرکوب های شدید باعث آن شد که ' بن علی ' را وادار به فرار کند ، اما ما در ایران شاهد آن بودیم که کودتاگران با تیز تر کردن دندان ها، نشان دادند ما تازه جای خوش کرده ایم و قصد احترام به رای مردم نداریم و با این نگاه چهارچوب های قدرت را بیش از پیش تصرف می کنند.

گفتمان مطرحی در جنبش اعتراضی بر خلاف تمام تلاش نیروهای سبز مبنی بر 'اختلاف در عقیده -اتحاد در عمل ' از سوی نیروهای تندرو و البته کج رو جنبش را دچار تشویش نمود تا نتوان در پی خواسته های اولیه مشخصی که می توانست خواسته ی عمومی تمام نیروهای ضد دیکتاتوری باشد را حول یک عمل مشترک متحد و به سوی آن حرکت نمایند.آن هنگام که جمعیت عظیمی از مردم با شعار' رای من کجا است؟' در میدان بودند تحلیل های ' مریخی ' که همه را در برابر کلیت نظام و حتی اسلام معرفی کردند، همه انشقاقی را در صفوف ایجاد کرد که آرزوی کودتاچیان بود. جالب اینجا است که میر حسین موسوی خود بعد ها اعلام کرد اگر ما با آن شعار آمدیم امروز ولی برای ' حق من کجا است ؟' به میدان آمده ایم، اما این انشعاب و انشقاق را ما در تونس شاهد نبودیم ، حزب اسلامگرا و حزب کمونیست مشترکا از دموکراسی سخن می گویند و از احترام به رای مردم، ابتدا دشمن مشترک و بعد در محیطی دموکراتیک به سوی برپایی حکومتی بر آمده از رای مردم. البته در اینجا نکته ی مثبتی که در جنبش سبز ایران می توان در نظر گرفت همانا تعقل و برنامه ریزی برای فردا است که این امر را کمتر در تونس و در وجهی دیگر در مصر شاهد آن هستیم.

در مورد رهبری جنبش نیز این خاصیت که انقلاب ها و حرکت های اجتماعی این چنینی رهبری خود را می سازند نیز در تونس دیده شد که نه اینکه هیچ رهبری در جریان به وجود نیامد که حتی بر سر شکل دولت تازه اختلاف ها شروع شد و حرکت اجتماعی بی سر ، بدون خواسته ی مشخص در پی آن است که فقط عمال ' بن علی ' نباشند ، همین. این موضوع که حرکت های اجتماعی را به عنوان اولین عامل موفقیت ذکر کردم با تجربه ی کم این حرکت ها در کشورهای عربی به نوعی به ضد فرصت نیز می تواند تبدیل شود.

به هر سوی این موج در کشورهای عربی نسیمی دلنشین را نوید می دهد تا خاموشی است سالیان طولانی نا عدالتی های سیاسی – اجتماعی در آن جوامع نیز به زودی پایان یابد

با امید وزیدن این نسیم بهاری در ایران سبز و آزادمان

 *نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.

 افزایش شدید شمار اعدام ها در هفته های اخیر اتحادیه اروپا و همچنین سران جنبش معترضان داخل ایران را به واکنش وا داشت.  .

سایت رسمی دادسرای عمومی تقریبا به  ویترینِ مشخصی از گزارش آمار اعدام ها بدل شده است و در یک ماهه اخیر تقریبا هیچ خبری در این سایت به جز اخبار مربوط به اعدام شهروندان منتشر نمی شود. 

بسیاری از معترضان و سران جنبش معتقدند افزایش شدید آمار اعدام در ایران و شتاب دولت جمهوری اسلامی برای به اجرا در آوردن این احکام ، برای ایجاد رعب و وحشت در میان مردمِ معترض است.

معلمِ شاعری که به اعدام محکوم شد

عبدالرضا قنبری یکی دیگر از دستگیرشدگان عاشورا است  از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به اتهام محاربه از طریق ارتباط با گروه‌های معاند که از مصادیق این موضوع داشتن ایمیل‌های مشکوک و ارتباط با یکی از رسانه‌های تلویزیونی خارج از کشور عنوان شده به اعدام محکوم شده است. خانواده سه نفره این معلمِ محکوم به اعدام نیز این روزها در اضطراب و نگرانی به سر می برند.

صبح های دوشنبه  روز ملاقات با زندانیان،  تپه های مقابل اوین ، میزبان سفره ی کوچک نهارِ این خانواده است. "مادر" ، "ساحل" و "احسان" و  در نگاه این خانواده ، "ضلع چهارم" سفره عبدالرضا قنبری پدرِ این خانواده است است که روبروی این تپه ها ، پشت درهای بسته نشسته است و آن ها دلشان نیامده  که پس از پایان ساعت ملاقات اوین را ترک کنند. به گفته برخی از خانواده های زندانیان، در برخی از روزها ساعت ملاقات که تمام می شود، این خانواده  تپه های اوین را ترک نمی کنند، در آخرین فاصله ی ممکن ، قبل از دیوار ها و سیم خاردارها گاهی می نشینند و ناهار را در مقابل اوین به یاد و در کنارِ پدر می خورند.

اما این قصه ی تنها یک روز در هفته نیست ، همسر این معلم ، که خود معلمی دیگر است، بسیاری از روزها  راهی دور را  پشت سر می گذارد، قبل از ایستگاه ترمینال جنوب، در سه مرحله سوار تاکسی می شود تا از پاکدشت ورامین به اوین برسد ، می گوید : می آیم این جا می نشینم، آرام می شوم و بعد به خانه بر می گردم

اما عبدالرضا قنبری کیست؟ همسر او پیش از این از او به عنوان یک معلم گمنام که عضو هیچ حزب و گروهی نیست یاد کرده بود. هیچ عکسی از او در رسانه ها و سایت های خبری نیست. خانواده اش تنها یک یا دوبار با رسانه ها مصاحبه کرده اند اما نگران هستند که مصاحبه هایشان، احتمالِ نجاتِ این معلم را ببندد.

این شهروند ایرانیِ محکوم به اعدام مردی است که 17 سال دبیر ادبیات  در مدرسه های مناطقِ محروم بوده است. برخی از شاگردانِ او می گویند او کسی است  که "با محرومیت بچه ها گریسته است".

در مورد عبدالرضا قنبری یکی از  شاگردانش می گوید:  او معلمی شاعر مسلک است و  اتهامِ ارتباط با گروه های سیاسی  در موردش سازگار نیست چرا که او در همین نظام آموزشی و با عبور از سیستم سخت گیر گزینش و تحقیق در مورد سوابق کار، سالها در شهر گرمسار  و به تازگی در پاکدشت سابقه ی تدریس داشت.

عبدالرضا قنبری معلم ادبیات است و بسیاری دیده اند که او  در ملاقات ها با همسر و فرزندانش "شعر" میخواند ، برایشان هر بار شعری تازه می سراید. دختر ده  ساله اش "ساحل" هم برای پدر در ملاقات های کابینی شعر می خواند.  خانواده ای که واژه ی "اعدام" را نیز به نا همگونی با خویش حمل می کنند.  همسر این معلمِ محکوم به اعدام می گوید: دخترم هنوز مفهوم اعدام را نمی داند اما پدرش سعی کرد در یکی از همین ملاقات های کابینی ماجرای صدور حکم اعدام را برای دو فرزندم توضیح دهد که اگر خدای نکرده این حکم اجرا شد به بچه های من شوک وارد نشود.

معلمانی که همدلی کردند، دستگیر شدند

عاشورای 88 عبدالرضا قنبری به همراه  دخترش ساحل  به خیابان آمده بودند. کسی خارج از مرز ایران  به  پدر زنگ می زند، آقای قنبری به گفته خانواده اش تلفن را قطع می کند  تا بار دیگر زنگ نزند اما همین سندی می شود برای دستگیری او در محل تدریس.

جای عبدالرضا قنبری که در مدرسه خالی می شود ، تا مدت ها هیچ معلمی در آن شهر حاضر نمی شود صندلی این معلم را پر کند ! ، این جای خالی... تا آنکه بالاخره معلمی مهاجر را به عنوان جایگزین به مدرسه می آورند اما در روز اولی که این معلم جانشین به مدرسه می رود، بچه های مدرسه چوب از درخت کنده اند و با تصورات کودکانه شان معلم جانشین را کتک زده اند.

همکاران او نیز ساکت ننشسته اند ، همکاری با نام "..." در خانه ی خود اعلام اعتصاب غذا می کند  اما او هم در امان نمی ماند ، و به خاطر همراهی با همکارش دستگیر می شود. ،  معلمی دیگر اعلام می کند "اگر حکم اعدام قنبری شکسته نشود ، همهء معلم ها در روز معلم تجمع خواهیم کرد"  اما ریاست صنف معلمان  نیز دستگیر می شود

اکنون معلمانی که با این معلمِ محکوم به اعدام همراهی و با خانواده اش همدلی  کرده اند ، در اوین هستند ، و فرزندان   عبدالرضا قنبری نیز در شرایط روحیِ خوبی به سر نمی برند.  همسر این معلم، همسر یک "شاعر" است و سهم او از زندگی، شعر های عاشقانه همسرش در تنهایی  و یک مسیر طولانی است که  گاهی به همراه فرزندانش می رود تا پشت در های اوین و کمی نزدیک تر به عضو دربند خانواده ی خود  آرام بگیرد.

آرزوهای دختر خردسالی که پدرش محکوم به اعدام است

دختر عبدالرضا قنبری،  معلمِ محکوم به اعدم  این روزها به دلیل درس و مدرسه قادر به ملاقات همیشگی با پدر نیست و برادرش «احسان» نوجوانی است  که مادر را همراهی می کند. ساحل در یکی از نامه هایش با قلمی کودکانه می نویسد: امروز یکی از آن روزهایی است که تو کنار من نیستی. هر وقت دلم برایت تنگ می شود  نامه می نویسم و یا به ساعت آبی رنگی که برای تولدم خریدی نگاه می کنم تا ببینم زمان چقدر سریع می گذرد و تو کنارم نیستی و من روز به روز بزرگتر می شوم و قد می کشم.... تلویزیون به مناسبت روز پدر برنامه های شادِ زیادی داشت و من نتوانستم نگاه کنم چون همش، بچه هایی را نشان می داد که به پدرشان گل می دادند و یا تبریک می گفتند و شاد و خوشحال بودند. اصلا به فکر ما بچه هایی که پدرمان کنارمان نیست نبود، برای همین من خیلی ناراحت شدم و تلویزیون را خاموش کردم...من فقط یک آرزو دارم و آن این که تو بیایی و برای همیشه کنارم باشی.... 

در یکی از روزهای ملاقات خانواده های زندانیان سیاسی  به شدت متاثر شدند وقتی دیدند که ساحل بعد از مدت ها با لباسی زیبا به ملاقات پدر آمده بود و پاهایش را با زحمت بالا آورده بود تا کفش های نویی که خریده بود را به پدر نشان دهد و بعد برایش شعری تازه بخواند.

پیش از این نیز وقتی  خانواده جعفر کاظمی در اتاق ملاقات متوجه شده بودند که این زندانی را اعدام کرده اند، فضای اتاق ملاقات به شدت متاثر شده بود و خیلی ها می گفتند عمادالدین باقی قادر به ادامه صحبت های تلفنی اش از پشت کابین نبود، گوشیِ تلفن را زمین گذشته بود و همراه با خانواده های دیگر در این سوی شیشه ها گریه می کرد.

اعدام ها در ایران همچنان ادامه دارد و خانواده ها نگران هستند که چوبه ی دار بعدی نوبتِ کیست

 جرس: نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران با ادعای اینكه "اصلاح‌طلبان گروهی هستند كه از امام و رهبری فاصله دارند"، اظهار عقیده کرد: "گفتمان اصلاح‌طلبان با امام و رهبری متفاوت است. بعنوان مثال مجمع روحانیون منشاء مشروعیت را رأی مردم می‌داند كه این امر با گفتمان امام ناسازگار است."

این مقام روحانی سپاه همچنین از تناقض گفتمان رهبر فقید جمهوری اسلامی و مرحوم آیت الله منتظری خبر داد و عنوان كرد: "امام فرمود علمای اسلام از طرف ائمه به مقام حكومت و قضاوت منصوب می‌شوند... در حالی ‌كه منتظری معتقد بود نظریه انتصاب فقیه پایه شرعی ندارد و این به معنای رد گفتمان امام است كه باعث چالش می‌شود."

به گزارش فارس، علی سعیدی شامگاه چهارشنبه ۱٣ بهمن، با حضور در مراسم عزاداری حزب موتلفه اسلامی، اظهار عقیده کرد: روحانیت و مجموعه‌های مذهبی در طول یكصد سال گذشته در مقابل سه گفتمان لیبرال ملی‌گرایی، چپ ماركسیستی و لیبرال غربی قرار داشته‌اند . بعنوان نمونه در نهضت ملی‌گرایی ایران، مصدق و كاشانی در مقابل یكدیگر قرار داشتند كه در واقع كاشانی نماینده گفتمان دینی در برابر تفكر التقاطی بود."

نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران افزود: اعتقاد به منشاء الهیِ حقانیت قدرت یكی از شاخص‌های رویكرد نبوی است كه در خصوص این مسئله بحثی مبنی بر اینكه آیا حق هر جا كه قدرت باشد ایجاد می‌شود یا خیر، مطرح است.
وی خاطرنشان كرد: طبق منطق معاویه و مستكبرین جهان قدرت وقتی غالب شود، حق است در حالی كه برخی دیگر حق بودن قدرت را ناشی از رأی مردم می‌دانند.
نماینده ولی فقیه در سپاه گفت: نظریه دیگری در خصوص مشروعیت قدرت معتقد است اگر منشاء قدرت الهی باشد، حق است و این موضوع اولین شاخصه گفتمان نبوی است چراكه منشاء قدرت را متعلق به خدا می‌داند.

سعیدی با بیان اینكه حیات‌بخش بودن آب به دلیل وجود همزمان اكسیژن و ئیدروژن در كنار یكدیگر است، گفت: قرآن و عترت نیز همینگونه هستند و اگر با همدیگر باشند، منشاء حیات خواهند شد.

نماینده ولی فقیه در سپاه با بیان اینكه "سكولارها مشروعیت الهی را تا عصر امام زمان قبول داشته و معتقدند دلیلی وجود ندارد كه منشاء مشروعیت در زمان غیبت الهی باشد"، اظهار داشت: عقل و نقل، الهی بودن مدیریت را فرازمانی می‌داند و اختیارات ولی فقیه با امام معصوم و پیامبر در ادامه جامعه همسان است و امام نیز شاخص همسانی اختیارات در اداره جامعه توسط ولی فقیه و امام معصوم را به عنوان معیار قرار داده‌ بود، لذا بنی‌صدر، منتظری،‌ جبهه ملی و نهضت آزادی در برابر گفتمان وی قرار داشتند.

نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران، با بیان اینكه "اختلافات نهضت آزادی و جبهه ملی با دیدگاه امام بنیادی بود"، ادامه داد: جریانی كه در هرم قدرت قرار گرفت با نگاه امام تفاوت داشت و در حالی كه امام فرمود "جمهوری اسلامی نه یك كلمه كم و نه یك كلمه زیاد"، بازرگان و نهضت آزادی به جمهوری دموكراتیك اسلامی و مشروعیت قائل شدن برای رأی مردم معتقد بودند.

بیانیه مجمع روحانیون منشاء مشروعیت را رأی مردم می‌داند كه این امر با گفتمان امام ناسازگار است
وی با بیان اینكه اگر یك رهبر تمام استاندارد‌های لازم برای رهبری را داشته باشد جزء شروط لازم محسوب می‌شود، تصریح كرد: شروط كافی برای رهبری ابتدا مردم همراه رهبر و ویژگی دوم آن مدیران همراه رهبری هستند بنابراین چنانچه گفتمان مدیران با گفتمان رهبری تفاوت داشته باشد این مسئله باعث چند‌گانگی خواهد شد.

 سعیدی خاطرنشان كرد: تفاوت گفتمانی بین جامعه روحانیون نیز وجود دارد همانطور كه آنها به دو بخش مجمع روحانیون و مجمع روحانیت تقسیم می‌شوند، بیانیه مجمع روحانیون منشاء مشروعیت را رأی مردم می‌داند كه این امر با گفتمان امام ناسازگار است.

وی توضیحی در مورد ادعای خود پیرامون این ناسازگاری (در گفتمان) ارائه نکرد.

وی به تناقض گفتمان رهبر فقید جمهوری اسلامی و منتظری اشاره و عنوان كرد: امام فرمود "علمای اسلام از طرف ائمه به مقام حكومت و قضاوت منصوب می‌شوند و این منصب تا زمانی كه شرایط حاصل باشد محفوظ است." در حالی ‌كه منتظری معتقد است نظریه انتصاب فقیه پایه شرعی ندارد و این به معنای رد گفتمان امام است كه باعث چالش می‌شود.

اصلاح‌طلبان با گفتمان امام و رهبری فاصله دارند
نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران با بیان اینكه اصلاح‌طلبان گروه دیگری هستند كه با امام و رهبری فاصله دارند، ادامه داد: تفاوت گفتمان فتنه‌گران نسبت به امام راحل و رهبری محسوس بوده و این دو بسیار با یكدیگر تفاوت دارند.

وی با طرح این پرسش كه نماد حقانیت گفتمان كجاست و باید آن را از كجا به دست آورد، ادعا كرد: ملاك حقانیت در عصر غیبت امام معصوم ولی فقیه است.

وی اظهار داشت: در برخی مقاطع گفتمان‌های التقاطی همانند بنی‌صدر قدرت را در دست گرفته و به جایگاه فرماندهی كل قوا تكیه زده‌اند؛ همانطور كه نهضت آزادی برای مدتی به قدرت رسید و حضور اكثریت اصلاح‌طلبان در مجلس ششم و دولت نیز اینگونه بود از این رو مسائل اینچنینی به چالش می‌انجامد.

وی تأكید كرد: اگر اختلاف گفتمان‌ها به عرصه رسانه و قدرت كشیده شود حاكمیت دینی‌ را دچار استحاله و چالش می‌كند.

نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران با بیان اینكه باید به ذائقه رهبری در انتخاب مدیران، رئیس جمهور، وزرا، استانداران و فرمانداران توجه كرد، مدعی شد: عطاءالله مهاجرانی وزیری بود كه می‌گفت به چه علت احكام اسلامی باید پیاده شود حتی او بی‌حجاب رفتن زنان به نماز جمعه را در مالزی بی‌اشكال می‌دانست. بنابراین اگر چنین فردی به دلیل تفاوت دیدگاهش با امام وزیر شود، فاجعه رخ می‌دهد.

تفكر التقاطی فتنه‌گران ٨٨ كاملا روشن بود
سعیدی با تأكید بر اینكه گفتمان‌های غیرناب با دشمن همراهی می‌كنند و این مسئله برای امنیت ملی خطرناك است، ادعا کرد: دلیل چالشی بودن انتخابات ما وارد شدن كاندیداهایی با تفكرات التقاطی به این عرصه است كه با جورج سورس قرار ملاقات می‌گذارند از این رو التقاط فكری فتنه‌گران ٨٨ كاملا روشن بوده و این مسئله به اقتدار ملی لطمه وارد می‌كند.

ادعای نماینده رهبری در سپاه در حالیست که طی بیست ماه اخیر تمام مدعیات حامیان حکومت پیرامون دیدار محمد خاتمی و جورج سوروس (رئیس موسسه جامعه باز)، بطور کلی رد شده و نتوانسته اند شواهدی برای ادعای خود ارائه دهند.

نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران با بیان اینکه با تأكید بر اینكه در سر صندوق انتخابات باید به افرادی رای داد كه گفتمان آنها از جنس دیدگاه رهبری باشد، عنوان كرد: اگر فرد به كسی رای دهد كه گفتمان رهبری را داشته باشد رای او حق و ذخیره خیر و عاقبت وی است در غیر این صورت نظام با چالش مواجه می‌شود.